Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

tumany

См. также в других словарях:

  • Katiusha (canción) — Para otros usos de este término, véase Katyusha (desambiguación). Katyusha (Катюша) es una canción rusa soviética de tiempos de guerra, sobre una chica que añoraba a su amado, que estaba en el servicio militar. La música fue compuesta en 1938 por …   Wikipedia Español

  • tuman — m IV, D. u, Ms. tumannie; lm M. y 1. zwykle w lm «kłęby czegoś sypkiego, lotnego unoszące się w powietrzu» Tumany śniegu, piasku. Tumany kurzu unosiły się nad ziemią. 2. pot. DB. a; lm DB. ów «człowiek tępy, ciężko myślący; matoł» Skończony tuman …   Słownik języka polskiego

  • tuman — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. tumannie, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skłębiona masa sypkiej, lotnej materii unosząca się w powietrzu; chmura, kłęby : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tumany śniegu …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kurz — m II, D. u; lm M. e, D. ów «pył powstały ze sproszkowanych ziarenek piasku, ziemi, z cząsteczek różnych ciał, unoszący się w powietrzu i osiadający na powierzchni przedmiotów» Obłoki, tumany kurzu. Warstwa kurzu. Ścierka do kurzu. Ścierać,… …   Słownik języka polskiego

  • kurzawa — ż IV, CMs. kurzawawie; lm D. kurzawaaw «kłęby, tumany pyłu, kurzu, śniegu itp. unoszące się w powietrzu» Kurzawa piasku, śniegu, pyłu …   Słownik języka polskiego

  • kurzyć — ndk VIb, kurzyćrzę, kurzyćrzysz, kurz, kurzyćrzył 1. «podnosić tumany kurzu, wzniecać kurzawę, prószyć czymś sypkim» Auto kurzyło na piaszczystej drodze. Zamiataj ostrożnie, nie kurz. 2. pot. «palić papierosa, fajkę» kurzy się nieos. 1. «podnosi …   Słownik języka polskiego

  • mgła — ż IV, CMs. mgle; lm D. mgieł 1. «zawiesina mikroskopijnych kropelek pary wodnej unosząca się nisko nad ziemią w postaci lekkiego obłoku, powstała w wyniku skroplenia oziębionej pary wodnej zawartej w atmosferze ziemskiej» Biała, lekka, gęsta,… …   Słownik języka polskiego

  • podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… …   Słownik języka polskiego

  • sirocco — [wym. s irokko a. s iroko] n a. m, ndm a. odm. jak n II, N. siroccokiem; blm meteor. «ciepły, niekiedy gorący wiatr południowy na Sycylii, we Włoszech i Grecji wiejący z Afryki; występuje również na Półwyspie Arabskim jako wiatr bardzo suchy… …   Słownik języka polskiego

  • unieść — dk XI, uniosę, uniesiesz, unieś, uniósł, uniosła, unieśli, uniesiony unosić ndk VIa, unoszę, unieśćsisz, unoś, unieśćsił, unoszony 1. «dźwignąć coś w górę, podciągnąć ku górze, umieścić coś wyżej niż poprzednio; podnieść, wznieść» Unieść głowę.… …   Słownik języka polskiego

  • wzbić — dk Xa, wzbiję, wzbijesz, wzbij, wzbił, wzbity wzbijać ndk I, wzbićam, wzbićasz, wzbićają, wzbićaj, wzbićał, wzbićany «spowodować uniesienie się czegoś w górę (np. kurzu, śniegu); podrzucić coś ponad ziemię» Wzbijać tumany kurzu. Wiatr wzbił w… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»