Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

vāllo

  • 1 vallo

    vallo, āre, āvi, ātum - tr. - [st1]1 [-] entourer de palissade, de retranchements, fortifier, retrancher.    - vallare castra, Liv. 9, 41, 15: fortifier un camp.    - vallare fores, Quint.: barricader les portes.    - absol. vallare noctem, Tac. G. 30: se fortifier pendant la nuit. --- cf. Tac. H. 4, 26. [st1]2 [-] fortifier, défendre, protéger, armer.    - Catilina vallatus sicariis, Cic. Mur. 59: Catilina entouré de spadassins.    - jus legatorum divino jure vallatum, Cic. Har. 34: les droits des ambassadeurs garantis par les lois divines. [st1]3 [-] entourer, ceindre.    - vallantur planctibus arae, Stat. Theb. 10: les gémissements retentissent autour des autels. --- Vulg. Jonas. 2, 6.
    * * *
    vallo, āre, āvi, ātum - tr. - [st1]1 [-] entourer de palissade, de retranchements, fortifier, retrancher.    - vallare castra, Liv. 9, 41, 15: fortifier un camp.    - vallare fores, Quint.: barricader les portes.    - absol. vallare noctem, Tac. G. 30: se fortifier pendant la nuit. --- cf. Tac. H. 4, 26. [st1]2 [-] fortifier, défendre, protéger, armer.    - Catilina vallatus sicariis, Cic. Mur. 59: Catilina entouré de spadassins.    - jus legatorum divino jure vallatum, Cic. Har. 34: les droits des ambassadeurs garantis par les lois divines. [st1]3 [-] entourer, ceindre.    - vallantur planctibus arae, Stat. Theb. 10: les gémissements retentissent autour des autels. --- Vulg. Jonas. 2, 6.
    * * *
        Vallo, vallas, vallare. Plin. Fortifier, Munir et garnir, Remparer.
    \
        Stipatus et vallatus. Cic. Entouré, Environné.

    Dictionarium latinogallicum > vallo

  • 2 vallo

    vāllo, āvī, ātum, āre (vallus od. vallum), durch Wall und Pfähle schützen, verpalisadieren, verschanzen, I) eig.: castra, Liv. u.a.: absol., noctem vallare, die Nacht hindurch sich verschanzen, Tac. – II) übtr., schützend umgeben, verwahren, beschützen, aciem elephantis, Flor.: perdices contra feras abunde vallantur, Plin.: urbs anguibus arenāque vallata, Flor.: vallatus radiis, Ov.: haec omnia vallabit disserendi ratione, Cic.: Catilina vallatus sicariis, Cic.: Pontus naturā regionis vallatus, Cic.: Socratis virilitatis robore vallatus animus, Val. Max.: vallatus bello, von der ganzen Kriegsschar umgeben, Lucan.: Saul vallatus choro prophetarum, Ambros.

    lateinisch-deutsches > vallo

  • 3 vallo

    vāllo, āvī, ātum, āre (vallus od. vallum), durch Wall und Pfähle schützen, verpalisadieren, verschanzen, I) eig.: castra, Liv. u.a.: absol., noctem vallare, die Nacht hindurch sich verschanzen, Tac. – II) übtr., schützend umgeben, verwahren, beschützen, aciem elephantis, Flor.: perdices contra feras abunde vallantur, Plin.: urbs anguibus arenāque vallata, Flor.: vallatus radiis, Ov.: haec omnia vallabit disserendi ratione, Cic.: Catilina vallatus sicariis, Cic.: Pontus naturā regionis vallatus, Cic.: Socratis virilitatis robore vallatus animus, Val. Max.: vallatus bello, von der ganzen Kriegsschar umgeben, Lucan.: Saul vallatus choro prophetarum, Ambros.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vallo

  • 4 vāllō

        vāllō āvī, ātus, āre    [vallum], to fortify with a rampart, surround with palisades, intrench, circumvallate: castra, L.: noctem, i. e. intrench themselves at night, Ta.—Fig., to fortify, protect, defend: Pontus et naturā et regione vallatus: haec omnia quasi saepimento aliquo vallabit disserendi ratione: Catilina vallatus sicariis.
    * * *
    vallare, vallavi, vallatus V
    surround/fortify/furnish (camp, etc) with a palisaded rampart

    Latin-English dictionary > vāllō

  • 5 vallo

    vallo, āvi, ātum, 1, v. a. [vallum], in milit. lang., to surround with a rampart and palisades, to palisade, intrench, circumvallate (syn. saepio).
    I.
    Lit.:

    castra vallantem Fabium adorti sunt,

    Liv. 9, 41, 15:

    castra vallari placuit,

    Tac. H. 2, 19; so, castra, Auct. B. Alex. 27, 6; 30, 2; Plin. 15, 18, 20, § 76:

    vallare noctem,

    i. e. to intrench themselves at night, Tac. G. 30:

    nulli vallārant oppida muri,

    Luc. 4, 224.— Absol.:

    muniendo vallandoque militem firmabant,

    Tac. H. 4, 26.—
    II.
    Transf., in gen., to fortify, protect, defend with something:

    elephantis aciem utrimque vallaverat,

    Flor. 2, 8 fin.:

    Macedoniam suam armis ferroque,

    id. 2, 12, 4:

    Pontus et regiis opibus et ipsā naturā regionis vallatus,

    Cic. Arch. 9, 21:

    urbs Capsa in mediā Africā sita anguibus arenisque vallata,

    Flor. 3, 1, 14:

    cum gladio te vallare scieris, vallum ferre desinito,

    Liv. Epit. 57:

    vallatus bello,

    Luc. 6, 29:

    videbant Catilinam... vallatum indicibus atque sicariis,

    Cic. Mur. 24, 49:

    haec omnia quasi saepimento aliquo vallabit disserendi ratione,

    id. Leg. 1, 24, 62:

    jus legatorum divino jure esse vallatum,

    id. Har. Resp. 16, 34:

    ignotae cumulis vallatus harenae,

    Prop. 3, 16 (4, 15), 29:

    templa praesenti numine vallata,

    Val. Max. 9, 11, ext. 4:

    hydra venenatis vallata colubris,

    Lucr. 5, 27; cf. Val. Fl. 1, 697; Sen. Herc. Oet. 1932; Sil. 7, 407:

    sol radiis frontem vallatus acutis,

    Ov. H. 4, 159:

    vallantur planctibus arae,

    Stat. Th. 10, 564.— To surround:

    abyssus vallavit me,

    Vulg. Jonae, 2, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > vallo

  • 6 vallo

    āvī, ātum, āre [ vallum I \]
    1) обносить валом, укреплять валом ( castra L)
    2) окружать, ограждать, защищать (Catilina vallatus sicariis C; Pontus natura regionis vallatus C)

    Латинско-русский словарь > vallo

  • 7 circum-vāllō

        circum-vāllō āvī, ātus, āre,    to surround with a wall, circumvallate, blockade, invest, encompass: circumvallare loci natura prohibebat, Cs.: castra, L.: Tot res circumvallant, beset, T.

    Latin-English dictionary > circum-vāllō

  • 8 vallum

    vallum, i, n. [collective of 1. vallus; the line of palisades about an intrenchment; hence], an earthen wall or rampart set with palisades, a palisaded rampart, intrenchment, circumvallation.
    I.
    Lit., Varr. L. L. 5, § 117 Müll.; Liv. 33, 5, 4 sq.:

    castra vallo fossāque munire,

    Caes. B. G. 2, 5:

    aliquem vallo et fossā saeptum tenere,

    Cic. Att. 9, 12, 3:

    oppidum vallo et fossā cingere,

    id. ib. 5, 20, 5:

    oppidum vallo et fossā circumdare,

    id. Fam. 15, 4, 10; Sall. J. 76, 2; Liv. 7, 23, 5; Verg. A. 9, 146; 9, 506; 9, 524; Hor. Epod. 9, 13 al.—
    II.
    Transf., in gen., a wall, rampart, fortification; with gen.:

    non Alpium vallum contra ascensum transgressionemque Gallorum obicio et oppono,

    Cic. Pis. 33, 81:

    India vallo munitur eburno,

    Lucr. 2, 538:

    saepes pastorum munita vallo arboris,

    Plin. 12, 5, 11, § 22:

    (spica) contra avium minorum morsus munitur vallo aristarum,

    Cic. Sen. 15, 51:

    munitae sunt palpebrae tamquam vallo pilorum,

    id. N. D. 2, 57, 143:

    dentium,

    App. Dogm. Plat. 1, p. 10, 9.— Absol.:

    si interdicta petes vallo (i. e. stola) circumdata, etc.,

    Hor. S. 1, 2, 96.

    Lewis & Short latin dictionary > vallum

  • 9 vallum [1]

    1. vāllum, ī, n. (vallus), I) die Gesamtmasse der Palisaden, die um das Lager auf dem Schanzwalle eingeschlagen wurden, die Verschanzung oder der mit Palisaden versehene Wall (agger) selbst, vallum caecum (maskierte), Liv.: vallum petere, Liv.: vallum ducere, Liv.: vallum moliri, Tac.: vallum fossamque per totum spatii opus ducere, Liv.: vallum fodere, Tac.: vallum obicere, Liv.: vallum circumicere, Liv.: vallum ita producere, ut etc., Liv.: castra vallo munire, Caes., vallo atque fossā munire, Sall.: oppidum vallo et fossā cingere, Cic.: vallo saepire aciem, Liv.: moenia vallo atque fossā circumdare, Sall.: exercitum intra vallum compellere, Liv.: vallum scindere, Caes.: proruere vallum in fossas, Liv.: vallum fossasque implere, Liv. – II) übtr., die Schutzwehr, der Wall, Damm, spica munitur vallo aristarum, Cic.: u. so omnium satorum fructus... munitor vallo aristarum contra aves et parvas quadripedes, Plin.: Alpium vallum contra ascensum transgressionemque obicere et opponere, Cic.

    lateinisch-deutsches > vallum [1]

  • 10 vallum

    1. vāllum, ī, n. (vallus), I) die Gesamtmasse der Palisaden, die um das Lager auf dem Schanzwalle eingeschlagen wurden, die Verschanzung oder der mit Palisaden versehene Wall (agger) selbst, vallum caecum (maskierte), Liv.: vallum petere, Liv.: vallum ducere, Liv.: vallum moliri, Tac.: vallum fossamque per totum spatii opus ducere, Liv.: vallum fodere, Tac.: vallum obicere, Liv.: vallum circumicere, Liv.: vallum ita producere, ut etc., Liv.: castra vallo munire, Caes., vallo atque fossā munire, Sall.: oppidum vallo et fossā cingere, Cic.: vallo saepire aciem, Liv.: moenia vallo atque fossā circumdare, Sall.: exercitum intra vallum compellere, Liv.: vallum scindere, Caes.: proruere vallum in fossas, Liv.: vallum fossasque implere, Liv. – II) übtr., die Schutzwehr, der Wall, Damm, spica munitur vallo aristarum, Cic.: u. so omnium satorum fructus... munitor vallo aristarum contra aves et parvas quadripedes, Plin.: Alpium vallum contra ascensum transgressionemque obicere et opponere, Cic.
    ————————
    2. vāllum, ī, n., s. 2. vallus.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vallum

  • 11 circumdati

    circum-do, dĕdi, dătum, dăre, v. a., lit. to put, set, or place around, i. e. both to wrap around (e. g. a mantle). and also to enclose (e. g. a town with a wall; syn.: cingo, vestio, saepio, circumvallo al.), with a twofold construction (cf. Zumpt, Gr. § 418).
    I.
    Aliquid (alicui rei), to place something [p. 337] around something, to put, set around, etc. (class. in prose and poetry).
    (α).
    With dat.:

    aër omnibus est rebus circumdatus appositusque,

    Lucr. 6, 1035:

    moenibus subjectos prope jam ignes circumdatosque restinximus,

    Cic. Cat. 3, 1, 2:

    circumdare fossam latam cubiculari lecto,

    id. Tusc. 5, 20, 59:

    satellites armatos contioni,

    Liv. 34, 27, 5:

    hinc patre hinc Catulo lateri circumdatis, Romam rediit,

    i. e. one on each side, id. 30, 19, 9; 3, 28, 2:

    milites sibi,

    Tac. A. 13, 25:

    arma umeris,

    Verg. A. 2, 510:

    licia tibi,

    id. E. 8, 74:

    vincula collo,

    Ov. M. 1, 631:

    bracchia collo,

    id. ib. 9, 459; 9, 605; 6, 479;

    and in tmesis: collo dare bracchia circum,

    Verg. A. 6, 700 (cf. the simplex:

    bracchia cervici dare,

    Hor. C. 3, 9, 3):

    lectis aulaea purpura,

    Curt. 9, 7, 15:

    cum maxime in hostiam itineri nostro circumdatam intuens,

    i. e. divided, and part placed on each side of the way, Liv. 40, 13, 4.—
    (β).
    Without a dat.:

    caedere januam saxis, ligna et sarmenta circumdare ignemque subicere coeperunt,

    Cic. Verr. 2, 1, 27, § 69; 2, 1, 31, § 80:

    ignes,

    id. Pis. 38, 93:

    custodias,

    id. Cat. 4, 4, 8:

    armata circumdatur Romana legio,

    Liv. 1, 28, 3:

    exercitu circumdato summā vi Cirtam irrumpere nititur,

    Sall. J. 25, 9:

    circumdatae stationes,

    Tac. A. 1, 50:

    murus circumdatus,

    Caes. B. G. 1, 38:

    turris toto opere circumdedit,

    id. ib. 7, 72:

    circumdato vallo,

    Curt. 3, 2, 2:

    lauream (sc. capiti),

    Suet. Vit. 9.— Subst.: circumdăti, ōrum, m., those around, the surrounding soldiers:

    circumdatos Antonius adloquitur,

    Tac. H. 3, 63.—With an abl. loci:

    toto oppido munitiones,

    Hirt. B. G. 8, 34 fin.:

    equites cornibus,

    Liv. 33, 18, 9; and without dat., Tac. A. 14, 53.—With two accs.:

    circumdare terram radices,

    Cato, R. R. 114;

    and per tmesin,

    id. ib. 157.—
    B.
    Trop. (most freq. in Tac.):

    cancelli, quos mihi ipse circumdedi,

    Cic. Quint. 10, 36:

    nescio an majora vincula majoresque necessitates vobis quam captivis vestris fortuna circumdederit,

    Liv. 21, 43, 3:

    egregiam famam paci circumdedit,

    i. e. conferred, imparted, Tac. Agr. 20; cf.:

    principatus inanem ei famam,

    id. H. 4, 11; id. Or. 37:

    principi ministeria,

    id. H. 2, 59; id. A. 14, 15.—In a Greek construction:

    infula virgineos circumdata comptus,

    encompassing, Lucr. 1, 88; Tac. H. 4, 45; id. A. 16, 25.—
    II.
    Aliquem or aliquid (aliquā re), to surround some person or thing ( with something), to encompass, enclose, encircle with.
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    animum (deus) circumdedit corpore et vestivit extrinsecus,

    Cic. Univ. 6 fin.; cf.:

    aether corpore concreto circumdatus undique,

    Lucr. 5, 469:

    portum moenibus,

    Nep. Them. 6, 1:

    regio insulis circumdata,

    Cic. Fl. 12, 27:

    villam statione,

    Tac. A. 14, 8:

    suam domum spatio,

    id. G. 16:

    collis operibus,

    id. A. 6, 41:

    vallo castra,

    id. H. 4, 57:

    Othonem vexillis,

    id. ib. 1, 36:

    canibus saltus,

    Verg. E. 10, 57:

    circumdato me bracchiis: meum collum circumplecte,

    Plaut. As. 3, 3, 106:

    collum filo,

    Cat. 64, 377:

    (aurum) circumdatum argento,

    Cic. Div. 2, 65, 134: furvis circumdatus alis Somnus, * Tib. 2, 1, 89:

    ad talos stola demissa et circumdata palla,

    Hor. S. 1, 2, 99:

    circumdedit se zonā,

    Suet. Vit. 16:

    circumdata corpus amictu,

    Ov. M. 4, 313; cf. id. ib. 3, 666:

    tempora vittis,

    id. ib. 13, 643:

    Sidoniam picto chlamydem circumdata limbo,

    Verg. A. 4, 137.—
    2.
    Esp. of a hostile surrounding, to surround, encompass, invest, besiege, etc.:

    oppidum vallo et fossā,

    Cic. Fam. 15, 4, 10:

    oppidum quinis castris,

    Caes. B. C. 3, 9:

    cum legati... multitudine domum ejus circumdedissent,

    Nep. Hann. 12, 4:

    vallo atque fossā moenia circumdat,

    Sall. J. 23, 1:

    oppidum coronā,

    Liv. 4, 47, 5:

    quos (hostes) primo Camillus vallo circumdare est adortus,

    id. 6, 8, 9:

    fossā valloque urbem,

    id. 25, 22, 8:

    fossā duplicique vallo circumdatā urbe,

    id. 28, 3, 5:

    hostes exercitu toto,

    Curt. 3, 8, 4. —
    B.
    Trop.:

    omni autem totam figuram mundi levitate circumdedit,

    Cic. Univ. 6 init.:

    exiguis quibusdam finibus oratoris munus circumdedisti,

    have confined, circumscribed, id. de Or. 1, 62, 264; cf.:

    minus octoginta annis circumdatum aevum,

    Vell. 1, 17, 2:

    pueritiam robore,

    Tac. A. 12, 25:

    fraude,

    Sil. 7, 134; cf. id. 12, 477:

    monstrorum novitate,

    Quint. Decl. 18, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > circumdati

  • 12 circumdo

    circum-do, dĕdi, dătum, dăre, v. a., lit. to put, set, or place around, i. e. both to wrap around (e. g. a mantle). and also to enclose (e. g. a town with a wall; syn.: cingo, vestio, saepio, circumvallo al.), with a twofold construction (cf. Zumpt, Gr. § 418).
    I.
    Aliquid (alicui rei), to place something [p. 337] around something, to put, set around, etc. (class. in prose and poetry).
    (α).
    With dat.:

    aër omnibus est rebus circumdatus appositusque,

    Lucr. 6, 1035:

    moenibus subjectos prope jam ignes circumdatosque restinximus,

    Cic. Cat. 3, 1, 2:

    circumdare fossam latam cubiculari lecto,

    id. Tusc. 5, 20, 59:

    satellites armatos contioni,

    Liv. 34, 27, 5:

    hinc patre hinc Catulo lateri circumdatis, Romam rediit,

    i. e. one on each side, id. 30, 19, 9; 3, 28, 2:

    milites sibi,

    Tac. A. 13, 25:

    arma umeris,

    Verg. A. 2, 510:

    licia tibi,

    id. E. 8, 74:

    vincula collo,

    Ov. M. 1, 631:

    bracchia collo,

    id. ib. 9, 459; 9, 605; 6, 479;

    and in tmesis: collo dare bracchia circum,

    Verg. A. 6, 700 (cf. the simplex:

    bracchia cervici dare,

    Hor. C. 3, 9, 3):

    lectis aulaea purpura,

    Curt. 9, 7, 15:

    cum maxime in hostiam itineri nostro circumdatam intuens,

    i. e. divided, and part placed on each side of the way, Liv. 40, 13, 4.—
    (β).
    Without a dat.:

    caedere januam saxis, ligna et sarmenta circumdare ignemque subicere coeperunt,

    Cic. Verr. 2, 1, 27, § 69; 2, 1, 31, § 80:

    ignes,

    id. Pis. 38, 93:

    custodias,

    id. Cat. 4, 4, 8:

    armata circumdatur Romana legio,

    Liv. 1, 28, 3:

    exercitu circumdato summā vi Cirtam irrumpere nititur,

    Sall. J. 25, 9:

    circumdatae stationes,

    Tac. A. 1, 50:

    murus circumdatus,

    Caes. B. G. 1, 38:

    turris toto opere circumdedit,

    id. ib. 7, 72:

    circumdato vallo,

    Curt. 3, 2, 2:

    lauream (sc. capiti),

    Suet. Vit. 9.— Subst.: circumdăti, ōrum, m., those around, the surrounding soldiers:

    circumdatos Antonius adloquitur,

    Tac. H. 3, 63.—With an abl. loci:

    toto oppido munitiones,

    Hirt. B. G. 8, 34 fin.:

    equites cornibus,

    Liv. 33, 18, 9; and without dat., Tac. A. 14, 53.—With two accs.:

    circumdare terram radices,

    Cato, R. R. 114;

    and per tmesin,

    id. ib. 157.—
    B.
    Trop. (most freq. in Tac.):

    cancelli, quos mihi ipse circumdedi,

    Cic. Quint. 10, 36:

    nescio an majora vincula majoresque necessitates vobis quam captivis vestris fortuna circumdederit,

    Liv. 21, 43, 3:

    egregiam famam paci circumdedit,

    i. e. conferred, imparted, Tac. Agr. 20; cf.:

    principatus inanem ei famam,

    id. H. 4, 11; id. Or. 37:

    principi ministeria,

    id. H. 2, 59; id. A. 14, 15.—In a Greek construction:

    infula virgineos circumdata comptus,

    encompassing, Lucr. 1, 88; Tac. H. 4, 45; id. A. 16, 25.—
    II.
    Aliquem or aliquid (aliquā re), to surround some person or thing ( with something), to encompass, enclose, encircle with.
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    animum (deus) circumdedit corpore et vestivit extrinsecus,

    Cic. Univ. 6 fin.; cf.:

    aether corpore concreto circumdatus undique,

    Lucr. 5, 469:

    portum moenibus,

    Nep. Them. 6, 1:

    regio insulis circumdata,

    Cic. Fl. 12, 27:

    villam statione,

    Tac. A. 14, 8:

    suam domum spatio,

    id. G. 16:

    collis operibus,

    id. A. 6, 41:

    vallo castra,

    id. H. 4, 57:

    Othonem vexillis,

    id. ib. 1, 36:

    canibus saltus,

    Verg. E. 10, 57:

    circumdato me bracchiis: meum collum circumplecte,

    Plaut. As. 3, 3, 106:

    collum filo,

    Cat. 64, 377:

    (aurum) circumdatum argento,

    Cic. Div. 2, 65, 134: furvis circumdatus alis Somnus, * Tib. 2, 1, 89:

    ad talos stola demissa et circumdata palla,

    Hor. S. 1, 2, 99:

    circumdedit se zonā,

    Suet. Vit. 16:

    circumdata corpus amictu,

    Ov. M. 4, 313; cf. id. ib. 3, 666:

    tempora vittis,

    id. ib. 13, 643:

    Sidoniam picto chlamydem circumdata limbo,

    Verg. A. 4, 137.—
    2.
    Esp. of a hostile surrounding, to surround, encompass, invest, besiege, etc.:

    oppidum vallo et fossā,

    Cic. Fam. 15, 4, 10:

    oppidum quinis castris,

    Caes. B. C. 3, 9:

    cum legati... multitudine domum ejus circumdedissent,

    Nep. Hann. 12, 4:

    vallo atque fossā moenia circumdat,

    Sall. J. 23, 1:

    oppidum coronā,

    Liv. 4, 47, 5:

    quos (hostes) primo Camillus vallo circumdare est adortus,

    id. 6, 8, 9:

    fossā valloque urbem,

    id. 25, 22, 8:

    fossā duplicique vallo circumdatā urbe,

    id. 28, 3, 5:

    hostes exercitu toto,

    Curt. 3, 8, 4. —
    B.
    Trop.:

    omni autem totam figuram mundi levitate circumdedit,

    Cic. Univ. 6 init.:

    exiguis quibusdam finibus oratoris munus circumdedisti,

    have confined, circumscribed, id. de Or. 1, 62, 264; cf.:

    minus octoginta annis circumdatum aevum,

    Vell. 1, 17, 2:

    pueritiam robore,

    Tac. A. 12, 25:

    fraude,

    Sil. 7, 134; cf. id. 12, 477:

    monstrorum novitate,

    Quint. Decl. 18, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > circumdo

  • 13 deturbo

    dēturbo, āre, āvi, ātum - tr. - [st1]1 [-] jeter à bas de, abattre, renverser.    - Tyndaritani statuam istius deturbarunt, Cic. Verr. 4, 90: les habitants de Tyndaris jetèrent à bas sa statue.    - in mare praecipitem puppi deturbat ab alta, Virg. En. 5, 175: il le précipite du haut de la poupe dans la mer.    - deturbare aliquem de tribunali, Caes. BC. 3, 21 2: jeter qqn à bas du tribunal.    - deturbare hostes de (ex) vallo: chasser l'ennemi de ses retranchements.    - deturbare ex vallo Caes. BC. 3, 67, 4: précipiter [l'ennemi] à bas du retranchement. [st1]2 [-] déloger, débusquer, mettre en fuite.    - deturbare Macedonas praesidiis, Liv. 31, 39, 15: débusquer les Macédoniens de leurs positions.    - deturbare hostes telis, Tac. 4, 51: déloger l'ennemi à coups de traits. [st1]3 [-] évincer, déposséder.    - de fortunis omnibus Quinctius deturbandus est, Cic. Quinct. 47: il faut dépouiller Quinctius de tous ses biens.    - possessione deturbatus est, Cic. Fam. 12, 25, 2: il fut évincé de la possession.    - au fig. deturbare de sanitate ac mente, Cic. Pis. 46: faire perdre le sens et la raison.    - ex spe deturbari, Cic. Fam. 5, 7, 1: déchoir de ses espérances.    - deturbare alicui verecundiam, Plaut. Most. 140: ôter toute vergogne à qqn.
    * * *
    dēturbo, āre, āvi, ātum - tr. - [st1]1 [-] jeter à bas de, abattre, renverser.    - Tyndaritani statuam istius deturbarunt, Cic. Verr. 4, 90: les habitants de Tyndaris jetèrent à bas sa statue.    - in mare praecipitem puppi deturbat ab alta, Virg. En. 5, 175: il le précipite du haut de la poupe dans la mer.    - deturbare aliquem de tribunali, Caes. BC. 3, 21 2: jeter qqn à bas du tribunal.    - deturbare hostes de (ex) vallo: chasser l'ennemi de ses retranchements.    - deturbare ex vallo Caes. BC. 3, 67, 4: précipiter [l'ennemi] à bas du retranchement. [st1]2 [-] déloger, débusquer, mettre en fuite.    - deturbare Macedonas praesidiis, Liv. 31, 39, 15: débusquer les Macédoniens de leurs positions.    - deturbare hostes telis, Tac. 4, 51: déloger l'ennemi à coups de traits. [st1]3 [-] évincer, déposséder.    - de fortunis omnibus Quinctius deturbandus est, Cic. Quinct. 47: il faut dépouiller Quinctius de tous ses biens.    - possessione deturbatus est, Cic. Fam. 12, 25, 2: il fut évincé de la possession.    - au fig. deturbare de sanitate ac mente, Cic. Pis. 46: faire perdre le sens et la raison.    - ex spe deturbari, Cic. Fam. 5, 7, 1: déchoir de ses espérances.    - deturbare alicui verecundiam, Plaut. Most. 140: ôter toute vergogne à qqn.
    * * *
        Deturbo, deturbas, deturbare. Virgil. Ruer jus, Abbatre.
    \
        Deturbare aliquem equo transfixo. Liu. Le jecter par terre.
    \
        Deturbare aliquem aedibus. Plaut. Dejecter, et Chasser hors.
    \
        De fortunis omnibus deturbare aliquem. Cic. Le mettre hors de tout ses biens par force, Les luy oster par force.
    \
        Deturbare milites ex praesidiis et stationibus. Liu. Poulser rudement du hault en bas.
    \
        Deturbare possessione, vel De possessione. Cic. Poulser ou jecter hors de sa possession et de son heritage par force et violence, Desposseder.
    \
        Deturbare de mente. Cic. Mettre hors de son bon sens.
    \
        Deturbari spe. Cic. Estre mis hors d'esperance.
    \
        Deturbare ex spe. Cic. Jecter hors d'esperance.
    \
        Deturbauit illi verecundiam. Plaut. Luy a osté toute honte et vergongne.

    Dictionarium latinogallicum > deturbo

  • 14 fossa

    fossa, ae, f. [fodio, i. e. fossa terra], a ditch, trench, fosse (syn.: fovea, scrobs, fossio).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    salso suffudit gurgite fossas,

    Lucr. 5, 482:

    fodere fossam,

    Liv. 3, 26, 9:

    ut unus aditus maximo aggere objecto fossa cingeretur vastissima,

    Cic. Rep. 2, 6:

    (oppidum) vallo et fossa circumdedi,

    id. Fam. 15, 4, 10:

    pomarium circummunire fossă praecipiti,

    Col. 5, 10, 1:

    circumdare moenia vallo atque fossā,

    Sall. J. 23, 1;

    and, in a different construction: circumdare fossam latam cubiculari lecto,

    Cic. Tusc. 5, 20, 59:

    vallo fossaque munire,

    Caes. B. G. 2, 5 fin.; cf.:

    Rheni fossam immanissimis gentibus objicere et opponere,

    Cic. Pis. 33, 81:

    fossa et vallo aliquem septum tenere,

    id. Att. 9, 12, 3:

    fossam pedum XX. directis lateribus duxit,

    Caes. B. G. 7, 72, 1; so,

    fossam ducere,

    id. ib. 7, 73, 2:

    transversam fossam obducere,

    id. ib. 2, 8, 3:

    praeducere,

    id. B. C. 1, 27, 3:

    institutae fossae,

    id. ib. 3, 46, 5:

    ut flumen nullam in partem depressis fossis derivari posset,

    sunk deeper, Hirt. B. G. 8, 40, 3:

    deprimere fossam,

    id. ib. 8, 9, 3; cf. Tac. A. 15, 42; 1, 65; Ov. F. 4, 821:

    cruor in fossam confusus,

    Hor. S. 1, 8, 28.—
    B.
    In partic.
    1.
    A gutter, waterway, = colliciae, Verg. G. 1, 326; 1, 372.—
    2.
    A furrow drawn to mark foundations, etc.:

    ipse humili designat moenia fossa,

    Verg. A. 7, 157; Ov. F. 4, 839; cf. Varr. L. L. 5, 32, § 143.—
    3.
    A grave (late Lat.):

    FILETIVS VSQVE AT FOTSA (ad fossam),

    Inscr. Orell. 4794, v. fossor.—
    4.
    In mal. part.:

    pudenda muliebria,

    Auct. Priap. 84; cf.:

    inter Socraticos notissima fossa cinaedos,

    Juv. 2, 10.—
    5.
    Fos-sa Drūsiāna, v. Drusus.—
    * II.
    Trop., a boundary:

    alicui fossam determinare,

    Tert. adv. Haer. 10.

    Lewis & Short latin dictionary > fossa

  • 15 Fossa Drusiana

    fossa, ae, f. [fodio, i. e. fossa terra], a ditch, trench, fosse (syn.: fovea, scrobs, fossio).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    salso suffudit gurgite fossas,

    Lucr. 5, 482:

    fodere fossam,

    Liv. 3, 26, 9:

    ut unus aditus maximo aggere objecto fossa cingeretur vastissima,

    Cic. Rep. 2, 6:

    (oppidum) vallo et fossa circumdedi,

    id. Fam. 15, 4, 10:

    pomarium circummunire fossă praecipiti,

    Col. 5, 10, 1:

    circumdare moenia vallo atque fossā,

    Sall. J. 23, 1;

    and, in a different construction: circumdare fossam latam cubiculari lecto,

    Cic. Tusc. 5, 20, 59:

    vallo fossaque munire,

    Caes. B. G. 2, 5 fin.; cf.:

    Rheni fossam immanissimis gentibus objicere et opponere,

    Cic. Pis. 33, 81:

    fossa et vallo aliquem septum tenere,

    id. Att. 9, 12, 3:

    fossam pedum XX. directis lateribus duxit,

    Caes. B. G. 7, 72, 1; so,

    fossam ducere,

    id. ib. 7, 73, 2:

    transversam fossam obducere,

    id. ib. 2, 8, 3:

    praeducere,

    id. B. C. 1, 27, 3:

    institutae fossae,

    id. ib. 3, 46, 5:

    ut flumen nullam in partem depressis fossis derivari posset,

    sunk deeper, Hirt. B. G. 8, 40, 3:

    deprimere fossam,

    id. ib. 8, 9, 3; cf. Tac. A. 15, 42; 1, 65; Ov. F. 4, 821:

    cruor in fossam confusus,

    Hor. S. 1, 8, 28.—
    B.
    In partic.
    1.
    A gutter, waterway, = colliciae, Verg. G. 1, 326; 1, 372.—
    2.
    A furrow drawn to mark foundations, etc.:

    ipse humili designat moenia fossa,

    Verg. A. 7, 157; Ov. F. 4, 839; cf. Varr. L. L. 5, 32, § 143.—
    3.
    A grave (late Lat.):

    FILETIVS VSQVE AT FOTSA (ad fossam),

    Inscr. Orell. 4794, v. fossor.—
    4.
    In mal. part.:

    pudenda muliebria,

    Auct. Priap. 84; cf.:

    inter Socraticos notissima fossa cinaedos,

    Juv. 2, 10.—
    5.
    Fos-sa Drūsiāna, v. Drusus.—
    * II.
    Trop., a boundary:

    alicui fossam determinare,

    Tert. adv. Haer. 10.

    Lewis & Short latin dictionary > Fossa Drusiana

  • 16 circumdo

    circum-do, dedī, datum, are, umgeben, I) etw. einem Ggstde. umgeben, umlegen, d.i. etw. um etw. herumlegen, -stellen, -setzen, -wickeln u. dgl. (s. Drak. Liv. 30, 19, 8. Mützell Curt. 3, 2 [4], 2), a) übh.: α) eig.: sarmenta, ligna et sarmenta, Cic.: ignes, Cic.: mit zwei Akk., partes terrae circumdato radices vitis, Cato r. r. 114, 1: tectis ac moenibus subiectos prope iam ignes circumdatosque restinximus, Cic.: umbras, rings umher bieten (v. einem Baume), Prop. – lectis aulaea, Curt.: capiti diadema, Curt.: laevo brachio togae laciniam, Vell.: loricam umeris, Verg.: fasciam iugulo, Cels.: fasciam circa alvum, Cels.: cataplasma ventri, Cels.: u. Pass. poet. mit Acc. was? virgineos circumdata comptus, Lucr. 1, 87. – u. arma umeris, Verg.: vincula collo, Ov.: (im Bilde) muros velut compedes, Liv.: nescio an maiora vincula maioresque necessitates quam captivis vestris fortuna circumdederit, Liv. – brachia collo, Ov.: in der Tmesis, collo dare brachia circum, Verg. – leb. Wesen, c. ministeria principi, Tac.: u. im Pass. medial, hinc patre, hinc Catulo lateri circumdatis, indem der V. zur einen, Katulus zur andern Seite ging, Liv. – β) übtr. (s. Dräger Tac. ann. 16, 25, 5 u. Agr. 20 in.), c. paci egregiam famam, verschaffen, verleihen, Tac.: supremis suis secretum, Tac.: moribus corruptis libidines, zugesellen, Tac.: planctum et lamenta sibi circumdata, habe man um ihn herum entstehen lassen, Tac. – b) insbes., umfriedigend, umstellend, feindl. umzingelnd (bes. als milit. t. t.), rings erbauen, -aufführen, -errichten, -anlegen, -aufstellen (s. Drak. Liv. 30, 19, 8. Mützell Curt. 3, 2 [4], 2), murum, Caes. u. Col.: munitionem, Auct. b. Afr.: munitiones toto oppido (rings um die St.), Hirt. b. G.: turres toto opere (auf der ganzen Linie), Caes.: murum silvae od. nemori, Sen. u. Curt.: fossam cubiculari lecto, Cic.: urbi murum latere cocto, Iustin.: u. (im Bilde) sibi cancellos, Cic. – leb. Wesen, exercitum, Sall.: stationes, Tac.: equites cornibus, Liv.: satellites armatos contioni, Liv.: exercitum hostium castris, Liv.

    II) etw. mit etw. umgeben, umringen, umstellen, gew. m. Ang. womit? durch Abl., a) übh.: α) eig.: animum corpore, Liv.: totam arborem flammis, Phaedr. – caput lacernā, Vell.: fauces lanā, Cels.: alqd fasciā, Cels.: se zonā, Suet.: tempora vittis, Ov.: corpus amictu, Ov. – Pass., v. leb. Wesen, ipse agresti duplici amiculo circumdatus, Nep.: senex circumdatus (umkränzt) sertis et delibutus unguento, Sen. rhet.: u. Pass. poet. m. Acc. woran? Sidoniam picto chlamydem circumdata limbo, Verg. Aen. 4, 137. – von Örtl., tertius (sinus) Cauloniam Locrosque circumdat, Mela: regio insulis circumdata, Cic.: ignotis circumdata litora silvis, Prop. – β) übtr.: totam figuram mundi c. omni levitate (mit einer ganz glatten Außenseite), Cic.: alcis pueritiam robore, Tac. – b) insbes., umfriedigend, umstellend oder feindl. umzingelnd (bes. als milit. t. t.), α) eig.: collem multo opere, Sall. fr.: portum moenibus, Nep.: nemus triplici muro, Curt.: omnem aciem suam raedis et carris, Caes.: Othonem vexillis, Tac.: accepti in medium Vitelliani, et circumductos Primus Antonius clementer alloquitur, Tac. hist. 3, 63. – feindl., oppidum (urbem, moenia) vallo od. vallo et (atque) fossā od. vallo fossaque, Sall. u. Liv. (s. Korte Sall. Iug. 23, 1. Drak. Liv. 6, 8, 9. Mützell Curt. 3, 2 [4], 2): oppidum coronā, Liv.: oppidum quinis castris, Caes.: multitudine domum alcis, Nep.: villam statione, Tac.: saltus canibus, Verg. – β) übtr.: exiguis quibusdam finibus totum oratoris munus, Cic.: eminentia cuiusque operis artissimis temporum claustris circumdata, Vell.: minus octoginta annis circumdatum aevum, eingeschlossen, begrenzt, Vell.

    lateinisch-deutsches > circumdo

  • 17 circumdo

    circum-do, dedī, datum, are, umgeben, I) etw. einem Ggstde. umgeben, umlegen, d.i. etw. um etw. herumlegen, -stellen, -setzen, -wickeln u. dgl. (s. Drak. Liv. 30, 19, 8. Mützell Curt. 3, 2 [4], 2), a) übh.: α) eig.: sarmenta, ligna et sarmenta, Cic.: ignes, Cic.: mit zwei Akk., partes terrae circumdato radices vitis, Cato r. r. 114, 1: tectis ac moenibus subiectos prope iam ignes circumdatosque restinximus, Cic.: umbras, rings umher bieten (v. einem Baume), Prop. – lectis aulaea, Curt.: capiti diadema, Curt.: laevo brachio togae laciniam, Vell.: loricam umeris, Verg.: fasciam iugulo, Cels.: fasciam circa alvum, Cels.: cataplasma ventri, Cels.: u. Pass. poet. mit Acc. was? virgineos circumdata comptus, Lucr. 1, 87. – u. arma umeris, Verg.: vincula collo, Ov.: (im Bilde) muros velut compedes, Liv.: nescio an maiora vincula maioresque necessitates quam captivis vestris fortuna circumdederit, Liv. – brachia collo, Ov.: in der Tmesis, collo dare brachia circum, Verg. – leb. Wesen, c. ministeria principi, Tac.: u. im Pass. medial, hinc patre, hinc Catulo lateri circumdatis, indem der V. zur einen, Katulus zur andern Seite ging, Liv. – β) übtr. (s. Dräger Tac. ann. 16, 25, 5 u. Agr. 20 in.), c. paci egregiam famam, verschaffen, verleihen, Tac.: supremis suis secretum, Tac.: moribus corruptis libidines, zugesellen, Tac.: planctum et lamenta sibi circumdata,
    ————
    habe man um ihn herum entstehen lassen, Tac. – b) insbes., umfriedigend, umstellend, feindl. umzingelnd (bes. als milit. t. t.), rings erbauen, -aufführen, -errichten, -anlegen, -aufstellen (s. Drak. Liv. 30, 19, 8. Mützell Curt. 3, 2 [4], 2), murum, Caes. u. Col.: munitionem, Auct. b. Afr.: munitiones toto oppido (rings um die St.), Hirt. b. G.: turres toto opere (auf der ganzen Linie), Caes.: murum silvae od. nemori, Sen. u. Curt.: fossam cubiculari lecto, Cic.: urbi murum latere cocto, Iustin.: u. (im Bilde) sibi cancellos, Cic. – leb. Wesen, exercitum, Sall.: stationes, Tac.: equites cornibus, Liv.: satellites armatos contioni, Liv.: exercitum hostium castris, Liv.
    II) etw. mit etw. umgeben, umringen, umstellen, gew. m. Ang. womit? durch Abl., a) übh.: α) eig.: animum corpore, Liv.: totam arborem flammis, Phaedr. – caput lacernā, Vell.: fauces lanā, Cels.: alqd fasciā, Cels.: se zonā, Suet.: tempora vittis, Ov.: corpus amictu, Ov. – Pass., v. leb. Wesen, ipse agresti duplici amiculo circumdatus, Nep.: senex circumdatus (umkränzt) sertis et delibutus unguento, Sen. rhet.: u. Pass. poet. m. Acc. woran? Sidoniam picto chlamydem circumdata limbo, Verg. Aen. 4, 137. – von Örtl., tertius (sinus) Cauloniam Locrosque circumdat, Mela: regio insulis circumdata, Cic.: ignotis circumdata litora silvis, Prop. – β) übtr.: totam figuram mundi c. omni levitate (mit einer ganz glatten
    ————
    Außenseite), Cic.: alcis pueritiam robore, Tac. – b) insbes., umfriedigend, umstellend oder feindl. umzingelnd (bes. als milit. t. t.), α) eig.: collem multo opere, Sall. fr.: portum moenibus, Nep.: nemus triplici muro, Curt.: omnem aciem suam raedis et carris, Caes.: Othonem vexillis, Tac.: accepti in medium Vitelliani, et circumductos Primus Antonius clementer alloquitur, Tac. hist. 3, 63. – feindl., oppidum (urbem, moenia) vallo od. vallo et (atque) fossā od. vallo fossaque, Sall. u. Liv. (s. Korte Sall. Iug. 23, 1. Drak. Liv. 6, 8, 9. Mützell Curt. 3, 2 [4], 2): oppidum coronā, Liv.: oppidum quinis castris, Caes.: multitudine domum alcis, Nep.: villam statione, Tac.: saltus canibus, Verg. – β) übtr.: exiguis quibusdam finibus totum oratoris munus, Cic.: eminentia cuiusque operis artissimis temporum claustris circumdata, Vell.: minus octoginta annis circumdatum aevum, eingeschlossen, begrenzt, Vell.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circumdo

  • 18 vāllum

        vāllum ī, n    [vallus], a line of palisades, palisaded rampart, intrenchment, circumvallation: vallo fossāque moenia circumvenit, S.: Pompeium fossā et vallo saeptum tenet: in tumulo vallum ducere, L.: fossas implere ac vellere vallum, V.— Fig., a wall, rampart, fortification: non Alpium vallum contra ascensum Gallorum obicio: munitae sunt palpebrae tamquam vallo pilorum.
    * * *
    wall, rampart; entrenchment, line of palisades, stakes

    Latin-English dictionary > vāllum

  • 19 circummunio

    circum-mūnio, īvī, ītum, īre, I) ummauern = mit einer Mauer usw. einschließen, a) mit einer Mauer usw. umhegen, einfriedigen, pomarium maceriā aut fossā, Col. de arb. 18 in.: modum pomarii maceriis vel saepe vel fossā praecipite, Col. 5, 10, 1: plantas caveis, Col. 5, 9, 11. – b) wie mit od. hinter einer Mauer einschließen, α) übh., paene ut ferae circummuniti, eingesperrt, Caes. b. c. 1, 84, 4. – β) als milit. t. t., durch eine Zirkumvallationslinie einschließen, oppidum, Auct. b. Afr. 79, 1: quos circummunitos superius demonstravimus, Auct. b. Hisp. 34, 6. – gew. m. Abl. (mit, durch), eos vallo fossāque, Caes. b. c. 1, 81, 5: Uticam vallo, ibid. 2, 36, 1: Pompeianas copias opere, ibid. 3, 66, 2: montem opere, ibid. 3, 97, 2: ohne Akk., opere circummunire instituit, eine Zirkumvallationslinie anzulegen, Auct. b. Hisp. 38, 6. – II) ringsum befestigen, vites defixis arundinibus circummunitae, Col. 5, 4, 1.

    lateinisch-deutsches > circummunio

  • 20 munio [1]

    1. mūnio (archaist. moenio), īvī, u. iī, ītum, īre (moene, moenia), I) mauern, schanzen, Mauern od. Schanzen aufführen, undique, quod idoneum ad muniendum putarent, congererent, Nep.: milites, qui muniendi gratiā vallum petierant, Auct. b. Afr.: utrimque summā vi muniunt et pugnant, Liv.: munientibus coria velaque iussit obtendi, Curt. – II) prägn., A) mauern, mauernd aufbauen, magna munit moenia, Plaut. mil. 228: duovir urbis moeniundae, Corp. inscr. Lat. 10, 4876: mun. oppida, feste Städte gründen, Hor. sat. 1, 3, 105: Albam longam, als feste Stadt gründen, Verg. Aen. 1, 271. – B) etwas mit einer Mauer, einem Bollwerke, einer Schanze befestigen, verwahren, verschanzen, in Verteidigungszustand setzen, 1) eig. u. übtr.: a) eig.: arcem, Nep.: palatium, Nep.: castra, mit Wall, Graben u. Palisaden umgeben, Caes.: montem, Caes.: partem muri egregie munitam habebant, Liv. – m. Abl., locum muro, Caes.: castra vallo fossāque, Caes.: omnia maceriā muniuntur, Plin. ep. – b) übtr., übh. verwahren, decken, bedecken, schützen, Alpibus Italiam munierat natura, wie mit einem Bollwerk versehen, Cic.: domum praesidiis, Cic.: se ligneis moenibus, Nep. – munito agmine incedere, gedecktem, Sall. – hortum ab incursu hominum, Colum.: quae (herbescens viriditas) contra avium minorum morsus munitur vallo aristarum, Cic.: hieme quaternis tunicis et tibialibus muniebatur, verwahrte, bedeckte sich, Suet. – 2) bildl., verwahren, in Verteidigungsstand, in Sicherheit setzen, sicherstellen, decken, hunc locum munio, sichere mich von dieser Seite, Cic.: m. imperium, Nep.: multorum se benevolentiā tueri et munire, Cic.: munio me ad haec tempora, Cic.: m. se contra perfidiam, Cic.: muniri adversus fraudes, Plin.: munire latus a domesticis hostibus, Curt. – suam meretriculis muniendis rem cogere, zur Versorgung von Buhldirnen, Plaut. – C) einen Weg usw. durch Auffüllen, Dämme usw. gangbar machen, bahnen, anlegen, bauen, viam, Cic. u.a.: itinera, Nep.: rupem, Liv. – ohne (aus dem Zshg. zu ergänzendes) Obj., muniendo fessi homines, Liv. – im Bilde, munire alci viam accusandi, sibi viam ad stuprum, Cic.: munita ad consulatum via, Cic.: u. so ut ad hoc nefarium facinus accederet, aditum sibi aliis sceleribus ante munivit, Cic. – / Synkop. Imperf. munibat, Ps. Verg. moret. 61. Epit. Illiad. 228: munibant, Apul. de mund. 26: Fut. munibis, Veget. mul. 1, 10, 5 ed. vulg. (Schneider munies).

    lateinisch-deutsches > munio [1]

См. также в других словарях:

  • Vallo — Vallø Vallø Administration Pays  Danemark …   Wikipédia en Français

  • vallo (1) — {{hw}}{{vallo (1)}{{/hw}}s. m. 1 (mil.) Parapetto alzato di qua di un fosso intorno al campo dei Romani e munito di palizzata per impedire l accesso al nemico | Campo cinto di vallo. 2 Opera difensiva costituita da una serie continua di… …   Enciclopedia di italiano

  • Vallø — was a municipality (Danish, kommune ) in the former Roskilde County on the east coast of the island of Zealand ( Sjælland ) in east Denmark. The municipality covered an area of 84 km², and had a total population of 10,337 (2005). Its last mayor… …   Wikipedia

  • Vallo — Vallo, Flecken in der neapolitanischen Provinz Principato citeriore; 3200 Ew …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Vallö — Vallö, Halbinsel am Christianiafjord (Norwegen), darauf ein Seesalzwerk, welches jährlich 70,000 Centner Salz liefert …   Pierer's Universal-Lexikon

  • vallo — s.m. [dal lat. vallum ]. 1. (archeol.) a. [opera di fortificazione posta a rinforzo dell aggere difensivo dell accampamento] ▶◀ muraglia. ‖ palizzata, recinto, steccato, trincea. b. (estens.) [qualsiasi opera di difesa ai confini di una regione… …   Enciclopedia Italiana

  • Vallø — 55° 24′ N 12° 15′ E / 55.4, 12.25 …   Wikipédia en Français

  • vallo — 1vàl·lo s.m. 1. TS stor. in Roma antica, robusta palizzata costruita intorno agli accampamenti militari; fortificazione costituita da una lunga muraglia eretta come linea di difesa spec. dei confini dei territori conquistati: il vallo di Adriano… …   Dizionario italiano

  • Vallo di Nera — Vallo di Nera …   Deutsch Wikipedia

  • Vallo della Lucania — Vallo della Lucania …   Deutsch Wikipedia

  • Vallo Torinese — Vallo Torinese …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»