-
1 akcent
akcent pada na przedostatnią sylabę der Akzent oder die Betonung liegt auf der vorletzten Silbe;mówić z obcym akcentem mit ausländischem Akzent sprechen; -
2 akcent
\akcent pada na pierwszą sylabę der Akzent liegt auf der ersten Silbe, die Betonung fällt auf die erste Silbemieć dobry/zły \akcent einen guten/schlechten Akzent habenmówić z obcym \akcentem mit ausländischem Akzent sprechenz jesiennymi \akcentami mit herbstlichen Akzenten4) kłaść na coś \akcent einen besonderen Akzent auf etw +akk legen, etw mit Nachdruck betonen -
3 akcentować
akcentować [akʦ̑ɛntɔvaʨ̑] < perf za->vt -
4 padać
padać [padaʨ̑]1) ( przewracać się) [um]fallen, hinfallenpaść na kolana auf die Knie fallenpaść na wznak auf den Rücken fallenpadnij! mil hinlegen!\padać ze zmęczenia/z głodu vor Müdigkeit/vor Hunger umfallen [ lub umsinken]paść ofiarą czegoś einer S. +dat zum Opfer fallen6) ( zatrzymywać się na) promienie: fallen; wzrok: fallen, ruhennie padło ani jedno słowo kein Wort fielpadł rozkaz ein Befehl wurde gegeben [ lub erteilt]padł strzał ein Schuss fielakcent pada na pierwszą sylabę die Betonung fällt auf die erste Silbeczyjś głos padł na kogoś jd hat seine Stimme für jdn abgegebenpodejrzenie pada na kogoś der Verdacht fällt auf jdnwybór padł na kogoś jd ist gewählt wordenpaść na twarz sich +akk vor jdm tiefst verneigen, vor jdm aufs Gesicht fallen7) komuś padło na mózg [ lub rozum] ( pot) jd ist plemplem geworden ( fam), jd hat den Verstand verlorenII. vimperspada [deszcz] es regnetpada śnieg/grad es schneit/hagelt -
5 Betonung
См. также в других словарях:
akcentować — ndk IV, akcentowaćtuję, akcentowaćtujesz, akcentowaćtuj, akcentowaćował, akcentowaćowany 1. «wyróżniać głoskę, sylabę w wyrazie, wyraz w zdaniu za pomocą siły artykulacyjnej, wysokości tonu lub iloczasu» Prawidłowo, błędnie, wyraźnie akcentować.… … Słownik języka polskiego
stały — stali, stalszy 1. «odznaczający się sztywnością postaci; nieciekły i nielotny» Ciało stałe. Paliwo stałe. Stały stan skupienia. ∆ chem. Ciało stałe krystaliczne «ciało o uporządkowanym układzie atomów, które tworzą trwałą strukturę, zwaną siecią… … Słownik języka polskiego
Resupinum — Resupinus Chant grégorien Plain chant Neumes (1) Punctum Virga (2) Clivis Podatus (3) Scandicus Climacus … Wikipédia en Français
Resupinus — Chant grégorien Plain chant Neumes (1) Punctum Virga (2) Clivis Podatus (3) Sc … Wikipédia en Français
парасилабичен — (грч. para, sylabe слог) грам. со ист број слогови, што има ист број слогови … Macedonian dictionary
akcent — m IV, D. u, Ms. akcentncie; lm M. y 1. «zjawisko fonetyczne polegające na wyróżnieniu sylaby w wyrazie za pomocą zwiększenia siły artykulacyjnej (akcent dynamiczny, ekspiracyjny, przycisk), zmiany wysokości tonu (akcent toniczny) lub wydłużenia… … Słownik języka polskiego
choriamb — m IV, D. u, Ms. choriambbie; lm M. y lit. «stopa wierszowa złożona z choreja i jambu, mająca pierwszą i ostatnią sylabę długą, dwie środkowe krótkie» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
krescent — m IV, D. u, Ms. krescentncie; lm M. y lit. «utwór wierszowany, w którym każdy następny wers jest dłuższy o sylabę od poprzedniego» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
monosylaba — ż IV, CMs. monosylababie; lm D. monosylabaab «wyraz mający jedną sylabę (zgłoskę), wyraz jednosylabowy» ◊ Mówić, odzywać się, odpowiadać itp. monosylabami «mówić krótkimi, urywanymi zdaniami, odpowiadać w sposób lakoniczny, z niechęcią» … Słownik języka polskiego
monosylabiczny — «mający jedną sylabę (zgłoskę); jednosylabowy, jednozgłoskowy» Monosylabiczne wyrazy … Słownik języka polskiego
oksyton — m IV, D. u, Ms. oksytonnie jęz. lit. «wyraz mający akcent na ostatniej sylabie; akcent padający na ostatnią sylabę wyrazu» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
