-
1 wyprzedzać
wyprzedzać k-o fig jemandem zuvorkommen;wyprzedzać swoją epokę seiner Zeit voraus sein -
2 wyprzedzać
wyprzedzać [vɨpʃɛʣ̑aʨ̑] < perf wyprzedzić>vt1) ( jechać szybciej) überholen2) ( być bardziej postępowym)\wyprzedzać kogoś an jdm vorbeiziehen, jdn hinter sich +dat zurücklassen\wyprzedzać swoją epokę seiner Epoche voraus sein -
3 wyprzedzić
wyprzedzić pf →LINK="wyprzedzać" wyprzedzaćwyprzedzać k-o fig jemandem zuvorkommen;wyprzedzać swoją epokę seiner Zeit voraus sein -
4 überholen
überholen * [y:bɐ'ho:lən]I. vtII. viman darf nur links \überholen wolno wyprzedzać tylko z lewej strony -
5 prześcigać
prześcigać (-am) < prześcignąć> (-nę) (wyprzedzać) überholen, hinter sich lassen; fig übertreffen;prześcigać się wetteifern (w L in D);prześcigać się w uprzejmościach sich an Höflichkeit überbieten;prześcigać się w komplementach sich in Komplimenten überbieten -
6 prześcignąć
prześcigać (-am) < prześcignąć> (-nę) (wyprzedzać) überholen, hinter sich lassen; fig übertreffen;prześcigać się wetteifern (w L in D);prześcigać się w uprzejmościach sich an Höflichkeit überbieten;prześcigać się w komplementach sich in Komplimenten überbieten -
7 wymijać
wymijać się aneinander vorbeigehen; AUTO aneinander vorbeifahren -
8 wyminąć
wymijać się aneinander vorbeigehen; AUTO aneinander vorbeifahren -
9 ubiec
ubiec [ubjɛʦ̑], <-gnie; imp -gnij; pret -gł> ubiegać [ubjɛgaʨ̑], ubiegnąć [ubjɛgnɔɲʨ̑] <-gnie; imp -gnij; pret -gł>\ubiec kogoś jdm zuvorkommen1) ( starać się)ubiegać się o coś sich +akk um etw bewerben [ lub bemühen]ubiegać się o czyjeś względy sich +akk um jds Wohlwollen bemühen2) ( kandydować)ubiegać się o prezydenturę sich +akk um das Amt des Präsidenten bewerben -
10 uprzedzać
I. vt1) ( wyprzedzać)\uprzedzać kogoś w czymś/z czymś jdm in etw +dat mit etw zuvorkommen\uprzedzać czyjąś prośbę/zamiar jds Bitte/Absicht zuvorkommen\uprzedzać fakty den Dingen vorgreifen2) ( informować)\uprzedzać kogoś o czymś jdn über etw +akk informieren3) ( ostrzegać)\uprzedzać kogoś o czymś jdn vor etw warnen\uprzedzać się do kogoś/czegoś gegen jdn/etw voreingenommen sein -
11 wyprzedzić
wyprzedzić [vɨpʃɛʥ̑iʨ̑] -
12 schneiden
I. vt1) ( zerteilen mit dem Messer) kroić, krajać; ( zerteilen mit der Schere) przecinać [ perf przeciąć], rozcinać [ perf rozciąć]3) (ein\schneiden)ein Loch in etw ( akk) \schneiden wyciąć w czymś dziuręII. vr1) ( sich verletzen)2) ( sich kreuzen)sich \schneiden Straßen: krzyżować [ perf s-] sięIII. vigut/schlecht \schneiden Messer: dobrze/źle ciąć -
13 vorgreifen
vor|greifenvi irr1) ( jdm zuvorkommen)jdm \vorgreifen uprzedzać [ perf uprzedzić] kogoś2) ( etw vorwegnehmen) antycypowaćdem Ergebnis \vorgreifen przewidzieć wynik3) ( zu schnell handeln)einem Beschluss \vorgreifen wyprzedzać [ perf wyprzedzić] decyzję
См. также в других словарях:
wyprzedzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyprzedzaćam, wyprzedzaća, wyprzedzaćają, wyprzedzaćany {{/stl 8}}– wyprzedzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyprzedzaćdzę, wyprzedzaćdzi, wyprzedzaćedź, wyprzedzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyprzedzać — ndk I, wyprzedzaćam, wyprzedzaćasz, wyprzedzaćają, wyprzedzaćaj, wyprzedzaćał, wyprzedzaćany forma ndk czas. wyprzedzić (p.) wyprzedzać się «wyprzedzać jeden drugiego; iść, biec, jechać itp. na wyścigi, ścigać się» Bracia wyprzedzając się biegli… … Słownik języka polskiego
prześcigać — ndk I, prześcigaćam, prześcigaćasz, prześcigaćają, prześcigaćaj, prześcigaćał, prześcigaćany prześcignąć dk Va, prześcigaćnę, prześcigaćniesz, prześcigaćnij, prześcigaćnął, prześcigaćnęła, prześcigaćnęli, prześcigaćnięty, prześcigaćnąwszy… … Słownik języka polskiego
prześcigać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, prześcigaćam, prześcigaća, prześcigaćają, prześcigaćany {{/stl 8}}– prześcignąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, prześcigaćnę, prześcigaćnie, prześcigaćnij, prześcigaćnął, prześcigaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łopatka — Położyć, powalić, rozłożyć, kłaść kogoś na (obie) łopatki a) pot. «pokonać kogoś, być znacznie lepszym od kogoś, wyraźnie wyprzedzać kogoś w jakiejś rywalizacji»: Należało więc główne siły skoncentrować na froncie zachodnim, rzucić je na Francję… … Słownik frazeologiczny
dublować — ndk IV, dublowaćluję, dublowaćlujesz, dublowaćluj, dublowaćował, dublowaćowany 1. «podwajać» Dublować stawkę w grze. 2. «wykonywać tę samą czynność co ktoś inny, często niepotrzebnie; powtarzać» Dublować czyjąś pracę. ∆ Dublować rolę «grać pewną… … Słownik języka polskiego
dystansować — ndk IV, dystansowaćsuję, dystansowaćsujesz, dystansowaćsuj, dystansowaćował, dystansowaćowany «prześcigać kogoś, wyprzedzać w biegu» przen. «mieć większe osiągnięcia, robić większe postępy niż ktoś inny» Dystansował kolegów w nauce. dystansować… … Słownik języka polskiego
kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… … Słownik języka polskiego
krytycyzm — m IV, D. u, Ms. krytycyzmzmie, blm 1. «zdolność właściwej oceny otaczających zjawisk i ludzi, skłonność do wyrażania krytycznych uwag, dostrzegania zarówno wad i błędów, jak i zalet» 2. filoz. «postawa poznawcza, przeciwstawna dogmatyzmowi,… … Słownik języka polskiego
przeganiać — ndk I, przeganiaćam, przeganiaćasz, przeganiaćają, przeganiaćaj, przeganiaćał, przeganiaćany forma ndk czas. przegonić (p.) przeganiać się «biegnąc, jadąc, szybko idąc wyprzedzać jeden drugiego» Biegnąc przeganiali się wzajemnie … Słownik języka polskiego
rowerzysta — m odm. jak ż IV, CMs. rowerzystayście; lm M. rowerzystayści, DB. rowerzystatów «człowiek jadący na rowerze» Wyprzedzać rowerzystów na szosie … Słownik języka polskiego