Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

trux

  • 1 trux

    trux, trucis (abl. truci ou truce) [st2]1 [-] farouche (d'aspect et de caractère), sauvage. [st2]2 [-] rude, cruel, terrible, violent.    - voltu truci, Liv.: avec un visage menaçant.    - herbae tactu truces, Plin. 22, 6, 7, § 17: herbes rudes au toucher (à cause des piquants).    - trux audere, Sil. 13, 220: audacieux à entreprendre.
    * * *
    trux, trucis (abl. truci ou truce) [st2]1 [-] farouche (d'aspect et de caractère), sauvage. [st2]2 [-] rude, cruel, terrible, violent.    - voltu truci, Liv.: avec un visage menaçant.    - herbae tactu truces, Plin. 22, 6, 7, § 17: herbes rudes au toucher (à cause des piquants).    - trux audere, Sil. 13, 220: audacieux à entreprendre.
    * * *
        Trux, trucis, om. gen. Plaut. Cruel.
    \
        Trux tactu herba. Plin. Fort rude et aspre à manier.
    \
        Horridus et trux Tribunus pleb. Cic. Rebarbatif.
    \
        Vultus trux. Tacit. Visage rebarbatif.

    Dictionarium latinogallicum > trux

  • 2 trux

    trux, trucis, Abl. truce u. (poet.) trucī, wild, rauh, grimmig, drohend, trotzig, I) vom Blicke: oculi, Cic.: aspectus, Pacuv. tr. fr.: vultus, Hor. u. Tac.: trux facies oculique minaces, Lucan.: fronte trux, Val. Flacc. 4, 232: homo trux vultu, Augustin. in psalm. 96, 6. – II) übtr.: 1) v. Tönen = wild, rauh für das Gehör, vox, Tac. u.a.: cantus, Ov.: classicum, Hor.: laeto cantu aut truci sonore, Tac. – 2) rauh, stechend, schaurig für das Gefühl u. zwar: a) für das äußere: herbae tactu tauces, Plin.: venti, Plin.: eurus, Ov.: pelagus, Hor.: truci vetustā religione, Claud. – b) für das innere = herb, hart, heftig, furchtbar, orator, Liv.: sententia, Liv. u. Tac.: eloquentia, Tac.: genus dicendi trux atque violentum, Quint. – 3) v. der Gesinnung od. den Sitten, ingrimmig, wild, drohend, trotzig, ingenium, Liv.: tribunus plebis, Cic.: trux Agrippa et ignominiā accensus, Tac.: puer, Mart.: ferae, Tibull.: animus, Ov.: his cogitationibus truces (ingrimmig) aut pavidi (in banger Stimmung) extremā desperatione ad iram saepius quam in formidinem stimulabantur, Tac. – m. esse u. Dat. (gegen), supplicibus facilem, sontibus esse trucem, Ov. ex Pont. 4, 6, 32. – m. folg. Infin., audere trux, tollkühn im Wagen, Sil. 13, 220. – / Compar. trucior, Mart. Cap. 6. § 696. – Superl. trucissimus, Aetic. cosmogr. 67 (beide ohne Beleg auch Rhemn. Palaem. 536, 16 K.).

    lateinisch-deutsches > trux

  • 3 trux

    trux, trucis, Abl. truce u. (poet.) trucī, wild, rauh, grimmig, drohend, trotzig, I) vom Blicke: oculi, Cic.: aspectus, Pacuv. tr. fr.: vultus, Hor. u. Tac.: trux facies oculique minaces, Lucan.: fronte trux, Val. Flacc. 4, 232: homo trux vultu, Augustin. in psalm. 96, 6. – II) übtr.: 1) v. Tönen = wild, rauh für das Gehör, vox, Tac. u.a.: cantus, Ov.: classicum, Hor.: laeto cantu aut truci sonore, Tac. – 2) rauh, stechend, schaurig für das Gefühl u. zwar: a) für das äußere: herbae tactu tauces, Plin.: venti, Plin.: eurus, Ov.: pelagus, Hor.: truci vetustā religione, Claud. – b) für das innere = herb, hart, heftig, furchtbar, orator, Liv.: sententia, Liv. u. Tac.: eloquentia, Tac.: genus dicendi trux atque violentum, Quint. – 3) v. der Gesinnung od. den Sitten, ingrimmig, wild, drohend, trotzig, ingenium, Liv.: tribunus plebis, Cic.: trux Agrippa et ignominiā accensus, Tac.: puer, Mart.: ferae, Tibull.: animus, Ov.: his cogitationibus truces (ingrimmig) aut pavidi (in banger Stimmung) extremā desperatione ad iram saepius quam in formidinem stimulabantur, Tac. – m. esse u. Dat. (gegen), supplicibus facilem, sontibus esse trucem, Ov. ex Pont. 4, 6, 32. – m. folg. Infin., audere trux, tollkühn im Wagen, Sil. 13, 220. – Compar. trucior, Mart. Cap. 6. § 696. – Superl. trucissimus, Aetic. cosmogr. 67 (beide ohne Beleg auch Rhemn. Palaem. 536, 16
    ————
    K.).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > trux

  • 4 trux

    trux, ŭcis (abl. usually truci, but truce in Cic. Agr. 2, 25; Ov. Tr. 4, 7, 14), adj. [perh. trux, new, unfermented wine; hence, trop.], wild, rough, hard, harsh, savage, fierce, ferocious, grim, stern (mostly poet.; cf.; truculentus, torvus).
    I.
    Of living beings:

    horridus ac trux tribunus plebis,

    Cic. Agr. 2, 25, 65:

    M. Catonem oratorem non solum gravem sed interdum etiam trucem esse scimus,

    Liv. 34, 5, 6:

    insectator,

    id. 3, 33, 7:

    puer,

    i. e. Achilles, Sen. Troad. 832:

    puellae,

    i. e. Amazons, id. Oedip. 479:

    tyrannus,

    id. Herc. Fur. 937:

    arietes,

    Plaut. Bacch. 5, 2, 29:

    ferae,

    Tib. 1, 9, 76:

    aper,

    Ov. M. 10, 715:

    taurus,

    id. ib. 7, 111; 8, 297;

    9, 81: Theron,

    id. ib. 3, 211:

    blattae,

    ravaging, Mart. 14, 37, 2 et saep.—
    * (β).
    With inf.:

    trux audere,

    bold, daring, Sil. 13, 220. —
    II.
    Of things concrete and abstract: (testudo) aspectu truci, Pac. ap. Cic. Div. 2, 64, 133 (Trag. Rel. v. 3 Rib.):

    oculi (draconis), Cic. poët. N. D. 2, 42, 107: vultus,

    Hor. Epod. 5, 4:

    quemque vocant aliae vultum rigidumque trucemque,

    Ov. H. 4, 73:

    voltu truci,

    Liv. 45, 10, 8:

    faciesque truces oculique minaces,

    Luc. 7, 291:

    pelagus,

    Hor. C. 1, 3, 10:

    venti,

    Plin. 2, 36, 36, § 100:

    Eurus, Ov M. 15, 603: classicum,

    Hor. Epod. 2, 5:

    truci cantu,

    Liv. 5, 37, 8:

    sonor,

    Tac. A. 1, 65:

    vox,

    Sil. 1, 67:

    herbae tactu,

    Plin. 22, 6, 7, § 17:

    per lucos vetustā religione truces,

    Claud. Laud. Stil. 1, 229:

    animus,

    Ov. A. A. 2, 477:

    sententia,

    Liv. 29, 19, 4:

    genus dicendi trux atque violentum,

    Quint. 11, 1, 3:

    inimicitiae,

    Hor. Ep. 1, 19, 49:

    eloquentia,

    Tac. A. 6, 48:

    oratio,

    id. H 4, 42.— Comp. and sup. given without examples in Rhemn. Palaem. p. 1369 P.— Hence, trŭcĭter, adv., fiercely (late Lat.), Aldh. Laud. Virg. 35.

    Lewis & Short latin dictionary > trux

  • 5 trux

    trux trux, trucis страшный

    Латинско-русский словарь > trux

  • 6 trux

    trux trux, trucis ужасный

    Латинско-русский словарь > trux

  • 7 trux

    trux trux, trucis резкий

    Латинско-русский словарь > trux

  • 8 trux

    trux trux, trucis грозный, суровый

    Латинско-русский словарь > trux

  • 9 trux

        trux ucis (abl. truce, poet. also trucī), adj.,    wild, rough, hard, harsh, savage, fierce, ferocious, grim, stern: tribunus plebis: insectator, L.: taurus, O.: (testudo) aspectu truci: voltu truci, L.: pelagus, H.: Eurus, O.: animus, O.: sententia, L.: inimicitiae, H.
    * * *
    (gen.), trucis ADJ
    wild, savage, fierce

    Latin-English dictionary > trux

  • 10 trux

    trucis adj.
    1) дикий, свирепый ( aper O)
    2) страшный, злобный, угрюмый (vultus H, T, Pt, facies Lcn); суровый, неприветливый ( pelăgus H)
    3) резкий, грубый (vox T, Ap); неукротимый ( fera Tib)
    4)
    а) грозный, беспощадный ( tribūnus C)
    bella truci memorata canore Pt — войны, воспеваемые в боевом духе
    б) неистовый, бурный, порывистый (ventus O, PM); ожесточённый (genus dicendi Q; oratio T)
    5) грубый, жёсткий ( tactu PM)

    Латинско-русский словарь > trux

  • 11 Hyla trux

    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA
    Ареал обитания: Центральная Америка

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Hyla trux

  • 12 truciter

    trux, ŭcis (abl. usually truci, but truce in Cic. Agr. 2, 25; Ov. Tr. 4, 7, 14), adj. [perh. trux, new, unfermented wine; hence, trop.], wild, rough, hard, harsh, savage, fierce, ferocious, grim, stern (mostly poet.; cf.; truculentus, torvus).
    I.
    Of living beings:

    horridus ac trux tribunus plebis,

    Cic. Agr. 2, 25, 65:

    M. Catonem oratorem non solum gravem sed interdum etiam trucem esse scimus,

    Liv. 34, 5, 6:

    insectator,

    id. 3, 33, 7:

    puer,

    i. e. Achilles, Sen. Troad. 832:

    puellae,

    i. e. Amazons, id. Oedip. 479:

    tyrannus,

    id. Herc. Fur. 937:

    arietes,

    Plaut. Bacch. 5, 2, 29:

    ferae,

    Tib. 1, 9, 76:

    aper,

    Ov. M. 10, 715:

    taurus,

    id. ib. 7, 111; 8, 297;

    9, 81: Theron,

    id. ib. 3, 211:

    blattae,

    ravaging, Mart. 14, 37, 2 et saep.—
    * (β).
    With inf.:

    trux audere,

    bold, daring, Sil. 13, 220. —
    II.
    Of things concrete and abstract: (testudo) aspectu truci, Pac. ap. Cic. Div. 2, 64, 133 (Trag. Rel. v. 3 Rib.):

    oculi (draconis), Cic. poët. N. D. 2, 42, 107: vultus,

    Hor. Epod. 5, 4:

    quemque vocant aliae vultum rigidumque trucemque,

    Ov. H. 4, 73:

    voltu truci,

    Liv. 45, 10, 8:

    faciesque truces oculique minaces,

    Luc. 7, 291:

    pelagus,

    Hor. C. 1, 3, 10:

    venti,

    Plin. 2, 36, 36, § 100:

    Eurus, Ov M. 15, 603: classicum,

    Hor. Epod. 2, 5:

    truci cantu,

    Liv. 5, 37, 8:

    sonor,

    Tac. A. 1, 65:

    vox,

    Sil. 1, 67:

    herbae tactu,

    Plin. 22, 6, 7, § 17:

    per lucos vetustā religione truces,

    Claud. Laud. Stil. 1, 229:

    animus,

    Ov. A. A. 2, 477:

    sententia,

    Liv. 29, 19, 4:

    genus dicendi trux atque violentum,

    Quint. 11, 1, 3:

    inimicitiae,

    Hor. Ep. 1, 19, 49:

    eloquentia,

    Tac. A. 6, 48:

    oratio,

    id. H 4, 42.— Comp. and sup. given without examples in Rhemn. Palaem. p. 1369 P.— Hence, trŭcĭter, adv., fiercely (late Lat.), Aldh. Laud. Virg. 35.

    Lewis & Short latin dictionary > truciter

  • 13 trucido

    trŭcīdo, āre, āvi, ātum [trux + caedo] - tr. - [st2]1 [-] égorger, massacrer, immoler, tuer violemment. [st2]2 [-] anéantir, écraser, ruiner.    - cavete neu capti sicut pecora trucidemini, Sall. C. 58, 21: prenez garde que, une fois pris, on ne vous égorge comme du bétail.    - fenore trucidari, Cic.: être écrasé par l'usure.    - ignem trucidare, Lucr. 6: étouffer le feu.
    * * *
    trŭcīdo, āre, āvi, ātum [trux + caedo] - tr. - [st2]1 [-] égorger, massacrer, immoler, tuer violemment. [st2]2 [-] anéantir, écraser, ruiner.    - cavete neu capti sicut pecora trucidemini, Sall. C. 58, 21: prenez garde que, une fois pris, on ne vous égorge comme du bétail.    - fenore trucidari, Cic.: être écrasé par l'usure.    - ignem trucidare, Lucr. 6: étouffer le feu.
    * * *
        Trucido, trucidas, pen. prod. trucidare. Virgil. Cic. Assommer, Tuer cruellement, Meurtrir.
    \
        Trucidari foenore. Cic. Estre destruict.

    Dictionarium latinogallicum > trucido

  • 14 truculentus

    [st1]1 [-] trŭcŭlentus, a, um [trux]: - [abcl][b]a - farouche, qui a l'air dur, qui a l'air cruel, menaçant; houleux (en parl. de la mer). - [abcl]b - dur, cruel, inhumain, redoutable, terrible, brutal.[/b]    - quo truculentior visu foret, Tac. H. 4, 22: pour être d'un aspect plus rébarbatif.    - au n. plur. truculenta pelagi, Catul. 63: les menaces de la mer. [st1]2 [-] Trŭcŭlentus, i, m.: le Brutal (titre d'une comédie de Plaute).
    * * *
    [st1]1 [-] trŭcŭlentus, a, um [trux]: - [abcl][b]a - farouche, qui a l'air dur, qui a l'air cruel, menaçant; houleux (en parl. de la mer). - [abcl]b - dur, cruel, inhumain, redoutable, terrible, brutal.[/b]    - quo truculentior visu foret, Tac. H. 4, 22: pour être d'un aspect plus rébarbatif.    - au n. plur. truculenta pelagi, Catul. 63: les menaces de la mer. [st1]2 [-] Trŭcŭlentus, i, m.: le Brutal (titre d'une comédie de Plaute).
    * * *
        Truculentus, Adiectiuum. Cic. Cruel.
    \
        Tigris feris cunctis truculenta. Plin. Cruelle envers toutes autres bestes sauvages, et redoubtee.

    Dictionarium latinogallicum > truculentus

  • 15 truculenta

    trŭcŭlentus, a, um, adj. [trux], savage, fierce, ferocious, stern, grim, harsh, cruel, fell (mostly poet. and in post-Aug. prose; syn.: saevus, crudelis, trux).
    1.
    Lit.:

    agrestis, saevus, tristis, parcus, truculentus, tenax,

    Ter. Ad. 5, 4, 12; cf.:

    quam taeter incedebat! quam truculentus! quam terribilis aspectu,

    Cic. Sest. 8, 19:

    truculentus atque saevus,

    Plaut. Bacch. 4, 5, 3; id. Truc. 2, 2, 10 sq.; 3, 2, 6; Quint. 11, 3, 73; Ov. M. 13, 558:

    tigris etiam feris ceteris truculenta,

    Plin. 8, 4, 5, § 10.— Hence, subst.: Trŭcŭlentus, i, m., a play by Plautus, Cic. Sen. 14, 50; Varr. L. L. 7, 3.— Comp.:

    nulla Getis gens est truculentior,

    Ov. P. 2, 7, 31:

    quo truculentior visu foret,

    Tac. H. 4, 22:

    feta truculentior ursa,

    Ov. M. 13, 803:

    Armeniam invasit truculentior quam antea,

    Tac. A. 12, 50.—
    2.
    Of things:

    truculentis oculis,

    Plaut. As. 2, [p. 1905] 3, 21:

    aequor,

    wild, stormy, Cat. 64, 179:

    vocibus truculentis strepere,

    wild, tumultuous, mutinous, Tac. A. 1, 25.— Subst.: trŭcŭlenta, ōrum, fierce conduct or language:

    truculenta pelagi tulistis,

    Cat. 63, 16; cf.

    caeli,

    Tac. A. 2, 24:

    truculenta loquens,

    Ov. M. 13, 558.— Sup.:

    truculentissimum ac nefarium facinus,

    Auct. Her. 4, 8, 12.— Adv.: trŭcŭlentē or trŭcŭ-lenter, savagely, fiercely, ferociously:

    nolite truculenter insequi inania verba populorum,

    Cassiod. Var. 1, 13; Ven. Fort. Vit. S. Mart. 4, 541.— Comp.:

    quod truculentius se gereret quam ceteri,

    Cic. Agr. 2, 5, 13:

    instans,

    Val. Max. 3, 8, 5.— Sup.:

    quam potuit truculentissime eum aspexit,

    Quint. 6, 1, 43.

    Lewis & Short latin dictionary > truculenta

  • 16 truculenter

    trŭcŭlentus, a, um, adj. [trux], savage, fierce, ferocious, stern, grim, harsh, cruel, fell (mostly poet. and in post-Aug. prose; syn.: saevus, crudelis, trux).
    1.
    Lit.:

    agrestis, saevus, tristis, parcus, truculentus, tenax,

    Ter. Ad. 5, 4, 12; cf.:

    quam taeter incedebat! quam truculentus! quam terribilis aspectu,

    Cic. Sest. 8, 19:

    truculentus atque saevus,

    Plaut. Bacch. 4, 5, 3; id. Truc. 2, 2, 10 sq.; 3, 2, 6; Quint. 11, 3, 73; Ov. M. 13, 558:

    tigris etiam feris ceteris truculenta,

    Plin. 8, 4, 5, § 10.— Hence, subst.: Trŭcŭlentus, i, m., a play by Plautus, Cic. Sen. 14, 50; Varr. L. L. 7, 3.— Comp.:

    nulla Getis gens est truculentior,

    Ov. P. 2, 7, 31:

    quo truculentior visu foret,

    Tac. H. 4, 22:

    feta truculentior ursa,

    Ov. M. 13, 803:

    Armeniam invasit truculentior quam antea,

    Tac. A. 12, 50.—
    2.
    Of things:

    truculentis oculis,

    Plaut. As. 2, [p. 1905] 3, 21:

    aequor,

    wild, stormy, Cat. 64, 179:

    vocibus truculentis strepere,

    wild, tumultuous, mutinous, Tac. A. 1, 25.— Subst.: trŭcŭlenta, ōrum, fierce conduct or language:

    truculenta pelagi tulistis,

    Cat. 63, 16; cf.

    caeli,

    Tac. A. 2, 24:

    truculenta loquens,

    Ov. M. 13, 558.— Sup.:

    truculentissimum ac nefarium facinus,

    Auct. Her. 4, 8, 12.— Adv.: trŭcŭlentē or trŭcŭ-lenter, savagely, fiercely, ferociously:

    nolite truculenter insequi inania verba populorum,

    Cassiod. Var. 1, 13; Ven. Fort. Vit. S. Mart. 4, 541.— Comp.:

    quod truculentius se gereret quam ceteri,

    Cic. Agr. 2, 5, 13:

    instans,

    Val. Max. 3, 8, 5.— Sup.:

    quam potuit truculentissime eum aspexit,

    Quint. 6, 1, 43.

    Lewis & Short latin dictionary > truculenter

  • 17 Truculentus

    trŭcŭlentus, a, um, adj. [trux], savage, fierce, ferocious, stern, grim, harsh, cruel, fell (mostly poet. and in post-Aug. prose; syn.: saevus, crudelis, trux).
    1.
    Lit.:

    agrestis, saevus, tristis, parcus, truculentus, tenax,

    Ter. Ad. 5, 4, 12; cf.:

    quam taeter incedebat! quam truculentus! quam terribilis aspectu,

    Cic. Sest. 8, 19:

    truculentus atque saevus,

    Plaut. Bacch. 4, 5, 3; id. Truc. 2, 2, 10 sq.; 3, 2, 6; Quint. 11, 3, 73; Ov. M. 13, 558:

    tigris etiam feris ceteris truculenta,

    Plin. 8, 4, 5, § 10.— Hence, subst.: Trŭcŭlentus, i, m., a play by Plautus, Cic. Sen. 14, 50; Varr. L. L. 7, 3.— Comp.:

    nulla Getis gens est truculentior,

    Ov. P. 2, 7, 31:

    quo truculentior visu foret,

    Tac. H. 4, 22:

    feta truculentior ursa,

    Ov. M. 13, 803:

    Armeniam invasit truculentior quam antea,

    Tac. A. 12, 50.—
    2.
    Of things:

    truculentis oculis,

    Plaut. As. 2, [p. 1905] 3, 21:

    aequor,

    wild, stormy, Cat. 64, 179:

    vocibus truculentis strepere,

    wild, tumultuous, mutinous, Tac. A. 1, 25.— Subst.: trŭcŭlenta, ōrum, fierce conduct or language:

    truculenta pelagi tulistis,

    Cat. 63, 16; cf.

    caeli,

    Tac. A. 2, 24:

    truculenta loquens,

    Ov. M. 13, 558.— Sup.:

    truculentissimum ac nefarium facinus,

    Auct. Her. 4, 8, 12.— Adv.: trŭcŭlentē or trŭcŭ-lenter, savagely, fiercely, ferociously:

    nolite truculenter insequi inania verba populorum,

    Cassiod. Var. 1, 13; Ven. Fort. Vit. S. Mart. 4, 541.— Comp.:

    quod truculentius se gereret quam ceteri,

    Cic. Agr. 2, 5, 13:

    instans,

    Val. Max. 3, 8, 5.— Sup.:

    quam potuit truculentissime eum aspexit,

    Quint. 6, 1, 43.

    Lewis & Short latin dictionary > Truculentus

  • 18 truculentus

    trŭcŭlentus, a, um, adj. [trux], savage, fierce, ferocious, stern, grim, harsh, cruel, fell (mostly poet. and in post-Aug. prose; syn.: saevus, crudelis, trux).
    1.
    Lit.:

    agrestis, saevus, tristis, parcus, truculentus, tenax,

    Ter. Ad. 5, 4, 12; cf.:

    quam taeter incedebat! quam truculentus! quam terribilis aspectu,

    Cic. Sest. 8, 19:

    truculentus atque saevus,

    Plaut. Bacch. 4, 5, 3; id. Truc. 2, 2, 10 sq.; 3, 2, 6; Quint. 11, 3, 73; Ov. M. 13, 558:

    tigris etiam feris ceteris truculenta,

    Plin. 8, 4, 5, § 10.— Hence, subst.: Trŭcŭlentus, i, m., a play by Plautus, Cic. Sen. 14, 50; Varr. L. L. 7, 3.— Comp.:

    nulla Getis gens est truculentior,

    Ov. P. 2, 7, 31:

    quo truculentior visu foret,

    Tac. H. 4, 22:

    feta truculentior ursa,

    Ov. M. 13, 803:

    Armeniam invasit truculentior quam antea,

    Tac. A. 12, 50.—
    2.
    Of things:

    truculentis oculis,

    Plaut. As. 2, [p. 1905] 3, 21:

    aequor,

    wild, stormy, Cat. 64, 179:

    vocibus truculentis strepere,

    wild, tumultuous, mutinous, Tac. A. 1, 25.— Subst.: trŭcŭlenta, ōrum, fierce conduct or language:

    truculenta pelagi tulistis,

    Cat. 63, 16; cf.

    caeli,

    Tac. A. 2, 24:

    truculenta loquens,

    Ov. M. 13, 558.— Sup.:

    truculentissimum ac nefarium facinus,

    Auct. Her. 4, 8, 12.— Adv.: trŭcŭlentē or trŭcŭ-lenter, savagely, fiercely, ferociously:

    nolite truculenter insequi inania verba populorum,

    Cassiod. Var. 1, 13; Ven. Fort. Vit. S. Mart. 4, 541.— Comp.:

    quod truculentius se gereret quam ceteri,

    Cic. Agr. 2, 5, 13:

    instans,

    Val. Max. 3, 8, 5.— Sup.:

    quam potuit truculentissime eum aspexit,

    Quint. 6, 1, 43.

    Lewis & Short latin dictionary > truculentus

  • 19 pertrux

    Ap (v. l.) = trux

    Латинско-русский словарь > pertrux

  • 20 trucis

    gen. к trux

    Латинско-русский словарь > trucis

См. также в других словарях:

  • trux — trux·in·ic; …   English syllables

  • trux — trux, truxe obs. ff. truce …   Useful english dictionary

  • TRUX — Midwest Bottle Gas Company (Regional » Railroads) …   Abbreviations dictionary

  • trux — (L). Fierce …   Dictionary of word roots and combining forms

  • TRUX — abbr. Midwest Bottle Gas Co. AAR …   Dictionary of abbreviations

  • Royal Trux — Infobox musical artist Name = Royal Trux Img capt = Royal Trux, 1999 Img size = Background = group or band Origin = Washington, D.C., USA Genre = Alternative rock, noise rock Years active = 1987 ndash; 2001 Label = Drag City, Virgin, Domino, P… …   Wikipedia

  • Charadrahyla trux — Charadrahyla trux …   Wikipédia en Français

  • Charadrahyla trux — Charadrahyla trux …   Wikipédia en Français

  • Hyla trux — Charadrahyla trux Charadrahyla trux …   Wikipédia en Français

  • Agrotis trux — female male …   Wikipedia

  • Sphinctomyrmex trux — ? Sphinctomyrmex trux …   Википедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»