-
1 uzyskać stopień naukowy
• receive the degree ofSłownik polsko-angielski dla inżynierów > uzyskać stopień naukowy
-
2 stopień
( schodów) stair, step; ( w hierarchii) rank; ( ocena) mark (BRIT), grade (US), ( jednostka miary) degree; (poziom, intensywność) degree, extentstopień równy/wyższy/najwyższy — positive/comparative/superlative degree
20 stopni Celsjusza — 20 degrees centigrade lub Celsius
zwrot o 180 stopni — (przen) about-face, volte-face
w pewnym stopniu lub do pewnego stopnia — to some degree lub extent
"uwaga stopień!" — "mind the step"
* * *mi- pni- Gen. -a1. ( schodów) step, stair; uwaga, stopień! ( napis ostrzegawczy) mind the step!; stopień wodny bud. barrage.2. ( hierarchia) rank; stopień naukowy (university) degree; stopień wojskowy military rank; nagroda pierwszego stopnia first degree award; awansować do stopnia majora be promoted to a major; stopień doktora doctorate; przyznać komuś stopień doktora confer the doctoral degree on l. upon sb; uzyskać stopień doktora be awarded one's doctoral degree; stopień pokrewieństwa genealogia degree; oparzenie pierwszego stopnia pat. first-degree burn; ciekawość to pierwszy stopień do piekła curiosity killed the cat.3. szkoln. grade; Br. mark.4. ( na skali) degree; mam trzydzieści osiem stopni gorączki I('ve) got a fever of thirty and eight; pięć stopni Celsjusza five degrees centigrade l. Celcius; siedemdziesiąt stopni Fahrenheita seventy degrees Fahrenheit; stopień długości/szerokości geograficznej degree of longitude/latitude; stopień równania mat. degree.5. geom. degree; kąt ma trzydzieści stopni the angle has thirty degrees.6. mat. ( pierwiastka) index.7. ( intensywności) degree; (np. zniszczeń) extent; do pewnego stopnia l. w pewnym stopniu to some degree l. extent; w dużym stopniu to a large extent; do tego stopnia go nienawidził, że... he hated him so much that...; to jest w najwyższym stopniu zabronione it is strictly prohibited.8. jęz. degree; stopień równy positive degree, the positive; stopień wyższy comparative degree, the comparative; stopień najwyższy superlative degree, the superlative; okolicznik stopnia adverbial of degree.9. muz. degree.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stopień
-
3 naukowy
adj( ekspedycja) scientific, (dyskusja, referat) scholarly* * *a.1. (= badawczy) scientific, scholarly; badania naukowe research; pracownik naukowy research worker; ośrodek naukowy research centre; stopień naukowy university degree.2. (= dydaktyczny) educational; pomoce naukowe teaching aids.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > naukowy
-
4 stopień sto·pień
-pnia, -pnie; gen pl - pnim1) (schody w budynku) stair2) (schody przed budynkiem) step3) (hierarchia) rank4) Szkol mark BRIT, grade US5) (o jednostce miary) degree6) (o poziomie, intensywności) degree -
5 kandydatura
candidacy, candidature (BRIT)* * *f.1. (= kandydowanie) candidacy, candidature; wysuwać czyjąś kandydaturę nominate sb, put sb up as a candidate.2. ( stopień naukowy) candidate of science degree (equivalent to Ph.D.).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kandydatura
-
6 uzyskać
(-am, -asz); vb; od uzyskiwać* * *pf.uzyskiwać ipf. (= zdobyć) (przewagę, wynik) gain; (pomoc, stopień naukowy, zgodę) get, obtain; ( stypendium) receive, get; ( połączenie) get through.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uzyskać
-
7 uzyskiwać
impf ⇒ uzyskać* * *( pomoc) to get; ( przewagę) to gain; (zgodę, stopień naukowy) to get, to obtain; ( stypendium) to get, to receiveuzyskać połączenie — TEL to get through
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uzyskiwać
-
8 bakalaurea|t
m (G bakalaureatu) 1. (stopień naukowy) bachelor’s degree, baccalaureate 2. (dyplom) baccalaureateThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bakalaurea|t
-
9 rozpraw|a
f 1. (bitwa) battle także przen.- rozprawa z przestępczością a crackdown on crime2. (praca naukowa) treatise (na temat czegoś on sth); (na stopień naukowy) dissertation, thesis (na temat czegoś on sth)- rozprawa doktorska a PhD thesis a. dissertation3. Prawo trial- sala rozpraw a courtroom4. zw. pl (dyskusja) debate- toczą się długie rozprawy na temat… there’s a long debate going on about…The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozpraw|a
-
10 uzysk|ać
pf — uzysk|iwać impf vt to get, to obtain- uzyskać aprobatę to gain approval- uzyskać pożyczkę to receive a loan- uzyskać pracę to get a job- uzyskać dyplom to receive a diploma- uzyskać stopień naukowy to get a degree- uzyskać dobre wyniki to achieve good results- uzyskiwać przewagę to gain an advantage- uzyskać dostęp do czegoś to gain access to sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uzysk|ać
-
11 doktorat doktora·t
-
12 naukow|y
adj. 1. (związany z wiedzą) [dyscyplina, ekspedycja, eksperyment, metoda, nagroda, postęp, teoria, terminologia, wiedza] scientific; [badania, osiągnięcia, publikacja, współpraca] scientific, academic- czasopismo naukowe a scientific a. an academic journal- biblioteka naukowa a scientific a. an academic library- literatura naukowa scientific a. academic literature- odkrycia naukowe scientific discoveries- pracownik naukowy a researcher, a research worker- stopień/tytuł naukowy a university a. an academic degree/an academic title- towarzystwo naukowe a learned society- mieć ambicje naukowe to aspire to a scientific a. an academic career- wykorzystywanie zwierząt do celów naukowych the use of animals for scientific purposes- nie ma dowodów naukowych na to, że… there is no scientific evidence to prove that…- wybitne dzieło naukowe an outstanding piece of scholarship- poświęcić się karierze naukowej to devote oneself to an academic a. a scientific career- mieć a. prezentować naukowe podejście do zagadnienia to be scientific in one’s approach to a problem- poglądy te nie mają podstaw naukowych there is no scientific basis for these ideas- zajmować się pracą naukową to be engaged in scientific work a. pursuits, to do scientific work; (na uczelni) to be engaged in academic work a. pursuits- z naukowego punktu widzenia from a scientific point of view- w środowisku naukowym in the scientific a. academic community, in scientific a. academic circles- przedstawiciele polskiego życia naukowego representatives of Polish science and humanities2. (edukacyjny) placówki naukowe research a. higher educational establishments- podróż naukowa a study tour a. trip- pomoce naukowe study aidsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > naukow|y
-
13 tytuł
- łu; -ły; loc sg -le; mksiążka pod tytułem... — a book entitled...
tytuły sportowe — sporting honours (BRIT) lub honors (US)
tytuł naukowy/hrabiego/mistrza — academic/earl's/champion's title
obrońca tytułu — SPORT defending champion
tytuł własności — PRAWO title deed
* * *mi1. (= nazwa dzieła) title; film pod tytułem... movie titled...2. (= stopień, godność) title; obrońca tytułu sport defending champion; tytuł mistrzowski championship; tytuł szlachecki knighthood.3. (= uprawnienie) title ( do czegoś to sth); tytuł własności title deed; tytułem próby as an experiment; tytułem rekompensaty by way of compensation; z tytułu dokonań in recognition of achievements.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tytuł
См. также в других словарях:
stopień — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. stopieńpnia; lm D. stopieńpni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} najmniejszy element schodów w kształcie prostopadłościanu; występ w jakimś podwyższeniu; uskok, występ w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stopień — m I, D. stopieńpnia; lm M. stopieńpnie, D. stopieńpni 1. «pojedynczy element schodów; także: występ w jakimś podwyższeniu, w pochyłości terenu, umożliwiający wchodzenie lub schodzenie» Wygodne, szerokie stopnie. Stopnie z cementu, z marmuru.… … Słownik języka polskiego
naukowy — naukowywi 1. «odnoszący się do nauki jako do ogółu wiedzy lub jako do poszczególnych dyscyplin badawczych; wchodzący w skład nauki, zgodny z jej zasadami, metodami» Badanie naukowe. Biblioteka naukowa. Dyscyplina, metoda naukowa. Dyskusja naukowa … Słownik języka polskiego
doktorat — m IV, D. u, Ms. doktoratacie; lm M. y «stopień naukowy uprawniający do używania tytułu doktora; egzamin na stopień naukowy doktora» Uzyskać, pot. zrobić doktorat z filozofii. ∆ Doktorat honoris causa «honorowy stopień naukowy nadawany przez… … Słownik języka polskiego
doktor — m IV, DB. a Ms. doktororze; lm DB. ów (w języku mówionym używana także forma: doktór zwłaszcza w zn. 2) 1. lm M. doktororzy a. doktororowie «stopień naukowy nadawany przez wyższe uczelnie i instytuty naukowe po napisaniu rozprawy, obronie jej w… … Słownik języka polskiego
profesor — m IV, DB. a, Ms. profesororze; lm M. owie (profesororzy), DB. ów 1. «samodzielny pracownik naukowy prowadzący zajęcia dydaktyczne i badania naukowe w szkole wyższej lub nieakademickim instytucie naukowym; tytuł naukowy przyznawany takiemu… … Słownik języka polskiego
nauka — ż III, CMs. nauce; lm D. nauk 1. «ogół wiedzy ludzkiej ułożonej w system zagadnień, wyrażonej w sądach prawdziwych i przypuszczeniach; dyscyplina badawcza odnosząca się do pewnej dziedziny rzeczywistości» Nauka polska. Nauki filozoficzne,… … Słownik języka polskiego
tytuł — m IV, D. u, Ms. tytułule; lm M. y 1. «napis, nagłówek książki, dzieła literackiego, naukowego lub poszczególnych jego rozdziałów, nazwa czasopisma, artykułu, także nazwa sztuki teatralnej, filmu, utworu muzycznego, jakiejś imprezy itp.; nagłówek… … Słownik języka polskiego
tytuł — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. tytułule {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nazwa nadana dziełu literackiemu, plastycznemu, muzycznemu, naukowemu, filmowemu, teatralnemu itp. lub części dzieła przez autora … Langenscheidt Polski wyjaśnień
docent — m IV, DB. a, Ms. docentncie; lm M. docentnci, DB. ów «stopień naukowy nadawany przez wyższe uczelnie i instytuty naukowe; w Polsce związany ze stanowiskiem tytuł samodzielnego pracownika naukowo dydaktycznego lub naukowo badawczego, mającego… … Słownik języka polskiego
habilitowany — habilitowanyni imiesł. bierny czas. habilitować ∆ Doktor habilitowany «stopień naukowy nadawany po przeprowadzeniu przewodu habilitacyjnego; osoba mająca ten stopień» … Słownik języka polskiego