Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

vigorous

  • 61 maturi

    mātūrus, a, um ( sup. usually maturissimus;

    less freq. maturrimus,

    Tac. A. 12, 65; cf. the adv.), adj. [root, Sanscr. ma-, measure, time, whence mane, matutinus; cf.: manus, modus; hence, timely, ready in time], ripe, mature (class.).
    I.
    Lit., of fruits:

    poma matura et cocta (opp. cruda),

    Cic. Sen. 19, 71:

    uva,

    Verg. E. 10, 36:

    fruges,

    id. ib. 3, 80:

    maturissimae ficus,

    Col. 12, 17, 2.—With dat.:

    seges matura messi,

    ripe for harvesting, Liv. 2, 5.— Neutr. as subst.:

    quod maturi erat (opp. viride),

    Liv. 34, 26, 8. —
    II.
    Transf.
    A.
    Ripe, mature, of the proper age, proper, fit, seasonable, timely, etc.—With dat.:

    filia matura viro,

    ripe for marriage, marriageable, Verg. A. 7, 53:

    maturus bello,

    Juv. 8, 169:

    vitulus templis maturus et arae,

    old enough for sacrifice, id. 12, 7:

    virgo,

    Hor. C. 3, 6, 22:

    ovis,

    fit for bearing, Col. 7, 3, 1:

    Roxane matura ex Alexandro,

    Just. 13, 2, 5; cf.

    venter,

    ripe for delivery, ready to bring forth, Ov. M. 11, 311:

    infans,

    id. ib. 7, 127:

    aetas,

    mature, fit for action, Verg. A. 12, 438:

    progenies matura militiae,

    Liv. 42, 52: L. Caesar viris, of the proper age for assuming the toga virilis, Vell. 2, 99.— Piur. subst.: mātūri, adults (opp. pueri), Lact. 5, 13, 3:

    omnia matura sunt, victoria, praeda, laus,

    ready to be seized, Sall. J. 85, 48.—With ad:

    ad arma,

    Sil. 16, 657.—Of mental qualities:

    ipse enim Thucydides, si posterius fuisset, multo maturior ac mitior fuisset,

    Cic. Brut. 83, 288:

    annis gravis atque animi maturus Aletes,

    mature in judgment, Verg. A. 9, 246:

    aevi,

    ripe in years, id. ib. 5, 73:

    centuriones,

    who had served out their time, Suet. Calig. 44:

    imperia,

    old, antiquated, Just. 11, 5, 7:

    scribendi tempus maturius,

    more seasonable, more favorable, Cic. Att. 15, 4, 3: mihi vero ad nonas bene maturum videtur fore, just [p. 1121] at the right time, id. Fam. 9, 5, 1:

    se maturam oppetere mortem,

    in good old age, id. Div. 1, 18, 36:

    senex,

    Hor. A. P. 115.—
    2.
    Powerful, vigorous:

    glaebasque jacentis Pulverolenter coquat maturis solibus aestas,

    Verg. G. 1, 66:

    lux,

    id. A. 10, 257:

    ignes (anni),

    Grat. Cyn. 59:

    maturae mala nequitiae,

    full-grown depravity, Juv. 14, 216.—
    B.
    That takes place early, early, speedy, quick:

    mittam hodie huic suo die natali malam rem magnam et maturam,

    Plaut. Ps. 1, 3, 5: matura faba, the early bean (opp. to the late bean), Col. 2, 10:

    satio (opp. to late sowing),

    id. ib.: fenum, the first hay (opp. to the after-math), id. 7, 3:

    hiemes,

    early, Caes. B. G. 4, 20:

    decessio,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 1:

    honores,

    Ov. P. 2, 1, 59:

    judicium,

    quick, Cic. Caecin. 3, 7:

    robur aetatis quam maturrimum precari,

    Tac. A. 12, 65:

    aetas maturissima,

    early life, Auct. Her. 4, 17, 25:

    si mora pro culpa est, ego sum maturior illo,

    was there earlier, Ov. M. 13, 300.—Hence, adv.: mātūrē ( sup. maturissime and maturrime; v. the foll.).
    A.
    Seasonably, opportunely, at the proper time (class.):

    custodes mature sentiunt,

    Cic. Verr. 2, 4, 44, § 96:

    satis mature occurrit,

    Caes. B. C. 3, 7:

    ubi consulueris, mature facto opus est,

    Sall. C. 1 fin.
    B.
    Betimes, early, speedily, quickly, soon:

    mature fieri senem,

    Cic. Sen. 10, 32:

    proficisci,

    id. Fam. 3, 3, 1:

    Romam venire,

    id. Q. Fr. 3, 1, 4.— Comp.:

    maturius proficiscitur,

    Caes. B. G. 4, 6:

    maturius pervenire,

    Cic. Verr. 2, 3, 24, § 60:

    tempus quam res maturius me deserat,

    Sall. J. 42, 5:

    maturius ad Epulas ire,

    Juv. 11, 88:

    voluerunt veteres maturius hereditates adiri,

    Gai. Inst. 2, 55.— Sup.: maximos tumultus maturissime disjeci, Cato ap. Charis. p. 184 P.:

    res maturissime vindicanda est,

    as quickly, as early as possible, Cic. Caecin. 2, 7:

    quippe qui omnium maturrime ad publicas causas accesserim,

    id. de Or. 3, 20, 74:

    perge qua coeptas, ut quam maturrime merita invenias,

    Sall. H. 1, 48, 16 Dietsch.:

    quibus rebus quam maturrime occurrendum putabat,

    Caes. B. G. 1, 33 fin.
    C.
    Prematurely, untimely:

    pater mature decessit,

    Nep. Att. 2, 1.—With a play upon the three meanings of the word (A., B., and C.):

    qui homo mature quaesivit pecuniam, Nisi eam mature parsit, mature esurit,

    he who has made money at the right time, if he is not soon sparing of it, will too soon suffer hunger, Plaut. Curc. 3, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > maturi

  • 62 maturus

    mātūrus, a, um ( sup. usually maturissimus;

    less freq. maturrimus,

    Tac. A. 12, 65; cf. the adv.), adj. [root, Sanscr. ma-, measure, time, whence mane, matutinus; cf.: manus, modus; hence, timely, ready in time], ripe, mature (class.).
    I.
    Lit., of fruits:

    poma matura et cocta (opp. cruda),

    Cic. Sen. 19, 71:

    uva,

    Verg. E. 10, 36:

    fruges,

    id. ib. 3, 80:

    maturissimae ficus,

    Col. 12, 17, 2.—With dat.:

    seges matura messi,

    ripe for harvesting, Liv. 2, 5.— Neutr. as subst.:

    quod maturi erat (opp. viride),

    Liv. 34, 26, 8. —
    II.
    Transf.
    A.
    Ripe, mature, of the proper age, proper, fit, seasonable, timely, etc.—With dat.:

    filia matura viro,

    ripe for marriage, marriageable, Verg. A. 7, 53:

    maturus bello,

    Juv. 8, 169:

    vitulus templis maturus et arae,

    old enough for sacrifice, id. 12, 7:

    virgo,

    Hor. C. 3, 6, 22:

    ovis,

    fit for bearing, Col. 7, 3, 1:

    Roxane matura ex Alexandro,

    Just. 13, 2, 5; cf.

    venter,

    ripe for delivery, ready to bring forth, Ov. M. 11, 311:

    infans,

    id. ib. 7, 127:

    aetas,

    mature, fit for action, Verg. A. 12, 438:

    progenies matura militiae,

    Liv. 42, 52: L. Caesar viris, of the proper age for assuming the toga virilis, Vell. 2, 99.— Piur. subst.: mātūri, adults (opp. pueri), Lact. 5, 13, 3:

    omnia matura sunt, victoria, praeda, laus,

    ready to be seized, Sall. J. 85, 48.—With ad:

    ad arma,

    Sil. 16, 657.—Of mental qualities:

    ipse enim Thucydides, si posterius fuisset, multo maturior ac mitior fuisset,

    Cic. Brut. 83, 288:

    annis gravis atque animi maturus Aletes,

    mature in judgment, Verg. A. 9, 246:

    aevi,

    ripe in years, id. ib. 5, 73:

    centuriones,

    who had served out their time, Suet. Calig. 44:

    imperia,

    old, antiquated, Just. 11, 5, 7:

    scribendi tempus maturius,

    more seasonable, more favorable, Cic. Att. 15, 4, 3: mihi vero ad nonas bene maturum videtur fore, just [p. 1121] at the right time, id. Fam. 9, 5, 1:

    se maturam oppetere mortem,

    in good old age, id. Div. 1, 18, 36:

    senex,

    Hor. A. P. 115.—
    2.
    Powerful, vigorous:

    glaebasque jacentis Pulverolenter coquat maturis solibus aestas,

    Verg. G. 1, 66:

    lux,

    id. A. 10, 257:

    ignes (anni),

    Grat. Cyn. 59:

    maturae mala nequitiae,

    full-grown depravity, Juv. 14, 216.—
    B.
    That takes place early, early, speedy, quick:

    mittam hodie huic suo die natali malam rem magnam et maturam,

    Plaut. Ps. 1, 3, 5: matura faba, the early bean (opp. to the late bean), Col. 2, 10:

    satio (opp. to late sowing),

    id. ib.: fenum, the first hay (opp. to the after-math), id. 7, 3:

    hiemes,

    early, Caes. B. G. 4, 20:

    decessio,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 1:

    honores,

    Ov. P. 2, 1, 59:

    judicium,

    quick, Cic. Caecin. 3, 7:

    robur aetatis quam maturrimum precari,

    Tac. A. 12, 65:

    aetas maturissima,

    early life, Auct. Her. 4, 17, 25:

    si mora pro culpa est, ego sum maturior illo,

    was there earlier, Ov. M. 13, 300.—Hence, adv.: mātūrē ( sup. maturissime and maturrime; v. the foll.).
    A.
    Seasonably, opportunely, at the proper time (class.):

    custodes mature sentiunt,

    Cic. Verr. 2, 4, 44, § 96:

    satis mature occurrit,

    Caes. B. C. 3, 7:

    ubi consulueris, mature facto opus est,

    Sall. C. 1 fin.
    B.
    Betimes, early, speedily, quickly, soon:

    mature fieri senem,

    Cic. Sen. 10, 32:

    proficisci,

    id. Fam. 3, 3, 1:

    Romam venire,

    id. Q. Fr. 3, 1, 4.— Comp.:

    maturius proficiscitur,

    Caes. B. G. 4, 6:

    maturius pervenire,

    Cic. Verr. 2, 3, 24, § 60:

    tempus quam res maturius me deserat,

    Sall. J. 42, 5:

    maturius ad Epulas ire,

    Juv. 11, 88:

    voluerunt veteres maturius hereditates adiri,

    Gai. Inst. 2, 55.— Sup.: maximos tumultus maturissime disjeci, Cato ap. Charis. p. 184 P.:

    res maturissime vindicanda est,

    as quickly, as early as possible, Cic. Caecin. 2, 7:

    quippe qui omnium maturrime ad publicas causas accesserim,

    id. de Or. 3, 20, 74:

    perge qua coeptas, ut quam maturrime merita invenias,

    Sall. H. 1, 48, 16 Dietsch.:

    quibus rebus quam maturrime occurrendum putabat,

    Caes. B. G. 1, 33 fin.
    C.
    Prematurely, untimely:

    pater mature decessit,

    Nep. Att. 2, 1.—With a play upon the three meanings of the word (A., B., and C.):

    qui homo mature quaesivit pecuniam, Nisi eam mature parsit, mature esurit,

    he who has made money at the right time, if he is not soon sparing of it, will too soon suffer hunger, Plaut. Curc. 3, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > maturus

  • 63 praeviridans

    prae-vĭrĭdans, antis, P. a. [virido], being very green or verdant; transf., very blooming or vigorous (ante-class.), Laber. ap. Macr. S. 2, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > praeviridans

  • 64 quadro

    quā̆dro, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [quadrus].
    I.
    Act., to make four-cornered, to square, make square:

    abies atque populus ad unguem quadrantur,

    Col. 11, 2, 13:

    lapides,

    Vulg. 3 Reg. 5, 17.—
    B.
    Transf., to put in proper order, to join properly together, to complete, perfect:

    quadrandae orationis industria,

    in properly arranging, Cic. Or. 58, 197:

    quae pars quadrat acervum,

    Hor. Ep. 1, 6, 35 Orell. ad loc. —
    II.
    Neutr. ( to be square, said of squared stones for building, which fit well together; hence), transf., to square or agree with, to fit, suit:

    secto via limite quadret,

    Verg. G. 2, 278:

    eam conjunctionem quadrare volumus,

    Cic. de Or. 3, 44, 175:

    omnia in istam quadrant,

    fit her, id. Cael. 29, 69:

    ad multa,

    to suit in many respects, id. Att. 4, 18:

    quoniam tibi ita quadrat,

    it seems to you so proper, pleases you so, id. Brut. 11, 43.—
    B.
    Trop.
    1.
    Of accounts, to square, agree, accord:

    quomodo sexcenta eodem modo quadrarint,

    Cic. Verr. 2, 1, 36, § 92: visum est hoc mihi ad multa quadrare. id. Att. 4, 19, 2 (4, 18, 3).—
    2.
    Of words, to be fitting, appropriate:

    scire, quod quoque loco verborum maxime quadret,

    Quint. 9, 4, 60.— Hence, quā̆drātus, a, um, P. a.
    A.
    In gen., squared, square, quadrate (class.): quadrata basis, Varr. ap. Plin. 36, 13, 19, § 91: pes, a square foot, Plin, 33, 4, 21, § 75; Col. 5, 1, 6; 5, 2, 5:

    saxum,

    squared, hewn stone, Liv. 10, 23; so, lapis, Varr. ap. Plin. 36, 13, 19, § 91: littera, capital letters, which are composed of square strokes, Petr. 29:

    statura,

    square, robust, Suet. Vesp. 20:

    corpus,

    Cels. 2, 1:

    boves,

    stout, vigorous, Col. 6, 1, 3:

    canis,

    id. 7, 12, 4:

    signa,

    i.e. statues, Plin. 34, 8, 19, § 56: agmen, a marching in regular order of battle; also, an army advancing in regular order of battle, so that the whole body forms a parallelogram, Varr. ap. Serv. ad Verg. A. 12, 121:

    quadratum acies consistat in agmen,

    Tib. 4 (5), 1, 100:

    ut inde agmine quadrato ad urbem accederet,

    in order of battle, Cic. Phil. 13, 8, 18; 2, 42, 108; Hirt. B. G. 8, 8; Liv. 21, 5, 16; Curt. 5, 1, 19; Sen. Ep. 59, 6:

    quadrato agmine incedere,

    Sall. J. 100, 1; v. agmen; cf.: quadrato Exercitu, Cat. ap. Non. p. 204, 33:

    pallium,

    square, four-cornered, Petr. 135:

    numerus,

    a square number, Gell. 1, 20, 4:

    versus,

    a verse of eight feet, id. 2, 29, 20: Roma, the most ancient Rome, built in the form of a square, on the Mons Palatinus; and, in a narrower sense, the enclosed square place on the summit of the Palatine, the mundus of all cities built in the Etruscan fashion, Fest. p. 258 Müll.; cf. on the Roma quadrata, Becker, Alterth. 1, p. 105 sq. —
    2.
    Substt.
    a.
    quā̆drātum, i, n.
    (α).
    A [p. 1501] square, a quadrate:

    dimensio quadrati,

    Cic. Tusc. 1, 24, 57; id. N. D. 1, 10, 24:

    mutat quadrata rotundis,

    Hor. Ep. 1, 1, 100:

    in quadratum,

    into a square, tetragon, Plin. 18, 22, 51, § 189; Quint. 1, 10, 40.—
    (β).
    Astronom. t. t., quadrature, quartile, Cic. Div. 2, 42, 89:

    luna in quadrato solis dividua est,

    Plin. 2, 18, 16, § 80.—
    b.
    quā̆drātus, i, m., a square, quadrate:

    marmorum quadrati,

    Cassiod. Var. 2, 7. —
    B.
    Transf., fitting, suitable (rare):

    lenis et quadrata verborum compositio,

    Quint. 2, 5, 9; cf. id. 9, 4, 69. — Hence, adv.: quā̆drātē, fourfold, four times (post-class.), Manil. 2, 295.

    Lewis & Short latin dictionary > quadro

  • 65 recens

    rĕcens, entis ( abl. sing., regularly, recenti; but in the poets sometimes recente, e. g. Cat. 63, 7; Ov. F. 4, 346 al.— Gen. plur., regularly, recentium:

    recentum,

    Hor. C. 1, 10, 2; Sil. 15, 601), adj. [re and cand-; cf.: candeo, candor; Gr. kainos, kaiô], that has not long existed, fresh, young, recent (opp. vetus, and differing from novus; v. antiquus init. (freq. and class.):

    quod si veteris contumeliae oblivisci vellet: num etiam recentium injuriarum memoriam deponere posse?

    Caes. B. G. 1, 14; 5, 54:

    (Verres) cum e provinciā recens esset invidiāque et infamiā non recenti sed vetere ac diuturnā flagraret,

    Cic. Verr. 1, 2, 5:

    Regini quidam eo venerunt, Romā sane recentes,

    directly from Rome, id. Att. 16, 7, 1:

    omnis conglutinatio recens aegre, inveterata facile divellitur,

    id. Sen. 20, 72; cf. id. Tusc. 4, 17, 39:

    sed hanc ipsam recentem novam devoravit,

    id. Fam. 11, 21, 2; cf. Quint. 8, 3, 34:

    viri,

    Cic. Mur. 8, 17:

    (piscis) nequam est, nisi recens,

    Plaut. As. 1, 3, 26; cf. id. Ps. 4, 7, 25:

    catuli,

    just whelped, young, Varr. R. R. 3, 12, 4:

    tonsae (oves),

    newly shorn, id. ib. 2, 11, 7:

    caespites,

    Caes. B. C. 3, 96; cf.

    flores,

    Hor. C. 3, 27, 43; Ov. F. 4, 346:

    herbae,

    id. ib. 5, 123:

    serta,

    Verg. A. 1, 417:

    prata,

    fresh, green, id. ib. 6, 674 Serv.:

    sanguis,

    newly shed, Cat. 63, 7: sol, poet. for the rising sun, the east, Pers. 5, 54:

    proelium,

    Caes. B. G. 4, 13 fin.:

    victoria,

    id. ib. 1, 31 fin.;

    5, 47: clades,

    Liv. 2, 22, 4 Drak. N. cr.:

    pollicitatio,

    Caes. B. C. 1, 57 fin.:

    arma,

    fresh, newly whetted, Ov. M. 8, 370:

    umbrae,

    of those newly deceased, id. ib. 4, 434:

    animae,

    id. ib. 8, 488;

    anima,

    id. ib. 15, 846 et saep.; cf.: non erit in te Deus recens, newly devised, and hence false, Vulg. Psa. 80, 9.— Comp.:

    epistula recentior,

    Cic. Fam. 3, 11, 1:

    recentiore memoriā,

    id. N. D. 2, 2, 6:

    unus ex amicis recentioribus,

    Quint. 6, 3, 92.— Sup.:

    recentissima tua est epistula Kal. data,

    Cic. Att. 8, 15, 3:

    recentissima quaeque sunt correcta et emendata maxime,

    id. Ac. 1. 4, 13:

    Senones recentissimi advenarum,

    Liv. 5, 35.—
    (β).
    With ab, immediately after, fresh from, shortly after, etc.:

    pullum asininum a partu recentem subiciunt equae,

    newly foaled, Varr. R. R. 2, 8, 2:

    Homerus, qui recens ab illorum aetate fuit,

    Cic. N. D. 3, 5:

    recens a vulnere Dido,

    i. e. with her wound still fresh, Verg. A. 6, 450:

    Poenum recentem ab excidio opulentissimae urbis Iberum transire,

    Liv. 21, 16 fin.:

    alti spiritus viros, ut ita dicam, a diis recentes,

    Sen. Ep. 90, 44:

    haec vox, a quā recens sum: sonat adhuc et vibrat in auribus meis,

    id. Prov. 3, 3.—
    (γ).
    With in and abl., or (more freq.) with simple abl.:

    alius alio recentior sit in dolore,

    Auct. Her. 2, 7, 10:

    quod comitatum Agrippinae longo maerore fessum obvii et recentes in dolore anteibant,

    yet fresh in grief, whose grief was still fresh, Tac. A. 3, 1 fin.: quaedam (verba) in usu perquam recentia, Quint. 8, 3, 34:

    ut erat recens dolore et irā,

    Tac. A. 1, 41 fin.; so,

    recens praeturā,

    id. ib. 4, 52:

    stipendiis,

    ib. ib. 15, 59:

    caede,

    id. H. 3, 19:

    victoriā,

    id. ib. 3, 77.—
    (δ).
    With ad and acc.:

    recentes sumus ad id quod incipimus,

    Quint. 1, 12, 5.—
    b.
    Recenti re, while the matter is fresh, forthwith, immediately:

    quid si recenti re aedes pultem,

    Plaut. Poen. 3, 4, 18:

    re recenti,

    id. Trin. 4, 3, 8; Cic. Verr. 2, 1, 53, § 139;

    for which also, recenti negotio,

    id. ib. 2, 1, 39, § 101;

    and, in recenti,

    Dig. 48, 19, 25.—
    c.
    Recentiores ( subst. and adj.), the moderns (said of authors):

    attulisti aliud humanius horum recentiorum,

    modern writers, Cic. Fin. 2, 26, 82; Plin. 12, 17, 37, § 74; also,

    Graeci recentiores,

    modern, id. 4, 16, 30, § 103.—
    II.
    Trop., fresh in strength, not exhausted by fatigue, vigorous:

    ut integri et recentes defatigatis succederent,

    Caes. B. G. 5, 16 fin.; so,

    integer et recens (opp.: fusus et saucius),

    Flor. 3, 1, 13;

    and in the order: recentes atque integri (opp. defatigati),

    Caes. B. G. 7, 48 fin.;

    and, opp. defessi,

    id. B. C. 3, 94; id. B. G. 7, 25:

    equitatus,

    id. ib. 7, 9:

    recens animus (consulis),

    Liv. 21, 52:

    equi,

    id. 29, 34 (along with integrae vires); 38, 25 (opp. fessi); Ov. M. 2, 63:

    clamor,

    Plin. Pan. 23, 5.— Comp.: sauciis ac defatigatis integros recentioribusque viribus subministrare, Auct. B. Afr. 78, 6. — Hence, advv.: recens and recenter, lately, freshly, newly, just, recently, etc.
    (α).
    Form rĕcens (not in Cic. or Cæs.):

    puerum recens natum,

    Plaut. Cist. 1, 2, 17:

    captum hominem,

    id. Capt. 3, 5, 60:

    scaena perfusa croco,

    Lucr. 2, 416:

    exstinctum lumen,

    id. 6, 792:

    coria recens detracta,

    Sall. H. 4, 2 Dietsch:

    inter recens domitos,

    id. ib. 3, 53: portentum conflatum est recens, Bass. ap. Gell. 15, 4, 3:

    beluae recens captae,

    Liv. 38, 17, 15; 2, 22, 4:

    acceptum vulnus,

    Tac. A. 2, 21:

    perdomita Hispania,

    id. ib. 4, 5:

    cognita,

    id. ib. 4, 69 et saep.:

    condita Roma,

    Suet. Tib. 1.—
    (β).
    Form rĕcen-ter (post-class.):

    capti turdi,

    Pall. 1, 26, 2:

    lecta poma,

    id. 5, 4 fin.
    b.
    Sup.:

    quam recentissime stercorato solo,

    Plin. 18, 23, 53, § 192; so,

    res gestae,

    Just. 30, 4, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > recens

  • 66 reviresco

    rĕ-vĭresco, rŭi, 3, v. inch. n., to become or grow green again; to recover its verdure.
    I.
    Lit. (rare):

    laesae silvae,

    Ov. M. 2, 408:

    arbor Ruminalis in novos fetus,

    Tac. A. 13, 58:

    caepe revirescit decedente lunā, contra autem inarescit adulescente,

    Gell. 20, 8, 17.—
    2.
    Poet., transf., of an old man, to become young again:

    spes est virginibus subjecta, Arte suum parili revirescere posse parentem,

    Ov. M. 7, 305:

    pars credunt torvos patriā revirescere vultus,

    Sil. 15, 134.—
    II.
    Trop., to grow strong or vigorous again; to grow young again; to be renewed; to flourish again; to revive (freq. and class.):

    aliquando rei publicae vires, quae malitiā nocentum exaruerunt, virtute optimatium revirescent,

    Auct. Her. 4, 34, 45; cf.:

    quamquam sunt accisae (res), tamen efferent se aliquando et ad renovandum bellum revirescent,

    Cic. Prov. Cons. 14, 34; id. Phil. 7, 1, 1: cum semel invasit senectus, regressum non habet, nec revirescere aut repubescere potest, Col. 2, 1, 4; Flor. prooem. fin.:

    imperium,

    Curt. 10, 9, 5:

    domus Germanici,

    Tac. A. 4, 12:

    partes,

    id. H. 3, 7 fin.:

    dux pignore promissae laudis,

    Sil. 8, 228:

    nunc praeclari facti decus crebrā memoriā revirescit,

    Val. Max. 4, 8, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > reviresco

  • 67 roborasco

    rōbŏrasco, ĕre, v. inch. n. [id.], to grow strong, vigorous: ramus (pueri), Nov. ap. Non. 116, 26 (Com. Rel. p. 218 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > roborasco

  • 68 roboro

    rōbŏro, āvi, ātum, 1, v. a. [id.], to make strong; to strengthen, invigorate, confirm (rare but class.).
    I.
    Lit.:

    artus,

    Lucr. 4, 1038:

    equum largo cibo,

    Col. 6, 27, 8:

    nidos stramento,

    Plin. 10, 33, 49, § 92:

    vitem,

    id. 17, 22, 35, § 175:

    spicam,

    id. 18, 28, 67, § 260. —
    II.
    Trop.:

    gravitatem perpetuā constantiā,

    Cic. Off. 1, 31, 112; cf.:

    haec omnia exercitatione plurimā,

    Quint. 8, prooem. §

    28: recti cultus pectora roborant,

    Hor. C. 4, 4, 34:

    educata hujus nutrimentis eloquentia ipsa se postea colorat et roborat,

    becomes strong, Cic. Or. 13, 42:

    regnum,

    Vulg. 2 Par. 11, 17.—Hence, * rōbŏrātus, a, um, P. a., strengthened, strong, vigorous:

    roboratior exitus,

    Tert. Anim. 25; Hier. Cont. Pel. 3, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > roboro

  • 69 salubris

    sălūbris, e ( masc. collat. form sălū-ber, Varr. R. R. 1, 2, 8; Ov. R. Am. 704; but salubris, m., Cic. Div. 1, 57, 130; Cels. 1, 3; 2, 1; 3, 6; abl. salubri, v. Neue, Formenl. 2, p. 30), adj. [salus], health-giving, promoting health, healthful, wholesome, salubrious; salutary, serviceable, advantageous, beneficial (v. salutaris init.).
    I.
    Lit. (freq. and class.)
    (α).
    Absol.:

    saluber locus,

    Varr. R. R. 1, 2, 8; so Cic. Fat. 4, 7 (opp. pestilens); id. Rep. 2, 6, 11 (opp. pestilens regio); 1, 1, 1; id. de Or. 2, 71, 290; Cels. 1, 3 (opp. gravis); cf.:

    sunt partes agrorum aliae pestilentes, aliae salubres,

    Cic. Div. 1, 36, 79.— Comp.:

    salubrior ager,

    Varr. R. R. 1, 4, 3.— Sup.: saluberrimae regiones, * Caes. B. C. 3, 2 fin.:

    Apennino saluberrimo montium,

    Plin. Ep. 1, 6, 2:

    Esquiliae,

    Hor. S. 1, 8, 14:

    silvae,

    id. Ep. 1, 4, 4:

    aquae,

    id. C. S. 31:

    irriguis ora salubris aquis,

    Ov. Am. 2, 16, 2:

    fluvius,

    Verg. G. 1, 272:

    aura,

    Ov. A. A. 3, 693:

    caelum,

    Col. 1, 2:

    si Baiae salubres repente factae sunt,

    Cic. Fam. 9, 12, 1:

    salubrisne an pestilens annus futurus sit,

    id. Div. 1, 57, 130; cf.:

    saluberrimum (tempus) ver est... saluberrimi sunt sereni dies... salubriores septentrionales quam subsolani, etc.... nam fere ventus ubique a mediterraneis regionibus veniens salubris, a mari gravis est,

    Cels. 2, 1:

    aestates,

    Hor. S. 2, 4, 21:

    stellae,

    id. ib. 1, 7, 24:

    sidus,

    Luc. 1, 661:

    afflatus ex Apenninis,

    Plin. Ep. 5, 6, 29:

    cultus atque victus,

    strengthening, nourishing, Cic. Div. 1, 29, 61; id. Or. 26, 90 infra; cf.:

    suci Ambrosiae,

    Verg. A. 12, 418:

    saluberrimum acetum,

    Plin. 21, 14, 48, § 82:

    saluberrimi potus,

    id. 31, 2, 19, § 28:

    somnus,

    Verg. G. 3, 530:

    in medicinā alia salubria alia insalubria,

    Quint. 3, 2, 3:

    princeps,

    i. e. mindful of the good of others, Suet. Aug. 42:

    Phoebe saluber, ades,

    Ov. R. Am. 704:

    o salute meā salus salubrior!

    Plaut. Cist. 3, 13:

    quicquid est salsum aut salubre in oratione,

    sound, solid, Cic. Or. 26, 90:

    sententiae exemplo haud salubres,

    Liv. 2, 30; cf.:

    (factum) severitate exempli salubre,

    Plin. Ep. 2, 11, 1:

    consilia,

    Cic. Att. 8, 12, 5; cf.:

    hiems saluberrimis consiliis absumpta,

    Tac. Agr. 21:

    mendacium,

    Liv. 2, 64:

    justitia legesque,

    Hor. A. P. 198:

    verba,

    Ov. F. 6, 753:

    factum,

    Ov. R. Am. 316:

    pretium,

    advantageous, profitable, Col. 7, 3, 22; Mart. 10, 104, 14:

    exempla,

    Gell. 6, 10, 1; cf. infra, adv.—
    (β).
    With dat., ad aliquid, contra (cf. salutaris):

    (sententiam) dixi rei publicae saluberrimam,

    Cic. Dom. 7, 16:

    vinum firmum, corpori salubre,

    Col. 12, 27; so,

    et gravi Malvae salubres corpori,

    Hor. Epod. 2, 58; Cato, R. R. 157, 12; cf.:

    salubris parum urbs valetudini suae,

    Suet. Aug. 72:

    liber salubrior studiis quam dulcior,

    Quint. 3, 1, 5:

    leges rem salubriorem inopi quam potenti (esse),

    Liv. 2, 3, 4:

    saluberrima Romano imperio juga Alpium,

    Plin. 3, 4, 5, § 31:

    ad omnes res salubre est,

    Cato, R. R. 156, 1:

    icterias existimatur salubris contra regios morbos,

    Plin. 37, 10, 61, § 470.—
    II.
    Transf., in a neutr. sense, of the human body, healthy, sound, well, vigorous (very rare, and for the most part not till after the Aug. per.;

    not in Cic.): genus hominum salubri corpore,

    Sall. J. 17, 6:

    salubriora etiam credente corpora esse,

    Liv. 1, 31; 3, 8:

    (exercitum) mutatione locorum salubriorem esse,

    id. 10, 28; Tac. H. 5, 6:

    ut salubri sint corpore pecora,

    Col. 6, 4, 1; Mart. 10, 47, 6; cf. Liv. 10, 25.— Sup.:

    gentes quae saluberrimis corporibus utuntur,

    Tac. Or. 41.—Hence, adv.: sălūbrĭ-ter, healthfully, wholesomely, salubriously; profitably, advantageously:

    ubi potest illa aetas aut calescere... aut vicissim umbris aquisve refrigerari salubrius?

    Cic. Sen. 16, 57; Col. 1, 8, 12; 2, 9, 14:

    ut salubrius litigantes consisterent,

    Plin. 19, 1, 6, § 24:

    nasci,

    Gell. 3, 10, 8.— Sup.:

    saluberrime,

    Plin. 22, 12, 14, § 29:

    bellum trahi salubriter,

    beneficially, advantageously, Liv. 3, 62: leges emendatae utiliter, latae salubriter, Vell. 2, 89, 4; Gell. 2, 29, 1 al.; cf.

    emere,

    i. e. at a cheap rate, Plin. Ep. 1, 24, 4:

    ut (laesa) quam saluberrime reficiantur,

    id. ib. 6, 30, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > salubris

  • 70 sicca

    siccus, a, um, adj. [cf. Sanscr. cush, to dry up; Gr. auô], dry.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (mostly poet. and in post-Aug. prose; cf.

    aridus): arena,

    Verg. G. 1, 389:

    fauces fluminum,

    id. ib. 4, 427:

    siccāque in rupe resedit,

    id. A. 5, 180:

    litus,

    id. ib. 6, 162:

    siccum et sine umore ullo solum,

    Quint. 2, 4, 8:

    glebae,

    Hor. Epod. 16, 55:

    agri,

    id. S. 2, 4, 15:

    lacus,

    Prop. 2, 14 (3, 6), 11:

    regio,

    Curt. 9, 10, 2:

    via (opp. palustris),

    Dig. 43, 8, 2, § 32 et saep.— Sup.:

    horreum siccissimum,

    Col. 12, 15, 2:

    oculi,

    tearless, Quint. 6, 2, 27; Prop. 1, 17, 11; Hor. C. 1, 3, 18; so,

    lumina,

    Tib. 1, 1, 66; Luc. 9, 1044:

    genae,

    Prop. 4 (5), 11, 80; Ov. H. 11, 10:

    decurrere pedibus super aequora siccis,

    id. M. 14, 50;

    and, transf.: siccus aerumnas tuli,

    tearless, Sen. Herc. Oet. 1270:

    pocula,

    Tib. 3, 6, 18:

    urna,

    Hor. C. 3, 11, 23:

    panis,

    dry bread, Sen. Ep. 83, 6; Plin. 22, 25, 68, § 139:

    agaricum manducatum siccum,

    id. 26, 7, 18, § 32; Capitol. Anton. 13; Vop. Tac. 11:

    spolia non sanguine sicca suo,

    Prop. 4 (5), 10, 12:

    cuspis,

    Stat. Th. 8, 383:

    ensis,

    Sen. Troad. 50.—With gen.:

    sicci stimulabant sanguinis enses,

    i. e. bloodless, Sil. 7, 213:

    carinae,

    standing dry, Hor. C. 1, 4, 2:

    magna minorque ferae (i. e. ursa major et minor), utraque sicca,

    i. e. that do not dip into, set beneath the sea, Ov. Tr. 4, 3, 2; so,

    signa,

    id. ib. 4, 9, 18:

    aquae,

    i. e. snow, Mart. 4, 3, 7:

    vox,

    dried up with heat, husky, Ov. M. 2, 278 et saep.—
    2.
    As subst.: siccum, i; and plur.: sicca, ōrum, n., dry land, a dry place; dry places:

    donec rostra tenent siccum,

    Verg. A. 10, 301:

    in sicco,

    on the dry land, on the shore, Prop. 3, 10 (9), 6; Verg. G. 1, 363; Liv. 1, 4; Plin. 9, 8, 8, § 27; 26, 7, 22, § 39:

    ut aqua piscibus, ut sicca terrenis, circumfusus nobis spiritus volucribus convenit,

    Quint. 12, 11, 13:

    harundo, quae in siccis provenit,

    Plin. 16, 36, 66, § 165; so,

    in siccis,

    id. 17, 22, 35, § 170.—
    B.
    In partic.
    1.
    Of the weather, dry, without rain:

    sive annus siccus est... seu pluvius,

    Col. 3, 20, 1:

    ver,

    Plin. 11, 29, 35, § 101:

    aestivi tempora sicca Canis,

    Tib. 1, 4, 6;

    for which: incipit et sicco fervere terra Cane,

    Prop. 2, 28 (3, 24), 4:

    sole dies referente siccos,

    Hor. C. 3, 29, 20:

    siccis aër fervoribus ustus,

    Ov. M. 1, 119:

    caelum,

    Plin. 18, 12, 31, § 123:

    ventus,

    id. 2, 47, 48, § 126; Luc. 4, 50:

    luna,

    Prop. 2, 17 (3, 9), 15; Plin. 17, 9, 8, § 57; cf. id. 17, 14, 24, § 112:

    nubes,

    i. e. without rain, Luc. 4, 331:

    hiemps,

    without snow, Ov. Am. 3, 6, 106.—
    2.
    Of the human body, dry, as a healthy state (opp. rheumy, catarrhal, tumid, etc.), firm, solid, vigorous:

    (mulier) sicca, succida,

    Plaut. Mil. 3, 1, 192; Petr. 37:

    corpora sicciora cornu,

    Cat. 23, 12:

    corpora graciliora siccioraque,

    Plin. 34, 8, 19, § 65:

    (puella) Nec bello pede... nec ore sicco,

    free from saliva, Cat. 43, 3; cf.

    tussis,

    without expectoration, Cels. 4, 6:

    medicamentum,

    causing dryness, Scrib. Comp. 71. —
    3.
    Dry, thirsty:

    nimis diu sicci sumus,

    Plaut. Pers. 5, 2, 41; cf.:

    siti sicca sum,

    id. Curc. 1, 2, 26; 1, 2, 22; id. Ps. 1, 2, 51; Hor. S. 2, 2, 14:

    faucibus siccis,

    fasting, Verg. A. 2, 358.—
    b.
    Transf., abstemious, temperate, sober (syn. sobrius): Art. Ego praeter alios meum virum fui rata Siccum, frugi, continentem, etc. Pa. At nunc dehinc scito, illum ante omnes... Madidum, nihili, incontinentem, Plaut. As. 5, 2, 7; so (opp. vinolentus) Cic. Ac. 2, 27, 88; id. Agr. 1, 1, 1; id. Fragm. ap. Non. 395, 4 (opp. vinolenti); Sen. Ep. 18, 3; Hor. S. 2, 3, 281; id. C. 4, 5, 39:

    siccis omnia dura deus proposuit,

    id. ib. 1, 18, 3; id. Ep. 1, 19, 9; 1, 17, 12.—
    II.
    Trop.
    1.
    Firm, solid (acc. to I. B. 2.):

    (Attici) sani duntaxat et sicci habeantur,

    Cic. Opt. Gen. 3, 8; cf.:

    nihil erat in ejus oratione nisi sincerum, nihil nisi siccum atque sanum,

    id. Brut. 55, 202; Quint. 2, 4, 6.—
    2.
    Of style, dry, insipid, jejune (acc. to I. B. 3.):

    siccum et sollicitum et contractum dicendi propositum,

    Quint. 11, 1, 32:

    sicca et incondita et propemodum jejuna oratio,

    Gell. 14, 1, 32:

    durus et siccus,

    Tac. Or. 21:

    ne sicci omnino atque aridi pueri rhetoribus traderentur,

    ignorant, unformed, unprepared, Suet. Gram. 4.—
    3.
    Dry, cold:

    medullae,

    i. e. void of love, cold, Prop. 2, 12 (3, 3), 17; so,

    puella,

    Ov. A. A. 2, 686; Mart. 11, 81, 2; cf. id. 11, 17, 8.—Hence, adv.: siccē, dryly, without wet or damp (very rare; perh. only in the two foll. passages).
    A.
    Lit.:

    ut bos sicce stabuletur,

    Col. 6, 12, 2.—
    B.
    Trop.:

    eos solos Attice dicere, id est quasi sicce et integre,

    firmly, solidly, Cic. Opt. Gen. 4, 12; v. supra, II.

    Lewis & Short latin dictionary > sicca

  • 71 siccum

    siccus, a, um, adj. [cf. Sanscr. cush, to dry up; Gr. auô], dry.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (mostly poet. and in post-Aug. prose; cf.

    aridus): arena,

    Verg. G. 1, 389:

    fauces fluminum,

    id. ib. 4, 427:

    siccāque in rupe resedit,

    id. A. 5, 180:

    litus,

    id. ib. 6, 162:

    siccum et sine umore ullo solum,

    Quint. 2, 4, 8:

    glebae,

    Hor. Epod. 16, 55:

    agri,

    id. S. 2, 4, 15:

    lacus,

    Prop. 2, 14 (3, 6), 11:

    regio,

    Curt. 9, 10, 2:

    via (opp. palustris),

    Dig. 43, 8, 2, § 32 et saep.— Sup.:

    horreum siccissimum,

    Col. 12, 15, 2:

    oculi,

    tearless, Quint. 6, 2, 27; Prop. 1, 17, 11; Hor. C. 1, 3, 18; so,

    lumina,

    Tib. 1, 1, 66; Luc. 9, 1044:

    genae,

    Prop. 4 (5), 11, 80; Ov. H. 11, 10:

    decurrere pedibus super aequora siccis,

    id. M. 14, 50;

    and, transf.: siccus aerumnas tuli,

    tearless, Sen. Herc. Oet. 1270:

    pocula,

    Tib. 3, 6, 18:

    urna,

    Hor. C. 3, 11, 23:

    panis,

    dry bread, Sen. Ep. 83, 6; Plin. 22, 25, 68, § 139:

    agaricum manducatum siccum,

    id. 26, 7, 18, § 32; Capitol. Anton. 13; Vop. Tac. 11:

    spolia non sanguine sicca suo,

    Prop. 4 (5), 10, 12:

    cuspis,

    Stat. Th. 8, 383:

    ensis,

    Sen. Troad. 50.—With gen.:

    sicci stimulabant sanguinis enses,

    i. e. bloodless, Sil. 7, 213:

    carinae,

    standing dry, Hor. C. 1, 4, 2:

    magna minorque ferae (i. e. ursa major et minor), utraque sicca,

    i. e. that do not dip into, set beneath the sea, Ov. Tr. 4, 3, 2; so,

    signa,

    id. ib. 4, 9, 18:

    aquae,

    i. e. snow, Mart. 4, 3, 7:

    vox,

    dried up with heat, husky, Ov. M. 2, 278 et saep.—
    2.
    As subst.: siccum, i; and plur.: sicca, ōrum, n., dry land, a dry place; dry places:

    donec rostra tenent siccum,

    Verg. A. 10, 301:

    in sicco,

    on the dry land, on the shore, Prop. 3, 10 (9), 6; Verg. G. 1, 363; Liv. 1, 4; Plin. 9, 8, 8, § 27; 26, 7, 22, § 39:

    ut aqua piscibus, ut sicca terrenis, circumfusus nobis spiritus volucribus convenit,

    Quint. 12, 11, 13:

    harundo, quae in siccis provenit,

    Plin. 16, 36, 66, § 165; so,

    in siccis,

    id. 17, 22, 35, § 170.—
    B.
    In partic.
    1.
    Of the weather, dry, without rain:

    sive annus siccus est... seu pluvius,

    Col. 3, 20, 1:

    ver,

    Plin. 11, 29, 35, § 101:

    aestivi tempora sicca Canis,

    Tib. 1, 4, 6;

    for which: incipit et sicco fervere terra Cane,

    Prop. 2, 28 (3, 24), 4:

    sole dies referente siccos,

    Hor. C. 3, 29, 20:

    siccis aër fervoribus ustus,

    Ov. M. 1, 119:

    caelum,

    Plin. 18, 12, 31, § 123:

    ventus,

    id. 2, 47, 48, § 126; Luc. 4, 50:

    luna,

    Prop. 2, 17 (3, 9), 15; Plin. 17, 9, 8, § 57; cf. id. 17, 14, 24, § 112:

    nubes,

    i. e. without rain, Luc. 4, 331:

    hiemps,

    without snow, Ov. Am. 3, 6, 106.—
    2.
    Of the human body, dry, as a healthy state (opp. rheumy, catarrhal, tumid, etc.), firm, solid, vigorous:

    (mulier) sicca, succida,

    Plaut. Mil. 3, 1, 192; Petr. 37:

    corpora sicciora cornu,

    Cat. 23, 12:

    corpora graciliora siccioraque,

    Plin. 34, 8, 19, § 65:

    (puella) Nec bello pede... nec ore sicco,

    free from saliva, Cat. 43, 3; cf.

    tussis,

    without expectoration, Cels. 4, 6:

    medicamentum,

    causing dryness, Scrib. Comp. 71. —
    3.
    Dry, thirsty:

    nimis diu sicci sumus,

    Plaut. Pers. 5, 2, 41; cf.:

    siti sicca sum,

    id. Curc. 1, 2, 26; 1, 2, 22; id. Ps. 1, 2, 51; Hor. S. 2, 2, 14:

    faucibus siccis,

    fasting, Verg. A. 2, 358.—
    b.
    Transf., abstemious, temperate, sober (syn. sobrius): Art. Ego praeter alios meum virum fui rata Siccum, frugi, continentem, etc. Pa. At nunc dehinc scito, illum ante omnes... Madidum, nihili, incontinentem, Plaut. As. 5, 2, 7; so (opp. vinolentus) Cic. Ac. 2, 27, 88; id. Agr. 1, 1, 1; id. Fragm. ap. Non. 395, 4 (opp. vinolenti); Sen. Ep. 18, 3; Hor. S. 2, 3, 281; id. C. 4, 5, 39:

    siccis omnia dura deus proposuit,

    id. ib. 1, 18, 3; id. Ep. 1, 19, 9; 1, 17, 12.—
    II.
    Trop.
    1.
    Firm, solid (acc. to I. B. 2.):

    (Attici) sani duntaxat et sicci habeantur,

    Cic. Opt. Gen. 3, 8; cf.:

    nihil erat in ejus oratione nisi sincerum, nihil nisi siccum atque sanum,

    id. Brut. 55, 202; Quint. 2, 4, 6.—
    2.
    Of style, dry, insipid, jejune (acc. to I. B. 3.):

    siccum et sollicitum et contractum dicendi propositum,

    Quint. 11, 1, 32:

    sicca et incondita et propemodum jejuna oratio,

    Gell. 14, 1, 32:

    durus et siccus,

    Tac. Or. 21:

    ne sicci omnino atque aridi pueri rhetoribus traderentur,

    ignorant, unformed, unprepared, Suet. Gram. 4.—
    3.
    Dry, cold:

    medullae,

    i. e. void of love, cold, Prop. 2, 12 (3, 3), 17; so,

    puella,

    Ov. A. A. 2, 686; Mart. 11, 81, 2; cf. id. 11, 17, 8.—Hence, adv.: siccē, dryly, without wet or damp (very rare; perh. only in the two foll. passages).
    A.
    Lit.:

    ut bos sicce stabuletur,

    Col. 6, 12, 2.—
    B.
    Trop.:

    eos solos Attice dicere, id est quasi sicce et integre,

    firmly, solidly, Cic. Opt. Gen. 4, 12; v. supra, II.

    Lewis & Short latin dictionary > siccum

  • 72 siccus

    siccus, a, um, adj. [cf. Sanscr. cush, to dry up; Gr. auô], dry.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (mostly poet. and in post-Aug. prose; cf.

    aridus): arena,

    Verg. G. 1, 389:

    fauces fluminum,

    id. ib. 4, 427:

    siccāque in rupe resedit,

    id. A. 5, 180:

    litus,

    id. ib. 6, 162:

    siccum et sine umore ullo solum,

    Quint. 2, 4, 8:

    glebae,

    Hor. Epod. 16, 55:

    agri,

    id. S. 2, 4, 15:

    lacus,

    Prop. 2, 14 (3, 6), 11:

    regio,

    Curt. 9, 10, 2:

    via (opp. palustris),

    Dig. 43, 8, 2, § 32 et saep.— Sup.:

    horreum siccissimum,

    Col. 12, 15, 2:

    oculi,

    tearless, Quint. 6, 2, 27; Prop. 1, 17, 11; Hor. C. 1, 3, 18; so,

    lumina,

    Tib. 1, 1, 66; Luc. 9, 1044:

    genae,

    Prop. 4 (5), 11, 80; Ov. H. 11, 10:

    decurrere pedibus super aequora siccis,

    id. M. 14, 50;

    and, transf.: siccus aerumnas tuli,

    tearless, Sen. Herc. Oet. 1270:

    pocula,

    Tib. 3, 6, 18:

    urna,

    Hor. C. 3, 11, 23:

    panis,

    dry bread, Sen. Ep. 83, 6; Plin. 22, 25, 68, § 139:

    agaricum manducatum siccum,

    id. 26, 7, 18, § 32; Capitol. Anton. 13; Vop. Tac. 11:

    spolia non sanguine sicca suo,

    Prop. 4 (5), 10, 12:

    cuspis,

    Stat. Th. 8, 383:

    ensis,

    Sen. Troad. 50.—With gen.:

    sicci stimulabant sanguinis enses,

    i. e. bloodless, Sil. 7, 213:

    carinae,

    standing dry, Hor. C. 1, 4, 2:

    magna minorque ferae (i. e. ursa major et minor), utraque sicca,

    i. e. that do not dip into, set beneath the sea, Ov. Tr. 4, 3, 2; so,

    signa,

    id. ib. 4, 9, 18:

    aquae,

    i. e. snow, Mart. 4, 3, 7:

    vox,

    dried up with heat, husky, Ov. M. 2, 278 et saep.—
    2.
    As subst.: siccum, i; and plur.: sicca, ōrum, n., dry land, a dry place; dry places:

    donec rostra tenent siccum,

    Verg. A. 10, 301:

    in sicco,

    on the dry land, on the shore, Prop. 3, 10 (9), 6; Verg. G. 1, 363; Liv. 1, 4; Plin. 9, 8, 8, § 27; 26, 7, 22, § 39:

    ut aqua piscibus, ut sicca terrenis, circumfusus nobis spiritus volucribus convenit,

    Quint. 12, 11, 13:

    harundo, quae in siccis provenit,

    Plin. 16, 36, 66, § 165; so,

    in siccis,

    id. 17, 22, 35, § 170.—
    B.
    In partic.
    1.
    Of the weather, dry, without rain:

    sive annus siccus est... seu pluvius,

    Col. 3, 20, 1:

    ver,

    Plin. 11, 29, 35, § 101:

    aestivi tempora sicca Canis,

    Tib. 1, 4, 6;

    for which: incipit et sicco fervere terra Cane,

    Prop. 2, 28 (3, 24), 4:

    sole dies referente siccos,

    Hor. C. 3, 29, 20:

    siccis aër fervoribus ustus,

    Ov. M. 1, 119:

    caelum,

    Plin. 18, 12, 31, § 123:

    ventus,

    id. 2, 47, 48, § 126; Luc. 4, 50:

    luna,

    Prop. 2, 17 (3, 9), 15; Plin. 17, 9, 8, § 57; cf. id. 17, 14, 24, § 112:

    nubes,

    i. e. without rain, Luc. 4, 331:

    hiemps,

    without snow, Ov. Am. 3, 6, 106.—
    2.
    Of the human body, dry, as a healthy state (opp. rheumy, catarrhal, tumid, etc.), firm, solid, vigorous:

    (mulier) sicca, succida,

    Plaut. Mil. 3, 1, 192; Petr. 37:

    corpora sicciora cornu,

    Cat. 23, 12:

    corpora graciliora siccioraque,

    Plin. 34, 8, 19, § 65:

    (puella) Nec bello pede... nec ore sicco,

    free from saliva, Cat. 43, 3; cf.

    tussis,

    without expectoration, Cels. 4, 6:

    medicamentum,

    causing dryness, Scrib. Comp. 71. —
    3.
    Dry, thirsty:

    nimis diu sicci sumus,

    Plaut. Pers. 5, 2, 41; cf.:

    siti sicca sum,

    id. Curc. 1, 2, 26; 1, 2, 22; id. Ps. 1, 2, 51; Hor. S. 2, 2, 14:

    faucibus siccis,

    fasting, Verg. A. 2, 358.—
    b.
    Transf., abstemious, temperate, sober (syn. sobrius): Art. Ego praeter alios meum virum fui rata Siccum, frugi, continentem, etc. Pa. At nunc dehinc scito, illum ante omnes... Madidum, nihili, incontinentem, Plaut. As. 5, 2, 7; so (opp. vinolentus) Cic. Ac. 2, 27, 88; id. Agr. 1, 1, 1; id. Fragm. ap. Non. 395, 4 (opp. vinolenti); Sen. Ep. 18, 3; Hor. S. 2, 3, 281; id. C. 4, 5, 39:

    siccis omnia dura deus proposuit,

    id. ib. 1, 18, 3; id. Ep. 1, 19, 9; 1, 17, 12.—
    II.
    Trop.
    1.
    Firm, solid (acc. to I. B. 2.):

    (Attici) sani duntaxat et sicci habeantur,

    Cic. Opt. Gen. 3, 8; cf.:

    nihil erat in ejus oratione nisi sincerum, nihil nisi siccum atque sanum,

    id. Brut. 55, 202; Quint. 2, 4, 6.—
    2.
    Of style, dry, insipid, jejune (acc. to I. B. 3.):

    siccum et sollicitum et contractum dicendi propositum,

    Quint. 11, 1, 32:

    sicca et incondita et propemodum jejuna oratio,

    Gell. 14, 1, 32:

    durus et siccus,

    Tac. Or. 21:

    ne sicci omnino atque aridi pueri rhetoribus traderentur,

    ignorant, unformed, unprepared, Suet. Gram. 4.—
    3.
    Dry, cold:

    medullae,

    i. e. void of love, cold, Prop. 2, 12 (3, 3), 17; so,

    puella,

    Ov. A. A. 2, 686; Mart. 11, 81, 2; cf. id. 11, 17, 8.—Hence, adv.: siccē, dryly, without wet or damp (very rare; perh. only in the two foll. passages).
    A.
    Lit.:

    ut bos sicce stabuletur,

    Col. 6, 12, 2.—
    B.
    Trop.:

    eos solos Attice dicere, id est quasi sicce et integre,

    firmly, solidly, Cic. Opt. Gen. 4, 12; v. supra, II.

    Lewis & Short latin dictionary > siccus

  • 73 strenuus

    strēnuus, a, um, adj. [root in Gr. stereos, firm, hard; cf. sterilis, and Germ. starren], brisk, nimble, quick, prompt, active, vigorous, strenuous.
    I.
    Of persons (freq. and class.; syn.: fortis, alacer, agilis): mercator strenuus, Cato, R. R. praef. § 3; cf.: vilicus strenuior, Lucil. ap. Prisc. p. 601 P. (Sat. 16, 5):

    strenui nimio plus prosunt populi quam arguti et cati,

    Plaut. Truc. 2, 6, 12:

    homo,

    Ter. Phorm. 3, 1, 12:

    multi alii ex Trojā strenui viri,

    Naev. 1, 17:

    strenuior (opp. deterior),

    Plaut. Ep. 3, 4, 10: viri fortissimi et milites strenuissimi, Cato, R. R. praef. § 4; cf. Cic. Phil. 2, 32, 78:

    strenuus et fortis,

    Hor. Ep. 1, 7, 46; Liv. 21, 4, 4:

    imperator in proeliis strenuus et fortis,

    Quint. 12, 3, 5:

    strenui ignavique in victoriā idem audent,

    Tac. H. 2, 14 fin.; so (opp. ignavus) id. ib. 4, 69; (opp. iners) id. ib. 1, 46; Sall. C. 61, 7; 51, 16: noli me tam strenuum putare, ut ad Nonas recurram, Hirt. ap. Cic. Att. 15, 6, 2:

    Graeci, gens linguā magis strenua quam factis,

    Liv. 8, 22, 8; Tac. H. 3, 57:

    quodsi cessas aut strenuus anteis,

    Hor. Ep. 1, 2, 70 et saep.—With gen.:

    strenuus militiae,

    Tac. H. 3, 42.—
    B.
    Restless, turbulent (post-Aug.):

    multi in utroque exercitu, sicut modesti quietique, ita mali et strenui,

    Tac. H. 1, 52:

    strenuus in perfidiā,

    id. ib. 3, 57.—
    II.
    Transf., of things (not in class. prose): operam reipublicae fortem atque strenuam perhibere, Cato ap. Gell. 3, 7, 19; cf. Plaut. ib. 7, 7, 3:

    adulescens strenuā facie,

    id. Rud. 2, 2, 8:

    manus (chirurgi),

    nimble, quick, dexterous, Cels. 7 praef. med.:

    corpus,

    Gell. 3, 1, 12:

    navis,

    Ov. Tr. 1, 10, 34:

    strenua nos exercet inertia,

    busy idleness, Hor. Ep. 1, 11, 28:

    transiliebant in vehicula strenuo saltu,

    Curt. 9, 3, 15:

    toxica,

    quick, speedy, Col. 10, 18:

    remedium,

    Curt. 3, 6, 2:

    causa tam strenuae mortis,

    id. 9, 8, 20.—Hence, adv.: strē-nuē, briskly, quickly, promptly, actively, strenuously:

    strenue quod volumus ostendere factum, celeriuscule dicemus, at aliud otiose, retardabimus,

    Auct. Her. 3, 14, 24:

    aliquid facere,

    Plaut. Mil. 2, 5, 48: converrite scopis, agite strenue, id. Fragm. ap. Charis. p. 195 P.:

    abi prae strenue ac aperi fores,

    Ter. Ad. 2, 1, 13:

    arma capere,

    Cic. Rab. Perd. 10, 30:

    aedificare domum,

    id. Q. Fr. 2, 4, 2:

    praesto fuit sane strenue,

    id. Fam. 14, 5, 1.—Without a verb: Da. Jam hercle ego illum nominabo. Tr. Euge strenue, Plaut. Most. 3, 1, 59; id. Ps. 1, 5, 94.— Sup.:

    per hos strenuissime omnia bella confecta,

    Veg. Mil. 1, 17.— Comp. seems not to occur.

    Lewis & Short latin dictionary > strenuus

  • 74 suculentus

    sūcŭlentus ( succ-), a, um, adj. [sucus], full of juice or sap, sappy, succulent (post-class.).
    I.
    Lit.:

    gracilitas,

    App. M. 2, p. 115, 22:

    arvina,

    id. ib. 10, 245:

    corpus,

    Paul. Nol. Carm. 21, 631. —
    * II.
    Trop., vigorous:

    furores,

    Prud. Ham. 57 praef.

    Lewis & Short latin dictionary > suculentus

  • 75 validus

    vălĭdus, a, um, adj. [valeo], strong, stout, able, powerful, robust, vigorous (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cæs.; very rare in Cic.; cf. valens).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    quasi incudem me homines octo validi caedant,

    Plaut. Am. 1, 1, 7:

    quantus et quam validus est,

    id. ib. 1, 1, 143:

    lictores,

    id. As. 3, 2, 29:

    videmus ea, quae terra gignit, corticibus et radicibus valida servari,

    Cic. Fin. 5, 11, 33:

    legiones,

    Lucr. 5, 1228:

    leo,

    id. 5, 985; 5, 1310:

    tauri,

    Ov. M. 7, 538; 9, 186:

    lacerti,

    Lucr. 4, 829; Ov. M. 9, 223:

    vires,

    Verg. A. 2, 50:

    robur pectoris,

    Ov. Tr. 5, 12, 11:

    validissima forma,

    Quint. 12, 10, 5:

    ventus,

    Lucr. 6, 137; 3, 509:

    aestus,

    id. 1, 300:

    fulmen,

    id. 6, 228:

    flumen,

    id. 1, 291:

    pontes,

    id. 1, 285:

    turres,

    id. 5, 1440:

    tormenta,

    id. 6, 329:

    bipennis,

    Verg. G. 4, 331:

    urbs valida muris,

    Liv. 1, 15, 4:

    validiores munitiones,

    id. 36, 17, 4; 24, 37:

    praesidia,

    id. 44, 35:

    robustis apta materia validissima est,

    the strongest, most nourishing food, Cels. 2, 18 fin. (cf. valens, A.):

    ptisanae usus validissimus saluberrimusque,

    Plin. 18, 7, 15, § 74.—With inf.:

    pondus sustinere valida abies,

    Plin. 16, 42, 81, § 222:

    (canis) validus servare gregem,

    Claud. in Eutrop. 1, 34.—
    B.
    In partic.
    1.
    Well in body, in good health, sound, healthy:

    salvus atque validus,

    Ter. Hec. 3, 5, 7:

    jamne isti abierunt, Qui me vi cogunt, ut validus insaniam?

    of sound body, Plaut. Men. 5, 3, 2:

    si, ut spero, te validum videro,

    Cic. Fam. 16, 4, 3:

    validus male filius,

    i. e. sickly, Hor. S. 2, 5, 45:

    necdum ex morbo satis validus,

    Liv. 3, 13, 2:

    color validus,

    healthy complexion, Plin. 20, 5, 20, § 42.—
    2.
    Of medicines, strong, powerful, active, efficacious:

    medicamen,

    Ov. M. 15, 533; 7, 262:

    sucus,

    id. ib. 7, 316:

    venenum,

    id. ib. 7, 123; Tac. A. 13, 15 fin.:

    validissima faex aceti contra cerastas,

    Plin. 23, 2, 32, § 67.—
    II.
    Trop., strong, mighty, powerful, effective:

    Jovi opulento, incluto... valido viripotenti,

    Plaut. Pers. 2, 3, 1:

    aevi leges,

    Lucr. 5, 58:

    valida urbs et potens,

    Cic. Rep. 2, 2, 4:

    fama validissima,

    Tac. A. 13, 8:

    ducibus validiorem quam exercitu rem Romanam esse,

    Liv. 2, 39, 2:

    delecti, quibus corpus annis infirmum, ingenium sapientiā validum erat,

    Sall. C. 6, 6:

    mente minus validus quam corpore toto,

    Hor. Ep. 1, 8, 7:

    quam sit ingenio validus,

    Quint. 10, 1, 62:

    opibus, ingenio validus,

    Tac. H. 1, 57:

    vir gratiā et facundiā validus,

    Plin. Ep. 3, 9, 12:

    Tiberius spernendis rumoribus validus,

    Tac. A. 3, 10; 4, 37:

    auctor validissimus mittendi secretos nuntios,

    id. ib. 6, 31:

    ad Caesaris amicitiam validus,

    id. ib. 6, 8:

    adversus consentientis nec regem quemquam satis validum nec tyrannum fore,

    Liv. 34, 49, 9:

    cum validae tum breves vibrantesque sententiae,

    Quint. 10, 1, 60:

    validissimum genus (dicendi),

    id. 12, 10, 63. —With gen.:

    orandi validus,

    Tac. A. 4, 21:

    colonia virium et opum,

    id. H. 2, 19:

    aevi,

    Aur. Vict. Caes. 16 fin. —Hence, advv.
    A.
    vălĭdē, strongly, stoutly, vehemently, mightily, powerfully, exceedingly, very, etc. (not in Cic. or Cæs.):

    ut valide tonuit!

    Plaut. Am. 5, 1, 10:

    quam valide tonuit,

    id. ib. 5, 1, 78:

    fluctuat valide mare,

    id. Rud. 2, 1, 14:

    ne tua vox valide valet!

    id. Pers. 3, 3, 22:

    vostra latera loris faciam valide varia uti sint,

    id. Ps. 1, 2, 12:

    amare valide coepi hinc meretricem,

    id. Merc. prol. 42; [p. 1956] 48.— Comp.:

    validius clamare,

    Phaedr. 3, 16, 6:

    quo me validius cruciaret,

    Quint. 6, praef. §

    8: quanto validius bonos inhibet pudor quam metus,

    id. 9, 2, 76:

    utros peccare validius putem,

    id. 10, 3, 12:

    abrogant fidem validius,

    Plin. 28, 2, 4, § 20:

    poëtae sunt molesti validius,

    Phaedr. 4, epil. 9.— Sup.: validissime alicui favere, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 2, 1:

    cupere,

    Plin. Ep. 9, 35, 1; 3, 15, 2.—
    * 2.
    As a reply in the affirmative, certainly, by all means, to be sure: Ca. Legirupa. Ba. Valide. Ps. Pernicies adulescentum. Ba. Acerrime, etc., Plaut. Ps. 1, 3, 130; cf. v. 110.—
    B.
    In a contr. form, valdē, an intens. adv., strongly, vehemently, energetically, vigorously, intensely, very, very much, exceedingly (freq. and class.; cf.: graviter, multo, bene, magnopere, etc.).
    (α).
    With verbs: quidquid volt, valde volt, Caes. ap. Cic. Att. 14, 1, 2:

    nunc inhibere illud tuum, quod valde mihi arriserat, vehementer displicet,

    Cic. Att. 13, 21, 3:

    epistula tua, quae me valde levavit,

    id. ib. 4, 7, 1:

    de Vergilii parte valde probo,

    id. ib. 13, 26, 1:

    alicui valde interdicere, ut, etc.,

    id. Rep. 1, 39, 61:

    non valde moveri,

    id. ib.:

    hos sermones... lacessivi numquam, sed non valde repressi,

    id. Fam. 3, 8, 7:

    litteras tuas valde exspecto,

    id. ib. 16, 19:

    ille se profecisse sciat, cui Cicero valde placebit,

    Quint. 10, 1, 112.—Strengthened by nimis:

    tu vero eum nec nimis valde umquam nec nimis saepe laudaveris,

    Cic. Leg. 3, 1, 1.—By tam:

    hoc est in vitio, dissolutionem naturae tam valde perhorrescere,

    Cic. Fin. 5, 11, 31:

    nil mihi tam valde placeat, quod, etc.,

    Cat. 68, 77:

    quem tam diu tamque valde timuissent,

    Nep. Eum. 11, 2:

    de remedio non tam valde laboro,

    Petr. 17.—By quam:

    vosmet videte, quam mihi valde placuerit,

    Plaut. Merc. prol. 103:

    quam valde universi admurmuraverint,

    Cic. Verr. 2, 5, 16, § 41: significare quam valde probetis ea, quae, etc., Caes. ap. Cic. Att. 9, 7, C, 1.—
    (β).
    With adjectives:

    magistratus valde lenes et remissi,

    Cic. Rep. 1, 43, 66:

    aetas valde longa,

    id. ib. 1, 37, 58:

    exspectatio valde magna,

    id. Fam. 15, 17, 3:

    cui me praeripere desponsam laudem, valde est iniquum,

    id. Har. Resp. 3, 6:

    homo et acutus, ut Poenus, et valde studiosus ac diligens,

    id. Ac. 2, 31, 98:

    mala valde est Bestia,

    Cat. 69, 7:

    quoties verbum verbo aut non dissimile valde quaeritur,

    Quint. 9, 3, 75.—With tam:

    quasi vero quicquam sit tam valde, quam nihil sapere, vulgare,

    Cic. Div. 2, 39, 81.—With quam: nam suos valde quam paucos habet, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, 3.—
    (γ).
    With adverbs: insanum valde uterque deamat, Plaut. Fragm. ap. Non. 127, 26:

    valde vehementer et libere dicere,

    Cic. Att. 14, 1, 2:

    illud valde graviter tulerunt,

    id. ib. 1, 17, 8:

    rem valde bene gerere,

    id. Fam. 1, 8, 7:

    valde multum,

    id. Q. Fr. 3, 9, 9.—
    b.
    Comp. (rare; cf.

    valide, supra): novit me valdius ipso,

    Hor. Ep. 1, 9, 6:

    valdius oblectat populum,

    id. A. P. 321.—
    c.
    Sup.:

    quos valdissime diligunt,

    Sen. Brev. Vit. 8, 4.—
    * 2.
    As a strongly confirmative reply, yes, certainly: Ca. Meam tu amicam vendidisti? Ba. Valde, viginti minis, Plaut. Ps. 1, 3, 110.

    Lewis & Short latin dictionary > validus

  • 76 vegetus

    vĕgĕtus, a, um, adj. [vegeo], enlivened, lively, animated, vigorous, active, brisk, sprightly (class.; cf.: acer, alacer, valens).
    I.
    Lit.:

    te vegetum nobis in Graeciā siste,

    Cic. Att. 10, 16, 6:

    fessi cum recentibus ac vegetis pugnabant,

    Liv. 22, 47, 10:

    vegetus praescripta ad munia surgit,

    Hor. S. 2, 2, 81:

    nigris vegetisque oculis, valetudine prosperā,

    Suet. Caes. 45:

    vegetior ab inferis recurrit,

    App. M. 6, p. 181, 32.— Comp.:

    vegetior aspectus (tauri),

    Col. 6, 20.— Sup.:

    vegetissimus color conchyliorum,

    Plin. 21, 8, 22, § 46.—
    II.
    Trop.:

    mens,

    Cic. Tusc. 1, 17, 41:

    sed vegetum ingenium in vivido pectore vigebat,

    Liv. 6, 22, 7:

    tertia pars rationis et mentis,

    Cic. Div. 1, 29, 61:

    libertas,

    Sen. Hippol. 459:

    gustus,

    keen, Aus. Eph. Ord. Cog. 3.— Sup.:

    hoc intervallum temporis vegetissimum agricolis maximeque operosum est,

    the liveliest, busiest, Plin. 18, 26, 65, § 238.

    Lewis & Short latin dictionary > vegetus

  • 77 vigeo

    vĭgĕo, ēre, v. n. [Sanscr. ugras, mighty; Gr. hugiês, sound; cf. Lat. vegeo, vigil, augeo], to be lively or vigorous; to thrive, flourish, bloom; to be in honor, esteem, repute, etc. (class.; mostly of things, concrete and abstract; cf. valeo).
    I.
    In gen.:

    quae a terrā stirpibus continentur, arte naturae vivunt et vigent,

    Cic. N. D. 2, 33, 83:

    quod sentit, quod sapit, quod vivit, quod viget,

    id. Tusc. 1, 27, 66:

    sive occiderit animus sive vigeat,

    id. ib. 1, 43, 104:

    vegetum ingenium in vivido pectore vigebat,

    Liv. 6, 22, 7:

    Volsci fessi... Romani vigentes corporibus,

    id. 2, 30, 14:

    animus Laetitiā viget,

    Lucr. 3, 150:

    nos animo duntaxat vigemus, etiam magis quam cum florebamus,

    Cic. Att. 4, 3, 6:

    memoriā vigere,

    id. de Or. 2, 87, 355:

    viget aetas, animus valet,

    Sall. C. 20, 10:

    fama Mobilitate viget,

    Verg. A. 4, 175:

    nec viget quicquam simile aut secundum,

    Hor. C. 1, 12, 18: cujus facta viva nunc vigent, Naev. ap Gell. 6, 8, 5:

    vigebant studia rei militaris,

    Cic. Cael. 5, 12:

    audacia, largitio, avaritia vigebant,

    Sall. C. 3, 3: tui politici libri omnes vigent, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 4: quem (Philonem) in Academiā maxime vigere audio, i. e. is in the highest repute or esteem, Cic. de Or. 3, 28, 110; so id. ib. 1, 11, 45; id. Fam. 7, 33, 1:

    Harmodius in ore et Aristogito... viget,

    id. Tusc. 1, 49, 116:

    regum conciliis,

    Verg. A. 2, 88.—
    II.
    Of persons, to live, be alive: Persarum vigui rege beatior. Hor. C. 3, 9, 4; 3, 9, 8:

    ab tergo Alpes urgent, vix integris vobis ac vigentibus transitae,

    Liv. 21, 43, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > vigeo

  • 78 vigesco

    vĭgesco, gŭi, 3, v. inch. n. [vigeo], to become lively or vigorous; to thrive, to begin to flourish or bloom (class.):

    de niloque renata vigescere copia rerum,

    Lucr. 1, 674; 1, 757:

    jam laeti studio pedes vigescunt,

    Cat. 46, 8:

    vestrae tum arae, vestrae religiones viguerunt, vestra vis valuit,

    Cic. Mil. 31, 85:

    diu legiones Caesaris viguerunt, nunc vigent Pansae, vigent Hirtii, etc.,

    id. Phil. 11, 15, 39:

    summis honoribus et multā eloquentiā,

    Tac. A. 14, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > vigesco

  • 79 vigoro

    vĭgōro, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [vigor].
    I.
    Act., to animate, invigorate:

    disciplinam,

    Tert. Pud. 2:

    juvenis vigoratus,

    stout, lusty, vigorous, App. M. 9, p. 227.—
    II.
    Neutr., to become strong, gain strength:

    vinum animae vigorantis ex vite Christi,

    Tert. Res. Carn. 26 med.

    Lewis & Short latin dictionary > vigoro

  • 80 vireo

    1.
    vĭrĕo, ui, ēre, v. n., to be green or verdant (syn. viridor).
    I.
    Lit.:

    alia semper virent, alia, hieme nudatā, verno tempore tepefacta frondescunt,

    Cic. Tusc. 5, 13, 37:

    fronde virere novā,

    Verg. A. 6, 206:

    quo viret uva jugo,

    Prop. 2, 34 (3, 32), 78:

    quod pubes hederā virente Gaudeat,

    Hor. C. 1, 25, 17:

    summa (montis) pinu,

    Ov. F. 5, 382:

    lucus,

    id. M. 14, 837:

    agellus,

    Hor. A. P. 117:

    stagna musco,

    Verg. G. 4, 18:

    circa ilicibus virentem Alburnum,

    id. ib. 3, 146:

    pectora felle,

    Ov. M. 2, 777: metalla Taygeti, of the green Spartan marble, Mart. 6, 42, 11; 9, 76, 9.—
    II.
    Trop., to be fresh, vigorous, or lively; to flourish, bloom:

    vegetum ingenium vivido pectore vigebat, virebatque integris sensibus,

    Liv. 6, 22, 7; cf. Hor. C. 1, 9, 17:

    Chia,

    id. ib. 4, 13, 6:

    dum virent genua,

    id. Epod. 13, 4:

    aetas populi Romani viruit,

    Flor. 1, 22:

    ut novus serpens... solet squamā virere recenti,

    Ov. M. 9, 267:

    virium gloriā virente florere,

    Just. 4, 4, 5.
    2.
    vĭrĕo, ōnis, m., a kind of bird; acc. to some, the greenfinch, Plin. 18, 29, 69, § 292.

    Lewis & Short latin dictionary > vireo

См. также в других словарях:

  • vigorous — vigorous, energetic, strenuous, lusty, nervous can all mean having or manifesting great vitality and force. A person or thing is vigorous that has or manifests active strength or force and exhibits no signs of a depletion of the powers associated …   New Dictionary of Synonyms

  • Vigorous — Vig or*ous, a. [Cf. OF. vigoros, F. vigoureux, LL. vigorosus.] 1. Possessing vigor; full of physical or mental strength or active force; strong; lusty; robust; as, a vigorous youth; a vigorous plant. [1913 Webster] Famed for his valor, young, At… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • vigorous — index active, compelling, forcible, indomitable, intense, intensive, irresistible, potent, powerful …   Law dictionary

  • vigorous — M.E., from Anglo Fr. vigrus, O.Fr. vigorosus, from L. vigere be lively, flourish, thrive (see VIGOR (Cf. vigor)). Related: Vigorously …   Etymology dictionary

  • vigorous — [adj] energetic, powerful active, athletic, ball of fire*, bouncing, brisk, dashing, driving, dynamic, effective, efficient, enterprising, exuberant, flourishing, forceful, forcible, hale, hard driving, hardy, healthy, hearty, intense, lively,… …   New thesaurus

  • vigorous — ► ADJECTIVE 1) strong, healthy, and full of energy. 2) characterized by or involving physical strength, effort, or energy. 3) (of language) forceful. DERIVATIVES vigorously adverb vigorousness noun …   English terms dictionary

  • vigorous — [vig′ər əs] adj. [ME vigerous < OFr < ML vigorosus] 1. living or growing with full vital strength; strong; robust 2. of, characterized by, or requiring vigor or strength 3. forceful or powerful; strong; energetic 4. acting, or ready to act …   English World dictionary

  • vigorous — [[t]vɪ̱gərəs[/t]] 1) ADJ GRADED Vigorous physical activities involve using a lot of energy, usually to do short and repeated actions. Very vigorous exercise can increase the risk of heart attacks... African dance is vigorous, but full of subtlety …   English dictionary

  • vigorous — adjective Etymology: Middle English vigorous, vigrous, from Anglo French, from vigour Date: 14th century 1. possessing vigor ; full of physical or mental strength or active force ; strong < a vigorous youth > < a vigorous plant > 2. done with… …   New Collegiate Dictionary

  • vigorous — 01. My mother is very active and [vigorous] even though she is over 90 years old. 02. A regular program of [vigorous] exercise can help to prevent heart disease. 03. He rubbed his hands [vigorously] in front of the fire to warm them. 04. The… …   Grammatical examples in English

  • vigorous — vig|o|rous [ˈvıgərəs] adj 1.) using a lot of energy and strength or determination ▪ Your dog needs at least 20 minutes of vigorous exercise every day. ▪ Environmentalists have begun a vigorous campaign to oppose nuclear dumping in the area. ▪ a… …   Dictionary of contemporary English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»