-
1 terytorium
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > terytorium
-
2 terytorium
terytorium [tɛrɨtɔrjum] nt -
3 terytorium
-
4 terytorium
-
5 terytorium
сущ.• область• территория* * *☼ территория ž* * *стеррито́рия ż -
6 terytorium
1. quartier2. territoire -
7 terytorium
dúiche -
8 terytorium
toprak -
9 terytorium
[територюм]n -
10 terytorium
plotasrajonasteritorija -
11 terytorium
с територія -
12 terytorium
1 lalawigan2 nayon -
13 terytorium
territoriýa -
14 terytorium
territorio -
15 terytorium
הירוטירט -
16 terytorium
خاك ; خطه ; زمي ; سرزمي ; قلمرو ; كشور ; ملكواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > terytorium
-
17 spenetrować terytorium
разузнать территорииOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > spenetrować terytorium
-
18 terytori|um
n (G pl terytoriów) 1. (wyodrębniony obszar) territory C/U- terytorium państwa a. państwowe state territory- terytorium etnograficzne/językowe ethnographic/linguistic territory- na terytorium nieprzyjaciela in enemy territory- serbska enklawa na terytorium Chorwacji a Serbian enclave in Croatia- terytoria okupowane the occupied territories2. (zwierzęcia) territory- □ terytoria powiernicze Polit. trust territory, trusteeshipThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > terytori|um
-
19 niezbadany
adj(tajemnica, wyroki losu) unfathomable, fathomless; ( terytorium) unexplored* * *a.(tajemnica, przyszłość) unfathomable, fathomless; ( terytorium) unexplored; niezbadane są wyroki losu you never know what befalls you.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niezbadany
-
20 территория
сущ.• dziedzina• grunt• kraina• kraj• ląd• obszar• ojczyzna• państwo• prowincja• skraj• teren• terytorium• wieś• wyładowywanie• ziemia* * *obszar, połać, teren, terytorium
См. также в других словарях:
terytorium — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n V, lm M. terytoriumria {{/stl 8}}{{stl 7}} obszar ziemi posiadający wyraźne granice, wyodrębniony ze względu na jakieś właściwe tylko jemu cechy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Terytorium obcego państwa, mocarstwa. Zdobyć rozległe … Langenscheidt Polski wyjaśnień
terytorium — n VI; lm M. terytoriumria, D. terytoriumriów «obszar ziemi o określonych granicach, teren wyodrębniony ze względu na jakieś cechy charakterystyczne» Terytorium antropologiczne, autonomiczne, etnograficzne, językowe. Obce, odrębne, rozległe… … Słownik języka polskiego
terytorialny — «związany z określonym terytorium, należący do danego terytorium, charakterystyczny dla danego terytorium; zachodzący, odbywający się na danym terytorium» Terytorialne różnice w zwyczajach, w języku. Roszczenia, żądania terytorialne (jednych… … Słownik języka polskiego
granica — ż II, DCMs. granicacy; lm D. granicaic 1. «linia zamykająca lub oddzielająca pewien określony obszar; kontur, zarys; linia oddzielająca terytorium jednego państwa od innych» Granica parceli, wsi, miasta, województwa. Granica zasięgu… … Słownik języka polskiego
terytorialny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dotyczący jakiegoś terytorium, należący do danego terytorium, właściwy dla danego terytorium; też: mający miejsce, odbywający się na danym terytorium : {{/stl 7}}{{stl 10}}Roszczenia, żądania,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Geschichte der Massenvernichtungswaffen in Polen — Polen unterhielt während des kalten Krieges aktive Programme zur Entwicklung von ABC Waffen. Inhaltsverzeichnis 1 Nuklearwaffen 2 Chemische Waffen 3 Biologische Waffen 4 … Deutsch Wikipedia
cesja — ż I, DCMs. cesji; lm D. cesji (cesyj) 1. «przelanie praw jednej osoby na drugą, ustąpienie, zrzeczenie się czegoś» Cesja domu, majątku, nieruchomości. Dokonać cesji. Uczynić cesję. 2. «w prawie międzynarodowym: odstąpienie przez jedno państwo… … Słownik języka polskiego
enklawa — ż IV, CMs. enklawawie; lm D. enklawaaw 1. «terytorium państwa lub jego część otoczone ze wszystkich stron terytorium lądowym innego państwa» 2. «teren otoczony obszarem o innym charakterze (np. obszarem o odmiennej roślinności)» Enklawa lasów… … Słownik języka polskiego
inkorporacja — ż I, DCMs. inkorporacjacji; lm D. inkorporacjacji (inkorporacjacyj) 1. «wcielenie, włączenie; szczególnie: przyłączenie jakiegoś terytorium do innego» Inkorporacja terytorium. 2. «w prawodawstwie: zebranie przepisów prawnych znajdujących się w… … Słownik języka polskiego
kolonia — ż I, DCMs. kolonianii; lm D. kolonianii (kolonianij) 1. często w lm «zagraniczna posiadłość jakiegoś państwa, zwykle terytorium zamorskie, uzależnione od tego państwa, stanowiące teren jego ekspansji politycznej i eksploatacji gospodarczej» 2. «w … Słownik języka polskiego
mandat — m IV, D. u, Ms. mandatacie; lm M. y 1. «pełnomocnictwo udzielone osobie sprawującej funkcję pochodzącą z wyboru; czynności, obowiązki z tym związane; miejsce przyznane lub osiągnięte w wybieranym organie, zwłaszcza: miejsce posła w parlamencie»… … Słownik języka polskiego