-
1 vīctor
vīctor ōris, m [1 VIC-], a conqueror, vanquisher, victor: quod (stipendium) victores victis imponere consuerint, Cs.: aut libertas parata victori est, aut mors proposita victo: victores bellorum civilium, in civil wars: tanti belli, L.: cum civili bello victor iratus respondit, etc.—In apposition, victorious, conquering: peius victoribus Sequanis, quam Aeduis victis accidisse, Cs.: galli (aves) victi silere solent, canere victores: victores Graii, O.: Marcellus armatus et victor, after his victory: abiere Romani ut victores, L.: victor virtute fuisset (i. e. vicisset), S.—Poet.: in curru victore veheris, triumphal, O.—Fig., a master, conqueror: animus libidinis et divitiarum victor, S.: Victor propositi, i. e. having accomplished, H.* * *I(gen.), victoris ADJIIconqueror; victorin apposition -- victorious, conquering
-
2 opima
ŏpīmus, a, um, adj. [ob, and obsolete pimo, to swell, make fat; akin to Gr. piôn, pimelê; cf. pinguis], fat, rich, plump, corpulent; of a country, etc., rich, fertile, fruitful.I.Lit.:II.regio opima et fertilis,
Cic. Imp. Pomp. 6, 14:campus,
Liv. 31, 41:arva,
Verg. A. 2, 782:Larissa,
Hor. C. 1, 7, 11:vitis,
Plin. 14, 3, 4, § 36.—Of living beings:boves,
Cic. Tusc. 5, 34, 100:victima,
Plin. 10, 21, 24, § 49:habitus corporis,
Cic. Brut. 16, 64:stabulis qualis leo saevit opimis,
of fat cattle, Val. Fl. 6, 613.— Comp.:membra opimiora,
Gell. 5, 14, 25.— Sup.:boves septem opimissimos,
Tert. ad Nat. 2, 8.—Trop.A.Enriched, rich:B.opimus praedā,
Cic. Verr. 2, 1, 50, § 132:accusatio,
enriching, gainful, id. Fl. 33, 81:alterius macrescit rebus opimis,
i. e. prosperity, Hor. Ep. 1, 2, 57:cadavera,
from which their spoilers enrich themselves, Val. Fl. 3, 143:opus opimum casibus,
rich in events, Tac. H. 1, 2.—In gen., rich, abundant, copious, sumptuous, noble, splendid: dote altili atque opimā, Plaut. Fragm. ap. Non. 72, 18:C.divitiae,
id. Capt. 2, 2, 31:opima praeclaraque praeda,
Cic. Rosc. Am. 3, 8:dapes,
Verg. A. 3, 224:quaestus,
Plin. 10, 51, 72, § 142:palma negata macrum, donata reducit opimum,
Hor. Ep. 2, 1, 181:animam exhalare opimam,
victorious, Juv. 10, 281. —So esp.:opima spolia,
the arms taken on the field of battle by the victorious from the vanquished general, the spoils of honor, Liv. 1, 10; 4, 20; cf.:aspice, ut insignis spoliis Marcellus opimis Ingreditur,
Verg. A. 6, 856.—Also, in gen., the arms taken from an enemy's general in single combat, Liv. 23, 46; Verg. A. 10, 449; cf. Fest. p. 186 Müll.:opimum belli decus,
honorable, high, noble, Curt. 7, 4, 40:triumphus,
Hor. C. 4, 4, 51:gloria,
Val. Max. 4, 4, 10 fin. —As subst.: ŏpīma, ōrum, n., honorable spoils, Plin. Pan. 17.—In rhet., gross, overloaded:opimum quoddam et tamquam adipale dictionis genus,
Cic. Or. 8, 25:Pindarus nimis opimā pinguique facundiā esse existimabatur,
Gell. 17, 10, 8.— Hence, adv.: ŏpīmē, richly, sumptuously, splendidly (ante-class.):instructa domus opime atque opipare,
Plaut. Bacch. 3, 1, 6; Varr. L. L. 5, § 92 Müll. -
3 opimus
ŏpīmus, a, um, adj. [ob, and obsolete pimo, to swell, make fat; akin to Gr. piôn, pimelê; cf. pinguis], fat, rich, plump, corpulent; of a country, etc., rich, fertile, fruitful.I.Lit.:II.regio opima et fertilis,
Cic. Imp. Pomp. 6, 14:campus,
Liv. 31, 41:arva,
Verg. A. 2, 782:Larissa,
Hor. C. 1, 7, 11:vitis,
Plin. 14, 3, 4, § 36.—Of living beings:boves,
Cic. Tusc. 5, 34, 100:victima,
Plin. 10, 21, 24, § 49:habitus corporis,
Cic. Brut. 16, 64:stabulis qualis leo saevit opimis,
of fat cattle, Val. Fl. 6, 613.— Comp.:membra opimiora,
Gell. 5, 14, 25.— Sup.:boves septem opimissimos,
Tert. ad Nat. 2, 8.—Trop.A.Enriched, rich:B.opimus praedā,
Cic. Verr. 2, 1, 50, § 132:accusatio,
enriching, gainful, id. Fl. 33, 81:alterius macrescit rebus opimis,
i. e. prosperity, Hor. Ep. 1, 2, 57:cadavera,
from which their spoilers enrich themselves, Val. Fl. 3, 143:opus opimum casibus,
rich in events, Tac. H. 1, 2.—In gen., rich, abundant, copious, sumptuous, noble, splendid: dote altili atque opimā, Plaut. Fragm. ap. Non. 72, 18:C.divitiae,
id. Capt. 2, 2, 31:opima praeclaraque praeda,
Cic. Rosc. Am. 3, 8:dapes,
Verg. A. 3, 224:quaestus,
Plin. 10, 51, 72, § 142:palma negata macrum, donata reducit opimum,
Hor. Ep. 2, 1, 181:animam exhalare opimam,
victorious, Juv. 10, 281. —So esp.:opima spolia,
the arms taken on the field of battle by the victorious from the vanquished general, the spoils of honor, Liv. 1, 10; 4, 20; cf.:aspice, ut insignis spoliis Marcellus opimis Ingreditur,
Verg. A. 6, 856.—Also, in gen., the arms taken from an enemy's general in single combat, Liv. 23, 46; Verg. A. 10, 449; cf. Fest. p. 186 Müll.:opimum belli decus,
honorable, high, noble, Curt. 7, 4, 40:triumphus,
Hor. C. 4, 4, 51:gloria,
Val. Max. 4, 4, 10 fin. —As subst.: ŏpīma, ōrum, n., honorable spoils, Plin. Pan. 17.—In rhet., gross, overloaded:opimum quoddam et tamquam adipale dictionis genus,
Cic. Or. 8, 25:Pindarus nimis opimā pinguique facundiā esse existimabatur,
Gell. 17, 10, 8.— Hence, adv.: ŏpīmē, richly, sumptuously, splendidly (ante-class.):instructa domus opime atque opipare,
Plaut. Bacch. 3, 1, 6; Varr. L. L. 5, § 92 Müll. -
4 Victor
1.victor, ōris, m. [vinco].I. A.Prop.1.Absol.:2.quod (sc. stipendium) victores victis imponere consuērint,
Caes. B. G. 1, 44:multa victori, eorum arbitrio, per quos vicit, etiam invito facienda sunt,
Cic. Fam. 4, 9, 3.—With gen.:3.omnium gentium victor,
Cic. Pis. 7, 16:ille exercitus tot divitissimarum gentium victor,
Curt. 10, 2, 11:Atheniensium,
id. 3, 10, 4; 3, 10, 7; 6, 6, 4;7, 10, 6.—Esp., with belli or bellorum: ut meus victor vir belli clueat,
Plaut. Am. 2, 2, 15:cujus belli (i. e. cum Antiocho) victor L. Scipio laudem adsumpsit, etc.,
Cic. Mur. 14, 31:victores bellorum civilium vincere,
id. Marcell. 4, 12; Tac. A. 1, 19:Camillus trium simul bellorum victor,
Liv. 6, 4, 1:Paulum tanti belli victorem,
id. 45, 36, 7; Vell. 2, 55, 2; Stat. Th. 9, 625:Macedones, tot bellorum in Europā victores,
Curt. 3, 10, 4; Tac. H. 2, 28; 4, 58; cf.:omnis generis certaminum (Hercules),
Vell. 1, 8, 2:pancratii,
Plin. 34, 8, 19, § 79.—With abl.:B.cum civili bello victor iratus respondit, etc.,
Cic. Tusc. 5, 19, 56:bello civili victores victosque numquam coalescere,
Tac. H. 2, 7 Halm (Ritter, belli civilis).—Fig. (rare;II.not in Cic.): animus libidinis et divitiarum victor,
master of, Sall. J. 63, 2:victor propositi,
successful in, Hor. Ep. 1, 13, 11.—Esp.A.Victor, the Conquering, the Victorious, an epithet of Jupiter, Inscr. Grut. 23, 8 sq.—Of Hercules, Macr. S. 8, 6.—B.In appos., = vincens, superior.1.Prop., victorious, conquering (cf. Zumpt, § 102, n. 2; Madv. § 60, obs. 2).a.Of living beings:b.tantum exercitum victorem,
Caes. B. G. 7, 20 fin.:pejus victoribus Sequanis, quam Aeduis victis accidisse,
id. ib. 1, 31:galli (aves) victi silere solent, canere victores,
Cic. Div. 2, 26, 56:victores Graii,
Ov. M. 13, 414:equus,
Verg. G. 3, 499:taurus,
Luc. 2, 605; cf. Verg. A. 2, 329; 10, 409; 11, 565; Ov. M. 2, 437.—Esp., with discedo, abeo, redeo, revertor, etc. (= the more freq. superior discedo, etc.):victores victis hostibus legiones reveniunt domum,
Plaut. Am. 1, 1, 33:meminerant ad Alesiam magnam se inopiam perpessos... maximarum gentium victores discessisse,
Caes. B. C. 3, 47:ita certe inde abiere Romani ut victores, Etrusci pro victis,
Liv. 2, 7, 3; 34, 19, 2:nisi victores se redituros ex hac pugnā jurant,
id. 2, 45, 13:victores reverterunt,
id. 7, 17, 5; Suet. Aug. 1; 29; Val. Max. 1, 8, 5; 8, 7, 1.—With abl.:2.victor virtute fuisset,
Sall. J. 55, 1.—Of things:B.abstulit has (sc. naves)... Aestus, et obnixum victor detrusit in Austrum,
Luc. 9, 334.—Meton., of or belonging to a conqueror, triumphal:2.in curru, Caesar, victore veheris,
Ov. Tr. 4, 2, 47.Victor, ōris, m.: S. Aurelius, a Roman historian of the fourth century A.D., Amm. 21, 10, 6. -
5 victor
1.victor, ōris, m. [vinco].I. A.Prop.1.Absol.:2.quod (sc. stipendium) victores victis imponere consuērint,
Caes. B. G. 1, 44:multa victori, eorum arbitrio, per quos vicit, etiam invito facienda sunt,
Cic. Fam. 4, 9, 3.—With gen.:3.omnium gentium victor,
Cic. Pis. 7, 16:ille exercitus tot divitissimarum gentium victor,
Curt. 10, 2, 11:Atheniensium,
id. 3, 10, 4; 3, 10, 7; 6, 6, 4;7, 10, 6.—Esp., with belli or bellorum: ut meus victor vir belli clueat,
Plaut. Am. 2, 2, 15:cujus belli (i. e. cum Antiocho) victor L. Scipio laudem adsumpsit, etc.,
Cic. Mur. 14, 31:victores bellorum civilium vincere,
id. Marcell. 4, 12; Tac. A. 1, 19:Camillus trium simul bellorum victor,
Liv. 6, 4, 1:Paulum tanti belli victorem,
id. 45, 36, 7; Vell. 2, 55, 2; Stat. Th. 9, 625:Macedones, tot bellorum in Europā victores,
Curt. 3, 10, 4; Tac. H. 2, 28; 4, 58; cf.:omnis generis certaminum (Hercules),
Vell. 1, 8, 2:pancratii,
Plin. 34, 8, 19, § 79.—With abl.:B.cum civili bello victor iratus respondit, etc.,
Cic. Tusc. 5, 19, 56:bello civili victores victosque numquam coalescere,
Tac. H. 2, 7 Halm (Ritter, belli civilis).—Fig. (rare;II.not in Cic.): animus libidinis et divitiarum victor,
master of, Sall. J. 63, 2:victor propositi,
successful in, Hor. Ep. 1, 13, 11.—Esp.A.Victor, the Conquering, the Victorious, an epithet of Jupiter, Inscr. Grut. 23, 8 sq.—Of Hercules, Macr. S. 8, 6.—B.In appos., = vincens, superior.1.Prop., victorious, conquering (cf. Zumpt, § 102, n. 2; Madv. § 60, obs. 2).a.Of living beings:b.tantum exercitum victorem,
Caes. B. G. 7, 20 fin.:pejus victoribus Sequanis, quam Aeduis victis accidisse,
id. ib. 1, 31:galli (aves) victi silere solent, canere victores,
Cic. Div. 2, 26, 56:victores Graii,
Ov. M. 13, 414:equus,
Verg. G. 3, 499:taurus,
Luc. 2, 605; cf. Verg. A. 2, 329; 10, 409; 11, 565; Ov. M. 2, 437.—Esp., with discedo, abeo, redeo, revertor, etc. (= the more freq. superior discedo, etc.):victores victis hostibus legiones reveniunt domum,
Plaut. Am. 1, 1, 33:meminerant ad Alesiam magnam se inopiam perpessos... maximarum gentium victores discessisse,
Caes. B. C. 3, 47:ita certe inde abiere Romani ut victores, Etrusci pro victis,
Liv. 2, 7, 3; 34, 19, 2:nisi victores se redituros ex hac pugnā jurant,
id. 2, 45, 13:victores reverterunt,
id. 7, 17, 5; Suet. Aug. 1; 29; Val. Max. 1, 8, 5; 8, 7, 1.—With abl.:2.victor virtute fuisset,
Sall. J. 55, 1.—Of things:B.abstulit has (sc. naves)... Aestus, et obnixum victor detrusit in Austrum,
Luc. 9, 334.—Meton., of or belonging to a conqueror, triumphal:2.in curru, Caesar, victore veheris,
Ov. Tr. 4, 2, 47.Victor, ōris, m.: S. Aurelius, a Roman historian of the fourth century A.D., Amm. 21, 10, 6. -
6 victrix
victrix, ĭcis (abl. victrice, Cic. Phil. 13, 3, 7 al.;I.but victrici,
Liv. 28, 6, 8; gen. plur. victricium, Tac. H. 2, 59; Suet. Tib. 14:victricum,
Fest. p. 178, 26), f. [victor], she that is victorious, a conqueress, victress; adj., conquering, victorious.Lit.:II.victrices Athenae,
Cic. Tusc. 1, 48, 116:manus victrix,
id. Sest. 37, 79:victricia arma,
Verg. A. 3, 54; so,arma,
Just. 44, 5, 8:copiae, Auct. B. Alex. 40: naves,
id. ib. 11; 25; Ov. M. 15, 754:manus,
id. ib. 4, 739:dextra,
id. ib. 8, 421:bella,
Stat. S. 5, 2, 150:litterae,
containing news of victory, Cic. Att. 5, 21, 2:tabellae,
Ov. Am. 1, 11, 25:erat victrix res publica caesis Antonii copiis,
Cic. Ep. ad Brut. 1, 10, 2; Manil. 2, 882.—Trop.:mater victrix filiae non libidinis,
Cic. Clu. 5, 14:victrix causa deis placuit, sed victa Catoni,
Luc. 1, 128:dea (Alecto),
Verg. A. 7, 544; cf. Ov. M. 6, 283. -
7 corōnārius
corōnārius adj. [corona], for a crown: aurum, crown money (levied for a victorious general).* * *Icoronaria, coronarium ADJconnected with/used for crowns/garlands/wreaths or the manufacture; of corniceIImaker/seller of garlands/wreaths/crowns -
8 dēgenerō
dēgenerō āvī, ātus, āre [degener], to be inferior to ancestors, decline, be degenerate: a vobis: Pandione nata, degeneras! O.: Macedones in Syros degenerarunt, L.—Fig., to fall off, decline, degenerate: ut consuetudo eum degenerare non sineret: ab hac virtute maiorum: a gravitate paternā: a parentibus, L.: in Persarum mores, L.: ad theatrales artes, Ta.: in perpetiendis suppliciis, Ta.— Poet. with acc, to dishonor, disgrace, fall short of: hanc (personam), O.: propinquos, Pr.: Equus degenerat palmas, i. e. has lost the victorious spirit, O.* * *Idegenerare, degeneravi, degeneratus V INTRANSbe inferior to ancestors/unworthy; deteriorate/decline; lower oneself; sink (to); fall away from/below the level; degenerate/revert (breeding)IIdegenerare, degeneravi, degeneratus V TRANSbe unworthy (of), fall short of the standard set by; cause deterioration in -
9 (expūgnāx, ācis)
(expūgnāx, ācis) adj. [expugno], victorious, effectual.—Only comp: expugnacior herba, O. -
10 imperātor (inp-)
imperātor (inp-) ōris, m [impero], a commander-in-chief, general: imperatoris virtus, T.: invictus: partes imperatoris, Cs.: id est dominum, non inperatorem esse, S.— Imperator (a title conferred on a victorious general): Pompeius eo proelio Imperator est appellatus, Cs.—A commander, leader, chief, director, ruler, master: (Romani) binos imperatores sibi fecere, i. e. consuls, S.: inperator vitae mortalium animus est, S.— An epithet of Jupiter, C., L.—An emperor, chief of the empire: Traianus, Ta. -
11 opīmus
opīmus adj., fat, plump, corpulent: boves: me reducit opimum, H.—Rich, fertile, fruitful: regio: campi, L.: Larisa, H.—Fig., enriched, rich: praedā: accusatio, gainful: alterius macrescit rebus opimis, i. e, prosperity, H.—Rich, abundant, copious, sumptuous, noble, splendid: praeda: dapes, V.: opus casibus, i. e. crowded with changes of fortune, Ta.: animam exhalare opimam, victorious, Iu.: opima spolia, arms wrested by a general from a general, L.: cur non daret opima spolia victus aut victor caperet, i. e. engage in single conflict, L.: belli decus, noble, Cu.: triumphus, H.— In rhet., gross, overloaded: dictionis genus.* * *opima, opimum ADJrich, fertile; abundant; fat, plump -
12 pervincō
pervincō vīcī, vīctus, ere, to conquer completely, be victorious: pervicit Vardanes, Ta.: pervicit Cato, carried his point: dominae mores, overcome, Pr.: quae pervincere voces Evaluere sonum, drown, H.—Fig., to effect, bring about, achieve: his orationibus pervicerunt, ut, etc., L.: pervicerunt remis, ut tenerent terram, brought it about, L.: illam non verbera pervicere, quin, etc., Ta.* * *pervincere, pervici, pervictus Vconquer completely; carry (proposal), gain an objective, persuade -
13 succēdō
succēdō cessī, cessus, ere [sub+cedo], to go below, come under, enter: tectum, cui succederet: tectis nostris, V.: Rex iussae succedit aquae, O.: tumulo, i. e. to be buried, V.— To go from under, go up, mount, ascend: alto caelo, V.: in arduum, L.: hoc itinere est fons, quo mare succedit longius, Cs.: muros, L.— To follow, follow after, take the place of, relieve, succeed, receive by succession: ut integri defatigatis succederent, Cs.: integri fessis successerunt, L.: succedam ego vicarius tuo muneri: proelio, L.: non solum, quod tibi succederetur, sed, etc.: in stationem, Cs.: in paternas opes, L.: in Pompei locum heres: Aspicit in teretes lignum succedere suras, O.: ad alteram partem, come next, Cs.— To approach, draw near, march on, advance, march up: sub montem, Cs.: ad hostium latebras, L.: temere moenibus, L.: portas, Cs.: murum, L.: ubicumque iniquo successum erat loco, L.—Fig., to come under, submit to: omnes sententiae sub acumen stili succedant necesse est: Succedoque oneri, take up, V.— To follow, follow after, succeed: successit ipse magnis (oratoribus): horum aetati successit Isocrates: Tertia post illas successit aënea proles, O.: orationi, quae, etc., i. e. speak after: male gestis rebus alterius successum est, to another's bad administration, L.— To go on well, be successful, prosper, succeed: quando hoc bene successit, T.: quod res nulla successerat, Cs.: cum neque satis inceptum succederet, L.: voti Phoebus succedere partem Mente dedit, V.: Hac non successit; aliā adgrediemur viā, T.: si ex sententiā successerit: cui (fraudi) quoniam parum succedit, L.: successurumque Minervae Indoluit, O.: nolle successum non patribus, L.: ubicumque iniquo successum erat loco, had been victorious under disadvantages of position, L.* * *succedere, successi, successus Vclimb; advance; follow; succeed in -
14 superō
superō āvī, ātus, āre [superus], to go over, rise above, overtop, surmount, transcend: capite et cervicibus, V.: has (turrīs) altitudo puppium ex barbaris navibus superabat, Cs.: ut aqua genua vix superaret, L.: Posterior partīs superat mensura priores, O.— To go over, rise above, mount, ascend, surmount, overtop: ardua montis Per deserta iugo superans, passing over the summit, V.: (tempestas) summas ripas fluminis superavit, Cs.: munitiones, L.: montīs, V.: Caucasum, Cu.: tantum itineris, traverse, Ta.: regionem castrorum, go beyond, Cs.: insidias circa ipsum iter locatas, L.: superant (Parnasi) cacumina nubes, O.— To sail by, pass, double, weather: promunturium, L.: Euboeam, N.: cursu Isthmon, O.: Regna Liburnorum, V.—Poet.: musarum scopulos, Enn. ap. C.— To exceed, be in excess, overrun, be abundant, abound: in quo superare mendosum est: quae Iugurthae fesso superaverant, had been too much for, S.: superante multitudine, L.: superat gregibus dum iuventas, V.: uter igitur est divitior, cui deest an cui superat?— To be left over, remain, survive: quae superaverunt animalia capta, immolant, Cs.: quod superaret pecuniae: nihil ex raptis commeatibus superabat, L.: si de quincunce remota est Uncia, quid superat? H.: vitā, survive, Cs.: Quid puer Ascanius? superatne? V.: quid igitur superat, quod purgemus? L.—In war, to be victorious, overcome, subdue, conquer, vanquish: superavit postea Cinna cum Mario: maximas nationes, Cs.: exercitūs regios: navali praelio superati, Cs.: ferro incautum, V.: bello Asiam, N.— To extend beyond: clamor superat inde castra hostium, L.—Fig., to have the upper hand, be superior, excel, overcome, surpass: numero hostis, virtute Romanus superat, L.: superans animis, i. e. exulting, V.: hostes equitatu superare, N.: superat sententia Sabini, Cs.— To surpass, excel, exceed, outdo, outstrip, transcend: quaerit, quā se virtute Plancius superarit: doctrinā Graecia nos superabat: Phoebum canendo, V.: Duritiā ferrum, O.: cursu canem, H.: non dubitabam, quin hanc epistulam fama esset celeritate superatura, will outstrip. —To master, overcome, suppress, defeat, subdue, surmount: hanc (orationem) diligens scriptura superabit: necessitas quam ne dii quidem superant, to which not even the gods are superior, L.: superanda omnis fortuna ferendo est, V.* * *superare, superavi, superatus Vovercome, conquer; survive; outdo; surpass, be above, have the upper hand -
15 superus
superus adj. [super].— Posit, that is above, upper, higher: ad superos deos potius quam ad inferos pervenisse: spectatores superarum rerum atque caelestium: Omnes caelicolas, omnes supera alta tenentes, V.: deorum domus, O.: mare, i. e. the Adriatic and Ionian Sea (opp. mare inferum, the lower or Etruscan Sea): superas evadere ad auras, i. e. of the upper world, V.: aurae, O.— Plur m. as subst. (with gen plur. superūm, V., O.), they who are above (opp. inferi): multum fleti ad superos, i. e. the living, V.—Esp., the gods above, celestial deities: Quae superi manesque dabant, V.: Pro superi, O.: Contemptrix superum, O.: superis deorum Gratus et imis, H.— Plur n. as subst, the heavenly bodies, celestial things: lunam, stellas, supera denique omnia stare censet.— Higher places (sc. loca): supera semper petunt, tend upwards: supera ardua linquens, the upper world, V.—Comp. superior, n us, gen. ōris, of place, higher, upper: superiorem partem collis castris compleverant, Cs.: tota domus vacat superior, the upper part of: labrum superius, the upper lip, Cs.: de loco superiore dicere, i. e. from the tribunal: causam cum agam de loco superiore, i. e. from the rostra: multos et ex superiore et ex aequo loco sermones habitos, i. e. in formal discourses and in conversation: ex loco superiore proeliabantur, from an eminence, Cs.: ex superiore et ex inferiore scripturā docendum, what is written above and below, i. e. the context: posteriori superius non iungitur. — Plur n. as subst: superiora muri, the upper parts (opp. ima), Cu.—Of time or order, former, past, previous, preceding: superiores solis defectiones: superioribus diebus, Cs.: in superiore vitā: pars legis: superius facinus novo scelere vincere: superioris more crudelitatis uti, N.: nuptiae, former marriage: vir, first husband.—Of age, older, elder, senior, more advanced, former: omnis iuventus omnesque superioris aetatis, Cs.: superior Africanus, the Elder.—Plur. m. as subst, elders, older men: superiorum aetas.—Fig., in a contest, victorious, conquering, stronger, superior: hostīs equitatu superiores esse intellegebat, Cs.: se quo impudentius egerit, hoc superiorem discessurum: semper discessit superior, N.: superiorem Appium in causā fecit, L.—Of quality or condition, higher, more distinguished, greater, better, superior: ii, qui superiores sunt, submittere se debent in amicitiā: premendoque superiorem sese extollebat, L.: pecuniis: honoris gradu.—Sup. suprēmus, highest, loftiest, topmost (poet.; cf. summus).—Partit.: clamore supremos Inplerunt montīs, the mountain-tops, V.: supremo In monte, on the summit, H.—Fig., of time or order, last, latest, extreme, final: Supremo te sole domi manebo, at sunset, H.: in te suprema salus, last hope, V.: Supremam bellis imposuisse manum, the finishing hand, O.—Of rank or degree, highest, greatest, most exalted, supreme, extreme: supreme Iuppiter, T.: macies, V.— The last of life, last, closing, dying, final: supremo vitae die: amplissime supremo suo die efferri: nec... Supremā citius die, i. e. not until death, H.: supplicium, i. e. the penalty of death: iter, H.: lumen, V.: sociam tori vocat ore supremo, with dying breath, O.: honor, i. e. the funeral rites, V.: tori, i. e. biers, O.: Troiae sorte supremā, V.—As subst n.: Ventum ad supremum est, to the last moment, V.: suprema ferre, i. e. the funeral offerings, V.* * *Isupera -um, superior -or -us, supremus -a -um ADJabove, high; higher, upper, of this world; greatest, last, highestIIgods (pl.) on high, celestial deities; those above -
16 vīctrīx
vīctrīx icis, abl. īce, rarely īcī ( gen plur. -īcium, Ta.), f [victor], that she is victorious, a conqueress, victress: erat victrix res p. caesis Antoni copiis: victrices Athenae: victricia arma, V.: litterae, reporting a victory: tabellae, O.—Fig.: mater victrix filiae non libidinis, controlling: Iunonem victrix (Allecto) adfatur, V.* * *I(gen.), victricis ADJII -
17 vincō
vincō vīcī, vīctus, ere [1 VIC-].—In war, to conquer, overcome, get the better of, defeat, subdue, vanquish, be victorious: ut qui vicissent, iis quos vicissent imperarent, Cs.: navalibus pugnis Carthaginiensīs.—To prevail, succeed, overcome, win: iudicio: Fabio vel indice vincam, H.: factum est; vincimur, T.: Vicit iter durum pietas, made easy, V.: virgam, to win, V.: vicit tamen in Senatu pars illa, quae, etc., S.: cum in senatu vicisset sententia, quae, etc., L.: Othonem vincas volo, to outbid. —To overcome, overwhelm, prevail over: (naves) neu turbine venti Vincantur, V.: flammam gurgitibus, extinguish, O.: Vincunt aequora navitae, master, H.: Victaque concessit prisca moneta novae, O.: Blanda quies furtim victis obrepsit ocellis, O.: ubi aëra vincere summum Arboris... potuere sagittae, i. e. surmount, V.: viscera flammā, i. e. to cook, V.—To outlast, survive: (Aesculus) Multa virum volvens durando saecula vincit, V.: vivendo vici mea fata, V.—Fig., to prevail, be superior, convince, refute, constrain, overcome: naturam studio, Cs.: vincit ipsa rerum p. natura saepe rationem: vinci a voluptate: peccavi, fateor, vincor, T.: victus patris precibus lacrimisque, L.: est qui vinci possit, H.: Victus amore pudor, O.: victus animi respe<*>t, V.: Ergo negatum vincor ut credam, am constrained, H.: verbis ea vincere, i. e. to express worthily, V.—To overmatch, surpass, exceed, excel: terrae magnitudinem: morum inmanitate beluas: mulierculam mollitiā, H.: Scribere, quod Cassi opuscula vincat, H.—To prove triumphantly, show conclusively, demonstrate: si doceo non ab Habito, vinco ab Oppianico, prove (the fact): vici unam rem... vici alteram, I have established one point: vince deinde, bonum virum fuisse Oppianicum: Vincet enim stultos ratio insanire nepotes, H.: Nec vincet ratio hoc, tantumdem ut peccet idemque Qui, etc., H.—To prevail, gain the point, carry the day: cui si esse in urbe tuto licebit, vicimus: Vicimus et meus est, O.: vincite, si ita voltis, have your way, Cs.: viceris, enjoy your victory, T.* * *vincere, vici, victus Vconquer, defeat, excel; outlast; succeed -
18 victoriosus
victoriosa, victoriosum ADJ -
19 In hoc signo vinces
• In this sign, you will be victorious. (Eusebios) -
20 laurifer
carrying laurel, crowned with laurel / tiumphant, victorious
См. также в других словарях:
Victorious — Genre Teen sitcom Created by Dan Schneider Starring … Wikipedia
Victorious — Vic*to ri*ous, a. [L. victoriosus: cf. F. victorieux. See {Victory}.] Of or pertaining to victory, or a victor being a victor; bringing or causing a victory; conquering; winning; triumphant; as, a victorious general; victorious troops; a… … The Collaborative International Dictionary of English
victorious — index prevailing (having superior force), successful Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
victorious — (adj.) late 14c., from L.L. victoriosus having many victories, from victoria (see VICTORY (Cf. victory)). Related: Victoriously; victoriousness … Etymology dictionary
victorious — [adj] successful, winning arrived, champion, conquering, on top, prizewinning, triumphant, vanquishing; concept 528 Ant. failing, losing, unsuccessful … New thesaurus
victorious — ► ADJECTIVE ▪ having won a victory; triumphant. DERIVATIVES victoriously adverb … English terms dictionary
victorious — [vik tôr′ē əs] adj. [ME < L victoriosus] 1. having won a victory; winning; triumphant 2. of, typical of, or bringing about victory victoriously adv … English World dictionary
Victorious — Seriendaten Deutscher Titel Victorious … Deutsch Wikipedia
Victorious — Este artículo o sección necesita referencias que aparezcan en una publicación acreditada, como revistas especializadas, monografías, prensa diaria o páginas de Internet fidedignas. Puedes añadirlas así o avisar al autor pr … Wikipedia Español
victorious — adj. VERBS ▪ be, come out, emerge, prove ▪ Osborne emerged victorious after the second round of voting. ADVERB ▪ eventually, ultimately … Collocations dictionary
Victorious — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Victorious peut faire référence à: HMS Victorious (S29), un sous marin Victorious, une série télévisée Victor Matussiere, Réalisateur, Chef Opétrateur,… … Wikipédia en Français