-
101 quatio
quătĭo, no perf., quassum, 3, v. a. [Sanscr. root, cyu-, to move, set in motion; cf. Gr. skeuos, instrument; skeuazô, to prepare], to shake (class.; syn.: concutio, convello).I.Lit.A.In gen., Fest. p. 261 Müll.:B.cum equus magnā vi caput quateret,
Liv. 8, 7:alas,
Verg. A. 3, 226:pennas,
Ov. M. 4, 676; Hor. C. 3, 29, 53:aquas,
to agitate, disturb, Ov. H. 18, 48:cymbala,
Verg. G. 4, 64:catenas,
Plin. Ep. 7, 27, 5: caput. Ov. F. 6, 400:comas,
id. H. 14, 40:quercum huc illuc,
id. M. 12, 329.—Of earthquakes: quatitur terrae motibus Ide,
Ov. M. 12, 521:quid quateret terras,
id. ib. 15, 71:quatiens terram fragor,
Sil. 1, 536.—Of the ground, by treading, marching, etc.: campum,
Verg. A. 11, 875:campos,
id. ib. 11, 513; Sil. 1, 297:quatitur tellus pondere,
id. 4, 199:sonitu quatit ungula campum,
Verg. A. 8, 596:pede ter humum,
Hor. C. 4, 1, 28:pede terram,
id. ib. 1, 4, 7:quatitur certamine circus,
Sil. 16, 323. —In partic.1.Of arms, weapons, reins, etc., to wield, brandish, ply, hold:2.securim,
Verg. A. 11, 656:ensem,
Sil. 1, 429:aegida,
id. 12, 336:scuta,
Tac. H. 2, 22:hastam,
Petr. 124:lora,
Sil. 16, 415; 16, 440:largas habenas,
id. 17, 542:verbera (i. e. flagella),
Verg. Cul. 218.—Of the body, breast, limbs, etc., to agitate, shake, cause to tremble, etc.:3.horror Membra quatit,
Verg. A. 3, 29:anhelitus artus et ora quatit,
id. ib. 5, 199:tussis pulmonem quatit,
Sil. 14, 601:terror praecordia,
id. 2, 254:pectora quatit gemitu,
Val. Fl. 5, 310.—To beat, strike, drive:4.homo quatietur certe cum dono foras,
to beat out of doors, Ter. Eun. 2, 3, 67:Arctophylax prae se quatit Arctum, Cic. poët. N. I). 2, 42, 109: cursu quatere equum,
Verg. G. 3, 132; Sil. 12, 254.—Of things:quatiunt fenestras juvenes,
Hor. C. 1, 25, 1:scutum hastà,
Liv. 7, 26, 1. —To shake, beat, or break in pieces, to batter, shatter:II.urbis moenia ariete quatere,
Liv. 21, 10:muros,
Verg. A. 2, 610:muros arietibus,
Liv. 38, 10:turres tremendā cuspide,
Hor. C. 4, 6, 7:tecta quatiuntur,
Plin. Pan. 51, 1:externas arces,
Sil. 2, 300:Pergama,
id. 13, 36; cf.:tonitru quatiuntur caerula caeli,
Lucr. 6, 96. —Trop., to agitate, more, touch, affect, excite:B.est in animis tenerum quiddam quod aegritudine quasi tempestate quatiatur,
Cic. Tusc. 3, 6, 12: mentem, Hor. C. 1, 16, 5:nec vultus tyranni Mente quatit solidā (justum virum),
id. ib. 3, 3, 4:non ego te Invitum quatiam,
id. ib. 1, 18, 12:quatiunt oracula Colchos,
Val. Fl. 1, 743:famā oppida,
id. 2, 122:quatit castra clamor,
Sil. 3, 231:tumultus pectora quatit,
Sen. Thyest. 260:ingenium,
Tac. H. 1, 23:animum,
Gell. 9, 13, 5:cum altissima quaterentur, hic inconcussus stetit,
Plin. Pan. 94, 3. —In partic., to plague, vex, harass:A.quatere oppida bello,
Verg. A. 9, 608:extrema Galliarum,
Tac. H. 4, 28. — Hence, quassus, a, um, P. a.Lit., shaken, beaten, or broken in pieces, battered, shattered:B.aula quassa,
a broken pot, Plaut. Curc. 3, 26:muri,
Liv. 26, 51:naves,
id. 25, 3:faces,
i. e. pieces of pine-wood split up for torches, Ov. M. 3, 508:rates,
shattered, leaky, Hor. C. 4, 8, 32; 1, 1, 18:murra,
Ov. M. 15, 399:lectus,
id. H. 11, 78:harundo,
Petr. 69:turres,
Sen. Thyest. 568; cf.:multo tempora quassa mero,
Ov. R. Am. 146; cf. quasso, I. B. —Trop.:quassā voce,
in a broken voice, Curt. 7, 7, 20:littera,
Quint. 12, 10, 29:anima quassa malis,
broken down, exhausted, worn out, Sen. Herc. Fur. 1308:quasso imperio,
Sil. 15, 7. -
102 querquera
querquĕrus or quercĕrus, a, um, adj. [cf. Gr. karkairô, to tremble], cold to trembling, shivering (ante- and post-class.): querqueram frigidam cum tremore a Graeco karkara certum est dici, unde et carcer. Lucilius: Jactans me ut febris querquera, the ague, Paul. ex Fest. p. 256 Müll.; so, febris querquera, Plaut. Fragm. ap. Prisc. p. 719 P.:febris rapida et quercera,
Gell. 20, 1, 26; also, absol.: querquĕra, ae, f., the ague:querqueras sanare,
Arn. 1, 28; App. Mag. p. 297, 14 (al. querquerum). -
103 querquerus
querquĕrus or quercĕrus, a, um, adj. [cf. Gr. karkairô, to tremble], cold to trembling, shivering (ante- and post-class.): querqueram frigidam cum tremore a Graeco karkara certum est dici, unde et carcer. Lucilius: Jactans me ut febris querquera, the ague, Paul. ex Fest. p. 256 Müll.; so, febris querquera, Plaut. Fragm. ap. Prisc. p. 719 P.:febris rapida et quercera,
Gell. 20, 1, 26; also, absol.: querquĕra, ae, f., the ague:querqueras sanare,
Arn. 1, 28; App. Mag. p. 297, 14 (al. querquerum). -
104 terreo
terrĕo, ŭi, ĭtum, 2, v. a. [Sanscr. root tras-, trasāmi, tremble; Gr. treô], to frighten, [p. 1861] affright, put in fear or dread, to alarm, terrify.I.Lit. (class. and very freq.):II.nec me ista terrent,
Cic. Fam. 2, 16, 4:adversarios,
id. de Or. 1, 20, 90:qui urbem totam... caede incendiisque terreret,
id. Har. Resp. 4, 6:eum hominem istis mortis aut exsilii minis,
id. Par. 2, 17:suae malae cogitationes terrent,
id. Rosc. Am. 24, 67:maris subita tempestas terret navigantes,
id. Tusc. 3, 22, 52:milites... alii se abdere, pars territos confirmare,
Sall. J. 38, 5:multum ad terrendos nostros valuit clamor,
Caes. B. G. 7, 84:mortis metu territi,
Curt. 6, 7, 10; 9, 4, 16:aliquem proscriptionis denuntiatione,
Cic. Planc. 35, 87:metu poenāque,
id. Rep. 5, 4, 6:ut in scenā videtis homines consceleratos impulsu deorum terreri Furiarum taedis ardentibus,
id. Pis. 20, 46:terrere metu,
Liv. 36, 6, 10:territus hoste novo,
Ov. M. 3, 115. — With ne and subj.:Samnites maxime territi, ne ab altero exercitu integro intactoque fessi opprimerentur,
Liv. 10, 14, 20:terruit urbem, Terruit gentes, grave ne rediret Saeculum Pyrrhae,
Hor. C. 1, 2, 4 sq. —With gen.:territus animi,
Sall. H. Fragm. 4, 50 Dietsch; Liv. 7, 34, 4.— Absol.:ut ultro territuri succlamationibus, concurrunt,
Liv. 28, 26, 12.—Transf.A.To drive away by terror, to frighten or scare away ( poet.):B.profugam per totum terruit orbem,
Ov. M. 1, 727:fures vel falce vel inguine,
id. ib. 14, 640; cf.:has (Nymphas) pastor fugatas terruit,
id. ib. 14, 518:volucres (harundo),
Hor. S. 1, 8, 7:saepe etiam audacem fugat hoc terretque poëtam,
id. Ep. 2, 1, 182:terret ambustus Phaethon avaras Spes,
id. C. 4, 11, 25.—To deter by terror, to scare, frighten from any action:aliquem metu gravioris servitii a repetendā libertate,
Sall. H. 1, 41, 6 Dietsch:ut, si nostros loco depulsos vidisset, quo minus libere hostes insequerentur, terreret,
Caes. B. G. 7, 49.—With ne, Tac. H. 2, 63; 3, 42:memoria pessimi proximo bello exempli terrebat, ne rem committerent eo,
Liv. 2, 45, 1:praesentiā tuā, ne auderent transitum, terruisti, Auct. Pan. ap. Constant. 22: non territus ire,
Manil. 5, 576:inimicos loqui terrent amplitudine potestatis,
Amm. 27, 7, 9. -
105 tremefacio
trĕmĕfăcĭo, fēci, factum, 3, v. a. [tremo-facio], to cause to shake, quake, or tremble ( poet.):(Juppiter) Annuit, et totum nutu tremefecit Olympum,
Verg. A. 9, 106; 10, 115:totum caelum supercilio et nutu,
Arn. 4, 140:Lernam arcu,
Verg. A. 6, 804:Thulem belli murmure,
Claud. B. Get. 204: se tremefecit tellus, quaked, Cic. poët. Div. 1, 11, 18.—In part. perf.:folia tremefacta Noto,
Prop. 2, 9, 34; so,tellus,
Verg. A. 10, 102:pectora,
id. ib. 2, 228:scuticae habenis,
Ov. H. 9, 81:quies pueri,
Stat. Achill. 1, 247. -
106 trepido
trĕpĭdo, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [id.], to hurry with alarm, to bustle about anxiously, be in a state of confusion, agitation, or trepidation (class., but not in Cic.):(β).ut ille trepidabat! ut festinabat miser!
Plaut. Cas. 2, 7, 9;so with festinare,
Ter. Ad. 3, 2, 25; Sall. C. 31, 1:quid est quod trepidas, Ter Eun. 5, 5, 8: tum demum Titurius trepidare, concursare,
Caes. B. G. 5, 33:trepidare omnibus locis,
Sall. J. 38, 5:currere per totum pavidi conclave magisque Exanimes trepidare,
Hor. S. 2, 6, 114:dum in sua quisque ministeria discursu trepidat ad prima signa,
Liv. 23, 16, 12:trepidante totā civitate ad excipiendum Poenum visendumque,
id. 23, 7, 10:circa vallum (hostes), Auct. B. Afr. 82, 1: circum artos cavos (mures),
Phaedr. 4, 6, 3:vigiles tumultuari, trepidare, moliri portam,
Liv. 27, 28, 10:nobis trepidandum in acie instruendā erat,
id. 44, 38, 11:dum trepidant alae,
Verg. A. 4, 121:lymphati trepidare coeperunt,
Curt. 4, 12, 14:at Romanus homo... Corde suo trepidat,
Enn. Ann. 4, 7; Plaut. Ep. 1, 1, 59:spe trepido,
Luc. 7, 297:trepidare laetitiā,
Arn. 7, n. 4:voce,
Pers. 1, 20:multa manu medicā Phoebique potentibus herbis Nequiquam trepidat,
Verg. A. 12, 403:nam veluti pueri trepidant atque omnia caecis In tenebris metuunt,
Lucr. 2, 55; 3, 87; 6, 35; cf.:ancipiti trepidant terrore per urbes,
id. 6, 596:recenti mens trepidat metu,
Hor. C. 2, 19, 5:metu falso,
Ov. Tr 1, 5, 37:formidine belli,
id. ib. 3, 10, 67:in dubiis periclis,
Lucr. 3, 1076:ridetque (deus), si mortalis ultra Fas trepidat,
Hor. C. 3, 29, 32.— Impers. pass.:trepidari sentio et cursari rursum prorsum,
Ter. Hec. 3, 1, 35:totis trepidatur castris,
Caes. B. G. 6, 37:ubi jam trepidatur,
Lucr. 3, 598:vastis trepidatur in arvis,
Sil. 4, 26:si gradibus trepidatur ab imis,
Juv. 3, 200.—Like tremo with acc., to tremble at, be afraid of ( poet. and very rare):(γ).et motae ad lunam trepidabis harundinis umbram,
Juv. 10, 21:occursum amici,
id. 8, 152:lupos (damae),
Sen. Herc. Oet. 1058.—With inf. ( poet.):(δ).ne trepidate meas, Teucri, defendere naves,
Verg. A. 9, 114:occurrere morti,
Stat. Th. 1, 639.—With ne:b.trepidat, ne Suppositus venias et falso nomine poscas,
Juv. 1, 97; 14, 64.—Of things, Lucr. 2, 965:c.quae (aqua) per pronum trepidat cum murmure rivum,
Hor. Ep. 1, 10, 21; cf.:obliquo laborat Lympha fugax trepidare rivo,
id. C. 2, 3, 12:flammae trepidant,
flare, waver, flicker, id. ib. 4, 11, 11:trepidantia exta,
throbbing, quivering, palpitating, Ov. M. 15, 576:sic aquilam pennā fugiunt trepidante columbae,
id. ib. 1, 506:sub dentibus artus,
id. ib. 14, 196.—With inf.:octavum trepidavit aetas Claudere lustrum,
Hor. C. 2, 4, 24.—Hence, trĕpĭdanter, adv., trem blingly, timorously, anxiously, with trepidation (rare):trepidanter effatus,
Suet. Ner. 49.— Comp.:trepidantius timidiusque agere,
Caes. B. C. 1, 19.
См. также в других словарях:
tremble — 1. (tran bl ) s. m. Peuplier dont les feuilles tremblent au moindre vent, populus tremula, L. HISTORIQUE XIIIe s. • Renart, fet il, li maufez t arde, Que por toi tout le cuer me tremble Aussi comme foille de tremble, Ren. 28530. • Plus y a … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
tremble — [ trɑ̃bl ] n. m. • 1138; bas lat. tremulus « le tremblant » ♦ Peuplier à écorce lisse, à tige droite, dont les feuilles à minces pétioles frissonnent au moindre souffle. « C étaient des trembles. Ils déroulaient des montagnes de feuillages qu… … Encyclopédie Universelle
tremblé — tremble [ trɑ̃bl ] n. m. • 1138; bas lat. tremulus « le tremblant » ♦ Peuplier à écorce lisse, à tige droite, dont les feuilles à minces pétioles frissonnent au moindre souffle. « C étaient des trembles. Ils déroulaient des montagnes de… … Encyclopédie Universelle
Tremble — may refer to:* Tremble (song), the debut single from Lou Rhodes first solo album * Tremble dance, a dance performed by receiver honey bees * Tremble (short film), independent short film from Australian filmmakers The Schelle Brothers * Tremble, a … Wikipedia
tremble — (v.) c.1300, shake from fear, cold, etc., from O.Fr. trembler tremble, fear (11c.), from V.L. *tremulare (Cf. It. tremolare, Sp. temblar), from L. tremulus trembling, tremulous, from tremere to tremble, shiver, quake, from PIE *trem to tremble… … Etymology dictionary
Tremble — Trem ble, v. i. [imp. & p. p. {Trembled}; p. pr. & vb. n. {Trembling}.] [F. trembler, fr. L. tremulus trembling, tremulous, fr. tremere to shake, tremble; akin to Gr. ?, Lith. trimti. Cf. {Tremulous}, {Tremor}.] 1. To shake involuntarily, as with … The Collaborative International Dictionary of English
tremble — [trem′bəl] vi. trembled, trembling [ME tremblen < OFr trembler < VL * tremulare < L tremulus, trembling < tremere, to tremble < IE * trem (< base * ter ) > Gr tremein, to tremble] 1. to shake involuntarily from cold, fear,… … English World dictionary
Tremble — Trem ble, n. An involuntary shaking or quivering. [1913 Webster] I am all of a tremble when I think of it. W. Black. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
tremblé — tremblé, ée (tran blé, blée) adj. 1° Écriture tremblée, écriture tracée par une main tremblante. On le dit aussi d une écriture particulière dont les traits, au lieu d être droits, sont sinueux. Écriture tremblée, ou, substantivement, la… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
tremble — Tremble. subst. masc. Espece de peuplier dont les feüilles tremblent au moindre vent. Bois de tremble … Dictionnaire de l'Académie française
tremble — (Del fr. tremblé). m. Impr. Filete ondulado que se usa en tipografía … Diccionario de la lengua española