-
1 szczerość
- ci; f* * *f.frankness, candor, honesty, earnestness; szczerość za szczerość since you've been frank with me, I'll be frank with you too.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szczerość
-
2 szczerość
-
3 szczerość
szczerość [ʃʧ̑ɛrɔɕʨ̑] fAufrichtigkeit f, Ehrlichkeit f -
4 szczerość
сущ.• искренность• лояльность• откровенность• порядочность• прямота• чистосердечие* * *♀ искренность, откровенность; прямодушие ň, чистосердечие ň* * *жи́скренность, открове́нность; прямоду́шие n, чистосерде́чие n -
5 szczerość
1. franchise2. ingénuité3. loyauté4. rondeur5. simplicité6. sincérité -
6 szczerość
1 fíor 2 fírinne 3 oscailteacht -
7 szczerość
ж щирість; відвертість -
8 szczerość
äşgärlik; çynýürekdeşlik; dogruçyllyk; hakykat; wepa; ynsap -
9 ocenić szczerość
оценить искренностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ocenić szczerość
-
10 traktować szczerość
трактовать искренностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > traktować szczerość
-
11 wybaczyć szczerość
простить искренностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wybaczyć szczerość
-
12 rozbrajający
rozbrajając|yобезоруживающий, подкупающий;\rozbrajającyа szczerość подкупающая искренность
* * *обезору́живающий, подкупа́ющийrozbrajająca szczerość — подкупа́ющая и́скренность
-
13 bezpośredniość
f.1. directness, immediacy, straightforwardness.2. (= naturalność, szczerość) directness, candidness.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bezpośredniość
-
14 jawność
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > jawność
-
15 prostodusznie
adv. grad. ingenuously, artlessly- prostodusznie naiwna szczerość artless sincerity- wyznała prostodusznie całą prawdę she simply told the whole truth- wierzył prostodusznie w to, co mu powiedziano he believed naively in what he was told* * *adv.simpleheartedly, guilelessly.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > prostodusznie
-
16 zdobyć
* * *pf.1. (= zagarnąć) capture, conquer, seize, take.2. (= uzyskać) get, acquire, find.3. (= osiągnąć) win, achieve, gain, obtain; zdobyć bramkę score a goal; zdobyć ostrogi przen. win one's spurs; zdobyć szczyt climb a summit.4. (= zjednać sobie kogoś) win (sb) over; zdobyć czyjeś serce win sb's heart; zdobyć męża/żonę win a husband/wife.pf.zdobywać się ipf. zdobywać się na coś (= wykrzesać z siebie) summon sth (up); zdobywać się na odwagę/energię summon up one's courage/energy; zdobywać się na szczerość dare to speak frankly; zdobywać się na zrobienie czegoś bring o.s. to do sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdobyć
-
17 prawda
сущ.• истина• правда• правдивость* * *сущ. правда, истинаprawdziwość, szczerość сущ. правда (правдивость)racja, słuszność сущ. правда (правота)sprawiedliwość сущ. правда (справедливость)chociaż, mimo że, wprawdzie с-з. правдаnaprawdę, rzeczywiście, istotnie част. правда* * *prawd|a♀ правда; истина;mijać się (rozmijać się) z \prawdaą расходиться с истиной; ● święta \prawda истинная правда; \prawdaę mówiąc правду (по правде) говоря;
spojrzeć prawdzie w oczy посмотреть правде в глаза;\prawda w oczy kole погов. правда глаза колет; \prawda jak oliwa na wierzch wypływa погов. правда всегда скажется
* * *жпра́вда; и́стина- prawdę mówiącmijać się (rozmijać się) z prawdą — расходи́ться с и́стиной
- spojrzeć prawdzie w oczy
- prawda w oczy kole -
18 gub|ić
impf Ⅰ vt 1. (tracić) to lose [pieniądze, rękawiczki]- gubić tożsamość kulturową/poczucie rzeczywistości przen. to lose one’s cultural identity/sense of reality- gubić pióra/sierść [ptaki, zwierzęta] to shed feathers/hair, to moult- gubić drogę to lose one’s way ⇒ zgubić2. (uciec komuś) to lose [pogoń, goniącego] ⇒ zgubić 3. (doprowadzać do zguby) ludzi gubi nadmierna pewność siebie (people’s) excessive self-confidence leads to disaster- gubi go własna lekkomyślność his problem is carelessness ⇒ zgubićⅡ gubić się 1. (tracić rozeznanie) to get lost- gubić się w lesie to get lost in a forest- gubić się w szczegółach/specjalistycznym słownictwie przen. to get lost in details/specialist terminology ⇒ zgubić się2. (tracić się z oczu) to lose sight of each other ⇒ zgubić się 3. (zapodziewać się) to be lost- rękawiczki często się gubią gloves are easily lost- jakoś gubi się w nas szczerość i spontaniczność przen. somehow we lose our openness and spontaneity ⇒ zgubić się4. (doprowadzać się do zguby) ona gubi się przez własną głupotę her stupidity is her own undoing ⇒ zgubić się■ gubić się domysłach a. przypuszczeniach to be lost in conjecture- gubić krok/rytm/takt to lose the rhythm- gubić myśl a. wątek to lose track of one’s thoughtsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gub|ić
-
19 masochistyczn|y
adj. [praktyki, osobowość, przyjemność] masochistic- masochistyczne skłonności masochistic tendencies, a masochistic streak- masochistyczna szczerość burning a. searing honestyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > masochistyczn|y
-
20 prostoduszn|y
adj. grad. artless, ingenuous- miał prostoduszną naturę he was ingenuous by nature, he was a simple soul- podziwiam jej prostoduszną szczerość I admire her earnest simplicity, I admire her artless sincerityThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > prostoduszn|y
- 1
- 2
См. также в других словарях:
szczerość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. szczerośćści, blm{{/stl 8}}{{stl 7}}, od przym. szczery w zn. 1.: Lubić szczerość. Cenić szczerość. Wyróżniać się szczerością. Szczerość spojrzenia. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szczerość — ż V, DCMs. szczerośćści, blm rzecz. od szczery (zwykle w zn. 1) Dziecięca, naiwna szczerość. Szczerość słów, wyznań. Szczerość wypowiedzi. Szczerość za szczerość … Słownik języka polskiego
gra — 1. Czysta gra a) «gra zgodna z regułami»: Była to czysta gra (...) rywalizacja zespołowa w najlepszej formie. Roz bezp 1996. b) «postępowanie uczciwe, zgodne z zasadami»: Polityka nie jest czystą grą. Nie można jednocześnie być politykiem i sobą … Słownik frazeologiczny
lata — 1. Być w latach «o człowieku: być starym, przeżyć wiele lat»: W tym ścisku wybrałem takiego jednego, co najgłośniej krzyczał przeciwko komunie, a że był w latach i dobrze ubrany, to mu wsadziłem łapę do kieszeni i wymacałem pistolet. J. Stawiński … Słownik frazeologiczny
prawy — I. Z prawa i z lewa «zewsząd, ze wszystkich stron»: W społeczeństwie podzielonym trudno wszakże liczyć na oklaski i z prawa, i z lewa. Dlatego stając wobec decyzji kłopotliwej dobrze jest zdobyć się na całkowitą szczerość przynajmniej wobec… … Słownik frazeologiczny
wiara — 1. Człowiek (ludzie) małej wiary «o kimś wierzącym w sposób powierzchowny»: Nie wyrzekajcie się Boga, ludzie małej wiary, nie czcijcie fałszywych proroków i bałwanów, bo On odwróci się od was. P. Huelle, Weiser. 2. Dać czemuś wiarę «uwierzyć w… … Słownik frazeologiczny
bezwzględny — bezwzględnyni, bezwzględnyniejszy 1. «nie mający względów dla innych; świadczący o surowości, okrucieństwie; surowy, okrutny» Bezwzględny przełożony. Bezwzględne postępowanie. Być coraz bezwzględniejszym dla kogoś, w stosunku do kogoś. Być… … Słownik języka polskiego
cyniczny — cynicznyni 1. «będący wyrazem czyjegoś cynizmu, niewiary w szczerość motywów postępowania ludzkiego; drwiący, sarkastyczny» Cyniczny uśmiech. Cyniczna uwaga. 2. «wiążący się z cynizmem, kierunkiem filozoficznym» … Słownik języka polskiego
cynik — m III, DB. a, N. cynikkiem; lm M. cynikicy, DB. ów 1. «ktoś, kto nie wierzy w szczerość i szlachetność motywów postępowania ludzkiego i wyraża to przez drwiny i sarkazm» 2. filoz. «wyznawca cynizmu jako kierunku filozoficznego» Szkoła cyników.… … Słownik języka polskiego
jawność — ż V, DCMs. jawnośćści, blm «dokonywanie czegoś w sposób jawny, powszechnie widoczny, brak tajności, nieukrywanie czegoś, dostępność dla ogółu; szczerość, otwartość» Jawność postępowania. Jawność głosowania, obrad, rozpraw … Słownik języka polskiego
naturalność — ż V, DCMs. naturalnośćści, blm 1. «brak sztuczności, przesady; prostota, szczerość» Zjednywać sobie ludzi swoją naturalnością. Naturalność uczesania. 2. «to, co jest właściwe naturze, co jest wytworem natury, nie przetworzone przez człowieka;… … Słownik języka polskiego