Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

disguise

  • 1 apertē

        apertē adv. with comp. and sup.    [apertus], openly, manifestly: vincere, in open fight, O.: odisse: alqd venale ostendere, without disguise, H. —Of language, without reserve, plainly, clearly: tibi fabulari, T.: apertius dicere: apertissime explicare.
    * * *
    apertius, apertissime ADV
    openly, publicly; manifestly; w/o disguise/reserve; plainly, clearly, frankly

    Latin-English dictionary > apertē

  • 2 fūcus

        fūcus ī, m, φῦκοσ, rock-lichen, orchil (a red dye for woollen goods); hence, a dye-stuff, red dye, red color: Lana medicata fuco, H.: potantia vellera fucum, H.: Tyrius, O.—A reddish juice, bee-glue, V.—Fig., pretence, disguise, deceit, dissimulation: fucum facere mulieri, T.: venustatis non fuco inlitus color: puerilis: mercem sine fucis gestat, H.: sine fuco ac fallaciis.
    * * *
    dye; (as cosmetic) rouge; bee-glue, propolis; presence/disguise/sham; seaweed

    Latin-English dictionary > fūcus

  • 3 cēlō

        cēlō āvī, ātus, āre    [2 CAL-], to hide from, keep ignorant of, conceal from: te partum, T.: vos celavi quod nunc dicam, T.: te sermonem: iter omnīs, N.: homines, quid iis adsit copiae.— Pass, to be kept in ignorance of: nosne hoc celatos tam diu, T.: quod te celatum volebam: id Alcibiades celari non potuit, N.: de armis celare te noluit?: de illo veneno celata mater.—With acc. of person only, to keep ignorant, elude, hide from: Iovis numen: emptores: celabar, excludebar. — To conceal, hide, cover, keep secret: tam insperatum gaudium, T.: sententiam: factum, V.: sol diem qui Promis et celas, H.: voltūs manibus, O.: crudelia consilia dulci formā, Ct.: periuria, Tb.: sacra alia terrae, in the earth, L.: plerosque ii, qui receperant, celant, Cs.: aliquem silvis, V.: diu celari (virgo) non potest, T.: Celata virtus, H.: parte tertiā (armorum) celatā, Cs.: quod celari opus erat: celabitur auctor, H.: tempus ad celandum idoneum: non est celandum, no secret is to be made of it, N.
    * * *
    I
    celare, celavi, celatus V TRANS
    conceal, hide, keep secret; disguise; keep in dark/in ignorance; shield
    II

    Latin-English dictionary > cēlō

  • 4 dis-simulō

        dis-simulō āvī, ātus, āre,    to make unlike, disguise: tauro dissimulante deum, concealing the divinity, O.: se, to assume another form, O.: capillos Dissimulant plumae, i. e. take the place of, O.—To dissemble, hide, conceal, keep secret: etsi ea dissimulas, pretend that it is not so, T.: dissimulatus amor, T.: neque dissimulari tantum scelus poterat: rem diutius, Cs.: occultam febrem, H.: gaudia, O.: se scire, etc: quin delecter: de coniuratione, S.: quae rebus sit causa novandis, V.: Ridens dissimulare, pretend not to take my meaning, H.: dissimulant, repress their feelings, V.— To disregard, pass unnoticed, ignore: Aeolia sine supplicio dissimulata, Ta.: conscientiā belli Sacrovir diu dissimulatus, Ta.

    Latin-English dictionary > dis-simulō

  • 5 dolōsus

        dolōsus adj.    [dolus], crafty, cunning, deceitful: mulier, H.: gens, O.: consilia: Ferre iugum, H.: taurus (Jupiter in disguise), H.: volpes, Ph.: cinis, treacherous, H.
    * * *
    dolosa, dolosum ADJ
    crafty, cunning; deceitful

    Latin-English dictionary > dolōsus

  • 6 fūcus

        fūcus ī, m    [FEV-], a drone, V., Ph.
    * * *
    dye; (as cosmetic) rouge; bee-glue, propolis; presence/disguise/sham; seaweed

    Latin-English dictionary > fūcus

  • 7 prae-texō

        prae-texō xuī, xtus, ere,    to weave before, fringe, edge, border: Purpura praetexit amictūs, O.: litora Praetexunt puppes, V.: nationes Rheno praetexuntur, border on the Rhine, Ta.—To border, furnish, provide, adorn: primis litteris sententiae carmen omne praetexitur, i. e. the initial letters of the verses are those of the sentence: omnia lenioribus principiis natura praetexuit, has provided with, etc.: praetexta quercu domus, O.: praetexat fastigia chartae littera, i. e. be written on the margin, Tb.—Fig., to cover, cloak, conceal, disguise: hoc nomine culpam, V.—To assign as a pretext: servatam ab eo filiam, Ta.: nomina speciosa, Ta.

    Latin-English dictionary > prae-texō

  • 8 vestis

        vestis is, f    [2 VAS-], sing collect., a covering for the body, clothes, clothing, attire, vesture: discidit Vestem, T.: sumptā veste virili, H.: dolorem veste significare: pretiosa, L.—In the phrase, mutare vestem, to change one's garments, put on other clothing: muta vestem (for disguise), T.: mutando vestem sese ab insidiis munierat, L.: vestem mutandam omnes putarunt, i. e. that they must put on mourning.—Plur., clothes, garments: aurum vestibus inlitum Mirata, H.: albae, Cu.: meretriciae, Ta.: picturatae auri subtemine vestes, V.: vestibus extentis, Iu.—A carpet, rug, tapestry (in full, stragula vestis): plena domus stragulae vestis: Tyriae vestes, H.
    * * *
    garment, clothing, blanket; clothes; robe

    Latin-English dictionary > vestis

  • 9 compingo

    I
    compingere, compegi, compactus V TRANS
    join/fix/attach; bind together; build/construct/compose; put/shut away, confine
    II
    compingere, compinxi, compictus V TRANS
    disguise, cover, paint over

    Latin-English dictionary > compingo

  • 10 conpingo

    I
    conpingere, conpegi, conpactus V TRANS
    join/fix/attach; bind together; build/construct/compose; put/shut away, confine
    II
    conpingere, conpinxi, conpictus V TRANS
    disguise, cover, paint over

    Latin-English dictionary > conpingo

  • 11 dissimulo

    dissimulare, dissimulavi, dissimulatus V
    conceal, dissemble, disguise, hide; ignore

    Latin-English dictionary > dissimulo

  • 12 pallio

    palliare, palliavi, palliatus V
    disguise; cloak; palliate

    Latin-English dictionary > pallio

  • 13 dissimulo

    I.
    to conceal, disguise, keep secret.
    II.
    to ignore, leave unnoticed.

    Latin-English dictionary of medieval > dissimulo

  • 14 cucullus

    cŭcullus, i, m. ( cŭculla, ae, f., in eccl. Lat., Paul. Nol. 21, 389; Hier. Vit. Hil. 46; Ennod. Ep. 9, 14) [root kal-, of cella, clam, [p. 487] kaluptô; cf. culleus], a covering.
    I.
    Of the head, a cap, hood, fastened to a garment, Col. 1, 8, 9; Mart. 11, 98, 10; Juv. 3, 170;

    as a disguise,

    id. 8, 145 al. —
    II.
    Of the feet, Capitol. Pert. 8 dub.—
    III.
    Of merchandise, a conical wrapper or case, Mart. 3, 2, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > cucullus

  • 15 dissimulo

    dissĭmŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. [dissimilis], to feign that a thing is not that which it is; to dissemble, disguise; to hide, conceal, keep secret (cf.: fingo, simulo, confingo, comminiscor—very freq. and class.).
    (α).
    With acc.:

    nihil fingam, nihil dissimulem, nihil obtegam,

    Cic. Att. 1, 18:

    aliquid (with tegere),

    Caes. B. C. 1, 19, 2;

    with obtegere,

    Suet. Ner. 29;

    with celare,

    Ter. And. 1, 1, 105;

    with occultare,

    Cic. Off. 1, 30, 105; Caes. B. C. 2, 31, 6; cf. Cic. Rosc. Am. 31, 86:

    nec, ut emat melius, nec ut vendat, quicquam simulabit aut dissimulabit vir bonus,

    id. Off. 3, 15; cf. Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 4:

    quaedam in actione dissimulata,

    Quint. 6, 4, 14: consonantium quaedam insequente vocali dissimulatur, is obscured, said of elision in poetry, id. 11, 3, 34:

    occultam febrem,

    Hor. Ep. 1, 16, 23; cf.

    metum,

    id. C. 2, 20, 17:

    gaudia,

    Ov. M. 6, 653:

    nomen suum,

    id. Tr. 4, 9, 32:

    natum cultu,

    id. M. 13, 163:

    se,

    to assume another form, id. ib. 2, 731:

    deum,

    i. e. concealing his divinity, id. H. 4, 56; id. F. 5, 504; cf. also pass. with mid. force:

    dissimulata deam,

    id. ib. 6, 507; Stat. Silv. 1, 2, 14;

    and virum veste longa (Achilles),

    Ov. A. A. 1, 690.—
    (β).
    With acc. and inf.:

    dissimulabam me harum sermoni operam dare,

    Plaut. Epid. 2, 2, 54; so id. Most. 5, 1, 23; Cic. Att. 8, 1 fin.; Quint. 1, 2, 2; Suet. Caes. 10; 73; Ov. Tr. 1, 7, 5 al. —
    (γ).
    With a rel. clause:

    nec judices, a quo sint moti, dissimulant,

    Quint. 12, 9, 7; so id. 6 prooem. § 7; Verg. A. 4, 291 al.—
    * (δ).
    With quasi:

    dissimulabo, hos quasi non videam,

    Plaut. Mil. 4, 2, 2.—
    (ε).
    Absol.: plane ea est;

    sed quomodo dissimulabat!

    Plaut. Mil. 2, 5, 53; id. Most. 4, 3, 23; id. Men. 4, 2, 44; 78; Cic. Off. 1, 30, 108; id. Mur. 19, 40 (opp. fateri); Caes. B. C. 1, 19, 1; Hor. S. 1, 9, 66; Ov. H. 17, 151 et saep.:

    dissimulant,

    they repress their feelings, Verg. A. 1, 516.—
    (ζ).
    With de:

    primo fingere alia, dissimulare de conjuratione, etc.,

    Sall. C. 47, 1:

    de condicione sua,

    Dig. 40, 13, 4.—
    * II.
    To leave unnoticed, to neglect:

    damnosam curationem,

    Veg. Vet. 1 prooem. §

    5: quod dissimulatum,

    Amm. 21, 3.— Hence, dissĭmŭlanter, adv., dissemblingly, clandestinely, secretly:

    non aperte, nec eodem modo semper, sed varie dissimulanterque conclusis,

    Cic. Brut. 79, 274; id. Fam. 1, 5, b. fin.; Liv. 40, 23; Suet. Tib. 21 (opp. Palam); Ov. H. 20, 132 al.— Comp. and sup. do not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > dissimulo

  • 16 fictura

    fictūra, ae, f. [id.], a forming, fashioning (ante- and post-class.):

    fortunae,

    Plaut. Trin. 2, 2, 86:

    satis placet fictura,

    i. e. disguise, id. Mil. 4, 4, 53:

    avarus ab uno solum verbo inclinatum, quod est aveo eademque fictura, qua est amarus,

    formation, Gell. 10, 5, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > fictura

  • 17 fucosus

    fūcōsus, a, um, adj. [id.], painted, colored, beautified, counterfeit, spurious (Ciceron.):

    visae merces, fallaces quidem et fucosae, chartis et linteis et vitro delatae,

    Cic. Rab. Post. 14, 40:

    vicinitas non assueta mendaciis, non fucosa, non fallax, non erudita artificio simulationis,

    id. Planc. 7, 22:

    ambitiosae fucosaeque amicitiae,

    id. Att. 1, 18, 2.
    1.
    fūcus, i, m., = phukos, rock-lichen, orchil, used as a red dye for woollen goods, Lichen roccella, Linn., Plin. 26, 10, 66, § 103 sq.:

    ut lana tincta fuco citra purpuras placet,

    Quint. 12, 10, 75.—
    II.
    Transf., red or purple color.
    A.
    In gen.:

    infici vestes scimus admirabili fuco,

    Plin. 22, 2, 3, § 3; Hor. C. 3, 5, 28; id. Ep. 1, 10, 27 Orell. ad loc.; Ov. M. 6, 222 al.—
    B.
    In partic.
    1.
    Rouge, paint for the complexion:

    vetulae, quae vitia corporis fuco occulunt,

    Plaut. Most. 1, 3, 118:

    si caeruleo quaedam sua tempora fuco tinxerit,

    Prop. 2, 18, 31 (3, 11, 10 M.):

    mangones colorem fuco, et rerum robur inani sagina mentiantur,

    Quint. 2, 15, 25.—
    2.
    Dross, alloy, adulteration:

    adulteratur (sal) rubrica aut testa trita, qui fucus aqua deprehenditur diluente,

    Plin. 31, 7, 42, § 91.—
    3. III.
    Trop., pretence, disguise, deceit, dissimulation:

    his tribus figuris insidere quidam venustatis non fuco illitus, sed sanguine diffusus debet color,

    Cic. de Or. 3, 52, 199; cf.:

    sententiae tam verae, tam novae, tam sine pigmentis fucoque puerili,

    id. ib. 2, 45, 188:

    fuco ementitus color,

    Quint. 8, 3, 6:

    in oratoris aut in poëtae cincinnis ac fuco,

    Cic. de Or. 3, 25, 100:

    mercem sine fucis gestat,

    Hor. S. 1, 2, 83:

    nec sycophantiis nec fucis ullum mantellum obviam est,

    Plaut. Capt. 3, 3, 6:

    sine fuco ac fallaciis,

    Cic. Att. 1, 1, 1: deum sese in hominem convertisse... fucum factum mulieri, i. e. to deceive, impose upon (vulg.), Ter. Eun. 3, 5, 41:

    si eum, qui tibi promiserit, audieris fucum, ut dicitur, facere velle aut senseris,

    Q. Cic. Petit. Cons. 9, 35.

    Lewis & Short latin dictionary > fucosus

  • 18 obtentus

    1.
    obtentus, a, um.
    I.
    Part., from obtendo.—
    II.
    Part., from obtineo.
    2.
    ob-tentus ( opt-), ūs, m. [obtendo].
    I.
    A drawing, spreading, or placing before ( poet. and post-Aug.).
    A.
    Lit.:

    obtentu togae, tamquam se amiciens, ne videretur,

    Gell. 11, 18, 14:

    frondis,

    Verg. A. 11, 66:

    nubium,

    Plin. 31, 1, 1, § 2.—
    B.
    Trop., a pretence, pretext, color (cf.:

    simulatio, species): obtentum habere,

    Tac. A. 12, 7:

    tempora reipublicae obtentui sumpta,

    assumed as a pretext, id. ib. 1, 10:

    sub obtentu liberationis,

    Just. 5, 8, 12:

    damnationis,

    Lact. 2, 4, 36: sub obtentu monituum deorum quaedam enuntiare, Mos. et Rom. Leg. Coll. 15, 3, 6.—
    II.
    (Acc. to obtendo, II.) A covering, cover, veil (post-class.):

    quia secundae res mire sunt vitiis optentui,

    Sall. H. 1, 41, 24:

    vera sunt, quae loquuntur poëtae, sed obtentu aliquo specieque velata,

    disguise, allegorical dress, Lact. 1, 11:

    non terror obtentui est,

    a hinderance, Nazar. Pan. Constant. 5.

    Lewis & Short latin dictionary > obtentus

  • 19 obumbro

    ŏb-umbro, āvi, ātum, 1, v. a., to overshadow, to shade ( poet. and in post-Aug. prose; cf.: opaco, obscuro).
    I.
    Lit.:

    gramineus madidam caespes obumbrat humum,

    Ov. Am. 2, 16, 10:

    coma umeros obumbrat,

    id. M. 13, 845:

    templum,

    id. ib. 14, 837; Verg. G. 4, 20 Jahn (al. inumbret):

    sibi,

    to shade itself, Plin. 17, 21, 35, § 165:

    obumbratus amnis,

    Curt. 5, 4, 8; Vulg. Luc. 1, 35; 9, 34.—
    II.
    Transf.
    A.
    To darken, obscure:

    obumbrant aethera telis,

    Verg. A. 12, 578:

    nubes solem obumbrant,

    Plin. 2, 42, 42, § 111.—
    2.
    In gen., to cover over:

    germina obumbrata,

    Pall. 12, 1.—
    B.
    Trop.
    1.
    To overcloud, darken, obscure:

    nomina,

    Tac. H. 2, 32:

    candorem aequitatis,

    Mamert. Grat. Act. ad Julian. 5.—Prov.:

    sapientia vino obumbratur,

    Plin. 23, 1, 23, § 41; cf.:

    fidem amittunt propter id, quod sensus obumbrant,

    Quint. 8, prooem. § 23. —
    2.
    To cover, cloak, conceal, disguise, palliale; to screen, defend, protect:

    crimen,

    Ov. P. 3, 3, 75:

    simulationem lacrimis,

    Petr. 101:

    magnum reginae nomen (eum) obumbrat,

    Verg. A. 11, 223.

    Lewis & Short latin dictionary > obumbro

  • 20 obvolvo

    ob-volvo, vi, ūtum, 3, v. a., to wrap round, muffle up, cover all over (class.; cf. obtego).
    I.
    Lit.:

    pictor ille vidit, obvolvendum caput Agamemnonis esse,

    Cic. Or. 22, 74;

    so freq.: capite obvoluto,

    with his head muffled up, Plaut. Most. 2, 1, 77; Cic. Verr. 2, 5, 28, § 72; Liv. 4, 12 fin.; cf. id. 23, 10; Suet. Calig. 58: caput obnubere... quod est obvolvere, Paul. ex Fest. p. 170 Müll.:

    os obvolutum est folliculo,

    Cic. Inv. 2, 50, 149:

    bracchium lanis fasciisque,

    Suet. Dom. 17.—
    B.
    Transf.: fax obvoluta sanguine, covered, Enn. ap. Cic. Div. 1, 31, 67 (Enn. v. 85 Vahl.).—
    * II.
    Trop.:

    verbisque decoris Obvolvas vitium,

    cloak, disguise, Hor. S. 2, 7, 42:

    obvolutus in peccatis,

    Vulg. Ecclus. 12, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > obvolvo

См. также в других словарях:

  • disguise — vb Disguise, cloak, mask, dissemble, camouflage are comparable when meaning to assume a dress, an ap pearance, or an expression that conceals one s identity, intention, or true feeling. Disguise, which basically implies an alteration in one s… …   New Dictionary of Synonyms

  • Disguise — Dis*guise (?; 232), v. t. [imp. & p. p. {Disguised}; p. pr. & vb. n. {Disguising}.] [OE. desguisen, disgisen, degisen, OF. desguisier, F. d[ e]guiser; pref. des (L. dis ) + guise. See {Guise}.] 1. To change the guise or appearance of; especially …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Disguise — Dis*guise , n. 1. A dress or exterior put on for purposes of concealment or of deception; as, persons doing unlawful acts in disguise are subject to heavy penalties. [1913 Webster] There is no passion which steals into the heart more… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • disguise — [dis gīz′] vt. disguised, disguising [ME disgisen < OFr desguiser, to change costume: see DIS & GUISE] 1. to make appear, sound, etc. different from usual so as to be unrecognizable [to disguise one s voice] 2. to hide or obscure the existence …   English World dictionary

  • disguise — [n] covering, makeup for deception beard, blind, camouflage, charade, cloak, color, coloring, concealment, costume, counterfeit, cover up, dissimulation, dress, facade, face, faking, false front*, fig leaf*, front*, get up, guise, illusion, make… …   New thesaurus

  • disguise — I noun artifice, camouflage, caricature, cloak, concealment counterfeit, cover, covering, deception, deceptive covering, dissimulation, facade, faking, false appearance, false colors, false copy, false front, guise, hiding, imitation, mask,… …   Law dictionary

  • disguise — verb is spelt ise, not ize. See ise …   Modern English usage

  • disguise — ► VERB 1) alter in appearance or nature so as to conceal the identity of. 2) hide the nature or existence of (a feeling or situation). ► NOUN ▪ a means of disguising one s identity. ORIGIN Old French desguisier …   English terms dictionary

  • disguise — dis|guise1 [dısˈgaız] v [T] [Date: 1300 1400; : Old French; Origin: desguiser, from guise appearance ] 1.) to change someone s appearance so that people cannot recognize them disguise yourself as sb/sth ▪ Maybe you could disguise yourself as a… …   Dictionary of contemporary English

  • disguise — {{Roman}}I.{{/Roman}} noun ADJECTIVE ▪ clever, good ▪ thin ▪ State regulation often served as a thin disguise for corruption. VERB + DISGUISE ▪ adopt …   Collocations dictionary

  • disguise — I UK [dɪsˈɡaɪz] / US verb [transitive] Word forms disguise : present tense I/you/we/they disguise he/she/it disguises present participle disguising past tense disguised past participle disguised * 1) to hide something such as your feelings or… …   English dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»