Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

tardily

  • 1 cunctanter

        cunctanter adv. with comp.    [cunctor], slowly, with delay, L., Ta.: venia data cunctantius, Ta.
    * * *
    cunctius, cunctissime ADV
    hesitantly, slowly, with delay/hesitation; tardily; stubbornly

    Latin-English dictionary > cunctanter

  • 2 serō

        serō sēvī, satus, ere    [1 SA-], to sow, plant: in iugero agri medimnum tritici seritur: frumenta, Cs.: serit arbores, quae alteri saeculo prosint: Nullam sacrā vite prius severis arborem, H.: alqd in solo: hordea campis, V.: (arbores) meā manu satae.—Of land, to bestrew, plant, sow, cultivate: quot iugera sint sata: iste serendus ager, O.—Of persons, to beget, bring forth, produce: sunt Bruti serendi: nec fortuito sati et creati sumus.—Usu. P. perf., begotten, born, sprung: Ilia cum Lauso de Numitore sati, O.: largo satos Curetas ab imbri, O.: sata Tiresiā Manto, O.: non sanguine humano satum se esse, L.: satus Anchisā, son of Anchises, V.: satae Peliā, daughters of Pelias, O. —Fig., to sow the seeds of, found, establish, produce, cause, excite: mores: cum patribus certamina, stir up, L.: civilīs discordias, L.— To scatter, spread, disseminate: apud plebis homines crimina in senatum, L.: Rumores, V.
    * * *
    I
    serere, serui, sertus V
    wreath; join, entwine, interweave, bind together; compose; contrive
    II
    serere, sevi, satus V
    sow, plant; strew, scatter, spread; cultivate; beget, bring forth
    III
    serius, serissime ADV
    late, at a late hour, tardily; of a late period; too late (COMP)

    Latin-English dictionary > serō

  • 3 serō

        serō —, sertus, ere    [1 SER-], to bind together, interweave, entwine.—Only P. perf.: pro sertis (loricis) linteas dedit, of mail, N.—Fig., to join, connect, link together, combine, compose, contrive: ex aeternitate causa causam serens, linked with: cuius (fati) lege inmobilis rerum humanarum ordo seritur, is arranged, L.: ex bellis bella serendo, i. e. engaging in continual wars, L.: Multa inter sese vario sermone, V.: popularīs orationes, compose, L.: crimina belli, V.
    * * *
    I
    serere, serui, sertus V
    wreath; join, entwine, interweave, bind together; compose; contrive
    II
    serere, sevi, satus V
    sow, plant; strew, scatter, spread; cultivate; beget, bring forth
    III
    serius, serissime ADV
    late, at a late hour, tardily; of a late period; too late (COMP)

    Latin-English dictionary > serō

  • 4 sērō

        sērō adv. with comp. and sup.    [serus], late, at a late hour: venire: domum redire: Serius egressus vestigia vidit in alto Pulvere, O.— Late, at a late period: videsne quam ea (eloquentia) sero prodierit in lucem?: ne filius nimis sero regni paterni speciem videat, L.: scripsi ad Pomponium serius quam oportuit: causa serius in Africam traiciendi, L.: omnium Versatur urna serius ocius Sors exitura, sooner or later, H.: ut quam serissime eius profectio cognosceretur, Cs. — Comp, too late: possumus audire aliquid, an serius venimus?: biduo serius veneram: serius a terrā provectae naves, Cs.— Too late: hodie sero ac nequiquam voles, T.: sero ea sentire, quae multo ante provideram: factus consul] sibi suo tempore, rei p. paene sero.—Prov.: sero sapiunt (Troiani), are wise too late.
    * * *
    I
    serere, serui, sertus V
    wreath; join, entwine, interweave, bind together; compose; contrive
    II
    serere, sevi, satus V
    sow, plant; strew, scatter, spread; cultivate; beget, bring forth
    III
    serius, serissime ADV
    late, at a late hour, tardily; of a late period; too late (COMP)

    Latin-English dictionary > sērō

  • 5 tardē

        tardē adv. with comp. and sup.    [tardus], slowly, tardily: navigare: crescens oliva, V.: tardius iter fecit: tardissime iudicatur.— Late, not in time, after the time, not early: qui eam (patriam) nimium tarde concidere maererent.

    Latin-English dictionary > tardē

  • 6 conctanter

    conctius, conctissime ADV
    hesitantly, slowly, with delay/hesitation; tardily; stubbornly

    Latin-English dictionary > conctanter

  • 7 delicatus

    dēlĭcātus, a, um, adj. [deliciae].
    I.
    That gives pleasure, i. e. alluring, charming, delightful; luxurious, voluptuous.
    A.
    Prop. (class.):

    in illo delicatissimo litore,

    Cic. Verr. 2, 5, 40:

    navigia,

    Suet. Vit. 10:

    delicatior cultus,

    id. Aug. 65:

    delicati hortuli,

    Phaedr. 4, 5, 26;

    and so often of places: muliebri et delicato ancillarum puerorumque comitatu,

    Cic. Mil. 10, 28:

    convivium,

    id. Att. 2, 14:

    voluptates (with molles and obscenae),

    id. N. D. 1, 40, 111 and 113; cf.:

    molliores et delicatiores in cantu flexiones,

    id. de Or. 3, 25, 98:

    sermo,

    id. Off. 1, 40, 144:

    omnes hominis libidines delicatissimis versibus exprimere,

    id. Pis. 29, 70:

    versiculos scribens,

    Cat. 50, 3.—
    (β).
    As a flattering appellation:

    ubi tu es delicata?

    Plaut. Rud. 2, 5, 8.—
    B.
    Transf., soft, tender, delicate ( poet. and in post-Aug. prose):

    capella,

    Cat. 20, 10; cf.:

    puella tenellulo delicatior haedo,

    id. 17, 15:

    oves,

    Plin. Ep. 2, 11 fin.:

    Anio delicatissimus amnium,

    id. ib. 8, 17, 3; cf.:

    ad aquam,

    Curt. 5, 2, 9:

    delicatior teneriorque cauliculus,

    Plin. 19, 8, 41, § 137; Vulg. 1 Par. 22, 5.—
    II.
    Addicted to pleasure; luxurious, voluptuous; and subst., a voluptuary, a wanton.
    A.
    Prop.:

    adolescens,

    Cic. Brut. 53:

    pueri,

    id. N. D. 1, 36 fin.:

    juventus,

    id. Mur. 35, 74; cf.:

    odia libidinosae et delicatae juventutis,

    id. Att. 1, 19, 8 et saep.: quosdam e gratissimis delicatorum, i. e. of the paramours, paidikôn, Suet. Tit. 7; cf. in the fem.:

    Flavia Domitilla, Statilii Capellae delicata,

    id. Vesp. 3;

    et luxuriosus,

    Vulg. Deut. 28, 54; in inscriptions, delicatus and delicata simply mean favorite slave (cf. our terms valet and chamber-maid), Inscr. Orell. 2801-2805 and 4650.—
    B.
    Transf.
    1.
    Spoiled with indulgence, delicate, dainty, effeminate: nimium ego te habui delicatam ( I have spoiled you), Plaut. Men. 1, 2, 10:

    equorum cursum delicati minutis passibus frangunt,

    Quint. 9, 9, 4, 113; id. 11, 3, 132.—
    2.
    Fastidious, scrupulous:

    aures,

    Quint. 3, 1, 3;

    vah delicatus!

    Plaut. Mil. 4, 1, 37.—Hence, adv.: dēlĭcātē.
    1.
    Delicately, luxuriously:

    delicate ac molliter vivere,

    Cic. Off. 1, 30, 106; cf. recubans (coupled with molliter), id. de Or. 3, 17, 63; and in the comp.:

    tractare iracundos (with mollius), Sen. de Ira, 3, 9: odiosa multa delicate jocoseque fecit,

    Nep. Alcib. 2 fin.; Vulg. Prov. 29, 21.—
    2.
    At one's ease, tardily, slowly:

    conficere iter (coupled with segniter),

    Suet. Calig. 43:

    spargit se vitis,

    Plin. 17, 22, 35, § 179.

    Lewis & Short latin dictionary > delicatus

  • 8 ignavus

    ignāvus, a, um, adj. [in-gnavus, navus], inactive, lazy, slothful, idle, sluggish, listless, without spirit, cowardly, dastardly (syn.: iners, socors; opp.: strenuus, alacer, fortis).
    I.
    Lit., of living beings (freq. and class.):

    homines,

    Plaut. Rud. 3, 5, 49:

    si non fecero Ei male aliquo pacto, me esse dicito ignavissimum,

    id. Bacch. 3, 6, 27:

    quid ergo ille ignavissumus mi latitabat?

    id. Trin. 4, 2, 82; 1, 2, 128; id. Poen. 4, 2, 24:

    homo inertior, ignavior, magis vir inter mulieres proferri non potest,

    Cic. Verr. 2, 2, 78, § 192:

    ignavus miles ac timidus,

    id. Tusc. 2, 23, 54; cf.:

    compertum habeo, milites neque ex ignavo strenuum neque fortem ex timido exercitum oratione imperatoris fieri,

    Sall. C. 58, 1:

    feroces et inquieti inter socios, ignavi et imbelles inter hostes,

    Liv. 26, 2, 11:

    ignavissimus ac fugacissimus hostis,

    id. 5, 28, 8:

    ignavissimi homines (opp.: fortissimi viri),

    Sall. C. 12 fin.:

    canis Ignavus adversum lupos,

    Hor. Epod. 6, 2:

    (apes) Ignavaeque fame et contracto frigore pigrae,

    Verg. G. 4, 259:

    ignavum, fucos, pecus a praesepibus arcent,

    id. A. 1, 435:

    genus ignavum quod lecto gaudet,

    Juv. 7, 105.— Subst.:

    cedentibus ignavis et imbecillis,

    Cic. Rep. 1, 32:

    in bello poena ignavis ab imperatoribus constituitur,

    id. Caecin. 16, 46:

    in victoria vel ignavis gloriari licet, adversae res etiam bonos detractant,

    Sall. J. 53 fin.; cf.:

    gloriam, honorem, imperium bonus ignavus aeque sibi exoptant,

    id. C. 11, 2:

    favimus ignavo,

    Ov. Am. 3, 2, 73.—
    (β).
    With gen.:

    legiones operum et laboris ignavae,

    Tac. A. 11, 18; cf.:

    possis ignavus haberi et subiti casus improvidus, si, etc.,

    Juv. 3, 272.
    II.
    Transf.
    A.
    Of inanim. and abstr. things (mostly poet. and in post-Aug. prose):

    quae vitia non sunt senectutis, sed inertis, ignavae, somniculosae senectutis,

    Cic. de Sen. 11, 36:

    nemora,

    i. e. unfruitful, Verg. G. 2, 208:

    globus,

    i. e. immovable, Plin. 2, 8, 6, § 33; cf.

    gravitas,

    Ov. M. 2, 821:

    stagna jacentis aquae,

    Luc. 5, 442:

    ignavo stupuerunt verba palato,

    i. e. speechless, Ov. Am. 2, 6, 47:

    mora,

    id. A. A. 1, 186:

    anni,

    spent in idleness, id. Am. 1, 15, 1; cf.

    otia,

    id. Tr. 1, 7, 25:

    septima lux,

    i. e. the Jewish Sabbath, Juv. 14, 106: ignavum conferunt stipendium, only money, not soldiers, arms, etc., Vell. 2, 39, 1:

    sucus meconium vocatur, multum opio ignavior,

    weaker, less efficacious, Plin. 20, 18, 76, § 202: quorundam flos tantum jucundus, reliquae partes ignavae, ut violae ac rosae, without smell, id. 21, 7, 18, § 37:

    cornicula ante oculos ignava,

    i. e. of no use, id. 11, 28, 34, § 100:

    ignavum est rediturae parcere vitae,

    Luc. 1, 492.—
    B.
    Of things that produce inactivity or indolence, that renders slothful or inactive: nec nos impediet illa ignava ratio, quae dicitur: appellatur enim quidam a philosophis argos logos, cui si pareamus, nihil omnino agamus in vita. Sic enim interrogant:

    Si fatum tibi est, etc.... Recte genus hoc interrogationis ignavum et iners nominatum est, quod eadem ratione omnis e vita tolletur actio,

    relaxing, Cic. Fat. 12, 28 sq.:

    frigus,

    Ov. M. 2, 763:

    aestus,

    id. ib. 7, 529:

    dolor,

    Plin. 11, 18, 20, § 64.—Hence, adv. in two forms, ignāvē and ignā-vĭter.
    (α).
    Ignave, sluggishly, slothfully, without spirit:

    ne quid abjecte, ne quid timide, ne quid ignave, ne quid serviliter muliebriterve faciamus,

    Cic. Tusc. 2, 23, 55:

    dicere multa,

    flatly, tamely, Hor. Ep. 2, 1, 67.—
    (β).
    Ignaviter, lazily, sluggishly, tardily: ignaviter quaerere, Lucil. ap. Non. 513, 14; Quadrig. ap. Prisc. p. 1010 P.; Hirt. ap. Cic. Att. 15, 6, 2.—
    b.
    Comp.:

    carpere ignavius herbas,

    Verg. G. 3, 465.

    Lewis & Short latin dictionary > ignavus

  • 9 tardus

    tardus, a, um, adj., slow, not swift, sluggish, tardy (freq. and class.; syn.: lentus, languidus).
    I.
    Lit., of motion or action:

    velox an tardus sit,

    Cic. Inv. 1, 24, 35:

    tardi sumus nos,

    Plaut. Poen. 3, 1, 66:

    aetate tardiores,

    id. ib. 3, 1, 6; cf. id. ib. 1 and 4:

    fatuus est, insulsus, tardus, stertit noctes et dies,

    Ter. Eun. 5, 8, 49:

    redemptor non inertiā aut inopiā tardior fuit,

    Cic. Div. 2, 21, 47:

    qualem existimas, qui in adulterio deprehenditur? tardum,

    id. de Or. 2, 68, 275:

    nemo erat adeo tardus aut fugiens laboris,

    Caes. B. C. 1, 69:

    tarda aliqua et languida pecus,

    Cic. Fin. 2, 13, 40:

    asellus,

    Verg. G. 1, 273:

    juvenci,

    id. ib. 2, 206: aves, quas Hispania tardas appellat, Graecia ôtidas, Plin. 10, 22, 29, § 56:

    Caesar ubi reliquos esse tardiores vidit,

    Caes. B. G. 2, 25:

    ad injuriam tardiores,

    Cic. Off. 1, 11, 33:

    tardior ad judicandum,

    id. Caecin. 4, 9:

    ad deponendum imperium,

    id. Rep. 2, 12, 23:

    ad discedendum,

    id. Att. 9, 13, 4; cf.:

    Bibulus in decedendo erit, ut audio, tardior,

    id. ib. 7, 3, 5:

    proci loripedes, tardissimi,

    Plaut. Poen. 3, 1, 7:

    Apollo,

    i. e. unpropitious, Prop. 1, 8, 41. —
    b.
    Of things concr. and abstr.:

    tardiores tibicinis modi et cantus remissiores,

    Cic. de Or. 1, 60, 254:

    omnia tarda et spissa,

    id. Att. 10, 18, 2:

    fumus,

    Verg. A. 5, 682:

    frumenti tarda subvectio,

    Liv. 44, 8, 1:

    poena tardior,

    Cic. Caecin. 3, 7; Quint. 7, 2, 42:

    portenta deum tarda et sera nimis, Cic. poët. Div. 2, 30, 64: sic mihi tarda fluunt tempora,

    Hor. Ep. 1, 1, 23:

    noctes,

    coming on late, Verg. G. 2, 482:

    tardiora fata,

    Hor. Epod. 17, 62:

    anne novum tardis sidus te mensibus addas,

    i. e. to the long summer months, Verg. G. 1, 32:

    nox,

    Ov. P. 2, 4, 26:

    tarda Genua labant,

    Verg. A. 5, 432:

    podagra,

    i. e. that makes one move slowly, Hor. S. 1, 9, 32:

    senectus,

    id. ib. 2, 2, 88; Tib. 2, 2, 19; cf.

    passus,

    Ov. M. 10, 49:

    abdomen,

    Juv. 4, 107:

    onus,

    Sen. Phoen. 568:

    sapor,

    i. e. that lingers long on the palate, Verg. G. 2, 126:

    lingua,

    Sen. Oedip. 293.— Poet., with gen.:

    tardus fugae,

    delaying his flight, Val. Fl. 3, 547; and with inf.:

    nectere tectos Numquam tarda dolos,

    Sil. 3, 234. —
    II.
    Trop., slow of apprehension, dull, heavy, stupid.
    A.
    In gen.: Ch. Prorsum nihil intellego. Sy. Hui, tardus es, Ter. Heaut. 4, 5, 28:

    sensus hebetes et tardi,

    Cic. Ac. 1, 8, 31:

    nimis indociles tardique,

    id. N. D. 1, 5, 12:

    si qui forte sit tardior,

    id. de Or. 1, 28, 127:

    tardi ingenii est, rivulos consectari, fontes rerum non videre,

    id. ib. 2, 27, 117:

    tardo ingenio esse,

    id. Agr. 3, 2, 6:

    mentes,

    id. Tusc. 5, 24, 68:

    ingenium,

    Quint. 1, 3, 2.—
    B.
    In partic., of speech or of a speaker, slow, not rapid, measured, deliberate:

    in utroque genere dicendi principia tarda sunt,

    Cic. de Or. 2, 53, 213:

    stilus,

    Quint. 10, 3, 5:

    tardior pronuntiatio,

    id. 10, 7, 22:

    tarda et supina compositio,

    id. 9, 4, 137:

    tardus in cogitando,

    Cic. Brut. 59, 216:

    Lentulus non tardus sententiis,

    id. ib. 70, 247.—Hence, adv.: tardē.
    A.
    Slowly, tardily:

    tarde percipere (opp. celeriter arripere),

    Cic. Rosc. Com. 11, 31; Plaut. Pers. 5, 1, 20; id. Ps. 4, 3, 15; Cic. Fam. 14, 5, 1; id. Att. 3, 7, 3; 5, 15, 3; 11, 22, 2; id. Mil. 20, 54; Verg. G. 2, 3. — Comp.:

    tardius moveri,

    Cic. N. D. 2, 20, 51; id. Tusc. 1, 31, 75; 4, 14, 32; id. Prov. Cons. 14, 35; Caes. B. G. 4, 23; id. B. C. 3, 28 al.— Sup.:

    tardissime judicare,

    Cic. Caecin. 2, 7. —
    B.
    Late, not in time, not early, Pall. 11, 14, 3.— Sup.:

    tardissime,

    at latest, Plin. 18, 7, 10, §§ 51 and 56: quam tardissime, as late as possible, Asin. Poll. ap. Cic. Fam. 10, 33, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > tardus

См. также в других словарях:

  • Tardily — Tar di*ly, adv. In a tardy manner; slowly. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • tardily — adverb 1. later than usual or than expected the train arrived late we awoke late the children came late to school notice came so tardily that we almost missed the deadline I belatedly wished her a happy birthday • Syn: ↑late, ↑ …   Useful english dictionary

  • tardily — tardy ► ADJECTIVE (tardier, tardiest) 1) delaying or delayed beyond the right or expected time; late. 2) slow in action or response. DERIVATIVES tardily adverb tardiness noun. ORIGIN Latin tardus slow …   English terms dictionary

  • tardily — adverb Date: circa 1598 1. at a slow pace 2. late …   New Collegiate Dictionary

  • tardily — See tardy. * * * …   Universalium

  • tardily — adverb a) in a tardy fashion; belatedly; late b) slowly …   Wiktionary

  • tardily — (Roget s Thesaurus II) adverb Not on time: behind, behindhand, belatedly, late. See TIME …   English dictionary for students

  • tardily — adv. slowly, sluggishly; late, belatedly …   English contemporary dictionary

  • tardily — tar·di·ly …   English syllables

  • tardy — tardily, adv. tardiness, n. /tahr dee/, adj., tardier, tardiest. 1. late; behind time; not on time: How tardy were you today? 2. moving or acting slowly; slow; sluggish. 3. delaying through reluctance. [1475 85; earlier tardive, tardif < OF < VL… …   Universalium

  • δυσφυῆ — δυσφυής germinating tardily neut nom/voc/acc pl (attic epic doric) δυσφυής germinating tardily masc/fem/neut nom/voc/acc dual (doric aeolic) δυσφυής germinating tardily masc/fem acc sg (attic epic doric) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»