Перевод: с английского на албанский

с албанского на английский

windage

  • 1 windage

    ['windixh] n 1. av. fuqi e erës; shmangie nga kursi (e raketës nga era). 2. av. korrigjim trajektoreje për shkak të erës. 3. det. pjesë mbi ujë e anijes. 4. lejesë, ulje në diameter (të plumbit kundrejt tytës)

    English-Albanian dictionary > windage

  • 2 wind

    wind I [wind] n.,v. -n 1. erë; high wind erë efortë; where/which way is the wind? nga fryn era? see how the wind blows/lies a) det. gjej drejtimin e erës; b) fig. shoh nga fryn era. 2. tufan. 3. frymë; frymëmarrje; knock the wind out of sb i marr frymën dikujt; get one's wind back më vjen fryma, marr frymë sërish. 4. fjalë boshe; it's all wind janë fjalë boshe. 5. fig. fryrje, vetëkënaqësi. 6. erë; nuhatje. 7. mjek. gazra; bring up wind kam gromësima. 8. muz. vegla fryme.
    before the wind në drejtimin e erës; between wind and water a) det. afër vijës së lundrimit të anijes; b) fig. në një vend të rrezikshëm; down the wind në drejtimin për ku fryn era; get wind of a) marr vesh, bie në erë; b) nuhat; in the eye/teeth of the wind përballë erës; in the wind po ndodh; pritet të ndodhë; po përgatitet /po gatuhet; into the wind në drejtimin prej ku fryn era; off the wind me erën në shpinë; on the wind sa më afër drejtimit nga fryn era; sail close to the wind fig. a) tregohem shumë i kujdesshëm/i matur; b) gati sa nuk bëj diçka të paligjshme; c) për pak sa nuk kaloj në banalitete; take the wind out of sb's sails i heq përkrahjen dikujt; ia ha arrat dikujt; to the wind drejt erës, kundër erës; up the wind përballë erës.
    -vt 1. lë pa frymë (dikë). 2. i zë/i merr frymën (e përpjeta). 3. çlodh, lë të marrë frymë (kalin). 4. bie në erë, nuhas. 5. nxjerr në ajër, ajris.
    wind II [waind] v.,n. -v. ( wound) 1. gjarpëroj, dredhoj. 2. mbështjell, mbledh (fillin etj); wind one's arms round sb përqafoj dikë. 3. kurdis (orën). 4. mbështillet, kacavirret (hardhia). 5. ngre me çikrik. 6. muz. akordoj (instrumentin) /-n 1. kthesë, bërryl (i lumit); dredhë. 2. kurdisje.
    wind down ['wind daun] a) gjarpëron, zbret me dredha; b) çlodhem, qetësohem; c) fig. shkon drejt fundit; d) fig. bie (vrulli); e) zbres, ul (me çikrik); f) ul (xhamin e makinës); g) fig. ul, pakësoj
    wind off ['wind of] shpështjell
    wind on ['wind on] mbështjell
    wind up ['wind ap] a) gjarpëron, ngjitet me dredha (rruga); b) mbaron, përfundon (me); c) bëj përmbledhjen, e mbyll (diskutimin) me; d) ngre (me litar, çikrik); e) mbyll, likuidoj (biznesin, llogarinë); f) ngre, mbyll (xhamin e makinës); g) kurdis (orën); h) fig. tensionoj
    wind-up ['waindap] n. mbyllje, përfundim, konkluzion
    wind III [waind, wind] v. fryj, i bie (bririt)
    windage ['windixh] n 1. av. fuqi e erës; shmangie nga kursi (e raketës nga era). 2. av. korrigjim trajektoreje për shkak të erës. 3. det. pjesë mbi ujë e anijes. 4. lejesë, ulje në diameter (të plumbit kundrejt tytës)
    windbag ['windbæg] n. zhrg. llafazan, mulli i prishur
    wind-bells ['windbellz] n. sahat me muzikë
    windblown [''windblëun] adj 1. i rrahur nga era. 2. flokëshprishur; me flokët drizë
    wind-borne ['windbo:n] adj. që e merr era
    windbreak ['windbreik] n 1. ledh erëpritës. 2. strehë kundër erës
    windbreaker ['windbreikë:] n. knd. xhakaventë
    windbroken ['windbrouken] adj. astmatik, shpirraq (kalë)
    windcharger ['windça:xhë:] n. knd. 1. turbinë me erë. 2. gjenerator turbine me erë
    windcheater [windçi:të:] n. shih windbreaker
    wind chill factor ['wind çil 'fæktë(r)] n. meteo. ulje e temperatures per llogari të erës
    wind deflector ['wind di'flektë:(r) ] n. aut. xham anësor
    winded ['windid] adj 1. pafrymë. 2. short-winded astmatik
    winder ['waindë:] n 1. zemberek. 2. aut. dorezë e xhamave. 3. shpështjellës (peri etj)
    windfall ['windfo:l] n 1. frut i rrëzuar nga era. 2. fig. dhuratë nga qielli, fat i papritur. 3. pemë e rrëzuar nga era
    windflower ['windflauë:] n. bot. luletaçe, anemonë
    windigo ['windigou] n. knd., mit. kukudh
    windgauge ['windgeixh] n. erëmatës
    winding ['wainding] n., adj. -n 1. mbështjellje. 2. bërryl, dredhë (e lumit etj). 3. lëmsh. 4. el. pështjellim; bobinë /-adj. gjarpërues, dredha-dredha
    winding sheet ['wainding shi:t] n. qefin
    wind instrument [wind 'instrëmënt] n. muz. vegël fryme
    windjammer ['windxhæmë:(r)] n. gj.fol. 1. anije me vela. 2. detar anijesh me vela
    windlass [windlës] n. tek. çikrik, argano
    windless ['windlis] adj. pa erë (mot)
    windmill ['windmil] n 1. rrotë/turbinë me erë. 2. mulli me erë. 3. gj.fol. heiikopter.
    tilt at/fight windmills luftoj me mullinjtë e erës
    windmill service ['windmil 'së:vis] n. sport. shërbim me hark
    windpipe ['windpaip] n. laring, gabzherr, kanal i frymëmarrjes, trake
    windrow ['windrou] n. sërë bari/degësh të lëna në diell
    windscreen ['windskri:n] n. shih windshield
    windscreen washer ['windskri:n 'woshë:(r)] n. aut. larës i xhamave (të makinës)
    windshield ['winshi:ld] n 1. aut. xham i përparmë (i makinës). 2. xham mbrojtës (motoskafi, motoçiklete)
    windshield wiper ['winshi:ld 'waipë:(r)] n. aut. fshirëse xhamash (makine)
    windstorm ['windsto:m] n. tufan
    windsurfing ['windsë:fing] n. rrëshqitje në ajër (me krahë pëlhure)
    wind tunnel [wind 'tanël] n 1. fiz. tunel aerodinamik. 2. korent ajri i fuqishëm
    windward ['windwë:d] adj., adv.,n. -adj., adv, nga fryn era, nga ana e erës /-n. drejtimi nga fryn era, anë e erës
    windy ['windi] adj 1. që e rreh era (vend). 2. me erë (mot). 3. Br.fig. i trembur; be/get windy më kap paniku. 4. amer. fjalëshumë; me ujë (raport)
    * * *
    erë; nuhat; dredhoj; kurdis

    English-Albanian dictionary > wind

См. также в других словарях:

  • Windage — is a force created on an object by friction when there is relative movement between air and the object. There are two possible causes of windage: # the object is moving and being slowed by resistance from the air # a wind is blowing producing a… …   Wikipedia

  • Windage — Wind age, n. [From {Wind} air in motion.] [1913 Webster] 1. (Gun.) The difference between the diameter of the bore of a gun and that of the shot fired from it. [1913 Webster] 2. The sudden compression of the air caused by a projectile in passing… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • windage — [win′dij] n. 1. the disturbance of air around a moving projectile 2. a) the deflection of a projectile by the effects of the wind b) the degree of this c) in aiming a gun, the degree of adjustment of the wind gauge to compensate for such… …   English World dictionary

  • windage — /win dij/, n. 1. the influence of the wind in deflecting a missile. 2. the amount of such deflection. 3. the degree to which a gunsight must be adjusted to correct for windage. 4. a difference between the diameter of a projectile and that of the… …   Universalium

  • windage — wind•age [[t]ˈwɪn dɪdʒ[/t]] n. 1) rkt the influence of the wind in deflecting a missile 2) rkt the amount of such deflection 3) the degree to which a gunsight must be adjusted to correct for windage 4) the difference between the diameter of a… …   From formal English to slang

  • windage tray — On some high performance engines, another pan within the oil pan, up near the crankshaft, that insulates the crankshaft from the windage phenomenon, which causes oil, in the form of tiny droplets, to become airborne within the crankcase of an… …   Dictionary of automotive terms

  • windage — noun Etymology: 1wind Date: circa 1710 1. a. the space between the projectile of a smoothbore gun and the surface of the bore b. the difference between the diameter of the bore of a muzzle loading rifled cannon and that of the projectile cylinder …   New Collegiate Dictionary

  • windage — noun ˈwɪndədʒ a) Drag on the crankshaft caused by oil splashing out of the sump when rotating at high speeds. b) The difference in diameter between the bore of a firearm and the shot …   Wiktionary

  • windage — Internal injury with no surface lesion, caused by collision with the pressure of compressed air or with an object propelled by compressed air …   Medical dictionary

  • windage — n. deflection of wind; adjustment made to allow for wind deflection; side of ship turned towards the wind; friction between a moving object and the air …   English contemporary dictionary

  • windage — noun the air resistance of a moving object or the force of the wind on a stationary object. ↘the effect of the wind in deflecting a missile …   English new terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»