Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

intrenchment

  • 1 vallum

    vallum, i, n. [collective of 1. vallus; the line of palisades about an intrenchment; hence], an earthen wall or rampart set with palisades, a palisaded rampart, intrenchment, circumvallation.
    I.
    Lit., Varr. L. L. 5, § 117 Müll.; Liv. 33, 5, 4 sq.:

    castra vallo fossāque munire,

    Caes. B. G. 2, 5:

    aliquem vallo et fossā saeptum tenere,

    Cic. Att. 9, 12, 3:

    oppidum vallo et fossā cingere,

    id. ib. 5, 20, 5:

    oppidum vallo et fossā circumdare,

    id. Fam. 15, 4, 10; Sall. J. 76, 2; Liv. 7, 23, 5; Verg. A. 9, 146; 9, 506; 9, 524; Hor. Epod. 9, 13 al.—
    II.
    Transf., in gen., a wall, rampart, fortification; with gen.:

    non Alpium vallum contra ascensum transgressionemque Gallorum obicio et oppono,

    Cic. Pis. 33, 81:

    India vallo munitur eburno,

    Lucr. 2, 538:

    saepes pastorum munita vallo arboris,

    Plin. 12, 5, 11, § 22:

    (spica) contra avium minorum morsus munitur vallo aristarum,

    Cic. Sen. 15, 51:

    munitae sunt palpebrae tamquam vallo pilorum,

    id. N. D. 2, 57, 143:

    dentium,

    App. Dogm. Plat. 1, p. 10, 9.— Absol.:

    si interdicta petes vallo (i. e. stola) circumdata, etc.,

    Hor. S. 1, 2, 96.

    Lewis & Short latin dictionary > vallum

  • 2 mūnīmentum

        mūnīmentum (old moen-, Enn. ap. C.), ī, n    [munio], a defence, fortification, intrenchment, rampart, bulwark, protection: ullum, quo cedentes tenderent, S.: instar muri munimentum praebere, Cs.: regni (i. e. flumina), Cu.: lacernae, Munimenta togae, Iu.—Fig., defence, protection, shelter: rati noctem sibi munimento fore, S.: tribuniciam potestatem, munimentum libertati, reparare, L.
    * * *
    fortification, bulwark; defense, protection

    Latin-English dictionary > mūnīmentum

  • 3 mūnītiō

        mūnītiō ōnis, f    [munio], a defending, fortifying, protecting: milites munitione prohibere, Cs.: operis, erection of fortifications, Cs.: munitionis causā in silvas discedere, go to cut wood for a rampart, Cs.— A defence, fortification, rampart, bulwark, intrenchment, walls: munitione a mari (fons) disiunctus: urbem operibus munitionibusque saepire: intra munitiones ingredi, Cs.: per munitionem introire, S.: multum munitionis, of the walls, N.— A making passable, opening: viarum: fluminum, bridging, Ta.
    * * *
    fortifying; fortification

    Latin-English dictionary > mūnītiō

  • 4 praesidium

        praesidium ī, n    [praeses], defence, protection, guardianship, help, aid, assistance: proficisci praesidio suis, N.: amicitiam populi R. sibi praesidio esse oportere, Cs.: tectus praesidio firmo amicorum: Ut meae stultitiae in iustitiā tuā sit aliquid praesidi, T.: Veneris praesidio ferox, H.— A guard, escort, convoy, garrison: ad iudicium cum praesidio venit: omnium bonorum praesidio ornatus: servorum praesidio uti: regale, H.: occupatoque oppido, ibi praesidium conlocat, garrison, Cs.: (turrīs) praesidiis firmare, with troops, S.: praesidium dedit, ut tuto perveniret, escort, N.: praesidium ex arce expellere, garrison, N.: praesidia interficere, troops, N.: praesidia custodiasque disponere, picket guards, Cs.: galeatum, Iu.: O et praesidium et dulce decus meum, H.: quantum Praesidium perdis, V.— An occupied place, post, station, intrenchment, fortification, camp: in praesidio conlocatus, on guard: qui propter metum praesidium relinquit, leaves his post: praesidio discedere, L.: procul in praesidio esse, N.: praesidium occupare et munire, Cs.: milites in praesidiis disponere, Cs.: in praesidiis esse, with the army.—Aid, help, assistance: quod satis esset praesidi dedit, what was needful for his support and safety, N.: quaerere sibi praesidia periculis: me biremis praesidio scaphae Tutum... Aura feret, H.: fortissimum pudoris: aliunde rerum exspectanda tuarum Praesidia, encouragement, Iu.
    * * *
    protection; help; guard; garrison, detachment

    Latin-English dictionary > praesidium

  • 5 vāllum

        vāllum ī, n    [vallus], a line of palisades, palisaded rampart, intrenchment, circumvallation: vallo fossāque moenia circumvenit, S.: Pompeium fossā et vallo saeptum tenet: in tumulo vallum ducere, L.: fossas implere ac vellere vallum, V.— Fig., a wall, rampart, fortification: non Alpium vallum contra ascensum Gallorum obicio: munitae sunt palpebrae tamquam vallo pilorum.
    * * *
    wall, rampart; entrenchment, line of palisades, stakes

    Latin-English dictionary > vāllum

  • 6 convallatio

    convallātĭo, ōnis, f. [convallo], an intrenchment, Tert. adv. Jud. 8.

    Lewis & Short latin dictionary > convallatio

  • 7 convallo

    con-vallo, āvi, ātum, 1, v. a.; lit., to surround with an intrenchment; hence, in gen., to surround, encircle (late Lat.):

    terras omnes Oceani ambitu,

    Gell. 12, 13, 20. — Trop., Tert. Carm. de Judicio Dom. 6.

    Lewis & Short latin dictionary > convallo

  • 8 moenimentum

    mūnīmentum ( moen-, archaic form, Enn. ap. Cic. Fin. 2, 32, 106 B. and K.), i, n. [id.], a defence, fortification, intrenchment, rampart, bulwark, protection (class. but not in Cic.).
    I.
    Lit.:

    ut instar muri hae sepes munimenta praeberent,

    Caes. B. G. 2, 17:

    fossa, haud parvum munimentum, a planioribus aditu locis,

    Liv. 1, 33, 7:

    sepulcri,

    Dig. 11, 7, 37.—Esp., of military fortifications, intrenchments:

    tenere se munimentis,

    Tac. A. 13, 36:

    domūs munimentis septae,

    id. ib. 15, 38:

    munimentis se defendere,

    id. H. 5, 20:

    coërcere intra munimenta militem,

    id. ib. 2, 18:

    munimenta perrumpere,

    id. A. 12, 17:

    regni, i. e. flumina,

    Curt. 4, 5, 4.—Of a defence or covering for the body:

    munimentum ipsis equisque loricae plumatae sunt,

    Just. 41, 2, 10:

    pingues aliquando lacernas, munimenta togae accipimus,

    Juv. 9, 28.—
    II.
    Trop., defence, protection, shelter:

    id munimentum (Horatium Coclem) illo die fortuna urbis Romanae habuit,

    Liv. 2, 10:

    rati, noctem sibi munimento fore,

    Sall. J. 97, 3:

    munimento foret,

    id. ib. 50, 3:

    legiones firma imperii munimenta,

    Tac. H. 4, 52:

    legum,

    Val. Max. 6, 3 prooem.; 2, 1, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > moenimentum

  • 9 munimentum

    mūnīmentum ( moen-, archaic form, Enn. ap. Cic. Fin. 2, 32, 106 B. and K.), i, n. [id.], a defence, fortification, intrenchment, rampart, bulwark, protection (class. but not in Cic.).
    I.
    Lit.:

    ut instar muri hae sepes munimenta praeberent,

    Caes. B. G. 2, 17:

    fossa, haud parvum munimentum, a planioribus aditu locis,

    Liv. 1, 33, 7:

    sepulcri,

    Dig. 11, 7, 37.—Esp., of military fortifications, intrenchments:

    tenere se munimentis,

    Tac. A. 13, 36:

    domūs munimentis septae,

    id. ib. 15, 38:

    munimentis se defendere,

    id. H. 5, 20:

    coërcere intra munimenta militem,

    id. ib. 2, 18:

    munimenta perrumpere,

    id. A. 12, 17:

    regni, i. e. flumina,

    Curt. 4, 5, 4.—Of a defence or covering for the body:

    munimentum ipsis equisque loricae plumatae sunt,

    Just. 41, 2, 10:

    pingues aliquando lacernas, munimenta togae accipimus,

    Juv. 9, 28.—
    II.
    Trop., defence, protection, shelter:

    id munimentum (Horatium Coclem) illo die fortuna urbis Romanae habuit,

    Liv. 2, 10:

    rati, noctem sibi munimento fore,

    Sall. J. 97, 3:

    munimento foret,

    id. ib. 50, 3:

    legiones firma imperii munimenta,

    Tac. H. 4, 52:

    legum,

    Val. Max. 6, 3 prooem.; 2, 1, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > munimentum

  • 10 munitio

    mūnītĭo, ōnis, f. [1. munio], a defending, fortifying, protecting (class.).
    I.
    Lit.:

    milites munitione prohibere,

    Caes. B. G. 1, 49:

    oppidi,

    Suet. Galb. 10:

    operis,

    a fortifying, erection of fortifications, Caes. B. G. 1, 8:

    fluminum,

    a bridging over, Tac. A. 1, 56:

    munitionis multa sunt genera,

    enclosure, fencing, hedging, Pall. 1, 34.—
    B.
    Transf.
    1.
    Concr., a means of fortification or defence, a fortification, rampart, bulwark, intrenchment, walls (syn. munimentum):

    nisi munitione ac mole lapidum a mari (fons) disjunctus esset,

    Cic. Verr. 2, 4, 53, § 118:

    munitiones multiplices Piraei portus,

    Vell. 2, 23, 3:

    urbem operibus munitionibusque sepire,

    Cic. Phil. 13, 9, 20: demoliri, Sall. Fragm. ap. Non. 2, 204:

    facere,

    Caes. B. G. 1, 10:

    incendere,

    Nep. Eum. 5, 7:

    per munitionem introire,

    Sall. J. 38, 6:

    munitiones in urbem spectantes,

    Liv. 5, 5:

    munitiones et castella,

    Tac. A. 3, 74:

    multum munitionis,

    of the walls, Nep. Them. 7, 2.—
    2.
    (Acc. to munio, I. B. 2.) A making passable of roads, by opening, paving, etc.:

    ex viarum munitione quaestum facere,

    repairing the roads, work on the roads, Cic. Font. 4, 7:

    multos ad munitiones viarum condemnavit,

    Suet. Calig. 27.—
    II.
    Trop., a support:

    aditus ad causam et munitio aut quoddam ornamentum,

    support to the cause, Cic. de Or. 2, 79, 320 (al. communitio).—(The gloss. of Fest. is prob. corrupt: munitio morsicatio ciborum, Paul. ex Fest. p. 143 Müll.)

    Lewis & Short latin dictionary > munitio

  • 11 praesidium

    praesĭdĭum, ii, n. [praeses].
    I.
    Lit., a presiding over; hence, defence, protection, help, aid, assistance; esp. of soldiers who are to serve as a guard, garrison, escort, or convoy:

    proficisci praesidio suis,

    Nep. Ages. 3:

    praesidio esse alicui,

    id. ib. 7: Caes. B. G. 1, 44:

    hanc sibi rem praesidio sperant futuram,

    Cic. Verr. 2, 5, 65, § 167:

    tectus praesidio firmo amicorum,

    id. Sull. 18, 51:

    absque me foret et meo praesidio, etc.,

    Plaut. Pers. 5, 2, 61:

    ut meae stultitiae in justitiā tuā sit aliquid praesidii,

    Ter. Heaut. 4, 1, 33:

    in tutelā ac praesidio bellicae virtutis,

    Cic. Mur. 10, 22:

    Veneris praesidio ferox,

    Hor. C. 1, 15, 13.—Esp. of soldiers acting as a guard, convoy, escort:

    legiones, quae praesidio impedimentis erant,

    Caes. B. G. 2, 19:

    regale,

    Hor. Ep. 2, 2, 30.—
    II.
    Transf.
    A.
    That which aids, defends, or protects, defence, assistance, protection:

    ad hoc ipsum judicium cum praesidio venit,

    Cic. Rosc. Am. 5, 13:

    armatorum,

    id. Phil. 2, 44, 112; cf.:

    O et praesidium,

    protector, Hor. C. 1, 1, 2:

    quantum praesidium perdis,

    Verg. A. 11, 58.—
    2.
    In partic., in milit. lang., those who by their presence protect a place, a camp, or a supply of arms or provisions, a guard, garrison, convoy, escort, troops, soldiers, etc.:

    praesidium est dictum, quia extra castra praesidebant loco aliquo, quo tutior regio esset,

    Varr. L. L. 5, § 90 Müll.:

    occupatoque oppido, ibi praesidium collocat,

    garrison, Caes. B. G. 1, 38:

    (turres) praesidiis firmare,

    with a garrison, with troops, Sall. J. 23, 1:

    quam (Italiam) praesidiis confirmaretis,

    Cic. Agr. 1, 5, 16:

    obsidere atque occupare,

    id. ib. 2, 28, 75:

    ex oppido educere,

    Caes. B. C. 1, 13:

    dimittere,

    Cic. Fam. 2, 17, 3:

    oppido imponere,

    Liv. 24, 7:

    praesidium dedit, ut eo tuto perveniret,

    an escort, Nep. Ep. 4, 5:

    praesidium ex arce expellere,

    a garrison, id. ib. 10, 3:

    praesidium ex regionibus depellere,

    id. Paus. 2, 1:

    praesidia interficere,

    troops, id. Milt. 4, 1:

    praesidia custodiasque disponere,

    posts, pickets, Caes. B. G. 7, 55:

    Italia tota armis praesidiisque tenetur,

    troops, Cic. Att. 9, 3, 1:

    praesidia deducere,

    Caes. B. G. 2, 33:

    galeatum ponit ubique Praesidium,

    Juv. 8, 239.—
    B.
    Any place occupied by troops, as a hill, a camp, etc.; a post, station, intrenchment, fortification, camp:

    qui propter metum praesidium relinquit,

    leaves his post, Cic. Tusc. 3, 8, 17:

    praesidio decedere,

    Liv. 4, 29:

    procul in praesidio esse,

    Nep. Timol. 1, 4:

    praesidium occupare et munire,

    Caes. B. C. 3, 45:

    cohortes ex proximis praesidiis deductae,

    id. B. G. 7, 87:

    milites in praesidiis disponere,

    id. ib. 7, 34:

    in praesidiis esse,

    in the camp, with the army, Cic. Lig. 9, 28:

    in adversariorum praesidiis,

    id. Rosc. Am. 43, 126:

    posito castello super vestigia paterni praesidii,

    fort, Tac. A. 1, 56:

    obsidium coepit per praesidia,

    redoubts, id. ib. 4, 49.— Trop.:

    de praesidio et statione vitae decedere,

    Cic. Sen. 26, 73.—
    C.
    In gen., aid, help, assistance of any kind, Plaut. Pers. 1, 3, 45:

    quod satis esset praesidii, dedit,

    every thing needful for his support and safety, Nep. Them. 8, 5:

    quaerere sibi praesidia periculis, et adjumenta honoribus,

    Cic. Imp. Pomp. 24, 70:

    magnum sibi praesidium ad beatam vitam comparare,

    id. Tusc. 2, 1, 2:

    omnibus vel naturae, vel doctrinae praesidiis ad dicendum parati,

    id. de Or. 1, 9, 38:

    me biremis praesidio scaphae tutum aura feret,

    Hor. C. 3, 29, 62:

    ad praesidium aquae calidae decurritur,

    Col. 12, 50:

    praesidia afferre navem factura minorem,

    Juv. 12, 56.— Trop., defence, protection, help:

    fortissimum praesidium pudoris,

    Cic. Sull. 28, 77:

    insigne maestis praesidium reis,

    Hor. C. 2, 1, 13:

    si qua aliunde putas rerum exspectanda tuarum, Praesidia,

    Juv. 7, 23.—
    2.
    In partic., a remedy against diseases:

    aurium morbis praesidium est,

    Plin. 22, 22, 44, § 90:

    contra serpentes praesidio esse,

    id. 28, 4, 7, § 35.

    Lewis & Short latin dictionary > praesidium

  • 12 vallatio

    vallātĭo, ōnis, f. [vallo], an intrenchment (late Lat.), only trop.:

    medicorum,

    Theod. Prisc. 4, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > vallatio

  • 13 vallus

    1.
    vallus, i, m. [cf. Gr. hêlos, nail], a stake, pale.
    I.
    In gen. (rare).
    a.
    For supporting vines, Verg. G. 1, 264; 2, 25.—
    b.
    A pole set with teeth and fastened to a cart, pushed forwards by oxen placed behind;

    used by the Gauls for cutting grain,

    Plin. 18, 30, 72, § 296 (in Pall. 7, 2, called vehiculum).—
    II.
    Esp., in milit. lang., a stake, palisade, used for intrenchment (freq. and class.): qui labor, quantus agminis;

    ferre plus dimidiati mensis cibaria... ferre vallum, etc.,

    Cic. Tusc. 2, 16, 37:

    Scipio Africanus militem cottidie in opere habuit et triginta dierum frumentum, ad septenos vallos ferre cogebat,

    Liv. Epit. 57: virgulta vallo caedendo, id. 25, 36, 5:

    vallum cae dere et parare jubet,

    id. 33, 5, 4:

    vallum secum ferente milite,

    id. 33, 6, 1:

    quo qui intraverant, se ipsi acutissimis vallis induebant: hos cippos appellabant,

    Caes. B. G. 7, 73.—
    B.
    Transf.
    1.
    Collect. for vallum, a rampart set with palisades, Caes. B. C. 3, 63; Auct. B. Alex. 2, 3; Tib. 1, 10, 9.—
    2.
    In gen., a point, spike:

    pectinis,

    a tooth, Ov. Am. 1, 14, 15.
    2.
    vallus, i, f. dim. [contr. for vannulus, from vannus], a little winnowing-van for grain or provender, Varr. R. R. 1, 52, 2; 1, 23, 5; id. ap. Serv. ad Verg. G. 1, 166.

    Lewis & Short latin dictionary > vallus

См. также в других словарях:

  • Intrenchment — In*trench ment, n. [From {Intrench}.] [1913 Webster] 1. The act of intrenching or the state of being intrenched. [1913 Webster] 2. (Mil.) Any defensive work consisting of at least a trench or ditch and a parapet made from the earth thrown up in… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • intrenchment — n. 1. Intrenching. 2. Fortification (by trenches and parapet), earthwork. 3. Defence, protection, shelter. 4. Encroachment, inroad, invasion (of rights) …   New dictionary of synonyms

  • intrenchment — in·trench·ment …   English syllables

  • intrenchment — noun an entrenched fortification; a position protected by trenches (Freq. 2) • Syn: ↑entrenchment • Derivationally related forms: ↑entrench (for: ↑entrenchment) • Hypernyms: ↑ …   Useful english dictionary

  • Antestature — An te*stat ure, n. (Fort.) A small intrenchment or work of palisades, or of sacks of earth. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Cr'emaillere — Cr[ e] mail l[ e]re (kr? m? ly?r or m? y?r ), n. [F.] (Fort.) An indented or zigzaged line of intrenchment. [1913 Webster] || …   The Collaborative International Dictionary of English

  • entrenchment — n. 1. an entrenched fortification; a position protected by trenches. Syn: intrenchment. [WordNet 1.5] 2. the act or process of entrenching. [PJC] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Pah — Pah, n. [From native name.] A kind of stockaded intrenchment. [New Zealand.] Farrow. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Vallation — Val*la tion, n. [L. vallatio, fr. vallare to surround with a rampart, fr. vallum rampart. See {Wall}, n.] A rampart or intrenchment. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • William Pitt, 1st Earl of Chatham — Infobox Prime Minister | name=The Earl of Chatham order=Prime Minister of Great Britain term start =30 July 1766 term end =14 October 1768 monarch =George III predecessor =The Marquess of Rockingham successor =The Duke of Grafton birth date… …   Wikipedia

  • Bruttii — The Bruttii (Greek: polytonic|Βρέττιοι, Italian: Bruzi), were an ancient Italic people who inhabited the southern extremity of Italy, from the frontiers of Lucania to the Sicilian Straits and the promontory of Leucopetra, roughly corresponding to …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»