-
1 uzasadniać
\uzasadniać coś czymś etw mit etw begründen -
2 uzasadniać
-
3 legitymować
legitymować [lɛgitɨmɔvaʨ̑] < perf wy->I. vt1) ( sprawdzać tożsamość) legitimieren, Personalien feststellen2) ( uzasadniać)\legitymować coś czymś etw mit etw begründenII. vr1) ( udowadniać swoją tożsamość) sich +akk ausweisen, sich +akk legitimieren2) ( uzasadniać swoje prawa)\legitymować się tytułem berechtigt [ lub legitimiert] sein, den Titel zu benutzen -
4 uzasadnić
vt pf→ uzasadniać -
5 popierać
-
6 przetłumaczyć
przetłumaczyć pf: nie dać pf sobie przetłumaczyć sich nichts sagen lassen; →LINK="tłumaczyć" tłumaczyćtłumaczyć < wytłumaczyć> (-ę) (wyjaśniać) erklären, erläutern; (interpretować) deuten, auslegen;tłumaczyć (I) (uzasadniać) erklären mit (D); (usprawiedliwiać) rechtfertigen, entschuldigen mit (D);nie dać pf sobie nic wytłumaczyć sich nichts sagen lassen;tłumaczyć się (I) sich rechtfertigen, sich entschuldigen (mit D); < przetłumaczyć> teksty übersetzen, übertragen; ustnie dolmetschen;tłumaczyć z niemieckiego na polski vom Deutschen ins Polnische übersetzen -
7 tłumaczyć
tłumaczyć < wytłumaczyć> (-ę) (wyjaśniać) erklären, erläutern; (interpretować) deuten, auslegen;tłumaczyć (I) (uzasadniać) erklären mit (D); (usprawiedliwiać) rechtfertigen, entschuldigen mit (D);nie dać pf sobie nic wytłumaczyć sich nichts sagen lassen;tłumaczyć się (I) sich rechtfertigen, sich entschuldigen (mit D); < przetłumaczyć> teksty übersetzen, übertragen; ustnie dolmetschen;tłumaczyć z niemieckiego na polski vom Deutschen ins Polnische übersetzen -
8 uzasadnić
-
9 wytłumaczyć
wytłumaczyć pf →LINK="tłumaczyć" tłumaczyćtłumaczyć < wytłumaczyć> (-ę) (wyjaśniać) erklären, erläutern; (interpretować) deuten, auslegen;tłumaczyć (I) (uzasadniać) erklären mit (D); (usprawiedliwiać) rechtfertigen, entschuldigen mit (D);nie dać pf sobie nic wytłumaczyć sich nichts sagen lassen;tłumaczyć się (I) sich rechtfertigen, sich entschuldigen (mit D); < przetłumaczyć> teksty übersetzen, übertragen; ustnie dolmetschen;tłumaczyć z niemieckiego na polski vom Deutschen ins Polnische übersetzen -
10 motywować
motywować [mɔtɨvɔvaʨ̑]vt\motywować coś czymś etw mit etw begründen, etw mit etw motivieren\motywować kogoś do czegoś jdn zu etw motivieren -
11 podpierać
podpierać [pɔtpjɛraʨ̑]I. vt\podpierać tezę dowodami eine These mit Beweisen [ lub auf Beweise] stützen4) ( stanowić podporę)\podpierać sklepienie das Gewölbe [ab]stützen, dem Gewölbe Halt geben5) \podpierać ściany Mauerblümchen sein ( fam), keinen Tanzpartner finden\podpierać się czymś sich +akk auf etw +akk stützen -
12 racjonalnie
racjonalnie [raʦ̑jɔnalɲɛ] adv -
13 usprawiedliwiać
usprawiedliwiać [uspravjɛdlivjaʨ̑], usprawiedliwić [uspravjɛdliviʨ̑]I. vt1) ( oczyścić z zarzutów) rechtfertigen2) ( uzasadniać)\usprawiedliwiać coś czymś spóźnienie, zaniedbanie etw mit etw entschuldigen; żądania etw mit etw begründenII. vr\usprawiedliwiać się z czegoś sich +akk wegen etw rechtfertigen -
14 begründen
begründen *vt
См. также в других словарях:
uzasadniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uzasadniaćam, uzasadniaća, uzasadniaćają, uzasadniaćany {{/stl 8}}– uzasadnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uzasadniaćnię, uzasadniaćni, uzasadniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} podawać argumenty, dowody na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uzasadniać — ndk I, uzasadniaćam, uzasadniaćasz, uzasadniaćają, uzasadniaćaj, uzasadniaćał, uzasadniaćany uzasadnić dk VIa, uzasadniaćnię, uzasadniaćnisz, uzasadniaćnij, uzasadniaćnił, uzasadniaćniony «popierać coś dowodami, argumentami, wykazywać słuszność,… … Słownik języka polskiego
legitymować — ndk IV, legitymowaćmuję, legitymowaćmujesz, legitymowaćmuj, legitymowaćował, legitymowaćowany 1. «sprawdzać urzędowo czyjś dowód osobisty, legitymację lub inny dokument w celu stwierdzenia tożsamości lub odpowiednich uprawnień» Policjant… … Słownik języka polskiego
antyempiryzm — m IV, D. u, Ms. antyempiryzmzmie, blm filoz. «pogląd przeciwstawiający się empiryzmowi, głoszący, że źródłem poznania jest rozum, a nie doświadczenie zmysłowe, a także że wiedzę należy uzasadniać, nie powołując się na doświadczenie» … Słownik języka polskiego
argumentować — ndk IV, argumentowaćtuję, argumentowaćtujesz, argumentowaćtuj, argumentowaćował, argumentowaćowany «przytaczać argumenty; udowadniać, uzasadniać, motywować» Argumentować krótko, rzeczowo, zwięźle, przekonywająco. Argumentować coś czymś … Słownik języka polskiego
dedukcyjnie — «za pomocą dedukcji, przez dedukcję, w sposób dedukcyjny» Uzasadniać, wnioskować dedukcyjnie … Słownik języka polskiego
dokumentować — ndk IV, dokumentowaćtuję, dokumentowaćtujesz, dokumentowaćtuj, dokumentowaćował, dokumentowaćowany «stwierdzać coś na podstawie dokumentów, oczywistych faktów; uzasadniać, udowadniać, potwierdzać» Dokumentować niewinność oskarżonego: Dokumentować … Słownik języka polskiego
kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… … Słownik języka polskiego
metafizycznie — przysłów. od metafizyczny Rozumować metafizycznie. Uzasadniać coś metafizycznie … Słownik języka polskiego
motywować — ndk IV, motywowaćywuję, motywowaćywujesz, motywowaćywuj, motywowaćował, motywowaćowany «przedstawiać motywy działania lub rozumowania, popierać coś dowodami, argumentami; uzasadniać, tłumaczyć» Motywować wniosek. Motywować swoje postępowanie.… … Słownik języka polskiego
obalać — ndk I, obalaćam, obalaćasz, obalaćają, obalaćaj, obalaćał, obalaćany obalić dk VIa, obalaćlę, obalaćlisz, obal, obalaćlił, obalaćlony, częściej dk «silnym uderzeniem wytrącić kogoś lub coś z pozycji pionowej, spowodować upadek, przewrócić siłą;… … Słownik języka polskiego