-
41 obu|dzić
pf Ⅰ vt 1. (przerwać sen) to wake (up), to awake- obudził mnie telefon the telephone woke me (up) ⇒ budzić2. (wywołać) to rouse, to stir, to (a)wake [uczucie, pragnienia, zainteresowanie]- ten widok obudził we mnie miłe wspomnienia the view brought back some pleasant memories ⇒ budzićⅡ obudzić się 1. (przestać spać) to wake (up), to awake(n)- poruszył się, ale nie obudził he stirred but didn’t wake up a. awake(n)- obudź się, nie widzisz, że cię oszukują przen. wake up! can’t you see they’re cheating you ⇒ budzić się2. (powstawać) [wspomnienia, ciekawość, zainteresowanie, złość, zazdrość, współczucie] to be (a)roused ⇒ budzić się 3. (ocknąć się) [wulkan] to become active; [osoba] to come to life przen.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obu|dzić
-
42 pożał|ować
pf Ⅰ vt (okazać współczucie) to take pity on Ⅱ vi 1. (poczuć żal) to regret vt- pożałować czegoś to regret sth- natychmiast pożałował swoich słów he regretted his words the moment he had spoken- pożałujesz tego! you’ll regret this!- wyjdź stąd, bo pożałujesz! get out of here or you’ll be sorry!2. (poskąpić) pożałować komuś jedzenia/pieniędzy to refuse sb food/money- nie pożałować pieniędzy to be generous with money- nie pożałować wysiłków a. starań, żeby coś zrobić to make every effort to do sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pożał|ować
-
43 ubolewa|nie
Ⅰ sv ⇒ ubolewać Ⅱ n książk. (współczucie) sympathy U; (kondolencje) sympathy U, sympathies pl; (żal) regret U- zdarzenie godne ubolewania a lamentable a. regrettable incident- zachowanie godne ubolewania regrettable behaviour- przysłuchiwał się/kiwał głową z ubolewaniem he listened/nodded sympathetically- chcielibyśmy a. pragniemy wyrazić ubolewanie z powodu tego niefortunnego zbiegu okoliczności we would like to express our regret over this unfortunate turn of events- proszę przyjąć nasze wyrazy głębokiego ubolewania w związku ze śmiercią pana żony (please accept) our deepest sympathy a. sympathies over the loss of your wifeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ubolewa|nie
-
44 okazywać
okazywać (-uję) < okazać> (okażę) dokumenty (vor)zeigen; zainteresowanie bekunden; zrozumienie, współczucie entgegenbringen; pomoc erweisen, leisten; odwagę beweisen; zdumienie, niepokój zeigen;okazywać się sich herausstellen; sich erweisen (als N);jak się okazało wie es sich herausstellte;okazuje się, że … es stellt sich heraus, dass …;to się dopiero okaże das wird sich erst zeigen;okazał się pożyteczny er erwies sich als nützlich;okazał się kłamcą er entpuppte sich als Lügner -
45 nieszczęśliwy
nieszczęśliwy [ɲɛʃʧ̑ɛj̃ɕlivɨ] adj\nieszczęśliwy wypadek unglücklicher Unfall m, Unglücksfall m -
46 okazywać
I. vt4) okazać pomoc Hilfe leistenokazało się, że... es hat sich herausgestellt [ lub erwiesen], dass...jak się okazuje wie es sich herausstelltjak się okazało wie es sich herausstellte [ lub erwies]to się dopiero okaże das wird sich erst zeigen -
47 żal
\żal za grzechy rel Reue f für die Sündenmieć do kogoś \żal jdm grollen, Groll gegen jdn hegen4) ( współczucie)jest mi go \żal es tut mir Leid um ihn6) wylewać \żale sein Leid klagen, in Klagen ausbrechen -
48 Bedauern
-
49 fühlen
-
50 hervorrufen
-
51 leid
leid [laɪt] adj1) ( überdrüssig)jdn \leid sein mieć dość kogoś2) ( bedauert werden)jdm \leidtun budzić u kogoś [o w kimś] współczucie [o żal] -
52 Mitgefühl
-
53 Teilnahme
Tei lnahme ['taɪlna:mə] <-, -n> f1) ( Beteiligung)jdm seine aufrichtige \Teilnahme aussprechen złożyć komuś wyrazy szczerego współczucia
См. также в других словарях:
współczucie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. współczuć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} uczucie żalu i smutku okazywane komuś dotkniętemu… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
współczucie — n I 1. rzecz. od współczuć. 2. «uczuciowa solidarność z osobą cierpiącą; litość, ubolewanie okazywane komuś nieszczęśliwemu» Głębokie, serdeczne, szczere współczucie. Współczucie dla czyichś trosk. Mówić o kimś, zwracać się do kogoś ze… … Słownik języka polskiego
kamień — 1. Bodaj się tacy na kamieniu rodzili «oby takich (ludzi) było więcej» 2. Być komuś, stać się dla kogoś kamieniem (młyńskim) u szyi «być komuś ciężarem, przeszkodą, stwarzać kłopot swoją obecnością»: (...) stałem się dla Alicji kamieniem u szyi.… … Słownik frazeologiczny
kratka — 1. Chodzić, uczęszczać itp. gdzieś, pracować w kratkę «chodzić, uczęszczać itp. gdzieś, pracować nieregularnie, z przerwami»: Uczył się średnio, bo chodził do szkoły w kratkę. SE 26/03/1998. 2. Pogoda w kratkę «pogoda zmienna»: Pogoda w kratkę.… … Słownik frazeologiczny
krokodyli — Krokodyle łzy «nieszczery, udawany płacz, fałszywe ubolewanie, współczucie»: A ta nieszczęsna hrabina była mi obojętna. Roniłam za nią krokodyle łzy... Co mnie obchodziło jej zranione serce, ja nauczyłam się z nim żyć. M. Nurowska, Oczy … Słownik frazeologiczny
piękny — 1. Piękne słowa, słówka «obietnice, które nie mają być dotrzymane, wzniosłe, szlachetne słowa, niemające pokrycia w czynach; frazesy»: Ja już wcześniej przeczuwałem, że z impetu lat siedemdziesiątych wiele nie wyjdzie, bo za dużo było pięknych… … Słownik frazeologiczny
wzruszyć — 1. Coś nikogo (kogoś) nie wzrusza «coś nikogo nie obchodzi, jest dla wszystkich (dla kogoś) obojętne»: (...) bezbronność, i to nie tylko poety, nikogo nie wzrusza. Najwyżej budzi pogardę. W. Gombrowicz, Walka. Spytałem, czy nic jej to nie wzrusza … Słownik frazeologiczny
wzruszać — 1. Coś nikogo (kogoś) nie wzrusza «coś nikogo nie obchodzi, jest dla wszystkich (dla kogoś) obojętne»: (...) bezbronność, i to nie tylko poety, nikogo nie wzrusza. Najwyżej budzi pogardę. W. Gombrowicz, Walka. Spytałem, czy nic jej to nie wzrusza … Słownik frazeologiczny
wzruszyć się — Kamień by się wzruszył «coś wzruszyłoby każdego, wywołałoby współczucie, podczas gdy osoba, której to dotyczy pozostaje nieczuła, obojętna»: Chodź. Elza nie powinna być sama. Idiotycznie to zabrzmi, ale się przejęłam. Mówię ci, tak strasznie… … Słownik frazeologiczny
wzruszać się — Kamień by się wzruszył «coś wzruszyłoby każdego, wywołałoby współczucie, podczas gdy osoba, której to dotyczy pozostaje nieczuła, obojętna»: Chodź. Elza nie powinna być sama. Idiotycznie to zabrzmi, ale się przejęłam. Mówię ci, tak strasznie… … Słownik frazeologiczny
biedaczyna — m a. ż odm. jak ż IV, CMs. biedaczynanie; lm MB. biedaczynany, D. biedaczynayn (także DB. biedaczynanów tylko o mężczyznach) «z politowaniem o osobie wzbudzającej współczucie, litość» Mizerny biedaczyna. Biedaczyna, był (była) pośmiewiskiem … Słownik języka polskiego