-
1 wypalać
impf ⇒ wypalić* * *(-am, -asz); perf -ić; vt* * *ipf.wypalić pf.1. (= niszczyć ogniem) burn down; ( trawę) burn off.2. (= paląc, zużywać) burn.3. (= ogrzewając, utwardzać) ( rudę) roast; (cegły, naczynia) fire.5. tylko pf. gł. pot. (= udać się) work; nie wypalić misfire.6. tylko pf. (= strzelić) fire.7. tylko pf. (= powiedzieć energicznie) shoot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypalać
-
2 wypalać
• calcine• kiln -
3 wypal|ić
pf — wypal|ać impf Ⅰ vt 1. (zniszczyć) [żar, ogień] to burn down; [słońce, upał] to parch, to scorch [roślinność]; to bake [ziemię]; (zniszczyć w środku) [ogień, pożar] to gut, to burn out [budynek, samochód]- łąki wypalone przez słońce meadows scorched a. parched by the sun2. (zużyć paląc) to burn [kubeł węgla]; to smoke [papierosa, cygaro, fajkę]- wypalony do połowy papieros a half-smoked cigarette- wypalać światło to keep the light burning (unnecessarily)3. (nadać trwałość) to fire, to bake [glinę, cegłę, naczynia]- wypaliła w piecu figurki z gliny she fired clay figurines in the kiln4. (zrobić znak) to burn [znak, piętno, dziurę]- deseń wypalony na drewnie a pattern burnt into wood5. (otrzymywać przez prażenie) to burn [wapno]; to roast, to torrefy [rudę]- wypalać węgiel drzewny to make charcoal6. pot. (powiedzieć nagle) to pipe up, to shoot [zdanie, parę słów]; (bez namysłu) to blurt (out)- wypaliła mu prawdę prosto w oczy she blurted out the truth to his face- „a ty jesteś idiota” – wypaliła w odpowiedzi ‘and you’re an idiot,’ she shot back7. książk. (wyczerpać emocjonalnie) to destroy [uczucia, wyobraźnię, nastrój]- bieda/nuda wypaliła w nich miłość poverty/boredom has destroyed their love- jest człowiekiem wypalonym wewnętrznie he’s burnt outⅡ vi 1. (wystrzelić) [pistolet, armata, działo] to go off, to fire- wypalić z pistoletu to fire a gun- rewolwer nie wypalił the revolver misfired2. pot. (udać się) [pomysł, projekt, sprawa] to be a success- jego plan nie wypalił his plan misfiredⅢ wypalić się — wypalać się 1. (zużyć się) [świeca, zapałka, ogień] to burn (itself) out; [papieros] to burn away 2. książk. (wyczerpać się) [uczucie, żądza] to die away; [wyobraźnia, zapał] to come to an end 3. książk. [osoba] (fizycznie, emocjonalnie) to burn oneself out; (zawodowo, twórczo) to get a. go staleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypal|ić
-
4 cegła
* * *f.Gen.pl. - gieł1. ( do budowy) brick; cegła ceramiczna techn. burnt brick; cegła dziurawka techn. cavity brick, cellular brick; cegła ogniotrwała firebrick; cegła szamotowa techn. chamotte brick; dom z cegły brick house; wypalać cegłę burn bricks; murować na dwie cegły bud. lay a two brick-thick wall.2. pot. (= gruba, poważna książka) hefty tome.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > cegła
-
5 palić
1. -ę, -isz; vt(papierosy, fajkę) to smoke; ( świecę) to burn; ( światło) to keep on; ( niszczyć ogniem) perf; s- to burn (down)2.( palić papierosy) to smoke; (o słońcu, gorączce) to burn* * *ipf.1. (= rozniecać ogień) build l. light a fire.2. (= ogrzewać) heat; ( pod kotłami) stoke; w starym piecu diabeł pali there's life in the old dog yet.3. (= oświetlać) light.4. (= niszczyć ogniem) burn (down); ( zwłoki) cremate; ( śmieci) incinerate; palić się gwałtownie deflagrate; palić za sobą mosty burn one's boats l. bridges (behind one); palić kogoś żywcem burn sb alive; pal licho! l. pal sześć! never mind!5. (= opiekać, przypiekać, wypalać) ( kawę) roast; ( cegły) burn; ( wapno) slake; palić kadzidło incense.6. (papierosa, fajkę, cygaro) smoke; palić coś puff on/at sth; palić heroinę chase the dragon; palić skręty roll one's own.7. (o samochodzie, silniku) (= zużywać benzynę l. ropę) consume, use up.8. (= parzyć, piec) burn; ( o słońcu) scorch, burn, blaze down.10. (= strzelać) fire, shoot; cel! pal! wojsk. ready! aim! fire!ipf.1. (= spalać się) burn, be on fire; ogień się pali fire is lighted, there is a fire in the stove; robota pali mu się w rękach he is a demon for work, he works like a house on fire; ziemia l. grunt pali mi się pod nogami he is burning to leave; pali się! fire!; nie pali się przen. there's no hurry l. rush; niech się pali, niech się wali I couldn't care less.2. (= świecić) be alight, shed light; światło się pali light is on.3. przen. ( o uczuciu) inflame, burn; palę się ze wstydu I'm burning with shame; palić się do kogoś be infatuated with sb, burn with desire for sb; palić się do zrobienia czegoś be burning l. keen to do sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > palić
-
6 wypalić
1. (-ę, -isz); vb; od wypalać 2. vi perf( wystrzelić) to firenie wypalić — (o broni, planie) to misfire
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypalić
-
7 ga|snąć
impf (gasł a. gasnął) vi 1. (wypalać się) [ogień] to die down; [ognisko, płomień, iskra] to be dying (down) ⇒ zgasnąć 2. (nie świecić) [światło, lampa] to go out; [oświetlenie] to go off; [gwiazda] to fade (away) ⇒ zgasnąć 3. (nie działać) [silnik, samochód] to stall; [motor, silnik] to cut out ⇒ zgasnąć 4. (tracić atrakcyjność) to pale (przy kimś/czymś in a. by comparison with a. to sb/sth) ⇒ zgasnąć 5. książk. (umierać) [osoba] to fade away; [oczy] to glaze (over) ⇒ zgasnąć 6. (tracić intensywność) [entuzjazm, zainteresowanie, nadzieja, pamięć] to fade; [napięcie, zapał, uczucie] to drain away; [wiara, zaufanie] to wane; [hałas, dźwięk, kolor] to fade away- uśmiech gaśnie na jego ustach a smile fades from his lips ⇒ zgasnąćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ga|snąć
См. также в других словарях:
wypalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypalaćam, wypalaća, wypalaćają, wypalaćany {{/stl 8}}– wypalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wypalaćlę, wypalaćli, wypalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} paląc, zamieniać w … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypalać się – wypalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spalać się do końca, zużywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świece się wypaliły. Światło się wypala. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} (o uczuciach)… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypalić — dk VIa, wypalićlę, wypalićlisz, wypalićpal, wypalićlił, wypalićlony wypalać ndk I, wypalićam, wypalićasz, wypalićają, wypalićaj, wypalićał, wypalićany 1. «zniszczyć coś ogniem, żarem, wysoką temperaturą; spalić do ostatka; także: paląc wydrążyć»… … Słownik języka polskiego
brodawka — ż IV, CMs. brodawkawce; lm D. brodawkawek 1. «wyniosłość tkanki łącznej, pokryta nabłonkiem, występująca na powierzchni ciała, błon śluzowych lub wewnątrz narządu czy tkanki» Brodawki językowe, sutkowe. 2. bot. «gruczołowate, kuliste wzniesienie… … Słownik języka polskiego
cegła — ż IV, CMs. cegłagle; lm D. cegłagieł 1. «materiał budowlany z gliny i piasku lub z innych surowców mineralnych, uformowany w kształcie prostopadłościanów; kostka takiego materiału» Cegła ogniotrwała, glazurowana. Cegła czerwona, żółta. Dom z… … Słownik języka polskiego
lazurować — ndk IV, lazurowaćruję, lazurowaćrujesz, lazurowaćruj, lazurowaćował, lazurowaćowany techn. «nanosić na powierzchnię szkła sole srebra lub miedzi roztarte z drobno mieloną gliną i wodą, a następnie wypalać wyrób» … Słownik języka polskiego
opalać — ndk I, opalaćam, opalaćasz, opalaćają, opalaćaj, opalaćał, opalaćany opalić dk VIa, opalaćlę, opalaćlisz, opal, opalaćlił, opalaćlony 1. «ogrzewać wnętrze, np. mieszkalne, za pomocą spalania odpowiednich materiałów, jak drzewo, węgiel itp.»… … Słownik języka polskiego
palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem … Słownik języka polskiego
piętnować — ndk IV, piętnowaćnuję, piętnowaćnujesz, piętnowaćnuj, piętnowaćował, piętnowaćowany 1. «uznawać coś za zło, za hańbę, surowo osądzać, ostro potępiać kogoś lub coś (zwykle wobec opinii ogółu, środowiska)» Piętnować przekupstwo, donosicielstwo,… … Słownik języka polskiego
wapniak — m III, D. a, N. wapniakkiem; lm M. i 1. «skała wapienna; wapień (także zmielony, używany jako nawóz sztuczny)» Wypalać wapniaki. Rozsiewać wapniak. Siewnik do wapniaka. 2. pot. «jajko wapnowane» 3. B.=D.; lm DB. ów posp. «w języku młodzieży:… … Słownik języka polskiego
brodawka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. brodawkawce; lm D. brodawkawek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wypukłe zgrubienie tkanki łącznej, pokryte nabłonkiem, pełniące określoną funkcję biologiczną : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień