Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

tectum

  • 1 tectum

    tectum, i, n. [tego].
    I.
    Lit., a covering.
    A.
    A roof:

    quojus (villae) Deturbavit ventus tectum ac tegulas,

    Plaut. Rud. prol. 78:

    de tecto deturbavit tegulas,

    id. ib. 1, 1, 5. tecta domorum, Lucr. 2, 191; Cic. Q. Fr. 3, 1, 4, § 14:

    firma tecta in domiciliis habere,

    id. Brut. 73, 257; cf.:

    disturbata porticus Catuli, quae ad tectum paene pervenerat,

    id. Att. 4, 3, 2:

    hic se praecipitem tecto dedit,

    Hor. S. 1, 2, 41:

    culmina tecti,

    Verg. A. 2, 695:

    tecti a culmine,

    Ov. M. 12, 480.—
    B.
    A ceiling (usu. plain; opp. lacunar, a fretted ceiling): tectis caelatis, laqueatis, ceilings, rooms, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 35, 85; 3, 19, 44 (Trag. v. 121 Vahl.); cf.:

    qui marmoreis tectis ebore et auro fulgentibus abundant,

    Cic. Par. 1, 3, 13; so,

    aurata,

    id. ib. 6, 3, 49:

    laqueata,

    Hor. C. 2, 16, 12:

    cubilia tectaque,

    canopies, id. Epod. 12, 12. —
    II.
    Transf., a roofed building for dwelling in, a roof, house, dwelling, abode; a cover, shelter, quarters, etc. (freq. and class.; cf.:

    prosa, ut mucronem pro gladio, et tectum pro domo recipiet, etc.,

    Quint. 8, 6, 20;

    syn.: domus, aedes, habitatio): recipe me in tectum,

    Plaut. Rud. 2, 7, 16; cf.:

    exercitus tectis ac sedibus suis recipere,

    Cic. Agr. 2, 33, 90:

    ne tecto recipiatur... qui non, etc.,

    Caes. B. G. 7, 66; Nep. Att. 13, 2:

    exercitatissimi in armis, qui inter annos XIV. tectum non subissent,

    Caes. B. G. 1, 36:

    milites in tecta Gallorum contegit, Auct. B. G. 8, 5: vos, Quirites, in vestra tecta discedite,

    Cic. Cat. 3, 12, 29:

    tectis, juvenes, succedite nostris,

    Verg. A. 1, 627:

    ejusmodi conjunctionem tectorum oppidum vel urbem appellaverunt,

    Cic. Rep. 1, 26, 41; id. Att. 5, 16, 3:

    tum erat ager incultus sine tecto: nunc est cultissimus cum optimā villā,

    id. Rosc. Com. 12, 33:

    si vacuum tepido cepisset villula tecto,

    Hor. S. 2, 3, 10:

    pars densa ferarum Tecta rapit silvas,

    Verg. A. 6, 8:

    columba plausum Dat tecto ingentem,

    id. ib. 5, 216:

    solidis Clauditur in tectis,

    i. e. in prison, Ov. M. 3, 697:

    sed quercus tecta cibumque dabat,

    id. A. A. 2, 622: dolos tecti ambagesque resolvit, i. e. of the Labyrinth, Verg. A. 6, 29:

    sub tecta Sibyllae,

    id. ib. 6, 211.

    Lewis & Short latin dictionary > tectum

  • 2 tēctum

        tēctum ī, n    [P. n. of tego], a covered structure, roofed enclosure, shelter, house, dwelling, abode, roof: totius urbis tecta: tectum subire, Cs.: vos in vestra tecta discedite: tectis succedite nostris, V.: inter convalles tectaque hortorum, i. e. the buildings scattered through the gardens, L.: ager incultus sine tecto: columba plausum Dat tecto ingentem, V.: solidis Clauditur in tectis, i. e. in prison, O.: dolos tecti ambagesque resolvit, i. e. of the Labyrinth, V.— A covering, roof: inferioris porticūs: Hic se praecipitem tecto dedit, H.: culmina tecti, V.: tecti a culmine, O.— A ceiling: tectis caelatis, laqueatis, Enn. ap. C., H.— A canopy: cubilia tectaque, H.
    * * *
    roof; ceiling; house

    Latin-English dictionary > tēctum

  • 3 sarcio

    sarcĭo, sarsi, sartum, 4, v. a. [etym. dub.; cf. Gr. rhaptô], to patch, botch, mend, repair, restore, etc.: sarcire est integrum facere, Paul. ex Fest. s. v. sarte, p. 323 Müll. (class.; cf.: renovo, instauro, redintegro).
    I.
    Lit.:

    funes veteres, centones, cuculiones,

    Cato, R. R. 2, 3; cf.:

    in vestimento sartum quod comprehensum,

    Varr. L. L. 6, § 64 Müll.:

    corbulas,

    Cato, R. R. 23, 1; 31, 1:

    dolia,

    id. ib. 39, 1 sq.; Plin. 18, 26, 64, § 236:

    aedes,

    Plaut. Most. 1, 2, 68; 1, 2, 34:

    seminaria,

    Plin. 18, 26, 65, § 243:

    rupta intestina,

    id. 28, 14, 58, § 210:

    perniones rimasque pedum,

    id. 28, 16, 62, § 221.— Poet.:

    generis (apum) lapsi ruinas,

    Verg. G. 4, 249. — Transf.:

    sartum vulnus,

    healed, Scrib. Comp. 206.—
    II.
    Trop., to make good, make amends for; to correct, repair:

    detrimentum in bello acceptum,

    Caes. B. G. 6, 1; so, acceptum detrimentum, id. B. C. [p. 1631] 1, 45;

    3, 67: acceptum incommodum virtute,

    id. ib. 3, 73:

    damna,

    Cic. Fam. 1, 9, 5; Liv. 9, 23; Col. 9, 15, 3; cf.:

    sarcito in XII. Servius Sulpicius ait significare damnum solvito, praestato,

    Fest. p. 322 Müll.:

    injuriam,

    Cic. Phil. 9, 4, 8:

    tantum studium infamiae sarciendae,

    Caes. B. C. 3, 74:

    usuram longi temporis,

    to restore, Cic. Fam. 3, 1, 1:

    an male sarta Gratia nequicquam coit et rescinditur?

    Hor. Ep. 1, 3, 31.—Hence, sartus, a, um, P. a., mended, repaired, put in order, only in the phrase sartus tectus, adj.; or more freq. subst. in the neutr. plur. sarta tecta, buildings in good repair:

    sarte ponebant pro integre. Ob quam causam opera publica, quae locantur, ut integra praestentur, sarta tecta vocantur,

    Fest. p. 322 Müll.; cf. Charis. p. 195 fin., and Inscr. Orell. 2488:

    cum consules aedes sacras locavissent neque potuissent omnia sarta tecta exigere...factum est senatus consultum: quibus de sartis tectis cognitum non esset... Quaesivit quis aedem Castoris sartam tectam deberet tradere... Monumentum quamvis sartum tectum integrumque esset, etc.,

    Cic. Verr. 2, 1, 50, § 130 sq.; so,

    sarta tecta,

    id. ib. 2, 1, 40, § 103; 2, 1, 49, § 128 Zumpt N. cr.; 2, 1, 50, § 130; 2, 1, 51, § 136; Liv. 42, 3; Dig. 1, 16, 7; 7, 1, 7; 7, 8, 18; cf.:

    sarta tecta aedium sacrarum,

    Cic. Fam. 13, 11, 1; Vulg. 4 Reg. 12, 5; id. 2 Par. 24, 5.—
    2.
    Trop.:

    sarta tecta tua praecepta usque habui mea modestia,

    Plaut. Trin. 2, 2, 36:

    hoc mihi da, ut M'. Curium sartum et tectum, ut aiunt, ab omnique incommodo sincerum integrumque conserves,

    Cic. Fam. 13, 50, 2.—Hence, adv.: sartē pro integre... Porphyrio ex Verrio et Festo in Auguralibus, inquit, libris ita est:

    sane sarteque,

    Charis. p. 195 fin.; 196 init. P.; cf. supra the pass. from Fest.<

    Lewis & Short latin dictionary > sarcio

  • 4 vergo

    vergo, ĕre ( perf. and sup. wanting, acc. to Neue, Formenl. 2, pp. 507, 584; but versi is assumed as perf. by Prob. Cath. 1486, and is read, Ov. P. 1, 9, 52, by Merkel, ex conj. for the MS. vertit; acc. to Charis. 3, 1, p. 218, and Diom. 1, p. 366, the perf. is verxi, but it does not occur in extant writings), v. a. and n.
    I.
    Act., to bend, turn, incline, verge (only poet., and very rare;

    syn. inclino): in terras igitur quoque solis vergitur ardor, mid.,

    turns itself, verges, Lucr. 2, 212:

    et polus aversi calidus quā vergitur Austri,

    Luc. 1, 54:

    Strongyle vergitur ad exortus solis,

    Sol. 6, § 3:

    illi imprudentes ipsi sibi saepe venenum Vergebant,

    i. e. turned in, poured in, Lucr. 5, 1010:

    in gelidos amoma sinus,

    Ov. P. 1, 9, 52:

    spumantesque mero paterae verguntur,

    Stat. Th. 6, 211; cf. Serv. ad Verg. A. 6, 244.—
    II.
    Neutr., to bend, turn, incline itself; of places, to lie, be situated in any direction (the class. signif. of the word; syn.: tendo, pertineo, jaceo).
    A.
    Lit.:

    ab oppido declivis locus tenui fastigio vergebat in longitudinem passuum circiter quadringentorum,

    Caes. B. C. 1, 45:

    collis ad flumen Sabin,

    id. B.G. 2, 18:

    Galliae pars ad Septentriones,

    id. ib. 1, 1:

    portus in meridiem,

    Liv. 37, 31, 10:

    tectum aedium in tectum inferioris porticūs,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 4, § 14:

    omnes partes in medium,

    id. N.D. 2, 45, 116.—
    b.
    Trop., to turn, bend, incline, etc.:

    nisi Bruti auxilium ad Italiam vergere quam ad Asiam maluissemus,

    Cic. Phil. 11, 11, 26:

    illuc (i. e. in Tiberium) cuncta vergere,

    Tac. A. 1, 3:

    suam aetatem vergere,

    that he was in the decline of his age, id. ib. 2, 43:

    sed ne patriae quidem bonus tutor aut vindex est, si ad voluptates vergit,

    Sen. Vit. Beat. 15, 3:

    animus nec ad recta fortiter nec ad prava vergentis,

    id. Tranq. 1, 3:

    nox vergit ad lucem,

    verges towards, Curt. 4, 7, 9:

    vergente jam die,

    declining, Suet. Oth. 7; so,

    jam senecta,

    Tac. A. 4, 41:

    vergens annis femina,

    id. ib. 13, 19:

    aegri vergentes in lethargum,

    Plin. 32, 10, 38, § 116:

    colore languido in candidum vergente,

    id. 12, 12, 26, § 43.

    Lewis & Short latin dictionary > vergo

  • 5 ab-solvō

        ab-solvō solvī, solūtus, ere.—Fig.,    to set free, release, discharge: a Fannio iudicio se absolvere, to avoid the suit of Fannius: donec se caede hostis absolvat, i. e. from disgrace, by killing, etc., Ta.— Esp., judicially, to acquit, declare innocent, absolve: causā cognitā possunt multi absolvi: pecuniam ob absolvendum accipere, for an acquittal: nemo absolvit, voted to acquit: honeste absolvi, to be acquitted without bribery: alqm comitiis: iudicio absolvi: alqm maiestatis, on a capital charge: te improbitatis: culpae, O.: ambitu: regni suspicione consulem, from suspicion of aspiring to the throne, L.: de praevaricatione absolutus: cedo invidiae, dummodo absolvar cinis, i. e. provided my integrity be recognized after death, Ph.: hominem Veneri absolvit, sibi condemnat, absolves him from obligation to Venus. — To pay off, satisfy, pay: hunc, T.—To complete, bring to an end: de Catilinae coniuratione paucis absolvam, S. — In gen., to complete, finish, bring to an end: tectum: opera, Cs.

    Latin-English dictionary > ab-solvō

  • 6 antīquitus

        antīquitus adv.    [antiquus], in former times, of old, anciently, long ago: Belgas Rhenum antiquitus traductos, Cs.: tectum antiquitus constitutum, N.: insita pertinacia familiae, L.: panicum paratum, long before, Cs.
    * * *
    I
    formerly, in former/ancient/olden times, from antiquity; long ago/before
    II
    antiquita -um, antiquitior -or -us, antiquitissimus -a -um ADJ
    old/ancient/aged; time-honored; simple/classic; venerable; archaic/outdated

    Latin-English dictionary > antīquitus

  • 7 honestē

        honestē adv. with comp. and sup.    [honestus], decently, becomingly, properly, creditably, virtuously: vivere, T.: unde Mundior exiret vix libertinus honeste, H.: ne non procumbat honeste, Respicit, O.: quae fiunt honestissime: cum possit honestius tremere, Iu.: fastigium honeste vergit in tectum, etc.: geniti, i. e. nobly, L.
    * * *
    honorably; decently

    Latin-English dictionary > honestē

  • 8 horrendus

        horrendus adj.    [P. of horreo], dreadful, terrible, fearful, horrible: monstrum, V.: silva, L.: diluvies, H.: carmen, L.: adspectu, H.: res relatu, O.: dictu, V.: iuvenis Parthis, H.— Wonderful, awful, venerable: Sibylla, V.: Tectum silvis, V.
    * * *
    horrenda, horrendum ADJ
    horrible, dreadful, terrible

    Latin-English dictionary > horrendus

  • 9 in-ruō (irr-)

        in-ruō (irr-) ruī, —, ere,    to rush in, invade, press into, make an attack: quam mox inruimus? T.: ferro, V.: in aedīs, T.: vi in tectum: ne ille huc prorsus se inruat, T.—Fig., to force a way in, rush into, enter eagerly upon, seize: in alienas possessiones: in odium populi R., incur.—Of a speaker: ne quo inruas, i. e. trip through haste.

    Latin-English dictionary > in-ruō (irr-)

  • 10 inter

        inter praep. with acc.    [ANA-], between, betwixt: (mons) inter Sequanos et Helvetios, Cs.: inter me et Brundisium esse.—With more than two objects, among, amid, in the midst of, surrounded by: inter hostium tela versari: inter multos saucios relictus, L.: inter ingentīs solitudines, S.: inter varias columnas, H.—With an extended object, in the midst of, surrounded by: erat inter ceteram planitiem mons, S.: inter purpuram atque aurum, L.—Among, into the midst of: inter densas fagos veniebat, V.: te venisse inter falcarios, into the street of the scythe-makers.—Of time, in relation to two dates, between: dies XLV inter binos ludos: inter Laviniam et Albam deductam coloniam XXX interfuere anni, L.—With a period, during, in the course of, within, for, by, at: inter haec negotia, S.: inter annos XIIII tectum non subissent, Cs.: omnia inter decem annos facta: inter noctem lux orta, L.—In phrases, inter haec, meanwhile, during this time, L.: Inter cuncta, at all times, H.: inter quae, Cu.—In the course of, while, during: inter vias cogitare, on the way, T.: inter fulmina et tonitrua: inter agendum, V.: media inter carmina, during the play, H.—During, in spite of, notwithstanding: inter eas moras, S.: nobis inter has turbas senatus tamen frequens flagitavit triumphum.—Fig., in discrimination, between, among: inter bonos et malos discrimen, S.: iudicium inter deas tres: inter Marcellos et Claudios patricios iudicare: inter has sententias diiudicare: inter fugae pugnaeque consilium, L.: quid intersit inter popularem civem et inter constantem.—Of reciprocal relations, between, among: regnum inter Iugurtham et Adherbalem dividere, S.: quos inter magna fuit contentio, N.: componere lites Inter Peliden et inter Atriden, H.: certamen iniectum inter primores civitates, L.—In phrases with pronouns: novisse nos inter nos, one another, T.: res inter eos agi coeptae, mutually, Cs.: conloqui inter nos, with one another: inter se fidi, S.: pueri amant inter se, one another: furtim inter se aspicere: complecti inter se, L.: haec inter se cum repugnent, are inconsistent: disconvenit inter Meque et te, H.: complexiones atomorum inter se, mutual: collīs duos inter se propinquos occupat, near one another, S.—Of a class or number, among, in, with: summā gratiā inter suos, Cs.: inter hostīs variae fuere sententiae, L.: homines inter suos nobiles: inter amabilīs ponere me choros, H.—After a sup: honestissimus inter suos numerabatur: plurimum inter eos valere, Cs.: maximum imperium inter finitimos, L.—Praegn. with pronouns: consulatum nobilitas inter se per manūs tradebat, within their own order, S.: quod inter nos liceat dicere, i. e. confidentially.—In phrases, inter manūs, see manus: quaestio Flamini inter sicarios, on a charge of assassination: cum praetor questionem inter sicarios exercuisset, sat to try assassins: eos inter sicarios defendere: inter exempla esse, to serve as an example, Ta.: inter paucas memorata clades, i. e. eminently, extremely, L: secuti inter cetera auctoritatem Pausistrati, eminently, especially, L.: inter cetera etiam vigiliis confecti, i. e. more than by all else, L. In composition inter is unchanged, except that r is assimilated in intellego, and its derivatives.— Between: intercedo, interpono.—At intervals, from time to time: interaestuo, intermitto, interviso.— Under, down, to the bottom: intereo, interficio.
    * * *
    between, among; during

    inter se -- to each other, mutually

    Latin-English dictionary > inter

  • 11 laqueātus

        laqueātus adj.    [laqueus], panelled, fretted, ceiled in panels: Tecta, H.: tectum pulcherrime: templum auro, with gilded panels, L.
    * * *
    laqueata, laqueatum ADJ

    Latin-English dictionary > laqueātus

  • 12 obsolētus

        obsolētus adj. with comp.    [P. of obsolesco], old, worn out, thrown off: erat veste obsoletā, L.: esse vestitu obsoletiore: homo, shabby: tectum, ruinous, H.: verba, obsolete.—Common, ordinary, poor, mean, low: crimina: ex victoriā gaudia, L.: O nec paternis obsoleta sordibus, H.: obsoletior oratio, a too negligent style.
    * * *
    obsoleta, obsoletum ADJ
    worn-out, dilapidated; hackneyed

    Latin-English dictionary > obsolētus

  • 13 ocrea

        ocrea ae, f    a greave, leggin (of metal, to protect the legs): leves, V.: sinistrum crus ocreā tectum, L.: ocreas vendente puellā, i. e. the accoutrement of a gladiator, Iu.
    * * *
    greave, leg-covering

    Latin-English dictionary > ocrea

  • 14 pressiō

        pressiō ōnis, f    [PREM-], a prop, support: tectum pressionibus suspendere, Cs.
    * * *
    pressing-down; T:lever-fulcrum

    Latin-English dictionary > pressiō

  • 15 prōiciō

        prōiciō iēcī, iectus, ere    [pro+iacio], to throw forth, cast before, throw out, throw down, throw: Tu (canis) Proiectum odoraris cibum, thrown to you, H.: aquilam intra vallum, Cs.: infantem provectum in mare proiecerunt, carried out to sea and threw overboard, L.: geminos cestūs in medium, V.— To throw away, cast out, cast off, let go, abandon: omnibus proiectis fugae consilium capere, Cs.: tela manu, V.: tribunos insepultos, L.: qui servos proicere aurum iussit, H.— To throw forward, hold out, extend: hastam, N.: scutum, hold in front, L.: proiecto pede laevo, V.: quo tectum proiceretur, was extended.—With pron reflex., to throw oneself, fall prostrate: vos ad pedes leonis: sese Caesari ad pedes, Cs.: ad genua se Marcelli, L.: se super exanimum amicum, V.: semet in flumen, Cu.— To cast out, expel, exile, banish: tantam pestem: inmeritum ab urbe, O.—Fig., to throw away, give up, yield, resign, sacrifice, reject: pro his libertatem: patriam virtutem, Cs.: ampullas et sesquipedalia verba, H.: pudorem, O.: animas, killed themselves, V.— To neglect, desert, abandon: pati fortunam paratos proiecit ille, Cs. — To throw, hurry, precipitate: in miserias proiectus sum, S.: in aperta pericula civīs, V.: vitam suam in periculum: se in hoc iudicium, thrust themselves: monent, ne me proiciam, act precipitately: in muliebrīs se fletūs, abandon themselves to, L.; cf. quae libido non se proripiet ac proiciet occultatione propositā, i. e. run riot.—To put off, delay: ultra quinquennium proici, Ta.
    * * *
    proicere, projeci, projectus V TRANS
    throw down, throw out; abandon; throw away

    Latin-English dictionary > prōiciō

  • 16 receptō

        receptō āvī, —, āre, intens.    [recipio], to take back, wrest away: hastam receptat Ossibus haerentem, V.— To receive habitually, harbor, entertain: meum filium ad te, i. e. my son's visits, T.: mercatores, admit, L.—With pron reflex., to betake oneself, withdraw, retire, recede: in tectum te, T.: Saturni sese quo stella receptet, V.
    * * *
    receptare, receptavi, receptatus V
    recover; receive, admit (frequently)

    Latin-English dictionary > receptō

  • 17 re-curvus

        re-curvus adj.,    turned back, bent, crooked, curved inward, winding: cornu, V.: hederae nexus, tangled, O.: tectum, i. e. the Labyrinth, O.: aera, i. e. fish-hooks, O.

    Latin-English dictionary > re-curvus

  • 18 re-pleō

        re-pleō ēvī    (replēssent, L.), ētus, ēre, to fill again, refill, fill up: exhaustas domos: scrobes terrā repletae, V.: Fossa repletur humo, O.: sucis (corpus), O.—To complete, replenish, recruit: exercitum, L.—To make up for, replace, compensate for, supply: consumpta: quod voci deerat, plangere replebam, O.—To fill up, make full, fill: videras repleri quaestu domum: strage hominum campos, L.: corpora Carne, sate, O.: escā se, Ph.: gemitu tectum, V.: Litora voce, O.

    Latin-English dictionary > re-pleō

  • 19 sāl

        sāl salis    [1 SAL-], salt water, brine, the sea: sale tabentes artūs, V.: aequorei unda salis, O.: Hypanis salibus vitiatur amaris, O.— Salt: praebere ligna salemque, H.: multos modios salis: aquae et salis copia, Cs.: sale invecto uti, L.— Fig., intellectual acuteness, good sense, shrewdness, cunning, wit, facetiousness, sarcasm: habere salem, T.: aliquid salis a mimā uxore trahere: sale vicit omnīs: salis satis est, sannionum parum: (Lucilius) sale multo Urbem defricuit, H.: delectatur sale nigro, i. e. biting sarcasm, H.— Plur, witticisms, jests, smart sayings, sarcasms: Romani veteres atque urbani sales: Plautinos laudare sales, H.: salibus vehemens intra pomoeria natis, Iu.— Good taste, elegance: tectum plus salis quam sumptūs habebat, N.
    * * *
    I II
    salt; wit

    Latin-English dictionary > sāl

  • 20 sartus

        sartus adj.    [P. of sarcio], mended, repaired, put in order (only in phrases with tectus): aedem sartam tectam tradere, in complete repair.—As subst n.: sarta tecta exegerunt, repairs, L.: in sartis tectis quem ad modum se gesserit, in repairing public buildings.—Fig.: ut Curium sartum et tectum, ut aiunt, conserves, i. e. safe and sound.

    Latin-English dictionary > sartus

См. также в других словарях:

  • TECTUM — apud Plinium, l. 8. c. 47. genus ovium, ob lanae praestantiam, pllibus tegi solitum. Unde pellitae oves, apud Horatium; l. 2. Carm. Od. 6. v. 10. de quibus supra diximus. Alias Tectum communiter, quô aedificia teguntur, quod primitus culmô fiebat …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Tectum — steht für: Mittelhirn (Tectum mesencephali, auch Tektum geschrieben) Tectum Group, ein Callcenter Unternehmen in Gelsenkirchen Tectum Verlag, ein Buchverlag in Marburg Diese Seite ist eine Begriffsklär …   Deutsch Wikipedia

  • Téctum — es el término general para referirse a una región del sistema nervioso central, en concreto a la región dorsal del tronco encefálico que comprende los colículos y los tubérculos cuadragéminos. El tectum es uno de dos segmentos del cerebro medio.… …   Wikipedia Español

  • tectum — término general que se refiere a la región dorsal del tronco encefálico que comprende los colículos y los tubérculos cuadragéminos [A14.1.06.601] imagen anatómica [véase http://www.iqb.es/diccio/t/te.htm#tectum] Diccionario ilustrado de Términos… …   Diccionario médico

  • Tectum — (lat.), Dach …   Pierer's Universal-Lexikon

  • tectum — index ceiling, habitation (dwelling place), inhabitation (place of dwelling) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • tectum — [tek′təm] n. pl. tecta [tek′tə] [ModL < L, a roof < tectus: see TECTRIX] Biol. a rooflike structure or covering tectal adj …   English World dictionary

  • Tectum — Le tectum est la partie dorsale (arrière) du mésencéphale. Il est formé des deux collicules supérieurs et des deux collicules inférieurs formant la lame quadrijumelle. Portail des neurosciences Catégorie : Mésencéphale …   Wikipédia en Français

  • tectum — n. [L. tectum, roof] 1. (ARTHROPODA: Chelicerata) In Acari, the blade shaped prolongation of the exoskeleton to protect an organ or joint; epistome; cervix. 2. (ARTHROPODA: Crustacea) The central portion of the carina of barnacles …   Dictionary of invertebrate zoology

  • tectum — tectal, tectorial /tek tawr ee euhl, tohr /, adj. /tek teuhm/, n., pl. tectums, tecta / teuh/. Anat., Zool. a rooflike structure. [1900 05; < NL, L tectum roof, special use of neut. of tectus, ptp. of tegere to cover; cf. PROTECT] * * * …   Universalium

  • tectum — Any rooflike covering or structure. [L. roof, roofed structure, fr. tego, pp. tectus, to cover] t. mesencephali [TA] SYN: lamina of mesencephalic t.. t. of midbrain SYN: lamina of mesencephalic t.. * * * tec·tum tek təm n …   Medical dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»