Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

vigilantly

  • 1 vigilanter

        vigilanter adv. with comp. and sup.    [vigilans], watchfully, carefully, vigilantly: provinciam administrare: vigilantius cavere Antoninum: vigilantissime vexatus.
    * * *
    viligantius, viligantissime ADV
    vigilantly, alertly

    Latin-English dictionary > vigilanter

  • 2 vigilo

    vĭgĭlo, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [vigil].
    I.
    Neutr., to watch, i. e. to be or keep awake at night, not to sleep, be wakeful (class.; syn. excubo).
    A.
    Lit.:

    ad multam noctem vigilare,

    Cic. Rep. 6, 10, 10:

    de nocte,

    id. Q. Fr. 2, 15, 2:

    proximā nocte,

    id. Cat. 3, 3, 6:

    usque ad lucem,

    Ter. Eun. 2, 2, 46: ad ipsum Mane, Hor. S. 1, 3, 17.—With a homogeneous object: in lectitando... vigilias vigilare, Gell. N. A. praef. § 19.— Impers.:

    redeo si vigilatur et hic,

    Mart. 12, 68, 6.— Transf.:

    vigilat Troicus ignis,

    burns continually, Stat. S. 1, 1, 35; so,

    flamma,

    Flor. 1, 2, 3:

    lumina (of a light-house),

    Ov. H. 18, 31.—Prov.
    (α).
    Hic vigilans somniat, i. e. builds castles in the air, Plaut. Capt. 4, 2, 68; cf.:

    num ille somniat Ea, quae vigilans voluit?

    Ter. And. 5, 6, 8.—
    (β).
    Qui imperata effecta reddat, non qui vigilans dormiat, who dreams with his eyes open, goes to sleep over a thing, Plaut. Ps. 1, 3, 152; cf.:

    et vigilans stertis,

    Lucr. 3, 1048:

    vigilanti stertere naso,

    Juv. 1, 57.— Impers. pass.:

    redeo, si vigilatur et hic,

    Mart. 12, 68, 6.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen., to be watchful, vigilant:

    vigilantes curae,

    Cic. Div. 1, 43, 96:

    oculi vigilantes,

    Verg. A. 5, 438.—
    2.
    In partic., to keep watch over any thing, to be watchful or vigilant: vigilandum est semper: multae insidiae sunt bonis, Att. ap. Cic. Planc. 24, 59 (Trag. Rel. p. 138 Rib.):

    excubabo vigilaboque pro vobis,

    Cic. Phil. 6, 7, 18:

    vigila, Chrysippe, ne tuam causam deseras,

    id. Fat. 6, 12:

    ut vivas, vigila,

    Hor. S. 2, 3, 152:

    studiis vigilare severis,

    to engage in, Prop. 2, 3, 7:

    janitor ad dantes vigilet,

    id. 4 (5), 5, 47: Mars, vigila, an invocation to Mars at the breaking out of a war, acc. to Serv. ad Verg. A. 8, 3.—
    II.
    Act., to watch through, spend in watching, to do or make while watching ( poet.):

    noctes vigilantur amarae,

    Ov. H. 12, 169; so,

    vigilata nox,

    id. F. 4, 167:

    ubi jam breviorque dies et mollior aetas, Quae vigilanda viris,

    Verg. G. 1, 313:

    carmen vigilatum,

    Ov. F. 4, 109:

    vigilati labores,

    id. Tr. 2, 11:

    magia occulta noctibus vigilata,

    pursued by night, App. Mag. p. 304, 28.—Hence,
    A.
    vĭgĭlans, antis, P. a. (acc. to I. B. 2.), watchful, anxious, careful, vigilant:

    vigilantes et boni et fortes et misericordes,

    Cic. Rosc. Am. 48, 139:

    vigilans et acutus tribunus plebis,

    id. Agr. 1, 1, 3:

    vigilans et industrius homo,

    id. Att. 8, 11, B, 1:

    sentiet in hac urbe esse consules vigilantis,

    id. Cat. 2, 12, 27.— Comp.:

    nemo paratior, vigilantior, compositior,

    Cic. Verr. 1, 11, 32.— Sup.:

    dux (Hannibal),

    Val. Max. 9, 1, ext. 1.— Adv.: vĭgĭlanter, watchfully, carefully, vigilantly, Cic. Verr. 2, 4, 64, § 144.— Comp.:

    vigilantius,

    Cic. Rep. 6, 24, 26.— Sup.:

    vigilantissime,

    Cic. Mur. 15, 32.—
    * B.
    vĭ-gĭlātē, adv., for vigilanter, watchfully, vigilantly, Gell. 3, 14, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > vigilo

  • 3 ācriter

        ācriter adv. with comp. ācrius, and sup. ācerrimē    [2 ācer], sharply, fiercely: caedunt acerrime: maleficium vindicare.—Fig., of the sight, keenly: intueri.—Of the mind, keenly, sharply, accurately: intellegere: acrius vitia quam recta videre, has a keener eye for.—Of will, passion, action, zealously, eagerly, earnestly: agere: elatrare, H.: pugnare: acrius cupere, Cu.—Implying reproach, passionately, furiously, severely: inimicus: minari: exaestuat acrius ignis, the fire of passion, O.
    * * *
    acrius, acerrime ADV
    sharply, vigilantly, fiercely; severely, steadfastly; keenly, accurately

    Latin-English dictionary > ācriter

  • 4 expergo

    expergo, gi, gĭtum, 3, v. a., to awaken, rouse up (cf. Paul. ex Fest. p. 80 Müll.; ante- and post-class.).
    I.
    Lit.: omnes vocis expergit sono, Santra ap. Non. 104, 16 (Com. 4 Rib. p. 228): expergite pectora tarda sopore, Att. ib.: nec quisquam expergitus exstat, awakens (from death), Lucr. 3, 929; Arn. 5, 1.—
    II.
    Transf.:

    istā re juvenum animos expergebat,

    Gell. 6, 10, 1:

    animus expergitus,

    App. Mag. p. 302.—Hence, expergĭtē, adv., vigilantly, watchfully, actively:

    auscultare,

    App. M. 8 fin.:

    obire munus,

    id. ib. 2, p. 125, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > expergo

  • 5 paro

    1.
    păro, āvi, ātum, 1, v. a. [cf. Sanscr. par, piparmi, to lead, to further; Gr. poros; Lat. porta, peritus; also -per in pauper], to make or get ready, to prepare, furnish, provide; to order, contrive, design, etc. (freq. and class.; syn.: apparo, comparo, acquiro); with personal, non-personal, and abstract objects; constr. usually with acc. or inf., rarely with ut, ne, or absol.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.
    (α).
    With acc.:

    omne paratum est, Ut jussisti... prandium,

    Plaut. Men. 2, 3, 14; cf. Cic. Verr. 2, 4, 27, § 62:

    turres, falces, testudinesque,

    Caes. B. G. 5, 42 fin.:

    incendia,

    Sall. C. 27, [p. 1305] 2:

    ad integrum bellum cuncta parat,

    id. J. 73, 1; Ter. And. 4, 4, 2:

    quod parato opus est, para,

    id. ib. 3, 2, 43:

    quam hic fugam aut furtum parat?

    id. Phorm. 1, 4, 14; so with acc. of the act purposed:

    fugam,

    i. e. to prepare one's self for flight, Verg. A. 1, 360; Cic. Att. 7, 26, 1:

    filio luctum,

    Ter. Hec. 2, 1, 13:

    cupiditates in animo,

    id. Phorm. 5, 4, 2:

    bellum,

    Caes. B. G. 3, 9:

    insidias alicui,

    Sall. C. 43, 2:

    defensionem,

    id. ib. 35, 2:

    leges,

    to introduce, id. ib. 51, 40:

    verba a vetustate repetita gratiam novitati similem parant,

    furnish, Quint. 1, 6, 39.—More rarely with reflex. pron. and final clause, or ad and acc., or (mostly post-Aug.) with dat.:

    hisce ego non paro me, ut rideant,

    Ter. Eun. 2, 2, 18; cf.:

    quin ita paret se, ut, etc.,

    id. Hec. 1, 1, 11:

    se ad discendum,

    Cic. Or. 35, 122:

    ad iter parare,

    Liv. 42, 53, 2; cf.:

    huc te pares, haec cogites,

    Cic. Fam. 1, 7, 9:

    alterutri se fortunae parans,

    Vell. 2, 43, 2:

    se ad similem casum,

    Caes. B. G. 7, 41; Prop. 2, 24, 48 (3, 19, 32):

    multitudo, quam ad capiunda arma paraverat,

    Sall. C. 27, 4:

    parantibus utrisque se ad proelium,

    Liv. 9, 14, 1; 21, 31, 1:

    ad proelium vos parate,

    Curt. 4, 13, 10: foro se parant, Sen. Contr. praef. § 4.— Pass.:

    si ita naturā paratum esset, ut, etc.,

    so ordered, ordained, Cic. Div. 2, 59, 122:

    ut simul in omnia paremur,

    may habituate ourselves, Quint. 11, 3, 25.—
    (β).
    With inf., to prepare, intend, resolve, purpose, delermine, be on the point of, be about to do any thing: signa sonitum dare voce parabant, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 46 Müll. (Ann. v. 447 Vahl.):

    maledictis deterrere (poëtam), ne scribat, parat,

    Ter. Phorm. prol. 3:

    munitiones institutas parat perficere,

    Caes. B. C. 1, 83:

    omni Numidiae imperare parat,

    Sall. J. 13, 2:

    proficisci parabat,

    id. C. 46, 3 Kritz:

    in nemus ire parant,

    Verg. A. 4, 118:

    multa parantem Dicere,

    id. ib. 4, 390.—
    (γ).
    With ut or ne (very rare):

    aequom fuit deos paravisse, uno exemplo ne omnes vitam viverent,

    have so ordered it, Plaut. Mil. 3, 1, 130; cf. Cic. Div. 2, 59, 122 supra:

    age jam, uxorem ut arcessat, paret,

    Ter. Heaut. 5, 1, 75:

    animo virili praesentique ut sis, para,

    id. Phorm. 5, 7, 64.—
    (δ).
    With rel.-clause:

    quom accepisti, haud multo post aliquid quod poscas paras,

    Plaut. As. 1, 3, 16:

    priusquam unum dederis, centum quae poscat parat,

    id. Truc. 1, 1, 31.— Absol., to make preparations, to prepare one's self (very rare):

    at Romani domi militiaeque intenti festinare, parare, alius alium hortari, etc.,

    Sall. C. 6, 5:

    contra haec oppidani festinare, parare,

    id. J. 76, 4; 60, 1:

    jussis (militibus) ad iter parare,

    Liv. 42, 53.—
    B.
    In partic., of fate, to prepare, destine any thing ( poet.): cui fata parent, quem poscat Apollo, for whom the Fates prepare (death), Verg. A. 2, 121:

    quid fata parent,

    Luc. 1, 631; 6, 783:

    motus fata parabant,

    id. 2, 68; cf.:

    sed quibus paratum est a Patre meo,

    Vulg. Matt. 20, 23. —
    II.
    Transf., to procure, acquire, get, obtain (freq. and class.).
    A.
    In gen.:

    jam ego parabo Aliquam dolosam fidicinam,

    Plaut. Ep. 3, 2, 37:

    at dabit, parabit,

    id. Ps. 1, 3, 49:

    ille bonus vir nobis psaltriam Paravit,

    Ter. Ad. 3, 4, 31; id. Eun. 4, 6, 32:

    eum mihi precatorem paro,

    id. Heaut. 5, 2, 49:

    cetera parare, quae parantur pecuniā... amicos non parare,

    Cic. Lael. 15, 55:

    sibi regnum,

    Sall. C. 5, 6:

    exercitum,

    id. ib. 29, 3:

    commeatus,

    id. J. 28, 7:

    locum et sedes,

    Caes. B. G. 1, 31; 6, 22:

    quin ei velut opes sint quaedam parandae,

    Quint. 10, 1, 15:

    de lodice parandā,

    Juv. 7, 66.—
    B.
    In partic., to procure with money, to buy, purchase:

    in Piraeum ire volo, parare piscatum mihi,

    Plaut. Most. 1, 1, 64:

    trans Tiberim hortos,

    Cic. Att. 12, 19, 1; id. Fl. 29, 71 fin.:

    jumenta,

    Caes. B. G. 4, 2:

    servi aere parati,

    Sall. J. 31, 11:

    argento parata mancipia,

    Liv. 41, 6 fin. —Hence, părātus, a, um, P. a., prepared.
    A.
    In gen., ready (class.):

    ex paratā re imparatam omnem facis,

    Plaut. Capt. 3, 4, 6; so (opp. imparata) id. Cas. 4, 4, 8:

    tibi erunt parata verba, huic homini verbera,

    Ter. Heaut. 2, 3, 114:

    quos locos multā commentatione atque meditatione paratos atque expeditos habere debetis,

    Cic. de Or. 2, 27, 118:

    propositum ac paratum auxilium,

    Q. Cic. Petit. Cons. 6, 22:

    omnia ad bellum apta ac parata,

    Caes. B. C. 1, 30; Plin. Pan. 88:

    obvius et paratus umor,

    id. Ep. 2, 17, 25: parata victoria, an easy victory, Liv. 5, 6.—
    (β).
    With inf.:

    id quod parati sunt facere,

    Cic. Quint. 2, 8:

    audire,

    id. Inv. 1, 16, 23:

    paratos esse et obsides dare et imperata facere,

    Caes. B. G. 2, 3:

    omnia perpeti parati,

    id. ib. 3, 9:

    se paratum esse decertare,

    id. ib. 1, 44.—
    (γ).
    With dat. (not in Cic. or Cæs.):

    vel bello vel paci paratus,

    Liv. 1, 1, 8:

    nec praedae magis quam pugnae paratos esse,

    id. 7, 16, 4:

    imperio,

    id. 9, 36, 8:

    ferri acies... parata neci,

    Verg. A. 2, 334:

    veniae,

    Ov. P. 2, 2, 117:

    animus sceleribus,

    Tac. A. 12, 47:

    provincia peccantibus,

    id. Agr. 6:

    athleta certamini paratior,

    Quint. 8, 3, 10:

    castris ponendis,

    Liv. 33, 6:

    omnibus audendis paratissimus,

    Vell. 2, 56, 4.—
    B.
    In partic.
    1.
    Prepared, provided, furnished, fitted, equipped with any thing:

    intellegit me ita paratum atque instructum ad judicium venire, ut, etc.,

    Cic. Verr. 1, 3, 7; cf.:

    ad permovendos animos instructi et parati,

    id. Or. 5, 20:

    scutis telisque parati ornatique,

    id. Caecin. 21, 60; id. Tusc. 4, 23, 52; id. Fam. 2, 4, 2:

    quo paratior ad usum forensem promptiorque esse possim,

    id. Div. in Caecil. 13, 41:

    paratus ad navigandum,

    id. Att. 9, 6, 2:

    ad omnem eventum paratus sum,

    id. Fam. 6, 21, 1; cf.:

    in omnīs causas paratus,

    Quint. 10, 5, 12; Sen. Contr. 3, 18, 3; Suet. Galb. 19:

    ad mentiendum paratus,

    Cic. Lael. 26, 98:

    animo simus ad dimicandum parati,

    Caes. B. C. 3, 85 fin.:

    paratiores ad omnia pericula subeunda,

    id. B. G. 1, 5:

    ad dicendum parati,

    Cic. de Or. 1, 9, 38.—
    (β).
    With ab: ab omni re sumus paratiores, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 6: si paratior ab exercitu esses, Cael. ib. 8, 10.—
    (γ).
    With in and abl., well versed, skilled, experienced in any thing:

    Q. Scaevola in jure paratissimus,

    Cic. Brut. 39, 145:

    prompta et parata in agendo celeritas,

    id. ib. 42, 154:

    in rebus maritimis,

    id. Imp. Pomp. 18, 55.—
    (δ).
    With contra:

    te contra fortunam paratum armatumque cognovi,

    Cic. Fam. 5, 13, 1.—
    2.
    Of mental preparation, prepared, ready, in a good or bad sense:

    ut ad partes paratus veniat,

    Varr. R. R. 2, 5, 1:

    fabulam compositam Volsci belli, Hernicos ad partes paratos,

    Liv. 3, 10, 10:

    ad quam (causarum operam) ego numquam, nisi paratus et meditatus accedo,

    Cic. Leg. 1, 4, 12:

    homo ad omne facinus paratissimus,

    id. Mil. 9, 25; id. Verr. 2, 2, 6, § 17; 2, 2, 15, § 37; id. Quint. 11, 39:

    itane huc paratus advenis?

    Ter. And. 5, 4, 6; cf.:

    philosophi habent paratum quid de quāque re dicant,

    Cic. de Or. 2, 36, 152.—Hence, adv.: părātē.
    1.
    Preparedly, with preparation:

    ad dicendum parate venire,

    Cic. Brut. 68, 241:

    paratius atque accuratius dicere,

    id. de Or. 1, 33, 150.—
    2.
    Transf.
    a.
    Carefully, vigilantly:

    id parate curavi ut caverem,

    Plaut. Rud. 1, 3, 9.—
    b.
    Readily, promptly:

    paratius venire,

    Cic. Rosc. Am. 26, 72:

    paratissime respondere,

    Plin. Ep. 3, 9, 16.
    2.
    păro, āre, v. a. [par], to make equal, esteem equal. *
    I.
    In gen.:

    eodem hercle vos pono et paro: parissumi estis iibus,

    Plaut. Curc. 4, 2, 20.—
    II.
    In partic., to bring to an agreement, arrange with any one:

    se paraturum cum collegā,

    Cic. Fam. 1, 9, 25; cf. Fest. p. 234 Müll.
    3.
    păro, ōnis, m., = parôn, a small, light ship, Cic. poët. ap. Isid. Orig. 19, 1, 20 (ed. Orell. IV. 2, p. 572); Gell. 10, 25, 5; cf.:

    parones navium genus, ad cujus similitudinem myoparo vocatur,

    Fest. p. 222 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > paro

См. также в других словарях:

  • Vigilantly — Vig i*lant*ly, adv. In a vigilant manner. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • vigilantly — vigilant ► ADJECTIVE ▪ keeping careful watch for possible danger or difficulties. DERIVATIVES vigilance noun vigilantly adverb. ORIGIN from Latin vigilare keep awake …   English terms dictionary

  • vigilantly — adverb see vigilant …   New Collegiate Dictionary

  • vigilantly — See vigilant. * * * …   Universalium

  • vigilantly — adverb in a vigilant manner …   Wiktionary

  • vigilantly — adv. in a vigilant manner, watchfully, alertly …   English contemporary dictionary

  • vigilantly — vig·i·lant·ly …   English syllables

  • vigilantly — See: vigilant …   English dictionary

  • vigilantly — adverb in a watchful manner • Syn: ↑watchfully • Derived from adjective: ↑watchful (for: ↑watchfully), ↑vigilant …   Useful english dictionary

  • vigilant — vigilantly, adv. vigilantness, n. /vij euh leuhnt/, adj. 1. keenly watchful to detect danger; wary: a vigilant sentry. 2. ever awake and alert; sleeplessly watchful. [1470 80; < L vigilant (s. of vigilans), prp. of vigilare to be watchful. See… …   Universalium

  • Argus eyes — vigilantly observant eyes, watchful eyes (from the hundred eyed monster in Greek mythology) …   English contemporary dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»