Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

wrap

  • 21 incingo

    incingere, incinxi, incinctus V
    gird (with); wrap (tightly) round (with)

    Latin-English dictionary > incingo

  • 22 involvo

    involvere, involvi, involutus V
    wrap (in), cover, envelop; roll along

    Latin-English dictionary > involvo

  • 23 obvolvo

    to wrap up, cover,

    Latin-English dictionary of medieval > obvolvo

  • 24 circumdati

    circum-do, dĕdi, dătum, dăre, v. a., lit. to put, set, or place around, i. e. both to wrap around (e. g. a mantle). and also to enclose (e. g. a town with a wall; syn.: cingo, vestio, saepio, circumvallo al.), with a twofold construction (cf. Zumpt, Gr. § 418).
    I.
    Aliquid (alicui rei), to place something [p. 337] around something, to put, set around, etc. (class. in prose and poetry).
    (α).
    With dat.:

    aër omnibus est rebus circumdatus appositusque,

    Lucr. 6, 1035:

    moenibus subjectos prope jam ignes circumdatosque restinximus,

    Cic. Cat. 3, 1, 2:

    circumdare fossam latam cubiculari lecto,

    id. Tusc. 5, 20, 59:

    satellites armatos contioni,

    Liv. 34, 27, 5:

    hinc patre hinc Catulo lateri circumdatis, Romam rediit,

    i. e. one on each side, id. 30, 19, 9; 3, 28, 2:

    milites sibi,

    Tac. A. 13, 25:

    arma umeris,

    Verg. A. 2, 510:

    licia tibi,

    id. E. 8, 74:

    vincula collo,

    Ov. M. 1, 631:

    bracchia collo,

    id. ib. 9, 459; 9, 605; 6, 479;

    and in tmesis: collo dare bracchia circum,

    Verg. A. 6, 700 (cf. the simplex:

    bracchia cervici dare,

    Hor. C. 3, 9, 3):

    lectis aulaea purpura,

    Curt. 9, 7, 15:

    cum maxime in hostiam itineri nostro circumdatam intuens,

    i. e. divided, and part placed on each side of the way, Liv. 40, 13, 4.—
    (β).
    Without a dat.:

    caedere januam saxis, ligna et sarmenta circumdare ignemque subicere coeperunt,

    Cic. Verr. 2, 1, 27, § 69; 2, 1, 31, § 80:

    ignes,

    id. Pis. 38, 93:

    custodias,

    id. Cat. 4, 4, 8:

    armata circumdatur Romana legio,

    Liv. 1, 28, 3:

    exercitu circumdato summā vi Cirtam irrumpere nititur,

    Sall. J. 25, 9:

    circumdatae stationes,

    Tac. A. 1, 50:

    murus circumdatus,

    Caes. B. G. 1, 38:

    turris toto opere circumdedit,

    id. ib. 7, 72:

    circumdato vallo,

    Curt. 3, 2, 2:

    lauream (sc. capiti),

    Suet. Vit. 9.— Subst.: circumdăti, ōrum, m., those around, the surrounding soldiers:

    circumdatos Antonius adloquitur,

    Tac. H. 3, 63.—With an abl. loci:

    toto oppido munitiones,

    Hirt. B. G. 8, 34 fin.:

    equites cornibus,

    Liv. 33, 18, 9; and without dat., Tac. A. 14, 53.—With two accs.:

    circumdare terram radices,

    Cato, R. R. 114;

    and per tmesin,

    id. ib. 157.—
    B.
    Trop. (most freq. in Tac.):

    cancelli, quos mihi ipse circumdedi,

    Cic. Quint. 10, 36:

    nescio an majora vincula majoresque necessitates vobis quam captivis vestris fortuna circumdederit,

    Liv. 21, 43, 3:

    egregiam famam paci circumdedit,

    i. e. conferred, imparted, Tac. Agr. 20; cf.:

    principatus inanem ei famam,

    id. H. 4, 11; id. Or. 37:

    principi ministeria,

    id. H. 2, 59; id. A. 14, 15.—In a Greek construction:

    infula virgineos circumdata comptus,

    encompassing, Lucr. 1, 88; Tac. H. 4, 45; id. A. 16, 25.—
    II.
    Aliquem or aliquid (aliquā re), to surround some person or thing ( with something), to encompass, enclose, encircle with.
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    animum (deus) circumdedit corpore et vestivit extrinsecus,

    Cic. Univ. 6 fin.; cf.:

    aether corpore concreto circumdatus undique,

    Lucr. 5, 469:

    portum moenibus,

    Nep. Them. 6, 1:

    regio insulis circumdata,

    Cic. Fl. 12, 27:

    villam statione,

    Tac. A. 14, 8:

    suam domum spatio,

    id. G. 16:

    collis operibus,

    id. A. 6, 41:

    vallo castra,

    id. H. 4, 57:

    Othonem vexillis,

    id. ib. 1, 36:

    canibus saltus,

    Verg. E. 10, 57:

    circumdato me bracchiis: meum collum circumplecte,

    Plaut. As. 3, 3, 106:

    collum filo,

    Cat. 64, 377:

    (aurum) circumdatum argento,

    Cic. Div. 2, 65, 134: furvis circumdatus alis Somnus, * Tib. 2, 1, 89:

    ad talos stola demissa et circumdata palla,

    Hor. S. 1, 2, 99:

    circumdedit se zonā,

    Suet. Vit. 16:

    circumdata corpus amictu,

    Ov. M. 4, 313; cf. id. ib. 3, 666:

    tempora vittis,

    id. ib. 13, 643:

    Sidoniam picto chlamydem circumdata limbo,

    Verg. A. 4, 137.—
    2.
    Esp. of a hostile surrounding, to surround, encompass, invest, besiege, etc.:

    oppidum vallo et fossā,

    Cic. Fam. 15, 4, 10:

    oppidum quinis castris,

    Caes. B. C. 3, 9:

    cum legati... multitudine domum ejus circumdedissent,

    Nep. Hann. 12, 4:

    vallo atque fossā moenia circumdat,

    Sall. J. 23, 1:

    oppidum coronā,

    Liv. 4, 47, 5:

    quos (hostes) primo Camillus vallo circumdare est adortus,

    id. 6, 8, 9:

    fossā valloque urbem,

    id. 25, 22, 8:

    fossā duplicique vallo circumdatā urbe,

    id. 28, 3, 5:

    hostes exercitu toto,

    Curt. 3, 8, 4. —
    B.
    Trop.:

    omni autem totam figuram mundi levitate circumdedit,

    Cic. Univ. 6 init.:

    exiguis quibusdam finibus oratoris munus circumdedisti,

    have confined, circumscribed, id. de Or. 1, 62, 264; cf.:

    minus octoginta annis circumdatum aevum,

    Vell. 1, 17, 2:

    pueritiam robore,

    Tac. A. 12, 25:

    fraude,

    Sil. 7, 134; cf. id. 12, 477:

    monstrorum novitate,

    Quint. Decl. 18, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > circumdati

  • 25 circumdo

    circum-do, dĕdi, dătum, dăre, v. a., lit. to put, set, or place around, i. e. both to wrap around (e. g. a mantle). and also to enclose (e. g. a town with a wall; syn.: cingo, vestio, saepio, circumvallo al.), with a twofold construction (cf. Zumpt, Gr. § 418).
    I.
    Aliquid (alicui rei), to place something [p. 337] around something, to put, set around, etc. (class. in prose and poetry).
    (α).
    With dat.:

    aër omnibus est rebus circumdatus appositusque,

    Lucr. 6, 1035:

    moenibus subjectos prope jam ignes circumdatosque restinximus,

    Cic. Cat. 3, 1, 2:

    circumdare fossam latam cubiculari lecto,

    id. Tusc. 5, 20, 59:

    satellites armatos contioni,

    Liv. 34, 27, 5:

    hinc patre hinc Catulo lateri circumdatis, Romam rediit,

    i. e. one on each side, id. 30, 19, 9; 3, 28, 2:

    milites sibi,

    Tac. A. 13, 25:

    arma umeris,

    Verg. A. 2, 510:

    licia tibi,

    id. E. 8, 74:

    vincula collo,

    Ov. M. 1, 631:

    bracchia collo,

    id. ib. 9, 459; 9, 605; 6, 479;

    and in tmesis: collo dare bracchia circum,

    Verg. A. 6, 700 (cf. the simplex:

    bracchia cervici dare,

    Hor. C. 3, 9, 3):

    lectis aulaea purpura,

    Curt. 9, 7, 15:

    cum maxime in hostiam itineri nostro circumdatam intuens,

    i. e. divided, and part placed on each side of the way, Liv. 40, 13, 4.—
    (β).
    Without a dat.:

    caedere januam saxis, ligna et sarmenta circumdare ignemque subicere coeperunt,

    Cic. Verr. 2, 1, 27, § 69; 2, 1, 31, § 80:

    ignes,

    id. Pis. 38, 93:

    custodias,

    id. Cat. 4, 4, 8:

    armata circumdatur Romana legio,

    Liv. 1, 28, 3:

    exercitu circumdato summā vi Cirtam irrumpere nititur,

    Sall. J. 25, 9:

    circumdatae stationes,

    Tac. A. 1, 50:

    murus circumdatus,

    Caes. B. G. 1, 38:

    turris toto opere circumdedit,

    id. ib. 7, 72:

    circumdato vallo,

    Curt. 3, 2, 2:

    lauream (sc. capiti),

    Suet. Vit. 9.— Subst.: circumdăti, ōrum, m., those around, the surrounding soldiers:

    circumdatos Antonius adloquitur,

    Tac. H. 3, 63.—With an abl. loci:

    toto oppido munitiones,

    Hirt. B. G. 8, 34 fin.:

    equites cornibus,

    Liv. 33, 18, 9; and without dat., Tac. A. 14, 53.—With two accs.:

    circumdare terram radices,

    Cato, R. R. 114;

    and per tmesin,

    id. ib. 157.—
    B.
    Trop. (most freq. in Tac.):

    cancelli, quos mihi ipse circumdedi,

    Cic. Quint. 10, 36:

    nescio an majora vincula majoresque necessitates vobis quam captivis vestris fortuna circumdederit,

    Liv. 21, 43, 3:

    egregiam famam paci circumdedit,

    i. e. conferred, imparted, Tac. Agr. 20; cf.:

    principatus inanem ei famam,

    id. H. 4, 11; id. Or. 37:

    principi ministeria,

    id. H. 2, 59; id. A. 14, 15.—In a Greek construction:

    infula virgineos circumdata comptus,

    encompassing, Lucr. 1, 88; Tac. H. 4, 45; id. A. 16, 25.—
    II.
    Aliquem or aliquid (aliquā re), to surround some person or thing ( with something), to encompass, enclose, encircle with.
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    animum (deus) circumdedit corpore et vestivit extrinsecus,

    Cic. Univ. 6 fin.; cf.:

    aether corpore concreto circumdatus undique,

    Lucr. 5, 469:

    portum moenibus,

    Nep. Them. 6, 1:

    regio insulis circumdata,

    Cic. Fl. 12, 27:

    villam statione,

    Tac. A. 14, 8:

    suam domum spatio,

    id. G. 16:

    collis operibus,

    id. A. 6, 41:

    vallo castra,

    id. H. 4, 57:

    Othonem vexillis,

    id. ib. 1, 36:

    canibus saltus,

    Verg. E. 10, 57:

    circumdato me bracchiis: meum collum circumplecte,

    Plaut. As. 3, 3, 106:

    collum filo,

    Cat. 64, 377:

    (aurum) circumdatum argento,

    Cic. Div. 2, 65, 134: furvis circumdatus alis Somnus, * Tib. 2, 1, 89:

    ad talos stola demissa et circumdata palla,

    Hor. S. 1, 2, 99:

    circumdedit se zonā,

    Suet. Vit. 16:

    circumdata corpus amictu,

    Ov. M. 4, 313; cf. id. ib. 3, 666:

    tempora vittis,

    id. ib. 13, 643:

    Sidoniam picto chlamydem circumdata limbo,

    Verg. A. 4, 137.—
    2.
    Esp. of a hostile surrounding, to surround, encompass, invest, besiege, etc.:

    oppidum vallo et fossā,

    Cic. Fam. 15, 4, 10:

    oppidum quinis castris,

    Caes. B. C. 3, 9:

    cum legati... multitudine domum ejus circumdedissent,

    Nep. Hann. 12, 4:

    vallo atque fossā moenia circumdat,

    Sall. J. 23, 1:

    oppidum coronā,

    Liv. 4, 47, 5:

    quos (hostes) primo Camillus vallo circumdare est adortus,

    id. 6, 8, 9:

    fossā valloque urbem,

    id. 25, 22, 8:

    fossā duplicique vallo circumdatā urbe,

    id. 28, 3, 5:

    hostes exercitu toto,

    Curt. 3, 8, 4. —
    B.
    Trop.:

    omni autem totam figuram mundi levitate circumdedit,

    Cic. Univ. 6 init.:

    exiguis quibusdam finibus oratoris munus circumdedisti,

    have confined, circumscribed, id. de Or. 1, 62, 264; cf.:

    minus octoginta annis circumdatum aevum,

    Vell. 1, 17, 2:

    pueritiam robore,

    Tac. A. 12, 25:

    fraude,

    Sil. 7, 134; cf. id. 12, 477:

    monstrorum novitate,

    Quint. Decl. 18, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > circumdo

  • 26 circumnecto

    circum-necto, no perf., nexum, ĕre, v. a., to wrap or bind around, surround, envelop (late Lat.):

    elephanti flammis conjectis undique circumnexi,

    Amm. 19, 7, 7: tenuis membrana illa perlucens, quā circumnectitur alvus, ac tegitur, Lact. Opif. Dei, 14, 2 (al. circumretitur).

    Lewis & Short latin dictionary > circumnecto

  • 27 circumobruo

    circum-ob-rŭo, ĕre, v. a., to cover around with, wrap around, Plin. 19, 5, 26, § 83.

    Lewis & Short latin dictionary > circumobruo

  • 28 circumvestio

    circum-vestĭo, īre, v. a.
    I.
    To clothe or cover over (very rare):

    arborem,

    Plin. 17, 23, 35, § 208.—In a figure:

    aliquem amictu prudentiae,

    Ambros. Virg. 12, 48.—
    * II.
    Poet., of one who uses language to conceal his thoughts: se circumvestire dictis, to wrap himself up in words, Poët. ap. Cic. de Or. 3, 39, 158 (Trag. Rel. inc. v. 113 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > circumvestio

  • 29 fascea

    fascĭa ( fascea), ae, f. [kindred with fascis], a band, bandage, swathe, girth, fillet.
    I.
    Prop. (to bind up diseased parts of the body; to wrap round the feet to prevent the boots from rubbing them; to bind under the breasts of women; a headband set with pearls, etc.;

    syn.: redimiculum, vitta, infula, diadema): devinctus erat fasciis,

    Cic. Brut. 60, 217; Suet. Dom. 17; id. Galb. 21; Gell. 16, 3, 4; cf.:

    fasciis crura vestiuntur,

    Quint. 11, 3, 144: cum vincirentur pedes fasciis, Cic. Fragm. ap. Non. 537, 5; id. Att. 2, 3, 1 (cf. with Val. Max. 6, 2, 7); Plin. 8, 57, 82, § 221; Dig. 34, 2, 25 (with pedules); Lampr. Alex. Sev. 40 al.:

    carnem praependentem fascia substringere,

    Suet. Galb. 21:

    brachio lanis fasciisque obvoluto,

    id. Dom. 17:

    inflatum circa fascia pectus eat,

    Ov. A. A. 3, 274; Mart. 14, 134:

    vides illum Scythiae regem, insigni capitis decorum? si vis illum aestimare, fasciam solve: multum mali sub illa latet,

    Sen. Ep. 80 fin.; so of a diadem, Suet. Caes. 79:

    puero fasciis opus est, cunis, incunabulis,

    i. e. swaddling-cloths, Plaut. Truc. 5, 13:

    somniasse se, ovum pendere ex fascia lecti sui cubicularis,

    a bed-girth, Cic. Div. 2, 65, 134; Mart. 5, 62, 5; 14, 159:

    uvas sole siccatas junci fasciis involvit,

    bands of rushes, mats, Plin. 15, 17, 18, § 66: nitor, qualem Bruttia praestabat calidi tibi fascia visci, plaster, Juv. 9, 14.— Prov.: non es nostrae fasciae, i. e. of our rank or condition, Petr. 46.—
    II.
    Transf.
    * A.
    The casing of a door, Varr. ap. Non. 451, 20; and 86, 10.—
    * B.
    In archit., a wreath round a pillar, a listel, Vitr. 3, 3 med.
    * C.
    A streak of cloud in the sky:

    nil color hic caeli, nil fascia nigra minatur,

    Juv. 14, 294.—
    * D.
    A zone of the earth:

    orbi terrae in quinque zonas, sive melius fascias dico, discernitur,

    Mart. Cap. 6, §§ 602, 607.

    Lewis & Short latin dictionary > fascea

  • 30 fascia

    fascĭa ( fascea), ae, f. [kindred with fascis], a band, bandage, swathe, girth, fillet.
    I.
    Prop. (to bind up diseased parts of the body; to wrap round the feet to prevent the boots from rubbing them; to bind under the breasts of women; a headband set with pearls, etc.;

    syn.: redimiculum, vitta, infula, diadema): devinctus erat fasciis,

    Cic. Brut. 60, 217; Suet. Dom. 17; id. Galb. 21; Gell. 16, 3, 4; cf.:

    fasciis crura vestiuntur,

    Quint. 11, 3, 144: cum vincirentur pedes fasciis, Cic. Fragm. ap. Non. 537, 5; id. Att. 2, 3, 1 (cf. with Val. Max. 6, 2, 7); Plin. 8, 57, 82, § 221; Dig. 34, 2, 25 (with pedules); Lampr. Alex. Sev. 40 al.:

    carnem praependentem fascia substringere,

    Suet. Galb. 21:

    brachio lanis fasciisque obvoluto,

    id. Dom. 17:

    inflatum circa fascia pectus eat,

    Ov. A. A. 3, 274; Mart. 14, 134:

    vides illum Scythiae regem, insigni capitis decorum? si vis illum aestimare, fasciam solve: multum mali sub illa latet,

    Sen. Ep. 80 fin.; so of a diadem, Suet. Caes. 79:

    puero fasciis opus est, cunis, incunabulis,

    i. e. swaddling-cloths, Plaut. Truc. 5, 13:

    somniasse se, ovum pendere ex fascia lecti sui cubicularis,

    a bed-girth, Cic. Div. 2, 65, 134; Mart. 5, 62, 5; 14, 159:

    uvas sole siccatas junci fasciis involvit,

    bands of rushes, mats, Plin. 15, 17, 18, § 66: nitor, qualem Bruttia praestabat calidi tibi fascia visci, plaster, Juv. 9, 14.— Prov.: non es nostrae fasciae, i. e. of our rank or condition, Petr. 46.—
    II.
    Transf.
    * A.
    The casing of a door, Varr. ap. Non. 451, 20; and 86, 10.—
    * B.
    In archit., a wreath round a pillar, a listel, Vitr. 3, 3 med.
    * C.
    A streak of cloud in the sky:

    nil color hic caeli, nil fascia nigra minatur,

    Juv. 14, 294.—
    * D.
    A zone of the earth:

    orbi terrae in quinque zonas, sive melius fascias dico, discernitur,

    Mart. Cap. 6, §§ 602, 607.

    Lewis & Short latin dictionary > fascia

  • 31 intorqueo

    in-torquĕo, torsi, tortum, 2, v. a., to twist, turn round, turn to; to wrench, sprain (class.).
    I.
    Lit.:

    mentum in dicendo,

    to distort, Cic. de Or. 2, 66:

    oculos,

    Verg. G. 4, 451:

    caulem,

    Plin. 19, 6, 34, § 114: talum, to sprain, Auct. B. Hisp. 38: vereor, ne Pompeio quid oneris imponam, mê moi Gorgeiên kephalên deinoio pelôrou intorqueat, Cic. Att. 9, 7, 3.— Pass. or with se, to twist or wrap itself:

    involvulus, quae in pampini folio intorta implicat se,

    Plaut. Cist. 4, 2, 64:

    cum subito... procella nubibus intorsit sese,

    Lucr. 6, 124:

    ipsi palmites intorquentur,

    Plin. 17, 22, 35, § 183. —
    II.
    Transf.
    A.
    To brandish, hurl, or throw towards:

    hastam tergo,

    to launch at its back, Verg. A. 2, 231:

    jaculum alicui,

    to hurl against one, id. ib. 10, 322; Ov. M. 5, 90; Sil. 1, 304:

    telum,

    Verg. A. 10, 381:

    saxum,

    Sil. 7, 623:

    telum in hostem,

    Verg. A. 10, 882; Sen. Ep. 45. —
    B.
    To throw into confusion:

    orationem,

    Plaut. Cist. 4, 2, 65; cf.

    mores,

    to corrupt, pervert, Pers. 5, 38.—
    III.
    Trop., to cast upon, throw out against:

    alternis versibus intorquentur inter fratres gravissimae contumeliae,

    Cic. Tusc. 4, 36, 77:

    vocem diram,

    Sil. 11, 342.— Hence, intortus, a, um, P. a., twisted, wound; crisped, curled; trailed, prolonged; perplexed, involved; distorted, corrupted:

    spirae modo,

    Plin. 2, 25, 23, § 91:

    intorto circa bracchium pallio,

    wound about my arm, Petr. 80:

    paludamentum,

    wrapped round, Liv. 25, 16:

    angues intorti capillis Eumenidum,

    entwined, Hor. C. 2, 13, 35:

    capilli,

    curled, Mart. 8, 33; Sil. 3, 284:

    sonus concisus, intortus,

    Plin. 10, 29, 43, § 82:

    noctuae intorto carmine occinunt,

    App. Flor. 13:

    rudentes,

    twisted, made by twisting, Cat. 64, 235:

    funes,

    Ov. M. 3, 679 al. — Adv.: intortē, windingly, crookedly:

    intortius,

    Plin. 16, 16, 27, § 68.— Transf.: hoc dicere, August. de Nat. et Grat. 49.

    Lewis & Short latin dictionary > intorqueo

  • 32 intorte

    in-torquĕo, torsi, tortum, 2, v. a., to twist, turn round, turn to; to wrench, sprain (class.).
    I.
    Lit.:

    mentum in dicendo,

    to distort, Cic. de Or. 2, 66:

    oculos,

    Verg. G. 4, 451:

    caulem,

    Plin. 19, 6, 34, § 114: talum, to sprain, Auct. B. Hisp. 38: vereor, ne Pompeio quid oneris imponam, mê moi Gorgeiên kephalên deinoio pelôrou intorqueat, Cic. Att. 9, 7, 3.— Pass. or with se, to twist or wrap itself:

    involvulus, quae in pampini folio intorta implicat se,

    Plaut. Cist. 4, 2, 64:

    cum subito... procella nubibus intorsit sese,

    Lucr. 6, 124:

    ipsi palmites intorquentur,

    Plin. 17, 22, 35, § 183. —
    II.
    Transf.
    A.
    To brandish, hurl, or throw towards:

    hastam tergo,

    to launch at its back, Verg. A. 2, 231:

    jaculum alicui,

    to hurl against one, id. ib. 10, 322; Ov. M. 5, 90; Sil. 1, 304:

    telum,

    Verg. A. 10, 381:

    saxum,

    Sil. 7, 623:

    telum in hostem,

    Verg. A. 10, 882; Sen. Ep. 45. —
    B.
    To throw into confusion:

    orationem,

    Plaut. Cist. 4, 2, 65; cf.

    mores,

    to corrupt, pervert, Pers. 5, 38.—
    III.
    Trop., to cast upon, throw out against:

    alternis versibus intorquentur inter fratres gravissimae contumeliae,

    Cic. Tusc. 4, 36, 77:

    vocem diram,

    Sil. 11, 342.— Hence, intortus, a, um, P. a., twisted, wound; crisped, curled; trailed, prolonged; perplexed, involved; distorted, corrupted:

    spirae modo,

    Plin. 2, 25, 23, § 91:

    intorto circa bracchium pallio,

    wound about my arm, Petr. 80:

    paludamentum,

    wrapped round, Liv. 25, 16:

    angues intorti capillis Eumenidum,

    entwined, Hor. C. 2, 13, 35:

    capilli,

    curled, Mart. 8, 33; Sil. 3, 284:

    sonus concisus, intortus,

    Plin. 10, 29, 43, § 82:

    noctuae intorto carmine occinunt,

    App. Flor. 13:

    rudentes,

    twisted, made by twisting, Cat. 64, 235:

    funes,

    Ov. M. 3, 679 al. — Adv.: intortē, windingly, crookedly:

    intortius,

    Plin. 16, 16, 27, § 68.— Transf.: hoc dicere, August. de Nat. et Grat. 49.

    Lewis & Short latin dictionary > intorte

  • 33 obvolvo

    ob-volvo, vi, ūtum, 3, v. a., to wrap round, muffle up, cover all over (class.; cf. obtego).
    I.
    Lit.:

    pictor ille vidit, obvolvendum caput Agamemnonis esse,

    Cic. Or. 22, 74;

    so freq.: capite obvoluto,

    with his head muffled up, Plaut. Most. 2, 1, 77; Cic. Verr. 2, 5, 28, § 72; Liv. 4, 12 fin.; cf. id. 23, 10; Suet. Calig. 58: caput obnubere... quod est obvolvere, Paul. ex Fest. p. 170 Müll.:

    os obvolutum est folliculo,

    Cic. Inv. 2, 50, 149:

    bracchium lanis fasciisque,

    Suet. Dom. 17.—
    B.
    Transf.: fax obvoluta sanguine, covered, Enn. ap. Cic. Div. 1, 31, 67 (Enn. v. 85 Vahl.).—
    * II.
    Trop.:

    verbisque decoris Obvolvas vitium,

    cloak, disguise, Hor. S. 2, 7, 42:

    obvolutus in peccatis,

    Vulg. Ecclus. 12, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > obvolvo

  • 34 redoperio

    rĕd-ŏpĕrio, ĕrui, 4, v. a., to wrap up or cover again, Ambros. de Noë et Arcā, 20, 72.

    Lewis & Short latin dictionary > redoperio

  • 35 retorqueo

    rĕ-torquĕo, si, tum, 2, v. a., to twist or bend back; to turn or cast back (class.; cf. [p. 1587] reflecto).
    I.
    Lit.:

    caput in sua terga (anguis),

    Ov. M. 3, 68:

    ora,

    id. ib. 4, 715:

    ora ad os Phoebi,

    id. ib. 11, 163: oculos saepe ad hanc urbem, * Cic. Cat. 2, 1, 2:

    oculos,

    Ov. M. 10, 696:

    omnium oculos in se,

    Quint. Decl. 8, 8:

    tergo bracchia,

    Hor. C. 3, 5, 22; cf.:

    manibus retortis,

    id. Ep. 2, 1, 191:

    cervices,

    Plin. Pan. 34, 3:

    ferocis equi colla,

    Ov. H. 4, 79:

    pantherae terga,

    to wrap about, cast about, Verg. A. 8, 460:

    amictum,

    id. ib. 12, 400:

    crinem,

    to crisp, frizzle, Mart. 6, 39, 6:

    litore violenter undas,

    to drive back, repulse, Hor. C. 1, 2, 13:

    Rhoetum unguibus leonis,

    id. ib. 2, 19, 23:

    vela ab Euboïcis aquis,

    Ov. Tr. 1, 1, 84:

    viam,

    i. e. to return by the same way, Claud. Phaen. 27:

    de bysso retorta,

    Vulg. Exod. 26, 1:

    missilia in hostem,

    Curt. 6, 1, 15:

    quod me retorsisti (a morte),

    Quint. Decl. 17, 18. — Mid.: ubi paulatim retorqueri agmen ad dextram conspexerunt, to wheel around, * Caes. B. C. 1, 69, 3.—
    II.
    Trop.: animum ad praeterita, to turn or cast back, Sen. Ben. 3, 3, 3:

    scelus in auctorem,

    Just. 34, 4, 2; cf.:

    crimina in eum,

    Dig. 38, 2, 14, § 6; and simply argumentum, to retort upon one ' s opponent, App. Flor. p. 360, 33:

    mentem,

    to alter, change, Verg. A. 12, 841.

    Lewis & Short latin dictionary > retorqueo

  • 36 volvo

    volvo, volvi, vŏlūtum, 3 ( inf. pass. volvier, Lucr. 5, 714), v. a. [Sanscr. varas, circumference; Gr. eluô, to wrap; root Wel-], to roll, turn about, turn round, tumble any thing.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    (amnis) volvit sub undis Grandia saxa,

    Lucr. 1, 288; Verg. A. 11, 529; Ov. Ib. 173:

    flumen lapides volvens,

    Hor. C. 3, 29, 38:

    beluas cum fluctibus (procellae),

    Plin. 9, 3, 2, § 5:

    vortices (flumen),

    Hor. C. 2, 9, 22:

    fumum caligine (ventus),

    Lucr. 6, 691:

    oculos huc illuc,

    Verg. A. 4, 363:

    oculos per singula,

    id. ib. 8, 618:

    filum,

    Varr. L. L. 5, § 114 Müll. volvendi sunt libri, to unroll, i. e. open, Cic. Brut. 87, 298:

    Tyrrhena carmina retro,

    Lucr. 6, 381 (hence, volumen, in the signif. of roll, book, volume, v. h. v. I.):

    semineces volvit multos,

    rolls in the dust, fells to the ground, Verg. A. 12, 329 et saep.—
    B.
    In partic.
    1.
    To roll up or together, form by rolling:

    pilas,

    Plin. 30, 11, 30, § 99; cf.:

    qui terga dederant, conversi in hostem volventesque orbem, etc.,

    forming a circle, Liv. 22, 29, 5:

    jam orbem volventes suos increpans,

    id. 4, 28, 3.—
    2.
    To breathe, exhale, etc. ( poet.):

    vitalis aëris auras Volvere in ore,

    Lucr. 6, 1225:

    (equus) Collectumque fremens volvit sub naribus ignem,

    Verg. G. 3, 85.—
    3.
    Mid., to turn or roll itself round about, to turn or roll along:

    nobis caenum teterrima quom sit Spurcities, eadem subus haec jucunda videtur, Insatiabiliter toti ut volvantur ibidem,

    Lucr. 6, 978:

    ille (anguis) inter vestes et levia pectora lapsus Volvitur,

    Verg. A. 7, 349:

    cylindrum volvi et versari turbinem putant,

    Cic. Fat. 18, 42:

    illi qui volvuntur stellarum cursus sempiterni,

    id. Rep. 6, 17, 17:

    excussus curru moribundus volvitur arvis,

    rolls, Verg. A. 10, 590:

    volvi humi,

    id. ib. 11, 640:

    volvitur Euryalus leto,

    id. ib. 9, 433:

    lacrimae volvuntur inanes,

    roll, flow, id. ib. 4, 449.— Part.:

    volventia plaustra,

    Verg. G. 1, 163.—
    II. A.
    In gen.:

    volvere curarum tristes in pectore fluctus,

    Lucr. 6, 34:

    magnos fluctus irarum,

    id. 6, 74:

    ingentes iras in pectore,

    Liv. 35, 18, 6:

    tot volvere casus Insignem pietate virum,

    i. e. to undergo so many misfortunes, Verg. A. 1, 9; cf.:

    satis diu saxum hoc volvo,

    Ter. Eun. 5, 9 (8), 55:

    (lunam) celerem pronos Volvere menses,

    in rolling on, Hor. C. 4, 6, 40; cf.:

    volvendis mensibus,

    Verg. A. 1, 269:

    has omnis (animas) ubi mille rotam volvere per annos,

    i. e. completed the cycle, id. ib. 6, 748; and neutr.:

    volventibus annis,

    with revolving years, after the lapse of years, id. ib. 1, 234; cf.:

    volventia lustra,

    Lucr. 5, 928:

    volvens annus,

    Ov. M. 5, 565:

    sic fata deum rex Sortitur volvitque vices,

    fixes the series of revolving events, Verg. A. 3, 376; cf.:

    sic volvere Parcas,

    id. ib. 1, 22:

    M. Pontidius celeriter sane verba volvens,

    rolling off, Cic. Brut. 70, 246:

    sententias facile verbis,

    id. ib. 81, 280 longissima est complexio verborum, quae volvi uno spiritu potest, id. de Or. 3, 47, 182:

    ne verba traic amus aperte, quo melius aut cadat aut volvatur oratio,

    be rounded, form periods, id. Or. 69, 229.—
    B.
    In partic., to turn over or revolve in the mind; to ponder, meditate, or reflect upon, consider (cf. verso):

    multa cum animo suo volvebat,

    Sall. J. 6, 2; 108, 3:

    multa secum,

    id. C. 32, 1; id. J. 113, 1; Liv. 26, 7, 3:

    immensa omnia animo,

    id. 2, 49, 5; Tac. H. 1, 30; Suet. Vesp. 5:

    bellum in animo,

    Liv. 42, 5, 1:

    in pectore,

    id. 35, 18, 6:

    has inanium rerum inanes ipsas volventes cogitationes,

    id. 6, 28, 7; 34, 60, 2; 32, 20, 2; Curt. 10, 5, 15:

    incerta consilia,

    id. 10, 8, 7; 5, 9, 3:

    bellum adversus nos,

    Tac. A. 3, 38:

    Fauni sub pectore sortem,

    Verg. A. 7, 254: haec illis volventibus tandem vicit fortuna [p. 2014] reipublicae, Sall. C. 41, 3:

    subinde hoc in animo volve,

    Sen. Ep. 13, 13:

    secretas cogitationes intra se,

    Curt. 10, 8, 9:

    adeo ut plerumque intra me ipsum volvam,

    Tac. A. 14, 53:

    regna tecum volvis,

    Val. Max. 7, 2, ext. 1:

    mente aliquid,

    Lact. Epit. 60, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > volvo

См. также в других словарях:

  • wrap — Ⅰ. wrap UK US /ræp/ verb [T] ( pp ) ► to put paper, cloth, or other material around something: »She wrapped the gift in tissue paper and a red bow. wrap sth in sth »I got the dealer to deliver the car wrapped in a ribbon. Ⅱ. wrap UK US /ræp/ noun …   Financial and business terms

  • Wrap — may refer to: * Wrap (food), a sandwich like food product * Plastic wrap, a thin, clear flexible plastic or aluminum foil to cover food * Shrink wrap, plastic foil to bundle boxes on a pallet for transport * Mud wrap, a type of spa treatment *… …   Wikipedia

  • wrap up — (something) to complete or stop doing something. The president will wrap up his visit to China on Thursday. It s late and I have to get home, so let s wrap it up and finish tomorrow. Etymology: based on the literal meaning of wrap something up ( …   New idioms dictionary

  • Wrap — Wrap, v. t. [imp. & p. p. {Wrapped}or {Wrapt}; p. pr. & vb. n. {Wrapping}.] [OE. wrappen, probably akin to E. warp. [root]144. Cf. {Warp}.] [1913 Webster] 1. To wind or fold together; to arrange in folds. [1913 Webster] Then cometh Simon Peter …   The Collaborative International Dictionary of English

  • WRAP — may refer to:* The [http://www.wraphome.org Western Regional Advocacy Project] , a West Coast Federal homeless policy advocacy alliance * WRAP CA, a television station in Cleveland, Ohio * The Wireless Router Application Platform, a very small… …   Wikipedia

  • wrap — index clothe, cover (guard), encompass (surround), ensconce, enshroud, envelop, hide …   Law dictionary

  • Wrap — [ræp ], der od. das; s, s [engl. wrap, zu: to wrap = einwickeln]: mit einer Füllung versehener gerollter Teigfladen …   Universal-Lexikon

  • wrap-up — wrap′ up n. 1) a final report or summary: a wrap up of the evening news[/ex] 2) cvb the conclusion or final result: the wrap up of the election campaign[/ex] • Etymology: 1950–55 …   From formal English to slang

  • wrap — [n] clothing that is worn over for warmth blanket, cape, cloak, coat, cover, fur, jacket, mantle, shawl, stole; concept 451 wrap [v] surround with a covering absorb, bandage, bind, bundle, bundle up, camouflage, cloak, clothe, cover, drape,… …   New thesaurus

  • wrap — ► VERB (wrapped, wrapping) 1) cover or enclose in paper or soft material. 2) arrange (paper or soft material) round something. 3) encircle or wind round: he wrapped an arm around her waist. 4) Computing cause (a word or unit of text) to be… …   English terms dictionary

  • wrap — [rap] vt. wrapped, wrapping [ME wrappen] 1. a) to wind or fold (a covering) around something b) to cover by this means 2. to envelop, surround, overspread, etc. or hide, conceal, veil, etc. as by enveloping [a town wrapped in fog] …   English World dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»