Перевод: с польского на русский

с русского на польский

wykształcić

  • 1 wykształcić

    wykształc|ić
    \wykształcićę, \wykształcićony сов. 1. kogo дать кому образование, обучить кого;

    \wykształcić córkę дать дочери образование;

    2. воспитать, развить, привить;

    \wykształcić nawyk привить навык; \wykształcić poczucie odpowiedzialności воспитать чувство ответственности

    * * *
    wykształcę, wykształcony сов.
    1) kogo дать кому образова́ние, обучи́ть кого

    wykształcić córkę — дать до́чери образова́ние

    2) воспита́ть, разви́ть, приви́ть

    wykształcić nawyk — приви́ть на́вык

    wykształcić poczucie odpowiedzialności — воспита́ть чу́вство отве́тственности

    Słownik polsko-rosyjski > wykształcić

  • 2 wykształcić się

    сов.
    1) ( o kimś) получи́ть образова́ние
    2) ( o czymś) разви́ться, образова́ться

    Słownik polsko-rosyjski > wykształcić się

  • 3 wykształcić\ się

    сов. 1. (о kimś) получить образование;
    2. (о czymś) развиться, образоваться

    Słownik polsko-rosyjski > wykształcić\ się

  • 4 pokierować

    глаг.
    • направить
    * * *
    pokierowa|ć
    \pokierowaćny сов. 1. kim-czym направить, повести кого-что;
    2. na kogo воспитать, сделать кем
    +

    1. skierować, poprowadzić 2. wykie-rować, wychować, wykształcić

    * * *
    pokierowany сов.
    1) kim-czym напра́вить, повести́ кого-что
    2) na kogo воспита́ть, сде́лать кем
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > pokierować

  • 5 obrazować

    изображать, иллюстрировать, образно представлять
    stanowić, tworzyć образовать (создавать)
    ustanowić, utworzyć образовать (создать)
    kształcić образовать (обучать)
    wykształcić образовать (обучить)
    doskonalić, rozwijać, wypracowywać образовать (развивать)
    rozwinąć, udoskonalić, wypracować образовать (развить)
    tworzyć, zakładać образовать (составлять)
    utworzyć, założyć образовать (составить)
    * * *
    obrazowa|ć
    \obrazowaćny несов. изображать, образно представлять
    * * *
    obrazowany несов.
    изобража́ть, о́бразно представля́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > obrazować

См. также в других словарях:

  • wykształcić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}kształcić I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wykształcić II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wykształcać {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wykształcić — dk VIa, wykształcićcę, wykształcićcisz, wykształcićkształć, wykształcićcił, wykształcićcony wykształcać ndk I, wykształcićam, wykształcićasz, wykształcićają, wykształcićaj, wykształcićał, wykształcićany 1. tylko dk «dać komuś wykształcenie,… …   Słownik języka polskiego

  • wykształcić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}kształcić się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wykształcić się II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wykształcać się {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wykształcać się – wykształcić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do abstraktów: tworzyć się w określonej postaci, doprowadzać się do większej sprawności, wznosić się na wyższy poziom; rozwijać, doskonalić się, zwłaszcza przez… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wykształcać — → wykształcić …   Słownik języka polskiego

  • wykształcać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wykształcaćam, wykształcaća, wykształcaćają, wykształcaćany {{/stl 8}}– wykształcić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wykształcaćcę, wykształcaćci, wykształcaćkształć, wykształcaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kształcić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, kształcićcę, kształcićci, kształć, kształcićcony {{/stl 8}}– wykształcić {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przekazywać komuś wiedzę, umiejętności,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyedukować — dk IV, wyedukowaćkuję, wyedukowaćkujesz, wyedukowaćkuj, wyedukowaćował, wyedukowaćowany książk. «wykształcić, wyuczyć, wychować (często z odcieniem ironicznym)» Wyedukowała go ulica. Wyedukowany w prowincjonalnych szkółkach, nie umiał zbyt wiele …   Słownik języka polskiego

  • wykierować — dk IV, wykierowaćruję, wykierowaćrujesz, wykierowaćruj, wykierowaćował, wykierowaćowany rzad. wykierowywać ndk VIIIa, wykierowaćowuję, wykierowaćowujesz, wykierowaćowuj, wykierowaćywał, wykierowaćywany 1. «zwrócić, ustawić coś w jakimś kierunku,… …   Słownik języka polskiego

  • wykształcenie — n I 1. rzecz. od wykształcić. 2. blm «zasób wiedzy zdobytej przez kogoś (zwykle w jakimś zakładzie naukowym); zasób wiedzy określony programem zakładu naukowego, umożliwiający np. wykonywanie zawodu» Wykształcenie ogólne, zawodowe. Wykształcenie… …   Słownik języka polskiego

  • kształcić się — I – wykształcić się {{/stl 13}}{{stl 33}} przyswajać sobie pewien zasób wiedzy, informacji z danej dziedziny, opanowywać pewne umiejętności; zdobywać wykształcenie w szkołach :{{/stl 33}}{{stl 10}}Kształcić się na uczelni, w szkole. Kształcić się …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»