-
101 sipparus
suppărum ( sĭpărium, sĭpărum, sĭphărum), i, n., and suppărus ( sĭphărus) i, m. [Oscan; orig., perh., linen stuff in gen.; hence],I.A linen garment worn by women: indutui alterum, quod subtus, a quo subucula: alterum quod supra, a quo supparus: nisi id, quod item dicunt Osce, Varr. L. L. 5, § 131 Müll.:(β).supparus vestimentum puellare lineum, quod et subucula, id est camisia, dicitur: Afranius: puella non sum, supparo si induta sum,
Fest. p. 311 ib.; cf. Non. 540, 14:quid istae, quae vesti quotannis nomina inveniunt nova... Indusiatam, patagiatam... Supparum aut subminiam,
Plaut. Ep. 2, 2, 48:suppura angusta,
Luc. 2, 364. —A linen garment worn by men: hic indutus supparum, Varr. ap. Non. 540, 15; cf. Non. 540, 8.—II.= sipharos, a small sail on the foremast, a topsail:supparum appellant dolonem, velum minus in navi, ut acation majus,
Fest. p. 340 Müll.:pandens Suppara velorum,
Luc. 5, 428; Stat. S. 3, 2, 27; Sen. Ep. 77, 1; id. Herc. Oet. 698; id. Med. 327 al. —Collat. form sippărum or sippărus, Sen. Ep. 77, 1 Haase. -
102 subnecto
sub-necto, nexui, xum, ĕre, v. a., to bind or tie under, bind on beneath ( poet. and in post-Aug. prose; syn. subligo).I. II. -
103 supparum
suppărum ( sĭpărium, sĭpărum, sĭphărum), i, n., and suppărus ( sĭphărus) i, m. [Oscan; orig., perh., linen stuff in gen.; hence],I.A linen garment worn by women: indutui alterum, quod subtus, a quo subucula: alterum quod supra, a quo supparus: nisi id, quod item dicunt Osce, Varr. L. L. 5, § 131 Müll.:(β).supparus vestimentum puellare lineum, quod et subucula, id est camisia, dicitur: Afranius: puella non sum, supparo si induta sum,
Fest. p. 311 ib.; cf. Non. 540, 14:quid istae, quae vesti quotannis nomina inveniunt nova... Indusiatam, patagiatam... Supparum aut subminiam,
Plaut. Ep. 2, 2, 48:suppura angusta,
Luc. 2, 364. —A linen garment worn by men: hic indutus supparum, Varr. ap. Non. 540, 15; cf. Non. 540, 8.—II.= sipharos, a small sail on the foremast, a topsail:supparum appellant dolonem, velum minus in navi, ut acation majus,
Fest. p. 340 Müll.:pandens Suppara velorum,
Luc. 5, 428; Stat. S. 3, 2, 27; Sen. Ep. 77, 1; id. Herc. Oet. 698; id. Med. 327 al. —Collat. form sippărum or sippărus, Sen. Ep. 77, 1 Haase. -
104 supparus
suppărum ( sĭpărium, sĭpărum, sĭphărum), i, n., and suppărus ( sĭphărus) i, m. [Oscan; orig., perh., linen stuff in gen.; hence],I.A linen garment worn by women: indutui alterum, quod subtus, a quo subucula: alterum quod supra, a quo supparus: nisi id, quod item dicunt Osce, Varr. L. L. 5, § 131 Müll.:(β).supparus vestimentum puellare lineum, quod et subucula, id est camisia, dicitur: Afranius: puella non sum, supparo si induta sum,
Fest. p. 311 ib.; cf. Non. 540, 14:quid istae, quae vesti quotannis nomina inveniunt nova... Indusiatam, patagiatam... Supparum aut subminiam,
Plaut. Ep. 2, 2, 48:suppura angusta,
Luc. 2, 364. —A linen garment worn by men: hic indutus supparum, Varr. ap. Non. 540, 15; cf. Non. 540, 8.—II.= sipharos, a small sail on the foremast, a topsail:supparum appellant dolonem, velum minus in navi, ut acation majus,
Fest. p. 340 Müll.:pandens Suppara velorum,
Luc. 5, 428; Stat. S. 3, 2, 27; Sen. Ep. 77, 1; id. Herc. Oet. 698; id. Med. 327 al. —Collat. form sippărum or sippărus, Sen. Ep. 77, 1 Haase. -
105 velamentum
I.LitA.Infantis, Cels. 7, 29 fin.:* B. C.estque id aliquanto melius velamentum cerebro quam caro,
id. 8, 4; cf. id. 7, 18.—Velamenta, olive-branches wound about with woollen fillets, or rods wound about in like manner, which suppliants bore before them:II.velamenta manu praetendens supplice,
Ov. M. 11, 279:ramos oleae ac velamenta alia supplicum porrigentes orare, ut reciperent sese,
Liv. 24, 30, 14 Weissenb. ad loc.; 25, 25, 6; 30, 36, 5; 36, 20, 1; cf. id. 29, 16, 6. velamenta et infulas praeferentes, Tac. H. 1, 66; v. velo, I. fin. —Trop., a cover, concealment, screen:quaerentes libidinibus suis patrocinium aliquid seu velamentum,
Sen. Vit. Beat. 12, 4:pudoris,
Lampr. Elag. 11:ami citiae,
pretence, Amm. 19, 11, 4. -
106 velaris
vēlāris, e, adj. [velum], of or belonging to a veil or curtain:anuli,
curtainrings, Plin. 13, 9, 18, § 62. -
107 velifer
vēlĭfer, fĕra, fĕrum, adj. [velum-fero], sail-bearing:carina,
Prop. 3, 9 (4, 8), 35; Ov. M. 15, 719; Luc. 1, 495:malus,
Val. Fl. 1, 126:venti,
Sen. Thyest. 129. -
108 velificor
vēlĭfĭcor, ātus ( inf. parag. velificarier, Afr. Com. 267), 1, v. dep. n. [velum-facio], to make sail, spread sail, sail.I.Lit. (rare;II.not in Cic.): (ratis) Caerula ad infernos velificata lacus,
Prop. 2, 28 (3, 25), 40:velificantes triumphantium in modum,
Flor. 3, 7, 3; Mel. 3, 7, 2.—Trop., with dat., to make sail for, i. e. to exert one's self to effect, procure, or gain a thing (class.):honori suo velificari,
Cic. Agr. 1, 9, 27: ne aut velificatus alicui dicaris, aut, etc., Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 2:favori civium,
Flor. 1, 9, 5. -
109 velivolans
vēlĭvŏlans, antis, adj. [velum-volo], sail-flying, flying with sails, a poet. epithet of a ship: naves, Poët. ap. Cic. Div. 1, 31, 67; cf. velivolus. -
110 velo
vēlo, āvi, ātum, 1, v. a. [velum], to cover, cover up, wrap up, wrap, envelop, veil, etc. (class.; syn.: contego, induo).I.Lit.:B.capite velato,
Cic. N. D. 2, 3, 10; Quint. 2, 13, 13; 6, 1, 48:caput velatum filo,
Liv. 1, 32, 6; cf.:capita ante aras Phrygio amictu,
Verg. A. 3, 545:varices,
Quint. 11, 3, 143:partes tegendas,
Ov. M. 13, 479:velanda corporis,
Plin. Ep. 6, 24, 3: antennas, covered with or supporting the sails, Verg. A. 3, 549.—Of clothing:velatus togā,
enveloped, clothed, Liv. 3, 26, 10:purpurea veste,
Ov. M. 2, 23:tunicā,
id. F. 3, 645:stolā,
Hor. S. 1, 2, 71; Tib. 1, 5, 25 (3, 4, 55):amiculis,
Curt. 3, 3, 10:umeros chlamyde,
Spart. Sev. 19.—Of other objects:maternā tempora myrto,
Verg. A. 5, 72:tempora purpureis tiaris,
to wrap round, bind round, Ov. M. 11, 181:tempora vittis,
id. P. 3, 2, 75:coronā,
id. ib. 4, 14, 55; cf.in a Greek construction: Amphicus albenti velatus tempora vittā,
id. M. 5, 110:cornua lauro,
id. ib. 15, 592:frondibus hastam,
id. ib. 3, 667:serta molas,
id. F. 6, 312:Palatia sertis,
id. Tr. 4, 2, 3:delubra deūm fronde,
Verg. A. 2, 249: velatis manibus orant, ignoscamus peccatum suum, i. e. holding the velamenta (v. h. v. I. C.), Plaut. Am. 1, 1, 101; cf.:velati ramis oleae,
Verg. A. 11, 101. —Milit. t. t.; P. a. as subst.: vēlāti, ōrum, m., soldiers who wore only a cloak; only in the phrase accensi velati, a kind of supernumerary troops who followed the army to fill the places of any who might fall, Cic. Rep. 2, 22, 40; and in late Lat. inscrr. freq. sing.:II.ACCENSVS VELATVS, one such soldier,
Inscr. Orell. 111; 1368; 2153; 2182; v. accenseo, P. a. B.—Trop., to hide, conceal (post-Aug.; several times in Tac.;otherwise rare): odium fallacibus blanditiis,
Tac. A. 14, 56:externa falsis armis,
id. H. 4, 32; cf. id. A. 12, 61:primas adulescentis cupidines,
id. ib. 13, 13:culpam invidiā,
id. ib. 6, 29: scelere velandum est scelus, Sen. Hippol. 721:nihil (with omittere),
Plin. Pan. 56, 1.—Hence, * vēlātō, adv., through a veil, darkly, obscurely:deum discere,
Tert. adv. Marc. 4, 29. -
111 vexillum
I.In gen., Caes. B. G. 6, 36; Cic. Phil. 2, 40, 102; 5, 11, 29; id. Att. 10, 15, 2; id. Agr. 2, 32, 86; Tac. A. 1, 20 al.—II.In partic., a red flag placed on the general's tent, as a signal for marching or for battle: vexillum proponere, to raise or display, Caes. B. G. 2, 20:B.vexillo signum dare,
id. B. C. 3, 89 fin. —Transf., the troops belonging to a vexillum, a company, troop, Liv. 8, 8; Tac. H. 1, 70; Stat. Th. 12, 782.—III.Trop.:Fortunae,
Stat. S. 4, 2, 43.
См. также в других словарях:
velum — velum … Dictionnaire des rimes
vélum — vélum … Dictionnaire des rimes
vélum — ou velum [ velɔm ] n. m. • 1872; lat. velum « voile » ♦ Grande pièce d étoffe servant à tamiser la lumière ou à couvrir un espace sans toiture. « Le velum de toile, tendu sous les vitres du plafond, tamisait le soleil » (Zola). Des vélums. ●… … Encyclopédie Universelle
velum — vélum ou velum [ velɔm ] n. m. • 1872; lat. velum « voile » ♦ Grande pièce d étoffe servant à tamiser la lumière ou à couvrir un espace sans toiture. « Le velum de toile, tendu sous les vitres du plafond, tamisait le soleil » (Zola). Des vélums.… … Encyclopédie Universelle
velum — VÉLUM s.n. 1. Pânză mare care acoperă un circ, o barcă. v. velarium. 2. (zool.) Formaţie sau structură membranoasă asemănătoare unui văl, prezentă la meduze, unele larve etc., în apropierea cavităţii bucale. [< lat. velum]. Trimis de… … Dicționar Român
velum — vȅlum m DEFINICIJA anat. 1. stražnje, meko nepce 2. meteor. pridruženi oblak: to je sloj niskog ili srednjeg slojastog oblaka u obliku prostranog vela kad ga probiju oblaci vertikalnog razvoja 3. crkv. pokrivač preko ramena što ga nosi svećenik… … Hrvatski jezični portal
velum — 1771, from L. velum “a sail, awning, curtain, covering” (see VEIL (Cf. veil)) … Etymology dictionary
Velum — Ve lum, n.; pl. {Vela}. [L., an awning, a veil. See {Veil}.] [1913 Webster] 1. (Anat.) Curtain or covering; applied to various membranous partitions, especially to the soft palate. See under {Palate}. [1913 Webster] 2. (Bot.) (a) See {Veil}, n.,… … The Collaborative International Dictionary of English
Velum — (lat.), 1) Schleier, s.d.; 2) so v.w. Schleier der Pilze; 3) V. palatīnum, Gaumenvorhang, s.u. Gaumen … Pierer's Universal-Lexikon
Velum [1] — Velum (lat., »Segel«), das Wimpersegel der Schnecken (s. d., S. 916); auch der muskulöse Randsaum der Hydromedusen (s. d.); V. palatīnum, das Gaumensegel (s. Gaumen) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Velum [2] — Velum (lat., »Schleier«), in der katholischen Kirche ein quadratisches verziertes Seidentuch zur Verhüllung des Kelches bis zum Offertorium und nach der Kommunion bei der Messe; auch ein längerer, halbmeterbreiter verzierter Streifen aus weißer… … Meyers Großes Konversations-Lexikon