Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

take+away

  • 81 perimo

    pĕrĭmo (orig. form pĕrĕmo, Cato ap. Fest. p. 217 Müll.), ēmi, emptum (emtum), 3, v. a. [per-emo], to take away entirely, to annihilate, extinguish, destroy; to cut off, hinder, prevent.
    I.
    In gen. (class.;

    syn.: perdo, deleo): penitus materiem omnem,

    Lucr. 1, 226:

    sensu perempto,

    Cic. Tusc. 1, 37, 89: luna subito perempta est, was taken away, i. e. vanished, disappeared, id. poët. Div. 1, 11, 18:

    divum simulacra peremit fulminis ardor,

    id. ib. 1, 12, 19:

    Troja perempta,

    destroyed, ruined, Verg. A. 5, 787:

    corpus macie,

    Liv. 2, 23; cf. id. 38, 21: ne quid consul auspici peremat, should hinder, prevent, Cato ap. Fest. p. 217 Müll.:

    reditum,

    Cic. Planc. 42, 101:

    nisi aliqui casus consilium ejus peremisset,

    id. Off. 3, 7, 33:

    si causam publicam mea mors peremisset,

    id. Sest. 22, 49; id. Fragm. ap. Non. 450, 5:

    perimit urbem incendio,

    Vulg. Jos. 11, 11.— Absol.:

    sin autem (supremus ille dies) perimit ac delet omnino, quid melius, quam? etc.,

    Cic. Tusc. 1, 49, 117.—
    II.
    In partic., to kill, slay ( poet. and in post-Aug. prose; cf.

    trucido): perempta et interempta pro interfectis poni solet a poëtis,

    Fest. p. 217 Müll.; Lucr. 3, 886:

    crudeli morte peremptus,

    Verg. A. 6, 163:

    aliquem caede,

    id. ib. 9, 453:

    sorte,

    id. ib. 11, 110: hunc, ubi tam teneros volucres matremque peremit (trans. from Homer), Cic. poët. Div. 2, 30, 64; Ov. M. 8, 395:

    conceptum abortu,

    Plin. 3, 44, 69, § 172:

    caedes fratrum indigne peremptorum,

    Just. 7, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > perimo

  • 82 refigo

    rĕ-fīgo, xi, xum, 3, v. a., to unfix, unfasten, unloose, tear or pluck down, pull out or off (class.).
    I.
    Lit.:

    num figentur rursus eae tabulae, quas vos decretis vestris refixistis?

    have taken down, Cic. Phil. 12, 5, 12:

    affixis hostium spoliis, quae nec emptori refigere liceret,

    Plin. 35, 2, 2, § 7; so,

    clipeo refixo,

    Hor. C. 1, 28, 11:

    clipeum de poste Neptuni sacro,

    Verg. A. 5, 360:

    signa Parthorum templis,

    Hor. Ep. 1, 18, 56:

    clipeos captos in bello,

    Sil. 10, 601:

    dentes,

    to pull out, extract, Cels. 6, 15 fin.:

    refigere se crucibus,

    Sen. Vit. Beat. 19 fin.; cf.:

    refixum corpus interfectoris cremavit,

    Just. 9, 7, 11. — Poet.:

    caelo refixa sidera,

    loosened, falling down, Verg. A. 5, 527:

    non hasta refixas vendit opes,

    the plundered goods, Claud. IV. Cons. Hon. 497.—
    II.
    Transf.
    1.
    To take down the tables of the laws suspended in public, i. e. to annul, abolish, abrogate laws:

    acta M. Antonii rescidistis, leges refixistis,

    Cic. Phil. 13, 3, 5; cf.:

    cujus aera refigere debeamus,

    id. Fam. 12, 1 fin.: fixit leges pretio atque refixit, for a bribe, Verg, A. 6, 622.—
    * 2.
    To take away, remove: quo facilius nostra refigere deportareque tuto possimus, Curius ap. Cic. Fam. 7, 29, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > refigo

  • 83 repurgo

    rĕ-purgo, āvi, ātum, 1, v. a.
    I.
    Lit., to clean, cleanse, or clear again (not anteAug.):

    iter,

    Liv. 44, 4 fin.:

    alveum Tiberis,

    Suet. Aug. 30:

    ergastula,

    id. Tib. 8:

    os, mox dentes,

    Plin. 8, 25, 37, § 90:

    nomas,

    id. 23, 4, 38, § 78:

    vulnera,

    id. 34, 15, 46, § 155:

    humum, Ov. de Nuce, 125: hortum repurgare steriles herbas eligens,

    Curt. 4, 1, 21:

    repurgato fugiebant nubila caelo,

    Ov. M. 5, 286:

    serenitas caeli non recipit majorem claritatem in sincerissimum nitorem repurgata,

    Sen. Ep. 66, 46.—
    II.
    Transf., to purge away; to take away, remove, for the sake of cleaning:

    quicquid in Aeneā fuerat mortale repurgat,

    Ov. M. 14, 603:

    fetus,

    Plin. 8, 55, 81, § 217:

    aurum venis,

    Flor. 4, 12, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > repurgo

  • 84 subripio

    sur-rĭpĭo ( subr-), rĭpŭi (rŭpŭi, Plaut. Trin. 1, 2, 46; id. Men. 5, 5, 38;

    v. Ritschl, Proleg. p. xcv.), reptum, 3 (sync. forms: surpite,

    Hor. S. 2, 3, 283:

    surpere,

    Lucr. 2, 314:

    surpuit,

    Plaut. Capt. prol. 8; id. ib. 3, 5, 102;

    5, 4, 14: surpuerit,

    id. Trin. 4, 3, 16:

    surpuerat,

    Hor. C. 4, 13, 20; perf. subj. surrepsit for surripuerit, Plaut. Mil. 2, 3, 62), v. a. and n. [rapio], to snatch or take away secretly, to withdraw privily, to steal, pilfer, purloin (class.).
    I.
    Lit.:

    qui vasa ex privato sacro surripuerit,

    Cic. Inv. 2, 18, 55:

    ex ejus custodiā filium,

    id. Dom. 25, 66: libros servus. id. Fam. 13, 77, 3:

    puerum (servos),

    Plaut. Capt. prol. 8; cf.

    surreptus (puer),

    id. Poen. 4, 2, 80; 5, 2, 98:

    filius ex patriā,

    id. ib. 5, 4, 77:

    sacram coronam Jovis,

    id. Men. 5, 5, 38:

    de mille fabae modiis unum,

    Hor. Ep. 1, 16, 55:

    mappam praetori surpuit,

    Mart. 12, 29, 10.—Of literary theft:

    qui a Naevio vel sumpsisti multa, si fateris, vel, si negas, surripuisti,

    Cic. Brut. 19, 76:

    Ennium hoc ait Homero surripuisse, Ennio Vergilium,

    Sen. Ep. 108, 34:

    non surripiendi causā, sed palam imitandi,

    id. Suas. 3, 7:

    surrupuisti te mihi dudum de foro,

    i. e. you have stolen away from me, Plaut. Men. 3, 2, 26; cf. id. Mil. 2, 3, 62:

    quae (puella) se surpuerat mihi,

    Hor. C. 4, 13, 20:

    unum me surpite morti,

    id. S. 2, 3, 283.— Absol.:

    quare, Si quidvis satis est, perjuras, surripis, aufers Undique?

    Hor. S. 2, 3, 127. —
    II.
    Trop.:

    virtus, quae nec eripi nec surripi potest,

    Cic. Par. 6, 3, 51:

    aut occulte surripi aut impune eripi,

    id. Verr. 2, 1, 4, § 10:

    surripiendum aliquid putavi spatii,

    id. Att. 5, 16, 1:

    motus quoque surpere debent,

    Lucr. 2, 314:

    crimina oculis patris,

    Ov. H. 11, 66:

    diem,

    id. P. 4, 2, 40:

    tempus quod adhuc subripiebatur, collige et serva,

    Sen. Ep. 1, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > subripio

  • 85 surripio

    sur-rĭpĭo ( subr-), rĭpŭi (rŭpŭi, Plaut. Trin. 1, 2, 46; id. Men. 5, 5, 38;

    v. Ritschl, Proleg. p. xcv.), reptum, 3 (sync. forms: surpite,

    Hor. S. 2, 3, 283:

    surpere,

    Lucr. 2, 314:

    surpuit,

    Plaut. Capt. prol. 8; id. ib. 3, 5, 102;

    5, 4, 14: surpuerit,

    id. Trin. 4, 3, 16:

    surpuerat,

    Hor. C. 4, 13, 20; perf. subj. surrepsit for surripuerit, Plaut. Mil. 2, 3, 62), v. a. and n. [rapio], to snatch or take away secretly, to withdraw privily, to steal, pilfer, purloin (class.).
    I.
    Lit.:

    qui vasa ex privato sacro surripuerit,

    Cic. Inv. 2, 18, 55:

    ex ejus custodiā filium,

    id. Dom. 25, 66: libros servus. id. Fam. 13, 77, 3:

    puerum (servos),

    Plaut. Capt. prol. 8; cf.

    surreptus (puer),

    id. Poen. 4, 2, 80; 5, 2, 98:

    filius ex patriā,

    id. ib. 5, 4, 77:

    sacram coronam Jovis,

    id. Men. 5, 5, 38:

    de mille fabae modiis unum,

    Hor. Ep. 1, 16, 55:

    mappam praetori surpuit,

    Mart. 12, 29, 10.—Of literary theft:

    qui a Naevio vel sumpsisti multa, si fateris, vel, si negas, surripuisti,

    Cic. Brut. 19, 76:

    Ennium hoc ait Homero surripuisse, Ennio Vergilium,

    Sen. Ep. 108, 34:

    non surripiendi causā, sed palam imitandi,

    id. Suas. 3, 7:

    surrupuisti te mihi dudum de foro,

    i. e. you have stolen away from me, Plaut. Men. 3, 2, 26; cf. id. Mil. 2, 3, 62:

    quae (puella) se surpuerat mihi,

    Hor. C. 4, 13, 20:

    unum me surpite morti,

    id. S. 2, 3, 283.— Absol.:

    quare, Si quidvis satis est, perjuras, surripis, aufers Undique?

    Hor. S. 2, 3, 127. —
    II.
    Trop.:

    virtus, quae nec eripi nec surripi potest,

    Cic. Par. 6, 3, 51:

    aut occulte surripi aut impune eripi,

    id. Verr. 2, 1, 4, § 10:

    surripiendum aliquid putavi spatii,

    id. Att. 5, 16, 1:

    motus quoque surpere debent,

    Lucr. 2, 314:

    crimina oculis patris,

    Ov. H. 11, 66:

    diem,

    id. P. 4, 2, 40:

    tempus quod adhuc subripiebatur, collige et serva,

    Sen. Ep. 1, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > surripio

  • 86 sustollo

    sustollo, ĕre, v.a. [subs for sub (v. sub, III.), and tollo], to lift or take up, to raise up, raise (ante- and post-class.; cf.: erigo, effero).
    I.
    In gen.:

    amiculum,

    Plaut. Cist. 1, 1, 117; id. Poen. 1, 2, 136:

    Graecae sunt hae columnae, sustolli solent,

    i. e. to be set upon a high pedestal, id. ib. 5, 3, 49:

    torvos ad aethera vultus,

    Ov. M. 13, 542:

    (navem) levi sustollit machina nisu,

    Lucr. 4, 906:

    vela,

    Cat. 64, 210; 64, 235:

    papulas alte,

    Ser. Samm. 38, 716. —
    II.
    In partic.
    * A.
    To build, erect: novum opus in quālibet civitate, Cod. Th. 15, 1, 28. —
    B.
    To take away, remove, destroy:

    erilem filiam,

    Plaut. Cist. 2, 3, 8:

    has aedes totas,

    id. Mil. 2, 3, 39:

    sustolli ab his locis,

    Arn. 2, 60.

    Lewis & Short latin dictionary > sustollo

  • 87 dē-minuō

        dē-minuō uī, ūtus, ere,    to make smaller, lessen, diminish: deminutae copiae, Cs.: militum vires inopia frumenti deminuerat, Cs.: de bonis, i. e. to alienate in part: praedia. — Fig., to take away, abate, lessen, reduce, remit, impair: de huius praesidiis: ne quid de legibus eorum, Cs.: de suā in Aeduos benevolentiā, Cs.: quicquam ex regiā potestate, L.: alicui timor studia deminuit, Cs.: partem aliquam iuris: nihil eius (maiestatis), L.: imperium populi R.—With capite, to deprive of citizenship: mulier, quae se capite numquam deminuit, i. e. by marriage: deminuti capite, enslaved, L.

    Latin-English dictionary > dē-minuō

  • 88 dē-prehendō or dēprēndō (-praendō)

       dē-prehendō or dēprēndō (-praendō) dī, sus, ere,    to take away, seize upon, catch, snatch: deprehensus ex itinere Magius, Cs.: comitatūs in ponte, S.: litterae deprehensae, intercepted, L.: navīs, to seize, Cs.: Argolico mari deprensus, i. e. storm-stayed, V.: Deprensis statio tutissima nautis, V.: in aequore navem (Auster), O.—To catch, overtake, surprise, apprehend, detect, find out, discover: deprehendi in manifesto scelere: sine duce deprehensis hostibus, Cs.: Deprendi miserum est, H.: qui, cum venenum dare vellet, deprehensus est: factum: facinora: (venenum) datum, L.: Agricola nuntio deprehensus, surprised, Ta.—To confine, catch, bring into a strait: flamina Cum deprensa fremunt silvis, i. e. confined, V.: viae deprensus in aggere serpens, V.—Fig., to comprehend, perceive, understand, detect, discover, discern, observe: res magnas in minimis rebus: alcuius facinora oculis, opinione: quid si me stultior ipso deprenderis? H.: In feris deprensa potentia morbi, O.—To bring into a strait, embarrass: deprehensum me plane video: se deprehensum negare.

    Latin-English dictionary > dē-prehendō or dēprēndō (-praendō)

  • 89 dē-rogō

        dē-rogō āvī, ātus, āre.—In legislation,    to repeal in part, restrict, modify: neque derogari ex hac (lege) aliquid licet: de lege aliquid derogare. —In gen., to take away, detract, diminish, impair, withhold: de magnificentiā quiddam: de testium fide: si quid ex hac (aequitate): fidem alicui: certam derogat vetustas fidem, L.

    Latin-English dictionary > dē-rogō

  • 90 dē-ruō

        dē-ruō ruī, —, ere,    to take away, detract: cumulum de laudibus alicuius.

    Latin-English dictionary > dē-ruō

  • 91 ē-gerō

        ē-gerō gessī, gestus, ere,    to carry out, bring out, take away, remove, discharge: cumulata bona, L.: praedam ex hostium tectis, L.: fluctūs (e navi), O.: tantum nivis, L.: aquam vomitu, Cu.: egeritur dolor, is assuaged, O.—To empty, make desolate: avidis Dorica castra rogis, Pr.

    Latin-English dictionary > ē-gerō

  • 92 ex-hauriō

        ex-hauriō hausī, haustus, īre,    to draw out, empty, exhaust: sentinam: vinum, drink up: exhausto ubere, V.—To draw out, make empty, exhaust: terram manibus: humum ligonibus, H.: aerarium: exhaustā paene pharetrā, O.: exhaustis tectis, pillaged, L.: reliquom spiritum, destroy: sumptu exhauriri, impoverished: Quo magis exhaustae fuerint (apes), V.: socios commeatibus, L.: facultates patriae, N.—Fig., to take away, remove: partem ex tuis (laudibus): sibi manu vitam: exhausta vis aeris alieni est, cleared off, L.—To exhaust, bring to an end: ut (amor) exhauriri nullā posset iniuriā: (multa) sermone, i. e. to discuss thoroughly: deinde exhauriri mea mandata, be fulfilled: labores, endure, L.: pericula, V.: labor Cui numquam exhausti satis est, i. e. never finished, V.: poenarum exhaustum satis est, inflicted, V.: Plus tamen exhausto superest, more than has been done, O.: exhaustus cliens, worn out, Iu.: inter labores exhausti, L.

    Latin-English dictionary > ex-hauriō

  • 93 fūror

        fūror ātus, ārī, dep.    [fur], to steal, purloin, pilfer: alqd: omne genus furandi: in furando manibus suis uti (of literary theft): (librum) abs te: civitatem, obtained by fraud: fessos oculos furare labori, i. e. withdraw, V.: speciem alcuius, i. e. assume, Pr.: patri equos, take away secretly, V.: furandi melior, i. e. in stratagems, Ta.
    * * *
    I
    furari, furatus sum V DEP
    steal; plunder
    II
    madness, rage, fury, frenzy; passionate love

    Latin-English dictionary > fūror

  • 94 līmō

        līmō āvī, ātus, āre    [lima], to file, polish, finish: stilus hoc maxime ornat ac limat: vir urbanitate limatus.— To investigate accurately, clear up: veritas limatur in disputatione: mendacium Subtiliter, Ph.— To file off, take away from, diminish: tantum alteri adfinxit, de altero limavit: mea commoda, H.: se ad minutarum causarum genera, i. e. limited himself.
    * * *
    limare, limavi, limatus V
    file; polish; file down; detract gradually from

    Latin-English dictionary > līmō

  • 95 moveō

        moveō mōvī, mōtus, ēre    [1 MV-], to move, stir, set in motion, shake, disturb, remove: tanti oneris turrim, Cs.: matrona moveri iussa, to dance, H.: moveri Cyclopa, represent by action, H.: membra ad modos, Tb.: fila sonantia movit, struck, O.: moveri sedibus huic urbi melius est: loco motus cessit, driven back, Cs.: move ocius te, bestir thyself, T.: neque se in ullam partem, attach, Cs.: se ex eo loco, stir from the spot, L.: caput, i. e. threaten with, H.: castra ex eo loco, break up, Cs.: hostem statu, dislodge, L.: heredes, eject: tribu centurionem, expel: signiferos loco, degrade, Cs.: Omne movet urna nomen, H.: senatorio loco, degrade, L.: Verba loco, cancel, H.: consulem de sententiā, dissuade, L.: litteram, to take away: movet arma leo, gives battle, V.: quo sidere moto, at the rising of, O.—Prov.: omnīs terras, omnia maria movere, move heaven and earth (of great exertions).—Of the soil, to stir, plough, break up, open: iugera, V.: mota terra, O.— To disturb, violate: triste bidental, H.: Dianae non movenda numina, inviolable, H.— To remove oneself, betake oneself, move, be moved, be stirred (sc. se): terra dies duodequadraginta movit, there was an earthquake, L.: movisse a Samo Romanos audivit, L.: voluptas movens, i. e. in motion.—To excite, occasion, cause, promote, produce, begin, commence, undertake: fletum populo: mihi admirationem: indignationem, L.: suspicionem: iam pugna se moverat, was going on, Cu.: cantūs, V.: mentionem rei, make mention, L.: priusquam movere ac moliri quicquam posset, make any disturbance, L. — To shake, cause to waver, alter, change: meam sententiam.— To disturb, concern, trouble, torment: moveat cimex Pantilius? H.: voltum movetur, changes countenance, V.: vis aestūs omnium ferme corpora movit, L.: venenum praecordia movit, O.: strepitu fora, Iu.— To stir, produce, put forth: de palmite gemma movetur, O.— To exert, exercise: movisse numen ad alqd deos, L.: artis opem, O. — To change, transform: quorum Forma semel mota est, O.: nihil motum ex antiquo, i. e. change in traditional custom, L.—Fig., to move, influence, affect, excite, inspire: nil nos dos movet, T.: beneficiis moveri, Cs.: moveri civitas coepit, S.: ut pulcritudo corporis movet oculos et delectat, charms: animos ad bellum, instigate, L.: feroci iuveni animum, stir, L.: Vestrā motus prece, H.: moverat plebem oratio consulis, had stirred, L.: absiste moveri, be not disturbed, V.: ut captatori moveat fastidia, excites nausea in, Iu.— To revolve, meditate, ponder: Multa movens animo, V.
    * * *
    movere, movi, motus V
    move, stir, agitate, affect, provoke, disturb;

    Latin-English dictionary > moveō

  • 96 perimō or peremō

        perimō or peremō ēmī, ēmptus or ēmtus, ere    [per+emo], to take away entirely, annihilate, extinguish, destroy, cut off, hinder, prevent: sin autem (supremus ille dies) peremit ac delet omnino: luna subito perempta est, i. e. disappeared: Troia perempta, destroyed, V.: corpus macie peremptum, L.: si causam publicam mea mors peremisset.— To kill, slay: morte peremptus, V.: sorte, V.: alqm inopiā, Ta.: hunc perimet mea dextra, O.

    Latin-English dictionary > perimō or peremō

  • 97 praecerpō

        praecerpō —, —, ere    [prae+carpo], to pluck beforehand, gather prematurely: messīs, O.—Fig., to take away, lessen, diminish: fructum offici tui.
    * * *
    praecerpere, praecerpsi, praecerptus V
    pluck before time; pluck or cut off; gather before it's time

    Latin-English dictionary > praecerpō

  • 98 sē-pōnō

        sē-pōnō posuī, positus, ere,    to lay apart, set aside, put by, separate, pick out, select: seponi et occultari: aliquid habere sepositum: ornamenta seposita: captivam pecuniam in aedificationem templi, L.: Primitias magno Iovi, O.: de mille sagittis Unam, select, O.: alqm a domo, banish, Ta. —Fig., to set apart, assign, appropriate, reserve: sibi ad eam rem tempus, fix: seponendus extra certamen alter consulatus, to be set apart beyond controversy, L.—To remove, take away, exclude, select: Iovem curas Seposuisse gravīs, had thrown off, O.: seposuisse a ceteris dictionibus eam partem dicendi, have separated: inurbanum lepido seponere dicto, i. e. distinguish, H.

    Latin-English dictionary > sē-pōnō

  • 99 sub-trahō

        sub-trahō trāxī, trāctus, ere,    to draw from below, drag out, draw off, carry off, withdraw, take away, remove: subtractus Numida mortuo superincubanti Romano vivus, L.: effracto colla iugo, O.: si dediticii subtrahantur, Cs.: ab dextro cornu milites, L.: oculos, avert, Ta.: tremit puppis Subtrahiturque solum, the sea gives way below, V. —Fig.: neque verba sedem habere possunt, si rem subtraxeris: aliis nominatis, me unum subtrahebat, omitted, Cu.: cui iudicio eum mors subtraxit, L.: me a curiā, withdraw: subtrahente se, withdrawing himself (as surety), L.

    Latin-English dictionary > sub-trahō

  • 100 abalieno

    abalienare, abalienavi, abalienatus V TRANS
    make alien; separate, abstract; alienate, estrange, make disaffected; transfer (sale/contract); remove, take away, dispose of; numb/deaden

    Latin-English dictionary > abalieno

См. также в других словарях:

  • Take-away — auch: Take|away 〈[tɛıkəwɛı] m. 6 oder n. 15〉 Sy Take out (2) 1. in einem Restaurant od. Imbiss zubereitete Mahlzeit zum Mitnehmen 2. Restaurant od. Imbiss mit Straßenverkauf ● Take away macht das Kochen überflüssig; eine Bar mit Take away [zu… …   Universal-Lexikon

  • take-away — Bendroji  informacija Rūšis: naujai skolinta citata Rašybos variantai: take away. Kilmė: anglų, take away. Ypatingasis požymis: sukurtas (vartojamas) išeivių Pateikta: 2012 04 01. Atnaujinta: 2014 05 18. Reikšmės ir vartosena Apibrėžtis:… …   Lietuvių kalbos naujažodžių duomenynas

  • Take-away — Take a|way auch: Take|a|way 〈[tɛıkəwɛı] m. od. n.; Gen.: s, Pl.: s〉 Syn. Takeout (2) 1. in einem Restaurant od. Imbiss zubereitete Mahlzeit zum Mitnehmen; Take away macht das Kochen überflüssig 2. Restaurant od. Imbiss mit Straßenverkauf; eine… …   Lexikalische Deutsches Wörterbuch

  • take away — index abduct, abridge (divest), abridge (shorten), adeem, carry away, decrease, deduct ( …   Law dictionary

  • take-away — or takeaway [tāk′ə wā΄] Chiefly Brit. adj. TAKEOUT (adj. 1) n. 1. TAKEOUT (n …   Universalium

  • take-away — or takeaway [tāk′ə wā΄] Chiefly Brit. adj. TAKEOUT (adj. 1) n. 1. TAKEOUT (n. 2) 2. a restaurant, store, etc. that sells takeout food …   English World dictionary

  • take away — verb 1. remove from a certain place, environment, or mental or emotional state; transport into a new location or state (Freq. 5) Their dreams carried the Romantics away into distant lands The car carried us off to the meeting I ll take you away… …   Useful english dictionary

  • take away — Synonyms and related words: abate, abrade, abridge, abstract, bate, belittle, bereave, bleed, carry away, carry off, cart away, curtail, cut off, decrease, deduct, delocalize, depreciate, deprive, deprive of, derogate, detract, diminish, discount …   Moby Thesaurus

  • Take Away — Infobox Film name = Take Away |thumb|150px director = Marc Gracie producer = Marc Gracie David Redman writer = Dave O Neil starring =Vince Colosimo Stephen Curry Rose Byrne Nathan Phillips released= 2003 runtime = 88 mins country =… …   Wikipedia

  • take away — v. (D; tr.) ( to remove ) to take away from (she took the scissors away from the child) * * * [ teɪkə weɪ] (D;tr.) ( to remove ) to take away from (she took the scissors away from the child) …   Combinatory dictionary

  • Take-away — D✓Take away, Take|away [ te:k|əve: ], der und das; s, s <englisch> (Imbisslokal, in dem Speisen und Getränke vor allem zum Mitnehmen verkauft werden) …   Die deutsche Rechtschreibung

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»