Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

velum

  • 101 sipparus

    suppărum ( sĭpărium, sĭpărum, sĭphărum), i, n., and suppărus ( sĭphărus) i, m. [Oscan; orig., perh., linen stuff in gen.; hence],
    I.
    A linen garment worn by women: indutui alterum, quod subtus, a quo subucula: alterum quod supra, a quo supparus: nisi id, quod item dicunt Osce, Varr. L. L. 5, § 131 Müll.:

    supparus vestimentum puellare lineum, quod et subucula, id est camisia, dicitur: Afranius: puella non sum, supparo si induta sum,

    Fest. p. 311 ib.; cf. Non. 540, 14:

    quid istae, quae vesti quotannis nomina inveniunt nova... Indusiatam, patagiatam... Supparum aut subminiam,

    Plaut. Ep. 2, 2, 48:

    suppura angusta,

    Luc. 2, 364. —
    (β).
    A linen garment worn by men: hic indutus supparum, Varr. ap. Non. 540, 15; cf. Non. 540, 8.—
    II.
    = sipharos, a small sail on the foremast, a topsail:

    supparum appellant dolonem, velum minus in navi, ut acation majus,

    Fest. p. 340 Müll.:

    pandens Suppara velorum,

    Luc. 5, 428; Stat. S. 3, 2, 27; Sen. Ep. 77, 1; id. Herc. Oet. 698; id. Med. 327 al. —Collat. form sippărum or sippărus, Sen. Ep. 77, 1 Haase.

    Lewis & Short latin dictionary > sipparus

  • 102 subnecto

    sub-necto, nexui, xum, ĕre, v. a., to bind or tie under, bind on beneath ( poet. and in post-Aug. prose; syn. subligo).
    I.
    Lit.:

    antennis velum,

    Ov. M. 11, 483:

    cingula mammae,

    Verg. A. 1, 492:

    tenui de vimine circlos Cervici,

    id. G. 3, 167:

    subnectit fibula vestem,

    id. A. 4, 139:

    fragmentum clavi collo,

    Plin. 28, 4, 11, § 46:

    specieque comam subnexus utrāque,

    wreathed, garlanded, Stat. S. 5, 3, 113 et saep.—
    II.
    Trop., to add, subjoin in speaking:

    ut inventioni judicium subnecterent,

    Quint. 3, 3, 5 Spald.:

    deinde proxima subnectens,

    id. 7, 10, 7:

    subnectit et hanc fabulam,

    Just. 43, 4, 4; so,

    dedecus,

    Val. Max. 2, 6, 15:

    callide subnectit, confictas a se epistulas esse,

    Just. 14, 1, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > subnecto

  • 103 supparum

    suppărum ( sĭpărium, sĭpărum, sĭphărum), i, n., and suppărus ( sĭphărus) i, m. [Oscan; orig., perh., linen stuff in gen.; hence],
    I.
    A linen garment worn by women: indutui alterum, quod subtus, a quo subucula: alterum quod supra, a quo supparus: nisi id, quod item dicunt Osce, Varr. L. L. 5, § 131 Müll.:

    supparus vestimentum puellare lineum, quod et subucula, id est camisia, dicitur: Afranius: puella non sum, supparo si induta sum,

    Fest. p. 311 ib.; cf. Non. 540, 14:

    quid istae, quae vesti quotannis nomina inveniunt nova... Indusiatam, patagiatam... Supparum aut subminiam,

    Plaut. Ep. 2, 2, 48:

    suppura angusta,

    Luc. 2, 364. —
    (β).
    A linen garment worn by men: hic indutus supparum, Varr. ap. Non. 540, 15; cf. Non. 540, 8.—
    II.
    = sipharos, a small sail on the foremast, a topsail:

    supparum appellant dolonem, velum minus in navi, ut acation majus,

    Fest. p. 340 Müll.:

    pandens Suppara velorum,

    Luc. 5, 428; Stat. S. 3, 2, 27; Sen. Ep. 77, 1; id. Herc. Oet. 698; id. Med. 327 al. —Collat. form sippărum or sippărus, Sen. Ep. 77, 1 Haase.

    Lewis & Short latin dictionary > supparum

  • 104 supparus

    suppărum ( sĭpărium, sĭpărum, sĭphărum), i, n., and suppărus ( sĭphărus) i, m. [Oscan; orig., perh., linen stuff in gen.; hence],
    I.
    A linen garment worn by women: indutui alterum, quod subtus, a quo subucula: alterum quod supra, a quo supparus: nisi id, quod item dicunt Osce, Varr. L. L. 5, § 131 Müll.:

    supparus vestimentum puellare lineum, quod et subucula, id est camisia, dicitur: Afranius: puella non sum, supparo si induta sum,

    Fest. p. 311 ib.; cf. Non. 540, 14:

    quid istae, quae vesti quotannis nomina inveniunt nova... Indusiatam, patagiatam... Supparum aut subminiam,

    Plaut. Ep. 2, 2, 48:

    suppura angusta,

    Luc. 2, 364. —
    (β).
    A linen garment worn by men: hic indutus supparum, Varr. ap. Non. 540, 15; cf. Non. 540, 8.—
    II.
    = sipharos, a small sail on the foremast, a topsail:

    supparum appellant dolonem, velum minus in navi, ut acation majus,

    Fest. p. 340 Müll.:

    pandens Suppara velorum,

    Luc. 5, 428; Stat. S. 3, 2, 27; Sen. Ep. 77, 1; id. Herc. Oet. 698; id. Med. 327 al. —Collat. form sippărum or sippărus, Sen. Ep. 77, 1 Haase.

    Lewis & Short latin dictionary > supparus

  • 105 velamentum

    vēlāmentum, i, n. [id.], a cover, covering.
    I.
    Lit
    A.
    Infantis, Cels. 7, 29 fin.:

    estque id aliquanto melius velamentum cerebro quam caro,

    id. 8, 4; cf. id. 7, 18.—
    * B.
    A veil, curtain, = velum, Sen. Cons. ad Marc. 15, 2.—
    C.
    Velamenta, olive-branches wound about with woollen fillets, or rods wound about in like manner, which suppliants bore before them:

    velamenta manu praetendens supplice,

    Ov. M. 11, 279:

    ramos oleae ac velamenta alia supplicum porrigentes orare, ut reciperent sese,

    Liv. 24, 30, 14 Weissenb. ad loc.; 25, 25, 6; 30, 36, 5; 36, 20, 1; cf. id. 29, 16, 6. velamenta et infulas praeferentes, Tac. H. 1, 66; v. velo, I. fin.
    II.
    Trop., a cover, concealment, screen:

    quaerentes libidinibus suis patrocinium aliquid seu velamentum,

    Sen. Vit. Beat. 12, 4:

    pudoris,

    Lampr. Elag. 11:

    ami citiae,

    pretence, Amm. 19, 11, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > velamentum

  • 106 velaris

    vēlāris, e, adj. [velum], of or belonging to a veil or curtain:

    anuli,

    curtainrings, Plin. 13, 9, 18, § 62.

    Lewis & Short latin dictionary > velaris

  • 107 velifer

    vēlĭfer, fĕra, fĕrum, adj. [velum-fero], sail-bearing:

    carina,

    Prop. 3, 9 (4, 8), 35; Ov. M. 15, 719; Luc. 1, 495:

    malus,

    Val. Fl. 1, 126:

    venti,

    Sen. Thyest. 129.

    Lewis & Short latin dictionary > velifer

  • 108 velificor

    vēlĭfĭcor, ātus ( inf. parag. velificarier, Afr. Com. 267), 1, v. dep. n. [velum-facio], to make sail, spread sail, sail.
    I.
    Lit. (rare;

    not in Cic.): (ratis) Caerula ad infernos velificata lacus,

    Prop. 2, 28 (3, 25), 40:

    velificantes triumphantium in modum,

    Flor. 3, 7, 3; Mel. 3, 7, 2.—
    II.
    Trop., with dat., to make sail for, i. e. to exert one's self to effect, procure, or gain a thing (class.):

    honori suo velificari,

    Cic. Agr. 1, 9, 27: ne aut velificatus alicui dicaris, aut, etc., Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 2:

    favori civium,

    Flor. 1, 9, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > velificor

  • 109 velivolans

    vēlĭvŏlans, antis, adj. [velum-volo], sail-flying, flying with sails, a poet. epithet of a ship: naves, Poët. ap. Cic. Div. 1, 31, 67; cf. velivolus.

    Lewis & Short latin dictionary > velivolans

  • 110 velo

    vēlo, āvi, ātum, 1, v. a. [velum], to cover, cover up, wrap up, wrap, envelop, veil, etc. (class.; syn.: contego, induo).
    I.
    Lit.:

    capite velato,

    Cic. N. D. 2, 3, 10; Quint. 2, 13, 13; 6, 1, 48:

    caput velatum filo,

    Liv. 1, 32, 6; cf.:

    capita ante aras Phrygio amictu,

    Verg. A. 3, 545:

    varices,

    Quint. 11, 3, 143:

    partes tegendas,

    Ov. M. 13, 479:

    velanda corporis,

    Plin. Ep. 6, 24, 3: antennas, covered with or supporting the sails, Verg. A. 3, 549.—Of clothing:

    velatus togā,

    enveloped, clothed, Liv. 3, 26, 10:

    purpurea veste,

    Ov. M. 2, 23:

    tunicā,

    id. F. 3, 645:

    stolā,

    Hor. S. 1, 2, 71; Tib. 1, 5, 25 (3, 4, 55):

    amiculis,

    Curt. 3, 3, 10:

    umeros chlamyde,

    Spart. Sev. 19.—Of other objects:

    maternā tempora myrto,

    Verg. A. 5, 72:

    tempora purpureis tiaris,

    to wrap round, bind round, Ov. M. 11, 181:

    tempora vittis,

    id. P. 3, 2, 75:

    coronā,

    id. ib. 4, 14, 55; cf.

    in a Greek construction: Amphicus albenti velatus tempora vittā,

    id. M. 5, 110:

    cornua lauro,

    id. ib. 15, 592:

    frondibus hastam,

    id. ib. 3, 667:

    serta molas,

    id. F. 6, 312:

    Palatia sertis,

    id. Tr. 4, 2, 3:

    delubra deūm fronde,

    Verg. A. 2, 249: velatis manibus orant, ignoscamus peccatum suum, i. e. holding the velamenta (v. h. v. I. C.), Plaut. Am. 1, 1, 101; cf.:

    velati ramis oleae,

    Verg. A. 11, 101. —
    B.
    Milit. t. t.; P. a. as subst.: vēlāti, ōrum, m., soldiers who wore only a cloak; only in the phrase accensi velati, a kind of supernumerary troops who followed the army to fill the places of any who might fall, Cic. Rep. 2, 22, 40; and in late Lat. inscrr. freq. sing.:

    ACCENSVS VELATVS, one such soldier,

    Inscr. Orell. 111; 1368; 2153; 2182; v. accenseo, P. a. B.—
    II.
    Trop., to hide, conceal (post-Aug.; several times in Tac.;

    otherwise rare): odium fallacibus blanditiis,

    Tac. A. 14, 56:

    externa falsis armis,

    id. H. 4, 32; cf. id. A. 12, 61:

    primas adulescentis cupidines,

    id. ib. 13, 13:

    culpam invidiā,

    id. ib. 6, 29: scelere velandum est scelus, Sen. Hippol. 721:

    nihil (with omittere),

    Plin. Pan. 56, 1.—Hence, * vēlātō, adv., through a veil, darkly, obscurely:

    deum discere,

    Tert. adv. Marc. 4, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > velo

  • 111 vexillum

    vexillum, i, n. [dim. of vēlum], a military ensign, standard, banner, flag.
    I.
    In gen., Caes. B. G. 6, 36; Cic. Phil. 2, 40, 102; 5, 11, 29; id. Att. 10, 15, 2; id. Agr. 2, 32, 86; Tac. A. 1, 20 al.—
    II.
    In partic., a red flag placed on the general's tent, as a signal for marching or for battle: vexillum proponere, to raise or display, Caes. B. G. 2, 20:

    vexillo signum dare,

    id. B. C. 3, 89 fin.
    B.
    Transf., the troops belonging to a vexillum, a company, troop, Liv. 8, 8; Tac. H. 1, 70; Stat. Th. 12, 782.—
    III.
    Trop.:

    Fortunae,

    Stat. S. 4, 2, 43.

    Lewis & Short latin dictionary > vexillum

См. также в других словарях:

  • velum — velum …   Dictionnaire des rimes

  • vélum — vélum …   Dictionnaire des rimes

  • vélum — ou velum [ velɔm ] n. m. • 1872; lat. velum « voile » ♦ Grande pièce d étoffe servant à tamiser la lumière ou à couvrir un espace sans toiture. « Le velum de toile, tendu sous les vitres du plafond, tamisait le soleil » (Zola). Des vélums. ●… …   Encyclopédie Universelle

  • velum — vélum ou velum [ velɔm ] n. m. • 1872; lat. velum « voile » ♦ Grande pièce d étoffe servant à tamiser la lumière ou à couvrir un espace sans toiture. « Le velum de toile, tendu sous les vitres du plafond, tamisait le soleil » (Zola). Des vélums.… …   Encyclopédie Universelle

  • velum — VÉLUM s.n. 1. Pânză mare care acoperă un circ, o barcă. v. velarium. 2. (zool.) Formaţie sau structură membranoasă asemănătoare unui văl, prezentă la meduze, unele larve etc., în apropierea cavităţii bucale. [< lat. velum]. Trimis de… …   Dicționar Român

  • velum — vȅlum m DEFINICIJA anat. 1. stražnje, meko nepce 2. meteor. pridruženi oblak: to je sloj niskog ili srednjeg slojastog oblaka u obliku prostranog vela kad ga probiju oblaci vertikalnog razvoja 3. crkv. pokrivač preko ramena što ga nosi svećenik… …   Hrvatski jezični portal

  • velum — 1771, from L. velum “a sail, awning, curtain, covering” (see VEIL (Cf. veil)) …   Etymology dictionary

  • Velum — Ve lum, n.; pl. {Vela}. [L., an awning, a veil. See {Veil}.] [1913 Webster] 1. (Anat.) Curtain or covering; applied to various membranous partitions, especially to the soft palate. See under {Palate}. [1913 Webster] 2. (Bot.) (a) See {Veil}, n.,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Velum — (lat.), 1) Schleier, s.d.; 2) so v.w. Schleier der Pilze; 3) V. palatīnum, Gaumenvorhang, s.u. Gaumen …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Velum [1] — Velum (lat., »Segel«), das Wimpersegel der Schnecken (s. d., S. 916); auch der muskulöse Randsaum der Hydromedusen (s. d.); V. palatīnum, das Gaumensegel (s. Gaumen) …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Velum [2] — Velum (lat., »Schleier«), in der katholischen Kirche ein quadratisches verziertes Seidentuch zur Verhüllung des Kelches bis zum Offertorium und nach der Kommunion bei der Messe; auch ein längerer, halbmeterbreiter verzierter Streifen aus weißer… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»