Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

to+tremble

  • 101 quatio

    quătĭo, no perf., quassum, 3, v. a. [Sanscr. root, cyu-, to move, set in motion; cf. Gr. skeuos, instrument; skeuazô, to prepare], to shake (class.; syn.: concutio, convello).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., Fest. p. 261 Müll.:

    cum equus magnā vi caput quateret,

    Liv. 8, 7:

    alas,

    Verg. A. 3, 226:

    pennas,

    Ov. M. 4, 676; Hor. C. 3, 29, 53:

    aquas,

    to agitate, disturb, Ov. H. 18, 48:

    cymbala,

    Verg. G. 4, 64:

    catenas,

    Plin. Ep. 7, 27, 5: caput. Ov. F. 6, 400:

    comas,

    id. H. 14, 40:

    quercum huc illuc,

    id. M. 12, 329.—

    Of earthquakes: quatitur terrae motibus Ide,

    Ov. M. 12, 521:

    quid quateret terras,

    id. ib. 15, 71:

    quatiens terram fragor,

    Sil. 1, 536.—

    Of the ground, by treading, marching, etc.: campum,

    Verg. A. 11, 875:

    campos,

    id. ib. 11, 513; Sil. 1, 297:

    quatitur tellus pondere,

    id. 4, 199:

    sonitu quatit ungula campum,

    Verg. A. 8, 596:

    pede ter humum,

    Hor. C. 4, 1, 28:

    pede terram,

    id. ib. 1, 4, 7:

    quatitur certamine circus,

    Sil. 16, 323. —
    B.
    In partic.
    1.
    Of arms, weapons, reins, etc., to wield, brandish, ply, hold:

    securim,

    Verg. A. 11, 656:

    ensem,

    Sil. 1, 429:

    aegida,

    id. 12, 336:

    scuta,

    Tac. H. 2, 22:

    hastam,

    Petr. 124:

    lora,

    Sil. 16, 415; 16, 440:

    largas habenas,

    id. 17, 542:

    verbera (i. e. flagella),

    Verg. Cul. 218.—
    2.
    Of the body, breast, limbs, etc., to agitate, shake, cause to tremble, etc.:

    horror Membra quatit,

    Verg. A. 3, 29:

    anhelitus artus et ora quatit,

    id. ib. 5, 199:

    tussis pulmonem quatit,

    Sil. 14, 601:

    terror praecordia,

    id. 2, 254:

    pectora quatit gemitu,

    Val. Fl. 5, 310.—
    3.
    To beat, strike, drive:

    homo quatietur certe cum dono foras,

    to beat out of doors, Ter. Eun. 2, 3, 67:

    Arctophylax prae se quatit Arctum, Cic. poët. N. I). 2, 42, 109: cursu quatere equum,

    Verg. G. 3, 132; Sil. 12, 254.—Of things:

    quatiunt fenestras juvenes,

    Hor. C. 1, 25, 1:

    scutum hastà,

    Liv. 7, 26, 1. —
    4.
    To shake, beat, or break in pieces, to batter, shatter:

    urbis moenia ariete quatere,

    Liv. 21, 10:

    muros,

    Verg. A. 2, 610:

    muros arietibus,

    Liv. 38, 10:

    turres tremendā cuspide,

    Hor. C. 4, 6, 7:

    tecta quatiuntur,

    Plin. Pan. 51, 1:

    externas arces,

    Sil. 2, 300:

    Pergama,

    id. 13, 36; cf.:

    tonitru quatiuntur caerula caeli,

    Lucr. 6, 96. —
    II.
    Trop., to agitate, more, touch, affect, excite:

    est in animis tenerum quiddam quod aegritudine quasi tempestate quatiatur,

    Cic. Tusc. 3, 6, 12: mentem, Hor. C. 1, 16, 5:

    nec vultus tyranni Mente quatit solidā (justum virum),

    id. ib. 3, 3, 4:

    non ego te Invitum quatiam,

    id. ib. 1, 18, 12:

    quatiunt oracula Colchos,

    Val. Fl. 1, 743:

    famā oppida,

    id. 2, 122:

    quatit castra clamor,

    Sil. 3, 231:

    tumultus pectora quatit,

    Sen. Thyest. 260:

    ingenium,

    Tac. H. 1, 23:

    animum,

    Gell. 9, 13, 5:

    cum altissima quaterentur, hic inconcussus stetit,

    Plin. Pan. 94, 3. —
    B.
    In partic., to plague, vex, harass:

    quatere oppida bello,

    Verg. A. 9, 608:

    extrema Galliarum,

    Tac. H. 4, 28. — Hence, quassus, a, um, P. a.
    A.
    Lit., shaken, beaten, or broken in pieces, battered, shattered:

    aula quassa,

    a broken pot, Plaut. Curc. 3, 26:

    muri,

    Liv. 26, 51:

    naves,

    id. 25, 3:

    faces,

    i. e. pieces of pine-wood split up for torches, Ov. M. 3, 508:

    rates,

    shattered, leaky, Hor. C. 4, 8, 32; 1, 1, 18:

    murra,

    Ov. M. 15, 399:

    lectus,

    id. H. 11, 78:

    harundo,

    Petr. 69:

    turres,

    Sen. Thyest. 568; cf.:

    multo tempora quassa mero,

    Ov. R. Am. 146; cf. quasso, I. B. —
    B.
    Trop.:

    quassā voce,

    in a broken voice, Curt. 7, 7, 20:

    littera,

    Quint. 12, 10, 29:

    anima quassa malis,

    broken down, exhausted, worn out, Sen. Herc. Fur. 1308:

    quasso imperio,

    Sil. 15, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > quatio

  • 102 querquera

    querquĕrus or quercĕrus, a, um, adj. [cf. Gr. karkairô, to tremble], cold to trembling, shivering (ante- and post-class.): querqueram frigidam cum tremore a Graeco karkara certum est dici, unde et carcer. Lucilius: Jactans me ut febris querquera, the ague, Paul. ex Fest. p. 256 Müll.; so, febris querquera, Plaut. Fragm. ap. Prisc. p. 719 P.:

    febris rapida et quercera,

    Gell. 20, 1, 26; also, absol.: querquĕra, ae, f., the ague:

    querqueras sanare,

    Arn. 1, 28; App. Mag. p. 297, 14 (al. querquerum).

    Lewis & Short latin dictionary > querquera

  • 103 querquerus

    querquĕrus or quercĕrus, a, um, adj. [cf. Gr. karkairô, to tremble], cold to trembling, shivering (ante- and post-class.): querqueram frigidam cum tremore a Graeco karkara certum est dici, unde et carcer. Lucilius: Jactans me ut febris querquera, the ague, Paul. ex Fest. p. 256 Müll.; so, febris querquera, Plaut. Fragm. ap. Prisc. p. 719 P.:

    febris rapida et quercera,

    Gell. 20, 1, 26; also, absol.: querquĕra, ae, f., the ague:

    querqueras sanare,

    Arn. 1, 28; App. Mag. p. 297, 14 (al. querquerum).

    Lewis & Short latin dictionary > querquerus

  • 104 terreo

    terrĕo, ŭi, ĭtum, 2, v. a. [Sanscr. root tras-, trasāmi, tremble; Gr. treô], to frighten, [p. 1861] affright, put in fear or dread, to alarm, terrify.
    I.
    Lit. (class. and very freq.):

    nec me ista terrent,

    Cic. Fam. 2, 16, 4:

    adversarios,

    id. de Or. 1, 20, 90:

    qui urbem totam... caede incendiisque terreret,

    id. Har. Resp. 4, 6:

    eum hominem istis mortis aut exsilii minis,

    id. Par. 2, 17:

    suae malae cogitationes terrent,

    id. Rosc. Am. 24, 67:

    maris subita tempestas terret navigantes,

    id. Tusc. 3, 22, 52:

    milites... alii se abdere, pars territos confirmare,

    Sall. J. 38, 5:

    multum ad terrendos nostros valuit clamor,

    Caes. B. G. 7, 84:

    mortis metu territi,

    Curt. 6, 7, 10; 9, 4, 16:

    aliquem proscriptionis denuntiatione,

    Cic. Planc. 35, 87:

    metu poenāque,

    id. Rep. 5, 4, 6:

    ut in scenā videtis homines consceleratos impulsu deorum terreri Furiarum taedis ardentibus,

    id. Pis. 20, 46:

    terrere metu,

    Liv. 36, 6, 10:

    territus hoste novo,

    Ov. M. 3, 115. — With ne and subj.:

    Samnites maxime territi, ne ab altero exercitu integro intactoque fessi opprimerentur,

    Liv. 10, 14, 20:

    terruit urbem, Terruit gentes, grave ne rediret Saeculum Pyrrhae,

    Hor. C. 1, 2, 4 sq. —With gen.:

    territus animi,

    Sall. H. Fragm. 4, 50 Dietsch; Liv. 7, 34, 4.— Absol.:

    ut ultro territuri succlamationibus, concurrunt,

    Liv. 28, 26, 12.—
    II.
    Transf.
    A.
    To drive away by terror, to frighten or scare away ( poet.):

    profugam per totum terruit orbem,

    Ov. M. 1, 727:

    fures vel falce vel inguine,

    id. ib. 14, 640; cf.:

    has (Nymphas) pastor fugatas terruit,

    id. ib. 14, 518:

    volucres (harundo),

    Hor. S. 1, 8, 7:

    saepe etiam audacem fugat hoc terretque poëtam,

    id. Ep. 2, 1, 182:

    terret ambustus Phaethon avaras Spes,

    id. C. 4, 11, 25.—
    B.
    To deter by terror, to scare, frighten from any action:

    aliquem metu gravioris servitii a repetendā libertate,

    Sall. H. 1, 41, 6 Dietsch:

    ut, si nostros loco depulsos vidisset, quo minus libere hostes insequerentur, terreret,

    Caes. B. G. 7, 49.—With ne, Tac. H. 2, 63; 3, 42:

    memoria pessimi proximo bello exempli terrebat, ne rem committerent eo,

    Liv. 2, 45, 1:

    praesentiā tuā, ne auderent transitum, terruisti, Auct. Pan. ap. Constant. 22: non territus ire,

    Manil. 5, 576:

    inimicos loqui terrent amplitudine potestatis,

    Amm. 27, 7, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > terreo

  • 105 tremefacio

    trĕmĕfăcĭo, fēci, factum, 3, v. a. [tremo-facio], to cause to shake, quake, or tremble ( poet.):

    (Juppiter) Annuit, et totum nutu tremefecit Olympum,

    Verg. A. 9, 106; 10, 115:

    totum caelum supercilio et nutu,

    Arn. 4, 140:

    Lernam arcu,

    Verg. A. 6, 804:

    Thulem belli murmure,

    Claud. B. Get. 204: se tremefecit tellus, quaked, Cic. poët. Div. 1, 11, 18.—In part. perf.:

    folia tremefacta Noto,

    Prop. 2, 9, 34; so,

    tellus,

    Verg. A. 10, 102:

    pectora,

    id. ib. 2, 228:

    scuticae habenis,

    Ov. H. 9, 81:

    quies pueri,

    Stat. Achill. 1, 247.

    Lewis & Short latin dictionary > tremefacio

  • 106 trepido

    trĕpĭdo, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [id.], to hurry with alarm, to bustle about anxiously, be in a state of confusion, agitation, or trepidation (class., but not in Cic.):

    ut ille trepidabat! ut festinabat miser!

    Plaut. Cas. 2, 7, 9;

    so with festinare,

    Ter. Ad. 3, 2, 25; Sall. C. 31, 1:

    quid est quod trepidas, Ter Eun. 5, 5, 8: tum demum Titurius trepidare, concursare,

    Caes. B. G. 5, 33:

    trepidare omnibus locis,

    Sall. J. 38, 5:

    currere per totum pavidi conclave magisque Exanimes trepidare,

    Hor. S. 2, 6, 114:

    dum in sua quisque ministeria discursu trepidat ad prima signa,

    Liv. 23, 16, 12:

    trepidante totā civitate ad excipiendum Poenum visendumque,

    id. 23, 7, 10:

    circa vallum (hostes), Auct. B. Afr. 82, 1: circum artos cavos (mures),

    Phaedr. 4, 6, 3:

    vigiles tumultuari, trepidare, moliri portam,

    Liv. 27, 28, 10:

    nobis trepidandum in acie instruendā erat,

    id. 44, 38, 11:

    dum trepidant alae,

    Verg. A. 4, 121:

    lymphati trepidare coeperunt,

    Curt. 4, 12, 14:

    at Romanus homo... Corde suo trepidat,

    Enn. Ann. 4, 7; Plaut. Ep. 1, 1, 59:

    spe trepido,

    Luc. 7, 297:

    trepidare laetitiā,

    Arn. 7, n. 4:

    voce,

    Pers. 1, 20:

    multa manu medicā Phoebique potentibus herbis Nequiquam trepidat,

    Verg. A. 12, 403:

    nam veluti pueri trepidant atque omnia caecis In tenebris metuunt,

    Lucr. 2, 55; 3, 87; 6, 35; cf.:

    ancipiti trepidant terrore per urbes,

    id. 6, 596:

    recenti mens trepidat metu,

    Hor. C. 2, 19, 5:

    metu falso,

    Ov. Tr 1, 5, 37:

    formidine belli,

    id. ib. 3, 10, 67:

    in dubiis periclis,

    Lucr. 3, 1076:

    ridetque (deus), si mortalis ultra Fas trepidat,

    Hor. C. 3, 29, 32.— Impers. pass.:

    trepidari sentio et cursari rursum prorsum,

    Ter. Hec. 3, 1, 35:

    totis trepidatur castris,

    Caes. B. G. 6, 37:

    ubi jam trepidatur,

    Lucr. 3, 598:

    vastis trepidatur in arvis,

    Sil. 4, 26:

    si gradibus trepidatur ab imis,

    Juv. 3, 200.—
    (β).
    Like tremo with acc., to tremble at, be afraid of ( poet. and very rare):

    et motae ad lunam trepidabis harundinis umbram,

    Juv. 10, 21:

    occursum amici,

    id. 8, 152:

    lupos (damae),

    Sen. Herc. Oet. 1058.—
    (γ).
    With inf. ( poet.):

    ne trepidate meas, Teucri, defendere naves,

    Verg. A. 9, 114:

    occurrere morti,

    Stat. Th. 1, 639.—
    (δ).
    With ne:

    trepidat, ne Suppositus venias et falso nomine poscas,

    Juv. 1, 97; 14, 64.—
    b.
    Of things, Lucr. 2, 965:

    quae (aqua) per pronum trepidat cum murmure rivum,

    Hor. Ep. 1, 10, 21; cf.:

    obliquo laborat Lympha fugax trepidare rivo,

    id. C. 2, 3, 12:

    flammae trepidant,

    flare, waver, flicker, id. ib. 4, 11, 11:

    trepidantia exta,

    throbbing, quivering, palpitating, Ov. M. 15, 576:

    sic aquilam pennā fugiunt trepidante columbae,

    id. ib. 1, 506:

    sub dentibus artus,

    id. ib. 14, 196.—
    c.
    With inf.:

    octavum trepidavit aetas Claudere lustrum,

    Hor. C. 2, 4, 24.—Hence, trĕpĭdanter, adv., trem blingly, timorously, anxiously, with trepidation (rare):

    trepidanter effatus,

    Suet. Ner. 49.— Comp.:

    trepidantius timidiusque agere,

    Caes. B. C. 1, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > trepido

См. также в других словарях:

  • tremble — 1. (tran bl ) s. m. Peuplier dont les feuilles tremblent au moindre vent, populus tremula, L. HISTORIQUE    XIIIe s. •   Renart, fet il, li maufez t arde, Que por toi tout le cuer me tremble Aussi comme foille de tremble, Ren. 28530. •   Plus y a …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • tremble — [ trɑ̃bl ] n. m. • 1138; bas lat. tremulus « le tremblant » ♦ Peuplier à écorce lisse, à tige droite, dont les feuilles à minces pétioles frissonnent au moindre souffle. « C étaient des trembles. Ils déroulaient des montagnes de feuillages qu… …   Encyclopédie Universelle

  • tremblé — tremble [ trɑ̃bl ] n. m. • 1138; bas lat. tremulus « le tremblant » ♦ Peuplier à écorce lisse, à tige droite, dont les feuilles à minces pétioles frissonnent au moindre souffle. « C étaient des trembles. Ils déroulaient des montagnes de… …   Encyclopédie Universelle

  • Tremble — may refer to:* Tremble (song), the debut single from Lou Rhodes first solo album * Tremble dance, a dance performed by receiver honey bees * Tremble (short film), independent short film from Australian filmmakers The Schelle Brothers * Tremble, a …   Wikipedia

  • tremble — (v.) c.1300, shake from fear, cold, etc., from O.Fr. trembler tremble, fear (11c.), from V.L. *tremulare (Cf. It. tremolare, Sp. temblar), from L. tremulus trembling, tremulous, from tremere to tremble, shiver, quake, from PIE *trem to tremble… …   Etymology dictionary

  • Tremble — Trem ble, v. i. [imp. & p. p. {Trembled}; p. pr. & vb. n. {Trembling}.] [F. trembler, fr. L. tremulus trembling, tremulous, fr. tremere to shake, tremble; akin to Gr. ?, Lith. trimti. Cf. {Tremulous}, {Tremor}.] 1. To shake involuntarily, as with …   The Collaborative International Dictionary of English

  • tremble — [trem′bəl] vi. trembled, trembling [ME tremblen < OFr trembler < VL * tremulare < L tremulus, trembling < tremere, to tremble < IE * trem (< base * ter ) > Gr tremein, to tremble] 1. to shake involuntarily from cold, fear,… …   English World dictionary

  • Tremble — Trem ble, n. An involuntary shaking or quivering. [1913 Webster] I am all of a tremble when I think of it. W. Black. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • tremblé — tremblé, ée (tran blé, blée) adj. 1°   Écriture tremblée, écriture tracée par une main tremblante.    On le dit aussi d une écriture particulière dont les traits, au lieu d être droits, sont sinueux. Écriture tremblée, ou, substantivement, la… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • tremble — Tremble. subst. masc. Espece de peuplier dont les feüilles tremblent au moindre vent. Bois de tremble …   Dictionnaire de l'Académie française

  • tremble — (Del fr. tremblé). m. Impr. Filete ondulado que se usa en tipografía …   Diccionario de la lengua española

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»