Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

tumulti

  • 1 tumulti

    tumultī арх. Enn, Acc, Pl, Ter gen. к tumultus

    Латинско-русский словарь > tumulti

  • 2 tumulti

    1. chahuter
    2. remuer

    Dictionnaire espéranto-français > tumulti

  • 3 rischio di sommosse e tumulti popolari

    Итальяно-русский универсальный словарь > rischio di sommosse e tumulti popolari

  • 4 chahuter

    tumulti

    Dictionnaire français-espéranto > chahuter

  • 5 беспорядок

    1) ( отсутствие порядка) disordine м., confusione ж.
    2) ( волнения) беспорядки tumulti м. мн., disordini м. мн.
    * * *
    м.
    1) disordine, confusione f

    в беспоря́дке — in disordine; alla rinfusa

    в комнате беспоря́док — nella camera c'è disordine

    2) мн. disordini m pl; scontri m pl, tumulti m pl

    студенческие беспоря́дки — contestazione giovanile / studentesca

    расовые беспоря́дки — disordini razziali

    * * *
    n
    1) gener. abbaruffio, arramaccio, baraonda, confusione, falo, intrico, perturbamento, perturbazione, rapaio, scombuglio, scompiglio, sottosopra, abbaruffamento, abbaruffata, arruffamento, arruffio, buglione, disordine, disorientamento, dissesto, farragine, rabbuffamento, sbandamento, sbando, scombussolio, scompaginamento, scompigliamento, soqquadro, sparpaglio, trambusto
    2) colloq. inciucio
    3) liter. caos, inferno
    4) econ. turbamento, turbativa

    Universale dizionario russo-italiano > беспорядок

  • 6 disordine

    m untidiness, mess
    in disordine untidy, in a mess
    disordini pl riots, public disorder sg
    * * *
    disordine s.m.
    1 disorder, untidiness, confusion, mess: capelli in disordine, untidy hair; i suoi abiti erano in disordine, his clothes were untidy (o in disorder); tutto è in disordine, everything is in a mess (o in a shambles); gettare il disordine nelle file del nemico, to throw the ranks of the enemy into disorder (o disarray); mettere qlco. in disordine, to turn sthg. upside down; nella mia stanza regna sempre un gran disordine, my room is always in a right mess; che disordine!, what a mess (o what a shambles)!
    2 ( sregolatezza) excess, (over)indulgence: disordine nel mangiare, overindulgence in food (o in eating); i disordini gli accorceranno la vita, his excesses are going to shorten his life
    3 (spec. pl.) ( tumulto) disorder, commotion, tumult, disturbance, riot, turmoil: sono scoppiati gravi disordini, riots have broken out
    4 (estens.) ( disservizio) disorganization, inefficiency, bad service: il disordine del servizio postale, the inefficiency of the postal service.
    * * *
    [di'zordine] 1.
    sostantivo maschile
    1) (scompiglio) disorder, untidiness, mess

    in disordine — [ abiti] dishevelled; [ capelli] messy, straggly; [ stanza] disorderly, untidy, messy; [carte, effetti personali] in disorder

    2) (confusione) disorganization, chaos
    3) psic. disorder
    2.
    sostantivo maschile plurale disordini (tumulti) disorder U, disturbance sing., trouble sing., turbulence U, unrest U
    * * *
    disordine
    /di'zordine/
    I sostantivo m.
     1 (scompiglio) disorder, untidiness, mess; in disordine [ abiti] dishevelled; [ capelli] messy, straggly; [ stanza] disorderly, untidy, messy; [carte, effetti personali] in disorder
     2 (confusione) disorganization, chaos
     3 psic. disorder
    II disordini m.pl.
      (tumulti) disorder U, disturbance sing., trouble sing., turbulence U, unrest U.

    Dizionario Italiano-Inglese > disordine

  • 7 rioting

    ['raɪətɪŋ]
    nome U insurrezioni f.pl., sommosse f.pl., tumulti m.pl., rivolte f.pl.
    * * *
    rioting /ˈraɪətiŋ/
    n. [u]
    sommosse: Several officers were injured during last night's rioting, diversi agenti sono rimasti feriti durante le sommosse della scorsa notte.
    * * *
    ['raɪətɪŋ]
    nome U insurrezioni f.pl., sommosse f.pl., tumulti m.pl., rivolte f.pl.

    English-Italian dictionary > rioting

  • 8 tumultus

    tŭmultus, ūs ( gen. tumulti, Enn., Att., Afran., Turp., and Pompon. ap. Non. 489, 29 sq.; Plaut. Cas. 3, 5, 22; id. Poen. 1, 1, 79; Ter. And. 2, 2, 28; id. Hec. 3, 2, 21; Sall. C. 59, 5), m. [Sanscr. tumalas, tumulas, disturbing; cf. tumeo], an uproar, bustle, violent commotion, disturbance, tumult (freq. and class.; cf.: turba, perturbatio).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.: quid hoc hic clamoris, quid hoc hic tumulti est? Enn. ap. Non. 489, 29 (Trag. v. 204 Vahl.):

    quis sonitu ac tumultu tanto nomine nominat me atque pulsat aedes?

    Plaut. Bacch. 5, 2, 1:

    magno cum strepitu ac tumultu castris egressi,

    Caes. B. G. 2, 11;

    so with strepitus,

    id. ib. 6, 7; Liv. 25, 23, 17:

    cum omnia terrore ac tumultu streperent,

    id. 25, 25, 9:

    arx inter tumultum capta est,

    id. 28, 19, 18:

    numquae trepidatio? numqui tumultus?

    Cic. Dejot. 7, 20;

    so with trepidatio,

    Liv. 25, 13, 10:

    urbi, sine vestro motu ac sine ullo tumultu, satis esset praesidii,

    Cic. Cat. 2, 12, 26:

    turbae ac tumultūs concitatores,

    Liv. 25, 4, 10:

    repentino tumultu perterriti,

    Caes. B. G. 7, 47:

    tumultu armorum et cantuum truces,

    Tac. A. 4, 47:

    verborum,

    id. H. 1, 85:

    Acheron rapitur tumultu ingenti,

    Sen. Herc. Fur. 714:

    urbis,

    Tib. 2, 3, 43.— Plur.:

    inque repentinos convivia versa tumultus,

    Ov. M. 5, 5:

    ille caecos instare tumultus Saepe monet,

    Verg. G. 1, 464:

    canunt ignes subitosque tumultus,

    Manil. 1, 894:

    novos moveat F ortuna tumultus,

    Hor. S. 2, 2, 126.—
    2.
    Of thunder, storm, etc.:

    tremendo Juppiter ipse ruens tumultu,

    i. e. the roar of thunder, Hor. C. 1, 16, 12; cf. Ov. M. 3, 308:

    vides, quanto trepidet tumultu Pronus Orion,

    storm, tempest, Hor. C. 3, 27, 17:

    (me) per Aegaeos tumultus Aura feret,

    id. ib. 3, 29, 63:

    pelagi caelique,

    Luc. 5, 592:

    maris,

    Sen. Herc. Fur. 1091.—
    3.
    Of the body: stomacho tumultum Lenta feret pituita, i. e. a rumbling of the bowels, Hor. S. 2, 2, 75; Sen. Thyest. 999.—
    B.
    In partic.
    1.
    In milit. lang., a sudden or impending war, civil war, insurrection, tumult, sedition, rebellion: potest enim esse bellum ut tumultus non sit, tumultus esse sine bello non potest. Quid est enim aliud tumultus nisi perturbatio tanta, ut major timor oriatur? unde etiam nomen ductum est tumultus. Itaque majores nostri tumultum Italicum, quod erat domesticus;

    tumultum Gallicum, quod erat Italiae finitimus, praeterea nullum nominabant. Gravius autem tumultum esse quam bellum hinc intellegi licet, quod bello vacationes valent, tumultu non valent,

    Cic. Phil. 8, 1, 2 sq.:

    censeo tumultum decerni,

    that a state of civil war be proclaimed, id. ib. 5, 12, 31:

    Bojorum gentem ad rebellionem spectare: ob eas res tumultum esse decrevit senatus,

    Liv. 34, 56, 11; and:

    tumultūs Gallici causā,

    id. 7, 9, 6:

    factum nuper in Italiā, servili tumultu,

    Caes. B. G. 1, 40:

    sedato tandem Istrico tumultu,

    Liv. 41, 6, 1:

    in Sardiniā magnum tumultum esse cognitum est,

    id. 41, 6, 5:

    hostilis,

    Tac. A. 4, 29:

    remedium tumultūs fuit alius tumultus,

    id. H. 2, 68:

    repentino tumultu excitae,

    Just. 2, 4, 22; Flor. 3, 19, 2:

    tumultus magis quam proelium fuit,

    Curt. 6, 5, 12.—
    2.
    Excitement, anxiety:

    supremo die exquirens, an jam de se tumultus foris esset,

    Suet. Aug. 99:

    alteri apud alteros formidinem simul et tumultum facere,

    Sall. J. 53, 7; cf.:

    cui lapis externus curae est, urbisque tumultus,

    Tib. 2, 3, 43.—
    II.
    Trop. ( poet. and in post-Aug. prose).
    A.
    Disturbance, disquietude, agitation, tumult of the mind or feelings:

    tumultus Mentis,

    Hor. C. 2, 16, 10; Luc. 7, 183:

    pulsata tumultu pectora, Petr. poët. 123: sceleris tumultus,

    Hor. S. 2, 3, 208.—
    B.
    Of speech, confusion, disorder:

    sermonis,

    Plin. 7, 12, 10, § 55:

    criminum,

    Quint. Decl. 1, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > tumultus

  • 9 tumultuare

    Большой итальяно-русский словарь > tumultuare

  • 10 беспорядок

    Большой итальяно-русский словарь > беспорядок

  • 11 conscribo

    cōn-scrībo, scrīpsī, scrīptum, ere, I) = συγγράφω, verzeichnen, aufzeichnen, A) in eine Liste (Rolle) verzeichnen, einzeichnen, aufzeichnen, einschreiben, eintragen, aufschreiben, a) als milit. t. t., Soldaten bei der Aushebung, Anwerbung enrollieren, dah. deutsch auch ausheben, anwerben, duas legiones civium Romanorum novas, Liv.: militem legere exercitumque c., Iustin.: c. omnes qui arma ferre possunt, Liv.: voluntarios paucos milites, Liv.: veteranos celeriter, Cic.: duae legiones, quas proxime conscripserat, Caes.: urbanae legiones, quae priore anno conscriptae erant, Liv.: exercitus se ipse conscripsit, Val. Max. – mit Adv. (wo?), m. Genet. (od. Abl.) loc., m. in u. Abl., ibi (in Italia) duas legiones conscribit, Caes.: dum conscribitur Romae exercitus, Liv.: duae legiones, quas proxime in citeriore Gallia conscripserat, Caes.: servorum exercitus illum in urbe conscripturum fuisse, Cic. – m. ex u. Abl., milites circiter XXX, quos Dolabella ex Asia conscripserat, Lentul. in Cic. ep.: ala equitum conscripta e Treviris, Tac.: conscripta ex transalpinis legio, Suet.: e plebe provinciae legiones et auxilia conscripsit, Suet.: e quorum (novorum civium) delectu trecentas amplius cohortes conscripserat, Vell. – m. in u. Akk., conscriptae in Ciliciam legiones, Suet. Caes. 8. – m. inter u. Akk., inter septimanos conscribi, Tac. hist. 3, 25: inter nostros conscribi, Vulg. 1. Mach. 13, 40. – m. adversum u. Akk., c. exercitum adversum alqm, Val. Max. 5, 4, 5. – m. causā u. Genet., cohortes veteranas tumulti causā, Sall. Cat. 59, 5. – m. Dat. (wem? für wen?), alci latrones cogere et c., Plaut. mil. 76. – b) als publiz. t. t.: α) zu einer Bürgerklasse einzeichnen, enrollieren, eodem tempore et centuriae tres equitum conscriptae sunt, wurden errichtet, Liv. 1, 13, 8. – u. so zu Umtrieben aller Art (bes. zu Wahlumtrieben) geworbene Bürger u. Nichtbürger in gewisse Klassen verzeichnen, verteilen, Collinam (tribum) novam delectu perditissimorum civium conscribebat, Cic.: cum vicatim homines conscriberentur, decuriarentur, Cic.: decuriasse Plancium, conscripsisse, Cic. – β) in die Senatorenliste einzeichnen, eintragen; dah. der stehende Ausdr. patres, conscripti, Väter und Beigeordnete (weil nach Vertreibung des Tarquinius, der viele Senatoren hatte ermorden lassen, ein Teil des Senats durch Brutus aus dem Ritterstande ergänzt war), s. Liv. 2, 1. § 11 (u. dazu Weißenb.); vgl. Paul. ex Fest. 7, 6: dann zus. patres conscripti, beigeordnete Väter, s. Cic. Cat. 1, 27. Cic. Planc. 87. Nep. Hann. 12, 2. Liv. 3, 52, 6; vgl. Drak. Liv. 6, 26, 4. – im Sing., pater conscriptus repente factus est, Senator, Cic. Phil. 13, 28; u. so poet. absol., quod sit conscripti, quod iudicis officium, Hor. de art. poët. 314. – γ) als Kolonisten einzeichnen, einschreiben, decrevit senatus, uti C. Lentulus consul sex milia familiarum conscriberet, quae in eas colonias dividerentur, Liv. 37, 46, 10.

    B) aufzeichnen, 1) schreibend, verfassend aufzeichnen, aufsetzen, niederschreiben = abfassen, verfassen, entwerfen, ausfertigen, a) übh.: m. Acc., condiciones, Liv.: foedus, Liv. (vgl. haec convenerunt conscriptaque in Capitolio posita sunt, Liv.: in eas condiciones cum pax conveniret ab rege foederi ascripti Achaei, Boeotii etc. Haec conscripta consignataque sunt, Liv.): legem (ein Gesetz, v. Konsul), Cic.: leges (v. den Dezemvirn), Flor.: legem (einen Baukontrakt), Cic.: edicta (v. Kaiser), Suet.: edictum communiter cum poena atque iudicio (v. den Prätoren), Cic.: testamentum, Cic.: artem et praecepta, Cic.: singularum rerum laudes vituperationesque, Cic.: tabellas (einen Brief), Liv.: topica Aristotelia, Cic.: volumen, Cic.: quae promissa multis, quae conscripta (fuerint), welche mündliche Versprechungen, welche schriftliche Zusicherungen vielen gegeben worden sind, Cic. – m. Acc. u. m. Abl. (mit), scelera stilo impudico, Cic.: librum grandem verbis multis, Nep.: epistula Graecis litteris conscripta, Caes.: conscriptum lacrimis epistolium, Catull.: tabellae lepidā conscriptae manu, Plaut. – m. in (in) u. Abl., carmina, in quibus hortamenta virtutis conscripserat, Iustin. 3, 5, 9. – m. inter u. Akk., istum ostende quem conscripsti syngraphum (Kontrakt) inter me et amicam et lenam, Plaut. asin. 746 sq. – m. Acc. u. de u. Abl., librum de consulatu, Cic.: epistulam de his ipsis libris Caesari, Cic. – m. folg. Acc. u. Infin., ut in ordinem se coactum conscriberet, die Notiz niederschrieb (beifügte), er sei usw., Suet. Claud. 38, 1: omni personae quam dotem suscepisse cum marito conscribitur, wird niedergeschrieben, Cod. Iust. 5, 15, 3. – absol., m. de u. Abl., einen Brief, eine Schrift aufzeichnen über usw. = schreiben über usw., de Antonio quoque Balbus ad me cum Oppio conscripsit, Cic. ep.: de quibus (viris) audivi et legi et ipse conscripsi, Cic.: c. de ratione dicendi, Cornif. rhet.: de artibus, Quint. – b) insbes., v. Arzte, verschreiben, verordnen, pro salutaribus mortifera, Cic. de legg. 2, 13. – 2) zeichnend aufzeichnen, entwerfen, imaginem (einen Bauriß), Stat. silv. 3, 1, 117.

    II) = επιγράφω, A) auf etw. schreiben, zeichnen, signum sanguinis in sua fronte, Lact. 4, 26, 39. – B) beschreiben = vollschreiben, m. Acc. u. Abl. (mit), mensam vino, Ov.: parietes incendiorum deprecationibus, Plin.: tabula aenea conscripta litteris verbisque Graecis, eine eherne Tafel mit einer mit griechischen Buchstaben geschriebenen u. in griech. Sprache abgefaßten Inschrift, Suet. – scherzh., stilis me totum usque ulmeis conscribito, schreibe mich voll, d.i. bedecke mich mit Striemen, Plaut. Pseud. 545. – / Synkop. Perf. conscripsti, Plaut. asin. 746.

    lateinisch-deutsches > conscribo

  • 12 tumultus

    tumultus, ūs, m. (v. tumeo), jeder Lärm, die lärmende Unruhe, das Getöse, Getümmel, der Aufruhr, Tumult, I) eig.: 1) im allg.: Cinnanus, Nep.: pugnae, Liv.: tantum tumultum inicere civitati, den St. in so große Unruhe versetzen, Cic.: tumultum praebere, Liv.: tumultum movere, Hor., od. edere, Liv., od. facere, Sall.: conflare gladiatorum ac fugitivorum tumultum, Cic.: omnia tumultu Romae implere, Liv.: ad triarios tumultum miscere, Lärm u. dadurch Unordnung verursachen, Liv.: suis quoque tumultum angere, Liv.: tumultum comprimere, sedare, Liv.: conticiscit tumultus, Liv.: tumultus e castris in urbem penetrat, Liv.: cum omnia terrore ac tumultu streperent, Liv.: pati Numidas sine tumultu (ohne daß sie durch Angriffe gestört wurden) regis proelium visere, Sall.: tumultu verborum (durch lärmenden Wortschwall) sibi ipsi obstrepentes, Tac. – Plur., nata in vanos tumultus gens, Liv.: in repentinos convivia versa tumultus, Ov.: ille caecos instare tumultus saepe monet, Verg. – 2) insbes.: a) der Waffenlärm, Kriegslärm, der plötzliche Krieg (s. Heräus Tac. hist. 4, 13, 10), Italicus, Cic.: Gallicus, Cic. u. Liv.: Latinus, Val. Max.: Germanicus, Tac.: tumultum decernere, durch eine Verordnung bekannt machen, daß plötzlich Krieg sei u. folglich jeder zu den Waffen greifen solle, ein Aufgebot in Masse ergehen lassen, Cic.: tumultum bellicum movere, Vell.: tumultum Gallicum opprimere, Liv.: Canninefatem tumultum comprimere, Tac. – b) in der Luft, das Getöse, Krachen, der Donner, Sturm, Iuppiter ruens tumultu, Hor.: aetherii tumultus, Donnersturm, Ov. – c) Tosen des Meeres, der Sturm, maris, Sen. poët.: pelagi, Lucan. – d) der Lärm im Leibe, in den Gedärmen, das Poltern, Hor. sat. 2, 2, 75. – e) die Unruhe, der Schrecken, cui lapis (= marmor) curae est urbisque tumultus, der Schrecken, es möchten die Häuser einfallen, Tibull. 2, 3, 43. – II) übtr.: 1) die Verwirrung, Vermischung, sermonis, das Stottern beim Reden, Plin.: criminum, Zusammenhäufung, Ps. Quint. decl. – 2) die geistige leidenschaftliche Unruhe, mentis, Hor. u. Lucan.: pectora pulsata tumultu, Petron.: species veri scelerisque tumultu permixtae, die in dem Auf ruhr sträflicher Begierden sich verwirren, Hor. – / Heteroklit. altlat. Genet. tumulti, Plaut. Cas. 648 u. Poen. 207. Enn. fr. scen. 156. Acc. tr. 485. Acc. Aen. 1. Turpil. com. 154. Afran. com. 394. Pompon. com. 121: Abl. tumulto, Corp. inscr. Lat. 9, 2438, 19.

    lateinisch-deutsches > tumultus

  • 13 буйство

    бу́йство
    furiozo, bruego, skandalo, diboĉo, tumulto;
    \буйствовать furiozi, bruegi, skandali, ekscesi, tumulti, frenezumi.
    * * *
    с.
    escándalo m, alboroto m
    * * *
    с.
    escándalo m, alboroto m
    * * *
    n
    1) gener. alboroto, escándalo
    2) law. bullanga

    Diccionario universal ruso-español > буйство

  • 14 суета

    сует||а́
    vant(aĵ)o, vantkurado;
    tumulto (суматоха);
    \суетаи́ться tumulti, vantkuri;
    \суетали́вость tumulteco;
    \суетали́вый tumult(em)a.
    * * *
    ж.
    1) agitación f, revuelo m ( сутолока); ajetreo m, trajín m ( беготня)

    надое́ла мне э́та суета́ разг.estoy harto de esta agitación vana

    2) книжн. ( тщетность) vanidad f
    ••

    суета́ суе́т и вся́ческая суета́ библ.vanidad de vanidades

    * * *
    ж.
    1) agitación f, revuelo m ( сутолока); ajetreo m, trajín m ( беготня)

    надое́ла мне э́та суета́ разг.estoy harto de esta agitación vana

    2) книжн. ( тщетность) vanidad f
    ••

    суета́ суе́т и вся́ческая суета́ библ.vanidad de vanidades

    * * *
    n
    1) gener. agitación, correndilla, ginebra, jarana, revuelo (сутолока), trajìn (беготня), ajetreo
    2) colloq. jollìn
    3) book. (á¡åáñîñáü) vanidad

    Diccionario universal ruso-español > суета

  • 15 волнение

    1) ( на воде) agitazione ж.
    2) ( возбуждение) emozione ж., agitazione ж., ansia ж. ( тревожное)

    ждать в волнении — aspettare con emozione [con ansia]

    3) ( беспорядки) волнения disordini м. мн., tumulti м. мн.
    * * *
    с.

    волне́ние на море — mare agitato / mosso

    2) ( возбуждение) agitazione f тж. полит., commozione f; ansia f ( озабоченность)

    приводить в волне́ние — mettere in agitazione / ansia

    прийти в волне́ние — turbarsi, emozionarsi

    растёт волне́ние среди студентов — cresce l'agitazione tra gli studenti

    3) (обычно мн. - массовое недовольство) disordini m pl; torbidi m pl неодобр.
    * * *
    n
    1) gener. agitamento, commovimento, concitamento, disturbamento, disturbo, fermentazione, perturbamento, rumore, scombuglio, scompiglio, agitazione, allarme, alterazione, ansia, bolli, commozione, concitazione, conturbamento, eccitazione, emozione, incitazione, inquietudine, irrequietezza, perturbazione, sconcerto, smania, sommovimento, soprassalto, trambusto, travagliamento, travaglio, trepidazione, tumulto, tumulto (душевное), turbamento, turbolenza
    2) obs. broglio, rangola, rancura
    3) liter. ebollimento, ribollimento, scommovimento, effervescenza

    Universale dizionario russo-italiano > волнение

  • 16 риск волнений и беспорядков

    n
    fin. (народных) rischio di sommosse e tumulti popolari

    Universale dizionario russo-italiano > риск волнений и беспорядков

  • 17 conscribo

    cōn-scrībo, scrīpsī, scrīptum, ere, I) = συγγράφω, verzeichnen, aufzeichnen, A) in eine Liste (Rolle) verzeichnen, einzeichnen, aufzeichnen, einschreiben, eintragen, aufschreiben, a) als milit. t. t., Soldaten bei der Aushebung, Anwerbung enrollieren, dah. deutsch auch ausheben, anwerben, duas legiones civium Romanorum novas, Liv.: militem legere exercitumque c., Iustin.: c. omnes qui arma ferre possunt, Liv.: voluntarios paucos milites, Liv.: veteranos celeriter, Cic.: duae legiones, quas proxime conscripserat, Caes.: urbanae legiones, quae priore anno conscriptae erant, Liv.: exercitus se ipse conscripsit, Val. Max. – mit Adv. (wo?), m. Genet. (od. Abl.) loc., m. in u. Abl., ibi (in Italia) duas legiones conscribit, Caes.: dum conscribitur Romae exercitus, Liv.: duae legiones, quas proxime in citeriore Gallia conscripserat, Caes.: servorum exercitus illum in urbe conscripturum fuisse, Cic. – m. ex u. Abl., milites circiter XXX, quos Dolabella ex Asia conscripserat, Lentul. in Cic. ep.: ala equitum conscripta e Treviris, Tac.: conscripta ex transalpinis legio, Suet.: e plebe provinciae legiones et auxilia conscripsit, Suet.: e quorum (novorum civium) delectu trecentas amplius cohortes conscripserat, Vell. – m. in u. Akk., conscriptae in Ciliciam legiones, Suet. Caes. 8. – m. inter u. Akk., inter septimanos conscribi, Tac. hist. 3, 25: inter nostros
    ————
    conscribi, Vulg. 1. Mach. 13, 40. – m. adversum u. Akk., c. exercitum adversum alqm, Val. Max. 5, 4, 5. – m. causā u. Genet., cohortes veteranas tumulti causā, Sall. Cat. 59, 5. – m. Dat. (wem? für wen?), alci latrones cogere et c., Plaut. mil. 76. – b) als publiz. t. t.: α) zu einer Bürgerklasse einzeichnen, enrollieren, eodem tempore et centuriae tres equitum conscriptae sunt, wurden errichtet, Liv. 1, 13, 8. – u. so zu Umtrieben aller Art (bes. zu Wahlumtrieben) geworbene Bürger u. Nichtbürger in gewisse Klassen verzeichnen, verteilen, Collinam (tribum) novam delectu perditissimorum civium conscribebat, Cic.: cum vicatim homines conscriberentur, decuriarentur, Cic.: decuriasse Plancium, conscripsisse, Cic. – β) in die Senatorenliste einzeichnen, eintragen; dah. der stehende Ausdr. patres, conscripti, Väter und Beigeordnete (weil nach Vertreibung des Tarquinius, der viele Senatoren hatte ermorden lassen, ein Teil des Senats durch Brutus aus dem Ritterstande ergänzt war), s. Liv. 2, 1. § 11 (u. dazu Weißenb.); vgl. Paul. ex Fest. 7, 6: dann zus. patres conscripti, beigeordnete Väter, s. Cic. Cat. 1, 27. Cic. Planc. 87. Nep. Hann. 12, 2. Liv. 3, 52, 6; vgl. Drak. Liv. 6, 26, 4. – im Sing., pater conscriptus repente factus est, Senator, Cic. Phil. 13, 28; u. so poet. absol., quod sit conscripti, quod iudicis officium, Hor. de art. poët. 314. – γ) als Kolonisten einzeichnen, einschreiben,
    ————
    decrevit senatus, uti C. Lentulus consul sex milia familiarum conscriberet, quae in eas colonias dividerentur, Liv. 37, 46, 10.
    B) aufzeichnen, 1) schreibend, verfassend aufzeichnen, aufsetzen, niederschreiben = abfassen, verfassen, entwerfen, ausfertigen, a) übh.: m. Acc., condiciones, Liv.: foedus, Liv. (vgl. haec convenerunt conscriptaque in Capitolio posita sunt, Liv.: in eas condiciones cum pax conveniret ab rege foederi ascripti Achaei, Boeotii etc. Haec conscripta consignataque sunt, Liv.): legem (ein Gesetz, v. Konsul), Cic.: leges (v. den Dezemvirn), Flor.: legem (einen Baukontrakt), Cic.: edicta (v. Kaiser), Suet.: edictum communiter cum poena atque iudicio (v. den Prätoren), Cic.: testamentum, Cic.: artem et praecepta, Cic.: singularum rerum laudes vituperationesque, Cic.: tabellas (einen Brief), Liv.: topica Aristotelia, Cic.: volumen, Cic.: quae promissa multis, quae conscripta (fuerint), welche mündliche Versprechungen, welche schriftliche Zusicherungen vielen gegeben worden sind, Cic. – m. Acc. u. m. Abl. (mit), scelera stilo impudico, Cic.: librum grandem verbis multis, Nep.: epistula Graecis litteris conscripta, Caes.: conscriptum lacrimis epistolium, Catull.: tabellae lepidā conscriptae manu, Plaut. – m. in (in) u. Abl., carmina, in quibus hortamenta virtutis conscripserat, Iustin. 3, 5, 9. – m. inter u. Akk., istum ostende quem conscrip-
    ————
    sti syngraphum (Kontrakt) inter me et amicam et lenam, Plaut. asin. 746 sq. – m. Acc. u. de u. Abl., librum de consulatu, Cic.: epistulam de his ipsis libris Caesari, Cic. – m. folg. Acc. u. Infin., ut in ordinem se coactum conscriberet, die Notiz niederschrieb (beifügte), er sei usw., Suet. Claud. 38, 1: omni personae quam dotem suscepisse cum marito conscribitur, wird niedergeschrieben, Cod. Iust. 5, 15, 3. – absol., m. de u. Abl., einen Brief, eine Schrift aufzeichnen über usw. = schreiben über usw., de Antonio quoque Balbus ad me cum Oppio conscripsit, Cic. ep.: de quibus (viris) audivi et legi et ipse conscripsi, Cic.: c. de ratione dicendi, Cornif. rhet.: de artibus, Quint. – b) insbes., v. Arzte, verschreiben, verordnen, pro salutaribus mortifera, Cic. de legg. 2, 13. – 2) zeichnend aufzeichnen, entwerfen, imaginem (einen Bauriß), Stat. silv. 3, 1, 117.
    II) = επιγράφω, A) auf etw. schreiben, zeichnen, signum sanguinis in sua fronte, Lact. 4, 26, 39. – B) beschreiben = vollschreiben, m. Acc. u. Abl. (mit), mensam vino, Ov.: parietes incendiorum deprecationibus, Plin.: tabula aenea conscripta litteris verbisque Graecis, eine eherne Tafel mit einer mit griechischen Buchstaben geschriebenen u. in griech. Sprache abgefaßten Inschrift, Suet. – scherzh., stilis me totum usque ulmeis conscribito, schreibe mich voll, d.i. bedecke mich mit Striemen, Plaut. Pseud. 545. –
    ————
    Synkop. Perf. conscripsti, Plaut. asin. 746.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conscribo

  • 18 tumultus

    tumultus, ūs, m. (v. tumeo), jeder Lärm, die lärmende Unruhe, das Getöse, Getümmel, der Aufruhr, Tumult, I) eig.: 1) im allg.: Cinnanus, Nep.: pugnae, Liv.: tantum tumultum inicere civitati, den St. in so große Unruhe versetzen, Cic.: tumultum praebere, Liv.: tumultum movere, Hor., od. edere, Liv., od. facere, Sall.: conflare gladiatorum ac fugitivorum tumultum, Cic.: omnia tumultu Romae implere, Liv.: ad triarios tumultum miscere, Lärm u. dadurch Unordnung verursachen, Liv.: suis quoque tumultum angere, Liv.: tumultum comprimere, sedare, Liv.: conticiscit tumultus, Liv.: tumultus e castris in urbem penetrat, Liv.: cum omnia terrore ac tumultu streperent, Liv.: pati Numidas sine tumultu (ohne daß sie durch Angriffe gestört wurden) regis proelium visere, Sall.: tumultu verborum (durch lärmenden Wortschwall) sibi ipsi obstrepentes, Tac. – Plur., nata in vanos tumultus gens, Liv.: in repentinos convivia versa tumultus, Ov.: ille caecos instare tumultus saepe monet, Verg. – 2) insbes.: a) der Waffenlärm, Kriegslärm, der plötzliche Krieg (s. Heräus Tac. hist. 4, 13, 10), Italicus, Cic.: Gallicus, Cic. u. Liv.: Latinus, Val. Max.: Germanicus, Tac.: tumultum decernere, durch eine Verordnung bekannt machen, daß plötzlich Krieg sei u. folglich jeder zu den Waffen greifen solle, ein Aufgebot in Masse ergehen las-
    ————
    sen, Cic.: tumultum bellicum movere, Vell.: tumultum Gallicum opprimere, Liv.: Canninefatem tumultum comprimere, Tac. – b) in der Luft, das Getöse, Krachen, der Donner, Sturm, Iuppiter ruens tumultu, Hor.: aetherii tumultus, Donnersturm, Ov. – c) Tosen des Meeres, der Sturm, maris, Sen. poët.: pelagi, Lucan. – d) der Lärm im Leibe, in den Gedärmen, das Poltern, Hor. sat. 2, 2, 75. – e) die Unruhe, der Schrecken, cui lapis (= marmor) curae est urbisque tumultus, der Schrecken, es möchten die Häuser einfallen, Tibull. 2, 3, 43. – II) übtr.: 1) die Verwirrung, Vermischung, sermonis, das Stottern beim Reden, Plin.: criminum, Zusammenhäufung, Ps. Quint. decl. – 2) die geistige leidenschaftliche Unruhe, mentis, Hor. u. Lucan.: pectora pulsata tumultu, Petron.: species veri scelerisque tumultu permixtae, die in dem Auf ruhr sträflicher Begierden sich verwirren, Hor. – Heteroklit. altlat. Genet. tumulti, Plaut. Cas. 648 u. Poen. 207. Enn. fr. scen. 156. Acc. tr. 485. Acc. Aen. 1. Turpil. com. 154. Afran. com. 394. Pompon. com. 121: Abl. tumulto, Corp. inscr. Lat. 9, 2438, 19.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tumultus

  • 19 tumultus

        tumultus ūs (gen. tumultī, T., S.), m    [1 TV-], an uproar, bustle, commotion, disturbance, disorder, tumult, panic: magno cum tumultu castris egressi, Cs.: sine tumultu evadere, L.: arx inter tumultum capta est, L.: num qui tumultus?: turbae ac tumultūs concitatores, L.: alteri apud alteros formidinem simul et tumultum facere, S.: tumultus magis quam proelium fuit, Cu.: novos moveat fortuna tumultūs, H.—Of the forces of nature, an uproar, disturbance, storm, tempest: tremendo Iuppiter ipse ruens tumultu, H.: corpus tumultūs Non tulit aetherios, O.: (me) per Aegaeos tumultūs Aura feret, H.—In the body, a rumbling: stomacho tumultum Lenta feret pituita, H.— A national peril, social disturbance, general alarm, civil war, insurrection, rebellion: censeo tumultum decerni, a state of civil war: tumultūs Gallici causā, L.: factum nuper in Italiā, servili tumultu, Cs.: Hic rem Romanam, magno turbante tumultu, Sistet, V.—Fig., of the mind, agitation, disquietude, tumult: Mentis, H.
    * * *
    commotion, confusion, uproar; rebellion, uprising, disturbance

    Latin-English dictionary > tumultus

  • 20 tumulto

    m riot
    * * *
    tumulto s.m.
    1 ( confusione) tumult, uproar, turmoil
    2 ( sommossa) riot: si sono verificati violenti tumulti, violent riots broke out
    3 (fig.) turmoil, tumult: il tumulto delle passioni, the tumult of passions; ho l'animo in tumulto, my mind is in (a) turmoil.
    * * *
    [tu'multo]
    sostantivo maschile
    1) (caos rumoroso) tumult, uproar
    2) (disordine, sommossa) disturbance, riot, turmoil
    3) fig. (dell'animo) tumult, turmoil
    * * *
    tumulto
    /tu'multo/
    sostantivo m.
     1 (caos rumoroso) tumult, uproar
     2 (disordine, sommossa) disturbance, riot, turmoil; tumulto popolare civil disorder
     3 fig. (dell'animo) tumult, turmoil.

    Dizionario Italiano-Inglese > tumulto

См. также в других словарях:

  • ribellione — s. f. 1. rivolta, sommossa, insubordinazione, insurrezione, sollevazione, sedizione, tumulto, ammutinamento, rivoluzione □ agitazione, disordini, fermento CONTR. sottomissione □ repressione, soffocamento, reazione □ mediazione 2. (est.)… …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • Maria Pia De Vito — (* 17. August 1960 in Neapel) ist eine italienische Jazzmusikerin (Gesang, Komposition, Arrangement). Nach Unterricht in Opern und modernem Gesang begann sie 1976 als Sängerin und Gitarristin (später auch als Pia …   Deutsch Wikipedia

  • Biennio rosso — Le Biennio Rosso (1919 1920) est la dénomination par laquelle nombre d historiens appellent la période de l histoire de l Italie immédiatement après la Première Guerre mondiale et pendant laquelle se produisent, surtout en Italie du Nord, des… …   Wikipédia en Français

  • Battista Boccanegra — Pour les articles homonymes, voir Boccanegra. Battista Boccanegra (né v. 1359 à Gênes et mort dans la même ville le 6 novembre 1401) est un homme politique génois de la fin du XIVe siècle. Sommaire 1 …   Wikipédia en Français

  • capopopolo — ca·po·pò·po·lo s.m. e f. CO 1. chi si mette a capo del popolo, spec. in sommosse e tumulti 2. spreg., demagogo; agitatore Sinonimi: tribuno; arruffapopoli, caporione, sobillatore. {{line}} {{/line}} DATA: 1386. ETIMO: comp. di capo e 1popolo.… …   Dizionario italiano

  • destare — de·stà·re v.tr. (io désto) AU 1. svegliare: un tuono mi destò all improvviso Sinonimi: svegliare, risvegliare. Contrari: addormentare, assopire. 2. fig., scuotere dall inerzia, sollecitare: destare gli animi, le coscienze Sinonimi: animare,… …   Dizionario italiano

  • polveriera — pol·ve·riè·ra s.f. CO 1. deposito di esplosivi, polvere da sparo, munizioni: essere di guardia alla polveriera | fig., essere, stare seduti su una polveriera: trovarsi in una situazione di grave pericolo 2. fig., luogo in cui vi è una situazione… …   Dizionario italiano

  • rincrudirsi — rin·cru·dìr·si v.pronom.intr. CO diventare più rigido, aspro: la temperatura si è rincrudita | aggravarsi, acuirsi: i tumulti, le violenze si rincrudirono Sinonimi: inasprirsi, rincrudire | acuire …   Dizionario italiano

  • soffocato — sof·fo·cà·to p.pass., agg. 1. p.pass., agg. → soffocare, soffocarsi 2a. agg. CO fig., represso, sedato: protesta soffocata, tumulti soffocati nel sangue Sinonimi: domato, sedato. 2b. agg. CO fig., che non può manifestarsi apertamente o… …   Dizionario italiano

  • tumulto — tu·mùl·to s.m. AD 1. movimento disordinato e rumoroso di più persone o cose: il tumulto nell aula rendeva impossibile proseguire la discussione Sinonimi: bagarre, clamore, confusione, parapiglia, 1scompiglio, subbuglio, trambusto. 2. sommossa,… …   Dizionario italiano

  • turbolento — tur·bo·lèn·to agg., s.m. 1. agg. BU torbido, non limpido: acqua turbolenta 2a. agg., s.m. CO che, chi disturba la quiete pubblica, anche fomentando disordini, agitazioni, ecc.: un gruppo di turbolenti ha scatenato i tafferugli | estens.,… …   Dizionario italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»