-
61 inicio
, inieci, iniectumto throw on, put on, don / inspire. -
62 imbuo
imbŭo ( inb-), ŭi, ūtum, 3, v. a. [in- and root biv-; cf. bibo, and Gr. pinô], to wet, moisten, dip, tinge, touch, etc. (class.; cf.: inficio, infusco).I.Lit.:II.liquoribus lanam,
Col. 9, 14, 15: tapetes, quos concha purpura imbuens venenavit, Cn. Matius ap. Gell. 20, 9, 3:cados amurca,
Plin. 15, 8, 8, § 33:guttura lacte,
Ov. Ib. 131:imbuti sanguine gladii legionum vel madefacti potius,
wet, or rather dripping with blood, Cic. Phil. 14, 3, 6:sanguis novus imbuit arma,
Verg. A. 7, 554:sanguine manus,
Vell. 2, 20, 1:vestis imbuta sanguine,
Ov. M. 9, 153:munus tabo imbutum,
Hor. Epod. 5, 65:tela imbuta veneno,
Ov. Tr. 4, 1, 77:oscula, quae Venus Quinta parte sui nectaris imbuit,
Hor. C. 1, 13, 16:odore imbuta Testa,
id. Ep. 1, 2, 69.—With Gr. acc.:alium quae sunt inbuta colorem,
Lucr. 2, 734 Munro.—Trop.A.In gen., to fill, tinge, stain, taint, infect, imbue, imbrue with any thing (esp. freq. in part. perf.): morte manus, Att. ap. Non. 521, 8; cf.:(β).gladium scelere,
Cic. Phil. 5, 7, 20:talibus promissis aures militum,
Curt. 4, 10, 17:militum sanguine manus,
id. 3, 8, 5.—In part. perf.:B.aliqua humanitate imbuti,
Varr. R. R. 1, 17, 4; cf.:religione imbuti,
Cic. Div. 1, 42, 93:imbutus admiratione,
Liv. 21, 39, 7:legiones favore Othonis,
Tac. H. 2, 85:miles longo Caesarum sacramento,
id. ib. 1, 5:imbuti et infecti Romanis delenimentis,
Liv. 40, 11, 3:imbutus alicujus consiliis,
id. 42, 26, 8:hac ille crudelitate imbutus,
Cic. Phil. 3, 3, 4:superstitione,
id. Fin. 1, 18, 60:sociale bellum macula sceleris imbutum,
id. Font. 14, 31:colonorum caede imbutis armis,
Liv. 4, 31, 7:imbutae caede manus,
Ov. A. A. 2, 714:imbutae praeda manus,
Tac. A. 1, 36.—In partic.1.To inspire or impress early, to accustom, inure, initiate, instruct, imbue:2.his ego de artibus gratiam facio, ne colas, ne inbuas eis tuom ingenium,
Plaut. Trin. 2, 2, 17:quibus ille studiis ab ineunte aetate se imbuerat,
Cic. Deiot. 10, 28; cf.:animum tenerum opinionibus,
id. Att. 14, 13, B, 4:variis erroribus,
id. Tusc. 3, 1, 2:adulescentuli castrensibus stipendiis imbuebantur,
Plin. Ep. 8, 14, 5:liberaliter educatos servilibus vitiis imbuisse,
Liv. 26, 2, 11:nemo est tam immanis, cujus mentem non imbuerit deorum opinio,
Cic. Tusc. 1, 13, 30; cf.:ea pietate omnium pectora imbuerat, ut, etc.,
Liv. 1, 21, 1:inter novitatem successoris, quae noscendis prius quam agendis rebus inbuenda sit,
id. 41, 15, 8:imbuendis sociis ad officia legum,
Tac. A. 12, 32:nec quicquam prius imbuuntur quam contemnere deos,
id. H. 5, 5:qui honestis sermonibus aures imperatoris imbuant,
id. ib. 4, 7; id. Or. 29; 31:optume cum domito juvencus imbuitur,
is trained to labor, Plin. 8, 45, 70, § 180.—To do any thing for the first time, explore, essay, set the example ( poet.):3.illa rudem cursu prima imbuit Amphitriten,
was the first to navigate, Cat. 64, 11:terras vomere,
to plough first, Ov. Tr. 3, 11, 52; Val. Fl. 1, 69:phialam nectare,
to fill first, Mart. 8, 51, 17: bellum sanguine, to initiate, i. e. to begin, Verg. A. 7, 542; cf. ib. 554:juvenem primo Hymenaeo (conjux),
Sil. 3, 65:imbuis exemplum primae tu, Romule, palmae,
begin, set the example, Prop. 4 (5), 10, 5:opus,
Ov. A. A. 1, 654.—Esp. in part. perf., somewhat instructed, imbued, initiated, trained:nos ita a majoribus instituti atque imbuti sumus, ut. etc.,
Cic. Phil. 10, 10, 20; cf.:et doctrina liberaliter institutus et aliquo jam imbutus usu,
id. de Or. 2, 39, 162:parentum praeceptis imbuti,
id. Off. 1, 32, 118: imbutus rudimentis militiae, Vell. 2, 129, 2; cf.:imbutum jam a juventa certaminibus plebeiis,
Liv. 5, 2, 13:cognitiones verborum, quibus imbuti sumus,
Cic. Fin. 2, 5, 16:dialecticis imbutus,
id. Tusc. 1, 7, 14; cf.:litteris saltem leviter imbutus,
Quint. 1, 2, 16:quasi non perfectum litteris sed imbutum,
Suet. Gramm. 4:(verna) Litterulis Graecis imbutus,
Hor. Ep. 2, 2, 7:ad quam (legem) non docti, sed facti, non instituti, sed imbuti sumus,
Cic. Mil. 4, 10;so opp. instructus: elementis studiorum etsi non instructus, at certe imbutus,
Tac. Or. 19.— Poet.:aurea pavonum ridenti imbuta lepore saecla,
endued, Lucr. 2, 502 Munro (dub.; v. Lachm. Lucr. 2, p. 102). -
63 inbuo
imbŭo ( inb-), ŭi, ūtum, 3, v. a. [in- and root biv-; cf. bibo, and Gr. pinô], to wet, moisten, dip, tinge, touch, etc. (class.; cf.: inficio, infusco).I.Lit.:II.liquoribus lanam,
Col. 9, 14, 15: tapetes, quos concha purpura imbuens venenavit, Cn. Matius ap. Gell. 20, 9, 3:cados amurca,
Plin. 15, 8, 8, § 33:guttura lacte,
Ov. Ib. 131:imbuti sanguine gladii legionum vel madefacti potius,
wet, or rather dripping with blood, Cic. Phil. 14, 3, 6:sanguis novus imbuit arma,
Verg. A. 7, 554:sanguine manus,
Vell. 2, 20, 1:vestis imbuta sanguine,
Ov. M. 9, 153:munus tabo imbutum,
Hor. Epod. 5, 65:tela imbuta veneno,
Ov. Tr. 4, 1, 77:oscula, quae Venus Quinta parte sui nectaris imbuit,
Hor. C. 1, 13, 16:odore imbuta Testa,
id. Ep. 1, 2, 69.—With Gr. acc.:alium quae sunt inbuta colorem,
Lucr. 2, 734 Munro.—Trop.A.In gen., to fill, tinge, stain, taint, infect, imbue, imbrue with any thing (esp. freq. in part. perf.): morte manus, Att. ap. Non. 521, 8; cf.:(β).gladium scelere,
Cic. Phil. 5, 7, 20:talibus promissis aures militum,
Curt. 4, 10, 17:militum sanguine manus,
id. 3, 8, 5.—In part. perf.:B.aliqua humanitate imbuti,
Varr. R. R. 1, 17, 4; cf.:religione imbuti,
Cic. Div. 1, 42, 93:imbutus admiratione,
Liv. 21, 39, 7:legiones favore Othonis,
Tac. H. 2, 85:miles longo Caesarum sacramento,
id. ib. 1, 5:imbuti et infecti Romanis delenimentis,
Liv. 40, 11, 3:imbutus alicujus consiliis,
id. 42, 26, 8:hac ille crudelitate imbutus,
Cic. Phil. 3, 3, 4:superstitione,
id. Fin. 1, 18, 60:sociale bellum macula sceleris imbutum,
id. Font. 14, 31:colonorum caede imbutis armis,
Liv. 4, 31, 7:imbutae caede manus,
Ov. A. A. 2, 714:imbutae praeda manus,
Tac. A. 1, 36.—In partic.1.To inspire or impress early, to accustom, inure, initiate, instruct, imbue:2.his ego de artibus gratiam facio, ne colas, ne inbuas eis tuom ingenium,
Plaut. Trin. 2, 2, 17:quibus ille studiis ab ineunte aetate se imbuerat,
Cic. Deiot. 10, 28; cf.:animum tenerum opinionibus,
id. Att. 14, 13, B, 4:variis erroribus,
id. Tusc. 3, 1, 2:adulescentuli castrensibus stipendiis imbuebantur,
Plin. Ep. 8, 14, 5:liberaliter educatos servilibus vitiis imbuisse,
Liv. 26, 2, 11:nemo est tam immanis, cujus mentem non imbuerit deorum opinio,
Cic. Tusc. 1, 13, 30; cf.:ea pietate omnium pectora imbuerat, ut, etc.,
Liv. 1, 21, 1:inter novitatem successoris, quae noscendis prius quam agendis rebus inbuenda sit,
id. 41, 15, 8:imbuendis sociis ad officia legum,
Tac. A. 12, 32:nec quicquam prius imbuuntur quam contemnere deos,
id. H. 5, 5:qui honestis sermonibus aures imperatoris imbuant,
id. ib. 4, 7; id. Or. 29; 31:optume cum domito juvencus imbuitur,
is trained to labor, Plin. 8, 45, 70, § 180.—To do any thing for the first time, explore, essay, set the example ( poet.):3.illa rudem cursu prima imbuit Amphitriten,
was the first to navigate, Cat. 64, 11:terras vomere,
to plough first, Ov. Tr. 3, 11, 52; Val. Fl. 1, 69:phialam nectare,
to fill first, Mart. 8, 51, 17: bellum sanguine, to initiate, i. e. to begin, Verg. A. 7, 542; cf. ib. 554:juvenem primo Hymenaeo (conjux),
Sil. 3, 65:imbuis exemplum primae tu, Romule, palmae,
begin, set the example, Prop. 4 (5), 10, 5:opus,
Ov. A. A. 1, 654.—Esp. in part. perf., somewhat instructed, imbued, initiated, trained:nos ita a majoribus instituti atque imbuti sumus, ut. etc.,
Cic. Phil. 10, 10, 20; cf.:et doctrina liberaliter institutus et aliquo jam imbutus usu,
id. de Or. 2, 39, 162:parentum praeceptis imbuti,
id. Off. 1, 32, 118: imbutus rudimentis militiae, Vell. 2, 129, 2; cf.:imbutum jam a juventa certaminibus plebeiis,
Liv. 5, 2, 13:cognitiones verborum, quibus imbuti sumus,
Cic. Fin. 2, 5, 16:dialecticis imbutus,
id. Tusc. 1, 7, 14; cf.:litteris saltem leviter imbutus,
Quint. 1, 2, 16:quasi non perfectum litteris sed imbutum,
Suet. Gramm. 4:(verna) Litterulis Graecis imbutus,
Hor. Ep. 2, 2, 7:ad quam (legem) non docti, sed facti, non instituti, sed imbuti sumus,
Cic. Mil. 4, 10;so opp. instructus: elementis studiorum etsi non instructus, at certe imbutus,
Tac. Or. 19.— Poet.:aurea pavonum ridenti imbuta lepore saecla,
endued, Lucr. 2, 502 Munro (dub.; v. Lachm. Lucr. 2, p. 102). -
64 incito
in-cĭto, āvi, ātum, 1, v. a., to set in rapid motion, to hasten, urge forwards; and with se, to put one ' s self in rapid motion, to hasten, rush (freq. and class.).I.Lit.A.In gen.:B.vehementius equos incitare,
Caes. B. C. 2, 41, 4:saxa per pronum,
Sall. H. 3, 22 Dietsch:hastas,
Val. Fl. 1, 409:stellarum motus tum incitantur, tum retardantur,
Cic. N. D. 2, 40, 103:naves longas remis,
Caes. B. G. 4, 25, 1; cf.:lintres magno sonitu remorum incitatae,
id. ib. 7, 60, 4:navigio remis incitato,
id. ib. 3, 14, 6:alii ex castris sese incitant,
sally out, id. B. C. 2, 14, 3; cf.:cum ex alto se aestus incitavisset,
had rushed in, id. B. G. 3, 12, 1; and:quo major vis aquae se incitavisset,
id. ib. 4, 17, 7: duabus ex partibus sese (naves) in eam (navem) incitaverant, id. B. C. 2, 6, 4; cf. id. ib. 3, 24, 3.—Prov.: incitare currentem, to spur a willing horse, i. e. to urge a person who does not need urging, Cic. Phil. 3, 8, 19; cf. id. Q. Fr. 1, 1, 16; v. curro.—In partic., to cause to grow larger, i. e. to augment, increase, to promote the growth of (not ante-Aug.; cf.II. A.excito, I. B.): hibernis (Enipeus amnis) incitatus pluviis,
swollen, Liv. 44, 8, 6:frequentibus fossuris terra permiscetur, ut incitari vitis possit,
Col. 4, 22, 3; 4, 33. fin.; 3, 21, 7.—In gen.:B.aliquem imitandi cupiditate,
Cic. Brut. 92, 317:quibus (causis) mentes aut incitantur aut reflectuntur,
id. de Or. 1, 32, 53:animos, opp. sedare,
id. Or. 19, 63:ipsum ingenium diligentia etiam ex tarditate incitat,
id. ib. 2, 35, 147:quorum studio legendi meum scribendi studium in dies incitatur,
id. Div. 2, 2, 5:quamquam ea incitatur in civitate ratio vivendi,
id. de Or. 3, 60, 226:stultas cogitationes,
Hirt. B. G. 8, 10, 4:quoniam ad hanc voluntatem ipsius naturae stimulis incitamur,
Cic. Rep. 1, 2 fin.; cf.:juvenes ad studium et ad laborem,
id. de Or. 1, 61, 262:aliquem ad servandum genus hominum,
id. Fin. 3, 20, 66:multa Caesarem ad id bellum incitabant,
Caes. B. G. 3, 10, 1:aliquem ad bellum atque arma,
Liv. 1, 27, 3:aliquem ad amplissimam spem,
Suet. Caes. 7:cujus voluptatis avidae libidines temere et effrenate ad potiundum incitarentur,
Cic. de Sen. 12, 39:incitabant (animum ferocem) praeterea conrupti civitatis mores,
Sall. C. 5, 8:cum tibia lumbos incitat,
Juv. 6, 315. —In partic.1.To inspire. nam terrae vis Pythiam Delphis incitabat, naturae Sibyllam, Cic. Div. 1, 36, 79:2.mente incitati,
id. Ac. 2, 5, 14; id. Cat. 63, 93.—In a bad sense, to excite, arouse, stir up:3.neque enim desunt, qui istos in me atque in optimum quemque incitent,
Cic. Fl. 28, 66; cf. id. Fam. 12, 2, 1:et consules senatum in tribunum et tribunus populum in consules incitabat,
Liv. 4, 2, 1:his vocibus cum in se magis incitarent dictatorem,
id. 8, 33, 1:opifices facile contra vos incitabuntur,
Cic. Ac. 2, 47, 144 (shortly before, concitentur); Hirt. B. G. 8, 35 fin.:milites nostri pristini diei perfidiā incitati,
Caes. B. G. 4, 14, 3:civitas ob eam rem incitata,
id. ib. 1, 4:judices,
Quint. 6, 4, 10.—(Acc. to I. B.) To augment, increase, enhance:A.consuetudo exercitatioque et intellegendi prudentiam acuit et eloquendi celeritatem incitat,
Cic. de Or. 1, 20, 90; so,caelibum poenas,
Tac. A. 3, 25.—Hence, incĭtātus, a, um, P. a. (set in rapid motion; hence), swiftly running, flowing, sailing, flying, etc.; in gen., rapid, swift.Lit.:B.imperator equo incitato se in hostes immittens,
at full speed, Cic. N. D. 3, 6, 15:equo incitato,
Caes. B. G. 4, 12 fin. (for which: citato equo;v. cito): milites cursu incitato in summo colle ab hostibus conspiciebantur,
advancing rapidly, id. ib. 2, 26, 3; cf.in the foll. B.: mundi incitatissima conversio,
Cic. Rep. 6, 18 (shortly before: conversio concitatior).—Trop.:cursus in oratione incitatior,
Cic. Or. 59, 201; cf.so of speech: Herodotus sine ullis salebris quasi sedatus amnis fluit: Thucydides incitatior fertur,
id. ib. 12, 39.— Adv.: incĭtātē (acc. to B.), of speech, quickly, rapidly, violently:fluit incitatius,
Cic. Or. 63, 212:quod incitatius feratur (locutio),
id. ib. 20, 67. -
65 incussa
incŭtĭo, cussi, cussum, ĕre, v. a. [inquatio], to strike upon or against (syn.: impingo, illido, infligo; class.; in Cic. only in the trop. signif.).I.Lit.:B.scipionem in caput alicujus,
Liv. 5, 41, 9: pedem terrae, to strike or dash against, Quint. 2, 12, 10:pollicem limini cubiculi,
Plin. 7, 53, 54, § 181:tignum capiti,
Juv. 3, 246:incutiebantur puppibus prorae,
Curt. 9, 9:incussi articuli,
i. e. injured by a blow, Plin. 30, 9, 23, § 78.—Hence, subst.: incussa, ōrum, n. plur., bruised or injured parts, Plin. 29, 2, 9, § 33; 22, 14, 16, § 37.—Transf., to throw, cast, hurl:II.tormentis faces et hastas,
Tac. A. 13, 39:tela saxaque,
id. H. 3, 31:imber grandinem incutiens,
Curt. 8, 4, 5:colaphum,
to give a box on the ear, Juv. 9, 5. —Trop.A. (α).With dat.: multis magnum metum, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 2:(β).terrorem alicui,
Cic. Univ. 10 fin.:religionem animo,
Liv. 22, 42, 9:alicui foedum nuntium,
bring bad news, id. 2, 8, 7:animis subitam formidinem,
Curt. 4, 13, 13:ingentem animo sollicitudinem,
id. 3, 6, 5:desiderium urbis,
Hor. Ep. 1, 14, 22:ne forte negoti Incutiat tibi quid sanctarum inscitia legum,
should occasion trouble, id. S. 2, 1, 80. —Without dat.:B.timor incutitur aut ex ipsorum periculis aut ex communibus,
Cic. de Or. 2, 51, 209. — -
66 incutio
incŭtĭo, cussi, cussum, ĕre, v. a. [inquatio], to strike upon or against (syn.: impingo, illido, infligo; class.; in Cic. only in the trop. signif.).I.Lit.:B.scipionem in caput alicujus,
Liv. 5, 41, 9: pedem terrae, to strike or dash against, Quint. 2, 12, 10:pollicem limini cubiculi,
Plin. 7, 53, 54, § 181:tignum capiti,
Juv. 3, 246:incutiebantur puppibus prorae,
Curt. 9, 9:incussi articuli,
i. e. injured by a blow, Plin. 30, 9, 23, § 78.—Hence, subst.: incussa, ōrum, n. plur., bruised or injured parts, Plin. 29, 2, 9, § 33; 22, 14, 16, § 37.—Transf., to throw, cast, hurl:II.tormentis faces et hastas,
Tac. A. 13, 39:tela saxaque,
id. H. 3, 31:imber grandinem incutiens,
Curt. 8, 4, 5:colaphum,
to give a box on the ear, Juv. 9, 5. —Trop.A. (α).With dat.: multis magnum metum, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 2:(β).terrorem alicui,
Cic. Univ. 10 fin.:religionem animo,
Liv. 22, 42, 9:alicui foedum nuntium,
bring bad news, id. 2, 8, 7:animis subitam formidinem,
Curt. 4, 13, 13:ingentem animo sollicitudinem,
id. 3, 6, 5:desiderium urbis,
Hor. Ep. 1, 14, 22:ne forte negoti Incutiat tibi quid sanctarum inscitia legum,
should occasion trouble, id. S. 2, 1, 80. —Without dat.:B.timor incutitur aut ex ipsorum periculis aut ex communibus,
Cic. de Or. 2, 51, 209. — -
67 inicio
īnĭcĭo (less correctly injĭcĭo, v. Brambach's Hilfsb. p. 19), jēci, jectum (endojacito for inicito, Leg. XII. Tab. ap. Fest. in struere, p. 313, a, Müll.:A.injexit for injecerit,
Plaut. Pers. 1, 2, 18), 3, v. a. [in-jacio].Lit., to throw, cast, or put in, on, or into:B.cum mea domus ardebat ignibus injectis,
Cic. Pis. 11, 26:ignem castris,
Liv. 40, 31, 9:ignes tectis,
id. 25, 39, 3:semen,
Plin. 18, 18, 48, § 173:opus flammis,
Quint. 6 praef. 3:foculo manum,
Liv. 2, 12, 13:vestem flammae,
Suet. Caes. 84; hence: inicere se, to throw or fling one ' s self anywhere:se in medios hostes ad perspicuam mortem,
Cic. Dom. 24, 64: se in ignem. Ter. And. 1, 1, 113:sese medium in agmen,
Verg. A. 2, 408:sese morti,
id. ib. 9, 553:se flammae,
Plin. 8, 40, 61, § 143.—To throw or put on or upon, to throw at or over any thing.— In gen.: pallium inice in me huc, Plaut. Truc. 2, 5, 26:C.eique laneum pallium injecit,
Cic. N. D. 3, 34, 83:togam ex integro,
Quint. 11, 3, 156:bracchia collo,
Ov. M. 3, 389; cf.:bracchia caelo,
i.e. to attack, id. ib. 1, 184:securim alicui,
Cic. Mur. 24, 48:pontem,
Liv. 26, 6, 2:eo super tigna sesquipedalia iniciunt,
Caes. B. C. 2, 10:taedas ad fastigia tectorum,
Val. Fl. 2, 235:manicas alicui,
Plaut. Capt. 3, 5, 1:catenas alicui,
Cic. Verr. 2, 5, 41, § 106; cf.:vincula alicui,
id. Fin. 3, 22, 76; Verg. E. 6, 19:frenos alicui,
Cic. Phil. 13, 9, 20:frena,
Hor. C. 4, 15, 11:spiranti pulvinum,
Suet. Calig. 12:cervicibus laqueum,
id. Vit. 17:injecti umeris capilli,
i. e. falling over her shoulders, Ov. M. 11, 770.—Esp.1.Inicere manum alicui, to lay one ' s hand on, to take hold of any one, in order to make him stand still, Petr. 115. —2.In a jurid. sense, to seize, take possession of, as one's property, without a previous judicial decision (which was permitted, e. g. to a master on meeting with his runaway slave;II.v. injectio): virgini venienti in forum minister decemviri manum injecit, servā suā natam appellans,
Liv. 3, 44, 6; so Dig. 18, 7, 9 al.—So too in summoning before a judge:ubi quadruplator quempiam injexit (injecerit) manum,
Plaut. Pers. 1, 2, 18; id. Truc. 4, 2, 49.—Trop.A.In gen., to bring into, inspire, infuse, occasion, cause:b.inicere tumultum civitati,
Cic. Cat. 3, 3, 7:alicui formidinem,
id. Verr. 2, 3, 28, § 68:spem,
id. Att. 3, 22, 1:terrorem mortis,
id. Fin. 5, 11, 31:religionem,
id. Caecin. 33, 97:scrupulum,
id. Clu. 28, 76:alicui mentem ut audeat,
id. Mil. 31, 84:alicui cogitationem de triumpho,
id. Att. 7, 3, 2:curam, ne,
Liv. 27, 4, 2:alacritatem et studium pugnandi exercitui,
Caes. B. G. 1, 46:metum alicui in pectus,
Plaut. Cas. 3, 3, 26:vultis hoc certamen uxoribus vestris inicere?
to give occasion for, Liv. 34, 4, 14:cunctationem,
to cause delay, id. 35, 25, 5:arma regnis, i. e. bellum inferre,
Stat. Th. 1, 241:frustrationem,
to produce deception, confusion, Plaut. Am. 3, 1, 15:alicui causam deliberandi,
to furnish, Cic. Caecin. 2, 4:plaga injecta petitioni,
given, Cic. Mur. 23, 48.—Of the mind, with se, to dwell upon, reflect on:B.in quam (magnitudinem regionum) se iniciens animus, etc.,
Cic. N. D. 1, 20, 54.—In partic.1.Manus inicere (acc. to I. B.), to seize upon, take possession of, exercise power over:2.animus sacer et aeternus est, et cui non possint inici manus,
Sen. Cons. ad Helv. 11 fin.:quieti ejus injeci manum,
I have torn him away from his repose, Plin. Ep. 10, 19, 2:injecere manum Parcae,
took possession of him, Verg. A. 10, 419.—Inicere, to throw out a hint, to mention, suggest:quia nuper injecit,
Cic. Quint. 21, 68: Bruto cum saepe injecissem de homoploiai, id. Att. 16, 5, 3: cum mihi in sermone injecisset, se velle, etc., Trebon. ap. Cic. Fam. 12, 16, 2:alicui nomen alicujus,
id. Dom. 6, 14. -
68 inrumpo
I.Lit.(α).With advv. or prepp.:(β).cesso huc intro inrumpere?
Ter. Eun. 5, 6, 26:nec inrumpo, quo non licet ire,
Ov. P. 1, 7, 23:quocunque,
id. Tr. 2, 305:qua irrumpens oceanus, etc.,
Plin. 3 prooem. §3: in castra,
Cic. Div. 1, 24, 50; Caes. B. G. 4, 14; 6, 36:in eam partem hostium,
id. ib. 5, 43:in medios hostes,
id. ib. 7, 50:in castellum,
id. B. C. 3, 67:cum telis ad aliquem,
Sall. C. 50, 2:ad regem,
Vulg. 4 Reg. 3, 26:mare in aversa Asiae,
Plin. 6, 13, 15, § 36:intra tecta,
Sen. Oct. 732:tellurem irrumpentem in sidera,
Sil. 15, 167: se in curiam, Varr. ap. Non. 263, 21:irrumpentis in curiam turbae,
Suet. Calig. 14:in Macedoniam,
Just. 24, 6, 1:vacuos in agros,
Luc. 2, 441.—With acc.:(γ).quin oppidum irrumperent,
Caes. B. C. 2, 13. 4:domum alicujus,
id. ib. 3, 111, 1:portam,
Sall. J. 58, 1; 25, 9:castra,
Just. 2, 11, 15:interiora domus irrumpit limina,
Verg. A. 4, 645:moenia Romae,
Sil. 13, 79:stationes hostium,
Tac. H. 3, 9:Italiam,
id. ib. 4, 13:Karthaginem,
Plin. 35, 4, 7, § 23:cubiculum,
Suet. Claud. 37:triclinium,
id. Vesp. 5:vacuam arcem,
Sil. 2, 692.—With dat.:(δ).thalamo,
Verg. A. 6, 528:templo,
Sil. 2, 378:trepidis,
id. 9, 365:sacris muris,
id. 10, 368:tectis,
id. 13, 176.—Absol.:II.cum irrumpere nostri conarentur,
Caes. B. C. 3, 67:ad primum gemitum,
upon the first groan, Suet. Oth. 11:dixit et irrupit,
Ov. F. 6, 453:cognoscit hostes pluribus agminibus inrupturos,
Tac. Agr. 25.—Trop., to break or rush in or upon; to intrude upon, invade, attack, interrupt:B.quo modo in Academiam irruperit,
Cic. Ac. 2, 44, 136:imagines in animos per corpus irrumpunt,
id. ib. 2, 40, 125:in alicujus patrimonium,
id. de Or. 3, 27, 108:luxuries in domum irrupit,
id. ib. 3, 42, 168:in nostrum fletum,
id. Lig. 5, 13:calamitates, quae ad me irruperunt,
Sen. Ep. 117:irrumpet adulatio,
Tac. H. 1, 15: grammatici ad prosopopoeias usque... irrumpunt, venture upon, i. e. presume to teach, Quint. 2, 1, 2:Deos,
i. e. boldly inquire the will of the gods, Stat. Achill. 1, 508:Phoebe, hanc dignare irrumpere mentem,
to enter, inspire, id. Th. 10, 341:animos populi,
Luc. 1, 470; 5, 167:extremique fragor convexa irrupit Olympi,
id. 7, 478.— -
69 instillo
I.Lit.:B. II.haec quoque, nisi tamquam lumini, oleum instilles, extinguuntur senectute,
Cic. de Sen. 11: (oleum) caulibus. Hor. S. 2, 2, 62:auribus sucum brassicae,
Plin. 20, 9, 33, § 83.—Trop., to instil, to inspire with:uberrimae tuae litterae mihi quiddam quasi animulae instillarunt (al. restillarunt),
Cic. Att. 9, 7, 1:praeceptum auriculis,
Hor. Ep. 1, 8, 16. -
70 irrumpo
I.Lit.(α).With advv. or prepp.:(β).cesso huc intro inrumpere?
Ter. Eun. 5, 6, 26:nec inrumpo, quo non licet ire,
Ov. P. 1, 7, 23:quocunque,
id. Tr. 2, 305:qua irrumpens oceanus, etc.,
Plin. 3 prooem. §3: in castra,
Cic. Div. 1, 24, 50; Caes. B. G. 4, 14; 6, 36:in eam partem hostium,
id. ib. 5, 43:in medios hostes,
id. ib. 7, 50:in castellum,
id. B. C. 3, 67:cum telis ad aliquem,
Sall. C. 50, 2:ad regem,
Vulg. 4 Reg. 3, 26:mare in aversa Asiae,
Plin. 6, 13, 15, § 36:intra tecta,
Sen. Oct. 732:tellurem irrumpentem in sidera,
Sil. 15, 167: se in curiam, Varr. ap. Non. 263, 21:irrumpentis in curiam turbae,
Suet. Calig. 14:in Macedoniam,
Just. 24, 6, 1:vacuos in agros,
Luc. 2, 441.—With acc.:(γ).quin oppidum irrumperent,
Caes. B. C. 2, 13. 4:domum alicujus,
id. ib. 3, 111, 1:portam,
Sall. J. 58, 1; 25, 9:castra,
Just. 2, 11, 15:interiora domus irrumpit limina,
Verg. A. 4, 645:moenia Romae,
Sil. 13, 79:stationes hostium,
Tac. H. 3, 9:Italiam,
id. ib. 4, 13:Karthaginem,
Plin. 35, 4, 7, § 23:cubiculum,
Suet. Claud. 37:triclinium,
id. Vesp. 5:vacuam arcem,
Sil. 2, 692.—With dat.:(δ).thalamo,
Verg. A. 6, 528:templo,
Sil. 2, 378:trepidis,
id. 9, 365:sacris muris,
id. 10, 368:tectis,
id. 13, 176.—Absol.:II.cum irrumpere nostri conarentur,
Caes. B. C. 3, 67:ad primum gemitum,
upon the first groan, Suet. Oth. 11:dixit et irrupit,
Ov. F. 6, 453:cognoscit hostes pluribus agminibus inrupturos,
Tac. Agr. 25.—Trop., to break or rush in or upon; to intrude upon, invade, attack, interrupt:B.quo modo in Academiam irruperit,
Cic. Ac. 2, 44, 136:imagines in animos per corpus irrumpunt,
id. ib. 2, 40, 125:in alicujus patrimonium,
id. de Or. 3, 27, 108:luxuries in domum irrupit,
id. ib. 3, 42, 168:in nostrum fletum,
id. Lig. 5, 13:calamitates, quae ad me irruperunt,
Sen. Ep. 117:irrumpet adulatio,
Tac. H. 1, 15: grammatici ad prosopopoeias usque... irrumpunt, venture upon, i. e. presume to teach, Quint. 2, 1, 2:Deos,
i. e. boldly inquire the will of the gods, Stat. Achill. 1, 508:Phoebe, hanc dignare irrumpere mentem,
to enter, inspire, id. Th. 10, 341:animos populi,
Luc. 1, 470; 5, 167:extremique fragor convexa irrupit Olympi,
id. 7, 478.— -
71 moventer
mŏvĕo, mōvi, mōtum, 2 ( sync., mōstis for movistis, Mart. 3, 67, 1;I.mōrunt for moverunt,
Sil. 14, 141), v. a. and n. [Sanscr. mīv, set in motion; Gr. ameibô, change; cf.: momentum, mutare].Act., to move, stir, set in motion; to shake, disturb, remove, etc. (syn.: cieo, agito, ago, molior).A.Lit.:2.movit et ad certos nescia membra modos,
Tib. 1, 7, 38:ut festis matrona moveri jussa diebus,
to dance, Hor. A. P. 232: moveri Cyclopa, to represent a Cyclop by dancing (gesticulating), id. Ep. 2, 2, 125:et fila sonantia movit,
struck, Ov. M. 10, 89:citharam cum voce,
id. ib. 5, 112:tympana,
id. H. 4, 48; to disturb:novis Helicona cantibus,
Manil. Astron. 1, 4:signum movere loco,
to move from the place, Cic. Div. 1, 35, 77:os,
Cels. 8, 2:gradum,
i. e. to go forward, advance, Sen. Thyest. 420: se, to move or bestir one's self:move ocius te,
Ter. And. 4, 3, 16:praecepit eis, ne se ex eo loco moverent,
not to stir from the spot, Liv. 34, 20; Caes. B. G. 3, 15: castra, to break up, remove:postero die castra ex eo loco movent,
Caes. B. G. 1, 15;ellipt. without castra: postquam ille Canusio moverat,
Cic. Att. 9, 1, 1:movisse a Samo Romanos audivit,
Liv. 37, 28, 4.— Pass. reflex.:priusquam hostes moverentur,
Liv. 37, 19, 18:hostem statu,
to drive from his position, dislodge, id. 30, 18:aliquem possessione,
Cic. Verr. 2, 1, 45, § 116:heredes,
to eject, id. Off. 3, 19, 76:tribu centurionem,
to turn out, expel, id. de Or. 2, 67, 272; so,aliquem de senatu,
id. Clu. 43, 122;the same also without senatu,
Hor. S. 1, 6, 20:senatorio loco,
to degrade, Liv. 39, 42, 6:ex agro,
Cic. Fam. 13, 5, 2:move abs te moram,
remove, cast off, Plaut. Capt. 4, 2, 10:consulem de sententiā,
to cause to recede, to dissuade, Liv. 3, 21:litteram,
to take away, Cic. Fin. 3, 22, 74.—Prov.:omnis terras, omnia maria movere,
to turn the world upside down, Cic. Att. 8, 11, 2.—Transf.a.To excite, occasion, cause, promote, produce; to begin, commence, undertake:b.exercitatione sudor movetur,
is promoted, produced, Cels. 2, 17:alvum,
Cato, R. R. 115:dolorem,
id. ib. 7, 4:lacrimas,
to cause, Quint. 6, 1, 26:fletum populo,
Cic. de Or. 1, 53, 228:risum,
id. ib. 2, 62, 281:alicui exspectationem,
id. Att. 2, 14, 1:indignationem,
Liv. 4, 50, 1:misericordiam,
Cic. de Or. 2, 69, 278:suspicionem,
id. Part. 33, 114:ego istaec moveo, aut curo?
begin, commence, Ter. And. 5, 4, 18:bellum,
Cic. Off. 1, 11, 37; Liv. 23, 48, 6:jam pugna se moverat,
was going on, Curt. 8, 14, 6:cantūs,
Verg. A. 10, 163:tantum decus,
begin, Manil. Astron. 1, 42; cf. Verg. A. 7, 45:nominis controversiam,
to begin, Tac. Dial. 25 init.; cf. Cels. 3, 3, § 25; Dig. 37, 10, 4:litem,
ib. 4, 3, 33:actionem,
ib. 19, 1, 10:mentionem rei,
to make mention, Liv. 28, 11, 9:sacra,
Val. Fl. 3, 540:movere ac moliri aliquid,
to undertake any thing that excites disturbance, Liv. 23, 39:ne quid moveretur,
id. 35, 13.—To shake, to cause to waver, to alter:c.alicujus sententiam,
to change, cause to waver, Cic. Att. 7, 3, 6:sententiam regis,
Liv. 35, 42, 6.—To present, offer an oblation:d.ferctum Jovi moveto,
Cato, R. R. 134.—To disturb, concern, trouble, torment one:e.men moveat cimex Pantilius?
Hor. S. 1, 10, 78:Armeniosne movet, Romana potentia cujus Sit ducis?
Luc. 7, 282; cf. Val. Fl. 7, 131. intoleranda vis aestūs omnium ferme corpora movit, Liv. 25, 26:strepitu fora vestra,
Juv. 2, 52.—Of plants, to put forth:f.si se gemmae nondum moveant,
do not yet appear, Col. 11, 2, 26: de palmite gemma movetur, [p. 1169] is produced, Ov. Tr. 3, 12, 13.—To exert, exercise:g.inter principia condendi hujus operis, movisse numen ad indicandam tanti imperii molem traditur deos,
Liv. 1, 55, 3 (cf.:se movere, I. A. supra): artis opem,
Ov. F. 6, 760.—= mutare, to change, transform:h.quorum Forma semel mota est,
Ov. M. 8, 729:nihil motum antiquo probabile est,
Liv. 34, 54, 8.—In mal. part., Plaut. Am. 4, 1, 43.—B.Trop., to move, affect, excite, inspire:II.ut pulcritudo corporis movet oculos et delectat,
charms, Cic. Off. 1, 28, 98:quae me causae moverint,
id. Att. 11, 5, 1:fere fit, quibus quisque in locis miles inveteravit, uti multum earum regionum consuetudine moveatur,
is much affected, influenced, Caes. B. C. 1, 44:aliquem ad bellum,
to stir up, excite, Liv. 35, 12, 5:movet feroci juveni animum conploratio sororis,
stirs his anger, id. 1, 26, 3; cf. id. 21, 38, 3; 23, 31, 11:numina Dianae,
to irritate, provoke, Hor. Epod. 17, 3:multa movens animo,
to revolve, ponder, meditate, Verg. A. 3, 34:moverat plebem oratio consulis,
had stirred, made an impression on, Liv. 3, 20:judicum animos,
Quint. 6, 2, 1:acutule moveri,
keenly affected, Aug. Conf. 3, 7: neque illud me movet, quod, Caes. ap. Cic. Att. 9, 16, A. 2:affectus,
Quint. 6, 1, 7:moveor etiam ipsius loci insolentiā,
Cic. Deiot. 2, 5:nil moveor lacrimis,
Prop. 3, 23, 25 (4, 25, 5):absiste moveri,
be not disturbed, Verg. A. 6, 399:quos sectis Bellona lacertis Saeva movet,
inspires, Luc. 1, 565 (al. monet):ut captatori moveat fastidia,
excites nausea in, Juv. 10, 202.—Neutr., to move itself, move (very rare):A.terra dies duodequadraginta movit,
an earthquake, Liv. 35, 40, 7; 40, 59, 7.—In pass.:reptile quod movetur,
which moves itself, Vulg. Gen. 1, 26 saep.—Hence,mŏvens, entis, P. a., movable (class.): ex eā praedā, quae rerum moventium sit, movable things (as clothes, arms, furniture), Liv. 5, 25, 6:B.voluptas,
that consists in motion, Cic. Fin. 2, 10, 31:furtum rerum moventium,
Gell. 11, 18, 13.— Plur. subst.:quaedam quasi moventia,
motives, Cic. Tusc. 5, 24, 68.—Hence, adv.: mŏventer, movingly, affectingly (late Lat.), Schol. Bob. ad Cic. Mil. 7, n. 4.—mōtus, a, um, P. a., moved, affected, disturbed ( poet. and in post-class. prose):Ithaci digressu mota Calypso,
Prop. 1, 15, 9:dictis,
Ov. Tr. 4, 10, 23:precibus,
Curt. 6, 5, 23. -
72 moveo
mŏvĕo, mōvi, mōtum, 2 ( sync., mōstis for movistis, Mart. 3, 67, 1;I.mōrunt for moverunt,
Sil. 14, 141), v. a. and n. [Sanscr. mīv, set in motion; Gr. ameibô, change; cf.: momentum, mutare].Act., to move, stir, set in motion; to shake, disturb, remove, etc. (syn.: cieo, agito, ago, molior).A.Lit.:2.movit et ad certos nescia membra modos,
Tib. 1, 7, 38:ut festis matrona moveri jussa diebus,
to dance, Hor. A. P. 232: moveri Cyclopa, to represent a Cyclop by dancing (gesticulating), id. Ep. 2, 2, 125:et fila sonantia movit,
struck, Ov. M. 10, 89:citharam cum voce,
id. ib. 5, 112:tympana,
id. H. 4, 48; to disturb:novis Helicona cantibus,
Manil. Astron. 1, 4:signum movere loco,
to move from the place, Cic. Div. 1, 35, 77:os,
Cels. 8, 2:gradum,
i. e. to go forward, advance, Sen. Thyest. 420: se, to move or bestir one's self:move ocius te,
Ter. And. 4, 3, 16:praecepit eis, ne se ex eo loco moverent,
not to stir from the spot, Liv. 34, 20; Caes. B. G. 3, 15: castra, to break up, remove:postero die castra ex eo loco movent,
Caes. B. G. 1, 15;ellipt. without castra: postquam ille Canusio moverat,
Cic. Att. 9, 1, 1:movisse a Samo Romanos audivit,
Liv. 37, 28, 4.— Pass. reflex.:priusquam hostes moverentur,
Liv. 37, 19, 18:hostem statu,
to drive from his position, dislodge, id. 30, 18:aliquem possessione,
Cic. Verr. 2, 1, 45, § 116:heredes,
to eject, id. Off. 3, 19, 76:tribu centurionem,
to turn out, expel, id. de Or. 2, 67, 272; so,aliquem de senatu,
id. Clu. 43, 122;the same also without senatu,
Hor. S. 1, 6, 20:senatorio loco,
to degrade, Liv. 39, 42, 6:ex agro,
Cic. Fam. 13, 5, 2:move abs te moram,
remove, cast off, Plaut. Capt. 4, 2, 10:consulem de sententiā,
to cause to recede, to dissuade, Liv. 3, 21:litteram,
to take away, Cic. Fin. 3, 22, 74.—Prov.:omnis terras, omnia maria movere,
to turn the world upside down, Cic. Att. 8, 11, 2.—Transf.a.To excite, occasion, cause, promote, produce; to begin, commence, undertake:b.exercitatione sudor movetur,
is promoted, produced, Cels. 2, 17:alvum,
Cato, R. R. 115:dolorem,
id. ib. 7, 4:lacrimas,
to cause, Quint. 6, 1, 26:fletum populo,
Cic. de Or. 1, 53, 228:risum,
id. ib. 2, 62, 281:alicui exspectationem,
id. Att. 2, 14, 1:indignationem,
Liv. 4, 50, 1:misericordiam,
Cic. de Or. 2, 69, 278:suspicionem,
id. Part. 33, 114:ego istaec moveo, aut curo?
begin, commence, Ter. And. 5, 4, 18:bellum,
Cic. Off. 1, 11, 37; Liv. 23, 48, 6:jam pugna se moverat,
was going on, Curt. 8, 14, 6:cantūs,
Verg. A. 10, 163:tantum decus,
begin, Manil. Astron. 1, 42; cf. Verg. A. 7, 45:nominis controversiam,
to begin, Tac. Dial. 25 init.; cf. Cels. 3, 3, § 25; Dig. 37, 10, 4:litem,
ib. 4, 3, 33:actionem,
ib. 19, 1, 10:mentionem rei,
to make mention, Liv. 28, 11, 9:sacra,
Val. Fl. 3, 540:movere ac moliri aliquid,
to undertake any thing that excites disturbance, Liv. 23, 39:ne quid moveretur,
id. 35, 13.—To shake, to cause to waver, to alter:c.alicujus sententiam,
to change, cause to waver, Cic. Att. 7, 3, 6:sententiam regis,
Liv. 35, 42, 6.—To present, offer an oblation:d.ferctum Jovi moveto,
Cato, R. R. 134.—To disturb, concern, trouble, torment one:e.men moveat cimex Pantilius?
Hor. S. 1, 10, 78:Armeniosne movet, Romana potentia cujus Sit ducis?
Luc. 7, 282; cf. Val. Fl. 7, 131. intoleranda vis aestūs omnium ferme corpora movit, Liv. 25, 26:strepitu fora vestra,
Juv. 2, 52.—Of plants, to put forth:f.si se gemmae nondum moveant,
do not yet appear, Col. 11, 2, 26: de palmite gemma movetur, [p. 1169] is produced, Ov. Tr. 3, 12, 13.—To exert, exercise:g.inter principia condendi hujus operis, movisse numen ad indicandam tanti imperii molem traditur deos,
Liv. 1, 55, 3 (cf.:se movere, I. A. supra): artis opem,
Ov. F. 6, 760.—= mutare, to change, transform:h.quorum Forma semel mota est,
Ov. M. 8, 729:nihil motum antiquo probabile est,
Liv. 34, 54, 8.—In mal. part., Plaut. Am. 4, 1, 43.—B.Trop., to move, affect, excite, inspire:II.ut pulcritudo corporis movet oculos et delectat,
charms, Cic. Off. 1, 28, 98:quae me causae moverint,
id. Att. 11, 5, 1:fere fit, quibus quisque in locis miles inveteravit, uti multum earum regionum consuetudine moveatur,
is much affected, influenced, Caes. B. C. 1, 44:aliquem ad bellum,
to stir up, excite, Liv. 35, 12, 5:movet feroci juveni animum conploratio sororis,
stirs his anger, id. 1, 26, 3; cf. id. 21, 38, 3; 23, 31, 11:numina Dianae,
to irritate, provoke, Hor. Epod. 17, 3:multa movens animo,
to revolve, ponder, meditate, Verg. A. 3, 34:moverat plebem oratio consulis,
had stirred, made an impression on, Liv. 3, 20:judicum animos,
Quint. 6, 2, 1:acutule moveri,
keenly affected, Aug. Conf. 3, 7: neque illud me movet, quod, Caes. ap. Cic. Att. 9, 16, A. 2:affectus,
Quint. 6, 1, 7:moveor etiam ipsius loci insolentiā,
Cic. Deiot. 2, 5:nil moveor lacrimis,
Prop. 3, 23, 25 (4, 25, 5):absiste moveri,
be not disturbed, Verg. A. 6, 399:quos sectis Bellona lacertis Saeva movet,
inspires, Luc. 1, 565 (al. monet):ut captatori moveat fastidia,
excites nausea in, Juv. 10, 202.—Neutr., to move itself, move (very rare):A.terra dies duodequadraginta movit,
an earthquake, Liv. 35, 40, 7; 40, 59, 7.—In pass.:reptile quod movetur,
which moves itself, Vulg. Gen. 1, 26 saep.—Hence,mŏvens, entis, P. a., movable (class.): ex eā praedā, quae rerum moventium sit, movable things (as clothes, arms, furniture), Liv. 5, 25, 6:B.voluptas,
that consists in motion, Cic. Fin. 2, 10, 31:furtum rerum moventium,
Gell. 11, 18, 13.— Plur. subst.:quaedam quasi moventia,
motives, Cic. Tusc. 5, 24, 68.—Hence, adv.: mŏventer, movingly, affectingly (late Lat.), Schol. Bob. ad Cic. Mil. 7, n. 4.—mōtus, a, um, P. a., moved, affected, disturbed ( poet. and in post-class. prose):Ithaci digressu mota Calypso,
Prop. 1, 15, 9:dictis,
Ov. Tr. 4, 10, 23:precibus,
Curt. 6, 5, 23. -
73 perfundo
per-fundo, fūdi, fūsum, 3, v. a., to pour over, to wet, moisten, bedew, besprinkle (class.; syn.: umecto, aspergo, imbuo).I.Lit.:B.aquā ferventi Philodamus perfunditur,
Cic. Verr. 2, 1, 26, § 67:fluviis pecus,
Verg. G. 3, 445:greges flumine,
id. ib. 2, 147:perfusus liquidis odoribus,
Hor. C. 1, 5, 2: postquam perfusus est, had bathed, Auct. Her. 4, 10, 14:panis perfusus aquā frigidā,
Suet. Aug. 77:pisces olivo,
Hor. S. 2, 4, 50:aliquem lacrimis,
Ov. H. 11, 115; so, poet.:Aurorae lacrimis perfusus,
living far in the East, Sil. 3, 332:perfundi nardo,
Hor. Epod. 13, 9:boves hic perfunduntur,
bathe themselves, Varr. R. R. 1, 13, 3; Plin. 18, 7, 14, § 72.—Transf.1.To pour into any thing (post-Aug.):2.sextarios musti in vas,
Col. 12, 24, 3.—To cause to flow out, i. e. to knock out an eye (post-class.):3.ut oculus puero perfunderetur,
Dig. 9, 2, 5, § 3 dub. (al. perfodere or effundere).—Of perspiration or of streams, to pour or flow over, to drench, bathe ( poet. and in post-Aug. prose):4. 5.ossaque et artus Perfundit toto proruptus corpore sudor,
Verg. A. 7, 459:tot amnium fontiumque ubertas totam Italiam perfundens,
Plin. 3, 5, 6, § 41:Venafrano (oleo) piscem perfundere,
Juv. 5, 86.—To scatter or sprinkle over, to besprinkle, bestrew ( poet.):6.canitiem immundo perfusam pulvere turpans,
Verg. A. 12, 611:sanguine currum,
Verg. A. 11, 88:penates sanguine,
Ov. M. 5, 155:Lethaeo perfusa papavera somno,
Verg. G. 1, 78:scena perfusa croco,
Lucr. 2, 416.—To cover ( poet. and in post-Aug. prose):7.omne genus perfusa coloribus,
Lucr. 2, 821:auro tecta,
Sen. Ep. 115, 9:pedes amictu,
Mart. 7, 33, 3.—Of the sun's beams or fire, to flood or fill ( poet. and in post-Aug. prose):II.sol perfundens omnia luce,
Lucr. 2, 148; cf. Luc. 7, 215:cubiculum plurimo sole perfunditur,
Plin. Ep. 5, 6, 24:campos lumine (facis),
Sil. 10, 558.—Trop.A.To imbue, inspire, fill with any thing (class.):2.ad perfundendum animum tamquam illiquefactae voluptates,
Cic. Tusc. 4, 9, 20:sensus jucunditate quādam perfunditur,
id. Fin. 2, 3, 6:sensus dulcedine omni quasi perfusi,
id. ib. 2, 34, 114:di immortales, qui me horror perfudit!
id. Att. 8, 6, 3:laetitiā,
id. Fin. 5, 24, 70:gaudio,
Liv. 30, 16:timore,
id. 2, 63.—In partic., to fill with the apprehension of any thing, i. e. to disturb, disquiet, alarm:B.nos judicio perfundere,
Cic. Rosc. Am. 29, 80:litora bello rapido,
Sil. 15, 301; cf.:(Mars) perfusus pectora tempestate belli,
Stat. Th. 3, 228. —To imbue slightly, make superficially acquainted with any thing (the fig. being borrowed from dyeing;post-Aug.): perseveret perbibere liberalia studia, non illa, quibus perfundi satis est, sed haec, quibus tingendus est animus,
Sen. Ep. 36, 3; cf.:acceperit: si illā (notitiā) se non perfuderit, sed infecerit,
id. ib. 110, 8. -
74 posco
posco, pŏposci, 3 (old perf. peposci, Val. Antias ap. Gell. 7, 9, 9), v. inch. a. [for porc-scere; Sanscr. root parkh- prakh-, to ask; cf.: precor, procus, procax], to ask for urgently; to beg, demand, request, desire (syn.: flagito, postulo, peto).I.In gen., constr. usually with aliquid, aliquem ( sibi): aliquid ab aliquo; also with a double acc., with ut, with inf., or with acc. and inf., or wholly absol.:(α).poscere est secundum Varronem, quotiens aliquid pro merito nostro deposcimus: petere vero est cum aliquid humiliter et cum precibus postulamus,
Serv. Verg. A. 9, 194.With acc.:(β).posco atque adeo flagito crimen,
Cic. Planc. 19, 48; cf. id. Verr. 2, 5, 28, § 71:argentum,
id. ib. 2, 4, 20, § 44;2, 3, 34, § 78: pugnam,
Liv. 2, 45, 6: nec mi aurum posco, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 200 Vahl.):si quid poscam,
Plaut. Aul. 2, 5, 10:pulvinos,
Cic. de Or. 1, 7, 29; id. Planc. 19, 48:vades poposcit,
id. Rep. 2, 36, 61; cf.:audaciae partes Roscii sibi poposcerunt,
Cic. Rosc. Am. 13, 35:peccatis veniam poscentem (preceded by postulare),
Hor. S. 1, 3, 75.—With ab:(γ).fac, ut audeat Tibi credere omnia, abs te petere et poscere,
Ter. Heaut. 5, 1, 53: diem a praetore peposcit, Val. Antias ap. Gell. 7, 9, 9:abs te litteras,
Cic. Verr. 2, 4, 16, § 36; 2, 2, 47, § 117:tutorem ab aliquo,
Suet. Aug. 94:bibere a me poscis,
Vulg. Joann. 4, 9.—With a double acc.:(δ).parentes pretium pro sepulturā liberum poscere,
Cic. Verr. 2, 1, 3, § 7:magistratum nummos,
id. ib. 2, 1, 17, §44: aliquem causam disserendi,
id. Tusc. 3, 3, 7:claves portarum magistratus,
Liv. 27, 24, 8:non ita creditum Poscis Quintilium deos,
Hor. C. 1, 24, 12:cur me in decursu lampada poscis?
Pers. 6, 61:poscenti vos rationem,
Vulg. 1 Pet. 3, 15.—Hence, pass.: poscor aliquid, I am asked for something, something is asked or demanded of me ( poet. and in post-class. prose):gravidae posceris exta bovis,
they ask you for the entrails, Ov. F. 4, 670; cf.:poscor meum Laelapa,
they demand of me my Lœlaps, id. M. 7, 771:nec tantum segetes alimentaque debita dives Poscebatur humus,
id. ib. 1, 138:quod rationem pecuniae posceretur,
Gell. 4, 18, 12; to be called upon or invoked to inspire a poet or to sing:aversus Apollo Poscitur invitā verba pigenda lyrā,
Prop. 4 (5), 1, 76 (better reading poscis ab); cf. absol. Palilia poscor: Non poscor frustra;si favet alma Pales,
Ov. F. 4, 721; so,poscimur Aonides,
Ov. M. 5, 333:poscimur,
Hor. C. 1, 32, 1.—With ut:(ε).poscimus, ut cenes civiliter,
Juv. 5, 112:poscimus ut sit, etc.,
id. 7, 71; Tac. H. 2, 39: poposcit, ut haec ipsa quaestio diligentius tractaretur, Aug. Civ. Dei, 2, 21.—With inf. or acc. and inf. ( poet. and in post-Aug. prose):(ζ).poscat sibi fabula credit,
Hor. A. P. 339; cf.:immolare Fauno, Seu poscat agnā sive malit haedo,
id. C. 1, 4, 12:esse sacerdotes delubraque vestra tueri Poscimus,
Ov. M. 8, 708:contraque occurrere poscunt,
Val. Fl. 4, 194; Pers. 1, 128; Claud. in Eutr. 1, 151.—In prose:ego vero te etiam morari posco inter voluptates,
Sen. Contr. 1, 8; Arn. 7, p. 254. So, too, perh. (acc. to Stephanus's conjecture):vos fallere poscunt,
Rutil. Lup. Fig. 2, 19, p. 181 Frotsch.—Ellipt.:(η).poscunt majoribus poculis, sc. bibere,
they challenge to drink from larger goblets, Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66.—Absol., to beg, be a beggar:B.improbus es, cum poscis, ait. Sed pensio clamat, posce,
Juv. 9, 63 sq. —Of inanimate and abstract subjects, to demand, require, need:II.quod res poscere videbatur,
Caes. B. G. 7, 1:cum usus poscit,
id. ib. 4, 2: quod negotium poscebat, Sail J. 56, 1; 70, 3; Quint. 11, 3, 162 et saep.—In partic.A.To demand for punishment, to ask the surrender of: accusant [p. 1403] ii, quos populus poscit, Cic. Rosc. Am. 5, 13; cf.:B.hujus tantae cladis auctor Annibal poscitur,
Flor. 2, 6, 7:nec poscitur auctor,
Sil. 2, 44:poscendum poenae juvenem jubebat,
id. 1, 677; so Liv. 9, 26.—In gen., to call one (ante-class. and poet.):2. C.clamore hominem posco,
Plaut. Curc. 5, 3, 5:gemitu Alciden,
Sen. Herc. Oet. 1887.— Pass.: ego poscor Olympo ( dat. of agent), Olympus calls me, summons me to the combat, Verg. A. 8, 533:poscimur,
Ov. M. 2, 144.—In selling.1.To ask, demand for a thing, to offer at a price:2.tanti quanti poscit, vin' tanti illam emi?
Plaut. Merc. 2, 4, 22: pro reliquis (libris) idem pretium poposcit, Varr. ap. Lact. 1, 6, 10.—To ask, bid, offer a price for a thing:D.agite licemini. Qui cenā poscit? ecqui poscit prandio?
Plaut. Stich. 1, 3, 68; id. Merc. 2, 3, 101; Plin. 35, 10, 36, § 88.—To demand one's hand, ask in marriage:eam si jubes, frater, tibi me poscere, poscam,
Plaut. Aul. 2, 1, 38:filiam tuam mihi uxorem posco,
id. ib. 2, 2, 42:tibi permittam, posce, duce,
id. Trin. 2, 2, 103:sine dote posco tuam sororem filio,
id. ib. 2, 4, 98:tuam sororem uxorem alicui,
id. ib. 2, 4, 49.
См. также в других словарях:
inspiré — inspiré, ée [ ɛ̃spire ] adj. et n. • de inspirer 1 ♦ Animé par l inspiration, souffle divin ou créateur. Poète inspiré. Œuvre inspirée. Air inspiré (souvent iron.) ♢ N. Un inspiré. ⇒ illuminé, mystique. 2 ♦ (1690) Bien inspiré, mal inspiré, qui a … Encyclopédie Universelle
Inspire — Single par Ayumi Hamasaki extrait de l’album My Story Face A Inspire Face B Game Sortie 28 juillet 2004 … Wikipédia en Français
inspiré — inspiré, ée (in spi ré, rée) part. passé d inspirer. 1° Introduit par insufflation ou inspiration. L air inspiré et expiré. • L eau inspirée par la bouche, et qui se répand dans les interstices des branchies, la rafraîchit [la frange formée… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Inspire — In*spire ([i^]n*sp[imac]r ), v. t. [OE. enspiren, OF. enspirer, inspirer, F. inspirer, fr. L. inspirare; pref. in in + spirare to breathe. See {Spirit}.] [1913 Webster] 1. To breathe into; to fill with the breath; to animate. [1913 Webster] When… … The Collaborative International Dictionary of English
Inspire — Специализация: Джихадизм (англ.) Периодичность: Не регулярно Язык: Английский Главный редактор: Сами … Википедия
Inspire Church — (formerly Liverpool Christian Life Centre) is a Pentecostal Christian church affiliated with Australian Christian Churches, the Assemblies of God in Australia. It is located in Hoxton Park, a South Western suburb of Sydney, Australia and holds… … Wikipedia
Inspire View — (Бран,Румыния) Категория отеля: Адрес: Str. Muscelului, nr. 12, 507026 Бран, Румыния … Каталог отелей
Inspire House Hotel — (Чиангмай,Таиланд) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: 63 Ratanagosin Rd … Каталог отелей
Inspire — ist die Bezeichnung für: Inspire (Magazin), ein englischsprachiges Onlinemagazin des Terrornetzwerks al Qaida INSPIRE ist die Bezeichnung für: Infrastructure for Spatial Information in the European Community, eine Geodateninitiative der… … Deutsch Wikipedia
inspire — [in spīr′] vt. inspired, inspiring [ME inspiren < OFr inspirer < L inspirare < in , in, on + spirare, to breathe: see SPIRIT] 1. Obs. a) to breathe or blow upon or into b) to infuse (life, etc. into) by breathing 2. to draw (air) into … English World dictionary
Inspire — In*spire , v. i. [imp. & p. p. {Inspired}; p. pr. & vb. n. {Inspiring}.] [1913 Webster] 1. To draw in breath; to inhale air into the lungs; opposed to {expire}. [1913 Webster] 2. To breathe; to blow gently. [Obs.] [1913 Webster] And when the wind … The Collaborative International Dictionary of English