-
1 cōnsternō
cōnsternō āvī, ātus, āre, to confound, perplex, terrify, alarm, affright, dismay: animo consternati, Cs.: hostīs, etc., L.: consternati Timores, O.: metu servitutis ad arma consternati, driven in terror, L.: consternatae cohortes, panic-stricken, L.: consternatus ab sede suo, L.: equos, L.: Consternantur equi, O.* * *Iconsternare, consternavi, consternatus V TRANSconfound/shock/confuse/perplex/dismay; terrify/alarm/frighten, drive frantic; overcome; stretch/lay out upon the ground; excite to sedition/revolt/mutinyIIconsternere, constravi, constratus V TRANSstrew/cover/spread (rugs); cover/lay/pave/line; bring down, lay low; calm (sea) -
2 exsternō
exsternō āvī, ātus, āre [2 STAR-], to terrify greatly, affright: alqm luctibus, Ct.: (Io) se exsternata refugit, O.* * *exsternare, exsternavi, exsternatus Vterrify greatly, frighten; madden -
3 ex-terreō
ex-terreō uī, itus, ēre, to strike with terror, frighten, affright: praeter modum exterreri: urbem nuntius exterruit, Ta.: voltu legiones, Ta.: propriā exterrita voce est, i. e. lost her voice through fright, O.: Improvisa species exterret utrumque, H. — P. perf., terrified, dismayed, panic-struck: repentino periculo, Cs.: hostium incursu, Cs.: monstris, V.: timuitque exterrita pennis Ales, fluttered in terror, V.: (anguis) exterritus aestu, made wild, V.: amnis, V. -
4 prō-terreō
prō-terreō uī, itus, ēre, to frighten off, scare away, drive away, affright, terrify: filium hinc, T.: Aulesten Adverso equo, V.: patriā proterritus: proterritis hostibus, Cs. -
5 terreō
terreō uī, itus, ēre [2 TER-], to frighten, affright, put in fear, cause to dread, alarm, terrify, scare, dismay: vi: ultro succlamationibus, L.: nec me ista terrent: suae malae cogitationes terrent: multum ad terrendos nostros valuit clamor, Cs.: metu, L.: Territus hoste novo, O.: maxime territi, ne opprimerentur, apprehensive, L.: Terruit gentīs, ne rediret Saeculum Pyrrhae, H.: territus animi, L.— To drive away by terror, frighten off, scare away: profugam per totum orbem, O.: volucres (harundo), H.: Terret ambustus Phaethon avaras Spes, H.— To deter by terror, scare, frighten: ut, quo minus libere hostes insequerentur, terreret, Cs.: memoria exempli terrebat, ne rem committerent eo, L.* * *terrere, terrui, territus Vfrighten, scare, terrify, deter -
6 territō
territō —, —, āre, freq. [terreo], to put in terror, frighten, affright, alarm, terrify: horum supplicio dubitantes territant, Cs.: urbīs, V.: (adulescentem) minis, L.: ita me miseram territas, T.* * *territare, territavi, territatus Vintimidate; keep on frightening -
7 terror
terror ōris, m [2 TER-], great fear, affright, dread, alarm, terror, panic: iniecto terrore mortis: homines terrore repellere: hostibus terrorem inferre, Cs.: reddit inlatum antea terrorem, L.: qui modo terrori fuerant, L.: tantus repente terror invasit, ut, etc., Cs.: sic terrore oblato a ducibus, Cs.: tantumque terrorem incussere patribus, ut, etc., L.: si tantus habet mentīs et pectora terror, V.: ingentem Galli terrorem memoriā pristinae cladis attulerant, L.: arcanus, secret dread, Ta.: totius anni fructus uno belli terrore amittitur, apprehension of war: externus, i. e. dread of foreign enemies, L.: servilis, dread of the slaves, L. — An object of fear, cause of alarm, terror, dread: duobus huius urbis terroribus depulsis: caelestes maritimique terrores, frightful occurrences, L.: ingens hostium (i. e. chariots armed with scythes), Cu.— Frightful reports, terrible news: non mediocres terrores iacit: miros terrores ad me attulit, bugbears: Romam tanti terrores erant adlati, ut, etc., L.—Of eloquence, tremendous power: (Periclis) vis dicendi terrorque.* * *terror, panic, alarm, fear -
8 consterno
1.con-sterno, strāvi, strātum, 3, v. a.I.To strew over, cover by strewing, bestrew, to thatch, floor, pave, spread, cover (class. in prose and poetry).(α).With abl.:(β).tabernacula caespitibus,
Caes. B. C. 3, 96:cubilia gallinarum paleis,
Col. 8, 5, 3:stabula culmis,
id. 7, 3, 8:aream silice,
id. 1, 6, 23:specus molli fronde,
Plin. 8, 36, 54, § 127:nidum mollibus plumis,
id. 10, 33, 49, § 92:contabulationem summam lateribus lutoque,
Caes. B. C. 2, 9:haec longuriis cratibusque,
id. B. G. 4, 17:mare classibus,
Liv. 35, 49, 5; Curt. 9, 6, 7:amnis constratus navigiis,
id. 9, 8, 5:cubile purpureā veste,
Cat. 64, 163:ossaeis aethera saxis,
Verg. Cir. 33:omnia constrata telis, armis, cadaveribus,
Sall. J. 101, 11:campos milite,
Sil. 1, 125:forum corporibus civium caede nocturnā,
Cic. Sest. 39, 85:late terram tergo,
Verg. A. 12, 543; cf.: terram gravi casu, * Lucr. 5, 1332; and:terram gravi corpore,
Cic. Arat. 433:paludem pontibus,
Hirt. B. G. 8, 14.—Without abl.:2.frumentum vias omnes constraveras,
Cic. Div. 1, 32, 69:terram frondes altae,
Verg. A. 4, 444:triclinium,
Varr. L. L. 9, § 9 Müll.; cf.:lectum,
App. M. 9, p. 218, 13:ratem pontis in modum humo injecta,
Liv. 21, 28, 7.—Hence, constrata navis, covered, having a deck, Cic. Verr. 2, 5, 40, § 104; Caes. B. C. 3, 27; Auct. B. Alex. 11; Liv. 35, 46, 3; cf.vehicula,
Curt. 9, 10, 25.—Hence,constrā-tum, i, n. subst.,a.A covering:b. II.pontium,
Liv. 30, 10, 14.—To throw down, prostrate, level (very rare).* A.Lit.:B.tempestas in Capitolio aliquot signa constravit,
Liv. 40, 45, 3; cf.:culcitae humi constratae, Jul. Epit. Nov. c. 4, § 15: montes erigat, campos tendat, maria consternat,
levels, Lact. 3, 24, 8:Ephesus et Nicomedia constratae terrae motu,
Aur. Vict. Caes. 16, 12.—Trop.: constrata ira, moderated, subdued (the figure taken from animals conquered in combat), Stat. S. 2, 5, 1.2.consterno, āvi, ātum, 1, v. a. [strengthened collat. form of 1. consterno, acc. to II.].I.To stretch upon the ground, to overcome:II.pecorum in modum consternatos (Gallos) caedunt fugantque,
Liv. 38, 17, 7.—Far more freq., esp. after the Aug. per. (not in Cic., Hor., or Quint.),To bring into confusion, to perplex; to terrify, alarm, affright, dismay, overwhelm with terror, etc.A.In gen.:2.sic sunt animo consternati ut, etc.,
Caes. B. G. 7, 30 fin.;without animo,
Hirt. B. G. 8, 19; Liv. 6, 2, 11; 8, 9, 12; 21, 11, 13; Suet. Aug. 23, 90 al.:vana Laetitia est, consternatique Timores,
Ov. M. 12, 60: in fugam, to put to flight by disquieting or alarming, Liv. 10, 43, 13; 38, 46, 5; cf.:foedā fugā,
Tac. H. 3, 79 fin.:Coriolanus prope ut amens consternatus ab sede suo,
Liv. 2, 40, 5.—Transf., of animals, to make afraid, to frighten, startle; and pass.: consternari, to be frightened, to become shy:B.consternantur equi,
Sall. H. 1, 96 Dietsch; Ov. M. 2, 314; id. F. 5, 310:equos,
Liv. 37, 41, 10:equo ex odore cadaveris consternato,
Suet. Ner. 48:taurus securis ictu consternatus,
id. Galb. 18.—In partic., to excite to sedition or revolt:eam multitudinem conjuratorum ad arma consternatam esse,
Liv. 7, 42, 3 Weissenb. ad loc.:ad arma,
id. 21, 24, 2; 34, 3, 6 al. -
9 exsterno
ex-sterno ( ext-), āvi, ātum, 1, v. a. [sterno, ĕre; formed acc. to the analogy of consterno, āre], to drive beside one's self, to terrify greatly, affright ( poet. and very rare):aliquem assiduis luctibus,
Cat. 64, 71:exsternata malo,
id. 64, 165; Ov. M. 1, 641 (corresp. to exterrita); 11, 77;id. lb. 432: animos nostros perinde laetitia et dolor exsternat,
Pacat. Paneg. 19. (Acc. to conject. of Jacobs, also in Hor. Ep. 1, 6, 11; and acc. to Lachm. also in Lucr. 4, 1022, v. ib. p. 266.) -
10 exterreo
ex-terrĕo, ŭi, ĭtum, 2, v. a., to strike with terror, to frighten, affright (class.; in Cic. and Caes. only in the pass.): talia commemorat lacrimans, exterrita somno, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 37 ed. Vahl.); cf.:quo aspectu exterrita clamorem sustulit,
Cic. Div. 1, 36, 79; and:improvisa simul species exterret utrumque,
Hor. Ep. 1, 6, 11 (K. and H.; but acc. to Jacobs, externat, i. e. exsternat;see exsterno): repentino periculo exterriti,
Caes. B. C. 1, 75, 3:repentino hostium incursu,
id. ib. 1, 41, 4:vehementius exterreri,
id. ib. 2, 4, 4:praeter modum exterreri,
Cic. Off. 2, 10, 37:legiones exterruit vultu,
Tac. A. 1, 42:vi ac minis alares exterruit,
id. ib. 15, 11:novitate,
Lucr. 2, 1040:timuitque exterrita pennis Ales,
Verg. A. 5, 505.— Poet.:(anguis) exterritus aestu,
roused up, made wild. Verg. G. 3, 434; cf.:exterritus Aruns laetitia mixtoque metu,
id. ib. 11, 806. -
11 horrificus
horrĭfĭcus, a, um, adj. [horror-facio], that causes tremor or terror, terrible, dreadful, frightful, horrific ( poet. and in postAug. prose):bustum,
Lucr. 3, 906:letum,
Verg. A. 12, 851:ruinae (Aetnae),
id. ib. 3, 571:lapsu (Harpyiarum),
id. ib. 3, 225:fulmen,
Val. Fl. 2, 97:acta,
id. 3, 423:caesaries,
Luc. 2, 372:poena,
Gell. 20, 1 fin.— Adv.: horrĭfĭcē, in a manner to cause dread, with affright:horrifice fertur divinae Matris imago,
Lucr. 2, 609; 4, 36. -
12 proterreo
prō-terrĕo, ŭi, ĭtum, 2, to frighten or scare away, to drive away by terror, to affright, terrify (rare but class.):filium Proterruisti hinc,
Ter. Heaut. 3, 1, 37:aliquem adverso equo,
Verg. A. 12, 291:aliquem jaculo parmāque,
Stat. Th. 2, 645:feras ardentibus facibus,
App. M. 8, p. 208, 39; Plaut. Trin. 3, 2, 77:patriā pulsus atque proterritus,
Cic. Rep. 1, 3, 5:tu a tuis aedibus vi atque armis proterritus,
id. Caecin. 13, 37; 9, 24; 11, 31:proterritis hostibus atque in fugam conjectis,
Caes. B. G. 5, 58. -
13 terreo
terrĕo, ŭi, ĭtum, 2, v. a. [Sanscr. root tras-, trasāmi, tremble; Gr. treô], to frighten, [p. 1861] affright, put in fear or dread, to alarm, terrify.I.Lit. (class. and very freq.):II.nec me ista terrent,
Cic. Fam. 2, 16, 4:adversarios,
id. de Or. 1, 20, 90:qui urbem totam... caede incendiisque terreret,
id. Har. Resp. 4, 6:eum hominem istis mortis aut exsilii minis,
id. Par. 2, 17:suae malae cogitationes terrent,
id. Rosc. Am. 24, 67:maris subita tempestas terret navigantes,
id. Tusc. 3, 22, 52:milites... alii se abdere, pars territos confirmare,
Sall. J. 38, 5:multum ad terrendos nostros valuit clamor,
Caes. B. G. 7, 84:mortis metu territi,
Curt. 6, 7, 10; 9, 4, 16:aliquem proscriptionis denuntiatione,
Cic. Planc. 35, 87:metu poenāque,
id. Rep. 5, 4, 6:ut in scenā videtis homines consceleratos impulsu deorum terreri Furiarum taedis ardentibus,
id. Pis. 20, 46:terrere metu,
Liv. 36, 6, 10:territus hoste novo,
Ov. M. 3, 115. — With ne and subj.:Samnites maxime territi, ne ab altero exercitu integro intactoque fessi opprimerentur,
Liv. 10, 14, 20:terruit urbem, Terruit gentes, grave ne rediret Saeculum Pyrrhae,
Hor. C. 1, 2, 4 sq. —With gen.:territus animi,
Sall. H. Fragm. 4, 50 Dietsch; Liv. 7, 34, 4.— Absol.:ut ultro territuri succlamationibus, concurrunt,
Liv. 28, 26, 12.—Transf.A.To drive away by terror, to frighten or scare away ( poet.):B.profugam per totum terruit orbem,
Ov. M. 1, 727:fures vel falce vel inguine,
id. ib. 14, 640; cf.:has (Nymphas) pastor fugatas terruit,
id. ib. 14, 518:volucres (harundo),
Hor. S. 1, 8, 7:saepe etiam audacem fugat hoc terretque poëtam,
id. Ep. 2, 1, 182:terret ambustus Phaethon avaras Spes,
id. C. 4, 11, 25.—To deter by terror, to scare, frighten from any action:aliquem metu gravioris servitii a repetendā libertate,
Sall. H. 1, 41, 6 Dietsch:ut, si nostros loco depulsos vidisset, quo minus libere hostes insequerentur, terreret,
Caes. B. G. 7, 49.—With ne, Tac. H. 2, 63; 3, 42:memoria pessimi proximo bello exempli terrebat, ne rem committerent eo,
Liv. 2, 45, 1:praesentiā tuā, ne auderent transitum, terruisti, Auct. Pan. ap. Constant. 22: non territus ire,
Manil. 5, 576:inimicos loqui terrent amplitudine potestatis,
Amm. 27, 7, 9. -
14 territo
terrĭto, āre, v. freq. a. [id.], to put in terror, to frighten, affright, alarm, terrify (class., but perh. not in Cic.):aliquem verbis,
Plaut. Most. 3, 1, 80:aliquem morte,
id. Bacch. 4, 8, 44:pavor territat mentem animi,
id. Ep. 1, 1, 4:aliquem territare metu,
Caes. B. G. 5, 6:aliquem supplicio,
id. ib. 7, 63: audacter territas, humiliter placas, * Auct. Her. 4, 20, 28: alias (civitates) territando... alias cohortando, Caes B. G. 5, 54:magnas territat urbes,
Verg. A. 4, 187; cf. Plaut. Cas. 2, 5, 5; id. Curc. 4, 4, 12; 5, 3, 35; Ter. And. 4, 4, 22; Caes. B. G. 5, 57; Liv. 8, 28, 3; Stat. Th. 3, 322. -
15 terror
terror, ōris, m. [terreo], great fear, affright, dread, alarm, terror (syn.: pavor, trepidatio, metus).I.Lit.:II.definiunt terrorem metum concutientem: ex quo fit, ut pudorem rubor, terrorem pallor et tremor et dentium crepitus consequatur,
Cic. Tusc. 4, 8, 19:eadem nos formido timidas terrore impulit,
Plaut. Am. 5, 1, 27; cf.:terrorem alicui inicere,
Cic. Prov. Cons. 18, 43:ferae, injecto terrore mortis horrescunt,
id. Fin. 5, 11, 31:aliquem terrore periculoque mortis repellere,
id. Caecin. 12, 33:si Antonio patuisset Gallia... quantus rei publicae terror impenderet,
id. Phil. 5, 13, 37:alicui terrorem inferre,
id. Fam. 15, 15, 2; id. Mil. 26, 71; Caes. B. G. 7, 8:reddit inlatum antea terrorem,
Liv. 3, 60, 5:teneri terrore,
Cic. Rep. 3, 29, 41:esse terrori alicui,
Caes. B. G. 7, 66:qui modo terrori fuerant,
Liv. 34, 28, 5:tantus terror incidit exercitui, ut, etc.,
Caes. B. C. 3, 13:tantus repente terror invasit, ut, etc.,
id. ib. 1, 14:Romanos auxiliares tyranni in terrorem ac tumultum conjecerunt,
Liv. 34, 28, 3:sic terrore oblato a ducibus,
Caes. B. C. 1, 76:tantum Romae terrorem fecere, ut, etc.,
Liv. 10, 2, 8:tantumque terrorem incussere patribus, ut, etc.,
id. 3, 4, 9:si tantus habet mentes et pectora terror,
Verg. A. 11, 357:volgi pectora terror habet,
Ov. F. 3, 288:terrore pavens,
id. ib. 4, 271:in oppido festinatio et ingens terror erat, ne, etc.,
Sall. H. 3, 27 Dietsch:ingentem Galli terrorem memoriā pristinae cladis attulerant,
Liv. 6, 42, 7:terror nominis Alexandri invaserat orbem,
Just. 12, 13, 2:arcanus terror,
secret dread, secret awe, Tac. G. 40 fin.:exsurgite, inquit, qui terrore meo occidistis prae metu,
from dread of me, Plaut. Am. 5, 1, 14; cf.: de terrore suo, Auct. B. Afr. 32, 1: saepe totius anni fructus uno rumore periculi atque uno belli terrore amittitur, dread or apprehension of war, Cic. Imp. Pomp. 6, 15:nullum terrorem externum esse,
i. e. dread of foreign enemies, Liv. 3, 10, 14; cf.:peregrinus terror,
id. 3, 16, 4:terror servilis, ne suus cuique domi hostis esset,
dread of the slaves, id. 3, 16, 3:in omnem terrorem vultum componens,
into frightful expressions, Suet. Calig. 50: (Periclis) vis dicendi terrorque, terrible power, deinhotês, Cic. Brut. 11, 44. — Plur.:feri lugubresque terrores,
Amm. 16, 12, 61. —Transf., concr., an object of fear or dread, a terror (usu. in plur.):duobus hujus urbis terroribus depulsis,
Cic. Rep. 1, 47, 71; cf.:terrores reipublicae (sc. Carthago ac Numantia),
Vell. 2, 4, 5: terrores Romani nominis, Treb. Poll. Claud. 11, 4; Plin. Ep. 6, 20, 15:non mediocres terrores jacit atque denuntiat,
Cic. Att. 2, 23, 3; cf.:Battonius miros terrores ad me attulit Caesarianos,
id. ib. 6, 8, 2.— Sing.:Xerxes, terror ante gentium,
Just. 3, 1, 1:Dionysius gentium quondam terror,
Amm. 14, 11, 30.
См. также в других словарях:
Affright — Af*fright , n. 1. Sudden and great fear; terror. It expresses a stronger impression than fear, or apprehension, perhaps less than terror. [1913 Webster] He looks behind him with affright, and forward with despair. Goldsmith. [1913 Webster] 2. The … The Collaborative International Dictionary of English
Affright — Af*fright , v. t. [imp. & p. p. {Affrighted}; p. pr. & vb. n. {Affrighting}.] [Orig. p. p.; OE. afright, AS. [=a]fyrhtan to terrify; [=a] (cf. Goth. us , Ger. er , orig. meaning out) + fyrhto fright. See {Fright}.] To impress with sudden fear; to … The Collaborative International Dictionary of English
affright — (v.) 1580s, a late construction from A (Cf. a ) (1) + FRIGHT (Cf. fright) (v.), probably on model of earlier pp. adjective affright struck with sudden fear (metathesized from O.E. afyrht). Related: Affrighted; affrighting … Etymology dictionary
Affright — Af*fright , p. a. Affrighted. [Obs.] Chaucer. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
affright — index consternation, discourage, fear, fright, frighten, intimidate, menace, panic, trepidation … Law dictionary
affright — vb *frighten, fright, affray, scare, alarm, terrify, terrorize, startle Analogous words: daunt, horrify, appall, *dismay: cow, *intimidate, bulldoze: confound, bewilder (see PUZZLE) Antonyms: nerve, embolden Contrasted words: animate, fire,… … New Dictionary of Synonyms
affright — [ə frīt′] vt. [ME afrighten < OE afyrhtan: see FRIGHT] Archaic to frighten; terrify n. Archaic great fright or terror, or a cause of terror … English World dictionary
affright — I noun an overwhelming feeling of fear and anxiety • Syn: ↑panic, ↑terror • Derivationally related forms: ↑terrorist (for: ↑terror), ↑terrorize ( … Useful english dictionary
affright — I. transitive verb Etymology: Middle English afyrht, afright frightened, from Old English āfyrht, past participle of āfyrhtan to frighten, from ā , perfective prefix + fyrhtan to fear; akin to Old English fyrhto fright more at abide, fright Date … New Collegiate Dictionary
affright — /euh fruyt /, Archaic. v.t. 1. to frighten. n. 2. sudden fear or terror; fright. 3. a source of terror. 4. the act of terrifying. [bef. 1000; ME afrighten, OE afyrhtan, equiv. to a A 3 + fyrhtan to FRIGHT] * * * … Universalium
affright — 1. noun great fear 2. verb to terrify … Wiktionary