-
1 sublimitas
I.Lit.:II.corporis,
Quint. 12, 5, 5:cellarum,
Col. 8, 3, 3:cucurbitarum,
Plin. 19, 5, 24, § 69.—In plur.:lunae,
Plin. 2, 16, 13, § 68.—Trop.A.In gen.:B.sublimitas incomparabilis invicti animi,
Plin. 7, 25, 26, § 94:in picturā,
id. 35, 10, 36, § 67.—In partic., of language, loftiness, elevation, sublimity (while elevatio means disparagement):heroici carminis,
Quint. 1, 8, 5; cf.:ab his (poëtis) in verbis sublimitas petitur,
id. 10, 1, 27:sublimitas et magnificentia et nitor,
id. 8, 3, 3:narrandi (with splendor),
Plin. Ep. 1, 16, 4:Platonica illa sublimitas,
id. ib. 1, 10, 5. -
2 sublimitas
height (altitude/extent); high/elevated place; sense of exaltation; sublimity; magnanimity; loftiness of character/style; elevated state of mind; grandeur; superior being; your highness (w/tua in titles) -
3 sublimitas
loftiness, height, elevation, sublimity. -
4 carmen
1.carmen, ĭnis, n. (old form cas-men, Varr. L. L. p. 86 Bip.) [Sanscr. çasto [p. 293] declaim, praise; cf.: camilla, censeo], a tune, song; poem, verse; an oracular response, a prophecy; a form of incantation (cf.: cano, cantus, and canto).I.In gen., a tune, song, air, lay, strain, note, sound, both vocal and instrumental (mostly poet.; in prose, instead of it, cantus; cf.II.also versus, numeri, modi): carmen tuba ista peregit ( = sonus),
Enn. Ann. 508 Vahl.:carmine vocali clarus citharāque Philammon,
Ov. M. 11, 317; cf.vocum,
id. ib. 12, 157:per me (sc. Apollinem) concordant carmina nervis,
id. ib. 1, 518; cf. id. ib. 11, 5;5, 340: solaque culminibus ferali carmine bubo Saepe queri,
Verg. A. 4, 462; so id. G. 4, 514; Ov. M. 10, 453:cygnorum,
id. ib. 5, 387; cf. id. ib. 14, 430; Mart. 13, 77:citharae liquidum carmen,
Lucr. 4, 981; cf. id. 2, 506; Hor. C. 1, 15, 15:lyrae carmen,
Prop. 2, 1, 9 Hertzb.:canere miserabile carmen,
Ov. M. 5, 118:harundineum,
id. Tr. 4, 1, 12:socialia carmina,
id. H. 12, 139:barbaricum,
id. M. 11, 163.—With allusion to playing on the cithara:hoc carmen hic tribunus plebis non vobis sed sibi intus canit,
Cic. Agr. 2, 26, 68; cf. Aspendius.—Also the sound of waves, Claud. Cons. Mall. Th. 319; cf. Auct. Aetn. 295.—Esp., a composition in verse, a poem; poetry, verse, song, whether in a broader sense, of every kind of poetic production, epic, dramatic, lyric (opp. to prose and to cantus, the melody), or, in a more restricted sense, for lyric poetry.A.Cum hanc felicitatem non prosa modo multi sint consecuti sed etiam carmine, Quint. 10, 7, 19; cf. id. 1, 8, 2; 8, 6, 27; 10, 1, 95:B.perspicuum est, et cantus (melodies) tum fuisse rescriptos vocum sonis et carmina (words),
Cic. Tusc. 4, 2, 3; id. de Or. 2, 8, 34; 3, 51, 197:carminibus cum res gestas coepere poetae Tradere,
Lucr. 5, 1444:Maeonii carminis alite,
Hor. C. 1, 6, 2:epicum carmen,
Quint. 10, 1, 62:heroici sublimitas,
id. 1, 8, 5; cf. Prop. 3 (4), 3, 16:Iliacum,
Hor. A. P. 129:historia quodammodo carmen solutum,
Quint. 10, 1, 31:Pierium,
Lucr. 1, 946; 4, 21:tragicum,
Hor. A. P. 220:carmina Livi,
id. Ep. 2, 1, 69; cf. Tac. A. 11, 13:Saliorum carmina,
Varr. L. L. 3, 26; 9, 61; Quint. 1, 6, 40; Hor. Ep. 2, 1, 86 Schmid.; cf. Liv. 1, 20, 4 al.:lyricorum carmina,
Quint. 9, 4, 53; Prop. 4 (5), 6, 32:Aeolium,
Hor. C. 3, 30, 13:Lydis remixto carmine tibiis,
id. ib. 4, 15, 30; cf. id. Epod. 9, 5:carmen funebre proprie Naenia,
Quint. 8, 2, 8:carmina quae in Phaeacum epulis canuntur,
Cic. Brut. 18, 71; cf. id. ib. 19, 75:lascivum,
Quint. 9, 4, 108:obscena,
satirical, abusive poems, libels, Prop. 1, 16, 10;the same: famosum,
Hor. Ep. 1, 19, 31 Schmid.:malum,
id. ib. 2, 1, 153; id. S. 2, 1. 82 Heind.:obliquum,
Stat. S. 1, 2, 27:probrosum,
Tac. A. 4, 31; cf.:si quis carmen condidisset quod infamiam faceret flagitiumve alteri,
Cic. Rep. 4, 10, 12; and Fragm. XII. Tab. 8, 1, ap. Wordsw. Fragm. and Spec. p. 259 sq.; Fischer ad Cic. Tusc. 4, 2, 4.—Phrases:canere,
Cic. Brut. 18, 71; Liv. 1, 20, 4 al.:cantare cui,
Hor. C. 3, 1, 4:cantitare,
Cic. Brut. 19, 75: CONDERE, XII. Tab. ap. Cic. Rep. 4, 10, 12; Lucr. 5, 1; Hor. S. 2, 1, 82; id. A. P. 436:contexere,
Cic. Cael. 8, 18:disponere,
Lucr. 3, 420:pangere,
id. 1, 934; 4, 9:fingere,
Hor. C. 4, 2, 32; id. Ep. 2, 1, 227; id. A. P. 331:dicere,
id. C. 4, 12, 10; id. C. S. 8:dictare,
id. S. 1, 10, 75; id. Ep. 2, 1, 110:docere,
id. C. 2, 19, 1:ad umbilicum adducere,
id. Epod. 14, 7:deducere ad sua tempora,
Ov. M. 1, 4:fundere,
Cic. Tusc. 1, 26, 64:componere ad lyram,
Quint. 1, 10, 29; cf. id. 11, 2, 11.—Esp.1.In a restricted sense for lyric or epic poetry:2. 3.carmine tu gaudes, hic delectatur iambis,
Hor. Ep. 2, 2, 59 Schmid.; cf.:carmina compono, hic elegos,
id. ib. 2, 2, 91: amabile carmen, i. e. a love poem or song, id. ib. 1, 3, 24.—And opp. to the drama for an epic or lyric poem:fabula, quae versatur in tragoediis atque carminibus,
Quint. 2, 4, 2.—A poetic inscription:4.et tumulum facite et tumulo superaddite carmen: Daphnis ego, etc.,
Verg. E. 5, 42; id. A. 3, 287; Ov. M. 14, 442; id. F. 3, 547 al.—A response of an oracle, a prophecy, prediction:5.ultima Cumaei venit jam carminis aetas,
Verg. E. 4, 4; so Ov. M. 6, 582; Liv. 1, 45, 5; 23, 11, 4; 25, 12, 4; 29, 10, 6; 38, 45, 3; Tac. A. 3, 63; 4, 43; 6, 12 al.—A magic formula, an incantation: MALVM, Fragm. XII. Tab. ap. Plin. 28, 2, 4, § 17; cf.6.Fragm. XII. Tab. 8, 1, a. ap. Wordsw. Fragm. and Spec. p. 260: polleantne aliquid verba et incantamenta carminum,
Plin. 28, 2, 3, § 10: carmina vel caelo possunt deducere lunam;Carminibus Circe socios mutavit Ulixi,
Verg. E. 8, 69 sq.; so id. A. 4, 487; Hor. Epod. 5, 72; 17, 4; id. S. 1, 8, 19; Prop. 2 (3), 28, 35; Ov. M. 7, 137; 14, 58; Quint. 7, 3, 7; Tac. A. 2, 69; 4, 22 al.—On account of the very ancient practice of composing forms of religion and law in Saturnian verse, also a formula in religion or law, a form:7.diro quodam carmine jurare,
Liv. 10, 38, 10; 10, 41, 3; 31, 17, 9; 1, 24, 6 and 9; Plin. 28, 2, 3, § 12:cruciatus carmina,
Cic. Rab. Perd. 4, 13; cf. id. Mur. 12, 26:lex horrendi carminis erat: duumviri perduellionem judicent, etc.,
of a dreadful form, Liv. 1, 26, 6:rogationis carmen,
id. 3, 64, 10.—Moral sentences composed in verses:2.Appii Caeci carmen,
Cic. Tusc. 4, 2, 4; cf.:liber Catonis qui inscriptus est Carmen de moribus,
Gell. 11, 2, 2:ut totum illud, VTI. LINGVA. NVNCVPASSIT., non in XII. tabulis, sed in magistri carmine scriptum videretur,
Cic. de Or. 1, 57, 245:necessarium,
id. Leg. 2, 23, 59. -
5 casmen
1.carmen, ĭnis, n. (old form cas-men, Varr. L. L. p. 86 Bip.) [Sanscr. çasto [p. 293] declaim, praise; cf.: camilla, censeo], a tune, song; poem, verse; an oracular response, a prophecy; a form of incantation (cf.: cano, cantus, and canto).I.In gen., a tune, song, air, lay, strain, note, sound, both vocal and instrumental (mostly poet.; in prose, instead of it, cantus; cf.II.also versus, numeri, modi): carmen tuba ista peregit ( = sonus),
Enn. Ann. 508 Vahl.:carmine vocali clarus citharāque Philammon,
Ov. M. 11, 317; cf.vocum,
id. ib. 12, 157:per me (sc. Apollinem) concordant carmina nervis,
id. ib. 1, 518; cf. id. ib. 11, 5;5, 340: solaque culminibus ferali carmine bubo Saepe queri,
Verg. A. 4, 462; so id. G. 4, 514; Ov. M. 10, 453:cygnorum,
id. ib. 5, 387; cf. id. ib. 14, 430; Mart. 13, 77:citharae liquidum carmen,
Lucr. 4, 981; cf. id. 2, 506; Hor. C. 1, 15, 15:lyrae carmen,
Prop. 2, 1, 9 Hertzb.:canere miserabile carmen,
Ov. M. 5, 118:harundineum,
id. Tr. 4, 1, 12:socialia carmina,
id. H. 12, 139:barbaricum,
id. M. 11, 163.—With allusion to playing on the cithara:hoc carmen hic tribunus plebis non vobis sed sibi intus canit,
Cic. Agr. 2, 26, 68; cf. Aspendius.—Also the sound of waves, Claud. Cons. Mall. Th. 319; cf. Auct. Aetn. 295.—Esp., a composition in verse, a poem; poetry, verse, song, whether in a broader sense, of every kind of poetic production, epic, dramatic, lyric (opp. to prose and to cantus, the melody), or, in a more restricted sense, for lyric poetry.A.Cum hanc felicitatem non prosa modo multi sint consecuti sed etiam carmine, Quint. 10, 7, 19; cf. id. 1, 8, 2; 8, 6, 27; 10, 1, 95:B.perspicuum est, et cantus (melodies) tum fuisse rescriptos vocum sonis et carmina (words),
Cic. Tusc. 4, 2, 3; id. de Or. 2, 8, 34; 3, 51, 197:carminibus cum res gestas coepere poetae Tradere,
Lucr. 5, 1444:Maeonii carminis alite,
Hor. C. 1, 6, 2:epicum carmen,
Quint. 10, 1, 62:heroici sublimitas,
id. 1, 8, 5; cf. Prop. 3 (4), 3, 16:Iliacum,
Hor. A. P. 129:historia quodammodo carmen solutum,
Quint. 10, 1, 31:Pierium,
Lucr. 1, 946; 4, 21:tragicum,
Hor. A. P. 220:carmina Livi,
id. Ep. 2, 1, 69; cf. Tac. A. 11, 13:Saliorum carmina,
Varr. L. L. 3, 26; 9, 61; Quint. 1, 6, 40; Hor. Ep. 2, 1, 86 Schmid.; cf. Liv. 1, 20, 4 al.:lyricorum carmina,
Quint. 9, 4, 53; Prop. 4 (5), 6, 32:Aeolium,
Hor. C. 3, 30, 13:Lydis remixto carmine tibiis,
id. ib. 4, 15, 30; cf. id. Epod. 9, 5:carmen funebre proprie Naenia,
Quint. 8, 2, 8:carmina quae in Phaeacum epulis canuntur,
Cic. Brut. 18, 71; cf. id. ib. 19, 75:lascivum,
Quint. 9, 4, 108:obscena,
satirical, abusive poems, libels, Prop. 1, 16, 10;the same: famosum,
Hor. Ep. 1, 19, 31 Schmid.:malum,
id. ib. 2, 1, 153; id. S. 2, 1. 82 Heind.:obliquum,
Stat. S. 1, 2, 27:probrosum,
Tac. A. 4, 31; cf.:si quis carmen condidisset quod infamiam faceret flagitiumve alteri,
Cic. Rep. 4, 10, 12; and Fragm. XII. Tab. 8, 1, ap. Wordsw. Fragm. and Spec. p. 259 sq.; Fischer ad Cic. Tusc. 4, 2, 4.—Phrases:canere,
Cic. Brut. 18, 71; Liv. 1, 20, 4 al.:cantare cui,
Hor. C. 3, 1, 4:cantitare,
Cic. Brut. 19, 75: CONDERE, XII. Tab. ap. Cic. Rep. 4, 10, 12; Lucr. 5, 1; Hor. S. 2, 1, 82; id. A. P. 436:contexere,
Cic. Cael. 8, 18:disponere,
Lucr. 3, 420:pangere,
id. 1, 934; 4, 9:fingere,
Hor. C. 4, 2, 32; id. Ep. 2, 1, 227; id. A. P. 331:dicere,
id. C. 4, 12, 10; id. C. S. 8:dictare,
id. S. 1, 10, 75; id. Ep. 2, 1, 110:docere,
id. C. 2, 19, 1:ad umbilicum adducere,
id. Epod. 14, 7:deducere ad sua tempora,
Ov. M. 1, 4:fundere,
Cic. Tusc. 1, 26, 64:componere ad lyram,
Quint. 1, 10, 29; cf. id. 11, 2, 11.—Esp.1.In a restricted sense for lyric or epic poetry:2. 3.carmine tu gaudes, hic delectatur iambis,
Hor. Ep. 2, 2, 59 Schmid.; cf.:carmina compono, hic elegos,
id. ib. 2, 2, 91: amabile carmen, i. e. a love poem or song, id. ib. 1, 3, 24.—And opp. to the drama for an epic or lyric poem:fabula, quae versatur in tragoediis atque carminibus,
Quint. 2, 4, 2.—A poetic inscription:4.et tumulum facite et tumulo superaddite carmen: Daphnis ego, etc.,
Verg. E. 5, 42; id. A. 3, 287; Ov. M. 14, 442; id. F. 3, 547 al.—A response of an oracle, a prophecy, prediction:5.ultima Cumaei venit jam carminis aetas,
Verg. E. 4, 4; so Ov. M. 6, 582; Liv. 1, 45, 5; 23, 11, 4; 25, 12, 4; 29, 10, 6; 38, 45, 3; Tac. A. 3, 63; 4, 43; 6, 12 al.—A magic formula, an incantation: MALVM, Fragm. XII. Tab. ap. Plin. 28, 2, 4, § 17; cf.6.Fragm. XII. Tab. 8, 1, a. ap. Wordsw. Fragm. and Spec. p. 260: polleantne aliquid verba et incantamenta carminum,
Plin. 28, 2, 3, § 10: carmina vel caelo possunt deducere lunam;Carminibus Circe socios mutavit Ulixi,
Verg. E. 8, 69 sq.; so id. A. 4, 487; Hor. Epod. 5, 72; 17, 4; id. S. 1, 8, 19; Prop. 2 (3), 28, 35; Ov. M. 7, 137; 14, 58; Quint. 7, 3, 7; Tac. A. 2, 69; 4, 22 al.—On account of the very ancient practice of composing forms of religion and law in Saturnian verse, also a formula in religion or law, a form:7.diro quodam carmine jurare,
Liv. 10, 38, 10; 10, 41, 3; 31, 17, 9; 1, 24, 6 and 9; Plin. 28, 2, 3, § 12:cruciatus carmina,
Cic. Rab. Perd. 4, 13; cf. id. Mur. 12, 26:lex horrendi carminis erat: duumviri perduellionem judicent, etc.,
of a dreadful form, Liv. 1, 26, 6:rogationis carmen,
id. 3, 64, 10.—Moral sentences composed in verses:2.Appii Caeci carmen,
Cic. Tusc. 4, 2, 4; cf.:liber Catonis qui inscriptus est Carmen de moribus,
Gell. 11, 2, 2:ut totum illud, VTI. LINGVA. NVNCVPASSIT., non in XII. tabulis, sed in magistri carmine scriptum videretur,
Cic. de Or. 1, 57, 245:necessarium,
id. Leg. 2, 23, 59. -
6 fragor
I. II.Transf., a crashing (as when something is broken to pieces), a crash, noise, din (the usual signif. of the word; mostly poet. and in post-Aug. prose; cf.:sonus, sonor): ut crebram silvam cum flamina Cauri Perflant, dant sonitum frondes ramique fragorem,
Lucr. 6, 136:sternitur nemus, et propulsa fragorem silva dat,
Ov. M. 8, 340:fragor tectorum, quae diruebantur,
Liv. 1, 29, 4:ruentium tectorum,
Quint. 8, 3, 68:venti procella dat fragorem,
Lucr. 6, 129:multus geli,
id. 6, 156:pelagi,
Verg. A. 1, 154; cf. Plin. Ep. 6, 31, 17:subitoque fragore intonuit laevum,
Verg. A. 2, 692; 9, 541; cf. 8, 527; cf.:quem (Periclea) fulminibus et caelesti fragori comparant comici,
Quint. 12, 10, 24:Nilus praecipitans se fragore auditum accolis aufert,
Plin. 6, 29, 35, § 181:sublimitas profecto et magnificentia et nitor et auctoritas expressit illum fragorem,
those thunders of applause, Quint. 8, 3, 3:exornatio significandae rei causa, sic: Postquam iste in rem publicam fecit impetum, fragor civitatis imprimis est auditus. Hoc genere raro utendum est, ne novi verbi assiduitas odium pariat, etc.,
Auct. Her. 4, 31, 42:terra continens adventus hostium non modo exspectatos, sed etiam repentinos multis indiciis et quasi fragore quodam et sonitu ipso ante denuntiat,
Cic. Rep. 2, 3 Mos.— Poet. for report, rumor, Val. Fl. 1, 753. -
7 granditas
grandĭtas, ātis, f. [grandis], greatness. *I.Lit., of age (acc. to grandis, I. B.): aetatis granditas, Sisenn. ap. Non. 115, 13. —II. -
8 heroicus
hērōĭcus, a, um, adj., = hêrôïkos, of or relating to (mythical) heroes, heroic:vetus opinio est, jam usque ab heroicis ducta temporibus,
Cic. Div. 1, 1, 1:tempora,
id. N. D. 3, 21, 54; Quint. 1, 11, 17:aetates,
Cic. Tusc. 5, 3, 7:Medea et Atreus, heroicae personae,
id. N. D. 3, 29, 71:sublimitas heroici carminis,
of the heroic poem, of the epic, Quint. 1, 8, 5; cf.:heroici carminis sonus,
Tac. Or. 10:carmen,
Serv. Verg. A. 1 init.:versus, usually herous versus (v. herous),
Prisc. p. 1256 P.— Adv.: hērōĭcē, in the heroic style:hos quoque (versus Homeri) tamquam heroice incomptos adamavit (Vergilius),
Macr. S. 5, 14. -
9 incomparabilis
in-compărābĭlis, e, adj., that cannot be equalled, incomparable (post-Aug.):sublimitas,
Plin. 7, 25, 26, § 94:magister,
Quint. 1, 2, 11;freq. in epitaphs: MARITO, CONIVGI, etc.,
Inscr. Grut. 486, 7; 432, 8.— Comp.: divinitatis gloria, Ambros. de Isaac et An. 8, 78; cf. in sup.: ALVMNO KARISSIMO ET INCOMPARABILISSIMO, Inscr. ap. Fabr. p. 147 no. 183.— Adv.: incompărābĭlĭter, incomparably, Aug. Civ. Dei, 21, 9; id. ap. Hier. Ep. 67, 7. -
10 incomparabiliter
in-compărābĭlis, e, adj., that cannot be equalled, incomparable (post-Aug.):sublimitas,
Plin. 7, 25, 26, § 94:magister,
Quint. 1, 2, 11;freq. in epitaphs: MARITO, CONIVGI, etc.,
Inscr. Grut. 486, 7; 432, 8.— Comp.: divinitatis gloria, Ambros. de Isaac et An. 8, 78; cf. in sup.: ALVMNO KARISSIMO ET INCOMPARABILISSIMO, Inscr. ap. Fabr. p. 147 no. 183.— Adv.: incompărābĭlĭter, incomparably, Aug. Civ. Dei, 21, 9; id. ap. Hier. Ep. 67, 7. -
11 nitor
1.nītor, nīsus and nixus ( inf. nitier, Lucr. 1, 1059; old form of the part. perf.: gnitus et gnixus a genibus prisci dixerunt, Paul. ex Fest. p. 96 Müll.), 3, v. dep. n. [from gnitor; root gnic- or gnig-; cf.: nico, conivere], to bear or rest upon something.I.Lit.(α).With abl.: ambae te obsecramus genibus nixae, we implore thee upon our knees, i. e. kneeling, Plaut. Rud. 3, 3, 33:(β).stirpibus suis niti,
Cic. Tusc. 5, 13, 37:herbescens viriditas, quae nixa fibris stirpium sensim adulescit,
id. Sen. 15, 51:hastili nixus,
id. Rab. Perd. 7, 21:mulierculā nixus,
id. Verr. 2, 5, 33, § 86:juvenis, qui nititur hastā,
Verg. A. 6, 760:paribus nitens Cyllenius alis Constitit,
id. ib. 4, 252:nixus baculo,
Ov. P. 1, 8, 52.—With in and acc.:(γ).nixus in hastam,
Verg. A. 12, 398.—With de:(δ).de quā pariens arbore nixa dea est,
Ov. H. 21, 100.—With gen. of place:(ε).humi nitens,
Verg. A. 2, 380.—Absol.: Sisiphu' versat Saxum sudans nitendo, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 5, 10:B.niti modo ac statim concidere,
to strive to rise, Sall. J. 101, 11.—Transf.1.To make one's way with an effort, to press forward, advance; and, with respect to the goal, to mount, climb, fly, etc. (mostly poet.):2.quaedam serpentes ortae extra aquam simul ac primum niti possunt, aquam persequuntur,
Cic. N. D. 2, 48, 124:nituntur gradibus,
Verg. A. 2, 442:in altas rupes,
Luc. 4, 37:ad sidera,
Verg. G. 2, 427:in aëra,
Ov. P. 2, 7, 27:in adversum,
id. M. 2, 72:sursum nitier,
Lucr. 1, 1059.—Of violent bodily motion:niti corporibus et ea huc illuc, quasi vitabundi aut jacientes tela agitare,
to struggle, Sall. J. 60, 4.—To strain in giving birth, to bring forth, Plin. 9, 35, 54, § 107 (al. eniti):3.nitor,
I am in labor, Ov. M. 9, 302; Pseud.-Ov. Her. 21, 100.—To strain for a stool, Suet. Vesp. 20.—II.Trop.A.To strive, to exert one's self, make an effort, labor, endeavor:2.moderatio modo virium adsit et tantum, quantum potest, quisque nitatur,
Cic. Sen. 10, 33; Nep. Att. 15, 2:nisurus contra regem,
Caes. B. C. 2, 37; Sall. C. 38, 2:pro aliquo,
Liv. 35, 10; cf.:pro libertate summā ope niti,
Sall. J. 31, 17:nitebantur, ne gravius in eum consuleretur,
Sall. J. 13, 8; cf.:unus Miltiades maxime nitebatur, ut, etc.,
Nep. Milt. 4, 2. — Inf.:summā vi Cirtam irrumpere nititur,
Sall. J. 25, 9:patriam recuperare niti,
Nep. Pelop. 2:ingenio nitor non periisse meo,
Ov. P. 3, 5, 34; id. M. 8, 694.— Absol., of soldiers hard pressed in battle:tamen virtute et patientia nitebantur atque omnia vulnera sustinebant,
Caes. B. C. 1, 45.—To strive after a thing:3.ad immortalitatem gloriae niti,
Cic. Sen. 23, 82:ad summa, Quint. prooem. § 20: in vetitum,
Ov. Am. 3, 4, 17.—To try to prove, contend in argument, argue, with acc. and inf.:B.nitamur igitur nihil posse percipi,
Cic. Ac. 2, 21, 68.—To rest, rely, depend upon a thing.(α).With in and abl.:(β).nixus in nomine inani,
Lucr. 5, 909:conjectura in quā nititur divinatio,
Cic. Div. 2, 26, 55:ea, in quibus causa nititur,
id. Cael. 10, 25:cujus in vitā nitebatur salus civitatis,
id. Mil. 7, 19.—With abl.:(γ).spe niti,
Cic. Att. 3, 9, 2:consilio atque auctoritate alicujus,
id. Off. 1, 34, 122; id. Fam. 1, 5, a, 2:si quis hoc uno nititur quod sit ignobilis,
id. Clu. 40, 112.—With ubi:2.quo confugies? ubi nitere?
Cic. Verr. 2, 2, 64, § 155.—Hence, P. a., as subst., Nixus, i, m., only plur., Nixi, ōrum, m., three guardian deities of women in labor, the statues of whom, representing them in a kneeling posture, stood on the Capitol before the chapel of Minerva, Paul. ex Fest. p. 174 Müll.:magno Lucinam Nixosque patres clamore vocabam,
Ov. M. 9, 294.nĭtor, ōris, m. [niteo], brightness, splendor, lustre, sheen.I.Lit.:B.nitor exoriens aurorae,
Lucr. 4, 538:diurnus,
the daylight, Ov. H. 18, 78:herbarum viridis,
Lucr. 5, 783:argenti et auri,
Ov. P. 3, 4, 23:eboris,
Plin. 7, 15, 13, § 64:materiae,
of the wood, id. 16, 40, 79, § 215:speculi,
id. 11, 37, 64, § 170:gladii,
id. 2, 25, 22, § 89:nigerrimus gemmae,
id. 37, 10, 69, § 184:nitorem cutis facit sal,
id. 31, 7, 41, § 84.— Plur.:nitores splendoresque auri,
Gell. 2, 6, 4.—Transf.1.Sleekness, plumpness, good looks, beauty:2.nitor corporis,
Ter. Eun. 2, 2, 10:urit me Glycerae nitor,
Hor. C. 1, 19, 5:Liparei nitor Hebri,
id. ib. 3, 12, 6:nullus totā nitor in cute,
Juv. 9, 13.—Neatness, elegance, brilliancy of external appearance:3.si quem... aliquid offendit, si purpurae genus, si amicorum catervae, si splendor, si nitor,
Cic. Cael. 31, 77:habitus,
Juv. 3, 180:oppidum praecipui nitoris,
Plin. 4, 12, 26, § 85.—In gen., color, Lucr. 2, 819:II.ludis et externo tincta nitore caput,
Prop. 2, 14, 26 (3, 11, 2).—Trop., of speech, splendor, elegance, grace of style. —With gen.:B.adhibendus erit in eis explicandis quidam orationis nitor,
Cic. Or. 32, 115:domesticus eloquii,
Ov. P. 2, 2, 51:nitor et cultus descriptionum,
Tac. Or. 20:translationum,
Quint. 12, 10, 36.— Absol.:sublimitas et magnificentia et nitor,
Quint. 8, 3, 3:eruditione ac nitore praestare,
id. 10, 1, 98:scripsit non sine cultu ac nitore,
id. 10, 1, 124.—Of character, dignity, excellence:generis,
Ov. P. 2, 9, 17; splendid liberality, Stat. S. 3, 3, 149. -
12 Nixi
1.nītor, nīsus and nixus ( inf. nitier, Lucr. 1, 1059; old form of the part. perf.: gnitus et gnixus a genibus prisci dixerunt, Paul. ex Fest. p. 96 Müll.), 3, v. dep. n. [from gnitor; root gnic- or gnig-; cf.: nico, conivere], to bear or rest upon something.I.Lit.(α).With abl.: ambae te obsecramus genibus nixae, we implore thee upon our knees, i. e. kneeling, Plaut. Rud. 3, 3, 33:(β).stirpibus suis niti,
Cic. Tusc. 5, 13, 37:herbescens viriditas, quae nixa fibris stirpium sensim adulescit,
id. Sen. 15, 51:hastili nixus,
id. Rab. Perd. 7, 21:mulierculā nixus,
id. Verr. 2, 5, 33, § 86:juvenis, qui nititur hastā,
Verg. A. 6, 760:paribus nitens Cyllenius alis Constitit,
id. ib. 4, 252:nixus baculo,
Ov. P. 1, 8, 52.—With in and acc.:(γ).nixus in hastam,
Verg. A. 12, 398.—With de:(δ).de quā pariens arbore nixa dea est,
Ov. H. 21, 100.—With gen. of place:(ε).humi nitens,
Verg. A. 2, 380.—Absol.: Sisiphu' versat Saxum sudans nitendo, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 5, 10:B.niti modo ac statim concidere,
to strive to rise, Sall. J. 101, 11.—Transf.1.To make one's way with an effort, to press forward, advance; and, with respect to the goal, to mount, climb, fly, etc. (mostly poet.):2.quaedam serpentes ortae extra aquam simul ac primum niti possunt, aquam persequuntur,
Cic. N. D. 2, 48, 124:nituntur gradibus,
Verg. A. 2, 442:in altas rupes,
Luc. 4, 37:ad sidera,
Verg. G. 2, 427:in aëra,
Ov. P. 2, 7, 27:in adversum,
id. M. 2, 72:sursum nitier,
Lucr. 1, 1059.—Of violent bodily motion:niti corporibus et ea huc illuc, quasi vitabundi aut jacientes tela agitare,
to struggle, Sall. J. 60, 4.—To strain in giving birth, to bring forth, Plin. 9, 35, 54, § 107 (al. eniti):3.nitor,
I am in labor, Ov. M. 9, 302; Pseud.-Ov. Her. 21, 100.—To strain for a stool, Suet. Vesp. 20.—II.Trop.A.To strive, to exert one's self, make an effort, labor, endeavor:2.moderatio modo virium adsit et tantum, quantum potest, quisque nitatur,
Cic. Sen. 10, 33; Nep. Att. 15, 2:nisurus contra regem,
Caes. B. C. 2, 37; Sall. C. 38, 2:pro aliquo,
Liv. 35, 10; cf.:pro libertate summā ope niti,
Sall. J. 31, 17:nitebantur, ne gravius in eum consuleretur,
Sall. J. 13, 8; cf.:unus Miltiades maxime nitebatur, ut, etc.,
Nep. Milt. 4, 2. — Inf.:summā vi Cirtam irrumpere nititur,
Sall. J. 25, 9:patriam recuperare niti,
Nep. Pelop. 2:ingenio nitor non periisse meo,
Ov. P. 3, 5, 34; id. M. 8, 694.— Absol., of soldiers hard pressed in battle:tamen virtute et patientia nitebantur atque omnia vulnera sustinebant,
Caes. B. C. 1, 45.—To strive after a thing:3.ad immortalitatem gloriae niti,
Cic. Sen. 23, 82:ad summa, Quint. prooem. § 20: in vetitum,
Ov. Am. 3, 4, 17.—To try to prove, contend in argument, argue, with acc. and inf.:B.nitamur igitur nihil posse percipi,
Cic. Ac. 2, 21, 68.—To rest, rely, depend upon a thing.(α).With in and abl.:(β).nixus in nomine inani,
Lucr. 5, 909:conjectura in quā nititur divinatio,
Cic. Div. 2, 26, 55:ea, in quibus causa nititur,
id. Cael. 10, 25:cujus in vitā nitebatur salus civitatis,
id. Mil. 7, 19.—With abl.:(γ).spe niti,
Cic. Att. 3, 9, 2:consilio atque auctoritate alicujus,
id. Off. 1, 34, 122; id. Fam. 1, 5, a, 2:si quis hoc uno nititur quod sit ignobilis,
id. Clu. 40, 112.—With ubi:2.quo confugies? ubi nitere?
Cic. Verr. 2, 2, 64, § 155.—Hence, P. a., as subst., Nixus, i, m., only plur., Nixi, ōrum, m., three guardian deities of women in labor, the statues of whom, representing them in a kneeling posture, stood on the Capitol before the chapel of Minerva, Paul. ex Fest. p. 174 Müll.:magno Lucinam Nixosque patres clamore vocabam,
Ov. M. 9, 294.nĭtor, ōris, m. [niteo], brightness, splendor, lustre, sheen.I.Lit.:B.nitor exoriens aurorae,
Lucr. 4, 538:diurnus,
the daylight, Ov. H. 18, 78:herbarum viridis,
Lucr. 5, 783:argenti et auri,
Ov. P. 3, 4, 23:eboris,
Plin. 7, 15, 13, § 64:materiae,
of the wood, id. 16, 40, 79, § 215:speculi,
id. 11, 37, 64, § 170:gladii,
id. 2, 25, 22, § 89:nigerrimus gemmae,
id. 37, 10, 69, § 184:nitorem cutis facit sal,
id. 31, 7, 41, § 84.— Plur.:nitores splendoresque auri,
Gell. 2, 6, 4.—Transf.1.Sleekness, plumpness, good looks, beauty:2.nitor corporis,
Ter. Eun. 2, 2, 10:urit me Glycerae nitor,
Hor. C. 1, 19, 5:Liparei nitor Hebri,
id. ib. 3, 12, 6:nullus totā nitor in cute,
Juv. 9, 13.—Neatness, elegance, brilliancy of external appearance:3.si quem... aliquid offendit, si purpurae genus, si amicorum catervae, si splendor, si nitor,
Cic. Cael. 31, 77:habitus,
Juv. 3, 180:oppidum praecipui nitoris,
Plin. 4, 12, 26, § 85.—In gen., color, Lucr. 2, 819:II.ludis et externo tincta nitore caput,
Prop. 2, 14, 26 (3, 11, 2).—Trop., of speech, splendor, elegance, grace of style. —With gen.:B.adhibendus erit in eis explicandis quidam orationis nitor,
Cic. Or. 32, 115:domesticus eloquii,
Ov. P. 2, 2, 51:nitor et cultus descriptionum,
Tac. Or. 20:translationum,
Quint. 12, 10, 36.— Absol.:sublimitas et magnificentia et nitor,
Quint. 8, 3, 3:eruditione ac nitore praestare,
id. 10, 1, 98:scripsit non sine cultu ac nitore,
id. 10, 1, 124.—Of character, dignity, excellence:generis,
Ov. P. 2, 9, 17; splendid liberality, Stat. S. 3, 3, 149. -
13 Nixus
1.nītor, nīsus and nixus ( inf. nitier, Lucr. 1, 1059; old form of the part. perf.: gnitus et gnixus a genibus prisci dixerunt, Paul. ex Fest. p. 96 Müll.), 3, v. dep. n. [from gnitor; root gnic- or gnig-; cf.: nico, conivere], to bear or rest upon something.I.Lit.(α).With abl.: ambae te obsecramus genibus nixae, we implore thee upon our knees, i. e. kneeling, Plaut. Rud. 3, 3, 33:(β).stirpibus suis niti,
Cic. Tusc. 5, 13, 37:herbescens viriditas, quae nixa fibris stirpium sensim adulescit,
id. Sen. 15, 51:hastili nixus,
id. Rab. Perd. 7, 21:mulierculā nixus,
id. Verr. 2, 5, 33, § 86:juvenis, qui nititur hastā,
Verg. A. 6, 760:paribus nitens Cyllenius alis Constitit,
id. ib. 4, 252:nixus baculo,
Ov. P. 1, 8, 52.—With in and acc.:(γ).nixus in hastam,
Verg. A. 12, 398.—With de:(δ).de quā pariens arbore nixa dea est,
Ov. H. 21, 100.—With gen. of place:(ε).humi nitens,
Verg. A. 2, 380.—Absol.: Sisiphu' versat Saxum sudans nitendo, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 5, 10:B.niti modo ac statim concidere,
to strive to rise, Sall. J. 101, 11.—Transf.1.To make one's way with an effort, to press forward, advance; and, with respect to the goal, to mount, climb, fly, etc. (mostly poet.):2.quaedam serpentes ortae extra aquam simul ac primum niti possunt, aquam persequuntur,
Cic. N. D. 2, 48, 124:nituntur gradibus,
Verg. A. 2, 442:in altas rupes,
Luc. 4, 37:ad sidera,
Verg. G. 2, 427:in aëra,
Ov. P. 2, 7, 27:in adversum,
id. M. 2, 72:sursum nitier,
Lucr. 1, 1059.—Of violent bodily motion:niti corporibus et ea huc illuc, quasi vitabundi aut jacientes tela agitare,
to struggle, Sall. J. 60, 4.—To strain in giving birth, to bring forth, Plin. 9, 35, 54, § 107 (al. eniti):3.nitor,
I am in labor, Ov. M. 9, 302; Pseud.-Ov. Her. 21, 100.—To strain for a stool, Suet. Vesp. 20.—II.Trop.A.To strive, to exert one's self, make an effort, labor, endeavor:2.moderatio modo virium adsit et tantum, quantum potest, quisque nitatur,
Cic. Sen. 10, 33; Nep. Att. 15, 2:nisurus contra regem,
Caes. B. C. 2, 37; Sall. C. 38, 2:pro aliquo,
Liv. 35, 10; cf.:pro libertate summā ope niti,
Sall. J. 31, 17:nitebantur, ne gravius in eum consuleretur,
Sall. J. 13, 8; cf.:unus Miltiades maxime nitebatur, ut, etc.,
Nep. Milt. 4, 2. — Inf.:summā vi Cirtam irrumpere nititur,
Sall. J. 25, 9:patriam recuperare niti,
Nep. Pelop. 2:ingenio nitor non periisse meo,
Ov. P. 3, 5, 34; id. M. 8, 694.— Absol., of soldiers hard pressed in battle:tamen virtute et patientia nitebantur atque omnia vulnera sustinebant,
Caes. B. C. 1, 45.—To strive after a thing:3.ad immortalitatem gloriae niti,
Cic. Sen. 23, 82:ad summa, Quint. prooem. § 20: in vetitum,
Ov. Am. 3, 4, 17.—To try to prove, contend in argument, argue, with acc. and inf.:B.nitamur igitur nihil posse percipi,
Cic. Ac. 2, 21, 68.—To rest, rely, depend upon a thing.(α).With in and abl.:(β).nixus in nomine inani,
Lucr. 5, 909:conjectura in quā nititur divinatio,
Cic. Div. 2, 26, 55:ea, in quibus causa nititur,
id. Cael. 10, 25:cujus in vitā nitebatur salus civitatis,
id. Mil. 7, 19.—With abl.:(γ).spe niti,
Cic. Att. 3, 9, 2:consilio atque auctoritate alicujus,
id. Off. 1, 34, 122; id. Fam. 1, 5, a, 2:si quis hoc uno nititur quod sit ignobilis,
id. Clu. 40, 112.—With ubi:2.quo confugies? ubi nitere?
Cic. Verr. 2, 2, 64, § 155.—Hence, P. a., as subst., Nixus, i, m., only plur., Nixi, ōrum, m., three guardian deities of women in labor, the statues of whom, representing them in a kneeling posture, stood on the Capitol before the chapel of Minerva, Paul. ex Fest. p. 174 Müll.:magno Lucinam Nixosque patres clamore vocabam,
Ov. M. 9, 294.nĭtor, ōris, m. [niteo], brightness, splendor, lustre, sheen.I.Lit.:B.nitor exoriens aurorae,
Lucr. 4, 538:diurnus,
the daylight, Ov. H. 18, 78:herbarum viridis,
Lucr. 5, 783:argenti et auri,
Ov. P. 3, 4, 23:eboris,
Plin. 7, 15, 13, § 64:materiae,
of the wood, id. 16, 40, 79, § 215:speculi,
id. 11, 37, 64, § 170:gladii,
id. 2, 25, 22, § 89:nigerrimus gemmae,
id. 37, 10, 69, § 184:nitorem cutis facit sal,
id. 31, 7, 41, § 84.— Plur.:nitores splendoresque auri,
Gell. 2, 6, 4.—Transf.1.Sleekness, plumpness, good looks, beauty:2.nitor corporis,
Ter. Eun. 2, 2, 10:urit me Glycerae nitor,
Hor. C. 1, 19, 5:Liparei nitor Hebri,
id. ib. 3, 12, 6:nullus totā nitor in cute,
Juv. 9, 13.—Neatness, elegance, brilliancy of external appearance:3.si quem... aliquid offendit, si purpurae genus, si amicorum catervae, si splendor, si nitor,
Cic. Cael. 31, 77:habitus,
Juv. 3, 180:oppidum praecipui nitoris,
Plin. 4, 12, 26, § 85.—In gen., color, Lucr. 2, 819:II.ludis et externo tincta nitore caput,
Prop. 2, 14, 26 (3, 11, 2).—Trop., of speech, splendor, elegance, grace of style. —With gen.:B.adhibendus erit in eis explicandis quidam orationis nitor,
Cic. Or. 32, 115:domesticus eloquii,
Ov. P. 2, 2, 51:nitor et cultus descriptionum,
Tac. Or. 20:translationum,
Quint. 12, 10, 36.— Absol.:sublimitas et magnificentia et nitor,
Quint. 8, 3, 3:eruditione ac nitore praestare,
id. 10, 1, 98:scripsit non sine cultu ac nitore,
id. 10, 1, 124.—Of character, dignity, excellence:generis,
Ov. P. 2, 9, 17; splendid liberality, Stat. S. 3, 3, 149. -
14 Plato
I.A celebrated Grecian philosopher, the disciple of Socrates, the instructor of Aristotle, and founder of the Academic philosophy, Cic. Leg. 3, 1, 1; id. Brut. 31, 121; id. Tusc. 1, 17, 39; id. Or. 3, 12:B.Plato divinus auctor,
id. Opt. Gen. Or. 6; Sen. Ep. 6, 6, 13.—In Greek acc.:doctum Platona,
Hor. S. 2, 4, 3; Petr. 2, 5.—Hence,Plătōnĭcus, a, um, adj., = Platônikos, of or belonging to Plato, Platonic:II.sublimitas,
Plin. Ep. 1, 10, 5:philosophus,
Gell. 15, 2, 1:homo, speaking of Cicero,
Q. Cic. Petit. Cons. 12, 46:ideae,
Sen. Ep. 6, 6, 26.— Subst.: Plă-tōnĭci, ōrum, m., followers of the Platonic philosophy, Platonists, Cic. Off. 1, 1, 2.—An obscure Epicurean of Sardis, contemporary with Cicero, Cic. Q. Fr. 1, 2, 4, § 14. -
15 Platon
I.A celebrated Grecian philosopher, the disciple of Socrates, the instructor of Aristotle, and founder of the Academic philosophy, Cic. Leg. 3, 1, 1; id. Brut. 31, 121; id. Tusc. 1, 17, 39; id. Or. 3, 12:B.Plato divinus auctor,
id. Opt. Gen. Or. 6; Sen. Ep. 6, 6, 13.—In Greek acc.:doctum Platona,
Hor. S. 2, 4, 3; Petr. 2, 5.—Hence,Plătōnĭcus, a, um, adj., = Platônikos, of or belonging to Plato, Platonic:II.sublimitas,
Plin. Ep. 1, 10, 5:philosophus,
Gell. 15, 2, 1:homo, speaking of Cicero,
Q. Cic. Petit. Cons. 12, 46:ideae,
Sen. Ep. 6, 6, 26.— Subst.: Plă-tōnĭci, ōrum, m., followers of the Platonic philosophy, Platonists, Cic. Off. 1, 1, 2.—An obscure Epicurean of Sardis, contemporary with Cicero, Cic. Q. Fr. 1, 2, 4, § 14. -
16 Platonici
I.A celebrated Grecian philosopher, the disciple of Socrates, the instructor of Aristotle, and founder of the Academic philosophy, Cic. Leg. 3, 1, 1; id. Brut. 31, 121; id. Tusc. 1, 17, 39; id. Or. 3, 12:B.Plato divinus auctor,
id. Opt. Gen. Or. 6; Sen. Ep. 6, 6, 13.—In Greek acc.:doctum Platona,
Hor. S. 2, 4, 3; Petr. 2, 5.—Hence,Plătōnĭcus, a, um, adj., = Platônikos, of or belonging to Plato, Platonic:II.sublimitas,
Plin. Ep. 1, 10, 5:philosophus,
Gell. 15, 2, 1:homo, speaking of Cicero,
Q. Cic. Petit. Cons. 12, 46:ideae,
Sen. Ep. 6, 6, 26.— Subst.: Plă-tōnĭci, ōrum, m., followers of the Platonic philosophy, Platonists, Cic. Off. 1, 1, 2.—An obscure Epicurean of Sardis, contemporary with Cicero, Cic. Q. Fr. 1, 2, 4, § 14. -
17 Platonicus
I.A celebrated Grecian philosopher, the disciple of Socrates, the instructor of Aristotle, and founder of the Academic philosophy, Cic. Leg. 3, 1, 1; id. Brut. 31, 121; id. Tusc. 1, 17, 39; id. Or. 3, 12:B.Plato divinus auctor,
id. Opt. Gen. Or. 6; Sen. Ep. 6, 6, 13.—In Greek acc.:doctum Platona,
Hor. S. 2, 4, 3; Petr. 2, 5.—Hence,Plătōnĭcus, a, um, adj., = Platônikos, of or belonging to Plato, Platonic:II.sublimitas,
Plin. Ep. 1, 10, 5:philosophus,
Gell. 15, 2, 1:homo, speaking of Cicero,
Q. Cic. Petit. Cons. 12, 46:ideae,
Sen. Ep. 6, 6, 26.— Subst.: Plă-tōnĭci, ōrum, m., followers of the Platonic philosophy, Platonists, Cic. Off. 1, 1, 2.—An obscure Epicurean of Sardis, contemporary with Cicero, Cic. Q. Fr. 1, 2, 4, § 14.
См. также в других словарях:
sublimitas — (s.f.) Secondo Lausberg è il massimo grado di valore estetico dell ornatus; esso è causa dello straniamento dovuto all eccellenza dello stile. sublime … Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani
sublimità — {{hw}}{{sublimità}}{{/hw}}s. f. Caratteristica di sublime … Enciclopedia di italiano
sublimité — [ syblimite ] n. f. • XIIIe; lat. sublimitas ♦ Littér. 1 ♦ Caractère de ce qui mérite une admiration enthousiaste (par sa beauté, sa perfection, sa valeur morale). La sublimité d un poème. « le vrai héros fait sa belle action sans se douter qu… … Encyclopédie Universelle
Sublimität — Sub|li|mi|tät 〈f. 20; unz.〉 Erhabenheit, Feinheit, Verfeinerung [<lat. sublimitas; → sublim] * * * Su|b|li|mi|tät, die; [lat. sublimitas = Erhabenheit, zu: sublimis, ↑ sublim] (bildungsspr.): das Sublimsein, sublime Art. * * * Sub|li|mi|tät,… … Universal-Lexikon
Final Fantasy XII: Revenant Wings — Saltar a navegación, búsqueda Final Fantasy XII: Revenant Wings Desarrolladora(s) Square Enix Think Feel Inc … Wikipedia Español
Sublimities — Sublimity Sub*lim i*ty, n.; pl. {Sublimities}. [L. sublimitas: cf. F. sublimit[ e].] 1. The quality or state of being sublime (in any sense of the adjective). [1913 Webster] 2. That which is sublime; as, the sublimities of nature. [1913 Webster]… … The Collaborative International Dictionary of English
Sublimity — Sub*lim i*ty, n.; pl. {Sublimities}. [L. sublimitas: cf. F. sublimit[ e].] 1. The quality or state of being sublime (in any sense of the adjective). [1913 Webster] 2. That which is sublime; as, the sublimities of nature. [1913 Webster] Syn:… … The Collaborative International Dictionary of English
sublimity — /seuh blim i tee/, n., pl. sublimities for 2. 1. the state or quality of being sublime. 2. a sublime person or thing. [1520 30; < L sublimitas height, equiv. to sublim(is) SUBLIME + itas ITY] * * * … Universalium
Mimesis: The Representation of Reality in Western Literature — (German: Mimesis: Dargestellte Wirklichkeit in der abendländischen Literatur) is a book of literary criticism by Erich Auerbach, and his most well known work. Written while Auerbach was teaching in Istanbul, Turkey, where he fled after being… … Wikipedia
Возвышенное — (греч. hypsos, лат. sublimitas). В теории античной литературы и искусства понятие В. приравнивалось к понятию прекрасного, поскольку обоим присущи внутр. благородство, серьезность, величие поведения и образа мыслей. В созданном в 1 в.… … Словарь античности
sublimidad — ► sustantivo femenino Carácter de lo sublime, muy excelente o de altura extraordinaria. SINÓNIMO eminencia * * * sublimidad f. Cualidad de sublime. * * * sublimidad. (Del lat. sublimĭtas, ātis). f. Cualidad de sublime. * * * ► femenino Calidad de … Enciclopedia Universal