wykształcić

См. также в других словарях:

• wykształcić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}kształcić I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wykształcić II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wykształcać {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wykształcić — dk VIa, wykształcićcę, wykształcićcisz, wykształcićkształć, wykształcićcił, wykształcićcony wykształcać ndk I, wykształcićam, wykształcićasz, wykształcićają, wykształcićaj, wykształcićał, wykształcićany 1. tylko dk «dać komuś wykształcenie,… …   Słownik języka polskiego

• wykształcić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}kształcić się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wykształcić się II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wykształcać się {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wykształcać się – wykształcić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do abstraktów: tworzyć się w określonej postaci, doprowadzać się do większej sprawności, wznosić się na wyższy poziom; rozwijać, doskonalić się, zwłaszcza przez… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wykształcać — → wykształcić …   Słownik języka polskiego

• wykształcać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wykształcaćam, wykształcaća, wykształcaćają, wykształcaćany {{/stl 8}}– wykształcić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wykształcaćcę, wykształcaćci, wykształcaćkształć, wykształcaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kształcić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, kształcićcę, kształcićci, kształć, kształcićcony {{/stl 8}}– wykształcić {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przekazywać komuś wiedzę, umiejętności,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyedukować — dk IV, wyedukowaćkuję, wyedukowaćkujesz, wyedukowaćkuj, wyedukowaćował, wyedukowaćowany książk. «wykształcić, wyuczyć, wychować (często z odcieniem ironicznym)» Wyedukowała go ulica. Wyedukowany w prowincjonalnych szkółkach, nie umiał zbyt wiele …   Słownik języka polskiego

• wykierować — dk IV, wykierowaćruję, wykierowaćrujesz, wykierowaćruj, wykierowaćował, wykierowaćowany rzad. wykierowywać ndk VIIIa, wykierowaćowuję, wykierowaćowujesz, wykierowaćowuj, wykierowaćywał, wykierowaćywany 1. «zwrócić, ustawić coś w jakimś kierunku,… …   Słownik języka polskiego

• wykształcenie — n I 1. rzecz. od wykształcić. 2. blm «zasób wiedzy zdobytej przez kogoś (zwykle w jakimś zakładzie naukowym); zasób wiedzy określony programem zakładu naukowego, umożliwiający np. wykonywanie zawodu» Wykształcenie ogólne, zawodowe. Wykształcenie… …   Słownik języka polskiego

• kształcić się — I – wykształcić się {{/stl 13}}{{stl 33}} przyswajać sobie pewien zasób wiedzy, informacji z danej dziedziny, opanowywać pewne umiejętności; zdobywać wykształcenie w szkołach :{{/stl 33}}{{stl 10}}Kształcić się na uczelni, w szkole. Kształcić się …   Langenscheidt Polski wyjaśnień