-
1 vulgus
vulgus (volgus), i, n. (qqf. m. à l'acc. sing.) [st2]1 [-] le public, la foule, la multitude, la masse, le commun des hommes. [st2]2 [-] le vulgaire, la populace. [st2]3 [-] la foule des soldats, les simples soldats, l'armée. [st2]4 [-] foule (des animaux de même espèce), race, troupe. - vulgo narrare: raconter à tout le monde. - in vulgus: en public, publiquement. - ad vulgum, Liv.: en public, ouvertement, aux yeux de tout le monde. - spargere voces in vulgum, Virg. En. 2, 99: semer des bruits dans la foule. - in vulgus edere, Nep.: publier, divulguer. - vulgus insipientium, Cic. Tusc. 2, 26, 63: le vulgaire qui n’est pas sain d’esprit (en terme philosophique, qui n’est pas sage délire quelque peu). - apio gratia in vulgo est, Plin. 20, 11, 44, § 112: l'ache est généralement estimée. - vulgus fuimus, Sall. C. 20, 7: nous n'avons été qu'une vile multitude. - vulgus aequoreum, Sen. Hippol. 957: les monstres marins. - voir vulgo (adv.).* * *vulgus (volgus), i, n. (qqf. m. à l'acc. sing.) [st2]1 [-] le public, la foule, la multitude, la masse, le commun des hommes. [st2]2 [-] le vulgaire, la populace. [st2]3 [-] la foule des soldats, les simples soldats, l'armée. [st2]4 [-] foule (des animaux de même espèce), race, troupe. - vulgo narrare: raconter à tout le monde. - in vulgus: en public, publiquement. - ad vulgum, Liv.: en public, ouvertement, aux yeux de tout le monde. - spargere voces in vulgum, Virg. En. 2, 99: semer des bruits dans la foule. - in vulgus edere, Nep.: publier, divulguer. - vulgus insipientium, Cic. Tusc. 2, 26, 63: le vulgaire qui n’est pas sain d’esprit (en terme philosophique, qui n’est pas sage délire quelque peu). - apio gratia in vulgo est, Plin. 20, 11, 44, § 112: l'ache est généralement estimée. - vulgus fuimus, Sall. C. 20, 7: nous n'avons été qu'une vile multitude. - vulgus aequoreum, Sen. Hippol. 957: les monstres marins. - voir vulgo (adv.).* * *Vulgus, vulgi, m. g. et hoc Vulgus, vulgi, neutri. Ci. Le commun peuple, Le vulgaire, ou Populaire, Le menu peuple, La commune.\Commendatio in vulgus. Cic. Envers le commun peuple.\Gratus in vulgus. Tacit. Aggreable au commun peuple.\Retinere nomen in vulgus. Cic. Entre le peuple, Quand la commune use encore de quelque nom.\Quod vulgus seruorum solet. Terent. Que font les serfs communeement, Ce que communeement, ou la plus part des serfs font.\Leue. Ouid. Inconstant et muable.\Celebrata in vulgus Celsi laus. Tacit. Du peuple.\Hoc exire, atque in vulgus emanare non poterit. Cic. Ne pourra estre divulgué ne publié.\Spargere voces in vulgum. Virgil. Parmi le peuple.\In vulgus aduerso rumore fuit. Tacit. Il eut mauvais bruit envers, ou Parmi le peuple.\Tribuere in vulgus. Cic. S'addonner à la volunté du peuple. -
2 vulgus
vulgus (volgus), ī, n., seltener m., das Volk = die große Menge, die Leute, das Publikum, der gemeine Mann, I) im allg.: A) eig.: a) in der Stadt: non est consilium in vulgo, non ratio etc., Cic.: civitatis principes inter se coniurant; nam volgus etc., Sall.: vulgum effusum oppido caedere, Sall.: magis historicis quam vulgo notus, Nep.: disciplinam in vulgum efferre, Caes.: in vulgum vulgare, Varro fr.: corpus in vulgus dare = vulgare, v. einem Weibe, Gell.: exire atque in vulgus emanare, Cic.: (dies) alter in vulgus ignotus, Cic.: quae non sane probantur in vulgus, vom gemeinen Manne (vgl. vorher populo probabilia), Cic.: gratae in vulgus leges fuere, Liv.: aber quod in vulgus gratum esse sentimus, allgemein, Cic.: ebenso apio gratia in vulgo est, Plin. u.a. – b) im Heere: v. militum, armatorum, die gemeinen Soldaten, Liv.: milite in vulgus laeto ferociā ducis, allgemein, Liv.: in vulgus edit (macht allgemein bekannt), m. folg. Acc. u. Infin., Nep.: ne vulgi largitione centurionum animos averteret, Tac. – B) übtr., das Volk = die Menge, Masse, der Haufe, aliud vulgus obaeratorum et clientium, Tac.: v. densum (umbrarum), Hor.: v. incautum ovium, Hor. – II) im üblen Sinne, der große Haufe, der Pöbel, A) eig.: demens iudicio volgi, Hor.: sapientis iudicium a iudicio vulgi discrepat, Cic.: in quo fateor vulgi iudicium a meo iudicio dissensisse, Cic.: fani pulchritudo et vetustas Praenestinarum etiam nunc retinet sortium nomen; atque id in vulgus (beim gemeinen Volke, beim Pöbel); quis enim magistratus aut quis vir illustrior utitur sortibus? Cic.: quid oportet nos facere a vulgo longe longeque remotos, Hor.: odi profanum vulgus, Hor.: Ggstz., alio pane procerum, alio volgi, Plin. 19, 53: vulgusque proceresque gemunt, Ov. met. 8, 526. – B) übtr., der große Haufe, die große Masse, der gewöhnliche Schlag, servorum, Ter.: mulierum, Ter.: patronorum, Cic.: volgus ab se segregat, den gew. Schl. von Liebhabern, Ter.: sed tamen hoc evenit, ut in vulgus insipientium opinio valeat honestatis, daß auf die große Masse der Unverständigen die Idee des Anständigen Einfluß übt, Cic. – / vulgus als masc., bes. Akk. vulgum, zB. Varro sat. Men. 81 u. 359. Caes. b.G. 6, 14, 4. Sall. Iug. 69, 2 u. 73, 5. Nep. Alc. 8, 7. Verg. Aen. 2, 99. Sen. de vit. beat. 2, 2; nat. qu. 1. prol. § 15; ep. 81, 13 u. 98, 13. Sil. 10, 616; 13, 279 u.a.; vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 972 u. 973. – Abl. Sing. auch heteroklit. vulgu, Oppius u. Varro bei Charis. 147, 3 sq.; vgl. Prisc. 6, 79.
-
3 vulgus
vulgus (volgus), ī, n., seltener m., das Volk = die große Menge, die Leute, das Publikum, der gemeine Mann, I) im allg.: A) eig.: a) in der Stadt: non est consilium in vulgo, non ratio etc., Cic.: civitatis principes inter se coniurant; nam volgus etc., Sall.: vulgum effusum oppido caedere, Sall.: magis historicis quam vulgo notus, Nep.: disciplinam in vulgum efferre, Caes.: in vulgum vulgare, Varro fr.: corpus in vulgus dare = vulgare, v. einem Weibe, Gell.: exire atque in vulgus emanare, Cic.: (dies) alter in vulgus ignotus, Cic.: quae non sane probantur in vulgus, vom gemeinen Manne (vgl. vorher populo probabilia), Cic.: gratae in vulgus leges fuere, Liv.: aber quod in vulgus gratum esse sentimus, allgemein, Cic.: ebenso apio gratia in vulgo est, Plin. u.a. – b) im Heere: v. militum, armatorum, die gemeinen Soldaten, Liv.: milite in vulgus laeto ferociā ducis, allgemein, Liv.: in vulgus edit (macht allgemein bekannt), m. folg. Acc. u. Infin., Nep.: ne vulgi largitione centurionum animos averteret, Tac. – B) übtr., das Volk = die Menge, Masse, der Haufe, aliud vulgus obaeratorum et clientium, Tac.: v. densum (umbrarum), Hor.: v. incautum ovium, Hor. – II) im üblen Sinne, der große Haufe, der Pöbel, A) eig.: demens iudicio volgi, Hor.: sapientis iudicium a iudicio vulgi discrepat, Cic.: in quo fateor vulgi iudicium a meo iudicio di-————ssensisse, Cic.: fani pulchritudo et vetustas Praenestinarum etiam nunc retinet sortium nomen; atque id in vulgus (beim gemeinen Volke, beim Pöbel); quis enim magistratus aut quis vir illustrior utitur sortibus? Cic.: quid oportet nos facere a vulgo longe longeque remotos, Hor.: odi profanum vulgus, Hor.: Ggstz., alio pane procerum, alio volgi, Plin. 19, 53: vulgusque proceresque gemunt, Ov. met. 8, 526. – B) übtr., der große Haufe, die große Masse, der gewöhnliche Schlag, servorum, Ter.: mulierum, Ter.: patronorum, Cic.: volgus ab se segregat, den gew. Schl. von Liebhabern, Ter.: sed tamen hoc evenit, ut in vulgus insipientium opinio valeat honestatis, daß auf die große Masse der Unverständigen die Idee des Anständigen Einfluß übt, Cic. – ⇒ vulgus als masc., bes. Akk. vulgum, zB. Varro sat. Men. 81 u. 359. Caes. b.G. 6, 14, 4. Sall. Iug. 69, 2 u. 73, 5. Nep. Alc. 8, 7. Verg. Aen. 2, 99. Sen. de vit. beat. 2, 2; nat. qu. 1. prol. § 15; ep. 81, 13 u. 98, 13. Sil. 10, 616; 13, 279 u.a.; vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 972 u. 973. – Abl. Sing. auch heteroklit. vulgu, Oppius u. Varro bei Charis. 147, 3 sq.; vgl. Prisc. 6, 79. -
4 vulgus
vulgus ( volg-), i, n. ( masc., Att., Sisenn., and Varr. ap. Non. p. 230, 27 sq.; Verg. A. 2, 99; Phaedr. 4, 14; Liv. 6, 34, 5; 24, 32, 1; Lucr. 2, 920 et saep.) [Sanscr. várga, a group], the great mass, the multitude, the people, public (class.; cf.: plebs, turba).I.In [p. 2016] gen.:II.non est consilium in vulgo, non ratio, etc.,
Cic. Planc. 4, 9; Sall. J. 66, 2; Verg. A. 2, 39:quod in vulgus gratum esse sentimus,
with the people, with the public, generally, Cic. Att. 2, 22, 3:in vulgus notus,
id. ib. 9, 5, 2; Liv. 22, 3, 14; Tac. H. 1, 71; 2, 26 fin.;2, 93 al.: apio gratia in vulgo est,
Plin. 20, 11, 44, § 112.—In partic.A.A mass, crowd, throng, multitude of persons or animals:B.vulgus servorum,
Ter. And. 3, 4, 4:mulierum,
id. Hec. 4, 2, 24:patronorum,
Cic. Brut. 97, 332:insipientium,
id. Tusc. 2, 26, 63:densum (umbrarum),
Hor. C. 2, 13, 32:inane (animarum),
Ov. F. 2, 554:femineum,
Luc. 7, 39:incautum (ovium),
Verg. G. 3, 469:aequoreum,
of sea-monsters, Sen. Hippol. 957.—With an accessory idea of contempt, the crowd, the vulgar, mob, rabble, populace:C.sapientis judicium a judicio vulgi discrepat,
Cic. Brut. 53, 198:ceteri omnes strenui, boni, nobiles atque ignobiles, vulgus fuimus sine gratiā, sine auctoritate,
Sall. C. 20, 7:gratiam ad vulgum quaesierat,
Liv. 6, 34, 5:quid oportet Nos facere, a vulgo longe lateque remotos?
Hor. S. 1, 6, 18:odi profanum vulgus et arceo,
id. C. 3, 1, 1:malignum Spernere vulgus,
id. ib. 2, 16, 40:infidum,
id. ib. 1, 35, 25:mobile,
Stat. S. 2, 2, 123: fani pulchritudo et vetustas Praenestinarum etiam nunc retinet sortium nomen: atque id in vulgus;quis enim magistratus aut quis vir illustrior utitur sortibus?
among the common people, among the populace, Cic. Div. 2, 41, 86:spargere voces In volgum ambiguas,
Verg. A. 2, 99:alio pane procerum, alio volgi,
Plin. 19, 4, 19, § 53:vulgus proceresque gemunt,
Ov. M. 8, 526.—Militari gratiora vulgo, the common soldiery, Curt. 3, 6, 19:vulgo militum acceptior,
id. 7, 2, 33.— Hence, vulgō ( volg-), abl. adv., prop. among the multitude; hence, in gen., before every body, before all the world, generally, universally, everywhere, all over, commonly, openly, publicly (syn.:palam, publice, aperte): num locum ad spectandum dare? aut ad prandium invitare? Minime, sed vulgo, passim. Quid est vulgo? Universos,
Cic. Mur. 35, 73:ejusmodi tempus erat, ut homines vulgo impune occiderentur,
id. Rosc. Am. 29, 80:vulgo totis castris testamenta obsignabantur,
Caes. B. G. 1, 39:accidit, ut vulgo milites ab signis discederent,
id. ib. 5, 33:vulgo nascetur amomum,
everywhere, Verg. E. 4, 25:vituli volgo moriuntur in herbis,
id. G. 3, 494:vulgo loquebantur, Antonium mansurum esse Casilini,
generally, Cic. Att. 16, 10, 1:aliquid vulgo ostendere ac proferre,
before all the world, openly, id. Verr. 2, 4, 28, § 64; cf.:quas (litteras) vulgo ad te mitto,
id. Q. Fr. 3, 1, 6, § 21:verum illud verbum est, vulgo quod dici solet, Omnes, etc.,
usually, Ter. And. 2, 5, 15; cf.:ut vulgo uti solemus,
Quint. 9, 2, 8:hoc quod vulgo sententias vocamus,
id. 12, 10, 48:victum vulgo quaerere,
i. e. by prostitution, Ter. Heaut. 3, 1, 38; so,vulgo concepti,
Dig. 1, 5, 23. -
5 vulgus
vulgus vulgus, i n толпа -
6 vulgus
vulgus vulgus, i m народ, чернь -
7 vulgus
vulgus[´vʌlgəs] n уч. sl ост. помагало за съставяне на стихове на гръцки или латински език. -
8 vulgus
ī n. (тж. Vr, Cs, Sl, Nep, V, Sen etc. m.)1) народ, народная масса ( disciplinam in vulgo efferre Cs)in v. ignotus C — неизвестный народу2) масса, множество (clientium T; mulierum Ter); стадо (ovium H; sc. pecudum V)in vulgus C, L, T — (по)всюду, у всехin v. gratus C — всеми любимыйin v. edere Nep — широко оповестить, обнародовать3) толпа, чернь ( profanum H)5) простые солдаты, рядовой состав, войско (v. militum Atheniensium Nep) -
9 VULGUS
[N]VULGUS (-I) (N)VOLGUS (-I) (N)PLEBS (PLEBIS) (F)PLEBES (-EI) (F)MULTITUDO (-INIS) (F) -
10 vulgus
-
11 vulgus
[ʹvʌlgəs] n лат.(простой) народ; толпа -
12 vulgus
['vʌlgəs]1) Общая лексика: толпа2) Латинский язык: народ, простонародье3) Религия: простой народ, чернь, (Latin for "mob, common people") плебс -
13 vulgus
◙ n. ההמונים (מלטינית); תרגיל בלטינית (בביה"ס)* * *◙ (ס"היבב) תיניטלב ליגרת ;(תיניטלמ) םינומהה◄ -
14 vulgus
the subst. \/ˈvʌlɡəs\/folket, den store masse -
15 vulgus
n.âwaam / parja -
16 vulgus
плат, простий народ; простолюд; натовп; чернь* * *I лат.(простий) народ; натовпII = ad captandum -
17 vulgus
I лат.(простий) народ; натовпII = ad captandum -
18 vulgus
plural vulguses [vʌlgəs, -si:z]noun(Latin) (navadno) ljudstvo; (v študentovskem jeziku) pismene grške ali latinske vaje -
19 vulgus
n. 민중, 평민, 서민 -
20 vulgus
народ, missilia iactare in vulg. (1. 9 § 7 D. 41, 1. 1. 56 pr. D. 21, 2).Латинско-русский словарь к источникам римского права > vulgus
См. также в других словарях:
Vulgus — Éditeur Capcom Développeur Capcom Date de sortie Mai 1984 … Wikipédia en Français
Vulgus — Vulgus, das gemeine Volk, der große Hause … Meyers Großes Konversations-Lexikon
vulgus — index mass (body of persons) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
VULGUS — vide supra Plebs, Populus etc … Hofmann J. Lexicon universale
Vulgus — Infobox VG title= Vulgus caption= Vulgus title screen developer= Capcom publisher= Capcom released= September 10, 1984 genre= Vertical Scrolling shooter modes= One or two players, alternating platforms= Arcade, PC Windows In Capcom Generation 3 … Wikipedia
Vulgus — Latin word used in documents for the Commons of parliament. Later the word came to be applied to the general public. [< Lat. vulgus = the common people] … Dictionary of Medieval Terms and Phrases
vulgus — noun Etymology: probably alteration of obsolete vulgars English sentences to be translated into Latin Date: 1856 a short composition in Latin verse formerly common as an exercise in some English public schools … New Collegiate Dictionary
vulgus — /vul geuhs/, n., pl. vulguses for 2. 1. the common people; masses. 2. an exercise in Latin formerly required of English public school pupils. [1680 90; < L] * * * … Universalium
Vulgus — (лат.), народ, т. е. самая широкая общность людей. Распространение среди народа различных мнений низводит их на относительно низкий уровень. В силу этого происходит перемещение первоначального понятия «народ» к семантич. ряду «множество… … Словарь античности
vulgus — n. crowd, mass (Latin); scholastic exercise in Latin … English contemporary dictionary
vulgus — n the masses, the common people, com monalty, the working class, the lower class, the huddled masses, the multitude, the mob, the populace; the common man, the man in the street; peasants, proletariat, rank and file, plebians, the hoi polloi;… … A Note on the Style of the synonym finder