-
1 Vertrag
einen Vertrag (ab)schließen zawierać <- wrzeć> umowę;unter Vertrag stehen (bei jemandem) być związanym umową (z I) -
2 abschließen
abschließen ( irr) vt zamykać <- mknąć> (na klucz); Vertrag zawierać <- wrzeć>; Geschäft dokon(yw)ać (G); ( beenden) <s>kończyć, <u>kończyć, <za>kończyć;mit Gewinn abschließen zamknąć pf bilans z zyskiem -
3 ausüben
-
4 beinhalten
be'inhalten (-e-; -) zawierać <- wrzeć> -
5 brodeln
brodeln vi (-le) wrzeć, bulgotać -
6 Ehe
Ehe f małżeństwo;eine Ehe schließen zawierać <- wrzeć> małżeństwo;sie führen eine sehr harmonische Ehe ich pożycie małżeńskie jest bardzo harmonijne -
7 eingehen
eine Wette eingehen pójść pf o zakład, zakładać < założyć> się; vi Post usw nadchodzić < nadejść>; Geld wpływać < wpłynąć>; Pflanze, Tier <z>ginąć; Firma przestać pf istnieć, upadać < upaść>; Stoff zbiegać < zbiec> się;in die Geschichte eingehen przejść pf do historii;auf jemanden eingehen wykaz(yw)ać dużo zrozumienia dla (G);auf einen Vorschlag eingehen przysta(wa)ć na propozycję;auf Details eingehen wda(wa)ć się w szczegóły -
8 Rache
aus Rache przez zemstę;aus Rache für etwas w odwet za (A);für etwas Rache nehmen <ze>mścić się za (A); -
9 sieden
sieden vi (-e-) wrzeć, kipieć -
10 toben
vor Wut toben szaleć z wściekłości; Kampf wrzeć; Kinder dokazywać, swawolić ( durch den Garten w ogrodzie; am Strand na plaży) -
11 treffen
I v/tfig ins Schwarze treffen trafi(a)ć w sedno;das Richtige treffen dobrze trafić pf;er ist (auf dem Foto) gut getroffen dobrze wyszedł (na zdjęciu);2. (beschädigen) trafi(a)ć, ugodzić pf ( jemanden am Kopf k-o w głowę);er wurde (von einer Kugel) ins Herz getroffen został ugodzony (kulą) w serce;7. ( beschließen und durchführen) Vorbereitungen <po>czynić; Wahl dokon(yw)ać (G); Entschluss podejmować < podjąć>; Abmachung zawierać <- wrzeć>;unpers es trifft sich gut, dass … dobrze się składa, że … -
12 Zwang
ohne Zwang bez przymusu;unter Zwang pod przymusem oder presją, przymusowo;Zwang auf jemanden ausüben wywierać <- wrzeć> presję na k-o;jemandem Zwang antun zada(wa)ć gwałt k-u;
См. также в других словарях:
wrzeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXb, wrę, wrze || wre, wrzyj, wrzał, wrzeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o płynach: przechodzić w całej swej masie ze stanu ciekłego w parę; gotować się, burząc się, kipiąc : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wrzeć — ndk XI, wrę, wrzesz, wrze a. wre, wrzyj, wrzał, wrzeli, wrzący a. wrący 1. «o substancjach ciekłych: przemieniać się w parę przy odpowiedniej temperaturze; gotować się» Woda wrze w temperaturze 100°C. Pić wrzącą herbatę. ◊ Praca wre «praca idzie… … Słownik języka polskiego
wrzeć [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{gdzieś} {{/stl 8}}jak w ulu {{/stl 13}}{{stl 7}} gdzieś jest bardzo głośno, panuje zgiełk, wrzawa, wszyscy głośno mówią : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na placu huczało jak w ulu. W klasie wrzało jak w ulu. Na korytarzu było gwarno jak … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wrzeć — Gdzieś wrze jak w garnku zob. garnek. Gdzieś wrze jak w ulu zob. ul. Krew w kimś wrze zob. krew 18 … Słownik frazeologiczny
верать — совать, вкладывать, прятать, копаться , новгор. (Даль), вереть, завереть запереть , ст. слав. въврѣти всунуть , проврѣти просунуть (Супр.), болг. вра (врял) сую , словен. svreti сморщиваться, собираться в складки , чеш. otevřiti открыть , польск … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
вреть — врею, диал., севск. сильно потеть , укр. врiти кипеть, бурлить , блр. врэць, др. русск. вьрѣти, вьрю кипеть , ст. слав. вьрѣти, вьрѫ ζεῖν, κοχλάζειν (Супр.), сербохорв. вре̏ти, ври̑м, словен. vreti, чеш. vřiti, польск. wrzec, также сербохорв.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
fermentować — ndk IV, fermentowaćtuje, fermentowaćował «ulegać fermentacji» Wino fermentuje. Owoce, soki fermentują. przen. «burzyć się, wrzeć» Duma, gniew w kimś fermentuje … Słownik języka polskiego
gniew — m IV, D. u, Ms. gniewwie 1. blm «gwałtowna reakcja na jakiś przykry bodziec zewnętrzny wyrażająca się podnieceniem, niezadowoleniem, oburzeniem; złość, wzburzenie, wściekłość, irytacja» Gwałtowny, ślepy, tępy, irracjonalny gniew. Burza, chmura,… … Słownik języka polskiego
kipieć — ndk VIIa, kipiećpi, kipiećpiał 1. «o płynach» a) «być w temperaturze wrzenia, wrząc rozpryskiwać się, bulgotać; burzyć się, pienić się, przelewać się» Mleko kipi. b) «bulgotać, rozpryskiwać się o coś, wirować, burzyć się» Kipiąca topiel. przen.… … Słownik języka polskiego
kotłować — ndk IV, kotłowaćłuję, kotłowaćłujesz, kotłowaćłuj, kotłowaćował, kotłowaćowany 1. pot. «mieszać co gwałtownie» Kotłować farbę w wiadrze. Nie kotłuj tak w tej szufladzie! ◊ Kotłować komu głowę «wywoływać zamęt w myślach; zawracać komu głowę» 2.… … Słownik języka polskiego
wrzenie — n I 1. rzecz. od wrzeć Temperatura wrzenia. 2. «oznaki, objawy niezadowolenia, sprzeciwu, buntu, fermentu; wzburzenie» Wśród zebranych zapanowało wrzenie … Słownik języka polskiego