-
1 uzyskać stopień naukowy
• receive the degree ofSłownik polsko-angielski dla inżynierów > uzyskać stopień naukowy
-
2 stopień
( schodów) stair, step; ( w hierarchii) rank; ( ocena) mark (BRIT), grade (US), ( jednostka miary) degree; (poziom, intensywność) degree, extentstopień równy/wyższy/najwyższy — positive/comparative/superlative degree
20 stopni Celsjusza — 20 degrees centigrade lub Celsius
zwrot o 180 stopni — (przen) about-face, volte-face
w pewnym stopniu lub do pewnego stopnia — to some degree lub extent
"uwaga stopień!" — "mind the step"
* * *mi- pni- Gen. -a1. ( schodów) step, stair; uwaga, stopień! ( napis ostrzegawczy) mind the step!; stopień wodny bud. barrage.2. ( hierarchia) rank; stopień naukowy (university) degree; stopień wojskowy military rank; nagroda pierwszego stopnia first degree award; awansować do stopnia majora be promoted to a major; stopień doktora doctorate; przyznać komuś stopień doktora confer the doctoral degree on l. upon sb; uzyskać stopień doktora be awarded one's doctoral degree; stopień pokrewieństwa genealogia degree; oparzenie pierwszego stopnia pat. first-degree burn; ciekawość to pierwszy stopień do piekła curiosity killed the cat.3. szkoln. grade; Br. mark.4. ( na skali) degree; mam trzydzieści osiem stopni gorączki I('ve) got a fever of thirty and eight; pięć stopni Celsjusza five degrees centigrade l. Celcius; siedemdziesiąt stopni Fahrenheita seventy degrees Fahrenheit; stopień długości/szerokości geograficznej degree of longitude/latitude; stopień równania mat. degree.5. geom. degree; kąt ma trzydzieści stopni the angle has thirty degrees.6. mat. ( pierwiastka) index.7. ( intensywności) degree; (np. zniszczeń) extent; do pewnego stopnia l. w pewnym stopniu to some degree l. extent; w dużym stopniu to a large extent; do tego stopnia go nienawidził, że... he hated him so much that...; to jest w najwyższym stopniu zabronione it is strictly prohibited.8. jęz. degree; stopień równy positive degree, the positive; stopień wyższy comparative degree, the comparative; stopień najwyższy superlative degree, the superlative; okolicznik stopnia adverbial of degree.9. muz. degree.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stopień
-
3 stopień
сущ.• балл• градус• заметка• звание• лестница• отметка• оценка• подножка• положение• помета• пометка• поступь• походка• ранг• ряд• степень• ступень• ступенька• уровень• ход• чин• шаг• шеренга• этаж• эшелон* * *stop|ień♂, Р. \stopieńnią 1. ступень ž;\stopieńnie schodów ступени (ступеньки) лестницы; \stopień rakiety ступень ракеты; szkoła drugiego \stopieńnią школа второй ступени; \stopień tramwaju подножка трамвая;
2. степень z;\stopień naukowy учёная степень; \stopień pokrewieństwa степень родства; w znacznym \stopieńniu в значительной степени (мере);
3. звание ♂; чин;\stopień wojskowy воинское звание; w \stopieńniu pułkownika в звании (чине) полковника;
4. отметка ž, оценка ž;\stopień z matematyki отметка по математике;
5. градус;pięć \stopieńni poniżej (powyżej) zera пять градусов ниже (выше) нуля; kąt dwudziestu \stopieńni угол в двадцать градусов;
6. метеор, балл;7. тех. (wodny) каскад;● \stopień równy, wyższy, najwyższy грам. положительная, сравнительная, превосходная степень
* * *м, P stopnia1) ступе́нь żstopnie schodów — ступе́ни (ступе́ньки) ле́стницы
stopień rakiety — ступе́нь раке́ты
szkoła drugiego stopnia — шко́ла второ́й ступе́ни
stopień tramwaju — подно́жка трамва́я
2) сте́пень żstopień naukowy — учёная сте́пень
stopień pokrewieństwa — сте́пень родства́
w znacznym stopniu — в значи́тельной сте́пени (ме́ре)
3) зва́ние m; чинstopień wojskowy — во́инское зва́ние
w stopniu pułkownika — в зва́нии (чи́не) полко́вника
4) отме́тка ż, оце́нка żstopień z matematyki — отме́тка по матема́тике
5) гра́дусpięć stopni poniżej (powyżej) zera — пять гра́дусов ни́же (вы́ше) нуля́
kąt dwudziestu stopni — у́гол в два́дцать гра́дусов
6) метеор. балл7) тех. ( wodny) каска́д• -
4 naukowy
adj( ekspedycja) scientific, (dyskusja, referat) scholarly* * *a.1. (= badawczy) scientific, scholarly; badania naukowe research; pracownik naukowy research worker; ośrodek naukowy research centre; stopień naukowy university degree.2. (= dydaktyczny) educational; pomoce naukowe teaching aids.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > naukowy
-
5 stopień
„uwaga \stopień!” Vorsicht, Stufe!\stopień naukowy akademischer Grad\stopień wojskowy Dienstgrad m\stopień Celsjusza Grad Celsiuspokrewieństwo trzeciego stopnia eine Verwandtschaft des dritten Gradesw pewnym stopniu [ lub do pewnego stopnia] in gewissem Maße [ lub Grade], bis zu einem gewissen Maße [ lub Grade]w najwyższym stopniu in höchstem Maße6) ling\stopień równy/wyższy/najwyższy Positiv m Komparativ m Superlativ m7) mat\stopień pierwiastka Wurzelexponent m\stopień równania Grad m einer Gleichung8) muzpierwszy \stopień Grundton m -
6 stopień
stopień m (- pnia; - pnie) schodów Stufe f (a fig); (ocena) Note f; (jednostka miary) Grad m (a MAT, GEOGR); MIL Dienstgrad m;stopień naukowy akademischer Grad m;stopień wyższy GR Komparativ m;stopień najwyższy Superlativ m;stopień rozwoju Entwicklungsstufe f;stopień trudności Schwierigkeitsgrad m;stopień skalny Fels(en)vorsprung m;do tego stopnia, że … dermaßen, dass …;w mniejszym stopniu weniger;w wysokim stopniu hochgradig;w pewnym stopniu gewissermaßen -
7 stopień sto·pień
-pnia, -pnie; gen pl - pnim1) (schody w budynku) stair2) (schody przed budynkiem) step3) (hierarchia) rank4) Szkol mark BRIT, grade US5) (o jednostce miary) degree6) (o poziomie, intensywności) degree -
8 naukowy
-
9 naukowy
прил.• научный* * *naukow|y\naukowyi 1. научный;stopień (tytuł) \naukowy научная степень, научное звание;
2. учебный;zakład \naukowy а) учебное заведение;
б) научная лаборатория, научный институт;pomoce \naukowye учебные пособия; ● cenzus \naukowy образовательный ценз
* * *1) нау́чный2) уче́бныйzakład naukowy — 1) уче́бное заведе́ние; 2) нау́чная лаборато́рия, нау́чный институ́т
pomoce naukowe — уче́бные посо́бия
• -
10 naukowy
-
11 naukowy
dyskusja, praca, pracownik wissenschaftlich; wydawnictwo Wissenschafts-; ekspedycja, zespół Forschungs-; stopień, tytuł akademischpomoce naukowe Lehrmittel ntPl -
12 tytuł
książka pod \tytułem... das Buch mit [ lub unter] dem Titel...\tytuł naukowy akademischer Grad [ lub Titel]\tytuł doktora/profesora Doktor-/Professorentitel m3) ( godność)\tytuł szlachecki Adelstitel m, Adelsprädikat nt\tytuł honorowy Ehrentitel m4) sport\tytuł mistrzowski Meistertitel m5) ( podstawa) für, alsotrzymać pieniądze \tytułem czegoś Geld für etw bekommen6) jur\tytuł egzekucyjny Vollstreckungstitel m\tytuł własności Eigentumstitel m -
13 kandydatura
candidacy, candidature (BRIT)* * *f.1. (= kandydowanie) candidacy, candidature; wysuwać czyjąś kandydaturę nominate sb, put sb up as a candidate.2. ( stopień naukowy) candidate of science degree (equivalent to Ph.D.).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kandydatura
-
14 uzyskać
(-am, -asz); vb; od uzyskiwać* * *pf.uzyskiwać ipf. (= zdobyć) (przewagę, wynik) gain; (pomoc, stopień naukowy, zgodę) get, obtain; ( stypendium) receive, get; ( połączenie) get through.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uzyskać
-
15 doktor
сущ.• врач• доктор• лекарь* * *1) (stopień naukowy) кандидат (учёная степень)2) (lekarz) доктор (врач)doktor habilitowany доктор (учёная степень)* * *dokto|r♂ 1. мн. И. \doktorrzy/\doktorrowie доктор (младшая учёная степень — соотв. кандидат наук);\doktor habilitowany доктор наук (высшая учёная степень);
2. мн. И. \doktorrzy разг. (lekarz) доктор, врач* * *м1) мн, И doktorzy / doktorowie до́ктор (младшая учёная степень - соотв. кандида́т нау́к)doktor ha-bilitowany — до́ктор нау́к ( высшая учёная степень)
2) мн, И doktorzy разг. ( lekarz) до́ктор, врач -
16 kandydat
сущ.• кандидат• претендент• соискатель• соперник* * *кандидат (претендующий)doktor (stopień naukowy) кандидат (учёная степень)* * *♂ кандидат;\kandydat na posła кандидат в депутаты; \kandydat na studia абитуриент; ● \kandydat na męża шутл. претендент на руку, жених
* * *мкандида́тkandydat na posła — кандида́т в депута́ты
kandydat na studia — абитурие́нт
-
17 uzyskiwać
impf ⇒ uzyskać* * *( pomoc) to get; ( przewagę) to gain; (zgodę, stopień naukowy) to get, to obtain; ( stypendium) to get, to receiveuzyskać połączenie — TEL to get through
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uzyskiwać
-
18 bakalaurea|t
m (G bakalaureatu) 1. (stopień naukowy) bachelor’s degree, baccalaureate 2. (dyplom) baccalaureateThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bakalaurea|t
-
19 rozpraw|a
f 1. (bitwa) battle także przen.- rozprawa z przestępczością a crackdown on crime2. (praca naukowa) treatise (na temat czegoś on sth); (na stopień naukowy) dissertation, thesis (na temat czegoś on sth)- rozprawa doktorska a PhD thesis a. dissertation3. Prawo trial- sala rozpraw a courtroom4. zw. pl (dyskusja) debate- toczą się długie rozprawy na temat… there’s a long debate going on about…The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozpraw|a
-
20 uzysk|ać
pf — uzysk|iwać impf vt to get, to obtain- uzyskać aprobatę to gain approval- uzyskać pożyczkę to receive a loan- uzyskać pracę to get a job- uzyskać dyplom to receive a diploma- uzyskać stopień naukowy to get a degree- uzyskać dobre wyniki to achieve good results- uzyskiwać przewagę to gain an advantage- uzyskać dostęp do czegoś to gain access to sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uzysk|ać
- 1
- 2
См. также в других словарях:
stopień — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. stopieńpnia; lm D. stopieńpni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} najmniejszy element schodów w kształcie prostopadłościanu; występ w jakimś podwyższeniu; uskok, występ w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stopień — m I, D. stopieńpnia; lm M. stopieńpnie, D. stopieńpni 1. «pojedynczy element schodów; także: występ w jakimś podwyższeniu, w pochyłości terenu, umożliwiający wchodzenie lub schodzenie» Wygodne, szerokie stopnie. Stopnie z cementu, z marmuru.… … Słownik języka polskiego
naukowy — naukowywi 1. «odnoszący się do nauki jako do ogółu wiedzy lub jako do poszczególnych dyscyplin badawczych; wchodzący w skład nauki, zgodny z jej zasadami, metodami» Badanie naukowe. Biblioteka naukowa. Dyscyplina, metoda naukowa. Dyskusja naukowa … Słownik języka polskiego
doktorat — m IV, D. u, Ms. doktoratacie; lm M. y «stopień naukowy uprawniający do używania tytułu doktora; egzamin na stopień naukowy doktora» Uzyskać, pot. zrobić doktorat z filozofii. ∆ Doktorat honoris causa «honorowy stopień naukowy nadawany przez… … Słownik języka polskiego
doktor — m IV, DB. a Ms. doktororze; lm DB. ów (w języku mówionym używana także forma: doktór zwłaszcza w zn. 2) 1. lm M. doktororzy a. doktororowie «stopień naukowy nadawany przez wyższe uczelnie i instytuty naukowe po napisaniu rozprawy, obronie jej w… … Słownik języka polskiego
profesor — m IV, DB. a, Ms. profesororze; lm M. owie (profesororzy), DB. ów 1. «samodzielny pracownik naukowy prowadzący zajęcia dydaktyczne i badania naukowe w szkole wyższej lub nieakademickim instytucie naukowym; tytuł naukowy przyznawany takiemu… … Słownik języka polskiego
nauka — ż III, CMs. nauce; lm D. nauk 1. «ogół wiedzy ludzkiej ułożonej w system zagadnień, wyrażonej w sądach prawdziwych i przypuszczeniach; dyscyplina badawcza odnosząca się do pewnej dziedziny rzeczywistości» Nauka polska. Nauki filozoficzne,… … Słownik języka polskiego
tytuł — m IV, D. u, Ms. tytułule; lm M. y 1. «napis, nagłówek książki, dzieła literackiego, naukowego lub poszczególnych jego rozdziałów, nazwa czasopisma, artykułu, także nazwa sztuki teatralnej, filmu, utworu muzycznego, jakiejś imprezy itp.; nagłówek… … Słownik języka polskiego
tytuł — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. tytułule {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nazwa nadana dziełu literackiemu, plastycznemu, muzycznemu, naukowemu, filmowemu, teatralnemu itp. lub części dzieła przez autora … Langenscheidt Polski wyjaśnień
docent — m IV, DB. a, Ms. docentncie; lm M. docentnci, DB. ów «stopień naukowy nadawany przez wyższe uczelnie i instytuty naukowe; w Polsce związany ze stanowiskiem tytuł samodzielnego pracownika naukowo dydaktycznego lub naukowo badawczego, mającego… … Słownik języka polskiego
habilitowany — habilitowanyni imiesł. bierny czas. habilitować ∆ Doktor habilitowany «stopień naukowy nadawany po przeprowadzeniu przewodu habilitacyjnego; osoba mająca ten stopień» … Słownik języka polskiego