Перевод: с польского на русский

с русского на польский

upiększać

  • 1 upiększać

    глаг.
    • прикрашивать
    • приукрасить
    • приукрашивать
    • разряжать
    • разукрасить
    • разукрашивать
    • украсить
    • украшать
    * * *
    upiększa|ć
    \upiększaćny несов. 1. украшать;
    2. перен. приукрашивать
    +

    1. przyozdabiać, przystrajać 2. idealizować

    * * *
    upiększany несов.
    1) украша́ть
    2) перен. приукра́шивать
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > upiększać

  • 2 upiększać się

    несов.
    украша́ть себя́; наводи́ть красоту́ pot.

    Słownik polsko-rosyjski > upiększać się

  • 3 upiększać\ się

    несов. украшать себя; наводить красоту pot.

    Słownik polsko-rosyjski > upiększać\ się

  • 4 barwić

    глаг.
    • красить
    * * *
    barw|ić
    \barwićiony несов. 1. красить, окрашивать;
    2. перен. украшать
    +

    1. farbować 2. upiększać, koloryzować

    * * *
    barwiony несов.
    1) кра́сить, окра́шивать
    2) перен. украша́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > barwić

  • 5 dekorować

    глаг.
    • декорировать
    • приукрасить
    • приукрашивать
    • разукрашивать
    • украсить
    • украшать
    * * *
    dekorowa|ć
    \dekorowaćny несов. 1. оформлять, украшать;
    2. (kogo) награждать (орденом etc.); вручать награду кому
    +

    1. ozdabiać, upiększać

    * * *
    dekorowany несов.
    1) оформля́ть, украша́ть
    2) ( kogo) награжда́ть (орденом и т. п.); вруча́ть награ́ду кому
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > dekorować

  • 6 lukrować

    lukrowa|ć
    \lukrowaćny несов. 1. покрывать (сахарной) глазурью;

    \lukrowaćne pierniki глазированные пряники;

    2. перен. приукрашивать, лакировать
    +

    2. upiększać, lakierować

    * * *
    lukrowany несов.
    1) покрыва́ть (са́харной) глазу́рью

    lukrowane pierniki — глазиро́ванные пря́ники

    2) перен. приукра́шивать, лакирова́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > lukrować

  • 7 ozdabiać

    глаг.
    • декорировать
    • прикрашивать
    • приукрасить
    • приукрашивать
    • разукрасить
    • разукрашивать
    • украсить
    • украшать
    * * *
    ozdabia|ć
    \ozdabiaćny несов. украшать, убирать чем
    +

    przystrajać, upiększać

    * * *
    ozdabiany несов.
    украша́ть, убира́ть чем
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > ozdabiać

  • 8 przystrajać

    глаг.
    • прикрашивать
    • приукрашивать
    • разукрашивать
    • украсить
    • украшать
    * * *
    przystraja|ć
    \przystrajaćny несов. 1. украшать, убирать; наряжать;
    2. украшать что, быть украшением чего; kwiaty \przystrajaćły suknię цветы были украшением платья (украшали платье)
    +

    1. ozdabiać, upiększać, stroić

    * * *
    przystrajany несов.
    1) украша́ть, убира́ть; наряжа́ть
    2) украша́ть что, быть украше́нием чего

    kwiaty przystrajały suknię — цветы́ бы́ли украше́нием пла́тья (украша́ли пла́тье)

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przystrajać

  • 9 ubarwiać

    глаг.
    • окрашивать
    * * *
    ubarwia|ć
    \ubarwiaćny несов. 1. окрашивать;
    2. перен. украшать, приукрашивать
    +

    1. zabarwiać 2. upiększać

    * * *
    ubarwiany несов.
    1) окра́шивать
    2) перен. украша́ть, приукра́шивать
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > ubarwiać

См. также в других словарях:

  • upiększać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, upiększaćam, upiększaća, upiększaćają, upiększaćany {{/stl 8}}– upiększyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, upiększaćszę, upiększaćszy, upiększaćszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • upiększać — ndk I, upiększaćam, upiększaćasz, upiększaćają, upiększaćaj, upiększaćał, upiększaćany upiększyć dk VIb, upiększaćszę, upiększaćszysz, upiększ, upiększaćszył, upiększaćszony 1. «czynić coś piękniejszym; przystrajać, przyozdabiać coś» Upiększać… …   Słownik języka polskiego

  • upiększać się – upiększyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poddając się różnym zabiegom kosmetycznym, poprawiać własny wygląd, czynić siebie piękniejszym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przed każdą wizytą upiększała się godzinami. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stroić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, stroję, stroi, strój, strojony {{/stl 8}}– wystroić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} ubierać kogoś w eleganckie, wykwintne, okazałe, odświętne stroje; odziewać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przesadnie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dekorować — ndk IV, dekorowaćruję, dekorowaćrujesz, dekorowaćruj, dekorowaćował, dekorowaćowany 1. «ozdabiać, upiększać, przystrajać» Dekorować salę balową, świetlicę. Dekorować budynki publiczne, miasto, plac. 2. «wręczać, przekazywać, przypinać order,… …   Słownik języka polskiego

  • koloryzować — ndk IV, koloryzowaćzuję, koloryzowaćzujesz, koloryzowaćzuj, koloryzowaćował, koloryzowaćowany 1. «przesadzać w opowiadaniu, opisie; ubarwiać, upiększać relacje zmyślonymi szczegółami» Koloryzował w swych opowieściach. 2. rzad. «barwić, malować,… …   Słownik języka polskiego

  • krasić — ndk VIa, kraszę, krasićsisz, kraś, krasićsił, kraszony 1. «zaprawiać jedzenie okrasą; dodawać do jedzenia tłuszczu, śmietany itp.» Krasić kaszę masłem, słoniną. 2. poet. «zdobić, upiększać» Krasił ją wdzięk młodości. 3. reg. «barwić, farbować… …   Słownik języka polskiego

  • przystroić — dk VIa, przystroićstroję, przystroićstroisz, przystroićstrój, przystroićstroił, przystroićstrojony przystrajać ndk I, przystroićam, przystroićasz, przystroićają, przystroićaj, przystroićał, przystroićany 1. «przybrać ozdobnie czymś lub w coś;… …   Słownik języka polskiego

  • stroić — ndk VIa, stroję, stroisz, strój, stroił, strojony 1. «ubierać (kogoś) elegancko, starannie, wytwornie; ozdabiać, przystrajać coś» Stroić kogoś w futra i biżuterię. Stroić pannę młodą do ślubu. Stroić choinkę. 2. «stanowić ozdobę, przybranie;… …   Słownik języka polskiego

  • ukraszać — ndk I, ukraszaćam, ukraszaćasz, ukraszaćają, ukraszaćaj, ukraszaćał, ukraszaćany ukrasić dk VIa, ukraszaćaszę, ukraszaćasisz, ukraszaćaś, ukraszaćasił, ukraszaćaszony, daw. dziś poet. «upiększać, ozdabiać czymś» …   Słownik języka polskiego

  • umilać — ndk I, umilaćam, umilaćasz, umilaćają, umilaćaj, umilaćał, umilaćany umilić dk VIa, umilaćlę, umilaćlisz, umil, umilaćlił, umilaćlony «czynić miłym, milszym; uprzyjemniać, upiększać» Występy artystów umilały czas wczasowiczom. Umilać komuś życie …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»