-
1 ā-vertō (avor-)
ā-vertō (avor-) tī, sus, ere, to turn away, avert, turn off, remove: flumina: se: a Dolabellā pecuniam: iter ab Arari, turned aside, Cs.: a ceteris in se oculos, attracted, L.: eo itinere se, Cs.: Capuā Hannibalem, L.: Italiā regem, V.: in fugam ciassem, L.: ab hominibus ad deos preces, L.: regnum Libycas oras, V.— Pass: aversa est Nata Iovis, turned away, O.: a iudicibus oratio avertitur.—Poet., with acc, to turn from, shun: fontes avertitur (equus), V.—To turn away, retire, withdraw: avertens roseā cervice refulsit (sc. se), V.: prora avertit, V.—To carry off, purloin, steal, embezzle: pecuniam: a stabulis tauros, V.: praedam domum, Cs.: pellem Colchis, Ct. — Fig., to turn, divert, withdraw, keep off: a me animum: ut nec vobis... averteretur a certamine animus, L.: Hannibalem ab incepto, L.: Sabinos (sc. a pugnā), L.: sanos sensūs, to charm, inflame, V.—To avert, ward off, turn away: morbos, H.: hoc omen: Antoni conatūs a re p.: periculum victimā, Ph.—To alienate, estrange: animos, S.: legiones a C. Antoni scelere: civitates ab eius amicitiā, Cs. -
2 fraudō
fraudō āvī, ātus, āre [fraus], to cheat, beguile, defraud, rob: socium: creditores: fraudatis lucernis, H.: magnā pecuniā fraudari: milites praedā, L.: (puerum) regno, V.: amantem spe, O.: fraudans se ipse victu suo, L.— To embezzle, purloin, steal: stipendium equitum, Cs.* * *fraudare, fraudavi, fraudatus Vcheat, defraud; steal -
3 fūror
fūror ātus, ārī, dep. [fur], to steal, purloin, pilfer: alqd: omne genus furandi: in furando manibus suis uti (of literary theft): (librum) abs te: civitatem, obtained by fraud: fessos oculos furare labori, i. e. withdraw, V.: speciem alcuius, i. e. assume, Pr.: patri equos, take away secretly, V.: furandi melior, i. e. in stratagems, Ta.* * *Ifurari, furatus sum V DEPsteal; plunderIImadness, rage, fury, frenzy; passionate love -
4 subripiō or surripiō
subripiō or surripiō (imper. surpite, H.), ripuī (pluperf. surpuerat, H.), ruptus, ere [sub+ rapio], to snatch away, take secretly, withdraw privily, steal, pilfer, purloin: quā re subripis, aufers Undique? H.: vasa ex privato sacro: libros: a Naevio multa, plagiarized.—Fig.: virtus, quae nec eripi nec subripi potest: actor, cui reus occulte subripi posset, could be rescued by trickery: me morti, H.: me mihi, H.: Crimina oculis patris, O. -
5 contrecto
con-trecto ( contracto), āvi, ātum, 1, v. a. [tracto], to touch, handle, come in contact with, feel (class.; most freq. after the Aug. per.).I.Lit.A.In gen.:B.nudum corpus aquaï,
Lucr. 6, 854:pectora,
Ov. M. 8, 607:omnes partes corporis inspectare et contrectare,
Sen. Contr. 1, 2; cf.:membra mortuae,
Suet. Ner. 34:obscena,
Sen. Const. 13, 2:filium Demaeneti,
Plaut. As. 3, 1, 17: librum manibus, * Hor. Ep. 1, 20, 11:vulnus,
to meddle with, Ov. P. 2, 2, 60:pocula vel cibos,
Col. 12, 4, 3:pecuniam,
Suet. Calig. 42; cf.: pecunias vetitas, Cod. Th. 9, 23, 1, § 2.—In partic.1.To touch in examining, to search:2.ne feminae praetextatique pueri et puellae contrectarentur,
Suet. Claud. 35.—To touch carnally, to have illicit intercourse with, Plaut. Poen. 5, 5, 32; id. Mil. 4, 2, 61:b.multorum uxores,
Suet. Dom. 1; Just. 7, 3, 4.—Transf.:3.contrectata filiarum pudicitia,
violated, dishonored, Tac. A. 14, 35.—In the Lat. of the jurists, to appropriate: rem alienam, Gai Inst. 3, 195; Dig. 13, 1, 20.—b.Esp.:II.aliquid,
to take by stealth, to steal, purloin, Dig. 41, 2, 3; 25, 2, 3 al.—Trop., to contemplate, look at, consider, dwell upon:nudare corpus et contrectandum vulgi oculis permittere,
Tac. A. 3, 12:mente varias voluptates,
Cic. Tusc. 3, 15, 33; cf. id. de Or. 3, 6, 24:studia et disciplinas philosophiae,
to apply one's self to, Gell. 17, 19, 3. -
6 fraudo
fraudo (arch. frūdo), āvi, ātum, 1 (archaic perf. subj.:(α).fraudassis,
Plaut. Rud. 5, 2, 58; in the dep. form:fraussus sit,
id. As. 2, 2, 20; cf.: frausus erit, fraudem commiserit, Paul. ex Fest. p. 91 Müll.), v. a. [fraus], to cheat, beguile, defraud one of any thing (class.; syn.: fallo, frustror, circumvenio; inesco, deludo, decipio, etc.).Aliquem aliqua re:(β).cum Caecilius a Vario magnā pecuniā fraudaretur,
Cic. Att. 1, 1, 3; cf.:grano uno fraudare decumanum,
id. Verr. 2, 3, 8, § 20:milites praedā,
Liv. 2, 42, 1:milites stipendio,
Just. 6, 2:aurigarios mercede,
Suet. Ner. 5:multos minutis mutuationibus,
Cic. Fl. 20, 47:quos equidem non fraudaverim debitā laude,
Quint. 2, 14, 1:nationes suā gloriā,
Plin. 32, 6, 21, § 62:aliquem triumpho,
Suet. Calig. 48:legentes judicio maximi auctoris,
Quint. 9, 1, 25:pueros somno (Aurora),
Ov. Am. 1, 13, 17:amantem spe,
id. M. 14, 715:superos ture,
Phaedr. 4, 20, 19:artus seniles animā,
Ov. M. 7, 250:(animus) mutila sentit quaedam et quasi decurtata: quibus, tamquam debito fraudetur, offenditur,
Cic. Or. 53, 178:nec fraudare suo veteri nomine,
id. Fin. 5, 30, 91 (v. Madvig ad h. 1.):verba aliqua sui parte,
Quint. 11, 3, 52:nomina origine,
Ov. M. 7, 654:praeclarum factum memoriā,
Vell. 2, 92:bellum sanguine,
Luc. 2, 305:fraudans se ipse victu suo,
Liv. 2, 10 fin.; 5, 47, 10.—Simply aliquem:(γ).quod ille unciatim vix de demenso suo, suum defraudans genium, compersit miser,
Ter. Phorm. 1, 1, 10:quis sit, qui socium fraudarit et fefellerit, consideremus,
Cic. Rosc. Com. 6, 17: VTI NE PROPTER TE FIDEMVE TVAM CAPTVS FRAVDATVSVE SIEM, an old legal formula in Cic. Off. 3, 17, 70:fidentem,
Plaut. As. 3, 2, 15:quempiam,
Cic. Caecin. 3, 7:creditores,
id. Phil. 6, 4, 11:aliquem in hereditaria societate,
id. Quint. 24, 76:lucernas (sc. oleo),
to deprive of, Hor. S. 1, 6, 124:ipso jure rescindi quod fraudandae legis gratia esset ascriptum,
i. e. to violate, Dig. 35, 1, 64.—With a homogeneous object:II.metuo in commune, ne quam fraudem frausus siet,
Plaut. As. 2, 2, 20.—Transf., to embezzle a thing from a person, to purloin, steal; to withdraw, to diminish (perh. not in Cic.):hi stipendium equitum fraudabant,
Caes. B. C. 3, 59, 3: cf.of the same: fraudata restituere,
id. ib. 3, 60 fin.:annonam publicam,
Dig. 48, 12, 1:vectigal,
Papin. ib. 39, 4, 8:quod ego frudavi,
Plaut. Trin. 2, 4, 11 Ritschl N. cr. (but not in id. Rud. 5, 2, 58, where the correct read. is defraudassis):bellum adversus Turnum propter fraudatas Laviniae nuptias fuit,
withdrawn, not granted, Just. 43, 1:sic gignitur laudatus ille pallor, saturitate fraudatā,
diminished, weakened, Plin. 9, 39, 64, § 138. -
7 frudo
fraudo (arch. frūdo), āvi, ātum, 1 (archaic perf. subj.:(α).fraudassis,
Plaut. Rud. 5, 2, 58; in the dep. form:fraussus sit,
id. As. 2, 2, 20; cf.: frausus erit, fraudem commiserit, Paul. ex Fest. p. 91 Müll.), v. a. [fraus], to cheat, beguile, defraud one of any thing (class.; syn.: fallo, frustror, circumvenio; inesco, deludo, decipio, etc.).Aliquem aliqua re:(β).cum Caecilius a Vario magnā pecuniā fraudaretur,
Cic. Att. 1, 1, 3; cf.:grano uno fraudare decumanum,
id. Verr. 2, 3, 8, § 20:milites praedā,
Liv. 2, 42, 1:milites stipendio,
Just. 6, 2:aurigarios mercede,
Suet. Ner. 5:multos minutis mutuationibus,
Cic. Fl. 20, 47:quos equidem non fraudaverim debitā laude,
Quint. 2, 14, 1:nationes suā gloriā,
Plin. 32, 6, 21, § 62:aliquem triumpho,
Suet. Calig. 48:legentes judicio maximi auctoris,
Quint. 9, 1, 25:pueros somno (Aurora),
Ov. Am. 1, 13, 17:amantem spe,
id. M. 14, 715:superos ture,
Phaedr. 4, 20, 19:artus seniles animā,
Ov. M. 7, 250:(animus) mutila sentit quaedam et quasi decurtata: quibus, tamquam debito fraudetur, offenditur,
Cic. Or. 53, 178:nec fraudare suo veteri nomine,
id. Fin. 5, 30, 91 (v. Madvig ad h. 1.):verba aliqua sui parte,
Quint. 11, 3, 52:nomina origine,
Ov. M. 7, 654:praeclarum factum memoriā,
Vell. 2, 92:bellum sanguine,
Luc. 2, 305:fraudans se ipse victu suo,
Liv. 2, 10 fin.; 5, 47, 10.—Simply aliquem:(γ).quod ille unciatim vix de demenso suo, suum defraudans genium, compersit miser,
Ter. Phorm. 1, 1, 10:quis sit, qui socium fraudarit et fefellerit, consideremus,
Cic. Rosc. Com. 6, 17: VTI NE PROPTER TE FIDEMVE TVAM CAPTVS FRAVDATVSVE SIEM, an old legal formula in Cic. Off. 3, 17, 70:fidentem,
Plaut. As. 3, 2, 15:quempiam,
Cic. Caecin. 3, 7:creditores,
id. Phil. 6, 4, 11:aliquem in hereditaria societate,
id. Quint. 24, 76:lucernas (sc. oleo),
to deprive of, Hor. S. 1, 6, 124:ipso jure rescindi quod fraudandae legis gratia esset ascriptum,
i. e. to violate, Dig. 35, 1, 64.—With a homogeneous object:II.metuo in commune, ne quam fraudem frausus siet,
Plaut. As. 2, 2, 20.—Transf., to embezzle a thing from a person, to purloin, steal; to withdraw, to diminish (perh. not in Cic.):hi stipendium equitum fraudabant,
Caes. B. C. 3, 59, 3: cf.of the same: fraudata restituere,
id. ib. 3, 60 fin.:annonam publicam,
Dig. 48, 12, 1:vectigal,
Papin. ib. 39, 4, 8:quod ego frudavi,
Plaut. Trin. 2, 4, 11 Ritschl N. cr. (but not in id. Rud. 5, 2, 58, where the correct read. is defraudassis):bellum adversus Turnum propter fraudatas Laviniae nuptias fuit,
withdrawn, not granted, Just. 43, 1:sic gignitur laudatus ille pallor, saturitate fraudatā,
diminished, weakened, Plin. 9, 39, 64, § 138. -
8 Furor
1.fūror, ātus, 1, v. dep. a. ( act. inf. furasse, Fulg. Myth. 2, 6; sup. furatum, Plaut. Rud. 1, 2, 23; id. Trin. 4, 2, 22: furatus, in pass. signif., App. M. 10, p. 220) [fur], to steal, purloin, pilfer (syn.: latrocinor, clepo, rapio).I.Lit. (class.):II.solet haec, quae rapuit et furatus est dicere se emisse,
Cic. Verr. 2, 1, 22, § 60:furatur aliquid aut eripit,
id. Off. 2, 11, 40; id. N. D. 2, 63, 157:pecuniam ex templo,
Quint. 3, 6, 41; Suet. Caes. 54.— Absol.:ad furandum venire,
Plaut. Ps. 3, 2, 61; so of pillaging, military raids:ille robore exercitus inpar, furandi melior,
Tac. A. 3, 74 init.;of literary theft: ut iste in furando manibus suis uteretur,
Cic. Verr. 2, 4, 15, § 33:si ego tuum (librum) ante legissem, furatum me abs te esse diceres,
id. Att. 2, 1, 1; cf. Poët. ap. Quint. 8, 3, 29.—Transf., in gen., to take away by stealth, remove secretly, to withdraw:2. I.pone caput, fessosque oculos furare labori,
Verg. A. 5, 845:membra,
Sil. 10, 74:sese,
id. 14, 561:vultus veste,
i. e. to hide, Sen. Agam. 914:non enim furatus esse civitatem, non genus suum ementitus dicitur,
Cic. Balb. 2, 5:speciem furabor Iacchi,
will represent, personate, Prop. 4 (5), 2, 31:audiendi facultatem,
to obtain by stealth, Amm. 14, 11, 15.Prop.: hanc insaniam (manian), quae juncta stultitiae patet latius, a furore disjungimus... Quem nos furorem, melancholian illi (Graeci) vocant... Qui ita sit affectus, eum dominum esse rerum suarum vetant duodecim tabulae. Itaque non est scriptum:(β).Si INSANVS, sed: SI FVRIOSVS ESCIT. Stultitiam enim censuerunt insaniam, constantiā, id est sanitate vacantem... furorem autem esse rati sunt mentis ad omnia caecitatem: quod cum majus esse videatur quam insania, tamen ejusmodi est, ut furor in sapientem cadere possit, non possit insania,
Cic. Tusc. 3, 5, 11; id. Ac. 2, 27, 88:ira furor brevis est,
Hor. Ep. 1, 2, 62; cf.:fere ira et concitatio furori sunt similia,
Quint. 7, 4, 31:hic si mentis esset suae, nisi poenas patriae furore atque insania penderet,
Cic. Pis. 21, 50; cf.:furore atque amentiā impulsus,
Caes. B. G. 1, 40, 4; cf. id. ib. 7, 42:Catilinae,
Sall. C. 24, 2:versatur mihi ante oculos aspectus Cethegi et furor in vestra caede bacchantis,
Cic. Cat. 4, 6, 11:caeci furore,
Liv. 28, 22, 14; cf. Cat. 64, 197:rabidus,
id. 63, 38:caecus,
Hor. Epod. 7, 13:nec se comitem illius furoris, sed ducem praebuit,
Cic. Lael. 11, 37; cf. id. Rep. 1, 28 fin.: si decima legio ad eundem furorem redierit, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 11, 2;so of political excitement,
Caes. B. G. 2, 3, 5; Liv. 2, 29, 11; 25, 4, 5; 28, 25, 12; Hor. C. 4, 15, 17; of the fierce passion of love, Prop. 1, 13, 20; Verg. A. 4, 101; Ov. H. 9, 145.—In plur.:mille puellarum, puerorum mille furores,
Hor. S. 2, 3, 325; of the inspired frenzy of prophets and poets (as translation of the Gr. mania):ea (praesagitio) si exarsit acrius, furor appellatur, cum a corpore animus abstractus divino instinctu concitatur,
Cic. Div. 1, 31, 66:negat sine furore Democritus quemquam poëtam magnum esse posse,
id. ib. 1, 37, 88:ille furor (Cassandrae) patriae fuit utilis,
Prop. 3, 13 (4, 12), 65.—In plur.:fatidicos concepit mente furores,
Ov. M. 2, 640:ad hunc impendiorum furorem,
Suet. Ner. 31.—Prov.:furor fit laesa saepius patientia,
Pub. Syr. 178 Rib.— Poet. also in a good sense:vidi animos, mortesque virŭm, decorisque furorem,
vehement desire, Sil. 2, 324.—In plur.:nec tamen incautos laudum exhorresce furores,
Sil. 3, 146.— Poet., of things:caeli furor aequinoctialis,
the raging storms, Cat. 46, 2.—Furor est, it is madness or folly; with inf. ( poet. and in post-Aug. prose):II.quis furor est, census corpore ferre suo?
Ov. A. A. 3, 172:furor est, mensuram ejus (mundi) animo quosdam agitasse atque prodere ausos... furor est, profecto furor, egredi ex eo, etc.,
Plin. 2, 1, 1, § 3:magno furor (leonis) est in sanguine mergi,
raging desire, Stat. Th. 8, 596:simplexne furor (est) sestertia centum perdere et, etc.,
is it not worse than folly, Juv. 1, 92.—Transf., the cause of wrath ( poet.):III.non ita saeva ira mea ut tibi sim merito semper furor,
Prop. 1, 18, 15.—Fŭror, personified, Verg. A. 1, 294; cf. v. 348; as a deity, the companion of Mars, Sil. 4, 327; Stat. Th. 3, 424; 7, 52; cf. Petr. S. 124. -
9 furor
1.fūror, ātus, 1, v. dep. a. ( act. inf. furasse, Fulg. Myth. 2, 6; sup. furatum, Plaut. Rud. 1, 2, 23; id. Trin. 4, 2, 22: furatus, in pass. signif., App. M. 10, p. 220) [fur], to steal, purloin, pilfer (syn.: latrocinor, clepo, rapio).I.Lit. (class.):II.solet haec, quae rapuit et furatus est dicere se emisse,
Cic. Verr. 2, 1, 22, § 60:furatur aliquid aut eripit,
id. Off. 2, 11, 40; id. N. D. 2, 63, 157:pecuniam ex templo,
Quint. 3, 6, 41; Suet. Caes. 54.— Absol.:ad furandum venire,
Plaut. Ps. 3, 2, 61; so of pillaging, military raids:ille robore exercitus inpar, furandi melior,
Tac. A. 3, 74 init.;of literary theft: ut iste in furando manibus suis uteretur,
Cic. Verr. 2, 4, 15, § 33:si ego tuum (librum) ante legissem, furatum me abs te esse diceres,
id. Att. 2, 1, 1; cf. Poët. ap. Quint. 8, 3, 29.—Transf., in gen., to take away by stealth, remove secretly, to withdraw:2. I.pone caput, fessosque oculos furare labori,
Verg. A. 5, 845:membra,
Sil. 10, 74:sese,
id. 14, 561:vultus veste,
i. e. to hide, Sen. Agam. 914:non enim furatus esse civitatem, non genus suum ementitus dicitur,
Cic. Balb. 2, 5:speciem furabor Iacchi,
will represent, personate, Prop. 4 (5), 2, 31:audiendi facultatem,
to obtain by stealth, Amm. 14, 11, 15.Prop.: hanc insaniam (manian), quae juncta stultitiae patet latius, a furore disjungimus... Quem nos furorem, melancholian illi (Graeci) vocant... Qui ita sit affectus, eum dominum esse rerum suarum vetant duodecim tabulae. Itaque non est scriptum:(β).Si INSANVS, sed: SI FVRIOSVS ESCIT. Stultitiam enim censuerunt insaniam, constantiā, id est sanitate vacantem... furorem autem esse rati sunt mentis ad omnia caecitatem: quod cum majus esse videatur quam insania, tamen ejusmodi est, ut furor in sapientem cadere possit, non possit insania,
Cic. Tusc. 3, 5, 11; id. Ac. 2, 27, 88:ira furor brevis est,
Hor. Ep. 1, 2, 62; cf.:fere ira et concitatio furori sunt similia,
Quint. 7, 4, 31:hic si mentis esset suae, nisi poenas patriae furore atque insania penderet,
Cic. Pis. 21, 50; cf.:furore atque amentiā impulsus,
Caes. B. G. 1, 40, 4; cf. id. ib. 7, 42:Catilinae,
Sall. C. 24, 2:versatur mihi ante oculos aspectus Cethegi et furor in vestra caede bacchantis,
Cic. Cat. 4, 6, 11:caeci furore,
Liv. 28, 22, 14; cf. Cat. 64, 197:rabidus,
id. 63, 38:caecus,
Hor. Epod. 7, 13:nec se comitem illius furoris, sed ducem praebuit,
Cic. Lael. 11, 37; cf. id. Rep. 1, 28 fin.: si decima legio ad eundem furorem redierit, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 11, 2;so of political excitement,
Caes. B. G. 2, 3, 5; Liv. 2, 29, 11; 25, 4, 5; 28, 25, 12; Hor. C. 4, 15, 17; of the fierce passion of love, Prop. 1, 13, 20; Verg. A. 4, 101; Ov. H. 9, 145.—In plur.:mille puellarum, puerorum mille furores,
Hor. S. 2, 3, 325; of the inspired frenzy of prophets and poets (as translation of the Gr. mania):ea (praesagitio) si exarsit acrius, furor appellatur, cum a corpore animus abstractus divino instinctu concitatur,
Cic. Div. 1, 31, 66:negat sine furore Democritus quemquam poëtam magnum esse posse,
id. ib. 1, 37, 88:ille furor (Cassandrae) patriae fuit utilis,
Prop. 3, 13 (4, 12), 65.—In plur.:fatidicos concepit mente furores,
Ov. M. 2, 640:ad hunc impendiorum furorem,
Suet. Ner. 31.—Prov.:furor fit laesa saepius patientia,
Pub. Syr. 178 Rib.— Poet. also in a good sense:vidi animos, mortesque virŭm, decorisque furorem,
vehement desire, Sil. 2, 324.—In plur.:nec tamen incautos laudum exhorresce furores,
Sil. 3, 146.— Poet., of things:caeli furor aequinoctialis,
the raging storms, Cat. 46, 2.—Furor est, it is madness or folly; with inf. ( poet. and in post-Aug. prose):II.quis furor est, census corpore ferre suo?
Ov. A. A. 3, 172:furor est, mensuram ejus (mundi) animo quosdam agitasse atque prodere ausos... furor est, profecto furor, egredi ex eo, etc.,
Plin. 2, 1, 1, § 3:magno furor (leonis) est in sanguine mergi,
raging desire, Stat. Th. 8, 596:simplexne furor (est) sestertia centum perdere et, etc.,
is it not worse than folly, Juv. 1, 92.—Transf., the cause of wrath ( poet.):III.non ita saeva ira mea ut tibi sim merito semper furor,
Prop. 1, 18, 15.—Fŭror, personified, Verg. A. 1, 294; cf. v. 348; as a deity, the companion of Mars, Sil. 4, 327; Stat. Th. 3, 424; 7, 52; cf. Petr. S. 124. -
10 interverto
inter-verto ( - vorto), ti, sum, 3, v. a., to turn aside, turn or draw in another direction, divert.I.Lit.:II.in extremis partibus triglyphi semicanaliculi intervertantur,
Vitr. 4, 3, 5:ductum aquae,
Dig. 43, 20, 8.—Trop., to alter, change for the worse, pervert:B.recta ingenia,
Sen. Cons. ad Marc. 22, 1:rationes,
to falsify accounts, Front. Strat. 3, 16, 3.—To purloin, pilfer, embezzle:2.argentum,
Plaut. As. 2, 2, 92:ille induxit, ut peteret: et receptum intervertit, ad seque transtulit,
Cic. Phil. 2, 32, 79:interverso regali hoc dono,
id. Verr. 2, 4, 30, § 68:vectigalia,
Suet. Vit. 7.—Esp., to cheat out of, defraud of a thing: aliquem aliqua re, to cheat, defraud (anteand post-class.):C.ut me muliere intervorteret,
Plaut. Ps. 3, 2, 110: possessione dominum, Gell. 11, 18, 13.— With acc. alone:quem intervortam?
Plaut. As. 2, 1, 10; Dig. 41, 2, 20. — -
11 legens
1.lēgo, āvi, ātum (archaic perf. legassit for legaverit, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Inv. 2, 50, 148), 1, v. a. [lex; and therefore qs. lege creare], a publicist's and jurid. t. t.I.A publicist's t. t.A.To send with a commission or charge, to send on an embassy, send as ambassador; to depute, despatch:2.ne hoc quidem senatui relinquebas, ut legati ex ejus ordinis auctoritate legarentur,
Cic. Vatin. 15, 35:hominem honestum ac nobilem legarunt ad Apronium,
id. Verr. 2, 3, 48, § 114: eos privatae rei causa legari, id. Fam. 3, 8, 4:juste pieque legatus venio,
Liv. 1, 32:tres adulescentes in Africam legantur, qui reges adeant, etc.,
Sall. J. 21, 4:quos Athenienses Romam ad senatum legaverant impetratum, etc.,
Gell. 7, 14, 8.—Transf. to the commission itself (ante- and post-class.):b.quae verba legaverint Rhodii ad hostium ducem,
what they told him through their deputies, Gell. 15, 31 in lemm. —Beyond the official sphere:B.quin potius, quod legatum est tibi negotium, Id curas?
committed, intrusted, Plaut. Cas. 1, 12.—To appoint or choose as deputy (as the official assistant, lieutenant, of a general or governor):II.eum (Messium) Caesari legarat Appius,
Cic. Att. 4, 15, 9:ego me a Pompeio legari ita sum passus, ut, etc.,
id. ib. 4, 2, 6:istum legatum iri non arbitror,
id. ib. 10, 1, 4:ne legaretur Gabinius Pompeio expetenti,
id. de Imp. Pomp. 19, 57:Dolabella me sibi legavit,
chose me for his lieutenant, id. Att. 15, 11, 4:Calpurnius parato exercitu legat sibi homines nobiles, etc.,
Sall. J. 28.—A jurid. t. t.: aliquid, to appoint by a last will or testament, to leave or bequeath as a legacy (class.):B.Numitori, qui stirpis maximus erat, regnum vetustum Silviae gentis legat,
Liv. 1, 3: legavit quidam uxori mundum omne penumque, Lucil. ap. Gell. 4, 1, 3:usumfructum omnium bonorum Caesenniae legat,
Cic. Caecin. 4, 11:Fabiae pecunia legata est a viro,
id. Top. 3, 14:cui argentum omne legatum est,
Quint. 5, 10, 62:in argento legato,
id. 7, 2, 11.—Aliquid alicui ab aliquo, to leave one a legacy to be paid by the principal heir:1.uxori testamento legat grandem pecuniam a filio, si qui natus esset: ab secundo herede nihil legat,
Cic. Clu. 12, 33:si paterfamilias uxori ancillarum usum fructum legavit a filio, neque a secundo herede legavit,
id. Top. 4, 21; Quint. 7, 9, 5.—Hence,lēgātus, i, m.A.(Acc. to lego, I. A.) An ambassador, legate, Cic. Vatin. 15, 35:B.legatos mittere,
id. de Imp. Pomp. 12, 35:ad senatum legatos de aliqua re mittere,
id. de Or. 2, 37, 155; cf.:missi magnis de rebus uterque Legati,
Hor. S. 1, 5, 29:legatos mittere ad indicendum bellum,
Liv. 31, 8; Ov. M. 14, 527.—(Acc. to lego, I. B.).a.An official assistant given to a general or the governor of a province, a deputy, lieutenant, lieutenant-general:b.quos legatos tute tibi legasti?
Cic. Pis. 14, 33:qui M. Aemilio legati fuerunt,
id. Clu. 36, 99:Quintus frater meus legatus est Caesaris,
id. Fam. 1, 9, 21; id. Off. 3, 20, 79; cf.:Murena summo imperatori legatus L. Lucullo fuit, qua in legatione duxit exercitum, etc.,
id. Mur. 9, 20; 14, 32:neque se ei legatum defuturum,
id. Phil. 11, 7, 17; Val. Max. 5, 5, 1:hiberna cum legato praefectoque tradidisses,
Cic. Pis. 35, 86:(Calvisius) duos legatos Uticae reliquerat,
id. Phil. 3, 10 fin.:quaestorius,
id. Verr. 2, 1, 21, § 56; Caes. B. G. 2, 5 fin.:L. Caesar, cujus pater Caesaris erat legatus,
id. B. C. 1, 8, 2:magnitudo et splendor legati,
Liv. 38, 58, 9:in magna legatum quaere popina,
Juv. 8, 172.—Under the emperors, a governor sent to a province by the emperor, Tac. A. 12, 40; id. Agr. 33; Suet. Vesp. 4; Spart. Hadr. 3 et saep.; cf. legatio, I. B. 2., and Orell. ad Tac. Agr. 9.—(β).Legati legionum, commanders, Suet. Tib. 19; id. Vesp. 4; cf.:2.Caesar singulis legionibus singulos legatos et quaestorem praefecit,
Caes. B. G. 1, 52; Tac. A. 2, 36; id. H. 1, 7.—Also called;legatus praetorius,
Tac. Agr. 7.—lēgātum, i, n. (acc. to lego, II.), a bequest, legacy:2.legatum est delibatio hereditatis, qua testator ex eo, quod universum heredis foret, alicui quid collatum velit,
Dig. 30, 116:Hortensii legata cognovi,
Cic. Att. 7, 3, 9:reliqua legata varie dedit,
Suet. Aug. 101; id. Tib. 48:legatum peto ex testamento,
Quint. 4, 2, 6:jus capiendi legata alicui adimere,
Suet. Dom. 8:cymbala pulsantis legatum amici,
Juv. 9, 62:legatorum genera sunt quattuor,
Gai. Inst. 2, 192; cf. sqq.lĕgo, lēgi, lectum ( gen. plur. part. legentum, Ov. Tr. 1. 7, 25), 3, v. a. [Gr. legô, logos, logas, etc.; Lat. legumen, di-leg-ens, neg-leg-o, etc.; cf. Germ. lesen], to bring together, to gather, collect.I.Lit.A.In gen.:B.oleam,
Cato, R. R. 144:nuces,
Cic. de Or. 2, 66, 265:herbas collibus,
Ov. M. 14, 347: flores et humi nascentia fraga, [p. 1048] Verg. E. 3, 92; cf.:roscida mala,
id. ib. 8, 38:flores in calathos,
Ov. F. 5, 218:spolia caesorum,
Liv. 5, 39:quos (montanos asparagos),
Juv. 11, 69.—Of the dead who have been burned:ossa,
Ov. H. 10, 150:homini mortuo ossa,
Cic. Leg. 2, 24, 60: ossa filii, Sen. de Ira, 2, 33, 6; cf. Quint. 8, 5, 21; Lact. de Mort. Persec. 21, 11:reliquias legerunt primores equestris ordinis,
Suet. Aug. 100. —Esp.1.To take out, pick out, extract, remove:2.quibusdam et radi ossa et legi... quae sine totius pernicie corporis haerere non poterant,
Sen. Prov. 1, 3, 2:ossa vivis,
id. ad Marc. 22, 3:ossa in capite lecta,
id. Ben. 5, 24, 3:ossa e vulneribus,
Quint. 6, 1, 30.—To pluck, strip, gather fruit from (a tree, etc.):3.oleam qui legerit,
Cato, R. R. 144, 1:ficus non erat apta legi,
Ov. F. 2, 254.—Poet.: legere fila, to wind up:4.extrema Lauso Parcae fila legunt,
i. e. spin the last thread of life, Verg. A. 10, 815; cf.:quae dedit ingrato fila legenda viro,
Ov. F. 3, 462:stamen,
Prop. 4 (5), 4, 40 (42).—Naut. t. t.: vela legere, to draw together, furl:5.omnis navita ponto umida vela legit,
Verg. G. 1, 373:vela legunt socii,
id. A. 3, 532:ipse dabit tenera vela, legetque manu,
Ov. H. 15, 215; Val. Fl. 2, 13:prora funem legit Argus ab alta,
draws in, takes in, id. 1, 312:ancoras classis legit,
is weighing anchor, Sen. Troad. 759.—To take to one's self unjustly, to carry off, steal, purloin, plunder, abstract (not in Cic.): omnia viscatis manibus leget, omnia sumet: crede mihi, auferet omnia, Lucil. ap. Non. 332 and 396, 4:6.majus esse maleficium stuprare ingenuam quam sacrum legere,
Auct. Her. 2, 30 fin.:sacra divum,
Hor. S. 1, 3, 117:soceros legere et gremiis abducere pactas,
Verg. A. 10, 79 Serv. ad loc. (but Forbig. renders legere here as = eligere, sumere; cf. 8. infra).—Of places, to go, pass, or wander through ( poet.):7.nec me studiosius altera saltus Legit,
Ov. M. 5, 579:pars cetera pontum Pone legit,
sails through, Verg. A. 2, 207:vada dura lego,
id. ib. 3, 706:freta,
id. ib. 3, 127:aequora Afra,
Ov. F. 4, 289:Ioniumque rapax Icariumque legit,
id. ib. 4, 566: vestigia alicujus, to follow one's footsteps, to track or pursue him:subsequitur pressoque legit vestigia gressu,
id. M. 3, 17; cf.:et vestigia retro Observata legit,
Verg. A. 9, 392:tortos orbes,
to wander through, id. ib. 12, 481.—To pass or sail by, to skirt, to coast along a shore, land, or place (mostly poet.):8.Inarimen Prochytenque legit,
Ov. M. 14, 89; 15, 705; 709: primi litoris oram, coast along, i. e. not enter into details, Verg. G. 2, 44; id. E. 8, 7:navibus oram Italiae,
Liv. 21, 51 fin.:oram Campaniae,
Suet. Tib. 11; cf.terram,
id. Aug. 16. —Pregn., to choose from a number, to pick out, single out, select, elect (class.):* (β).alia esse oportet forma quem tu pugno legeris,
pick out to fight with, Plaut. Am. 1, 1, 160:judices,
Cic. Phil. 5, 6, 16:omnia, quae leget quaeque reiciet,
id. Fin. 4, 15, 40:scribam,
to elect, appoint, id. Clu. 45, 126:condiciones nubendi,
id. Cael. 15:cives in patres,
Liv. 23, 22:viros ad bella,
Ov. M. 7, 669:geminasque legit de classe biremes,
Verg. A. 8, 79: legit virum vir, each one singles out his man (of the combatants in a battle), id. ib. 11, 632:senatum ad modum pristinum redegit duabus lectionibus: prima ipsorum arbitratu, quo vir virum legit,
Suet. Aug. 35; Tac. H. 1, 18: neque ejus legendam filiam (sc. virginem Vestalem) qui domicilium in Italia non haberet, At. Cap. ap. Gell. 1, 12, 8.—With inf.:II.fidissima custos Lecta sacrum justae veneri occultare pudorem,
Stat. Th. 1, 530.Trop.* A.To catch up, i. e. overhear a conversation:B.nunc huc concedam, ut horum sermonem legam,
Plaut. Ps. 1, 4, 21 (cf. sublegere, id. Mil. 4, 2. 98).—To catch with the eye, to view, observe, behold, survey, see.* 1.In gen.:2.tumulum capit, unde omnes longo ordine posset Adversos legere,
Verg. A. 6, 755 Heyne ad loc.; and cf. Verg. A. 6, 34.—In partic., to read or peruse a writing:b.ut eos libros per te ipse legeres,
Cic. Top. 1:defensionem causae,
id. Verr. 2, 5, 43, § 112:legi apud Clitomachum, A. Albium jocantem dixisse, etc.,
id. Ac. 2, 45, 137:aliquid studiose intenteque,
Plin. Ep. 9, 13, 1:significas legisse te in quadam epistula mea, jussisse Verginium, etc.,
id. ib. 9, 19, 1: philosophorum consultorumque opiniones, Quint. 12, 11, 17:liber tuus et lectus est et legitur a me diligenter,
Cic. Fam. 6, 5, 1:orationem,
Quint. 1, 1, 6:aiunt multum legendum esse non multa,
Plin. Ep. 7, 9, 15.—With a pers. obj.:antiquos et novos,
Quint. 2, 5, 23:antiquos studiosius,
id. 3, 6, 62:poëtas,
id. 1, 4, 4. —In pass.:Horatius fere solus legi dignus,
Quint. 10, 1, 96:si cum judicio legatur Cassius Severus,
id. 10, 1, 116:dumque legar, mecum pariter tua fama legetur,
Ov. Tr. 5, 14, 5:sepulcra legens,
when reading epitaphs, Cic. de Sen. 7, 21:legentium plerisque,
Liv. 1 praef. §4: opus nescio an minimae legentibus futurum voluptati,
to my readers, Quint. 3, 1, 2; cf. id. 9, 4, 2; 2, 5, 3:nec Cynicos nec Stoica dogmata,
Juv. 13, 121.— Absol.:legendi usus,
Lact. 3, 25, 9:memoriam continuus legendi usus instruit,
Macr. S. 1, 5, 1.—In partic.(α).To read out, read aloud, recite (esp. freq. in post-Aug. authors):(β).convocatis auditoribus volumen legere, etc.,
Cic. Brut. 51, 191: codicem pro contione, id. Fragm. ap. Quint. 4, 4, 8:audio me male legere, dumtaxat versus, orationes enim commodius,
Plin. Ep. 9, 34:obturem impune legentibus aures,
Hor. Ep. 2, 2, 105:quem vero arripuit tenet occiditque legendo,
with recitation, id. A. P. 475:quis dabit historico quantum daret acta legenti,
to read him the news, Juv. 7, 104.—To find in an author or a writing:C.ut scriptum legimus,
Cic. Deiot. 7, 19:legi etiam scriptum, esse avem quandam, etc.,
id. N. D. 2. 49 init.:ego vero haec scripta legi,
id. Planc. 39, 94:praeterea scriptum legimus, Gallos in venatibus tinguere sagittas,
Gell. 17, 15, 7. relatum legere, Nep. praef. 1.— Pass.:in aliis codicibus non peccato sed peccatis legitur,
Aug. Cont. Jul. Rel. 1, 22; id. Don. Persev. 6 init. al.—A publicist's t. t.: legere senatum, to read over or call off the names of senators (which was done by the censors;v. lectio, II. A. 2.): censores fideli concordia senatum legerunt,
Liv. 40, 51; 9, 29; 9, 30; 9, 46; 43, 15 al.—Hence, lĕgens, entis, Part. as subst. m., a reader ( poet. and in post-Aug. prose for lector), Ov. Tr. 1, 7, 25.— Plur., Liv. praef. 4; Quint. 3, 1, 2; Plin. 8, 16, 17, § 44; Tac. A. 4, 33.—Also, lectus, a, um, P. a., chosen, picked out, selected; choice, excellent (class.): argenti lectae numeratae minae, good, i. e. of full weight, Plaut. Ps. 4, 7, 50; so,argentum,
Ter. Phorm. 1, 2, 3:ut neque vir melior neque lectior femina in terris sit,
Cic. Inv. 1, 31, 52:lectissimi viri atque ornatissimi,
id. Verr. 2, 1, 6, § 15; cf. id. Div. in Caecil. 9, 29:uxor lectissima,
id. Inv. 1, 31, 52:(verbis) lectis atque illustribus uti,
id. de Or. 3, 37, 150:nihil est aliud... pulcre et oratorie dicere nisi optimis sententiis verbisque lectissimis dicere,
id. Or. 68, 227:juvenum lectissime,
Stat. S. 5, 1, 247; cf.:viginti lectis equitum comitatus,
Verg. A. 9, 48.—Hence, adv.: lectē, choicely, selectly (very rare):ab lego lecte ac lectissime,
Varr. L. L. 6, § 36 Müll.— Comp.:lectius,
Varr. R. R. 1, 54, 2 (al. lecta). -
12 lego
1.lēgo, āvi, ātum (archaic perf. legassit for legaverit, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Inv. 2, 50, 148), 1, v. a. [lex; and therefore qs. lege creare], a publicist's and jurid. t. t.I.A publicist's t. t.A.To send with a commission or charge, to send on an embassy, send as ambassador; to depute, despatch:2.ne hoc quidem senatui relinquebas, ut legati ex ejus ordinis auctoritate legarentur,
Cic. Vatin. 15, 35:hominem honestum ac nobilem legarunt ad Apronium,
id. Verr. 2, 3, 48, § 114: eos privatae rei causa legari, id. Fam. 3, 8, 4:juste pieque legatus venio,
Liv. 1, 32:tres adulescentes in Africam legantur, qui reges adeant, etc.,
Sall. J. 21, 4:quos Athenienses Romam ad senatum legaverant impetratum, etc.,
Gell. 7, 14, 8.—Transf. to the commission itself (ante- and post-class.):b.quae verba legaverint Rhodii ad hostium ducem,
what they told him through their deputies, Gell. 15, 31 in lemm. —Beyond the official sphere:B.quin potius, quod legatum est tibi negotium, Id curas?
committed, intrusted, Plaut. Cas. 1, 12.—To appoint or choose as deputy (as the official assistant, lieutenant, of a general or governor):II.eum (Messium) Caesari legarat Appius,
Cic. Att. 4, 15, 9:ego me a Pompeio legari ita sum passus, ut, etc.,
id. ib. 4, 2, 6:istum legatum iri non arbitror,
id. ib. 10, 1, 4:ne legaretur Gabinius Pompeio expetenti,
id. de Imp. Pomp. 19, 57:Dolabella me sibi legavit,
chose me for his lieutenant, id. Att. 15, 11, 4:Calpurnius parato exercitu legat sibi homines nobiles, etc.,
Sall. J. 28.—A jurid. t. t.: aliquid, to appoint by a last will or testament, to leave or bequeath as a legacy (class.):B.Numitori, qui stirpis maximus erat, regnum vetustum Silviae gentis legat,
Liv. 1, 3: legavit quidam uxori mundum omne penumque, Lucil. ap. Gell. 4, 1, 3:usumfructum omnium bonorum Caesenniae legat,
Cic. Caecin. 4, 11:Fabiae pecunia legata est a viro,
id. Top. 3, 14:cui argentum omne legatum est,
Quint. 5, 10, 62:in argento legato,
id. 7, 2, 11.—Aliquid alicui ab aliquo, to leave one a legacy to be paid by the principal heir:1.uxori testamento legat grandem pecuniam a filio, si qui natus esset: ab secundo herede nihil legat,
Cic. Clu. 12, 33:si paterfamilias uxori ancillarum usum fructum legavit a filio, neque a secundo herede legavit,
id. Top. 4, 21; Quint. 7, 9, 5.—Hence,lēgātus, i, m.A.(Acc. to lego, I. A.) An ambassador, legate, Cic. Vatin. 15, 35:B.legatos mittere,
id. de Imp. Pomp. 12, 35:ad senatum legatos de aliqua re mittere,
id. de Or. 2, 37, 155; cf.:missi magnis de rebus uterque Legati,
Hor. S. 1, 5, 29:legatos mittere ad indicendum bellum,
Liv. 31, 8; Ov. M. 14, 527.—(Acc. to lego, I. B.).a.An official assistant given to a general or the governor of a province, a deputy, lieutenant, lieutenant-general:b.quos legatos tute tibi legasti?
Cic. Pis. 14, 33:qui M. Aemilio legati fuerunt,
id. Clu. 36, 99:Quintus frater meus legatus est Caesaris,
id. Fam. 1, 9, 21; id. Off. 3, 20, 79; cf.:Murena summo imperatori legatus L. Lucullo fuit, qua in legatione duxit exercitum, etc.,
id. Mur. 9, 20; 14, 32:neque se ei legatum defuturum,
id. Phil. 11, 7, 17; Val. Max. 5, 5, 1:hiberna cum legato praefectoque tradidisses,
Cic. Pis. 35, 86:(Calvisius) duos legatos Uticae reliquerat,
id. Phil. 3, 10 fin.:quaestorius,
id. Verr. 2, 1, 21, § 56; Caes. B. G. 2, 5 fin.:L. Caesar, cujus pater Caesaris erat legatus,
id. B. C. 1, 8, 2:magnitudo et splendor legati,
Liv. 38, 58, 9:in magna legatum quaere popina,
Juv. 8, 172.—Under the emperors, a governor sent to a province by the emperor, Tac. A. 12, 40; id. Agr. 33; Suet. Vesp. 4; Spart. Hadr. 3 et saep.; cf. legatio, I. B. 2., and Orell. ad Tac. Agr. 9.—(β).Legati legionum, commanders, Suet. Tib. 19; id. Vesp. 4; cf.:2.Caesar singulis legionibus singulos legatos et quaestorem praefecit,
Caes. B. G. 1, 52; Tac. A. 2, 36; id. H. 1, 7.—Also called;legatus praetorius,
Tac. Agr. 7.—lēgātum, i, n. (acc. to lego, II.), a bequest, legacy:2.legatum est delibatio hereditatis, qua testator ex eo, quod universum heredis foret, alicui quid collatum velit,
Dig. 30, 116:Hortensii legata cognovi,
Cic. Att. 7, 3, 9:reliqua legata varie dedit,
Suet. Aug. 101; id. Tib. 48:legatum peto ex testamento,
Quint. 4, 2, 6:jus capiendi legata alicui adimere,
Suet. Dom. 8:cymbala pulsantis legatum amici,
Juv. 9, 62:legatorum genera sunt quattuor,
Gai. Inst. 2, 192; cf. sqq.lĕgo, lēgi, lectum ( gen. plur. part. legentum, Ov. Tr. 1. 7, 25), 3, v. a. [Gr. legô, logos, logas, etc.; Lat. legumen, di-leg-ens, neg-leg-o, etc.; cf. Germ. lesen], to bring together, to gather, collect.I.Lit.A.In gen.:B.oleam,
Cato, R. R. 144:nuces,
Cic. de Or. 2, 66, 265:herbas collibus,
Ov. M. 14, 347: flores et humi nascentia fraga, [p. 1048] Verg. E. 3, 92; cf.:roscida mala,
id. ib. 8, 38:flores in calathos,
Ov. F. 5, 218:spolia caesorum,
Liv. 5, 39:quos (montanos asparagos),
Juv. 11, 69.—Of the dead who have been burned:ossa,
Ov. H. 10, 150:homini mortuo ossa,
Cic. Leg. 2, 24, 60: ossa filii, Sen. de Ira, 2, 33, 6; cf. Quint. 8, 5, 21; Lact. de Mort. Persec. 21, 11:reliquias legerunt primores equestris ordinis,
Suet. Aug. 100. —Esp.1.To take out, pick out, extract, remove:2.quibusdam et radi ossa et legi... quae sine totius pernicie corporis haerere non poterant,
Sen. Prov. 1, 3, 2:ossa vivis,
id. ad Marc. 22, 3:ossa in capite lecta,
id. Ben. 5, 24, 3:ossa e vulneribus,
Quint. 6, 1, 30.—To pluck, strip, gather fruit from (a tree, etc.):3.oleam qui legerit,
Cato, R. R. 144, 1:ficus non erat apta legi,
Ov. F. 2, 254.—Poet.: legere fila, to wind up:4.extrema Lauso Parcae fila legunt,
i. e. spin the last thread of life, Verg. A. 10, 815; cf.:quae dedit ingrato fila legenda viro,
Ov. F. 3, 462:stamen,
Prop. 4 (5), 4, 40 (42).—Naut. t. t.: vela legere, to draw together, furl:5.omnis navita ponto umida vela legit,
Verg. G. 1, 373:vela legunt socii,
id. A. 3, 532:ipse dabit tenera vela, legetque manu,
Ov. H. 15, 215; Val. Fl. 2, 13:prora funem legit Argus ab alta,
draws in, takes in, id. 1, 312:ancoras classis legit,
is weighing anchor, Sen. Troad. 759.—To take to one's self unjustly, to carry off, steal, purloin, plunder, abstract (not in Cic.): omnia viscatis manibus leget, omnia sumet: crede mihi, auferet omnia, Lucil. ap. Non. 332 and 396, 4:6.majus esse maleficium stuprare ingenuam quam sacrum legere,
Auct. Her. 2, 30 fin.:sacra divum,
Hor. S. 1, 3, 117:soceros legere et gremiis abducere pactas,
Verg. A. 10, 79 Serv. ad loc. (but Forbig. renders legere here as = eligere, sumere; cf. 8. infra).—Of places, to go, pass, or wander through ( poet.):7.nec me studiosius altera saltus Legit,
Ov. M. 5, 579:pars cetera pontum Pone legit,
sails through, Verg. A. 2, 207:vada dura lego,
id. ib. 3, 706:freta,
id. ib. 3, 127:aequora Afra,
Ov. F. 4, 289:Ioniumque rapax Icariumque legit,
id. ib. 4, 566: vestigia alicujus, to follow one's footsteps, to track or pursue him:subsequitur pressoque legit vestigia gressu,
id. M. 3, 17; cf.:et vestigia retro Observata legit,
Verg. A. 9, 392:tortos orbes,
to wander through, id. ib. 12, 481.—To pass or sail by, to skirt, to coast along a shore, land, or place (mostly poet.):8.Inarimen Prochytenque legit,
Ov. M. 14, 89; 15, 705; 709: primi litoris oram, coast along, i. e. not enter into details, Verg. G. 2, 44; id. E. 8, 7:navibus oram Italiae,
Liv. 21, 51 fin.:oram Campaniae,
Suet. Tib. 11; cf.terram,
id. Aug. 16. —Pregn., to choose from a number, to pick out, single out, select, elect (class.):* (β).alia esse oportet forma quem tu pugno legeris,
pick out to fight with, Plaut. Am. 1, 1, 160:judices,
Cic. Phil. 5, 6, 16:omnia, quae leget quaeque reiciet,
id. Fin. 4, 15, 40:scribam,
to elect, appoint, id. Clu. 45, 126:condiciones nubendi,
id. Cael. 15:cives in patres,
Liv. 23, 22:viros ad bella,
Ov. M. 7, 669:geminasque legit de classe biremes,
Verg. A. 8, 79: legit virum vir, each one singles out his man (of the combatants in a battle), id. ib. 11, 632:senatum ad modum pristinum redegit duabus lectionibus: prima ipsorum arbitratu, quo vir virum legit,
Suet. Aug. 35; Tac. H. 1, 18: neque ejus legendam filiam (sc. virginem Vestalem) qui domicilium in Italia non haberet, At. Cap. ap. Gell. 1, 12, 8.—With inf.:II.fidissima custos Lecta sacrum justae veneri occultare pudorem,
Stat. Th. 1, 530.Trop.* A.To catch up, i. e. overhear a conversation:B.nunc huc concedam, ut horum sermonem legam,
Plaut. Ps. 1, 4, 21 (cf. sublegere, id. Mil. 4, 2. 98).—To catch with the eye, to view, observe, behold, survey, see.* 1.In gen.:2.tumulum capit, unde omnes longo ordine posset Adversos legere,
Verg. A. 6, 755 Heyne ad loc.; and cf. Verg. A. 6, 34.—In partic., to read or peruse a writing:b.ut eos libros per te ipse legeres,
Cic. Top. 1:defensionem causae,
id. Verr. 2, 5, 43, § 112:legi apud Clitomachum, A. Albium jocantem dixisse, etc.,
id. Ac. 2, 45, 137:aliquid studiose intenteque,
Plin. Ep. 9, 13, 1:significas legisse te in quadam epistula mea, jussisse Verginium, etc.,
id. ib. 9, 19, 1: philosophorum consultorumque opiniones, Quint. 12, 11, 17:liber tuus et lectus est et legitur a me diligenter,
Cic. Fam. 6, 5, 1:orationem,
Quint. 1, 1, 6:aiunt multum legendum esse non multa,
Plin. Ep. 7, 9, 15.—With a pers. obj.:antiquos et novos,
Quint. 2, 5, 23:antiquos studiosius,
id. 3, 6, 62:poëtas,
id. 1, 4, 4. —In pass.:Horatius fere solus legi dignus,
Quint. 10, 1, 96:si cum judicio legatur Cassius Severus,
id. 10, 1, 116:dumque legar, mecum pariter tua fama legetur,
Ov. Tr. 5, 14, 5:sepulcra legens,
when reading epitaphs, Cic. de Sen. 7, 21:legentium plerisque,
Liv. 1 praef. §4: opus nescio an minimae legentibus futurum voluptati,
to my readers, Quint. 3, 1, 2; cf. id. 9, 4, 2; 2, 5, 3:nec Cynicos nec Stoica dogmata,
Juv. 13, 121.— Absol.:legendi usus,
Lact. 3, 25, 9:memoriam continuus legendi usus instruit,
Macr. S. 1, 5, 1.—In partic.(α).To read out, read aloud, recite (esp. freq. in post-Aug. authors):(β).convocatis auditoribus volumen legere, etc.,
Cic. Brut. 51, 191: codicem pro contione, id. Fragm. ap. Quint. 4, 4, 8:audio me male legere, dumtaxat versus, orationes enim commodius,
Plin. Ep. 9, 34:obturem impune legentibus aures,
Hor. Ep. 2, 2, 105:quem vero arripuit tenet occiditque legendo,
with recitation, id. A. P. 475:quis dabit historico quantum daret acta legenti,
to read him the news, Juv. 7, 104.—To find in an author or a writing:C.ut scriptum legimus,
Cic. Deiot. 7, 19:legi etiam scriptum, esse avem quandam, etc.,
id. N. D. 2. 49 init.:ego vero haec scripta legi,
id. Planc. 39, 94:praeterea scriptum legimus, Gallos in venatibus tinguere sagittas,
Gell. 17, 15, 7. relatum legere, Nep. praef. 1.— Pass.:in aliis codicibus non peccato sed peccatis legitur,
Aug. Cont. Jul. Rel. 1, 22; id. Don. Persev. 6 init. al.—A publicist's t. t.: legere senatum, to read over or call off the names of senators (which was done by the censors;v. lectio, II. A. 2.): censores fideli concordia senatum legerunt,
Liv. 40, 51; 9, 29; 9, 30; 9, 46; 43, 15 al.—Hence, lĕgens, entis, Part. as subst. m., a reader ( poet. and in post-Aug. prose for lector), Ov. Tr. 1, 7, 25.— Plur., Liv. praef. 4; Quint. 3, 1, 2; Plin. 8, 16, 17, § 44; Tac. A. 4, 33.—Also, lectus, a, um, P. a., chosen, picked out, selected; choice, excellent (class.): argenti lectae numeratae minae, good, i. e. of full weight, Plaut. Ps. 4, 7, 50; so,argentum,
Ter. Phorm. 1, 2, 3:ut neque vir melior neque lectior femina in terris sit,
Cic. Inv. 1, 31, 52:lectissimi viri atque ornatissimi,
id. Verr. 2, 1, 6, § 15; cf. id. Div. in Caecil. 9, 29:uxor lectissima,
id. Inv. 1, 31, 52:(verbis) lectis atque illustribus uti,
id. de Or. 3, 37, 150:nihil est aliud... pulcre et oratorie dicere nisi optimis sententiis verbisque lectissimis dicere,
id. Or. 68, 227:juvenum lectissime,
Stat. S. 5, 1, 247; cf.:viginti lectis equitum comitatus,
Verg. A. 9, 48.—Hence, adv.: lectē, choicely, selectly (very rare):ab lego lecte ac lectissime,
Varr. L. L. 6, § 36 Müll.— Comp.:lectius,
Varr. R. R. 1, 54, 2 (al. lecta). -
13 subpilo
sup-pīlo ( subp-), no perf., ātum, 1, v. a. [pilus], to steal underhand, to filch, pilfer, purloin; with pers. object, to rob, strip, pluck, fleece (ante-class.): suffuror [p. 1814] suppilo, Plaut. Truc. 2, 7, 15:pallam alicui,
id. Men. 5, 1, 40:mihi aurum et pallam ex arcis,
id. ib. 5, 2, 52:suppiles clam domi uxorem tuam?
id. As. 4, 2, 6:aliquem,
id. ib. 5, 2, 38; Pompon. ap. Non. 13, 2; Caecil. ib. 12, 33. -
14 subripio
sur-rĭpĭo ( subr-), rĭpŭi (rŭpŭi, Plaut. Trin. 1, 2, 46; id. Men. 5, 5, 38;I.v. Ritschl, Proleg. p. xcv.), reptum, 3 (sync. forms: surpite,
Hor. S. 2, 3, 283:surpere,
Lucr. 2, 314:surpuit,
Plaut. Capt. prol. 8; id. ib. 3, 5, 102;5, 4, 14: surpuerit,
id. Trin. 4, 3, 16:surpuerat,
Hor. C. 4, 13, 20; perf. subj. surrepsit for surripuerit, Plaut. Mil. 2, 3, 62), v. a. and n. [rapio], to snatch or take away secretly, to withdraw privily, to steal, pilfer, purloin (class.).Lit.:II.qui vasa ex privato sacro surripuerit,
Cic. Inv. 2, 18, 55:ex ejus custodiā filium,
id. Dom. 25, 66: libros servus. id. Fam. 13, 77, 3:puerum (servos),
Plaut. Capt. prol. 8; cf.surreptus (puer),
id. Poen. 4, 2, 80; 5, 2, 98:filius ex patriā,
id. ib. 5, 4, 77:sacram coronam Jovis,
id. Men. 5, 5, 38:de mille fabae modiis unum,
Hor. Ep. 1, 16, 55:mappam praetori surpuit,
Mart. 12, 29, 10.—Of literary theft:qui a Naevio vel sumpsisti multa, si fateris, vel, si negas, surripuisti,
Cic. Brut. 19, 76:Ennium hoc ait Homero surripuisse, Ennio Vergilium,
Sen. Ep. 108, 34:non surripiendi causā, sed palam imitandi,
id. Suas. 3, 7:surrupuisti te mihi dudum de foro,
i. e. you have stolen away from me, Plaut. Men. 3, 2, 26; cf. id. Mil. 2, 3, 62:quae (puella) se surpuerat mihi,
Hor. C. 4, 13, 20:unum me surpite morti,
id. S. 2, 3, 283.— Absol.:quare, Si quidvis satis est, perjuras, surripis, aufers Undique?
Hor. S. 2, 3, 127. —Trop.:virtus, quae nec eripi nec surripi potest,
Cic. Par. 6, 3, 51:aut occulte surripi aut impune eripi,
id. Verr. 2, 1, 4, § 10:surripiendum aliquid putavi spatii,
id. Att. 5, 16, 1:motus quoque surpere debent,
Lucr. 2, 314:crimina oculis patris,
Ov. H. 11, 66:diem,
id. P. 4, 2, 40:tempus quod adhuc subripiebatur, collige et serva,
Sen. Ep. 1, 1. -
15 suppilo
sup-pīlo ( subp-), no perf., ātum, 1, v. a. [pilus], to steal underhand, to filch, pilfer, purloin; with pers. object, to rob, strip, pluck, fleece (ante-class.): suffuror [p. 1814] suppilo, Plaut. Truc. 2, 7, 15:pallam alicui,
id. Men. 5, 1, 40:mihi aurum et pallam ex arcis,
id. ib. 5, 2, 52:suppiles clam domi uxorem tuam?
id. As. 4, 2, 6:aliquem,
id. ib. 5, 2, 38; Pompon. ap. Non. 13, 2; Caecil. ib. 12, 33. -
16 surripio
sur-rĭpĭo ( subr-), rĭpŭi (rŭpŭi, Plaut. Trin. 1, 2, 46; id. Men. 5, 5, 38;I.v. Ritschl, Proleg. p. xcv.), reptum, 3 (sync. forms: surpite,
Hor. S. 2, 3, 283:surpere,
Lucr. 2, 314:surpuit,
Plaut. Capt. prol. 8; id. ib. 3, 5, 102;5, 4, 14: surpuerit,
id. Trin. 4, 3, 16:surpuerat,
Hor. C. 4, 13, 20; perf. subj. surrepsit for surripuerit, Plaut. Mil. 2, 3, 62), v. a. and n. [rapio], to snatch or take away secretly, to withdraw privily, to steal, pilfer, purloin (class.).Lit.:II.qui vasa ex privato sacro surripuerit,
Cic. Inv. 2, 18, 55:ex ejus custodiā filium,
id. Dom. 25, 66: libros servus. id. Fam. 13, 77, 3:puerum (servos),
Plaut. Capt. prol. 8; cf.surreptus (puer),
id. Poen. 4, 2, 80; 5, 2, 98:filius ex patriā,
id. ib. 5, 4, 77:sacram coronam Jovis,
id. Men. 5, 5, 38:de mille fabae modiis unum,
Hor. Ep. 1, 16, 55:mappam praetori surpuit,
Mart. 12, 29, 10.—Of literary theft:qui a Naevio vel sumpsisti multa, si fateris, vel, si negas, surripuisti,
Cic. Brut. 19, 76:Ennium hoc ait Homero surripuisse, Ennio Vergilium,
Sen. Ep. 108, 34:non surripiendi causā, sed palam imitandi,
id. Suas. 3, 7:surrupuisti te mihi dudum de foro,
i. e. you have stolen away from me, Plaut. Men. 3, 2, 26; cf. id. Mil. 2, 3, 62:quae (puella) se surpuerat mihi,
Hor. C. 4, 13, 20:unum me surpite morti,
id. S. 2, 3, 283.— Absol.:quare, Si quidvis satis est, perjuras, surripis, aufers Undique?
Hor. S. 2, 3, 127. —Trop.:virtus, quae nec eripi nec surripi potest,
Cic. Par. 6, 3, 51:aut occulte surripi aut impune eripi,
id. Verr. 2, 1, 4, § 10:surripiendum aliquid putavi spatii,
id. Att. 5, 16, 1:motus quoque surpere debent,
Lucr. 2, 314:crimina oculis patris,
Ov. H. 11, 66:diem,
id. P. 4, 2, 40:tempus quod adhuc subripiebatur, collige et serva,
Sen. Ep. 1, 1.
См. также в других словарях:
purloin — pur·loin /pər lȯin, pər ˌlȯin/ vt: steal Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. purloin … Law dictionary
Purloin — Pur*loin , v. t. [imp. & p. p. {Purloined}; p. pr. & vb. n. {Purloining}.] [OF. purloignier, porloignier, to retard, delay; pur, por, pour, for (L. pro) + loin far, far off (L. longe). See {Prolong}, and cf. {Eloign}.] To take or carry away for… … The Collaborative International Dictionary of English
Purloin — Pur*loin , v. i. To practice theft; to steal. Titus ii. 10. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
purloin — mid 15c., to put far away, from Anglo Fr. purloigner remove, from O.Fr. porloigner put off, retard, delay, from por (from L. pro forth ) + O.Fr. loing far, from L. longe, from longus (see LONG (Cf. long)). Sense of … Etymology dictionary
purloin — *steal, pilfer, filch, lift, pinch, snitch, swipe, cop Analogous words: abstract, *detach: *rob, plunder, rifle, loot, burglarize … New Dictionary of Synonyms
purloin — [v] steal appropriate, burglarize, cheat, defraud, embezzle, filch, heist, lift*, make off with*, misappropriate, pilfer, pillage, pinch*, plunder, poach, rip off*, shoplift, snitch, swindle, take, thieve; concept 139 … New thesaurus
purloin — ► VERB formal or humorous ▪ steal. ORIGIN Old French purloigner put away … English terms dictionary
purloin — [pər loin′, pʉr′loin΄] vt., vi. [ME purlognen < OFr purloignier < pur (L pro ), for + loin, far < L longe, LONG1] to steal; filch … English World dictionary
purloin — UK [pɜː(r)ˈlɔɪn] / US [pərˈlɔɪn] verb [transitive] Word forms purloin : present tense I/you/we/they purloin he/she/it purloins present participle purloining past tense purloined past participle purloined often humorous to steal something secretly … English dictionary
purloin — verb (T) formal or humorous to steal or borrow something without permission: Marek managed to purloin a copy of the house key … Longman dictionary of contemporary English
purloin — transitive verb Etymology: Middle English, to put away, misappropriate, from Anglo French purluigner to prolong, postpone, set aside, from pur forward + luin, loing at a distance, from Latin longe, from longus long more at purchase, long Date:… … New Collegiate Dictionary