-
1 simulatio
sĭmŭlātĭo, ōnis, f. [simulo, II.], a falsely assumed appearance, a false show, feigning, shamming, pretence, feint, insincerity, deceit, hypocrisy, simulation, etc. (class. and very freq.; cf. imitatio).(α).With gen.:(β).simulatio insaniae,
Cic. Off. 3, 26, 97:stultitiae,
id. Brut. 14, 53:imitatio simulatioque virtutis,
id. Ac. 2, 46, 140; id. Att. 7, 1, 6:omnium rerum,
id. Lael. 25, 92:timoris,
Caes. B. G. 5, 50 fin.; id. B. C. 2, 40:itineris,
id. B. G. 6, 8:deditionis,
id. B. C. 3, 28:vulnerum,
id. ib. 2, 35:rei frumentariae,
id. B. G. 1, 40; cf.: legis agrariae (with nomen), [p. 1705] Cic. Agr. 2, 6, 15: rei publicae, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, 5:Parthici belli,
Caes. B. C. 1, 9.—Esp., abl. adverb., under prelext of, under pretence of, etc.:amicitiae,
Cic. Lael. 8, 26:muliones equitum specie ac simulatione collibus circumvehi jubet,
Caes. B. G. 7, 45; cf.:gladiatores emtos esse Fausti simulatione ad caedem ac tumultum,
as was pretended for Faustus, Cic. Sull. 19, 54:pro sociis contra hostīs exercitum mittere, an hostium simulatione contra socios,
id. Imp. Pomp. 22, 66:provocare arma Romana simulatione numinum ausus est,
under pretence of a divine command, Tac. H. 2, 61. —Similarly:per simulationem, cum simulatione: per simulationem amicitiae me nefarie prodiderunt,
Cic. Red. Quir. 9, 21:cum simulatione timoris agere,
Caes. B. G. 5, 50.—Absol.:II.ex omni vitā simulatio dissimulatioque tollenda est,
Cic. Off. 3, 15, 61:simulatio et inanis ostentatio,
id. ib. 2, 12, 43:in specie fictae simulationis, pietas inesse non potest,
id. N. D. 1, 2, 3:nihil ut opus sit simulatione et fallaciis,
id. de Or. 2, 46, 191; so (with perfidia) Caes. B. G. 4, 13:non mea'st simulatio,
Ter. Heaut. 4, 5, 34; cf.:optima est simulatio contra simulantem,
Quint. 6, 3, 92:nihil simulatio proficit,
Sen. Ep. 79, 18.— Plur.:illa simulationum nescia,
Tac. A. 4, 54:simulationum falsa,
id. ib. 6, 45; 6, 54; Plin. Pan. 72 fin. —Rhet. t. t.: eirôneia est simulatio, Mart. Cap. 5, § 523. -
2 species
spĕcĭes, ēi ( gen. sing. specie or specii, Matius ap. Gell. 9, 14, 15; gen. and dat. plur. were not in use in Cicero's time, but formarum, formis were used instead; cf. Cic. Top. 7, 30.—At a later period were introduced:I.specierum,
Pall. Oct. 14, 15; Cod. Just. 1, 2, 10; Cael. Aur. Tard. 1, 5, § 151; cf. Charis. p. 18 P.; and Diom. p. 281 P.:speciebus,
App. ad Asclep. p. 92, 25; Cod. Just. 11, 9, 1 al.; Dig. 28, 2, 29, § 10), f. [specio].Act., a seeing, sight, look, view (rare; cf.II.aspectus): speciem quo vortimus,
Lucr. 4, 242; so id. 4, 236 (for which, a little before, visus); 5, 707; 5, 724; Vitr. 3, 2 fin.; 5, 9:si tantis intervallis nostra species potest id animadvertere,
id. 9, 4:qui sensus nostros specie primā acerrime commovent,
Cic. de Or. 3, 25, 98:qui doloris speciem ferre non possunt,
id. Tusc. 2, 23, 54.—Pass., prop. that which is seen in a thing, i. e. the outward appearance, outside, exterior; shape, form, figure, mien, etc. (freq. and class.; syn. forma).A.Lit.:2.praeter speciem stultus,
Plaut. Most. 4, 2, 49:quod speciem ac formam similem gerit ejus imago,
Lucr. 4, 52; cf.:quae species formaque pugnae, qui motus hominum non ita expictus est, ut, etc.,
outlines, contours, Cic. Tusc. 5, 39, 114:esse aliquem humanā specie et figurā,
id. Rosc. Am. 22, 63:hominis esse specie deos confitendum est,
id. N. D. 1, 18, 48:edepol specie lepida mulier!
Plaut. Rud. 2, 4, 2; cf.:bellan' videtur specie mulier?
id. Bacch. 4, 7, 40; id. Most. 1, 3, 23; id. Mil. 4, 2, 10; 4, 6, 20:urbis speciem vidi,
id. Pers. 4, 4, 2; so,species praeclara oppidi,
Cic. Rep. 3, 32, 44; id. Verr. 2, 4, 58, § 129:sphaerae (Archimedeae), etc.,
id. Rep. 1, 14, 21:navium,
Caes. B. G. 4, 25; cf.:nova atque inusitata,
id. ib. 2, 31:horribilis,
id. ib. 7, 36:agro bene culto nihil potest esse specie ornatius,
Cic. Sen. 16, 57:horum hominum species est honestissima,
id. Cat. 2, 8, 18:ad speciem magnifico ornatu,
as to outward appearance, id. Verr. 2, 1, 22, § 58:populi,
id. Rep. 3, 33, 45:nec ulla deformior species est civitatis, quam illa, in quā opulentissimi optimi putantur,
id. Rep. 1, 34, 51: speciem honesti habere, the look or semblance of what is right, id. Off. 3, 2, 7:turba majorem quam pro numero speciem ferens,
Curt. 3, 2, 3; cf.:fallaces sunt rerum species, quibus credimus,
Sen. Ben. 4, 34, 1.—Something seen, a spectacle, sight, appearance:3.ponite itaque ante oculos miseram quidem illam ac flebilem speciem,
Cic. Phil. 11, 3:non tulit hanc speciem furiatā mente Coroebus,
Verg. A. 2, 407 (cf. I. supra).—Trop., that which is seen by the mind, an idea, notion: hanc illi idean appellabant:B.nos recte speciem possumus dicere,
Cic. Ac. 1, 8, 30; cf. id. Top. 7, 30:insidebat in ejus mente species eloquentiae,
id. Or. 5, 18:excellentis eloquentiae speciem et formam adumbrabimus,
id. ib. 14, 43:species, forma et notio viri boni,
id. Off. 3, 20, 81; cf.:prima sit haec forma et species et origo tyranni,
id. Rep. 2, 29, 51:qui species alias veri scelerisque capiet,
Hor. S. 2, 3, 208:utinam non inanes species anxio animo figuraret,
Curt. 7, 1, 36.—In partic.1.A look, show, seeming, appearance, semblance, pretence, cloak, color, pretext, etc. (opp. that which is real, actual, etc.).a.In gen.:b. (α).obiciuntur saepe formae, quae reapse nullae sunt, speciem autem offerunt,
Cic. Div. 1, 37, 81:ista securitas specie quidem blanda sed reapse, etc.,
id. Lael. 13, 47:cujus rei species erat acceptio frumenti,
Sall. J. 29, 4:fraudi imponere aliquam speciem juris,
Liv. 9, 11:specie liberā... re verā, etc.,
id. 35, 31; cf.:litteras inanis vanā specie libertatis adumbratas esse,
id. 33, 31, 2 Weissenb. ad loc.:plurimi ibi a fallaci equitum specie agasonibusque excepti sunt,
id. 7, 15, 7:si dux primam speciem adpropinquantis terroris sustinuisset,
id. 44, 6, 6 Weissenb. ad loc.:quae (nomina) primā specie admirationem, re explicatā risum movent,
Cic. Fin. 4, 22, 61:quaedam humanitatis habent primam speciem ut misericordia,
id. Tusc. 4, 14, 32:similitudinem quandam speciemque sapientium gerere,
id. Off. 3, 4, 16:si speciem utilitatis voluptas habere dicetur,
id. ib. 3, 33, 120.— Hence,With abl.:(β).fortis viros specie quādam virtutis adsimulatae tenebat,
Cic. Cael. 6, 14.—With sub:(γ).sub specie tutelae liberūm ejus invasisse regnum,
Curt. 9, 2, 7; 10, 6, 21; Liv. 44, 24, 4.—With per:(δ).per speciem celebrandarum cantu epularum,
Liv. 9, 30, 8:per speciem auxilii Byzantiis ferendi, re ipsā, etc.,
id. 39, 35, 4; 40, 13, 8; 42, 52, 8.—With in:2.si quis in speciem refectionis (viae) deteriorem viam facit,
Dig. 43, 11, 1, § 2.—Adverb.: in speciem, for a show, as a pretence:haud dubio in speciem consensu fit ad Poenos deditio,
Liv. 24, 1, 8:dilatā in speciem actione, re ipsā sublatā,
id. 3, 9, 13; so,ad speciem tabernaculis relictis,
Caes. B. C. 2, 35 fin.; id. B. G. 1, 51; Quint. Cic. Pet. Cons. 5, 18 al.—Also with gen.: in speciem, after the manner, in the fashion, like (cf. tamquam; poet.):3.inque chori ludunt speciem,
Ov. M. 3, 685:in montis speciem curvari,
id. ib. 15, 509; cf.:scorpiones vermiculos ovorum specie pariunt,
Plin. 11, 25, 30, § 86.—Pregn., like the Engl. show, for ornament, display, splendor, beauty (cf.:C.dignitas, venustas): ut in usum boni sint et in speciem populo,
Plaut. Most. 1, 2, 42:fuit pompa, fuit species, fuit incessus saltem Seplasiā dignus et Capuā,
Cic. Pis. 11, 24:adhibere quandam in dicendo speciem atque pompam,
id. de Or. 2, 72, 294:speciem candoremque caeli,
id. Tusc. 1, 28, 68; cf. id. N. D. 2, 37; 2, 39:specie et motu capere homines,
id. Brut. 62, 224:triumpho praebere speciem,
Liv. 34, 52, 10:addere speciem,
id. 37, 40; 9, 40:si fortunatum species et gratia praestat,
Hor. Ep. 1, 6, 49; cf. id. ib. 2, 2, 203:ducit te species,
id. S. 2, 2, 35:speciem Saturnia vaccae probat,
Ov. M. 1, 612:juvenis,
Juv. 10, 310:corporis,
Curt. 7, 9, 19; Vitr. 3, 2.—Transf.1.Concr. (for simulacrum, i. q. eidôgon).a.An appearance in sleep, a vision, apparition (mostly poet.), Lucr. 1, 125:b.repetit quietis Ipsa suae speciem,
Ov. M. 9, 473:voce suā specieque viri turbata soporem Excutit,
id. ib. 11, 677:in quiete utrique consuli eadem dicitur visa species viri, etc.,
Liv. 8, 6:per nocturnas species,
id. 26, 19; cf.:mirabundi velut ad somni vanam speciem,
id. 33, 32, 7; Sil. 13, 394; Curt. 3, 6, 7.—A likeness, image, statue: tum species ex aere vetus concidit... Et divum simulacra peremit fulminis ardor... Sancta Jovis species... Haec tardata diu species tandem celsā in sede locata, Cic. poët. Div. 1, [p. 1737] 12, 21.—2.Reputation, honor:3.o speciem dignitatemque populi Romani, quam reges pertimescant,
Cic. Dom. 33, 89.—The particular thing among many to which the looks are turned; hence, a particular sort, kind, or quality, a species:b.species pars est generis,
App. Asclep. p. 78, 26:harum singula genera minimum in binas species dividi possunt, etc.,
Varr. R. R. 3, 3, 3; cf.:genus est id, quod sui similes communione quādam, specie autem differentes, duas aut plures complectitur partes,
Cic. de Or. 1, 42, 189:primum illud genus quaerimus, ex quo ceterae species suspensae sunt... Homo species est, ut Aristoteles ait, canis species: commune his vinculum animal,
Sen. Ep. 58, 7; Varr. R. R. 1, 9, 4; id. L. L. 10, § 18; Cic. Inv. 1, 27, 40; id. Or. 10, 33; id. Top. 18, 68; Quint. 3, 6, 26; 3, 10, 2; 5, 10, 90 al.: codicillis multas species vestis, argenti specialiter reliquit, many kinds or sorts, Dig. 34, 2, 19; cf. ib. 41, 1, 7.—In later jurid. lang., a special case:c.proponitur apud eum species talis: Sutor puero discenti cervicem percussit, etc.,
Dig. 9, 2, 5 fin.; 31, 1, 85.— -
3 praetextum
praetextum ī, n [P. n. of praetexo], a pretence, excuse: Ravennam devertit praetexto classem adloquendi, Ta.* * *pretence; pretext -
4 sīc-ut or sīc-utī
sīc-ut or sīc-utī adv. —With a verb, so as, just as, as: sicut ait Ennius: valeant preces apud te meae, sicut pro te hodie valuerunt, L.: urbem Romam, sicuti ego accepi, condidere Troiani, S.: sicut verbis nuncupavi, ita... legiones mecum Dis Manibus devoveo, L.: sicut medico diligenti natura corporis cognoscenda est, sic equidem, etc. —In abridged clauses, just as, like, in the same way as: nec sicut volgus, sed ut eruditi solent appellare sapientem: nihil me, sicut antea, iuvat Scribere versiculos, H.: hunc, sicut omni vitā, tum prensantem premebat nobilitas, L.: sicut in foro non bonos oratores, item in theatro actores malos perpeti: illi, sicut Campani Capuam, sic Regium habituri perpetuam sedem erant, L.—With a verb repeated in emphatic confirmation: dum modo sit haec res, sicut est, minime contemnenda, as it certainly is: si nox opportuna est eruptioni, sicut est, L.: illa, quamvis ridicula essent, sicut erant, tamen, etc., as no doubt they were: poteratque viri vox illa videri, Sicut erat, O.: quod fore, sicut accidit, videbat, Cs.—Introducing a term of comparison, as it were, like, as, as if: ut sese splendore animi sicut speculum praebeat civibus: ab eius (cornūs) summo, sicut palmae, ramique late diffunduntur, Cs.: fugā Tibur sicut arcem belli petunt, L.—Introducing an example, as, for instance: quibus in causis omnibus, sicut in ipsā M.' Curi... fuit dissensio: omnibus periculis, sicut cum Spartam oppugnavit, N.—Of condition, as, in the same condition as: Sicut eram, fugio sine vestibus, O.: ille, sicut nudatus erat, pervenit ad Graecos, Cu.: sicuti erat, cruentā veste, in castra pervenit, Cu.—Of a pretence, as if, just as if: alii sicuti populi iura defenderent, pars, etc., under pretence of defending, S. -
5 simulātiō
simulātiō ōnis, f [simulo], an assumption, false show, feigning, shamming, pretence, feint, insincerity, deceit, hypocrisy, simulation: mea, T.: simulatione usi, Cs.: ex omni vitā simulatio tollenda est: insaniae: virtutis: volnerum, Cs.: simulatione amicitiae, under the guise of: gladiatores emptos esse Fausti simulatione ad caedem, under the pretence of engaging them for Faustus: per simulationem amicitiae me prodiderunt.* * *pretense, deceit -
6 speciēs
speciēs —, acc. em, abl. ē, f [SPEC-], a sight, look, view, appearance, aspect, mien: quae sensūs nostros specie primā acerrime commovent: doloris speciem ferre: navium, Cs.: hominum honestissima: ad speciem magnifico ornatu, as to outward appearance: speciem habere honesti, the look of what is right: turba maiorem quam pro numero speciem ferens, Cu.— A spectacle, sight, appearance: ponite ante oculos miseram illam speciem. —Fig., a mental appearance, idea, notion: insidebat in eius mente species eloquentiae: viri boni: Qui species alias veris scelerisque capiet, H.: inanīs species anxio animo figurare, Cu.— A look, show, seeming, appearance, semblance, pretence, cloak, color, pretext: formae, quae reapse nullae sunt, speciem autem offerunt: cuius rei species erat acceptio frumenti, S.: aliquam fraudi speciem iuris imponere, L.: similitudinem quandam gerebant speciemque sapientium: per speciem celebrandarum cantu epularum, L.: haud dubio in speciem consensu fit ad Poenos deditio, as a pretence, L.: ad speciem tabernaculis relictis, Cs.— A resemblance, likeness ; only in the phrase, in speciem, after the manner, in the fashion, like: Inque chori ludunt speciem, O.: In montis speciem curvari, O.— Show, ornament, display, splendor, beauty: species eius (virtutis) et pulchritudo: praebere speciem triumpho, L.: Ducit te species, H.: speciem Saturnia vaccae probat, O.: corporis, Cu.— An appearance in sleep, vision, apparition: repetit quietis Ipsa suae speciem, O.: in quiete utrique consuli eadem dicitur visa species viri, etc., L.— A likeness, image, statue: ex aere vetus, Enn. ap. C.— Reputation, honor: populi R.— A particular sort, kind, quality, species: (opp. genus).* * *sight, appearance, show; splendor, beauty; kind, type -
7 praetextus
1.praetextus, a, um, Part. and P. a., from praetexo.2. I.Outward appearance, show, ornament, display, splendor, consequence (post-Aug.):II.majore praetextu,
Tac. H. 1, 19:praetextu senatūs,
id. ib. 1, 76:plurimorum et maximorum operum praetextu,
Val. Max. 4, 4, 1; Manil. 3, 129. —A pretence, pretext, color (not anteAug.):decretum sub leni praetextu verborum factum est,
Liv. 36, 6, 5:sub praetextu,
Petr. 97:hoc praetextu,
under this pretence, Just. 29, 3: latrocinii, Mos. et Rom. Leg. Coll. 10, 8. -
8 calumnia
calumnia ae, f trickery, artifice, chicanery, cunning: cum omni calumniā senatūs auctoritas impediretur: triumphare calumniā paucorum, S.: res extracta variis calumniis.—A pretence, evasion, subterfuge: in istā calumniā delitescere: ne qua calumnia adhibeatur.—A misrepresentation, false statement, fallacy, cavil: effugere alicuius calumniam.—A false accusation, malicious charge, false prosecution: de templis spoliatis, L.: causam calumniae reperire: ab alquo per calumniam alqd petere.—A perversion of justice, bad faith in an action at law: personam calumniae civitati inponere, the character of a malicious prosecutor: calumniae accusationem relinquere.—A conviction for malicious prosecution: calumniam effugere: calumniam fictis eludere iocis, Ph.: calumniam in eum iurare, to swear that the prosecution is in good faith, L.* * *Icharge; accusationIIsophistry, sham; false accusation/claim/statement/pretenses/objection; quibble -
9 causa (caussa)
causa (caussa) ae, f [1 CAV-], a cause, reason, motive, inducement, occasion, opportunity: te causae inpellebant leves, T.: obscura: accedit illa quoque causa: causa, quam ob rem, etc., T.: satis esse causa, quā re, etc., Cs.: si causa nulla est, cur, etc.: causa quod, etc.: ea est causa, ut cloacae subeant, etc., L.: quid causae est quin: nulla causa est quin: causa quo minus, S.: is, qui causa mortis fuit: morbi, V.: nos causa belli sumus, L.: rerum cognoscere causas, V.: Vera obiurgandi causa, T.—Poet.: Bacchus et ad culpam causas dedit (i. e. culparum causa fuit), V.: consurgere in arma, V.: quae rebus sit causa novandis, V.: meo subscribi causa sepulchro, i. e. of my death, O. — In phrases: cum causā, with good reason: sine causā, without good reason: sine ullā apertā causā: his de causis, Cs.: quā de causā: quā ex causa: eā causā, S.: ob eam causam, Cs.: ob eam ipsam causam: quam ob causam, N.: propter eam quam dixi causam: in causā haec sunt, are responsible: vim morbi in causā esse, quo, etc., L.: non paucitatem... causae fuisse cogitabant, to have been the cause, Cs.—Esp., abl. with gen. or possess. adj., on account of, for the sake of: alqm honoris causā nominare, with due respect: omnium nostrum causā: vitandae suspitionis causā: meā causā, T.: meāpte causā, T.: vestrā reique p. causā: vestrarum sedum templorumque causā; cf. quod illi semper sui causā fecerant: additur illius hoc iam causā, quicum agitur.—Meton., an apology, excuse: non causam dico quin ferat, etc., T.: causas nequiquam nectis inanīs, V.—Poet.: Et geminas, causam lacrimis, sacraverat aras, i. e. a place to weep, V.—A feigned cause, pretext, pretence: fingit causas ne det, T.: morae causas facere, reasons for the delay, S.: causas innecte morandi, V.: inferre causam, Cs.: bellandi, N.: per causam exercendorum remigum, under the pretext, Cs.: per causam renovati belli, L.: gratiam per hanc causam conciliare.—In law, a cause, judicial process, lawsuit: causam agere: publicam dicere: proferre: perdere: tenere, O.: causae actor accessi: causam dicere, to defend (oneself or as advocate): linguam causis acuere, for pleading, H.: extra causam esse, not to the point: plura extra causam dixisse: atque peracta est causa prior, i. e. the hearing before the decision, O.—A side, party, faction, cause: condemnare causam illam: et causam et hominem probare, Cs.: publica, the common weal, O.—A relation of friendship, connection: omnes causae et necessitudines veteres: quae mihi sit causa cum Caesare. —A condition, state, situation, relation, position: num enim aliā in causā M. Cato fuit, aliā ceteri, etc.: in eādem causā fuerunt, Cs.: in meliore causā. — A commission, business undertaken, employment: cui senatus dederat publice causam, ut mihi gratias ageret: super tali causā eodem missi, N.—In rhet., a concrete question, case for discussion. -
10 commentum
commentum ī, n [comminiscor], an invention, fabrication, pretence, fiction, falsehood: ipsis commentum placet, T.: opinionum commenta delet dies; miraculi, L.: milia rumorum, O.* * *invention; intention, design, scheme, device; fiction, fabrication; argument -
11 dēcipiō
dēcipiō cēpī, ceptus, ere [de + capio], to catch, ensnare, entrap, beguile, elude, deceive, cheat: eo deceptus, quod neque, etc., Cs.: etsi minime decere videtur decipi: Croesum: deceptus a me: per conloquium decepti, Cs.: per fas ac fidem, by the pretence of, L.: in primā spe decepti, L.: cupidine falso, H.: specie recti, H.: amor deceptam morte fefellit, bereaved, V.: dulci laborum decipitur sono, is beguiled, H.: diem, O.: Decipiam ac non veniam, T.: ab tergo et super caput decepere insidiae, i. e. were hidden, L. — Fig., to deceive, elude: exspectationibus decipiendis: oculos, qui decipit, incitat error, O.: specimen istud virtutis deceptum imagine decoris, i. e. called forth by a false notion, etc., L.* * *decipere, decepi, deceptus V TRANScheat/deceive/mislead/dupe/trap; elude/excape notice; disappoint/frustrate/foil -
12 ē-lūdō
ē-lūdō sī, sus, ere, to stop playing, cease to sport: litus, quā fluctus eluderet. — To parry, elude, avoid: quasi rudibus eius eludit oratio (i. e. in a sham fight): elusa volnera, O.—To escape, avoid, shun: celeritate navium nostros, Cs.: Orsilochum fugiens, V.: Satyros sequentīs, O.: contra eludere Poenus, avoided a fight, L.—To make vain, frustrate: bellum quiete, quietem bello, L.: his miraculis elusa fides, i. e. denied, L.—To delude, deceive, cheat: eludendi occasiost senes, T.: elusa imagine tauri Europa, O.: eludebas, cum, etc., you were making a pretence. — To mock, jeer, make sport of, trifle with, insult: quamdiu furor tuus nos eludet?: illum vicissim: per licentiam, L.: gloriam eius, L.: alqm contumeliis, L. -
13 fictē
fictē adv. [fictus], feignedly, fictitiously, for a pretence: populares esse: reconciliata gratia.* * * -
14 fūcus
fūcus ī, m, φῦκοσ, rock-lichen, orchil (a red dye for woollen goods); hence, a dye-stuff, red dye, red color: Lana medicata fuco, H.: potantia vellera fucum, H.: Tyrius, O.—A reddish juice, bee-glue, V.—Fig., pretence, disguise, deceit, dissimulation: fucum facere mulieri, T.: venustatis non fuco inlitus color: puerilis: mercem sine fucis gestat, H.: sine fuco ac fallaciis.* * *dye; (as cosmetic) rouge; bee-glue, propolis; presence/disguise/sham; seaweed -
15 latebra
latebra ae, f [LAT-], a hiding-place, lurkinghole, covert, retreat: non invenio quae latebra esse possit, etc.—Usu. plur: latebris aut saltibus se eripere, Cs.: te in latebras impellere: latebras animae recludit, hidden seat of life, V.: teli latebras Rescindant penitus, i. e. cut out the arrowhead, V.—Fig., a lurking-place, hidden recess, retreat: adhibuit etiam latebram obscuritatis: in tabellae latebrā: latebras suspitionum peragrare. — A subterfuge, shift, cloak, pretence, feigned excuse: latebram haberes: ne quaeratur latebra periurio: latebras dare vitiis, O.* * *hiding place, retreat, lair; subterfuge -
16 littera (lītera)
littera (lītera) ae, f [LI-], a letter, alphabetical sign, written sign of a sound: (epistula) Graecis conscripta litteris, Cs.: sus rostro si humi A litteram inpresserit: maximis litteris incisum: alqd litteris mandare, commit to writing, Cs.: salutaris, tristis (i. e. A and C on the ballots of jurors, for absolvo, condemno): provocatis ostentata inanibus litteris, as a pretence, L.: ad me litteram numquam misit, not a line.—A handwriting: accedebat ad similitudinem tuae litterae: Arguit ipsorum quos littera, Iu.— A writing, document, record: iunget nos littera, inscription, O.: littera poscetur, acknowledgment in writing, O.—Usu. plur: litterae publicae, records, C., Cs.: ratio omnis et omnes litterae, accounts: praetoris, edict. —Plur., a letter, epistle: mittuntur ad Caesarem ab Cicerone litterae, Cs.: meas acceperat litteras: nullas iis praeterquam ad te dedi litteras: per litteras mandare, ne, etc., Cs.: invitare alqm per litteras: liber litterarum missarum et adlatarum, a book of correspondence ; cf. sing: Quam legis a raptā Briseide littera venit, O.— Plur, written monuments, literature, books, literary works: litteras Graecas discere, S.: abest historia litteris nostris, is wanting in our literature: Graecae de philosophiā litterae, philosophical literature: damnum Hortensi interitu Latinae litterae fecerunt parvae et rarae per eadem tempora litterae fuere, L.: cupidissimus litterarum, N.—Fig., learning, the sciences, liberal education, scholarship, letters: fac periclum in litteris, T.: erant in eo plurimae litterae: scire litteras, to be educated: homo sine ingenio, sine litteris: nescire litteras: litterarum cognitio: in litteris vivere. -
17 nōmen
nōmen inis, n [GNA-], a means of knowing, name, appellation: qui haec rebus nomina posuerunt: ludi, Pythia perdomitae serpentis nomine dicti, O.: eique morbo nomen est avaritia: canibus pigris... Nomen erit pardus, tigris, leo, Iu.: puero ab inopiā nomen Egerio est inditum, L.: Aeneadasque meo nomen de nomine fingo, V.: Nomine quemque vocans, by name, V.: nomina dare, enlist, L.: ab re nomen habet (terra), is named for, L.: turris quae nomen ab insulā accepit (i. e. nominatur), Cs.: qui litteras exitialīs Demetrio sub nomine Flaminini adtulerant, in the name of, L.: me imperatoris nomine appellare, hail me imperator, Cs.: infaustum interluit Allia nomen, V.: Et diversa trahunt unum duo nomina pectus, i. e. mother and sister, O.— A gentile name (the middle name of a Roman freeman): apud illos Fabrorum nomen est amplissimum; cf. tamquam habeas tria nomina, i. e. as if you were a Roman, Iu.—In law: nomen alicuius deferre, to bring an accusation against, accuse: nomen huius de parricidio deferre: nomen recipere, to entertain an accusation: si quis Sthenium reum facere vellet, sese eius nomen recepturum.—Meton., a bond, note, demand, claim, debt. tibi certis nominibus pecuniam debere, on good bonds: falsum perscribere nomen?: nomina sua exigere, collect one's debts: in socios nomina transcribere, substitute the names of socii as debtors, L.: Qui venit ad dubium grandi cum codice nomen, to sue for a doubtful debt, Iu.: nomina se facturum, quā ego vellem die, create a written obligation by a bookentry.—A debtor: hoc sum adsecutus, ut bonum nomen existimer, i. e. a good payer.—With a gentile adj., a dominion, nation, power, army: gens infestissuma nomini Romano, S.: concitatis sociis et nomine Latino: Volscum nomen prope deletum est, L.—Poet., of one person: Silvius, Albanum nomen, tua proles, V.—Fig., name, fame, repute, reputation, renown: huius maius nomen fuit: magnum in oratoribus nomen habere: qui nomini officient meo, L.: Multi Lydia nominis, H.: sine nomine plebs, inglorious, V.—Poet., of things: Nec Baccho genus aut pomis sua nomina servat, V.— A title, pretext, pretence, color, excuse, account, sake, reason, authority, behalf: alio nomine abstulisse: legis agrariae simultatione atque nomine: haec a te peto amicitiae nostrae nomine: eo nomine, on that account: Quocumque nomine, for whatsoever purpose, H.: tuo nomine gratulabantur, on your account: Antonio tuo nomine gratias egi, on your behalf: quem tibi suo nomine commendo, for his own sake: aetatis nomine ‘filia’ dixit, on account of, O.: acceptā ex aerario pecuniā tuo nomine, on your responsibility: aes alienum meis nominibus solvere, contracted by me, S.— A name (opp. to reality): me nomen habere duarum legionum exilium (opp. exercitum habere tantum): magis nomen ad praesidium quam vires adferre, L.: sunt nomina ducum, L.: Nomen amicitia est, nomen inane fides, O.* * *name, family name; noun; account, entry in debt ledger; sake; title, heading -
18 ostentātiō
ostentātiō ōnis, f [ostento], a showing, exhibition, display: ostentationis causā vagari, to attract notice, Cs.: saevitiae, open display, L.—An idle show, vain display, pomp, parade, ostentation: ingeni ostentationis suspicio: sui, Cs.: multorum annorum ostentationes mea, my many years' boastful promises.—A false show, pretence, simulation, deception: consul veritate, non ostentatione popularis: (captivi) producti ostentationis causā, Cs.* * *exhibition, display; showing off -
19 (ostentus, ūs)
(ostentus, ūs) m [ostendo], a showing, display, sign, proof: ut Iugurthae scelerum ostentui essem, S.— A pretence: illa deditionis signa ostentui credere, S. -
20 per
per praep. with acc. [1 PAR-]. I. In space, through, across, through the midst of, from side to side of, traversing: itinera duo, unum per Sequanos... alterum per provinciam, Cs.: qui per agros fluit: it hasta per tempus utrumque, V.: per medios hostīs evasit, L.— Through, over, throughout, all over, along, among: per totam Italiam, S.: per omnīs partīs provinciae: per viam, along, L.: aegro per manūs tractus servatur, from hand to hand, Cs.: invitati hospita<*>iter per domos, from house to house, L.: passim per herbam Corpora fusa, V.: imperium per omnīs in orbem ibat, went around, L.: per alia atque alia pavida consilia trepidans, from one place to another, L.: Transtra per et remos, V.—With ora, oculos or aurīs, before, to: incedunt per ora vestrum, S.: traducti per hostium oculos, L.: vestras per aurīs ire, V.— II. In time, through, during, for, throughout, in the course of: per hosce annos: per triennium: per eos forte dies, L.— At, at the time of, during: per idem tempus: per meridiem, at noon, L.: per ludos, L.: per lunam, V.: per infrequentiam comitia perficiunt, L.: per tempus, at the right time, T.— III. Of agency, through, by, by the hands of, by the agency of: quae comperta sunt per me: per homines explorare, S.: per procuratores agere: quo minus cum eis amicitia esset, per populum R. stetisse, L.: occidebantur? per quos? et a quibus? by whose hands, and at whose instance? —With pronn. reflex., in person, alone, of oneself: milites qui per se de conciliandā pace egerint, Cs.: homo per se cognitus, by his own merit: per me tibi obstiti, single-handed: per se solus, L.—Restrictive, by, for, as far as regards: per me vel stertas licet, I don't care if: per me isti pedibus trahantur: si per suos esset licitum, N.— IV. Of means or manner, through, by, by means of: id a te per litteras petere: vates per avīs consulti, L.: per litteras certior fit, S.— Through, by, under pretence of, by the pretext of: nos per fidem fallere: per causam exercendorum remigum prodire, Cs.: per Caecilium Sulla accusatur, in the name of: per speciem alienae fungendae vicis suas opes firmavit, L.— Through, by, for the sake of, on account of, with a view to: cum per aetatem nondum auderem, etc. —Esp., in oaths and adjurations: si per plurīs deos iuret, by: per tuam fidem Te obtestor, T.: per ego te deos oro, T.—Poet. in ellipsis: per, si qua est... Intemerata fides, oro, V.—Of manner, in adverb. phrases, by, through, with, at, in: per vim, violently, T.: per ludum et iocum, in sport: per summum dedecus, most infamously: per iram, angrily: per commodum rei p., without injury, L.: per otium, at leisure, L.: per commodum, leisurely, L.: per ignaviam et superbiam aetatem agere, in inglorious pride, S.: per turpitudinem, basely, S.: per virtutem emori, bravely, S.: Per facinus, wickedly, O.: haud per ambages portendere, not obscurely, L.: per tumultum, in disorder, L.* * *through (space); during (time); by, by means of
См. также в других словарях:
pretence — (US pretense) ► NOUN 1) an act or the action of pretending. 2) affected and ostentatious behaviour. 3) (pretence to) a claim, especially a false or ambitious one … English terms dictionary
Pretence — Pre*tence , n., Pretenceful Pre*tence ful, a., Pretenceless Pre*tence *less, a. See {Pretense}, {Pretenseful}, {Pretenseless}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
pretence — The usual AmE spelling is pretense … Modern English usage
pretence — [prē tens′, pritens′; prē′tens΄] n. Brit. sp. of PRETENSE … English World dictionary
pretence — n. see also pretense simulation false show 1) to make a pretence (he made no pretence of being objective) 2) to see through smb. s pretence 3) under a pretence (under the pretence of patriotism; under false pretences) 4) without pretence (a… … Combinatory dictionary
pretence — (BrE) (AmE pretense) noun ADJECTIVE ▪ elaborate ▪ It was all an elaborate pretence. ▪ flimsy, slight ▪ There is not even the slightest pretence of trying to make it realistic … Collocations dictionary
pretence — pre|tence BrE pretense AmE [prıˈtens US ˈpri:tens] n [singular,U] 1.) a way of behaving which is intended to make people believe something that is not true pretence that ▪ the pretence that the old system could be made to work pretence of/at… … Dictionary of contemporary English
pretence — also pretense AmE noun (singular, uncountable) 1 an attempt to pretend that something is true (+ that): Susie abandoned the pretence that she didn t want to go to the party. | keep up the pretence of being/doing sth: How long are you going to… … Longman dictionary of contemporary English
pretence — UK [prɪˈtens] / US [ˈprɪˌtens] / US [prɪˈtens] noun [countable/uncountable] Word forms pretence : singular pretence plural pretences a way of behaving that does not honestly express your real feelings, thoughts, or intentions She said she was… … English dictionary
pretence — [[t]prɪte̱ns, AM pri͟ːtens[/t]] pretences (in AM, use pretense) 1) N VAR A pretence is an action or way of behaving that is intended to make people believe something that is not true. Welland made a pretence of writing a note in his pad... We… … English dictionary
pretence — noun 1. /prəˈtɛns / (say pruh tens) pretending or feigning; make believe: my sleepiness was all pretence. 2. /prəˈtɛns / (say pruh tens) a false show of something: a pretence of friendship. 3. /prəˈtɛns / (say pruh tens) a piece of make believe.… …