-
1 tumanić
глаг.• дурачить* * *tumani|ć\tumanićony несов. морочить, дурачить* * *tumaniony несов.моро́чить, дура́чить -
2 bałamucić
глаг.• баламутить* * *bałamuc|ić\bałamucićę, \bałamucićony несов. 1. kogo кокетничать с кем; обольщать кого; кружить голову кому;2. сбивать с толку; вводить в заблуждение; 3. медлить, канителиться+1. kokietować, uwodzić 2. tumanić 3. marudzić, mitrężyć
* * *bałamucę, bałamucony несов.2) сбива́ть с то́лку; вводи́ть в заблужде́ние3) ме́длить, каните́литьсяSyn: -
3 durzyć
глаг.• морочить* * *durz|yć\durzyćony несов. 1. обманывать, морочить;2. дурманить+1. oszukiwać, zwodzić, tumanić 2. oszałamiać, odurzać
* * *durzony несов.1) обма́нывать, моро́чить2) дурма́нитьSyn: -
4 mamić
глаг.• манить* * *mami|ć\mamićony несов. 1. обманывать; обольщать;\mamić nadzieją обольщать надеждой;
2. манить;\mamić psa приманивать собаку+1. bałamucić, zwodzić, tumanić 2. nęcić
* * *mamiony несов.1) обма́нывать; обольща́тьmamić nadzieją — обольща́ть наде́ждой
2) мани́тьmamić psa — прима́нивать соба́ку
Syn: -
5 ogłupiać
глаг.• оглуплять• ошеломлять* * *ogłupia|ć\ogłupiaćny несов. оглуплять+otumaniać, tumanić
* * *ogłupiany несов.оглупля́тьSyn: -
6 otumaniać
глаг.• одурманивать* * *otumania|ć\otumaniaćny несов. 1. морочить, дурачить, сбивать с толку;2. одурять, одурманивать, отуманивать+1. tumanić, obałamucać, ogłupiać 2. odurzać
* * *otumaniany несов.1) моро́чить, дура́чить, сбива́ть с то́лку2) одуря́ть, одурма́нивать, отума́ниватьSyn:
См. также в других словарях:
tumanić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, tumanićnię, tumanićni, tumanićmań, tumanićniony {{/stl 8}}{{stl 7}} celowo wprowadzać w błąd, zwodzić kogoś; oszukiwać, ogłupiać, mamić, bałamucić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tumanić ludzi kłamstwami, obietnicami … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tumanić — ndk VIa, tumanićnię, tumanićnisz, tumanićań, tumanićnił, tumanićniony «mącić komuś w głowie, wprowadzać w błąd, bałamucić, mamić» Tumanił ją różnymi obietnicami … Słownik języka polskiego
mamić — ndk VIa, mamićmię, mamićmisz, mam, mamićmił, mamićmiony «zwodzić kogoś fałszywymi pozorami, bałamucić, tumanić; działać przyciągająco, wabić, nęcić» Mamić kogoś obietnicami, złudną nadzieją … Słownik języka polskiego
manić — ndk VIa, manićnię, manićnisz, mań, manićnił, manićniony «zwodzić kogoś pozorami, bałamucić, tumanić, oszukiwać; działać przyciągająco, wabić, nęcić; mamić» … Słownik języka polskiego
mamić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, mamićmię, mamićmi, mamićmiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozbudzać w kimś nadzieję na coś sprytnymi kłamstwami zgodnymi z czyimiś pragnieniami i ambicjami; zwodzić, łudzić,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ogłupiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ogłupiaćam, ogłupiaća, ogłupiaćają, ogłupiaćany {{/stl 8}}– ogłupić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, ogłupiaćpię, ogłupiaćpi, ogłupiaćpiony {{/stl 8}}{{stl 7}} czynić kogoś głupim, niezdolnym do krytycznego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
omamiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. rzad. ndk VIIIa, omamiaćam, omamiaća, omamiaćają, omamiaćany {{/stl 8}}– omamić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, omamiaćmię, omamiaćmi, omamiaćmiony {{/stl 8}}{{stl 7}} mamiąc, wprowadzać kogoś w błąd, zwykle dla realizacji… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
