Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

spit+out

  • 61 spit

    n. spuug, spog, speeksel; perfekte gelijkenis; spit (steek met de spade); landtong
    --------
    v. spuwen, spugen; blazen; spetteren; motregenen; eruit gooien
    --------
    v. spuwen; uitspugen; druppelen (regen); geluid van spugen laten horen (bij kwaadheid)
    spit1
    [ spit]
    spit braadspit
    spade schop
    voorbeelden:
    3   dig a hole two spit(s) deep een gat twee spaden diep graven
    spuug speeksel
    geblaas gesis van kat
    buitje
    voorbeelden:
    3   a spit of snow een sneeuwbuitje
    the spitting of het evenbeeld van
         spit and polish (grondig) poetswerk bijvoorbeeld in het leger
    → dead dead/, very very/
    ————————
    spit2
    〈spit/spat, spit/spat [ spæt]
    spuwen spugen
    lichtjes neervallen druppelen regen; zachtjes sneeuwen
    voorbeelden:
    1   I could have spat in his eye ik had hem in het gezicht kunnen spugen
    he is the spitting image of his father hij lijkt als twee druppels water op zijn vader
    〈ook +out〉 (uit)spuwen(uit)spugen, opgeven
    voorbeelden:
    1   spit blood bloed opgeven
    spit out a curse er een vloek uitgooien
         informeelspit it out! voor de dag ermee!
    ————————
    spit3
    〈werkwoord; spitted〉
    aan het spit steken/rijgen spietsen

    English-Dutch dictionary > spit

  • 62 spit

    1. n вертел; шампур
    2. n заострённый стержень; зонд
    3. n шутл. меч, шпага
    4. n длинная отмель, стрелка; коса
    5. v насаживать на вертел, на шампур
    6. v прокалывать, протыкать, пронзать
    7. v щупать зондом тюки с мягким грузом
    8. n слюна; мокрота
    9. n плевок
    10. n плевание
    11. n мелкий дождик или снегопад, изморось

    spit curl — небольшой завиток волос, смоченный и прилепленный ко лбу или виску

    12. n точная копия

    to be the very spit — быть очень похожим, быть точной копией

    13. v плевать; брызгать слюной
    14. v плеваться; брызгаться слюной; делать брызги
    15. v наплевательски относиться; презирать
    16. v моросить, накрапывать, капать, брызгать, сеять
    17. v сыпаться, сеяться
    18. v разг. высказывать, выпаливать
    19. v фыркать, шипеть
    20. v трещать, шипеть, сыпать искрами

    grease spitting on the fire — жир, шипящий на огне

    21. v горн. зажигать огнепроводный шнур

    to spit fire — быть в бешенстве; приходить в ярость

    22. n штык
    23. n количество земли в полную лопату, полная лопата
    Синонимический ряд:
    1. image (noun) double; image; picture; portrait; ringer; simulacrum; spitting image
    2. saliva (noun) saliva; slaver; spittle; water
    3. impale (verb) impale; lance; skewer; skiver; spear; spike; transfix; transpierce
    4. spew (verb) drivel; drool; expectorate; rip out; salivate; slobber; spatter; spew; spew out; splutter; sputter
    5. sputtered (verb) ripped out; spattered; spluttered; sputtered

    English-Russian base dictionary > spit

  • 63 spit

    I
    [spit] n աշխրգ. ցամաքալեզվակ. երկա րա ձիգ առափնյա ծանծաղուտ. շամփուր, շիշ
    II
    [spit] n թուք, թքածը. the dead spit of մեկի իսկական պատկերը. քթից ընկած
    [spit] v թքել (նաև spit out/up) spit blood արյուն թքել. spit at թշնամաբար վերաբերվել. spit it out! Շուտ ասա՛, մի՛ ծածկիր. spit in one’s face երեսին թքել. (ֆշշացնել) The cat spat at the dog Կատուն ֆշշացրեց շան վրա. (թշշալ) The meat is spitting in the pan Միսը թշշում է տապակի մեջ. It began to spit Սկսեց անձրև կաթել/անձրևել

    English-Armenian dictionary > spit

  • 64 spit

    I [spit] n
    1) рожен; шампур
    2) загострений стрижень; зонд
    3) меч, шпага
    4) довга обмілина, стрілка; ( намивна) коса
    II [spit] v
    1) насаджувати на рожен, на шампур
    2) проколювати, протикати, простромлювати; мацати зондом тюки з м'яким вантажем ( при митному огляді)
    III [spit] n
    1) слина; мокротиння; плювок
    3) дрібний дощик або снігопад, мжичка
    4) (of) точна копія
    5) eнт.; = spittle; = spittle-bug
    IV [spit] v
    ( spat)
    1) плювати; бризкати слиною; плюватися; бризкатися слиною; робити бризки; наплювацьки ставитися (до кого-небудь, чого-небудь); зневажати (кого-небудь, що-небудь)
    2) мрячити, накрапати, капати, бризкати, сіяти ( про дощ); сипатися, сіятися ( про сніг)
    3) висловлювати, випалювати ( spit out)

    to spit (out) an oath — чортихнутися

    4) фиркати, сичати ( про тварин)
    5) тріскотіти, сичати, сипати іскрами (про дрова т. п.)
    6) гipн. запалювати вогнепровідний шнур
    V [spit] n
    2) кількість землі в повну лопату, повна лопата

    English-Ukrainian dictionary > spit

  • 65 spit

    ------------------------------------------------------------
    [English Word] matter spit out
    [Swahili Word] mtemo
    [Swahili Plural] mitemo
    [Part of Speech] noun
    [Class] 3/4
    [Derived Word] tema V
    [Note] rare
    ------------------------------------------------------------
    [English Word] spit
    [Swahili Word] mate
    [Part of Speech] noun
    [Class] 6
    ------------------------------------------------------------
    [English Word] spit (for roasting)
    [English Plural] spits
    [Swahili Word] banzi
    [Swahili Plural] mabanzi
    [Part of Speech] noun
    [Class] 5/6
    ------------------------------------------------------------
    [English Word] spit (for roasting)
    [English Plural] spits
    [Swahili Word] kibaniko
    [Swahili Plural] vibaniko
    [Part of Speech] noun
    [Class] 7/8
    [Derived Language] Swahili
    [Derived Word] -bana
    ------------------------------------------------------------
    [English Word] spit (meat)
    [English Plural] spit
    [Swahili Word] mshakiki
    [Swahili Plural] mishakiki
    [Part of Speech] noun
    [Class] 3/4
    ------------------------------------------------------------
    [English Word] spit (out)
    [Swahili Word] -tema
    [Part of Speech] verb
    [Swahili Example] alitema mate mtoni kwa dharau [Mun]mashuka yote yamelowa damu [...] na bado chem chem hii inazidi kutema [Muk]
    ------------------------------------------------------------

    English-Swahili dictionary > spit

  • 66 spit

    I
    1. noun
    1) вертел, шомпол
    2) длинная отмель; намывная коса, стрелка
    2. verb
    насаживать на вертел; пронзать, протыкать
    II
    1. noun
    1) плевание
    2) слюна, плевок
    3) небольшой дождик или снег
    spit and polish
    а) mil. collocation внешний вид;
    б) naut. идеальная чистота
    the spit and image of smb. живой портрет, точная копия кого-л.
    to be the dead (или the very) spit быть точной копией
    he is the very spit of his father он вылитый отец
    2. verb
    (past and past participle spat)
    1) плевать(ся); to spit blood харкать кровью
    2) фыркать
    3) трещать, шипеть (об огне, свечке и т. п.)
    4) моросить; брызгать
    spit at
    spit out
    spit upon
    III
    noun
    штык (слой земли на глубину лопаты)
    * * *
    1 (n) вертел; заостренный стержень; пенница; плевок; слюна; слюняница; шампур
    2 (v) брызгать слюной; насаживать на вертел; плеваться
    * * *
    вертел, шампур
    * * *
    [ spɪt] n. слюна, плевок; вертел, шампур; длинная отмель, намывная коса; небольшой дождик или снег, штык v. насаживать на вертел, протыкать, пронзать; плевать; моросить, брызгать; высказывать, выпаливать, фыркать; трещать, шипеть
    * * *
    вертел
    высказывать
    моросить
    плевание
    плевать
    плевок
    плюется
    плюнуть
    пронзать
    слюна
    трещать
    фыркать
    шипеть
    шомпол
    штык
    * * *
    I 1. сущ. 1) вертел, шампур 2) инструмент, используемый таможенниками для проверки груза 2. гл. 1) насаживать на вертел 2) а) пронзать, протыкать (мечом, шпагой и т. п.) б) насаживать, натыкать (on, upon - на что-л. острое) II 1. сущ. 1) плевок 2) плевание 3) мелкий дождик, изморось; небольшой снегопад 2. гл.; прош. вр. и прич. прош. вр. - spat 1) плевать(ся); брызгать(ся) слюной 2) фыркать III сущ. 1) штык 2) полная лопата (of - чего-л.)

    Новый англо-русский словарь > spit

  • 67 spit

    [spɪt] I 1. n
    1) роже́н
    2) до́вга мілина́, намивна́ коса́, до́вгий мис, стрі́лка
    2. v
    1) настро́млювати ( м'ясо) на роже́н
    2) проко́лювати, простро́млювати
    II 1. v ( past і p. p. spat)
    1) плюва́ти(ся); ха́ркати ( кров'ю)
    2) пи́рхати, фи́ркати
    3) тріща́ти, шипі́ти (про вогонь, свічку)
    4) мрячи́ти, бри́зкати
    - spit out
    - spit upon
    2. n
    1) сли́на; плюво́к
    2) невели́кий до́щик (сніг)
    ••

    he is the very spit of his father — він - ви́литий ба́тько

    spit and polish1) військ. розм. чи́щення збро́ї 2) мор. ідеа́льна чистота́

    spit and polish discipline — суво́ра дисциплі́на

    English-Ukrainian transcription dictionary > spit

  • 68 Spit

    subs.
    For piercing meat, etc.: V. ὀβελός, ὁ, ἀμφώβολος, ὁ.
    Little spit: Ar. and P. ὀβελίσκος, ὁ.
    Tongue of land: P. and V. αὐχήν, ὁ (Xen. and Eur., El. 1288), ἰσθμός, ὁ.
    Point of rock: V. στόνυξ, ὁ (Eur., Cycl. 401).
    ——————
    v. trans.
    Pierce with a spit: Ar. ναπείρειν, ναπηγνναι: see Pierce.
    V. intrans. P. and V. πτύειν (Xen.).
    Spit at: P. καταπτύειν (gen.), διαπτύειν (acc.).
    Spit out: Ar. ἐκπτειν.

    Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Spit

  • 69 spit

    n. плукање
    v. (past. pp. spat) плука (некого at, on); to spit at - покажува непријателство кон некого); to spit out - кажува клетви
    2. плука; to spit upon - (прен.) презира некого; плунка; плука; ражен; плунка, плука

    English-Macedonian dictionary > spit

  • 70 spit forth

    VT + ADV = spit out

    English-spanish dictionary > spit forth

  • 71 spit up

    v. spit out

    English-Georgian dictionary > spit up

  • 72 spit

    {spit}
    I. 1. шиш
    2. дълга, вдадена в морето ивица земя, дълъг подводен бряг
    II. v (-tt-) набождам на/пробождам с шиш/сабя и пр
    III. 1. плюя, храча
    to SPIT on/upon прен. плюя на
    2. фуча (за котка)
    3. съскам, цвъркам, цвъртя, пращя (за кипящи води, нещо, което се пържи, свещ и пр.)
    4. пращя, пускам искри (за дърво, въглен в огън)
    5. изричам ядно/злобно, сипя заплахи/клетви и пр
    6. ръмя, рося, припръсквам, пръскам (за дъжд, сняг)
    7. пускам мастило (за nucалка)
    to SPIT at someone заплювам някого
    to SPIT it out разг. изплювам камъчето, казвам си го
    to be the SPIT ting image of to be the dead SPIT and image of (вж. spit4 4.)
    IV. 1. плюене, храчене
    2. плюнка, храчка
    3. леко преваляване
    4. голяма/пълна прилика
    to be the (dead/very) SPIT (and image) of образ и подобие съм на, приличаме си като две капки вода с
    SPIT and polish вoeн. почистване на оръжието, мор. идеална чистота, прен. лустросване, прокалена чистота и ред
    V. 1. права лопата, бел
    2. дълбочина един бел
    * * *
    {spit} n 1. шиш; 2. дълга, вдадена в морето ивица земя; дълъг по(2) {spit} v (-tt-) набождам на/пробождам с шиш/сабя и пр.{3} {spit} v (spat {spat}) 1. плюя, храча; to spit on/upon прен. {4} {spit} n 1. плюене, храчене; 2. плюнка, храчка; З. леко прев{5} {spit} n 1. права лопата, бел; 2. дълбочина един бел.
    * * *
    шиш; храча; ръжен; пръска;
    * * *
    1. i. шиш 2. ii. v (-tt-) набождам на/пробождам с шиш/сабя и пр 3. iii. плюя, храча 4. iv. плюене, храчене 5. spit and polish вoeн. почистване на оръжието, мор. идеална чистота, прен. лустросване, прокалена чистота и ред 6. to be the (dead/very) spit (and image) of образ и подобие съм на, приличаме си като две капки вода с 7. to be the spit ting image of to be the dead spit and image of (вж. spit4) 8. to spit at someone заплювам някого 9. to spit it out разг. изплювам камъчето, казвам си го 10. to spit on/upon прен. плюя на 11. v. права лопата, бел 12. голяма/пълна прилика 13. дълбочина един бел 14. дълга, вдадена в морето ивица земя, дълъг подводен бряг 15. изричам ядно/злобно, сипя заплахи/клетви и пр 16. леко преваляване 17. плюнка, храчка 18. пращя, пускам искри (за дърво, въглен в огън) 19. пускам мастило (за nucалка) 20. ръмя, рося, припръсквам, пръскам (за дъжд, сняг) 21. съскам, цвъркам, цвъртя, пращя (за кипящи води, нещо, което се пържи, свещ и пр.) 22. фуча (за котка)
    * * *
    spit [spit] I. v ( spat[spæt]) 1. плюя, храча; to \spit in s.o.'s face, to \spit at s.o. заплювам някого лицето); to \spit upon прен. плюя на; прен. облизвам, излъсквам (за чистене); 2. фучи (за котка); 3. съска, цвърти, цвърка, пращи (за кипяща вода; нещо, което се пържи; свещ и пр.); пращи, пуска искри (за огън); 4. пръска, ръми, роси; it's \spitting ( with rain) вали слабо, препръсква; \spitout изплювам; произнасям ядосано (злобно); \spit it out! казвай каквото имаш да казваш!, изплюй камъчето!, говори! to \spit chips ( tacks) австр. sl бесен съм; II. n 1. плюене, храчене; 2. плюнка, храчка; 3. преваляване; to be the \spitting image of, to be the \spit and image of прен. одрал съм кожата на; отрязал съм главата на; within \spitting distance of съвсем (много) близо до; \spit and polish основно почистване, търкане, лъскане; \spit and sawdust разг. predic мръсен, мизерен; долнопробен; III. spit I. n 1. шиш; 2. дълга ивица земя, вдадена в морето; дълъг подводен бряг; IV. v (- tt-) набождам на (пробождам с) шиш; набождам като на шиш; V. spit n 1. провинц. лопата; бел; 2. (колкото побира) една лопата; 3. дълбочина една лопата.

    English-Bulgarian dictionary > spit

  • 73 spit

    1. spit [spɪt] n
    1) ( rod for roasting) Bratspieß m;
    chicken roasted on the \spit am Spieß gebratenes Hähnchen
    2) ( beach) Sandbank f
    2. spit [spɪt] n ( fam) Spucke f ( fam)
    to give sth a bit of \spit and polish etw polieren [o ( fam) wienern];
    PHRASES:
    to be the [dead] \spit [and image] of sb jdm wie aus dem Gesicht geschnitten sein vi <-tt-, spat or spit, spat or spit>
    1) ( expel saliva) spucken;
    to \spit at sb jdn anspucken;
    to \spit in sb's face jdm ins Gesicht spucken;
    2) (fig: be angry)
    to \spit with anger/ frustration/ fury vor Ärger/Enttäuschung/Wut schäumen;
    to be \spitting mad stinksauer sein ( fam)
    3) impers (fam: raining)
    it is \spitting [with rain] es tröpfelt
    4) ( crackle) bacon, fat brutzeln; fire zischen;
    ( hiss) cat fauchen vt <-tt-, spat> or spit> , spat> <or spit>
    to \spit sth
    1) ( out of mouth) etw ausspucken;
    2) (fig: say angrily) etw ausstoßen;
    to \spit abuse/ curses/ insults at sb gegen jdn Beschimpfungen/Flüche/Beleidigungen ausstoßen
    PHRASES:
    to \spit blood [or venom] [or (Am a.) nails] [or (Aus a.) tacks] vor Wut platzen ( fam)

    English-German students dictionary > spit

  • 74 spit it out!

    spit it out!
    fale!

    English-Portuguese dictionary > spit it out!

  • 75 spit it out!

    spit it out!
    voor de dag ermee!

    English-Dutch dictionary > spit it out!

  • 76 spit

    I 1. spit noun
    ((also spittle 'spitl) the liquid that forms in the mouth.) spytt
    2. verb
    1) (to throw out (spit) from the mouth: He spat in the gutter as an indication of contempt.) spytte
    2) (to send (out) with force: The fire spat (out) sparks.) sprute, spytte
    II spit noun
    (a type of sharp-pointed metal bar on which meat is roasted.) spidd
    spytt
    --------
    spytte
    I
    subst. \/spɪt\/
    1) (grill)spidd, stekespidd
    2) landtunge, odde, nes, tange, utskytende (sand)banke
    II
    subst. \/spɪt\/
    1) spytting
    2) spytt
    3) ( hverdagslig) regndrypp, lett snøfall
    be the spit and image eller spitting image eller the spit være som snytt ut av nesen på
    spit and polish ( spesielt militærvesen) pussearbeid, pussing, polering pedanteri, pinlig orden og renslighet
    III
    subst. \/spɪt\/
    spadestikk
    IV
    verb ( spat - spat) \/spɪt\/
    1) spytte
    2) spytte og frese, frese, fråde
    3) ( hverdagslig) småregne, regne lett, snø lett
    4) spytte ut
    5) ( overført) vrenge ut av seg, spytte ut
    what have you done? spit it out!
    6) sprute
    spit at\/upon spytte på, behandle med forakt, vise forakt for
    spit fire sprute ild være veldig sint
    spit up kaste opp
    spit with rage fråde av raseri, skumme av raseri, koke av raseri
    V
    verb \/spɪt\/
    1) sette på spidd
    2) gjennombore, spidde

    English-Norwegian dictionary > spit

  • 77 spit

    I 1. [spit] noun
    ((also spittle ['spitl]) the liquid that forms in the mouth.) cuspo
    2. verb
    1) (to throw out (spit) from the mouth: He spat in the gutter as an indication of contempt.) cuspir
    2) (to send (out) with force: The fire spat (out) sparks.) cuspir
    II [spit] noun
    (a type of sharp-pointed metal bar on which meat is roasted.) espeto
    * * *
    spit1
    [spit] n 1 saliva, cuspo. 2 ato ou som de cuspir. 3 secreção espumosa de alguns insetos. 4 chuvisco. 5 coll semelhança, réplica, sósia (de uma pessoa). he is the very spit of his father / ele é a cara do pai. • vt+vi (ps+pp spat, spit) 1 cuspir. 2 emitir, jogar para fora, esguichar. 3 fungar. 4 fig chuviscar. to spit at cuspir em. to spit forth a) cuspir para fora. b) falar depressa. spit it out! fale! to be the spit and image of ser o retrato escarrado de. to spit up a) cuspir fora. b) vomitar. to spit upon someone tratar alguém com desprezo.
    ————————
    spit2
    [spit] n 1 espeto (para assar carne). 2 península, ponta de terra que se perde dentro da água. 3 pá. • vt (ps+pp spitted) espetar.

    English-Portuguese dictionary > spit

  • 78 spit

    I 1. [spit] noun
    ((also spittle ['spitl]) the liquid that forms in the mouth.) spyt
    2. verb
    1) (to throw out (spit) from the mouth: He spat in the gutter as an indication of contempt.) spytte
    2) (to send (out) with force: The fire spat (out) sparks.) sprøjte; sprutte
    II [spit] noun
    (a type of sharp-pointed metal bar on which meat is roasted.) spid
    * * *
    I 1. [spit] noun
    ((also spittle ['spitl]) the liquid that forms in the mouth.) spyt
    2. verb
    1) (to throw out (spit) from the mouth: He spat in the gutter as an indication of contempt.) spytte
    2) (to send (out) with force: The fire spat (out) sparks.) sprøjte; sprutte
    II [spit] noun
    (a type of sharp-pointed metal bar on which meat is roasted.) spid

    English-Danish dictionary > spit

  • 79 spit

    I 1. [spit] noun
    ((also spittle ['spitl]) the liquid that forms in the mouth.) slina
    2. verb
    1) (to throw out (spit) from the mouth: He spat in the gutter as an indication of contempt.) (od)plivnout (si)
    2) (to send (out) with force: The fire spat (out) sparks.) vyprskávat
    II [spit] noun
    (a type of sharp-pointed metal bar on which meat is roasted.) rožeň
    * * *
    • vyplivnout
    • plivat
    • plivnutí
    • plivanec
    • plivance
    • spit/spit/spit
    • spit/spat/spit
    • odplivnout

    English-Czech dictionary > spit

  • 80 spit

    Англо-русский синонимический словарь > spit

См. также в других словарях:

  • spit out — phrasal verb [transitive] Word forms spit out : present tense I/you/we/they spit out he/she/it spits out present participle spitting out past tense spat out past participle spat out informal 1) same as spit I, 1), a) Babies are always spitting… …   English dictionary

  • spit out — phr verb Spit out is used with these nouns as the object: ↑mouthful, ↑word …   Collocations dictionary

  • spit (out) one's dummy — Vrb phrs. To throw a tantrum. Like a child discarding its pacifier (a dummy) in a fit of anger. E.g. If you re gonna spit out your dummy over such a minor insult, then I think you need some anger management …   English slang and colloquialisms

  • spit (out) one's dummy — Vrb phrs. To throw a tantrum. Like a child discarding its pacifier (a dummy) in a fit of anger. E.g. If you re gonna spit out your dummy over such a minor insult, then I think you need some anger management …   English slang and colloquialisms

  • spit out — verb 1. spit up in an explosive manner (Freq. 2) • Syn: ↑splutter, ↑sputter • Hypernyms: ↑expectorate, ↑cough up, ↑cough out, ↑spit up …   Useful english dictionary

  • spit out — see spit 5) …   English dictionary

  • spit-out — …   Useful english dictionary

  • spit — spit1 [spit] n. [ME spite < OE spitu, akin to OHG spizzi, sharp: for IE base see SPIKE1] 1. a thin, pointed rod or bar on which meat is impaled for broiling or roasting over a fire or before other direct heat 2. a narrow point of land, or a… …   English World dictionary

  • spit — spit1 [ spıt ] (past tense and past participle spit or spat [ spæt ] ) verb * 1. ) intransitive to force some of the clear liquid called saliva out from your mouth: Dino leaned over and spat on the ground. The woman spat and shouted insults as… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • spit — spit1 [spıt] v past tense and past participle spat [spæt] or spit AmE present participle spitting ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(liquid from your mouth)¦ 2¦(food/drink etc)¦ 3¦(rain)¦ 4¦(say something)¦ 5 spit it out 6¦(small pieces)¦ …   Dictionary of contemporary English

  • spit — [[t]spɪ̱t[/t]] spits, spitting, spat (In American English, the form spit is used as the past tense and past participle.) 1) N UNCOUNT Spit is the watery liquid produced in your mouth. You usually use spit to refer to an amount of it that has been …   English dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»