-
1 windbag
['windbæg] n. zhrg. llafazan, mulli i prishur -
2 wind
wind I [wind] n.,v. -n 1. erë; high wind erë efortë; where/which way is the wind? nga fryn era? see how the wind blows/lies a) det. gjej drejtimin e erës; b) fig. shoh nga fryn era. 2. tufan. 3. frymë; frymëmarrje; knock the wind out of sb i marr frymën dikujt; get one's wind back më vjen fryma, marr frymë sërish. 4. fjalë boshe; it's all wind janë fjalë boshe. 5. fig. fryrje, vetëkënaqësi. 6. erë; nuhatje. 7. mjek. gazra; bring up wind kam gromësima. 8. muz. vegla fryme.● before the wind në drejtimin e erës; between wind and water a) det. afër vijës së lundrimit të anijes; b) fig. në një vend të rrezikshëm; down the wind në drejtimin për ku fryn era; get wind of a) marr vesh, bie në erë; b) nuhat; in the eye/teeth of the wind përballë erës; in the wind po ndodh; pritet të ndodhë; po përgatitet /po gatuhet; into the wind në drejtimin prej ku fryn era; off the wind me erën në shpinë; on the wind sa më afër drejtimit nga fryn era; sail close to the wind fig. a) tregohem shumë i kujdesshëm/i matur; b) gati sa nuk bëj diçka të paligjshme; c) për pak sa nuk kaloj në banalitete; take the wind out of sb's sails i heq përkrahjen dikujt; ia ha arrat dikujt; to the wind drejt erës, kundër erës; up the wind përballë erës.-vt 1. lë pa frymë (dikë). 2. i zë/i merr frymën (e përpjeta). 3. çlodh, lë të marrë frymë (kalin). 4. bie në erë, nuhas. 5. nxjerr në ajër, ajris.wind II [waind] v.,n. -v. ( wound) 1. gjarpëroj, dredhoj. 2. mbështjell, mbledh (fillin etj); wind one's arms round sb përqafoj dikë. 3. kurdis (orën). 4. mbështillet, kacavirret (hardhia). 5. ngre me çikrik. 6. muz. akordoj (instrumentin) /-n 1. kthesë, bërryl (i lumit); dredhë. 2. kurdisje.● wind down ['wind daun] a) gjarpëron, zbret me dredha; b) çlodhem, qetësohem; c) fig. shkon drejt fundit; d) fig. bie (vrulli); e) zbres, ul (me çikrik); f) ul (xhamin e makinës); g) fig. ul, pakësoj● wind off ['wind of] shpështjell● wind on ['wind on] mbështjell● wind up ['wind ap] a) gjarpëron, ngjitet me dredha (rruga); b) mbaron, përfundon (me); c) bëj përmbledhjen, e mbyll (diskutimin) me; d) ngre (me litar, çikrik); e) mbyll, likuidoj (biznesin, llogarinë); f) ngre, mbyll (xhamin e makinës); g) kurdis (orën); h) fig. tensionoj● wind-up ['waindap] n. mbyllje, përfundim, konkluzionwind III [waind, wind] v. fryj, i bie (bririt)● windage ['windixh] n 1. av. fuqi e erës; shmangie nga kursi (e raketës nga era). 2. av. korrigjim trajektoreje për shkak të erës. 3. det. pjesë mbi ujë e anijes. 4. lejesë, ulje në diameter (të plumbit kundrejt tytës)● windbag ['windbæg] n. zhrg. llafazan, mulli i prishur● wind-bells ['windbellz] n. sahat me muzikë● wind-borne ['windbo:n] adj. që e merr era● windbreak ['windbreik] n 1. ledh erëpritës. 2. strehë kundër erës● windbreaker ['windbreikë:] n. knd. xhakaventë● windbroken ['windbrouken] adj. astmatik, shpirraq (kalë)● windcharger ['windça:xhë:] n. knd. 1. turbinë me erë. 2. gjenerator turbine me erë● wind chill factor ['wind çil 'fæktë(r)] n. meteo. ulje e temperatures per llogari të erës● wind deflector ['wind di'flektë:(r) ] n. aut. xham anësor● windfall ['windfo:l] n 1. frut i rrëzuar nga era. 2. fig. dhuratë nga qielli, fat i papritur. 3. pemë e rrëzuar nga era● windflower ['windflauë:] n. bot. luletaçe, anemonë● windgauge ['windgeixh] n. erëmatës● winding ['wainding] n., adj. -n 1. mbështjellje. 2. bërryl, dredhë (e lumit etj). 3. lëmsh. 4. el. pështjellim; bobinë /-adj. gjarpërues, dredha-dredha● winding sheet ['wainding shi:t] n. qefin● wind instrument [wind 'instrëmënt] n. muz. vegël fryme● windjammer ['windxhæmë:(r)] n. gj.fol. 1. anije me vela. 2. detar anijesh me vela● windlass [windlës] n. tek. çikrik, argano● tilt at/fight windmills luftoj me mullinjtë e erës● windmill service ['windmil 'së:vis] n. sport. shërbim me hark● windpipe ['windpaip] n. laring, gabzherr, kanal i frymëmarrjes, trake● windrow ['windrou] n. sërë bari/degësh të lëna në diell● windscreen washer ['windskri:n 'woshë:(r)] n. aut. larës i xhamave (të makinës)● windshield ['winshi:ld] n 1. aut. xham i përparmë (i makinës). 2. xham mbrojtës (motoskafi, motoçiklete)● windshield wiper ['winshi:ld 'waipë:(r)] n. aut. fshirëse xhamash (makine)● windstorm ['windsto:m] n. tufan● windsurfing ['windsë:fing] n. rrëshqitje në ajër (me krahë pëlhure)● windward ['windwë:d] adj., adv.,n. -adj., adv, nga fryn era, nga ana e erës /-n. drejtimi nga fryn era, anë e erës● windy ['windi] adj 1. që e rreh era (vend). 2. me erë (mot). 3. Br.fig. i trembur; be/get windy më kap paniku. 4. amer. fjalëshumë; me ujë (raport)* * *erë; nuhat; dredhoj; kurdis
См. также в других словарях:
windbag — (n.) late 15c., bellows for an organ, from WIND (Cf. wind) (n.1) + BAG (Cf. bag) (n.). Figurative sense of person who talks too much is attested from 1827 … Etymology dictionary
windbag — [n] bigmouth, chatterer bag of wind*, big talker*, blabberer, blowhard*, boaster, braggart, bragger, gasbag*, gascon*, jabberer, know it all, motor mouth*; concepts 412,423 … New thesaurus
windbag — ► NOUN informal ▪ a person who talks a lot but says little of any value … English terms dictionary
windbag — [wind′bag΄] n. Informal a person who talks much and pretentiously but says little of importance … English World dictionary
Windbag — A windbag is a person who talks too much.Welsh WindbagWelsh Windbag is a derogatory term for a Welsh person, used mostly by English people. Neil Kinnock was nicknamed the Welsh Windbag , although it had been applied to many Welsh people before… … Wikipedia
windbag — UK [ˈwɪndˌbæɡ] / US noun [countable] Word forms windbag : singular windbag plural windbags informal someone who talks too much in a boring way … English dictionary
windbag — /ˈwɪndbæg / (say windbag) noun 1. Colloquial an empty, voluble, pretentious talker: *He was a likeable fellow, Ern, but very poorly educated, a windbag, inclined, with great assurance and whether you asked for it or not, to give you the benefit… …
windbag — {n.} Someone who talks too much; a boring person. * /Uncle Joe goes on and on; he is a boring windbag./ … Dictionary of American idioms
windbag — {n.} Someone who talks too much; a boring person. * /Uncle Joe goes on and on; he is a boring windbag./ … Dictionary of American idioms
windbag — n Someone who talks too much. That old windbag never stops talking about himself. 1890s … Historical dictionary of American slang
windbag — noun Someone who talks too much; a boring person. Uncle Joe goes on and on; he is a boring windbag … Словарь американских идиом