Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

vilissimo+pretio+venire

  • 1 wohlfeil

    wohlfeil, vilis. – parvi od. non magni pretii (gering von Preis). – non magno parabilis (um ein Geringes zu haben). – parvo paratus (um ein Geringes beschafft). – parvo pretio oder parvo aere emptus (um geringen Preis gekauft). – sehr w., vilissimus; vilissimo pretio emptus (um sehr geringen Preis gekauft). – w. Zeiten, vilitas; vilitas annonae (in bezug auf das Getreide): wohlfeilerer Getreidepreis, annona laxior. – w. sein, parvi pretii esse; parvo pretio venire (w. verkauft werden); parvo stare oder constare (nicht teuer zu stehen kommen): sehr w. sein, vilissime [2727] oder vilissimo pretio venire (sehr w. verkauft werden); vi lissimo pretio emptum esse (sehr w. gekauft sein): das Getreide ist w., annonae vilitas est. Adv. parvo pretio. parvo aere, auch bl. parvo (um geringen Preis, z.B. emere). – parvo sumptu (mit geringen Kosten). – bene (gut, Kompar. melius besser = wohlfeiler, z.B. emere). – wohlfeiler, minoris (z.B. emere). – sehr w., vilissimo pretio. – so w. als möglich, quam minimo-pretio (z.B. emere).

    deutsch-lateinisches > wohlfeil

  • 2 Spottgeld

    Spottgeld, pretium vilissimum. – um ein Sp., vilissimo(sc.pretio, z.B. emere); od. nummo (um einen Pfifferling etc. z.B. addicere alci alqd): um solches Sp., tantulo (z.B. verkauft werden, venire).

    deutsch-lateinisches > Spottgeld

  • 3 vilis

    I.
    Lit.:

    nec quicquam hic vile nunc est nisi mores mali,

    Plaut. Trin. 1, 1, 10:

    annona vilior,

    id. Mil. 3, 1, 138:

    istaec (puella) vero vilis est,

    Ter. Phorm. 3, 3, 25:

    istuc verbum vile est viginti minis,

    Plaut. Most. 1, 3, 139:

    ex eis praediis talenta argenti bina Statim capiebat... Ac rebus vilioribus multo talenta bina,

    Ter. Phorm. 5, 3, 8:

    frumentum quoniam vilius erat,

    Cic. Verr. 2, 3, 84, § 195: res vilissimae (opp. pretiosissimae), [p. 1991] id. Fin. 2, 28, 91.— Abl. neutr. (sc. pretio), at a small price, at a low rate, cheaply: Ep. Quanti eam emit? Th. Vili, Plaut. Ep. 1, 1, 49:

    vili vendere,

    Mart. 12, 66, 10.— Comp.:

    quod viliori praedium distraxerit... et si non viliori vendidit, etc.,

    Dig. 43, 24, 11, § 8.— Sup.:

    res stipulatoris vilissimo distracta est,

    Dig. 13, 4, 2 fin.
    II.
    Transf.
    A.
    Of trifling value, cheap, poor, paltry, common, mean, worthless, base, vile (cf. indignus):

    si honor noster vobis vilior fuisset,

    Cic. Fl. 41, 103:

    nihil tam vile neque tam vulgare,

    id. Rosc. Am. 26, 71:

    Velia non est vilior quam Lupercal,

    id. Fam. 7, 20, 1:

    hi quorum tibi auctoritas est videlicet cara, vita vilissima,

    id. Cat. 1, 8, 19:

    fidem fortunas pericula vilia habere,

    Sall. C. 16, 2:

    nec adeo vilis tibi vita esset nostra, ut, etc.,

    Liv. 40, 9:

    et genus et virtus nisi cum re vilior alga est,

    Hor. S. 2, 5, 8:

    inter Perfectos veteresque referri debet an inter Viles et novos?

    id. Ep. 2, 1, 38:

    vilis Europe,

    vile, abandoned, id. C. 3, 27, 57:

    tu poscis vilia rerum,

    id. Ep. 1, 17, 21:

    si, dum me careas, est tibi vile mori,

    Ov. H. 7, 48.— Neutr. adverb.:

    et vile virentes Hesperidum risit ramos,

    i. e. in the ordinary manner, Claud. IV. Cons. Hon. 37: vile comparati, Schol. Juv. 11, 145.—Prov.:

    vile est, quod licet,

    Petr. 93.—
    (β).
    With inf.: stat fucare colos nec Sidone vilior, Ancon. Sil. 8, 438. —
    B.
    Found in great quantities, abundant, common ( poet. and rare):

    poma,

    Verg. G. 1, 274:

    phaselus,

    id. ib. 1, 227.—Hence, adv.: vīlĭter.
    1.
    Lit., cheaply:

    venire poteris intestinis vilius,

    Plaut. Curc. 2, 1, 28:

    vilissime constat,

    Plin. 18, 6, 8, § 45:

    vilissime constiterit,

    Col. 9, 1, 6.—
    2.
    Transf., meanly, poorly, vilely:

    se ipsum colere,

    App. Flor. 1, p. 344, 29; Claud. IV. Cons. Hon. 97:

    vilissime natus,

    Eutr. 9, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > vilis

См. также в других словарях:

  • OSCULUM — res sacra, utpote quâ quasi Anima, quâ nihil nobis pretiosius, transfunditur. Proin eius usque adeo religiosi fuêre Veteres, Romani inprimis, ut cuiquam temere Osculum dare nefas esset, nec Sponso quidem, nihil semel tantum liceret,… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»