Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

virginitās

  • 1 virginitas

    virgĭnĭtas, ātis, f. [virgo], maidenhood, virginity, Cic. N. D. 3, 23, 59; Verg. A. 12, 141; Ov. M. 1, 487; 1, 695; 3, 255; Plin. 25, 13, 95, § 154; Stat. Achill. 1, 292; Val. Fl. 6, 449; App. M. 5, p. 160, 24.—
    II.
    Transf., concr. = virgines (late Lat.):

    adulta virginitas castitasque nuptarum flens ultima ducebatur,

    Amm. 31, 8, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > virginitas

  • 2 virginitās

        virginitās ātis, f    [virgo], maidenhood, virginity: virginitatem laedere: erepta, V., O.
    * * *
    maidenhood, virginity

    Latin-English dictionary > virginitās

  • 3 impollūtus (in-p-)

        impollūtus (in-p-) adj.,     unstained: virginitas, Ta.

    Latin-English dictionary > impollūtus (in-p-)

  • 4 illibatus

    illībātus ( inl-), a, um, adj. [in-libo], undiminished, unimpaired, uninjured, unharmed (not freq. till after the Aug. per.): veteres illibataeque divitiae, * Cic. Sest. 43, 93:

    vires,

    Liv. 42, 30, 6:

    robur,

    Col. 12, 1, 1:

    imperium,

    Liv. 3, 61, 5:

    magnitudo,

    Vell. 2, 48:

    gloria,

    Tac. A. 2, 46:

    libertas,

    Just. 28, 4:

    quae (with integra),

    Plin. Pan. 25, 1:

    versus,

    complete, unabridged, Diom. p. 497 P.: potestas, Rescript. ap. Just. Inst. 1, 8, 2:

    foedera prisci tori,

    unviolated, Luc. 2, 342:

    virginitas,

    Val. Max. 6, 1, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > illibatus

  • 5 impollutus

    impollūtus ( inp-), a, um, adj. [2. inpollutus], unstained, unpolluted (post-Aug.):

    fides,

    Sil. 13, 679:

    virginitas,

    Tac. A. 14, 35:

    intemeratus, impollutus,

    id. ib. 16, 26.

    Lewis & Short latin dictionary > impollutus

  • 6 inlibatus

    illībātus ( inl-), a, um, adj. [in-libo], undiminished, unimpaired, uninjured, unharmed (not freq. till after the Aug. per.): veteres illibataeque divitiae, * Cic. Sest. 43, 93:

    vires,

    Liv. 42, 30, 6:

    robur,

    Col. 12, 1, 1:

    imperium,

    Liv. 3, 61, 5:

    magnitudo,

    Vell. 2, 48:

    gloria,

    Tac. A. 2, 46:

    libertas,

    Just. 28, 4:

    quae (with integra),

    Plin. Pan. 25, 1:

    versus,

    complete, unabridged, Diom. p. 497 P.: potestas, Rescript. ap. Just. Inst. 1, 8, 2:

    foedera prisci tori,

    unviolated, Luc. 2, 342:

    virginitas,

    Val. Max. 6, 1, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > inlibatus

  • 7 inpollutus

    impollūtus ( inp-), a, um, adj. [2. inpollutus], unstained, unpolluted (post-Aug.):

    fides,

    Sil. 13, 679:

    virginitas,

    Tac. A. 14, 35:

    intemeratus, impollutus,

    id. ib. 16, 26.

    Lewis & Short latin dictionary > inpollutus

  • 8 inuxorus

    ĭn-uxōrus, a, um, adj. [2. in-uxor], unmarried (late Lat.):

    virginitas,

    Tert. Exhort. ad Cast. 9.

    Lewis & Short latin dictionary > inuxorus

  • 9 ostentaticius

    ostentātīcĭus or - tĭus, a, um, adj. [ostento], that serves for display, ostentatious (post-class.):

    virginitas,

    Tert. Virg. Vel. 3.

    Lewis & Short latin dictionary > ostentaticius

  • 10 ostentatitius

    ostentātīcĭus or - tĭus, a, um, adj. [ostento], that serves for display, ostentatious (post-class.):

    virginitas,

    Tert. Virg. Vel. 3.

    Lewis & Short latin dictionary > ostentatitius

  • 11 pateo

    păteo, ŭi, 2, v. n. root pat. (perh. orig. spat.; cf. spatium); Gr petannumi, pitnêmi, to spread out; petasma, curtain; petalon, leaf; cf.: patulus, patina; also perh. pando (for pantdo)], to stand open, lie open, be open.
    I.
    Lit.:

    januae, aedes patent,

    Plaut. As. 1, 3, 89:

    facite totae plateae pateant,

    id. Aul. 3, 1, 2. nares semper propter necessarias utilitates patent, Cic. N. D. 2, 57, 145:

    omnibus haec ad visendum patebant cotidie,

    id. Verr 2, 4, 3, § 5:

    cur valvae Concordiae non patent?

    id. Phil. 2, 44, 112:

    semitae patuerant,

    Caes. B. G. 7, 8:

    ne fugae quidem patebat locus,

    Liv. 27, 18:

    patuere fores,

    Ov. M. 2, 768: (fenestrae) sine injuriā patent, Plin. Ep. 2, 17, 16 et saep. —
    B.
    In partic.
    1.
    To lie open, be exposed to any thing:

    patens vulneri equus,

    Liv. 31, 39, 12:

    latus ictui,

    Tac. H. 5, 11.—
    2.
    To stretch out, extend (cf. porrigor):

    Helvetiorum fines in longitudinem milia passuum CCXL. patebant,

    Caes. B. G. 1, 2; 1, 10:

    schoenus patet stadia XL.,

    Plin. 12, 14, 30, § 53.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to be open, free, allowable, accessible, attainable:

    si nobis is cursus pateret,

    Cic. Att. 10, 12, 4:

    ad quos omnis nobis aditus, qui paene solis patuit, obstructus est,

    id. Brut. 4, 16:

    praemia quae pateant stipendiariis,

    id. Balb. 9, 24:

    ut intellegant omnia Ciceronis patere Trebiano,

    id. Fam. 6, 10, 3: alicui, to yield to:

    lux aeterna mihi... dabatur, Si mea virginitas Phoebo patuisset amanti,

    Ov. M. 14, 133; id. A. A. 1, 362; Auct. Priap. 83.—
    B.
    In partic.
    1.
    Of the hearing, etc., to be open, ready to hear:

    (constare inter omnis video) patere aurīs tuas querelis omnium,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 8, § 25:

    si cujus aures ad hanc disputationem patent,

    id. Fam. 3, 8, 3: meas auris... omnium praeceptis patuisse. id. Phil. 14, 7, 20:

    tamquam nullo magis tempore ad simplices cogitationes pateat animus,

    Tac. G. 22, 2:

    semita Tranquillae per virtutem patet unica vitae,

    Juv. 10, 364.—
    2.
    To be exposed or subject to any thing, Cic. Off. 1, 21, 73:

    longis morbis senectus, acutis adulescentia magis patet,

    Cels. 2, 1:

    qui vanus et excors est patebit contemptui,

    Vulg. Prov 12, 8.—
    3.
    To extend:

    in quo vitio latissime patet avaritia,

    Cic. Off. 1, 7, 20:

    late patet et ad multos pertinet,

    id. de Or. 1, 55, 235.—
    4.
    To be clear, plain, well known, evident, manifest (cf.:

    appareo, detegor): operta quae fuere, aperta sunt, patent praestigiae,

    Plaut. Capt. 3, 3, 9:

    cum illa pateant in promptuque sint omnibus, etc.,

    Cic. de Or. 1, 6, 23:

    quod in tabulis patebat,

    id. Phil. 2, 37, 93:

    in adversariis (hoc nomen) patere contendit,

    id. Rosc. Com. 2, 5.—With subject-clause:

    cum pateat aeternum id esse, quod, etc.,

    Cic. Tusc. 1, 23, 54.— Absol.:

    quid porro quaerendum est? factumne sit? at constat: a quo? at patet,

    Cic. Mil. 6, 15.—Hence, pă-tens, entis, P. a., open, accessible, unobstructed, passable.
    A.
    Lit.:

    caelum ex omni parte patens atque apertum,

    Cic. Div. 1, 1, 2:

    campi patentes,

    Sall. J. 101, 11.— Comp.:

    in locis patentioribus,

    Caes. B. G. 7, 28:

    via patentior,

    Liv. 7, 36.—
    2.
    Transf., open, wide:

    dolium quam patentissimi oris,

    Col. 12, 6.—
    B.
    Trop.
    1.
    Open, exposed:

    domus patens, et exposita cupiditati et voluptatibus,

    Cic. Quint. 30, 93:

    pelagoque volans da vela patenti,

    Verg. G. 2, 41:

    urbs patens,

    unwalled, Vulg. Prov. 25, 28.—
    2.
    Evident, manifest:

    causa,

    Ov. M. 9, 536.—
    * Adv.: pătenter, openly, clearly; in comp.:

    patentius et expeditius (opp: implicite et abscondite),

    Cic. Inv. 2, 23, 69

    Lewis & Short latin dictionary > pateo

  • 12 solivagus

    sōlĭvăgus, a, um, adj. [solus - vagor] (Ciceron.).
    I.
    Lit., wandering or roving alone; of animals that lead a solitary life:

    earum (bestiarum) partim solivagas, partim congregatas,

    Cic. Tusc. 5, 13, 38.—Of persons:

    non est enim singulare nec solivagum genus hoc (hominum),

    id. Rep. 1, 25, 39:

    (elephanti) minume ex omnibus solivagi,

    Plin. 8, 7, 7, § 23; v. solitarius.—
    II.
    Transf., alone, by itself, single, solitary (rare):

    caelo solivago et volubili et in orbem incitato,

    Cic. Univ. 6, 18:

    solivaga, cognitio et jejuna,

    contracted, id. Off. 1, 44, 157:

    virginitas,

    standing alone, incomparable, Mart. Cap. 1, § 40.

    Lewis & Short latin dictionary > solivagus

  • 13 tumesco

    tŭmesco, mŭi, 3, v. inch. n. [tumeo], to begin to swell, to swell up ( poet. and in postAug. prose).
    I.
    Lit.:

    inflatum mare cum subito penitusque tumescit, Cic. poët. Div. 1, 7, 13: vi maria,

    Verg. G. 2, 479:

    freta ventis,

    Ov. M. 1, 36:

    inflata colla,

    id. ib. 6, 377:

    vulnera,

    Tac. H. 2, 77:

    fluvius tabe nivis,

    Luc. 10, 244:

    suco herba,

    Sen. Herc. Fur. 936:

    matura virginitas,

    Claud. Epith. 125.—
    II.
    Trop., to swell up, become swollen with passionate excitement, to become excited, violent, ready to burst forth:

    rumpor et ora mihi pariter cum mente tumescunt (with anger),

    Ov. H. 8, 57:

    rabie,

    Claud. IV. Cons. Hon. 242.—
    B.
    To be puffed up with pride or insolence:

    mens aut languescit aut contra tumescit inani persuasione,

    Quint. 1, 2, 18;

    so with pride: serviles animi alte,

    Claud. in Eutr. 1, 176:

    Ly dia Pactoli fonte,

    id. II. Cons. Stil. 61:

    (monet) operta tumescere bella,

    are fermenting, threatening to break out, Verg. G. 1, 465; cf.:

    tumescens bellum,

    Vell. 2, 15, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > tumesco

  • 14 tumidus

    tŭmĭdus, a, um, adj. [tumeo], swollen, swelling, rising high, protuberant, tumid (class.).
    I.
    Lit.:

    membrum tumidum ac turgidum,

    Cic. Tusc. 3, 9, 19:

    serpens inflato collo, tumidis cervicibus,

    id. Vatin. 2, 4:

    Python,

    Ov. M. 1, 460:

    Echidnae,

    id. ib. 10, 313:

    venter,

    id. Am. 2, 14, 15:

    papillae,

    id. R. Am. 338:

    virginitas,

    i. e. with swelling breasts, Stat. Th. 2, 204:

    mare,

    Verg. A. 8, 671:

    aequor,

    id. ib. 3, 157; Ov. M. 14, 544:

    fluctus,

    id. ib. 11, 480:

    Nilus,

    Hor. C. 3, 3, 48:

    vela,

    id. Ep. 2, 2, 201:

    montes,

    Ov. Am. 2, 16, 51:

    terrae Germaniae,

    Tac. A. 2, 23 Ritter; cf.

    Nipperd. ad loc. (Halm, umidis): crudi tumidique lavemur,

    i. e. swollen, stuffed with food, Hor. Ep. 1, 6, 61.— Comp.:

    oculi,

    Cels. 2, 6:

    humus,

    Col. 4, 1, 3.—
    II.
    Trop.
    A.
    Swollen or swelling with passionate excitement; excited, incensed, enraged, exasperated; puffed up, elated, haughty, arrogant; restless, violent, ready to break out (mostly poet.; not in Cic.);

    with anger: tumida ex irā tum corda residunt,

    Verg. A. 6, 407:

    ōs,

    Hor. A. P. 94:

    es tumidus genitoris imagine falsi,

    Ov. M. 1, 754.—With pride, Ov. M. 8, 396; 8, 495; Hor. S. 1, 7, 7:

    sermo,

    id. ib. 2, 5, 98:

    minae,

    id. C. 4, 3, 8:

    cum tumidum est cor,

    i. e. swells with ambition, Hor. S. 2, 3, 213:

    tumidi minantur,

    swelling with rage, Stat. Achill. 1, 155:

    ingenia genti tumida,

    Just. 41, 3, 7:

    tumidae gentium inflataeque cervices,

    Flor. 4, 12, 2:

    quem tumidum ac sui jactantem et ambitiosum institorem eloquentiae videat,

    Quint. 11, 1, 50.— Sup.:

    (Alexander) tumidissimum animal,

    most arrogant, Sen. Ben. 2, 16, 2:

    Eridani tumidissimus accola Celtae,

    most seditious, Sil. 11, 25.—
    B.
    Of style, etc.
    1.
    Of the orator himself, bombastic, pompous:

    fiunt pro grandibus tumidi,

    Quint. 10, 2, 16:

    quem (Ciceronem) et suorum homines temporum incessere audebant ut tumidiorem, ut Asianum et redundantem,

    id. 12, 10, 12.—
    2.
    Of speech, inflated, turgid, tumid, bombastic:

    non negaverim et totam Asiae regionem inaniora parere ingenia et nostrorum tumidiorem sermonem esse,

    Liv. 45, 23, 16:

    quod alibi magnificum, tumidum alibi,

    Quint. 8, 3, 18:

    visus es mihi in scriptis meis annotasse quaedam ut tumida, quae ego sublimia arbitrabar,

    Plin. Ep. 9, 26, 5; 7, 12, 4; Quint. 8, 3, 13; 8, 3, 56; 2, 5, 10:

    sufflati atque tumidi,

    Gell. 7, 14, 5.— Comp.:

    tumidior sermo,

    Liv. 45, 23, 16:

    ut tibi tumidius videretur, quod est sonantius et elatius,

    Plin. Ep. 7, 12, 4:

    fuisset tumidius, si, etc.,

    Quint. 11, 1, 28.—
    III.
    Act., puffing up, causing to swell:

    tumidoque inflatur carbasus Austro,

    Verg. A. 3, 357 Forbig. ad loc.:

    nec tumidos causabitur Euros,

    Ov. Am. 1, 9, 13.— Trop.:

    Qui nunc in tumidum jactando venit honorem,

    Prop. 2, 24, 31 (3, 16, 15) Paley ad loc.—Hence, adv.: tŭmĭdē (acc. to II. A.), haughtily, pompously:

    tumidissime dixit Murrhedius,

    Sen. Contr. 4, 25 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > tumidus

См. также в других словарях:

  • VIRGINITAS — apud plerasque olim Gentes magno fuit in pretio: Unde quum legem Papiam Poppaeam sanciret Augustus, quâ Maritis praemia, caelibibus poenae constituebantur, non solum ab ea Virgines excepit Vestales: sed etiam honorem illis eundem, quem Matribus,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Sacra virginitas — Mit der Enzyklika Sacra virginitas (lat. für „heilige Jungfräulichkeit“) , vom 25. März 1954, lobt Papst Pius XII. die Menschen, die sich dem Dienste Gottes im Stande der Jungfräulichkeit weihen. Das Rundschreiben besteht aus drei großen Kapiteln …   Deutsch Wikipedia

  • девственность — (virginitas) отсутствие у данного лица половых сношений; основным признаком Д. у женщины является сохранность девственной плевы …   Большой медицинский словарь

  • Де́вственность — (virginitas) отсутствие у данного лица половых сношений; основным признаком Д. у женщины является сохранность девственной плевы …   Медицинская энциклопедия

  • virginité — [ virʒinite ] n. f. • Xe; lat. virginitas ♦ État de qqn qui n a jamais eu de rapports sexuels avec pénétration. ⇒ pucelage; vierge. « Suis je donc gardien [...] de la virginité des filles de la ville ? » (Molière). Virginité du puceau. Faire vœu… …   Encyclopédie Universelle

  • virginitate — VIRGINITÁTE, virginităţi, s.f. 1. Însuşirea unei persoane virgine (1); feciorie, castitate. 2. fig. Curăţenie morală; candoare, nevinovăţie. – Din fr. virginité, lat. virginitas, atis. Trimis de oprocopiuc, 08.04.2004. Sursa: DEX 98  VIRGINITÁTE …   Dicționar Român

  • Catholic theology of the body — is a review of historical positions and views on the role of the human body. Catholic Theology of the Body is based on the premise that the human body has its origin in God. It will be, like the body of Jesus, resurrected, transformed and taken… …   Wikipedia

  • Mary — /mair ee/, n. 1. Also called Virgin Mary. the mother of Jesus. 2. the sister of Lazarus and Martha. Luke 10:38 42; John 11:1,2. 3. See Mary, Queen of Scots. 4. (Princess Victoria Mary of Teck) 1867 1953, Queen of England 1910 36 (wife of George… …   Universalium

  • Virginität — Vir|gi|ni|tät 〈[vir ] f. 20; unz.; geh.〉 Jungfräulichkeit [<lat. virginitas „Jungfrauschaft, Jungfräulichkeit“; zu virgo, Gen. virginis „Jungfrau“] * * * Vir|gi|ni|tät, die; [lat. virginitas, zu: virgo = Jungfrau] (bildungsspr., Fachspr.):… …   Universal-Lexikon

  • Evangelischer Rat — Evangelische Räte bezeichnen in den Westkirchen jene Weisungen („Räte“), die Jesus nicht allen Jüngern gab, sondern nur denen, die er dafür berufen hielt. Sie werden als wichtige Marksteine für ein Leben in der Nachfolge Christi angesehen. Der… …   Deutsch Wikipedia

  • Humani Generis — Die Enzyklika Humani generis wurde von Papst Pius XII. am 12. August 1950 veröffentlicht. Sie gilt als letzte der vier bedeutenden theologischen Enzykliken des Pontifikats, nach Mystici corporis über die Kirche, Divino afflante Spiritu über die… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»