-
1 wzbić
wzbi|ć\wzbićty сов. поднять, взвить;\wzbić kurz поднять (взвить) пыль
* * *wzbity сов.подня́ть, взвитьwzbić kurz — подня́ть ( взвить) пыль
-
2 wzbić
-
3 wzbić
-
4 wzbić
(-biję, -bijesz); vb; od wzbijaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wzbić
-
5 wzbić
décoller -
6 wzbić
підняти -
7 wzbić (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wzbić (się)
-
8 wzbić się
-
9 wzbić\ się
сов. подняться, взвиться; взлететь -
10 wzbić się
піднятися, злетіти -
11 wzbijać
impf ⇒ wzbić* * *(kurz, tumany) to raise, to stir lub kick up* * *ipf.raise, stir, kick up; wzbijać tumany kurzu raise l. stir (clouds of) dust.ipf.soar, rise.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wzbijać
-
12 frunąć
сов. вспорхнуть; взлететь+wzlecieć, wzbić się;
polecieć* * *сов.вспорхну́ть; взлете́тьSyn: -
13 nad
предл.• на• над• сверх• через* * *(nade) предлог. I c ♂. над(о);nad drzewami над деревьями; 2. на, у; nad brzegiem morza на берегу моря; port nad rzeką порт на реке; 3. о, над; myśleć nad czymś думать о чём-л., над чём-л.; ślęczeć nad książką корпеть над книгой; II с В 1. выше; wzbić się nad domy взлететь выше домов; 2. к, на; nad brzeg morza к берегу моря, на берег моря; 3. книжн. выше, больше; kochać nad życie любить больше жизни; to był skandal nad skandale это был невиданный скандал; ● nad ranem к утру; под утро; nad to кроме того, сверх того; żyć nad stan жить не по средствам* * *I = nade; предлог с Т1) над(о)nad drzewami — над дере́вьями
2) на, уnad brzegiem morza — на берегу́ мо́ря
port nad rzeką — порт на реке́
3) о, надmyśleć nad czymś — ду́мать о чём-л., над че́м-л.
II = nade; с Вślęczeć nad książką — корпе́ть над кни́гой
1) вы́шеwzbić się nad domy — взлете́ть вы́ше домо́в
2) к, наnad brzeg morza — к бе́регу мо́ря, на бе́рег мо́ря
3) книжн. вы́ше, бо́льшеkochać nad życie — люби́ть бо́льше жи́зни
- nad toto był skandal nad skandale — э́то был неви́данный сканда́л
- żyć nad stan -
14 śmignąć
śmign|ąć\śmignąćięty 1. хлестнуть, стегнуть;2. пронестись, промчаться; мелькнуть; 3. кинуть, швырнуть; 4. взметнуться, взмыть+1. smagnąć 2. pomknąć;
mignąć 3. cisnąć, rzucić 4. wzbić się, wznieść się* * *1) хлестну́ть, стегну́ть2) пронести́сь, промча́ться; мелькну́ть3) ки́нуть, швырну́ть4) взметну́ться, взмытьSyn: -
15 wzbijać
-
16 wznieść
глаг.• возвести• воздвигнуть• поднять* * *wzni|eść\wznieśćosę, \wznieśćósł, \wznieśćosła, \wznieśćeśli, \wznieśćesiony сов. 1. поднять;\wznieść toast поднять тост, провозгласить здравицу; \wznieść okrzyk а) крикнуть;
б) провозгласить лозунг;2. воздвигнуть, возвести; построить;\wznieść barykadę построить баррикаду;
3. взвить, поднять;\wznieść kurz поднять пыль+1. podnieść 3. wzbić
* * *wzniosę, wzniósł, wzniosła, wznieśli, wzniesiony сов.1) подня́тьwznieść toast — подня́ть тост, провозгласи́ть здра́вицу
wznieść okrzyk — 1) кри́кнуть; 2) провозгласи́ть ло́зунг
2) воздви́гнуть, возвести́; постро́итьwznieść barykadę — постро́ить баррика́ду
3) взвить, подня́тьwznieść kurz — подня́ть пыль
Syn: -
17 poderwać się
сов.1) вскочи́ть, ре́зко подня́ться2) взлете́ть, взметну́ться3) do czego перен. встать, подня́ться на что4) разг. ( podźwignąć się) надорва́тьсяSyn: -
18 poderwać\ się
сов. 1. вскочить, резко подняться;2. взлететь, взметнуться; 3. do czego перен. встать, подняться на что; 4. разг. (podźwignąć się) надорваться+1, 3. zewać się 2. wzbić się, wzlecieć
-
19 podl|ecieć
pf — podl|atywać impf vi 1. (wzbić się) to fly up; (zbliżyć się) to fly up (do kogoś/czegoś to sb/sth)- gołębie podlatywały do jej wyciągniętej ręki pigeons were flying up to her outstretched arm2. pot. (podbiec) to come running (do kogoś/czegoś to sb/sth)- chłopiec podleciał do ojca the boy came running to his father■ brać wszystko, co a. jak podleci pot. to take everything indiscriminately- chwytam się każdej pracy, jak podleci pot. I take on any job that comes my way- potrafię zagrać na gitarze, co podleci pot. I can play any tune on the guitarThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podl|ecieć
-
20 pole|cieć
pf (polecisz, poleciał, polecieli) vi 1. (odbyć lot) [ptak, samolot, osoba] to fly- ptaki poleciały już do ciepłych krajów the birds have already flown to warmer climates- polecieli rannym samolotem do Rzymu they took the morning flight to Rome2. (wzbić się w powietrze) to soar up- latawiec poleciał wysoko the kite soared up high3. (wylecieć w górę) to shoot- iskry poleciały w górę sparks shot up- czapki poleciały w górę hats were thrown into the air4. (spaść) [osoba, przedmiot] to fall- kamienie poleciały w przepaść stones fell into the precipice- ceny poleciały w dół pot., przen. prices fell5. pot. (wypłynąć nagle) to run- krew poleciała mu z nosa blood ran from his nose- łzy poleciały jej po policzkach tears ran down her cheeks6. pot. (przemieścić się) to be thrown, to be pushed- kiedy tramwaj zahamował wszyscy polecieliśmy do przodu when the tram braked we were all thrown forward- pchnięty fotel poleciał w kąt pokoju the chair was pushed into the corner- poleciał do sklepu/po papierosy/na mecz/kopać piłkę he dashed to the shop/to fetch some cigarettes/to the match/to play football- znów gdzieś poleciała she’s gone a. off somewhere again- po tej aferze poleciał prezes i jego zastępca after that affair the chairman and his deputy were dismissed a. fired- poleciała na jego forsę she was after his money- poleciał na jej urodę he was seduced by her good looks10. (zacząć się pruć) [szew] to rip; [guziki] to pop- poleciało mi oczko w rajstopach I’ve got a ladder in my tights■ polecieć komuś po premii pot. to reduce/retract sb’s bonusThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pole|cieć
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wzbić — dk Xa, wzbiję, wzbijesz, wzbij, wzbił, wzbity wzbijać ndk I, wzbićam, wzbićasz, wzbićają, wzbićaj, wzbićał, wzbićany «spowodować uniesienie się czegoś w górę (np. kurzu, śniegu); podrzucić coś ponad ziemię» Wzbijać tumany kurzu. Wiatr wzbił w… … Słownik języka polskiego
wzbić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wzbijać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzbijać się – wzbić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wznosić się w powietrze, wzlatywać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jastrząb wzbił się wysoko. Opary znad bagien wzbiły się w górę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzbijać — → wzbić … Słownik języka polskiego
wznieść — dk XI, wzniosę, wzniesiesz, wznieś, wzniósł, wzniosła, wznieśli, wzniesiony, wzniósłszy wznosić ndk VIa, wznoszę, wznieśćsisz, wznoś, wznieśćsił, wznoszony 1. «unieść wysoko, wyciągnąć w górę; podnieść» Wznieść rękę ku górze. Wznieść szablę do… … Słownik języka polskiego
chmura — ż IV, CMs. chmurze; lm D. chmur 1. «zawieszone w atmosferze widzialne skupienie drobniutkich kropelek wody, kryształków lodu albo ich mieszaniny, powstające w wyniku kondensacji pary wodnej» Ciężka, czarna, granatowa, ołowiana chmura. Chmura… … Słownik języka polskiego
podlecieć — dk VIIa, podleciećcę, podleciećcisz, podleciećleć, podleciećciał, podleciećcieli podlatywać ndk VIIIa, podleciećtuję, podleciećtujesz, podleciećtuj, podleciećywał 1. «wznieść się, wzbić się w powietrze, do góry, na niewielką odległość; lecąc… … Słownik języka polskiego
podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… … Słownik języka polskiego
unieść — dk XI, uniosę, uniesiesz, unieś, uniósł, uniosła, unieśli, uniesiony unosić ndk VIa, unoszę, unieśćsisz, unoś, unieśćsił, unoszony 1. «dźwignąć coś w górę, podciągnąć ku górze, umieścić coś wyżej niż poprzednio; podnieść, wznieść» Unieść głowę.… … Słownik języka polskiego
wylecieć — dk VIIa, wyleciećcę, wyleciećcisz, wyleciećleć, wyleciećciał, wyleciećcieli wylatywać ndk VIIIa, wyleciećtuję, wyleciećtujesz, wyleciećtuj, wyleciećywał 1. «o istotach mogących fruwać: wydostać się skądś na skrzydłach, wyfrunąć, ulecieć» Ptak… … Słownik języka polskiego
wzlecieć — dk VIIa, wzleciećcę, wzleciećcisz, wzleć, wzleciećciał, wzleciećcieli wzlatywać ndk VIIIa, wzleciećtuję, wzleciećtujesz, wzleciećtuj, wzleciećywał 1. «wznieść się, wzbić się w górę; unieść się (zwykle o ptakach, owadach, rzadziej o samolotach i… … Słownik języka polskiego