-
1 wrogi
wrogo nastawiony feindlich gesinnt;wrogi stosunek m do obcych Fremdenfeindlichkeit f -
2 wrogi
-
3 złowrogi
-
4 böse
böse ['bø:zə]I. adjdu \böses Kind! ty nicponiu! ( pej)3) attr ( übel, unangenehm) Angelegenheit, Sache, Überraschung nieprzyjemny; Folgen, Konsequenzen negatywny; Streich złośliwysei [mir] nicht \böse, aber... nie bierz [mi] tego za złe, ale...II. adv1) ( übel wollend) nieprzyjaźnieich habe es nicht \böse gemeint! nie miałem nic złego na myśli!2) ( schlimm) źle\böse aussehen źle wyglądaćdas/es sieht \böse [für ihn] aus to się [dla niego] źle zapowiada -
5 feindlich
fei ndlichI. adj1) mil nieprzyjacielskiim \feindlichen Lager w obozie nieprzyjaciela2) ( feindselig) wrogi -
6 feindselig
-
7 menschenfeindlich
-
8 oppositionell
См. также в других словарях:
wrōgi- — *wrōgi , *wrōgiz germ., stark. Femininum (i): nhd. Rüge, Streit; ne. reproof, quarrel (Neutrum); Rekontruktionsbasis: got., ae., as., ahd.; Hinweis: s. *wrōga (Neutrum), *wrōga (Maskulinum … Germanisches Wörterbuch
wrogi — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, wrodzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} będący wrogiem, należący do wroga; nieprzyjacielski : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wroga armia. Wrogie samoloty. Wrogie państwo. Wroga ideologia.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wrogi — wrodzy 1. «o państwie, kraju itp.: będący wrogiem, pozostający z innym państwem, krajem w stanie wojny; należący do wroga, dokonywany przez niego; nieprzyjacielski» Wrogie państwa. Wroga artyleria. Wrogie samoloty. Wroga ideologia. Wroga polityka … Słownik języka polskiego
Rüge — Sf std. (8. Jh.), mhd. rüege, mndd. wroge, wrōch Stammwort. Aus g. * wrōgi/jō f. Anklage, Tadel , auch in gt. wrohs, anord. róg n. Streit, Zank , afr. wrōginge, wrōgene. Daneben das Verb rügen, mhd. rüegen, ahd. ruogen, as. wrōgian, ae. wrœgan,… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
antagonistyczny — «przeciwstawiający się, przeciwdziałający czemuś, wzajemnie sobie niechętny, wrogi, zwalczający siebie nawzajem» Antagonistyczne siły. Antagonistyczne kierunki, nurty, prądy. Antagonistyczny stosunek między kimś, czymś … Słownik języka polskiego
antyfeminizm — m IV, D. u, Ms. antyfeminizmzmie, blm «nieuznawanie równouprawnienia kobiet, niechętny, wrogi stosunek do kobiet» Być zwolennikiem antyfeminizmu. Głosić antyfeminizm … Słownik języka polskiego
antyhumanistyczny — antyhumanistycznyni «przeciwny, wrogi humanistycznym prądom, kulturze humanistycznej» Antyhumanistyczny kierunek, prąd … Słownik języka polskiego
antyhumanitarny — antyhumanitarnyni «przeciwny, wrogi poglądom, zasadom humanitarnym» Antyhumanitarne warunki … Słownik języka polskiego
antykapitalistyczny — antykapitalistycznyni «występujący przeciwko kapitalizmowi, zwalczający kapitalizm; przeciwny, wrogi kapitalizmowi» Antykapitalistyczne nastroje … Słownik języka polskiego
antykatolicki — antykatolickiccy «wrogi katolicyzmowi, zwalczający katolicyzm» … Słownik języka polskiego
antyludowy — antyludowywi «wrogi ludowi» Antyludowa polityka … Słownik języka polskiego