-
1 twierdzić
-
2 wcale
nie twierdzę wcale, że … ich behaupte gar nicht, dass …;wcale niezły gar nicht schlecht;wcale, wcale fam. gar nicht übel -
3 zajmować
zajmować (-uję) < zająć> (zajmę) przestrzeń einnehmen, füllen; mieszkanie, pokój beziehen; kraj besetzen; miasto, twierdzę einnehmen; JUR pfänden; MED angreifen;zajmować k-o (interesować) jemanden interessieren, jemanden beschäftigen; jemanden fesseln, jemanden einnehmen; (bawić) jemanden beschäftigen, jemanden unterhalten;zajmować miejsce SPORT einen Platz belegen; (zarezerwować) einen Platz reservieren; (usiąść) Platz nehmen;zajmować miejsce przy stole am Tisch Platz nehmen;zajmować miejsce k-u für jemanden einen Platz besetzen;zajmować dużo czasu viel Zeit in Anspruch nehmen, viel Zeit beanspruchen;ile czasu ci to zajęło? wie viel Zeit hast du dafür gebraucht?;zajmować stanowisko (wypowiadać się) Stellung nehmen, Stellung beziehen;zajmować stanowisko einen Posten innehaben;zajmować postawę eine Haltung einnehmen;zajmować się domem den Haushalt führen;zajmować się gośćmi sich um Gäste kümmern, seine Gäste unterhalten;czym się zajmujesz? womit beschäftigst du dich? -
4 oblegać
2) ( tłoczyć się)\oblegać coś etw umringen, sich +akk um etw drängen -
5 opanowywać
opanowywać [ɔpanɔvɨvaʨ̑] < perf opanować>I. vt -
6 utrzymywać
utrzymywać [utʃɨmɨvaʨ̑] < perf utrzymać>I. vt\utrzymywać kogoś przy życiu jdn am Leben erhalten\utrzymywać coś w dobrym stanie etw in gutem Zustand erhalten, etw gut erhalten\utrzymywać, że... behaupten, dass...III. vr1) ( pozostawać w pewnej pozycji) sich +akk halten2) ( pozostawać w jakimś stanie) sich +akk halten, bleiben\utrzymywać się przy władzy an der Macht bleiben\utrzymywać się przy życiu am Leben bleiben3) ( trwać) pogoda, przyjaźń: sich +akk halten, beständig sein; zwyczaj: sich +akk erhalten, erhalten bleiben4) ( zarabiać na życie)\utrzymywać się z czegoś von etw leben, sich +dat mit etw seinen Lebensunterhalt verdienen5) ( nie poddawać się) wojsko: sich +akk behaupten
См. также в других словарях:
twierdza — ż II, DCMs. twierdzadzy; lm D. twierdzaerdz 1. «stała fortyfikacja obronna składająca się z fortów i umocnień połączonych w całość, obsadzona załogą i przystosowana do obrony przed natarciem ze wszystkich stron; załoga twierdzy; forteca» Potężna … Słownik języka polskiego
Nowy Sącz Castle — Nowy Sącz Royal Castle General information Architectural style Polish Gothic Mannerism Town or city … Wikipedia
Варшавская цитадель — Варшавская цитадель, Александровская цитадель русская крепость XIX века в Варшаве. Построена по приказу Николая I после польского восстания 1830 года. Содержание 1 История 2 Фотогалерея 3 См. также … Википедия
przewrócić się — 1. Ktoś przewraca się, przewróciłby się w grobie «zwrot używany w sytuacji, w której coś byłoby rażące dla osoby już nieżyjącej, sprzeczne z jej zasadami, wywołałoby jej zgorszenie, oburzenie»: (...) ojciec Halinki w grobie by się przewrócił,… … Słownik frazeologiczny
przewracać się — 1. Ktoś przewraca się, przewróciłby się w grobie «zwrot używany w sytuacji, w której coś byłoby rażące dla osoby już nieżyjącej, sprzeczne z jej zasadami, wywołałoby jej zgorszenie, oburzenie»: (...) ojciec Halinki w grobie by się przewrócił,… … Słownik frazeologiczny
atakować — ndk IV, atakowaćkuję, atakowaćkujesz, atakowaćkuj, atakowaćował, atakowaćowany 1. «działać przeciw siłom nieprzyjacielskim w sposób zorganizowany, nagły, zaczepny» Atakować nieprzyjaciela, twierdzę. 2. «gwałtownie napadać, nacierać» Atakujący… … Słownik języka polskiego
flankować — ndk IV, flankowaćkuję, flankowaćkujesz, flankowaćkuj, flankowaćował, flankowaćowany 1. «otaczać czymś z boku albo z obu stron» Arkady flankowane wieżami. 2. «nacierać na nieprzyjaciela z boku; oskrzydlać wojsko nieprzyjaciela» Korpus flankujący.… … Słownik języka polskiego
fosa — ż IV, CMs. fosasie; lm D. fos «głęboki, zwykle napełniony wodą rów opasujący stanowisko obronne, np. twierdzę, obóz, miasto» Głęboka fosa. Otaczać fosami miasto. ∆ archit. Fosa orkiestrowa «w operach i teatrach muzycznych: miejsce między sceną a… … Słownik języka polskiego
kartauna — ż IV, CMs. kartaunanie; lm D. kartaunaun hist. «działo oblężnicze większego kalibru z XVI i XVII wieku, przeznaczone do kruszenia murów; kartaun» Zdobywać twierdzę kartaunami. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
oblec — I dk XI, obleclokę (obleclekę), oblecleczesz, obleclecz, obleclókł (obleclekł), oblecleczony, obleclókłszy (obleclekłszy) oblekać ndk I, oblecam, oblecasz, oblecają, oblecaj, oblecał, oblecany, przestarz. «ubrać kogoś w coś, włożyć coś na kogoś… … Słownik języka polskiego
obwarować — dk IV, obwarowaćruję, obwarowaćrujesz, obwarowaćruj, obwarowaćował, obwarowaćowany obwarowywać ndk VIIIa, obwarowaćowuję, obwarowaćowujesz, obwarowaćowuj, obwarowaćywał, obwarowaćywany rzad. I, obwarowaćam, obwarowaćasz, obwarowaćają, obwarowaćaj … Słownik języka polskiego
