-
1 usprawiedliwiać
usprawiedliwiać [uspravjɛdlivjaʨ̑], usprawiedliwić [uspravjɛdliviʨ̑]I. vt1) ( oczyścić z zarzutów) rechtfertigen2) ( uzasadniać)\usprawiedliwiać coś czymś spóźnienie, zaniedbanie etw mit etw entschuldigen; żądania etw mit etw begründenII. vr\usprawiedliwiać się z czegoś sich +akk wegen etw rechtfertigen -
2 usprawiedliwiać
usprawiedliwiać się (I) sich rechtfertigen, sich entschuldigen (mit D) -
3 usprawiedliwiać
-
4 bronić
bronić [brɔɲiʨ̑]I. vt1) ( walczyć w obronie)\bronić kogoś/czegoś [przed kimś/czymś] jdn/etw [vor jdm/etw] schützen, jdn/etw [gegen jdn/etw] verteidigen\bronić tytułu sport den Titel verteidigen2) ( strzec) [be]schützen, [be]hüten\bronić kogoś przed krytyką/niebezpieczeństwem jdn vor Kritik/einer Gefahr schützen\bronić czegoś przed zniszczeniem etw vor Zerstörung schützen\bronić swoich interesów seine Interessen verteidigenbroń Boże! Gott behüte! [ lub bewahre]3) ( zabraniać) verbieten, verwehren\bronić komuś wstępu jdn den Zutritt verbietennikt ci tego nie broni niemand verbietet dir das, das bleibt dir unverwehrt4) ( odpierać zarzuty)\bronić swego zdania/stanowiska seine Meinung/seinen Standpunkt verteidigen [ lub behaupten]\bronić pracy magisterskiej/doktorskiej eine Magister-/Doktorarbeit verteidigen; ( w sądzie) verteidigen5) ( usprawiedliwiać) rechtfertigenII. vr1) ( walczyć w swojej obronie) sich +akk verteidigen, sich +akk wehren2) ( strzec się)\bronić się przed kimś/czymś sich +akk vor jdm/etw hüten, sich +akk gegen jdn/etw wehren3) ( odpierać zarzuty)\bronić się przed zarzutami sich +akk gegen Vorwürfe verteidigen, Vorwürfe zurückweisen4) ( usprawiedliwiać się) sich +akk rechtfertigen -
5 tłumaczyć
tłumaczyć [twumaʧ̑ɨʨ̑]I. vtII. vr\tłumaczyć się z czegoś sich +akk für etw entschuldigen2) ( mieć uzasadnienie)to się tłumaczy samo przez się das erklärt sich von selbst -
6 usprawiedliwić
usprawiedliwiać się (I) sich rechtfertigen, sich entschuldigen (mit D) -
7 zwalniać
I. vt5) ( usuwać kogoś z posady)\zwalniać z pracy jdm [den Arbeitsplatz] kündigen, jdn entlassen\zwalniać kogoś z czegoś jdn einer S. +gen entheben [ lub entbinden] ( geh) jdn von etw befreien [ lub entbinden]\zwalniać kogoś od odpowiedzialności jdn von der Verantwortung befreien [ lub entbinden]\zwalniać na zakręcie/przed przejazdem kolejowym in der Kurve/vor dem Bahnübergang langsamer werdenIII. vr1) ( wymawiać posadę) kündigen\zwalniać się z lekcji sich +akk vom Unterricht befreien lassen -
8 rechtfertigen
I. vtseine Entscheidung vor jdm \rechtfertigen uzasadnić komuś swoją decyzjędas ist durch nichts zu \rechtfertigen to niewybaczalnesich [vor jdm] für sein Handeln \rechtfertigen tłumaczyć [ perf wy-] się [przed kimś] ze swojego postępowania -
9 przetłumaczyć
przetłumaczyć pf: nie dać pf sobie przetłumaczyć sich nichts sagen lassen; →LINK="tłumaczyć" tłumaczyćtłumaczyć < wytłumaczyć> (-ę) (wyjaśniać) erklären, erläutern; (interpretować) deuten, auslegen;tłumaczyć (I) (uzasadniać) erklären mit (D); (usprawiedliwiać) rechtfertigen, entschuldigen mit (D);nie dać pf sobie nic wytłumaczyć sich nichts sagen lassen;tłumaczyć się (I) sich rechtfertigen, sich entschuldigen (mit D); < przetłumaczyć> teksty übersetzen, übertragen; ustnie dolmetschen;tłumaczyć z niemieckiego na polski vom Deutschen ins Polnische übersetzen -
10 tłumaczyć
tłumaczyć < wytłumaczyć> (-ę) (wyjaśniać) erklären, erläutern; (interpretować) deuten, auslegen;tłumaczyć (I) (uzasadniać) erklären mit (D); (usprawiedliwiać) rechtfertigen, entschuldigen mit (D);nie dać pf sobie nic wytłumaczyć sich nichts sagen lassen;tłumaczyć się (I) sich rechtfertigen, sich entschuldigen (mit D); < przetłumaczyć> teksty übersetzen, übertragen; ustnie dolmetschen;tłumaczyć z niemieckiego na polski vom Deutschen ins Polnische übersetzen -
11 wytłumaczyć
wytłumaczyć pf →LINK="tłumaczyć" tłumaczyćtłumaczyć < wytłumaczyć> (-ę) (wyjaśniać) erklären, erläutern; (interpretować) deuten, auslegen;tłumaczyć (I) (uzasadniać) erklären mit (D); (usprawiedliwiać) rechtfertigen, entschuldigen mit (D);nie dać pf sobie nic wytłumaczyć sich nichts sagen lassen;tłumaczyć się (I) sich rechtfertigen, sich entschuldigen (mit D); < przetłumaczyć> teksty übersetzen, übertragen; ustnie dolmetschen;tłumaczyć z niemieckiego na polski vom Deutschen ins Polnische übersetzen
См. также в других словарях:
usprawiedliwiać się – usprawiedliwić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przedstawić motywy swojego postępowania, tłumaczyć się, oczyszczać się z zarzutów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Usprawiedliwiał się publicznie. Usprawiedliwiać się w czasie rozprawy sądowej. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tłumaczyć się — I – wytłumaczyć się {{/stl 13}}{{stl 33}} usprawiedliwiać się, tłumaczyć swoje postępowanie :{{/stl 33}}{{stl 10}}Tłumaczyć się brakiem wolnego czasu. Wytłumaczyć się przed swoim szefem. Tłumaczyć się wykrętnie z czegoś. Wytłumacz się, dlaczego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oczyszczać się – oczyścić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oczyścić z czegoś siebie, swoje ubranie; ciało : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oczyścić się z błota, z insektów. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zasłaniać się – zasłonić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się niewidocznym, przykrywać się czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zasłonił się rozłożoną gazetą. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} ochraniać się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sumitować się — ndk IV, sumitować siętuję się, sumitować siętujesz się, sumitować siętuj się, sumitować sięował się przestarz. «tłumaczyć się, usprawiedliwiać się» Sumitować się przed kimś. Nie sumituj się już. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
wymawiać się – wymówić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} używając wymówek, usprawiedliwiać swoją nieobecność gdzieś, uchylać się od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wymawiał się brakiem czasu. Wymówić się od spotkania towarzyskiego. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
usprawiedliwić — dk VIa, usprawiedliwićwię, usprawiedliwićwisz, usprawiedliwićdliw, usprawiedliwićwił, usprawiedliwićwiony usprawiedliwiać ndk I, usprawiedliwićam, usprawiedliwićasz, usprawiedliwićają, usprawiedliwićaj, usprawiedliwićał, usprawiedliwićany 1.… … Słownik języka polskiego
tłumaczyć — ndk VIb, tłumaczyćczę, tłumaczyćczysz, tłumaczyćacz, tłumaczyćczył, tłumaczyćczony 1. «wyjaśniać, objaśniać coś komuś» Tłumaczyć komuś działanie jakiegoś mechanizmu. Tłumaczyć jasno, zrozumiale, zawile. Tłumaczył, jak dotrzeć do celu. Tłumaczył… … Słownik języka polskiego
gęsto — gęściej 1. «w małych odstępach; ciasno, licznie, tłumnie, ściśle, zawiesiście» Gęsto posadzone drzewa. Wieś gęsto zabudowana. Okolica gęsto zaludniona. Kartka gęsto zapisana. Płótno gęsto tkane. Stali gęsto, jeden przy drugim. Śnieg padał coraz… … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
świecić — ndk VIa, świecićcę, świecićcisz, świeć, świecićcił 1. «być źródłem światła, wysyłać światło; promieniować światłem, blaskiem» Latarnia, lampa, żarówka świeci. Słońce świeci. Gwiazdy świecą. 2. «oświetlać coś (czymś); palić światło, np. lampę, dla … Słownik języka polskiego