-
1 spalać
-
2 spalać
I. vtsilnik spala dużo benzyny Motor verbraucht viel Benzin3) spalić za sobą mosty alle Brücken hinter sich +dat abbrechenII. vr\spalać się w czymś sich +akk für etw restlos aufopfern -
3 spalać
vt -
4 spalić
spalić pf: spalić na panewce nicht zustande kommen;spaliłby się ze wstydu er würde vor Scham in den Boden versinken;palić (-lę) v/t papierosa rauchen; światło brennen lassen, anlassen; wapno, cegłę brennen; kawę rösten; v/i rana, pieprz brennen;palić w piecu im Ofen heizen;palić ognisko ein Lagerfeuer machen;palić się v/i brennen;pali się (światło) das Licht brennt;pali się! es brennt! nie pali się fig es hat keine Eile; < spalić> zwłoki verbrennen; einäschern; śmieci verbrennen; (wzniecać pożar) in Brand stecken;palić za sobą wszystkie mosty alle Brücken hinter sich abbrechen;palić się v/i verbrennenspalać (-am) < spalić> (-ę) listy, śmieci verbrennen (a BIOL); zwłoki einäschern, fam. verbrennen; (zużywać) verbrauchen, fam. verbrennen;spalać się brennen; BIOL verbrennen -
5 spalić
spalić [spaliʨ̑]5) plan spalił na panewce der Plan ist misslungen [ lub gescheitert], der Plan ist in nichts zerronnenIII. vr2) ( zbyt mocno się przypiec) mięso: anbrennen, verbrennen -
6 verbrennen
verbrennen *die Sonne hat sein Gesicht verbrannt słońce opaliło mu twarzsich \verbrennen oparzyć się
См. также в других словарях:
spalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spalaćam, spalaća, spalaćają, spalaćany {{/stl 8}}– spalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, spalaćlę, spalaćli, spalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niszczyć coś, unicestwiać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spalać się – spalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}zwykle dk {{/stl 8}}{{stl 7}} ulegać zniszczeniu w wyniku działania ognia; płonąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Las spalił się mimo wysiłków strażaków. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spalać — → spalić … Słownik języka polskiego
spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… … Słownik języka polskiego
spălăci — SPĂLĂCÍ, spălăcesc, vb. IV. refl. A şi pierde culoarea iniţială, a deveni mai şters, a se decolora (la spălat sau la soare). – Din spăla. Trimis de RACAI, 07.12.2003. Sursa: DEX 98 SPĂLĂCÍ vb. a se decolora, a ieşi, (reg.) a se serbezi, a se… … Dicționar Român
zwęglać — ndk I, zwęglaćla, zwęglaćają, zwęglaćał, zwęglaćany zwęglić dk VIa, zwęglaćli, zwęglaćlił, zwęglaćlony 1. zwykle w imiesł. biernym «spalać coś na węgiel» Zwęglony papier. Zwęglone szczątki domu. 2. geol. «powodować w sposób naturalny… … Słownik języka polskiego
przypalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przypalaćam, przypalaća, przypalaćają, przypalaćany {{/stl 8}}– przypalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przypalaćlę, przypalaćli, przypalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
feniks — m IV, D. a, Ms. fenikssie; lm M. y 1. mit. «ptak mający co pewien czas (np. co 500 lat) spalać się w gnieździe i ponownie odradzać z popiołów; symbol nieśmiertelności i odrodzenia» Powstać, odrodzić się jak feniks z popiołów. 2. bot. «Phoenix,… … Słownik języka polskiego
niepalny — «nie mogący się palić, spalać; nie palący się, ogniotrwały» Włókno niepalne. Niepalne materiały budowlane … Słownik języka polskiego
palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem … Słownik języka polskiego
spalanie — n I 1. rzecz. od spalać. 2. fiz. techn. «proces fizykochemiczny, którego podstawą jest gwałtowne łączenie się paliwa z utleniaczem (np. tlenem); towarzyszy temu wydzielanie się dużych ilości energii, ciepła oraz świecenie (płomień)» … Słownik języka polskiego