-
1 ubrać*
-
2 ubrać
-
3 ubrać
vt pf→ ubierać -
4 anziehen
an|ziehenI. vtjdm etw \anziehen zakładać [ perf założyć] komuś cośdie Kinder warm \anziehen ubierać [ perf ubrać] dzieci ciepło6) phys Magnet: przyciągaćII. vr1) sich \anziehen ubierać [ perf ubrać] się2) ( sich attraktiv finden)sie ziehen sich [gegenseitig] an Verliebte: mają się ku sobie -
5 ubierać
ubierać [ubjɛraʨ̑]II. vr2) ( mieć styl ubierania się)elegancko się \ubierać sich +akk geschmackvoll [ lub schick] kleiden -
6 bekleiden
bekleiden *( geh)I. vt1) ( mit Kleidung versehen) ubraćleicht bekleidet sein być lekko ubranymII. vrsich [mit etw] \bekleiden ubrać się [w coś] -
7 ubierać
ubierać w słowa lit in Worte kleiden;ubierać się sich anziehen;ubrała się w sukienkę sie hat ein Kleid angezogen;ubierać się (mieć określony styl) sich kleiden;ubierać się sportowo sich sportlich kleiden;ubierać się modnie sich modisch kleiden -
8 odpieprzyć
odpieprzyć [ɔtpjɛpʃɨʨ̑]II. vr1) ( odczepić się)\odpieprzyć się od kogoś/czegoś jdn/etw in Ruhe lassen -
9 odpowiednio
odpowiednio [ɔtpɔvjɛdɲɔ] adv\odpowiednio do czasu/okoliczności der Zeit/den Umständen entsprechend -
10 ubierz
-
11 ubiorę
-
12 ausstaffieren
aus|staffieren *vt2) ( einkleiden)jdn [mit etw] \ausstaffieren ubrać kogoś [w coś]3) ( verkleiden)sich [als Indianer] \ausstaffieren przebrać się [za Indianina] -
13 daherkommen
-
14 dick
dick [dɪk]I. adj1) ( massig) grubyein \dicker Mensch gruby [o otyły] człowiekein zwei Zentimeter \dickes Brett deska o grubości 2 cm2) ( geschwollen) nabrzmiałyeine \dicke Backe spuchnięty policzek\dicke Luft ciężkie powietrze, napięta atmosfera ( przen)5) ein \dickes Fell haben być twardymmit jdm durch \dick und dünn gehen dzielić z kimś dolę i niedolę [o dole i niedole]II. adv1) ( warm)sich \dick anziehen ubrać się grubo [o ciepło]3) ( reichlich)etw \dick auftragen nałożyć coś grubo4) (fam: sehr gut)\dick befreundet sein być w zażyłej przyjaźni5) ( fam)ein \dickes Geschäft machen zrobić na czymś interesetw \dick haben mieć czegoś dosyć ( pot) -
15 einkleiden
ein|kleidenI. vt ( mit Kleidung versehen) sich, seine Kinder ubrać; Rekruten umundurować; Novizen oblec w habitII. vrsich neu \einkleiden sprawić sobie nowe ubrania
См. также в других словарях:
ubrać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ubierać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ubrać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIb, ubiorę, ubierze, ubierz, ubraćany, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zlecić komuś do zrobienia coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubrać — dk IX, ubiorę, ubierzesz, ubierz, ubrał, ubrany ubierać ndk I, ubraćam, ubraćasz, ubraćają, ubraćaj, ubraćał, ubraćany 1. «włożyć na kogoś albo na coś ubranie, obuwie, nakrycie głowy itp.; odziać» Ubierać dziecko, lalkę. Ubrać kogoś w nową… … Słownik języka polskiego
ubrać — Lepiej kogoś żywić niż ubierać «o kimś, kto jest nadmiernie wymagający pod względem ubioru» Ubrać coś w słowa zob. słowo 26 … Słownik frazeologiczny
ubrać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ubierać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ubrać się II {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} podjąć się wykonania czegoś, co po rozpoczęciu realizacji okazało się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubrać się — Nie mieć w co się ubrać «nie mieć odpowiedniego ubrania»: A strojów miała, o, jak ta ściana taką szafę. Ciągle się w coś innego przebierała, a jeszcze mówiła, że nie ma się w co ubrać. Boga byś chociaż nie obrażała, pomyślałam sobie. W. Myśliwski … Słownik frazeologiczny
ubrać — oszukać … Słownik gwary warszawskiej
ubierać – ubrać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}w słowa {{/stl 13}}{{stl 7}} formułować, tworzyć wypowiedź na podstawie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ubrać w słowa swoje myśli. Zgrabnie ubrać coś w słowa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubierać się – ubrać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okrywać swe ciało; wkładać coś na siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umył i ubrał się. Ubierać się powoli. Ubierał się ciepło. Ubrał się w piżamę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubierać — → ubrać … Słownik języka polskiego
ubierać się — Nie mieć w co się ubrać «nie mieć odpowiedniego ubrania»: A strojów miała, o, jak ta ściana taką szafę. Ciągle się w coś innego przebierała, a jeszcze mówiła, że nie ma się w co ubrać. Boga byś chociaż nie obrażała, pomyślałam sobie. W. Myśliwski … Słownik frazeologiczny
oblec — I dk XI, obleclokę (obleclekę), oblecleczesz, obleclecz, obleclókł (obleclekł), oblecleczony, obleclókłszy (obleclekłszy) oblekać ndk I, oblecam, oblecasz, oblecają, oblecaj, oblecał, oblecany, przestarz. «ubrać kogoś w coś, włożyć coś na kogoś… … Słownik języka polskiego