-
1 ustawę
обойти́ распоряже́ние, зако́н -
2 ominąć
omin|ąć\ominąćięty сов. 1. обойти; объехать; миновать;2. чаще с отрицанием не упустить, не пропустить;nie \ominąć okazji не упустить случая;
3. kogo перен. (nie uwzględnić) обойти кого, не дать кому, не удостоить кого;\ominąćęła go nagroda ему не дали премии; \ominąćąl go awans его обошли в должности, не повысили (по службе);
4. перен. (nie dotknąć) не коснуться, не задеть, пройти мимо;● \ominąćęła go kara ему удалось избежать наказания; \ominąć zarządzenie, ustawę обойти распоряжение, закон
* * *ominięty сов.1) обойти́; объе́хать; минова́ть2) чаще с отрицанием не упусти́ть, не пропусти́тьnie ominąć okazji — не упусти́ть слу́чая
ominęła go nagroda — ему́ не да́ли пре́мии
ominął go awans — его́ обошли́ в до́лжности, не повы́сили ( по службе)
4) перен. ( nie dotknąć) не косну́ться, не заде́ть, пройти́ ми́мо•- ominąć zarządzenie
- ustawę -
3 pogwałcić
глаг.• нарушать• нарушить• переступать• преступать* * *pogwałc|ić\pogwałcićę, \pogwałcićony сов. нарушить, преступить; попрать;\pogwałcić prawo (ustawę) попрать закон
* * *pogwałcę, pogwałcony сов.нару́шить, преступи́ть; попра́тьpogwałcić prawo (ustawę) — попра́ть зако́н
-
4 zawetować
zawetowa|ć\zawetowaćny сов. со наложить вето на что;\zawetować ustawę наложить вето на закон
* * *zawetowany сов. coналожи́ть ве́то на чтоzawetować ustawę — наложи́ть ве́то на зако́н
-
5 znieść
глаг.• вынести• кассировать• отменить• отменять• претерпеть• снести• упразднить• упразднять* * *1) (wytrzymać) вынести, вытерпеть, перенести, стерпеть2) znieść (zlikwidować) ликвидировать, отменить, упразднить3) znieść (jajka) снести(яйца)4) znieść (na dół) снести(вниз)5) znieść (z prądem wody) снести(отнести течением)6) znieść (zebrać) снести(собрать)wyburzyć, zburzyć снести(напр. здание)zanieść снести(занести)inform. skasować, usunąć, zdeinstalować сл. информ. снести(удалить)* * *zni|eść\znieśćosę, \znieśćósł, \znieśćosła, \znieśćeśli, \znieśćesiony сов. 1. снести;\znieść do piwnicy снести в подвал; \znieść rzeczy do pokoju снести вещи в комнату; \znieść jajo снести яйцо; prąd \znieśćósl łódź течёние(♂) снесло лодку;
2. отменить, упразднить, ликвидировать;\znieść ustawę отменить закон;
3. перенести; вынести, выдержать;jabłoń dobrze \znieśćosła mrozy яблоня хороню перенесла морозы;
nie mogę go \znieść я его терпеть не могу+2. unieważnić, zlikwidować
* * *zniosę, zniósł, zniosła, znieśli, zniesiony сов.1) снести́znieść do piwnicy — снести́ в подва́л
znieść rzeczy do pokoju — снести́ ве́щи в ко́мнату
znieść jajo — снести́ яйцо́
prąd zniósł łódź — тече́ние(м) снесло́ ло́дку
2) отмени́ть, упраздни́ть, ликвиди́роватьznieść ustawę — отмени́ть зако́н
3) перенести́; вы́нести, вы́держатьjabłoń dobrze zniosła mrozy — я́блоня хорошо́ перенесла́ мо́розы
nie mogę go znieść — я его́ терпе́ть не могу́
Syn:
См. также в других словарях:
ustawa — ż IV, CMs. ustawawie; lm D. ustawaaw «akt prawny o charakterze ogólnym, powszechnie obowiązujący, uchwalony w szczególnym trybie przez najwyższy organ władzy państwowej, parlament» Ustawa sejmowa. Ustawa przeciw nadużyciom gospodarczym. Artykuł… … Słownik języka polskiego
Коморовский, Тадеуш — Тадеуш Коморовский Tadeusz Komorowski … Википедия
litera — 1. pot. euf. Cztery litery a) «pośladki»: Nie tak dawno bokser publicznie kopnął promotora w cztery litery, dając mu tym samym do zrozumienia, co o nim myśli. GWr 10/02/1999. b) «o człowieku niezaradnym; niedorajda, ciamajda» 2. Litera prawa… … Słownik frazeologiczny
abrogować — dk a. ndk IV, abrogowaćguję, abrogowaćgujesz, abrogowaćguj, abrogowaćował, abrogowaćowany praw. «znieść, uchylić, znosić, uchylać ustawę, przepis prawny, wyrok» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
karny — karnyni, karnyniejszy 1. «dotyczący kary, przewidujący zastosowanie kary; będący karą (za wykroczenia, przestępstwa); karzący» Mandat karny. Odpowiedzialność karna. Sankcje karne. ∆ praw. Kodeks karny «ustawa regulująca zasady odpowiedzialności… … Słownik języka polskiego
kolegium — n VI; lm M. kolegiumgia, D. kolegiumgiów 1. «zespół, grupa osób wspólnie pracujących nad czymś, opiniujących, rozstrzygających coś, występujących jako całość (np. zarząd, rada); także organ administracji» Kolegium sędziowskie. Kolegium rektorskie … Słownik języka polskiego
nietykalność — ż V, DCMs. nietykalnośćści, blm «bycie nietykalnym; zagwarantowane konstytucyjnie prawo obywateli do ochrony przez państwo ich zdrowia, osobistej własności itp.» Nietykalność granic. Nietykalność przedstawiciela dyplomatycznego, konsularnego.… … Słownik języka polskiego
nowela — I ż I, DCMs. nowelali; lm D. nowelael «krótki utwór beletrystyczny, pisany prozą, charakteryzujący się prostą, zwięzłą, zazwyczaj jednowątkową fabułą i wyrazistą kompozycją» Nowela sensacyjna. Cykl, tom, zbiór nowel. Wybór nowel. Autor noweli. ∆… … Słownik języka polskiego
obostrzyć — dk VIb, obostrzyćrzę, obostrzyćrzysz, obostrzyćostrz, obostrzyćrzył, obostrzyćrzony obostrzać ndk I, obostrzyćam, obostrzyćasz, obostrzyćają, obostrzyćaj, obostrzyćał, obostrzyćany «uczynić coś surowszym, bardziej rygorystycznym» Obostrzyć dozór … Słownik języka polskiego
osobowość — ż V, DCMs. osobowośćści; blm 1. «całość stałych cech psychicznych i mechanizmów wewnętrznych regulujących zachowanie się człowieka; indywidualność» Nieprzeciętna, niepowtarzalna, bogata, barwna osobowość. Osobowość aktorska, naukowa, pisarska.… … Słownik języka polskiego
przeforsować — dk IV, przeforsowaćsuję, przeforsowaćsujesz, przeforsowaćsuj, przeforsowaćował, przeforsowaćowany przeforsowywać ndk VIIIa, przeforsowaćowuję, przeforsowaćowujesz, przeforsowaćowuj, przeforsowaćywał, przeforsowaćywany 1. «przeprowadzić coś wbrew… … Słownik języka polskiego
