Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

suppărus

  • 1 supparus

    suppărus, i, m. c. supparum.
    * * *
    suppărus, i, m. c. supparum.
    * * *
        Supparus, m. g. vel Supparum, suppari, pen. cor. Plautus. Une ancienne sorte d'habillement de femme, qui estoit estroict et de lin, comme pourroit estre un roquet.

    Dictionarium latinogallicum > supparus

  • 2 supparus

    suppărum ( sĭpărium, sĭpărum, sĭphărum), i, n., and suppărus ( sĭphărus) i, m. [Oscan; orig., perh., linen stuff in gen.; hence],
    I.
    A linen garment worn by women: indutui alterum, quod subtus, a quo subucula: alterum quod supra, a quo supparus: nisi id, quod item dicunt Osce, Varr. L. L. 5, § 131 Müll.:

    supparus vestimentum puellare lineum, quod et subucula, id est camisia, dicitur: Afranius: puella non sum, supparo si induta sum,

    Fest. p. 311 ib.; cf. Non. 540, 14:

    quid istae, quae vesti quotannis nomina inveniunt nova... Indusiatam, patagiatam... Supparum aut subminiam,

    Plaut. Ep. 2, 2, 48:

    suppura angusta,

    Luc. 2, 364. —
    (β).
    A linen garment worn by men: hic indutus supparum, Varr. ap. Non. 540, 15; cf. Non. 540, 8.—
    II.
    = sipharos, a small sail on the foremast, a topsail:

    supparum appellant dolonem, velum minus in navi, ut acation majus,

    Fest. p. 340 Müll.:

    pandens Suppara velorum,

    Luc. 5, 428; Stat. S. 3, 2, 27; Sen. Ep. 77, 1; id. Herc. Oet. 698; id. Med. 327 al. —Collat. form sippărum or sippărus, Sen. Ep. 77, 1 Haase.

    Lewis & Short latin dictionary > supparus

  • 3 supparum

    supparum (sīparum u. sīpharum), ī, n. u. supparus (sīpharus), ī, m. (σίφαρος), I) das Toppsegel, Bramsegel, Form sipharum od. sipharus, Fronto ep. ad Anton, 1, 2. p. 97, 10 N.: Form siparum, Sen. ep. 77, 1. Sen. Med. 328 u. Herc. Oct. 699 Leo. Stat. silv. 3, 2, 27 Baehr. Isid. orig. 19, 3, 4 Arev. (Otto supparum): Form supparum, Lucan. 5, 429. – II) übtr.: A) ein an einem Querbalken, der in Kreuzform an einem aufrechten Balken befestigt ist, ausgespanntes Banner, siphara illa vexillorum, Tert. apol. 16 Oehler. Vgl. Fest. 310 (a), 19 (wo supparos) u. 340 (a), 20 (wo supparum). – B) ein Überwurf von Leinen mit kurzen, ziemlich engen Ärmeln, die den Oberarm bis zum Ellenbogen bedeckten, von Frauen über der subucula getragen, Form supparus, Varro LL. 5, 131. Fest. 310 (a), 10: Form supparus u. supparum (erklärt durch περιώμιον), Prisc. 5, 42. Fest. 310 (a), 15: Akk. supparum, Nov. com. 70. Plaut. Epid. 232 G. Tert. de pall. 4: Plur. suppara, Lucan. 2, 364. – als rosiges Gewand der Morgenröte dem Serapis beigelegt, aurorat ostrinum hic indutus supparum, Varro sat. Men. 121. Vgl. Roeper M. Terentii Varronis Eumenidum reliquiae (Danzig 1861). p. 12–16. Genthe Schol. vet. in Lucan. p. 17.

    lateinisch-deutsches > supparum

  • 4 supparum

    supparum (sīparum u. sīpharum), ī, n. u. supparus (sīpharus), ī, m. (σίφαρος), I) das Toppsegel, Bramsegel, Form sipharum od. sipharus, Fronto ep. ad Anton, 1, 2. p. 97, 10 N.: Form siparum, Sen. ep. 77, 1. Sen. Med. 328 u. Herc. Oct. 699 Leo. Stat. silv. 3, 2, 27 Baehr. Isid. orig. 19, 3, 4 Arev. (Otto supparum): Form supparum, Lucan. 5, 429. – II) übtr.: A) ein an einem Querbalken, der in Kreuzform an einem aufrechten Balken befestigt ist, ausgespanntes Banner, siphara illa vexillorum, Tert. apol. 16 Oehler. Vgl. Fest. 310 (a), 19 (wo supparos) u. 340 (a), 20 (wo supparum). – B) ein Überwurf von Leinen mit kurzen, ziemlich engen Ärmeln, die den Oberarm bis zum Ellenbogen bedeckten, von Frauen über der subucula getragen, Form supparus, Varro LL. 5, 131. Fest. 310 (a), 10: Form supparus u. supparum (erklärt durch περιώμιον), Prisc. 5, 42. Fest. 310 (a), 15: Akk. supparum, Nov. com. 70. Plaut. Epid. 232 G. Tert. de pall. 4: Plur. suppara, Lucan. 2, 364. – als rosiges Gewand der Morgenröte dem Serapis beigelegt, aurorat ostrinum hic indutus supparum, Varro sat. Men. 121. Vgl. Roeper M. Terentii Varronis Eumenidum reliquiae (Danzig 1861). p. 12–16. Genthe Schol. vet. in Lucan. p. 17.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > supparum

  • 5 sipharum

    suppărum ( sĭpărium, sĭpărum, sĭphărum), i, n., and suppărus ( sĭphărus) i, m. [Oscan; orig., perh., linen stuff in gen.; hence],
    I.
    A linen garment worn by women: indutui alterum, quod subtus, a quo subucula: alterum quod supra, a quo supparus: nisi id, quod item dicunt Osce, Varr. L. L. 5, § 131 Müll.:

    supparus vestimentum puellare lineum, quod et subucula, id est camisia, dicitur: Afranius: puella non sum, supparo si induta sum,

    Fest. p. 311 ib.; cf. Non. 540, 14:

    quid istae, quae vesti quotannis nomina inveniunt nova... Indusiatam, patagiatam... Supparum aut subminiam,

    Plaut. Ep. 2, 2, 48:

    suppura angusta,

    Luc. 2, 364. —
    (β).
    A linen garment worn by men: hic indutus supparum, Varr. ap. Non. 540, 15; cf. Non. 540, 8.—
    II.
    = sipharos, a small sail on the foremast, a topsail:

    supparum appellant dolonem, velum minus in navi, ut acation majus,

    Fest. p. 340 Müll.:

    pandens Suppara velorum,

    Luc. 5, 428; Stat. S. 3, 2, 27; Sen. Ep. 77, 1; id. Herc. Oet. 698; id. Med. 327 al. —Collat. form sippărum or sippărus, Sen. Ep. 77, 1 Haase.

    Lewis & Short latin dictionary > sipharum

  • 6 sipharus

    suppărum ( sĭpărium, sĭpărum, sĭphărum), i, n., and suppărus ( sĭphărus) i, m. [Oscan; orig., perh., linen stuff in gen.; hence],
    I.
    A linen garment worn by women: indutui alterum, quod subtus, a quo subucula: alterum quod supra, a quo supparus: nisi id, quod item dicunt Osce, Varr. L. L. 5, § 131 Müll.:

    supparus vestimentum puellare lineum, quod et subucula, id est camisia, dicitur: Afranius: puella non sum, supparo si induta sum,

    Fest. p. 311 ib.; cf. Non. 540, 14:

    quid istae, quae vesti quotannis nomina inveniunt nova... Indusiatam, patagiatam... Supparum aut subminiam,

    Plaut. Ep. 2, 2, 48:

    suppura angusta,

    Luc. 2, 364. —
    (β).
    A linen garment worn by men: hic indutus supparum, Varr. ap. Non. 540, 15; cf. Non. 540, 8.—
    II.
    = sipharos, a small sail on the foremast, a topsail:

    supparum appellant dolonem, velum minus in navi, ut acation majus,

    Fest. p. 340 Müll.:

    pandens Suppara velorum,

    Luc. 5, 428; Stat. S. 3, 2, 27; Sen. Ep. 77, 1; id. Herc. Oet. 698; id. Med. 327 al. —Collat. form sippărum or sippărus, Sen. Ep. 77, 1 Haase.

    Lewis & Short latin dictionary > sipharus

  • 7 sipparum

    suppărum ( sĭpărium, sĭpărum, sĭphărum), i, n., and suppărus ( sĭphărus) i, m. [Oscan; orig., perh., linen stuff in gen.; hence],
    I.
    A linen garment worn by women: indutui alterum, quod subtus, a quo subucula: alterum quod supra, a quo supparus: nisi id, quod item dicunt Osce, Varr. L. L. 5, § 131 Müll.:

    supparus vestimentum puellare lineum, quod et subucula, id est camisia, dicitur: Afranius: puella non sum, supparo si induta sum,

    Fest. p. 311 ib.; cf. Non. 540, 14:

    quid istae, quae vesti quotannis nomina inveniunt nova... Indusiatam, patagiatam... Supparum aut subminiam,

    Plaut. Ep. 2, 2, 48:

    suppura angusta,

    Luc. 2, 364. —
    (β).
    A linen garment worn by men: hic indutus supparum, Varr. ap. Non. 540, 15; cf. Non. 540, 8.—
    II.
    = sipharos, a small sail on the foremast, a topsail:

    supparum appellant dolonem, velum minus in navi, ut acation majus,

    Fest. p. 340 Müll.:

    pandens Suppara velorum,

    Luc. 5, 428; Stat. S. 3, 2, 27; Sen. Ep. 77, 1; id. Herc. Oet. 698; id. Med. 327 al. —Collat. form sippărum or sippărus, Sen. Ep. 77, 1 Haase.

    Lewis & Short latin dictionary > sipparum

  • 8 sipparus

    suppărum ( sĭpărium, sĭpărum, sĭphărum), i, n., and suppărus ( sĭphărus) i, m. [Oscan; orig., perh., linen stuff in gen.; hence],
    I.
    A linen garment worn by women: indutui alterum, quod subtus, a quo subucula: alterum quod supra, a quo supparus: nisi id, quod item dicunt Osce, Varr. L. L. 5, § 131 Müll.:

    supparus vestimentum puellare lineum, quod et subucula, id est camisia, dicitur: Afranius: puella non sum, supparo si induta sum,

    Fest. p. 311 ib.; cf. Non. 540, 14:

    quid istae, quae vesti quotannis nomina inveniunt nova... Indusiatam, patagiatam... Supparum aut subminiam,

    Plaut. Ep. 2, 2, 48:

    suppura angusta,

    Luc. 2, 364. —
    (β).
    A linen garment worn by men: hic indutus supparum, Varr. ap. Non. 540, 15; cf. Non. 540, 8.—
    II.
    = sipharos, a small sail on the foremast, a topsail:

    supparum appellant dolonem, velum minus in navi, ut acation majus,

    Fest. p. 340 Müll.:

    pandens Suppara velorum,

    Luc. 5, 428; Stat. S. 3, 2, 27; Sen. Ep. 77, 1; id. Herc. Oet. 698; id. Med. 327 al. —Collat. form sippărum or sippărus, Sen. Ep. 77, 1 Haase.

    Lewis & Short latin dictionary > sipparus

  • 9 supparum

    suppărum ( sĭpărium, sĭpărum, sĭphărum), i, n., and suppărus ( sĭphărus) i, m. [Oscan; orig., perh., linen stuff in gen.; hence],
    I.
    A linen garment worn by women: indutui alterum, quod subtus, a quo subucula: alterum quod supra, a quo supparus: nisi id, quod item dicunt Osce, Varr. L. L. 5, § 131 Müll.:

    supparus vestimentum puellare lineum, quod et subucula, id est camisia, dicitur: Afranius: puella non sum, supparo si induta sum,

    Fest. p. 311 ib.; cf. Non. 540, 14:

    quid istae, quae vesti quotannis nomina inveniunt nova... Indusiatam, patagiatam... Supparum aut subminiam,

    Plaut. Ep. 2, 2, 48:

    suppura angusta,

    Luc. 2, 364. —
    (β).
    A linen garment worn by men: hic indutus supparum, Varr. ap. Non. 540, 15; cf. Non. 540, 8.—
    II.
    = sipharos, a small sail on the foremast, a topsail:

    supparum appellant dolonem, velum minus in navi, ut acation majus,

    Fest. p. 340 Müll.:

    pandens Suppara velorum,

    Luc. 5, 428; Stat. S. 3, 2, 27; Sen. Ep. 77, 1; id. Herc. Oet. 698; id. Med. 327 al. —Collat. form sippărum or sippărus, Sen. Ep. 77, 1 Haase.

    Lewis & Short latin dictionary > supparum

  • 10 supparum

    (sipharum), ī n. и supparus, ī m.
    1) верхний парус, род брамселя Lcn
    2) часть женской одежды (с короткими рукавами, надевавшаяся поверх subucula) Pl, Vr, Tert
    3) флаг или вымпел Tert

    Латинско-русский словарь > supparum

  • 11 camisia

    camĭsĭa, ae, f. [Gallic; whence Ital. camicia, Fr. chemise], a linen shirt or night-gown:

    camisias vocari, quod in his dormimus in camis id est stratis nostris,

    Isid. Orig. 19, 22, 29; cf. id. ib. 19, 21, 1; Hier. Ep. Vest. Mul. 64, n. 11; Paul. ex Fest. s. v. supparus, p. 310 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > camisia

См. также в других словарях:

  • СУППАР —    • Suppărus,          называлась верхняя туника (ех terior), в отличие от нижней (subucula) …   Реальный словарь классических древностей

  • surpelis — Surpelis, ou par syncope Surplis, m. acut. Est l habit à manches larges fait de toile blanche, fronsé au collet ouvragé de blanc aux espaulieres et en autres endroicts, que les gens d Eglise vestent sur leurs robbes vaccans aux fonctions… …   Thresor de la langue françoyse

  • Секст Помпей Фест — У этого термина существуют и другие значения, см. Фест. Секст Помпей Фест лат. Sextus Pompeius Festus …   Википедия

  • SIPARIUM — ex separium, Graece τὸ ήμιφάριον, quasi ἥμισυ ἱματίου, dimidium vestimenti, dictum est. Φᾶρος enim Graeci dixêre omne vestimentum, quod inicitur, circumicitur atque etiam insternitur: quomodo pallium apud Latinos sumebatur. Α` Φᾶρος autem Latinum …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SUBPARUS — vide infra Supparus …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SUPPARUM — inter femmei sexus vestimenta, memoratum Plauto Epid. Act. 2. Sc. 2. v. 47. Indisiatam, patagiatam, caltulam aut crocotulam, Supparum aut Subminiam etc. Nonio linteum fuit femorale, usque ad talos pendens, dictum, quod subtus appareat. De eodem… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • σίπαρος — ο, Ν ναυτ. το ελαφρό τετράγωνο πανί που βρίσκεται πάνω από τον φώσωνα, τον παπαφίγγο, κν. κούντρος ή κοντραπαπαφίγγος. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. supparus, i / supparum, i / siparum, i «οθόνη, ιστίο» (< supo / sipo «ρίχνω, απλώνω, σκορπίζω»)] …   Dictionary of Greek

  • roquet — Roquet, m. acut. Tantost signifie un survestement de toile grosse, que les villageois en maint lieu portent sur leurs habits és jours ouvriers, et peut venir de ce mot Grec, {{t=g}}rhakos,{{/t}} qui signifie une robbe deschirée et de nul pris,… …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»