Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

explore

  • 1 inexploratus

    inexplorātus, a, um [st2]1 [-] non exploré. [st2]2 [-] non essayé.    - inexplorato, Liv. (abl. absolu n.): sans avoir exploré les lieux.
    * * *
    inexplorātus, a, um [st2]1 [-] non exploré. [st2]2 [-] non essayé.    - inexplorato, Liv. (abl. absolu n.): sans avoir exploré les lieux.
    * * *
        Inexploratus, pe. prod. contrarium Explorato. Liu. Que nul n'a encore cerché, De quoy on ne s'est point encore enquis, Incongneu.

    Dictionarium latinogallicum > inexploratus

  • 2 scrūtor

        scrūtor ārī, ātus, dep.    [scruta], to ransack, search carefully, examine thoroughly, explore, search, examine: domos, navīs: loca abdita, S.: ignem gladio, H.: mare, Ta.: venantium latibula, Cu.: num irā actus esset, Cu.: non excutio te, si quid forte ferri habuisti, non scrutor.—Fig., to examine thoroughly, inquire into, explore, investigate: caeli plagas, Enn. ap. C.: locos, ex quibus argumenta eruamus: ante tempus haec.— To search into, search out, find out, read: mentīsque deum, O.: Arcanum illius, H.
    * * *
    scrutari, scrutatus sum V DEP
    search/probe/examine carefully/thoroughly; explore/scan/scrutinize/investigate

    Latin-English dictionary > scrūtor

  • 3 exploratus

    explōrātus, a, um part. passé de exploro. [st2]1 [-] examiné, exploré, observé, reconnu, éprouvé. [st2]2 [-] adj. certain, sûr, assuré.    - exploratum (pro explorato) habere + prop. inf.: tenir pour certain que.    - explorato + prop. inf. (abl. abs. neutre): s'étant assuré que.    - explorato profectos amicos, Tac. H. 2, 49: après s'être assuré que ses amis étaient partis.    - exploratum est mihi (exploratum habeo) + prop. inf.: je suis sûr que.    - explorata victoria: victoire certaine.    - litterae non tam exploratae a timore, Cic. Att. 3, 17, 1: une lettre moins nette, moins catégorique pour mes craintes.    - compar. exploratior, Cic. Att. 16, 2, 4 --- superl. exploratissimus, Cic. Quir. 15.
    * * *
    explōrātus, a, um part. passé de exploro. [st2]1 [-] examiné, exploré, observé, reconnu, éprouvé. [st2]2 [-] adj. certain, sûr, assuré.    - exploratum (pro explorato) habere + prop. inf.: tenir pour certain que.    - explorato + prop. inf. (abl. abs. neutre): s'étant assuré que.    - explorato profectos amicos, Tac. H. 2, 49: après s'être assuré que ses amis étaient partis.    - exploratum est mihi (exploratum habeo) + prop. inf.: je suis sûr que.    - explorata victoria: victoire certaine.    - litterae non tam exploratae a timore, Cic. Att. 3, 17, 1: une lettre moins nette, moins catégorique pour mes craintes.    - compar. exploratior, Cic. Att. 16, 2, 4 --- superl. exploratissimus, Cic. Quir. 15.
    * * *
        Exploratus, pen. prod. Participium: vt Explorata salus: cuius contrarium est, Salus deplorata. Cic. Certaine et asseuree.

    Dictionarium latinogallicum > exploratus

  • 4 exploro

    explōro, āre, āvi, ātum - tr. - [st1]1 [-] observer, examiner, explorer, vérifier, s'assurer de.    - rem explorare, Cic. Att. 6, 8, 5: examiner une affaire.    - idoneum locum castris explorare, Caes. BC. 1, 81, 1: chercher un lieu favorable pour camper.    - altera (manus) motu caecum iter explorat, Ov. M. 10: de l'autre main, en tâtonnant, elle explore sa route dans l'obscurité.    - avec int. ind. explorat quo commodissime itinere vallem transire possit, Caes. BG. 5, 49, 8: il fait vérifier par quel chemin il pourra franchir la vallée le plus commodément.    - explorare an..., quomodo... Caes. Liv.: reconnaître si..., comment...    - explorare ambitum Africae, Plin. 5, 1: explorer les côtes de l'Afrique.    - explorare animos, Ov. A. A. 1, 456: sonder les esprits.    - cf. Liv. 37, 7, 10.    - omnia explorata habere, Caes. BG. 2, 4, 4: avoir une certitude complète.    - explorata nobis sunt ea quae... Cic. Rep. 1, 19: nous avons une connaissance assurée des choses qui...    - quis est tam stultus, quamvis sit adulescens, cui sit exploratum se ad vesperum esse victurum? Cic. de Sen. 19, 67: qui serait assez sot, quelque jeune qu'il soit, pour tenir comme assuré qu'il vivra jusqu'au soir?    - abl. absol. du part. au n. -- explorato jam profectos amicos, Tac. H. 2, 49: s'étant assuré du départ de ses amis. [st1]2 [-] épier, guetter, faire une reconnaissance militaire.    - Africam explorare, Cic. Pomp. 34: faire une reconnaissance en Afrique.    - cf. Caes. BC. 1, 66, 2.    - abl. n. absol. -- explorato Liv. 23, 42, 9, après reconnaissance faite. [st1]3 [-] éprouver, mettre à l'épreuve.    - suspensa focis explorat robora fumus, Virg. G. 1, 175: la fumée éprouve le chêne suspendu au foyer.    - secunda res animos explorant, Tac. H. 1, 15: le bonheur éprouve les âmes.    - fidem explorare, Luc.: mettre la fidélité à l'épreuve.    - in adversis explorat cornua truncis, Luc. 2, 603: (le taureau) essaie ses cornes contre les troncs des arbres.    - voir exploratus.
    * * *
    explōro, āre, āvi, ātum - tr. - [st1]1 [-] observer, examiner, explorer, vérifier, s'assurer de.    - rem explorare, Cic. Att. 6, 8, 5: examiner une affaire.    - idoneum locum castris explorare, Caes. BC. 1, 81, 1: chercher un lieu favorable pour camper.    - altera (manus) motu caecum iter explorat, Ov. M. 10: de l'autre main, en tâtonnant, elle explore sa route dans l'obscurité.    - avec int. ind. explorat quo commodissime itinere vallem transire possit, Caes. BG. 5, 49, 8: il fait vérifier par quel chemin il pourra franchir la vallée le plus commodément.    - explorare an..., quomodo... Caes. Liv.: reconnaître si..., comment...    - explorare ambitum Africae, Plin. 5, 1: explorer les côtes de l'Afrique.    - explorare animos, Ov. A. A. 1, 456: sonder les esprits.    - cf. Liv. 37, 7, 10.    - omnia explorata habere, Caes. BG. 2, 4, 4: avoir une certitude complète.    - explorata nobis sunt ea quae... Cic. Rep. 1, 19: nous avons une connaissance assurée des choses qui...    - quis est tam stultus, quamvis sit adulescens, cui sit exploratum se ad vesperum esse victurum? Cic. de Sen. 19, 67: qui serait assez sot, quelque jeune qu'il soit, pour tenir comme assuré qu'il vivra jusqu'au soir?    - abl. absol. du part. au n. -- explorato jam profectos amicos, Tac. H. 2, 49: s'étant assuré du départ de ses amis. [st1]2 [-] épier, guetter, faire une reconnaissance militaire.    - Africam explorare, Cic. Pomp. 34: faire une reconnaissance en Afrique.    - cf. Caes. BC. 1, 66, 2.    - abl. n. absol. -- explorato Liv. 23, 42, 9, après reconnaissance faite. [st1]3 [-] éprouver, mettre à l'épreuve.    - suspensa focis explorat robora fumus, Virg. G. 1, 175: la fumée éprouve le chêne suspendu au foyer.    - secunda res animos explorant, Tac. H. 1, 15: le bonheur éprouve les âmes.    - fidem explorare, Luc.: mettre la fidélité à l'épreuve.    - in adversis explorat cornua truncis, Luc. 2, 603: (le taureau) essaie ses cornes contre les troncs des arbres.    - voir exploratus.
    * * *
        Exploro, exploras, pen. prod. explorare. Fest. Pomp. S'escrier et s'esplourer.
    \
        Explorare. Plin. iunior. Regarder et s'enquerir soingneusement de quelque chose pour la congnoistre, Explorer.
    \
        Amenta explorare in digitis. Stat. Essayer.
    \
        Animos alicuius explorare. Ouid. Tascher à entendre et congnoistre la fantasie d'aucun.
    \
        Secundae res acrioribus stimulis animum explorant. Tacit. Esprouvent.
    \
        Taurus cornua explorant in truncis. Lucan. Il essaye.
    \
        Explorare diem aliquam. Cic. Regarder ou adviser et choisir un jour.
    \
        Explorare fugam. Cic. Cercher et regarder le moyen de s'enfuir.
    \
        Insidias explorat lupus circum ouilia. Virgil. Guette.
    \
        Explorare iter. Liu. Tenter le chemin, ou Espier, Cercher et adviser.
    \
        Iter caecum. Ouid. Aller à tastons.
    \
        Locos nouos. Virgil. Revisiter.
    \
        Portas. Virgil. Faire le guet aux portes.
    \
        Prouinciam aliquam. Cic. Espier.
    \
        Exploratum est mihi. Cic. Je scay certainement et suis asseuré.
    \
        Exploratum dicere. Plaut. Dire une chose qu'on scait certainement.

    Dictionarium latinogallicum > exploro

  • 5 persequor

    persĕquor, sĕqui, sĕcūtus sum (sĕquūtus sum) [st1]1 [-] suivre obstinément, suivre de bout en bout.    - Cleomenem persecuti sunt, Cic. Verr. 5, 91: ils continuèrent à suivre (suivirent jusqu'au bout) Cléomène.    - aliquem ipsius vestigiis persequi, Cic. Br. 307: suivre qqn pas à pas.    - celeritate scribendi persequi posse quae dicuntur, Cic. Sull. 42: grâce à la promptitude de l'écriture, pouvoir suivre les paroles, écrire aussi vite que la parole.    - omnes solitudines persequi, Cic. Pis. 53: ne parcourir que des endroits déserts.    - omnes vias persequi, Cic. Fam. 4, 13, 6: suivre tous les chemins, tenter tous les moyens. [st1]2 [-] poursuivre; poursuivre par vengeance, venger, venger; poursuivre en justice.    - fugientes persequi, Caes. BG. 7, 67: poursuivre les fuyards.    - bello civitatem persequi, Caes. BG. 5, 1, 9: faire la guerre à outrance à une cité.    - mortem alicujus persequi, Caes. BG. 7, 38, 8: venger la mort de qqn.    - jus suum persequi, Cic. Caec. 8: chercher à faire valoir son droit. [st1]3 [-] chercher à obtenir, s'attacher à, être sectateur de; marcher sur les traces de, imiter.    - qui syngraphas suas persequuntur, Cic. Rep. 3: ceux qui cherchent à obtenir un contrat avantageux pour eux-mêmes.    - horum hominem sectam atque instituta persequimur, Cic. Verr. 5: voilà les hommes dont je suis fidèlement l'école et les principes.    - laudem cupidissime persequi, Cic. R. Post. 2: poursuivre passionnément la gloire. [st1]4 [-] mener à bonne fin, accomplir, exécuter; faire rentrer (de l'argent), encaisser.    - hoc, ut dico, factis persequar, Plaut. Merc. 3, 2, 11: ce que je dis, je le ferai.    - herus quod imperavit, neglexisti persequi, Plaut. Am. 2, 1, 40: tu as négligé de faire ce que ton maître t'a commandé.    - relictam persequitur vitem attondens, Virg. G. 2: il continue de tailler le reste de la vigne.    - vitam inopem et vagam persequi, Cic. Phil. 12, 7, 15: mener une vie misérable et errante. [st1]5 [-] parcourir par écrit, exposer, raconter, traiter.    - philosophiam Latinis litteris persequi, Cic. Ac. 1, 12: traiter la philosophie en langue latine.    - ceteros persequi, Cic. Phil. 2, 27: citer tous les autres à la suite.    - plura persequi, Nep.: s'étendre plus longuement.    - quae versibus persecutus est Ennius, Cic. Sen. 6, 16: sujet traité en vers par Ennius.    - scripturā aliquid persequi, Cic. Fam. 15, 21, 4: traiter qqch par écrit. [st1]6 [-] explorer.    - persecutus putamen, Petr. 33, 8: ayant exploré la coquille (de l'œuf).    - persequere continentis his funeribus dies, Cic. Pis.: passe en revue les jours qui ont suivi les funérailles. [st1]7 [-] poursuivre, persécuter.    - persequebantur Judaei Jesum quia haec faciebat in sabbato, Vulg.: les Juifs persécutaient Jésus parce qu'il faisait ces choses-là le jour du sabbat.    - Tert. ad Scap. 5; Vulg. Act. 7, 52; Vulg. Rom. 12, 14. [st1]8 [-] Hyg. être poursuivi.    - illa se in mare praecipitavit, ne persequeretur, Hyg. Fab. 198: elle se jeta dans la mer pour éviter d'être poursuivie.
    * * *
    persĕquor, sĕqui, sĕcūtus sum (sĕquūtus sum) [st1]1 [-] suivre obstinément, suivre de bout en bout.    - Cleomenem persecuti sunt, Cic. Verr. 5, 91: ils continuèrent à suivre (suivirent jusqu'au bout) Cléomène.    - aliquem ipsius vestigiis persequi, Cic. Br. 307: suivre qqn pas à pas.    - celeritate scribendi persequi posse quae dicuntur, Cic. Sull. 42: grâce à la promptitude de l'écriture, pouvoir suivre les paroles, écrire aussi vite que la parole.    - omnes solitudines persequi, Cic. Pis. 53: ne parcourir que des endroits déserts.    - omnes vias persequi, Cic. Fam. 4, 13, 6: suivre tous les chemins, tenter tous les moyens. [st1]2 [-] poursuivre; poursuivre par vengeance, venger, venger; poursuivre en justice.    - fugientes persequi, Caes. BG. 7, 67: poursuivre les fuyards.    - bello civitatem persequi, Caes. BG. 5, 1, 9: faire la guerre à outrance à une cité.    - mortem alicujus persequi, Caes. BG. 7, 38, 8: venger la mort de qqn.    - jus suum persequi, Cic. Caec. 8: chercher à faire valoir son droit. [st1]3 [-] chercher à obtenir, s'attacher à, être sectateur de; marcher sur les traces de, imiter.    - qui syngraphas suas persequuntur, Cic. Rep. 3: ceux qui cherchent à obtenir un contrat avantageux pour eux-mêmes.    - horum hominem sectam atque instituta persequimur, Cic. Verr. 5: voilà les hommes dont je suis fidèlement l'école et les principes.    - laudem cupidissime persequi, Cic. R. Post. 2: poursuivre passionnément la gloire. [st1]4 [-] mener à bonne fin, accomplir, exécuter; faire rentrer (de l'argent), encaisser.    - hoc, ut dico, factis persequar, Plaut. Merc. 3, 2, 11: ce que je dis, je le ferai.    - herus quod imperavit, neglexisti persequi, Plaut. Am. 2, 1, 40: tu as négligé de faire ce que ton maître t'a commandé.    - relictam persequitur vitem attondens, Virg. G. 2: il continue de tailler le reste de la vigne.    - vitam inopem et vagam persequi, Cic. Phil. 12, 7, 15: mener une vie misérable et errante. [st1]5 [-] parcourir par écrit, exposer, raconter, traiter.    - philosophiam Latinis litteris persequi, Cic. Ac. 1, 12: traiter la philosophie en langue latine.    - ceteros persequi, Cic. Phil. 2, 27: citer tous les autres à la suite.    - plura persequi, Nep.: s'étendre plus longuement.    - quae versibus persecutus est Ennius, Cic. Sen. 6, 16: sujet traité en vers par Ennius.    - scripturā aliquid persequi, Cic. Fam. 15, 21, 4: traiter qqch par écrit. [st1]6 [-] explorer.    - persecutus putamen, Petr. 33, 8: ayant exploré la coquille (de l'œuf).    - persequere continentis his funeribus dies, Cic. Pis.: passe en revue les jours qui ont suivi les funérailles. [st1]7 [-] poursuivre, persécuter.    - persequebantur Judaei Jesum quia haec faciebat in sabbato, Vulg.: les Juifs persécutaient Jésus parce qu'il faisait ces choses-là le jour du sabbat.    - Tert. ad Scap. 5; Vulg. Act. 7, 52; Vulg. Rom. 12, 14. [st1]8 [-] Hyg. être poursuivi.    - illa se in mare praecipitavit, ne persequeretur, Hyg. Fab. 198: elle se jeta dans la mer pour éviter d'être poursuivie.
    * * *
        Persequor, pen. cor. persequeris, persequutus sum, persequi. Terent. Poursuyvre, Pourchasser.
    \
        Bello persequi aliquem. Caes. Luy faire la guerre, Le persecuter de guerre.
    \
        Persequi aliquem terra et mari. Cic. Par mer et par terre.
    \
        Vestigiis ipsius persequi aliquem, per translationem. Cic. Le suyvre pas à pas, A la trace, A la route.
    \
        Iudicio persequi aliquem. Cic. Poursuyvre en jugement, Par devant le juge, En justice, Pourchasser contre luy, ou faire poursuite et pourchas en justice.
    \
        Artem aliquam persequi. Cic. Y employer son estude et son temps.
    \
        Consuetudine et celeritate scribendi, facillime quae dicerentur, persequi. Cic. Escrire aussi viste qu'un autre parle, et ne rien omettre de ce qu'il a dict, Suyvre de la main la langue d'un autre.
    \
        Factis persequi quod dicimus. Plaut. Faire ce que nous disons.
    \
        Feras persequi. Ouid. Chasser aux bestes sauvages.
    \
        Imperium patris persequi. Plaut. Faire ce que le pere commande.
    \
        Incoepta persequi. Liu. Poursuyvre ce qu'on a commencé.
    \
        Inimicitias paternas persequi. Cic. Venger.
    \
        Instituta alicuius seruare, et vestigiis persequi. Cic. Observer et garder de poinct en poinct.
    \
        Ius suum persequi. Cic. Defendre et poursuyvre son droict.
    \
        Mores patris persequi. Plaut. Suyvre les meurs du pere.
    \
        Mortem alicuius persequi. Cic. Venger.
    \
        Numeris cursus syderum persequi. Cic. Rediger par supputations.
    \
        Odio persequitur omnes. Seneca. Il hait, ou ha en haine.
    \
        Poenas alicuius persequi. Cic. Venger la mort d'aucun.
    \
        Promissa alterius persequi. Plautus. Soliciter qu'il tienne sa promesse.
    \
        Scriptura persequi. Cic. Escrire, Rediger par escript.
    \
        Versibus aliqua persequi. Cic. Escrire en vers.
    \
        Vestigia alicuius persequi. Cic. L'ensuyvre de pres.
    \
        Viam persequi. Terent. Poursuyvre un chemin.
    \
        Vita persequi disciplinam recte viuendi. Cic. Vivre selon la discipline de bien vivre.
    \
        Vitia aliquem persequuntur ab institutione puerili. Quintil. Le suyvent, et ne le laissent point.
    \
        Voce aliquid persequi. Cicero. Poursuyvre de parolles quelque chose.
    \
        Voluptates cuiusque modi persequi. Cic. S'addonner à toutes voluptez.
    \
        Nominatim voluptates omnes persequitur Epicurus. Cic. Il les nomme toutes par leurs noms.

    Dictionarium latinogallicum > persequor

  • 6 rīmor

        rīmor ātus, ārī, dep.    [rima], to lay open, tear up, turn up: rastris terram, V.: prata Caystri, grub through, V.— To tear up, turn over, pry into, search, examine, explore, ransack: alqd repertum, V.: Pectora pullorum, Iu.: (canes) naribus auram, O.—Fig., to examine thoroughly, investigate, scrutinize: alqd: unde hoc sit, i. e. ferret out.
    * * *
    rimari, rimatus sum V DEP
    probe, search; rummage about for, examine, explore

    Latin-English dictionary > rīmor

  • 7 speculor

        speculor ātus, ārī, dep.    [1 specula], to spy out, watch, observe, examine, explore: venire speculandi causā, Cs.: partes in omnīs, look around, O.: multorum te oculi et aures speculabuntur: vacuo laetam (avem) caelo speculatus, having descried, V.: praemissus speculatum Bocchi consilia, S.: dicta factaque sua, L.: quae suorum fortuna esset, L.: alqd speculando adsequi.
    * * *
    speculari, speculatus sum V DEP
    watch, observe; spy out; examine, explore

    Latin-English dictionary > speculor

  • 8 scrutans

    scrūtor, āri, ātus, v. dep. a. [scruta; cf.: gruteuei, scrutatur, Gloss. Philox.], qs. to search even to the rags, i. e. to search carefully, examine thoroughly, explore a thing; to search, examine a person (syn.: indago, rimo).
    I.
    Lit., of things:

    domos, naves,

    Cic. Vatin. 5, 12:

    loca abdita,

    Sall. J. 12, 5:

    omnia foramina parietum scrutatur,

    Petr. 98, 1:

    paleam,

    id. 33, 4:

    terraï abdita ferro,

    Lucr. 6, 809:

    ignem gladio,

    Hor. S. 2, 3, 276:

    lumina manibus,

    Sen. Oedip. 965:

    scrutatus sum quae potui et quae vidi omnia: inveni duos solos libellos, etc.,

    Cic. Verr. 2, 2, 74, § 182; cf. Tac. H. 4, 1:

    L. Crassus spiculis prope scrutatus est Alpes,

    Cic. Pis. 26, 62:

    occulta saltuum,

    Tac. A. 1, 61:

    mare,

    id. Agr. 30; id. G. 45; cf.:

    scrutandi orbis gratiā,

    Plin. 5, 1, 1, § 9:

    canis scrutatur vestigia (ferarum),

    id. 8, 40, 61, § 147:

    venantium latibula scrutatus,

    Curt. 6, 5, 17:

    vias presso ore (canis),

    Sen. Thyest. 499:

    equorum delicta scrutantes,

    Amm. 14, 6, 25.—Of personal objects: Eu. Ostende huc manum dexteram... Nunc laevam ostende... Jam scrutari mitto, to search you, Plaut. Aul. 4, 4, 24:

    non excutio te, non scrutor,

    Cic. Rosc. Am. 34, 97; so of searching, Asin. ap. Cic. Fam. 10, 31, 1:

    consuetudinem salutantes scrutandi,

    Suet. Vesp. 12 fin.;

    and of a searching for spoil,

    Tac. H. 3, 25.—
    B.
    Transf., to seek for, search out a thing (post-Aug. and very rare):

    venas melini inter saxa,

    Plin. 35, 6, 19, § 37:

    iter,

    Claud. Rapt. Pros. 1, 172; cf. infra, II. B.—
    II.
    Trop., to examine thoroughly; to explore, investigate: quod est ante pedes nemo spectat: caeli scrutantur plagas, Enn. ap. Cic. Rep. 1, 18, 30; Cic. Div. 2, 13, 30 (Trag. v. 277 Vahl.):

    omnes sordes,

    id. Q. Fr. 1, 1, 3, § 11;

    cf: nomina ac vultus, alacritatem tristitiamque coëuntium,

    Tac. A. 16, 5:

    animos ceterorum secretis sermonibus,

    id. H. 4, 55:

    voluntatem,

    Quint. 2, 4, 26:

    locos, ex quibus argumenta eruamus,

    Cic. de Or 2, 34, 146; cf. id. Part. 3, 8:

    desinamus aliquando ea scrutari, quae sunt inania,

    id. Rosc. Am. 30, 83; cf.:

    quod non ratione scrutabimur, non poterimus invenire nisi casu,

    Quint. 5, 10, 22:

    interiores et reconditas litteras,

    Cic. N. D. 3, 16, 42:

    origines nominum,

    Quint. 1, 4, 25:

    omnia minutius et scrupulosius,

    id. 5, 14, 28:

    inferiora quoque,

    id. 7, 1, 27:

    exoletos auctores,

    id. 8, 2, 12:

    scripturas,

    Vulg. Johan. 5, 39.— Absol.:

    totum diem mecum scrutor, facta ac dicta mea remetior,

    Sen. Ira, 3, 36, 3.—
    B.
    Transf. (cf. supra, I. B.), to search into; to search out, find out a thing (so not till after the Aug. per.):

    fibras Inspiciunt, mentes deum scrutantur in illis,

    Ov. M. 15, 137:

    finem principis per Chaldaeos,

    Tac. A. 12, 52:

    sua Caesarisque fata,

    id. ib. 16, 14:

    arcanum ullius,

    Hor. Ep. 1, 18, 37:

    ut causas hujus infinitae differentiae scrutetur,

    Tac. Or. 15; cf. Plin. Ep. 4, 30, 11:

    harenarum numerum et montium pondera scrutari,

    Amm. 14, 11, 34.— P. a.: scrūtans, antis (late Lat.), perh. only in sup., that most closely examines:

    militaris rei ordinum scrutantissimus,

    Amm. 30, 9, 4.— Hence, adv.: scrūtanter, searchingly, Ambros. Ep. 80. Act. collat. form scrūto, āre, acc. to Prisc. p. 799 P; cf. gruteuô, scruto, Gloss. Philox.—Hence,
    b.
    scrūtor, ātus, pass., Amm. 28, 1, 10; 15, 8, 16; Aur. Vict. Orig. 6, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > scrutans

  • 9 scrutor

    scrūtor, āri, ātus, v. dep. a. [scruta; cf.: gruteuei, scrutatur, Gloss. Philox.], qs. to search even to the rags, i. e. to search carefully, examine thoroughly, explore a thing; to search, examine a person (syn.: indago, rimo).
    I.
    Lit., of things:

    domos, naves,

    Cic. Vatin. 5, 12:

    loca abdita,

    Sall. J. 12, 5:

    omnia foramina parietum scrutatur,

    Petr. 98, 1:

    paleam,

    id. 33, 4:

    terraï abdita ferro,

    Lucr. 6, 809:

    ignem gladio,

    Hor. S. 2, 3, 276:

    lumina manibus,

    Sen. Oedip. 965:

    scrutatus sum quae potui et quae vidi omnia: inveni duos solos libellos, etc.,

    Cic. Verr. 2, 2, 74, § 182; cf. Tac. H. 4, 1:

    L. Crassus spiculis prope scrutatus est Alpes,

    Cic. Pis. 26, 62:

    occulta saltuum,

    Tac. A. 1, 61:

    mare,

    id. Agr. 30; id. G. 45; cf.:

    scrutandi orbis gratiā,

    Plin. 5, 1, 1, § 9:

    canis scrutatur vestigia (ferarum),

    id. 8, 40, 61, § 147:

    venantium latibula scrutatus,

    Curt. 6, 5, 17:

    vias presso ore (canis),

    Sen. Thyest. 499:

    equorum delicta scrutantes,

    Amm. 14, 6, 25.—Of personal objects: Eu. Ostende huc manum dexteram... Nunc laevam ostende... Jam scrutari mitto, to search you, Plaut. Aul. 4, 4, 24:

    non excutio te, non scrutor,

    Cic. Rosc. Am. 34, 97; so of searching, Asin. ap. Cic. Fam. 10, 31, 1:

    consuetudinem salutantes scrutandi,

    Suet. Vesp. 12 fin.;

    and of a searching for spoil,

    Tac. H. 3, 25.—
    B.
    Transf., to seek for, search out a thing (post-Aug. and very rare):

    venas melini inter saxa,

    Plin. 35, 6, 19, § 37:

    iter,

    Claud. Rapt. Pros. 1, 172; cf. infra, II. B.—
    II.
    Trop., to examine thoroughly; to explore, investigate: quod est ante pedes nemo spectat: caeli scrutantur plagas, Enn. ap. Cic. Rep. 1, 18, 30; Cic. Div. 2, 13, 30 (Trag. v. 277 Vahl.):

    omnes sordes,

    id. Q. Fr. 1, 1, 3, § 11;

    cf: nomina ac vultus, alacritatem tristitiamque coëuntium,

    Tac. A. 16, 5:

    animos ceterorum secretis sermonibus,

    id. H. 4, 55:

    voluntatem,

    Quint. 2, 4, 26:

    locos, ex quibus argumenta eruamus,

    Cic. de Or 2, 34, 146; cf. id. Part. 3, 8:

    desinamus aliquando ea scrutari, quae sunt inania,

    id. Rosc. Am. 30, 83; cf.:

    quod non ratione scrutabimur, non poterimus invenire nisi casu,

    Quint. 5, 10, 22:

    interiores et reconditas litteras,

    Cic. N. D. 3, 16, 42:

    origines nominum,

    Quint. 1, 4, 25:

    omnia minutius et scrupulosius,

    id. 5, 14, 28:

    inferiora quoque,

    id. 7, 1, 27:

    exoletos auctores,

    id. 8, 2, 12:

    scripturas,

    Vulg. Johan. 5, 39.— Absol.:

    totum diem mecum scrutor, facta ac dicta mea remetior,

    Sen. Ira, 3, 36, 3.—
    B.
    Transf. (cf. supra, I. B.), to search into; to search out, find out a thing (so not till after the Aug. per.):

    fibras Inspiciunt, mentes deum scrutantur in illis,

    Ov. M. 15, 137:

    finem principis per Chaldaeos,

    Tac. A. 12, 52:

    sua Caesarisque fata,

    id. ib. 16, 14:

    arcanum ullius,

    Hor. Ep. 1, 18, 37:

    ut causas hujus infinitae differentiae scrutetur,

    Tac. Or. 15; cf. Plin. Ep. 4, 30, 11:

    harenarum numerum et montium pondera scrutari,

    Amm. 14, 11, 34.— P. a.: scrūtans, antis (late Lat.), perh. only in sup., that most closely examines:

    militaris rei ordinum scrutantissimus,

    Amm. 30, 9, 4.— Hence, adv.: scrūtanter, searchingly, Ambros. Ep. 80. Act. collat. form scrūto, āre, acc. to Prisc. p. 799 P; cf. gruteuô, scruto, Gloss. Philox.—Hence,
    b.
    scrūtor, ātus, pass., Amm. 28, 1, 10; 15, 8, 16; Aur. Vict. Orig. 6, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > scrutor

  • 10 ex-plōrō

        ex-plōrō āvī, ātus, āre,    to cause to flow forth, bring out, search out, examine, investigate, explore: rem totam: fugam domini: caecum iter, O.: locos novos, V.: idoneum locum castris, select, Cs.: de voluntate alcius, N.: ea, quae, etc.: ne quid Corruat, O.: Postquam exploratum est labare, etc., O. —To spy out, reconnoitre, examine: quo transire possit, Cs.: itinera egressūsque eius, S.: Africam: ante explorato et subsidiis positis, L.: explorato profectos esse amicos, Ta.—Supin. acc.: exploratum praemissi, S.: Iugurtha quid agitaret, exploratum misit, S.—To try, prove, investigate, test, put to the proof: explorat robora fumus, V.: regis animum, sound, L.: cibos, taste, Ta.: insidias, try, V.

    Latin-English dictionary > ex-plōrō

  • 11 indāgō

        indāgō āvī, ātus, āre    [indu+1 AG-], to trace out, track: canis natus ad indagandum.— Fig., to investigate, explore, hunt for, trail: quod in causā quaerendum est: indicia exiti: de re p.
    * * *
    I
    indagare, indagavi, indagatus V TRANS
    track down, hunt out; search out, try to find/procure by seeking; investigate
    II
    ring of huntsmen/nets/troops/forts; encircling with snares; tracking down

    Latin-English dictionary > indāgō

  • 12 pertentō

        pertentō    see pertempto.
    * * *
    pertentare, pertentavi, pertentatus V
    test, try out; explore thoroughly; agitate thoroughly

    Latin-English dictionary > pertentō

  • 13 prō-speculor

        prō-speculor ātus, ārī,    to look out, explore: Siccium prospeculatum ad locum castris capiendum mittunt, L.: e muris adventum imperatoris, to watch for, L.

    Latin-English dictionary > prō-speculor

  • 14 collustro

    collustrare, collustravi, collustratus V TRANS
    illuminate, make bright, light up fully; look over, survey; traverse, explore

    Latin-English dictionary > collustro

  • 15 conlustro

    conlustrare, conlustravi, conlustratus V TRANS
    illuminate, make bright, light up fully; look over, survey; traverse, explore

    Latin-English dictionary > conlustro

  • 16 exploro

    explorare, exploravi, exploratus V
    search out, explore; test, try out; reconnoiter, investigate

    Latin-English dictionary > exploro

  • 17 pertempto

    pertemptare, pertemptavi, pertemptatus V
    test, try out; explore thoroughly; agitate thoroughly

    Latin-English dictionary > pertempto

  • 18 pervestigo

    pervestigare, pervestigavi, pervestigatus V
    make a thorough search of; explore fully

    Latin-English dictionary > pervestigo

  • 19 scruto

    scrutare, scrutavi, scrutatus V TRANS
    search/probe/examine carefully/thoroughly; explore/scan/scrutinize/investigate

    Latin-English dictionary > scruto

  • 20 exploro

    ex-plōro, āvi, ātum, 1, v. a., to search out, seek to discover, to examine, investigate, explore (class.; in Cic. esp. freq. in the part. perf. and P. a.; syn.: speculor, scitor, sciscitor, percontor, quaero, interrogo).
    I.
    In gen.
    (α).
    With acc.:

    explora rem totam,

    Cic. Att. 6, 8, 5:

    fugam domini,

    id. Verr. 2, 5, 17, § 44:

    ambitum Africae,

    Plin. 5, 1, 1, § 8:

    altera (manus) motu caecum iter explorat,

    Ov. M. 10, 456:

    vehiculorum onera,

    Suet. Tib. 18:

    glebas gustu,

    Col. 2, 2, 20:

    panis potionisque bonitatem gustu,

    Tac. A. 12, 66 et saep.:

    ad explorandum idoneum locum castris,

    for choosing out, Caes. B. C. 1, 81, 1:

    insidias,

    to seek out, Verg. G. 3, 537.—
    (β).
    With rel. clause:

    explorare, qui homines inhabitarent,

    Petr. 116:

    apud se explorare, an expediat sibi consilium,

    Dig. 17, 1, 2 fin.:

    exploratum est, ubi controversia incipiat,

    Quint. 7, 1, 8.—
    b.
    In the part. perf., examined, ascertained, known:

    exploratum et provisum,

    Plaut. Capt. 3, 4, 110:

    jam explorata nobis sunt ea, quae, etc.,

    Cic. Rep. 1, 13:

    perspecta et explorata perscribere,

    id. Att. 3, 15, 8; cf.:

    res non incertis jactatae rumoribus, sed compertae et exploratae,

    Liv. 42, 13, 1:

    de numero eorum omnia se habere explorata Remi dicebant,

    Caes. B. G. 2, 4, 4; id. B. C. 2, 31, 5.—In abl. neutr. absol.: explorato, it being ascertained, i. e. when he knew:

    explorato, jam profectos amicos,

    Tac. H. 2, 49.
    II.
    In partic.
    A.
    In milit. lang., to spy out, reconnoitre:

    speculatoribus in omnes partes dimissis, explorat, quo commodissime itinere vallum transire possit,

    Caes. B. G. 5, 49 fin.; cf. id. ib. 5, 50, 3:

    itinera egressusque ejus, postremo loca atque tempora cuncta explorat,

    Sall. J. 35, 5:

    Siciliam adiit, Africam exploravit,

    Cic. de Imp. Pomp. 12, 34:

    occulte explorare loca,

    Caes. B. C. 1, 66, 2:

    explorato hostium consilio,

    Hirt. B. G. 8, 18, 2.—In the neutr. absol.:

    ante explorato et subsidiis positis,

    Liv. 23, 42, 9; so id. 23, 43, 7; 27, 2 fin.
    B.
    To try, test, put to the proof (perh. not ante-Aug.):

    et suspensa focis explorat robora fumus,

    Verg. G. 1, 175:

    taurus in adversis explorat cornua truncis,

    Luc. 2, 603; cf.:

    hoc jugulo dextram explora,

    Sil. 11, 358:

    animos,

    Ov. A. A. 1, 456; Liv. 37, 7, 10:

    explorans quid hostes agerent,

    id. 37, 28, 6:

    haec exploranda per impigros juvenes esse,

    id. 22, 55:

    secundae res animos,

    Tac. H. 1, 15:

    tyranni fidem,

    Luc. 8, 582.—Hence, explōrātus, a, um, P. a. Lit., ascertained; hence, established, confirmed, certain, sure:

    ut ei jam exploratus et domi conditus consulatus videretur,

    Cic. Mur. 24, 49: magna et prope explorata [p. 697] spes, id. Phil. 10, 10, 20; id. Off. 3, 33, 117; id. Tusc. 5, 9, 27:

    victoria,

    Caes. B. G. 7, 52, 2:

    ratio,

    Cic. N. D. 1, 23, 64:

    litterae exploratae a timore,

    i. e. affording certainty, confidence, id. Att. 3, 17, 1 et saep.:

    de quo mihi exploratum est, ita esse, ut scribis,

    I am certain, convinced, id. Fam. 2, 16, 6; cf. id. Ac. 2, 17, 54:

    quis est tam stultus, cui sit exploratum, se ad vesperum esse victurum?

    id. de Sen. 19, 67:

    in qua (amicitia) nihil fidum, nihil exploratum habeas,

    id. Lael. 26, 97:

    exploratam habere pacem,

    id. Phil. 7, 6, 16:

    (Deus) habet exploratum, fore, etc.,

    id. N. D. 1, 19, 51:

    pro explorato habebat, etc.,

    Caes. B. G. 6, 5, 3.— Comp.:

    facilior et exploratior devitatio legionum fore videtur, etc.,

    Cic. Att. 16, 2, 4.— Sup.:

    exploratissima victoria,

    Vell. 84, 1.— Adv.: explōrātē, with certainty, for a certainty, securely, surely (for the most part only in Cic.):

    haec ita sentio, judico, ad te explorate scribo,

    Cic. Q. Fr. 2, 15, b. 3; cf. judicare, Planc. in Cic. Fam. 10, 8, 6:

    satis explorate perceptum et cognitum,

    Cic. N. D. 1, 1, 1:

    navigare,

    id. Fam. 16, 8, 1.— Comp.:

    exploratius promittere,

    Cic. Fam. 6, 1, 5.— Sup. seems not to occur.

    Lewis & Short latin dictionary > exploro

См. также в других словарях:

  • Explore — Ex*plore , v. t. [imp. & p. p. {Explored}; p. pr. & vb. n. {Exploring}.] [L. explorare to explore; ex out+plorare to cry out aloud,prob. orig., to cause to flow; perh. akin to E. flow: cf. F. explorer.] 1. To seek for or after; to strive to… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • exploré — exploré, ée (èk splo ré, rée) part. passé. La Nouvelle Hollande encore peu explorée par les voyageurs.    Fig. Sujet déjà exploré …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • explore — 1580s, to investigate, examine, a back formation from EXPLORATION (Cf. exploration), or else from M.Fr. explorer (16c.), from L. explorare investigate, search out, examine, explore, said to be originally a hunters term meaning set up a loud cry,… …   Etymology dictionary

  • explore — [ek splôr′, iksplôr′] vt. explored, exploring [L explorare, to search out < ex , out + plorare, to cry out, wail] 1. to look into closely; examine carefully; investigate 2. to travel in (a region previously unknown or little known) in order to …   English World dictionary

  • explore — index analyze, canvass, check (inspect), delve, examine (study), find (discover) …   Law dictionary

  • exploré — ⇒EXPLORÉ, ÉE, part. passé et adj. I. Part. passé de explorer. II. Emploi adj. A. [En parlant d un pays, d un domaine géogr.] Qui a fait l objet d une reconnaissance et/ou d une description. Anton. inexploré. M. Fontanier (...) nous donne… …   Encyclopédie Universelle

  • explore — [v] investigate; survey analyze, burrow, delve into, dig into, examine, go into*, have a look*, hunt, inquire into, inspect, leave no stone unturned*, look into, probe, prospect, question, reconnoitre, research, scout, scrutinize, search, seek,… …   New thesaurus

  • explore — ► VERB 1) travel through (an unfamiliar area) in order to learn about it. 2) inquire into or discuss in detail. 3) evaluate (a new option or possibility). 4) examine or scrutinize by searching through or touching. DERIVATIVES exploration noun… …   English terms dictionary

  • explore — [[t]ɪksplɔ͟ː(r)[/t]] ♦♦♦ explores, exploring, explored 1) VERB If you explore a place, you travel around it to find out what it is like. [V n] I just wanted to explore Paris, read Sartre, listen to Sidney Bechet... [V n] After exploring the old… …   English dictionary

  • explore */*/*/ — UK [ɪkˈsplɔː(r)] / US [ɪkˈsplɔr] verb Word forms explore : present tense I/you/we/they explore he/she/it explores present participle exploring past tense explored past participle explored 1) [intransitive/transitive] to travel to a place in order …   English dictionary

  • explore — verb (explored; exploring) Etymology: Latin explorare, from ex + plorare to cry out Date: 1585 transitive verb 1. a. to investigate, study, or analyze ; look into < explore the relationship between social class and learning ability > sometimes… …   New Collegiate Dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»