-
1 szpic
сущ.• верхушка• вершина• кончик• наконечник• острие• остриё• разгар• стрелка• шип* * *♂ 1. шпиль, острый конец;\szpic buta носок ботинка; w \szpic остроконечный;
2. (rasa psów} шпиц+1. czubek
* * *м1) шпиль, о́стрый коне́цszpic buta — носо́к боти́нка
w szpic — остроконе́чный
2) ( rasa psów) шпицSyn:czubek 1) -
2 szpic
szpic m (-a; -e) Spitze f; -
3 szpic
-a; -e; m* * *I.szpic1miGen. -a (= czubek) point, tip; bródka w szpic Vandyke beard.II.szpic2makynol. spitz.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szpic
-
4 szpic
szpic [ʃpiʦ̑] mwycięcie w \szpic spitzer Ausschnitt m, V-Ausschnitt m -
5 szpic|a
f Wojsk. advance guardThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szpic|a
-
6 szpic|el
m pot., pejor. snooper pot., nark GB pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szpic|el
-
7 szpic
1. bout2. flèche3. loulou4. pointe -
8 szpic
1 barr 2 pointe 3 scoth 4 spuaic 5 spíce -
9 szpic
majë -
10 szpic
[шпіц]m -
11 szpic
ч1. шпиль;2. шпіц (зоол.) -
12 szpic
1 Dulo2 magpabuyà3 pabuyà4 tuldok5 tulos6 tumudlâ7 turo8 umapuntá -
13 szpic
αιχμή -
14 ostry szpic
острый шпильOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ostry szpic
-
15 srebrny szpic
серебряный шпильOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > srebrny szpic
-
16 szpic1
m 1. (ostre zakończenie) tip- szpic buta/noża the tip of the shoe/knife- dekolt w szpic a V-neck- sweter wycięty w szpic a V-neck jersey2. (ozdoba choinkowa) Christmas tree spireThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szpic1
-
17 ostrze
-a; -a; gen pl -y; nt* * *n.Gen.pl. -y blade, edge, point; (= szpic) spike, point, nib; ( strzały) arrowhead; (krzywej, łuku) cusp; stawiać sprawę na ostrzu noża bring sth l. matters to a head, back sb into a corner; Br. give sb Hobson's choice.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ostrze
-
18 szpicel
сущ.• доносчик• наушник• шпик• шпион• ябедник* * *szpic|el♂, Р. \szpicella, мн. Р. \szpicelli/\szpicellów разг. шпион, шпик, ищейка; сыщик+szpieg, agent, tajniak
* * *м, P szpicla, мн P szpicli / szpiclów разг.шпио́н, шпик, ище́йка; сы́щикSyn: -
19 dekol|t
m (G dekoltu) 1. (wycięcie) neckline, neck- bluzka z dekoltem a low-cut blouse- sweter z dekoltem w szpic a V-neck a. V-necked jumper- suknia miała głęboki dekolt z przodu the dress was cut low at the front a. had a low neckline a. décolletage2. (część ciała) krem do pielęgnacji szyi i dekoltu cream for the neck and shouldersThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dekol|t
-
20 przy|ciąć
pf — przy|cinać impf (przytnę, przycięła, przycięli — przycinam) Ⅰ vt 1. (skrócić) to trim [włosy, żywopłot, zdjęcie]- przyciąć blachę to cut a metal sheet to size- bródka przycięta w szpic a goatee (beard)- krótko przycięte włosy closecropped hair2. (przytrzasnąć) to trap [palec]- przycięła (sobie) płaszcz drzwiami a. w drzwiach her coat got caught a. she caught her coat in the door- przyciąć (sobie) palec szufladą to trap one’s finger in a drawer- przyciąć sobie język zębami to bite one’s tongueⅡ vi (przygadać) to snipe (komuś at sb)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przy|ciąć
- 1
- 2
См. также в других словарях:
szpic — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ostre zakończenie, wierzchołek czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szpic gwoździa. Szpic noża. Kopnąć coś szpicem buta. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szpic — I m II, D. a; lm M. e, D. ów «ostre zakończenie czegoś; czubek, wierzchołek» Szpic buta, noża. ◊ Wycięcie, bródka itp. w szpic «wycięcie, bródka itp. mające kształt ostrego trójkąta, ostro zakończone» ‹niem.› II m II, DB. a; lm M. e, D. ów «pies… … Słownik języka polskiego
Spitz loup — Keeshond Le Keeshond ou Spitz Loup … Wikipédia en Français
kozi — przym. od koza (tylko w zn. 1) Kozie mleko. Kozia skóra, wełna. ∆ Kozia nóżka «narzędzie kary cielesnej, któremu za rączkę służy nóżka kozy, sarny itp.» ∆ bot. Kozia bródka → goździeniec ◊ Kozia broda, bródka «krótka broda strzyżona w szpic» ◊… … Słownik języka polskiego
marlin — m IV, DB. a, Ms. marlinnie; lm M. y zool. «Makaira, ryba z rodziny żaglicowatych, mogąca osiągać długość 5 m, o górnej szczęce wydłużonej w zaokrąglony, długi szpic; występuje w wodach pelagicznych ciepłych mórz; łowiona ze względu na smaczne… … Słownik języka polskiego
przyciąć — dk Xc, przytnę, przytniesz, przytnij, przyciąćciął, przyciąćcięła, przyciąćcięli, przyciąćcięty, przyciąćciąwszy przycinać ndk I, przyciąćam, przyciąćasz, przyciąćają, przyciąćaj, przyciąćał, przyciąćany 1. «skrócić, uformować, ukształtować coś… … Słownik języka polskiego
spiczasty — «zwężający się na końcu w szpic; ostro zakończony» Spiczasty nos. Spiczasta wieża. Spiczaste pazury … Słownik języka polskiego
szpica — ż II, DCMs. szpicacy; lm D. szpic wojsk. «pododdział wojska wyznaczony do ubezpieczenia kolumny w marszu» Szpica zwiadowcza. Szpica czołowa, boczna, tylna. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
sztych — m III, D. u; lm M. y 1. «ostry koniec broni białej; szpic» Sztych szabli, szpady. Pchnąć, uderzyć sztychem. Przyłożyć sztych do gardła. 2. «pchnięcie czymś ostrym, spiczastym, zwłaszcza bronią białą; raz, cios zadany szablą, szpadą, rapierem… … Słownik języka polskiego
wycięcie — n I 1. rzecz. od wyciąć. 2. lm D. wycięcieęć «miejsce wycięte, wykrajane, wyrobione w czymś» Wycięcie w murze, w desce. 3. lm D. wycięcieęć «dekolt u sukni, bluzki, kamizelki itp.» Owalne, kwadratowe wycięcie. Wycięcie w szpic. Bluzka z dużym… … Słownik języka polskiego
шпіц — Шпіц: вільне місце в кінці газетної сторінки [17] «під шпіц»: вільне місце на кінці газети [VI] Шпіц: під шпіц викладене як «вільне місце на кінці газети» (505). Насправді, значення під шпіц у Франка, як і взагалі в Галичині, ширше. Воно означає… … Толковый украинский словарь